Αργιλλεδάκια

 

Είχα γράψει παλιά για τα τσιγάρα τζ̆αι την σχέσην μου με το κάπνισμαν, αλλά εν μπορώ να εντοπίσω την εν λόγω ανάρτησην, πράγμαν οϊ ιδιαίτερα κακόν τζ̆αι μόνον ελαφρώς ανησυχητικόν. Εν ολίγοις είχα εξιστορήσει την σχέσην μου με το κλασικόν τσιγάρον τζ̆αι το πως ενώ είμαι διαχρονικός social smoker, ελληνιστί "περιστασιακός καπνιστής", ουδέποτε, ευτυχώς, εκατάληξα συστηματικός. 

Όσοι έχουν δοκιμάσει το τσιγάρον έχουν ιδίαν άποψην για τα διάφορα αρνητικά του. Αρχίζοντας που τα θέματα υγείας, αφού εν αποδεδειγμένα καρκινογόνα, παράλληλα με τον εθισμόν στην νικοτίνην που προκαλούν. Πιο ανώδυνα αλλά εξόχως ενοχλητικά αϊπια της υπόθεσης εν η άσ̆ιημη μυρωθκιά στην αναπνοήν, τα ρούχα τζ̆αι τα μαλλιά, η ανάγκη να κουβαλάς αναπτήρες ή σπίρτα, με τον συνεπαγόμενον κίνδυνον ανάφλεξης του εαυτού σου τζ̆αι του περιβάλλοντος χώρου, η γερημία της στάχτης τζ̆αι οι γόπες, τα υπολείμμματα δηλαδή που αφορούν ουσιαστικά το φίλτρον, που αποτελούν συχνήν ρύπανσην πανταχόθεν.

Με την Αγάπην γουστάρουμεν πάραυτα να "φουμάρουμεν", είτε παρεϊτσαν οι θκυό μας μετά καφέ ή άλλων ποτών, είτε σε εξόδους με φίλους. Το κίνητρον διαχρονικά υπήρξεν το εφφέ τζ̆αι το ποσκόλιον του καπνού, τζ̆αι η επίδραση της νικοτίνης, που φέρνει κάπως προς την ζάλην που προκαλεί τζ̆αι το αλκοόλ. Ουδέποτε όμως μου έκατσεν προσωπικά η βρώμα στα δάκτυλα μετά, ή η αίσθηση της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς.

Πρόσφατα ανακάλυψα, ουχί την τασ̆ιηνόπιτταν, αλλά τα λεγόμενα "ηλεκτρονικά τσιγάρα", ή vape cigarettes όπως τα λαλούν στα αγγλικά χωρκά. Υπάρχουν επαναφορτιζόμενα με αναλώσιμες καψούλες ή μιας χρήσης τζ̆αι η βασική αρχή λειτουργίας τους εν η εξάτμιση, μέσω της θερμότητας που παράγει μια ενσωματωμένη παταρία, ενός υγρού που αποτελείται που κάποπια χημικά, στα οποία περιέχεται ή όχι νικοτίνη. Τζ̆αι που τον τζ̆αιρόν που τα εδοκίμασα, έχω κόψει πλήρως τα συμβατικά τσιγάρα.

Τα "αργιλλεδάκια", όπως τα επερίγραψεν μια καλαμαρού σε έναν περίπτερον που το οποίον εψούμνισα, τζ̆αι ήταν όντως εύστοχη περιγραφή, αφού μοιάζουν στην αίσθησην με τον ναργιλέν, έχουν μιαν σειράν που ξεκάθαρα πλειονεκτήματα, σε σχέσην με τα κλασικά τσιγάρα:

1) Εν περιέχουν πίσσα, όπως το χαρτίν στα κλασικά τσιγάρα, η οποία εν καρκινογόνα τζ̆αι προκαλεί βήχαν.

2) Εν χαμηλά σε περιεκτικότηταν νικοτίνης, ενώ κάποια διατείνονται ότι εν περιέχουν καθόλου. Τούτον συχνά αμφισβητείται, από ότι είδα στο internet, αλλά προσωπικά επειδή πάντα νιώθω άμεσα την επίδρασην της, μπορώ να πω ότι όσα γράφουν "νικοτίνη μηδέν" εν μου προκαλούν καθόλου που την χαρακτηριστικήν ζάλην της.

3) Εν βρωμούν, αντίθετα έχουν ευχάριστα αρώματα, τα οποία εν αμελητέας επίδρασης, ακόμα τζ̆αι σε κλειστούς χώρους

4) Εν χρειάζεται αναπτήρας, αφού ενεργοποιούνται με την εισπνοήν, ενώ εν έχουν κίνδυνον κάποιας ανάφλεξης, άρα εύκολα μπορεί κάποιους να τα κρατά πάνω του τζ̆αι να τα ανασύρει όποτε θέλει να φουμάρει

5) Εν έχουν τον μπελάν τζ̆αι την γερημίαν της στάχτης

6) Το κόστος τους εν αντίστοιχον, αν όϊ χαμηλότερον

Στον αντίποδαν, το πιο μεγάλον τους μείον εν το σχετικά νέον της παρουσίας τους, άρα η απουσία μακροπρόθεμων μελετών για τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκαλούν, όπως η επίδραση των χημικών που περιέχουν ή της εισπνοής του ατμού στους πνεύμονες, ασχέτως αν δεν περιέχει πλέον πίσσαν τζ̆αι νικοτίνην. Εν ξέρω επίσης ποια εν η βέλτιστη στάση για την ανακύκλωσην τους, αν τζ̆αι η παρουσία παταρίας μάλλον υποδεικνύει ότι πρέπει να διαχωρίζεται κάπως που το υπόλοιπον υλικόν, τζ̆αι να πηαίννει στους κάδους παταριών. Υπάρχουν βίντεο στο youtube που δείχνουν πως μπορούν να ξηλωθούν πριν πετάξετε το κάθε τμήμαν στον σωστόν κάδον για ανακύκλωση.

Ούτως ή άλλως εν συστήνω σε κανέναν να υιοθετήσει τούτην την ομολογουμένως κακήν συνήθειαν αν έσ̆ιει καταφέρει να μείνει μακριά της. Αλλά για όσους εν ήδη "χαρμάνια" τζ̆αι υποφέρουν που τα προβλήματα που επιφέρει το κλασικόν τσιγάρον, νομίζω αποτελούν μιαν σημαντικήν βελτίωσην. Μια δοκιμή θα σας πείσει, ενώ πολλοί συστηματικοί καπνιστές που εκάμαν την μετάβασην εν πολλά ευχαριστημένοι, κυρίως που την άνεσην χρήσης που προσφέρουν αλλά τζ̆αι την απαλλαγήν τους που τον λεγόμενον "τσιγαρόβηχχαν".

Ώσπου να μείνουμεν χαρμάνια,  όπως τα αλάνια στο σχετικόν χασίσ̆ιάρικον ρεμπέτικον, stay cool and keep rocking!

ΝΑΤΟ πετιέται...

 

Σόρυ για τον τίτλον αλλά εν είχα έμπνευση. Μεταφράζοντας την αγγλικήν ονομασίαν (North Atlantic Treaty Organization), ονομάζεται Οργανισμός Συμφώνου Βορείου Ατλαντικού, άρα στα ελληνικά θα το ελαλούσαμεν ΟΣΒΑ, αλλά έμεινεν μας η αρχική του εκφορά, ειδικά αφού ταιρκάζει τζ̆αι πιο καλά με το "...το ίδιο συνδικάτο" που φωνάζουν ως τες μέρες μας οι κομμουνισταί.

Βέβαια που το τζ̆αιρόν της ίδρυσης του (1949) ως τα σήμερα έσ̆ιει επεκταθεί σε μέλη ώστε να καλύπτει γεωγραφικά την πλειονότηταν τούτου που λέμεν "δυτικός κόσμος" (Η.Π.Α., Καναδάς, Ευρωπαϊκή Ένωση), ενώ ο κύριος λόγος που ιδρύθηκεν, δηλαδή η αντιμετώπιση του "κομμουνιστικού κινδύνου", έσίει σε μεγάλον βαθμόν εκλείψει που την δεκαετίαν του 1990, όταν το μεγάλον "αντίπαλον δέος", η ΕΣΣΔ, εκατέρρευσεν, τζ̆αι μαζίν της το αντίστοιχον "ΝΑΤΟ", δηλαδή το "Σύμφωνον της Βαρσοβίας".
Εφροντίσαν όμως οι ιθύνοντες, προεξαρχόντων των Αμερικανών, με τους οποίους η έννοια ΝΑΤΟ εν ταυτισμένη σε μεγάλον βαθμόν, να του έβρουν άλλες "αποστολές", με αποτέλεσμαν να διατηρείται ως τες μέρες μας. Προσφέροντας μιαν λεωφόρον όπου ξεχαρμανιάζουν τζ̆αι πλουτίζουν οι μεγάλοι κατασκευαστές όπλων, πουλώντας εργαλεία ολέθρου, αλλά τζ̆αι υποστήριξην στες πολιτικές της δύσης στες περιπτώσεις όπου "όταν δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος".

Ερχόμενοι στην περίπτωσην της Κύπρου, έχουμεν διάφορα σχετικά με τούτον το πράμαν που λέγεται ΝΑΤΟ. Η ίδια η ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν ουσιαστικά μια "ενδονατοϊκή" διευθέτηση, ανάμεσα σε τρία μέλη του ΝΑΤΟ, δηλαδή την Ελλάδαν, την Τουρκίαν τζ̆αι την - πρώην αποικιοκράτην - Μεγάλη Βρεττανίαν, υπό την σαφήν καθοδήγησην του αυθέντη που ονομάζεται Η.Π.Α. Τζ̆αι ήταν μια διευθέτηση που έγινεν ουσιαστικά ερήμην των θκυό κύριων κοινοτήτων της Κύπρου, των Ελληνοκυπρίων τζ̆αι των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι στα αμέσως προηγούμενα χρόνια είχαν αρχίσει εμφύλιον μεταξύ τους, με τους μεν να απαιτούν ένωσην με την Ελλάδα τζ̆αι τους δε διχοτόμηση.

Τούτον, ειδικά εκ των υστέρων, φαντάζει σαν "βόμβα στα θεμέλια" του νέου κράτους αλλά θα ήταν αρκετή η καλή θέληση τζ̆αι η διάθεση συμβιβασμού τόσον του απλού κόσμου, όσον τζ̆αι, ειδικά, της ηγεσίας για να δοθεί οξυγόνον στο νέον κράτος τζ̆αι να μπορέσει να σταθεί στα πόθκια του. Αντίθετα, η ηγεσία των θκυό κοινοτήτων άρχισεν που την επομένην της υπογραφής των σχετικών συμφωνιών να σχεδιάζει την παραβίασην τους. Όσον τζ̆αι να παραδεχτεί κάποιος τες προβληματικές πρόνοιες του νέου συντάγματος, εν μπορεί αντικειμενικά να τους αποδόσει πιο μεγάλην σημασίαν που τες διαθέσεις των ηγετών δακάτω, οι οποίες ούτε πίστην στην Κυπριακήν Δημοκρατίαν εδείξαν ούτε προσπάθειες συμβιβασμού εκαταβάλαν.

Όποια τζ̆αι να ήταν η κατάσταση δακάτω, τζ̆αι λαμβάνοντας υπόψη την εποχήν της ίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή καταμεσής του ψυχρού πολέμου, οι νατοϊκοί επιδιώκαν θκυό βασικά πράματα: αφενός να μείνει μακριά η Κύπρος, έναν στρατηγικά πολλά σημαντικόν γεωγραφικόν σημείον, που την επιρροήν των κομμουνιστών, τζ̆αι αφετέρου να μεν προκύπτουν προβλήματα ανάμεσα στα εμπλεκόμενα μέλη του, δηλαδή την Ελλάδαν τζ̆αι την Τουρκίαν (κυρίως) αλλά τζ̆αι την Μεγάλη Βρεττανία. Δυστυχώς, εκ του αποτελέσματος τζ̆αι ασχέτως πρόθεσης, η ηγεσία των θκυό κοινοτήτων ελάχιστα έως καθόλου έπραξεν για να εξασφαλίσει είτε το έναν είτε το άλλον. Οι Ε/Κ εσυνδεθήκαν με τους Αδέσμευτους, που εθεωρείτουν που το ΝΑΤΟ κάτι σαν παράρτημαν της ΕΣΣΔ, ενώ στην πρώτην ευκαιρίαν επροσπαθήσαν να παραβούν την συμφωνίαν που εκάμαν το 1960, αλλάσσοντας την με πρόνοιες που σε μεγάλον βαθμόν ανατρέπαν την, έστω ετεροβαρήν, πολιτικήν ισότηταν που είχαν εξασφαλίσει οι Τ/Κ. Αποτέλεσμαν η πρώτη διχοτόμηση του 1963, η οποία εν θεωρώ προσωπικά ότι μπορεί να αποδοθεί, τουλάχιστον εξ' ολοκλήρου, στο ΝΑΤΟ.

Επεράσαν μετά άλλα 11 χρόνια, στα οποία οι μεν Ε/Κ έκδηλα αφενός ουδέποτε απαρνηθήκαν την ένωσην τζ̆αι αφετέρου εδείχναν προθέσεις "πλήρους ελληνοποίησης" της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι δε, Τ/Κ σε έναν παράλληλον σύμπαν εγκλωβισμού σε θύλακες, εγίναν έρμαιον των εθνικιστών τους, με ολέθριες συνέπειες σε σχέσην με τα συμβάντα κατά την Τουρκική εισβολήν του 1974. Τούτα τα 11 χρόνια οι νατοϊκοί εκάμαν κάποιες κινήσεις προς το δικόν τους συμφέρον, που κατά βάσην ήταν το ίδιον που ανέφερα, δηλαδή αποτροπή επιρροής κομμουνισμού, αποτροπή έντασης ανάμεσα στα μέλη τους. Τούτες επεριλαμβάναν κάποια "σχέδια συμφωνίας" αλλά τζ̆αι πιέσεις προς τες ηγεσίες, τόσον δακάτω όσον τζ̆αι σε Ελλάδαν/ Τουρκίαν, με αποκορύφωμαν τες τουλάχιστον θκυό φορές που αποτράπηκεν Τουρκική εισβολή πριν το 1974. Μπορεί κάποιος να θέσει "ηθικά διλήμματα" περί "δικαιώματος παρέμβασης", αλλά ζώντας στον "πραγματικόν κόσμον", εν εγεννούσεν η νατοϊκή παρουσία το πρόβλημαν αλλά οι θκυό κοινότητες της Κύπρου, σε συνδυασμόν με τες παθογένειες στες μαμμάδες-πατρίδες, όπου επικρατούσαν σχεδόν συνέχεια οι κάθε λογής στρατόκαυλοι, με αποκορύφωμαν τες χούντες.

Μέχρι σήμερα δε, εν πεπεισμένοι πάρα πολλοί στην Κύπρον, είτε λόγω ελλιπούς πληροφόρησης/ παιδιόθεν προπαγάνδας, είτε λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων, ότι το πραξικόπημαν τζ̆αι η εισβολή στην Κύπρον ήταν έναν νατοϊκά σχεδιασμένον έγκλημαν. Σίγουρα οι διάφοροι παίκτες που εμπλέκονται εν νατοϊκοί, σίγουρα η μελέτη ντοκουμέντων δείχνει ανάμιξην νατοϊκών σε σχέδια απομάκρυνσης του Μακαρίου με τον έναν ή τον άλλον τρόπον, αλλά, που όσα εγώ εθκιάβασα τζ̆αι καταλαβαίνω, λείπει το κυριότερον στοιχείον για έναν έγκλημαν: το κίνητρον.Η ηγεσία του ΝΑΤΟ εν είσ̆εν κανέναν κίνητρον στο να διακινδυνεύσει έναν πόλεμον ανάμεσα σε θκυό πολλά σημαντικά μέλη του εν μέσω του ψυχρού πολέμου, δίπλα που την Μέσην Ανατολήν που ήδη ήταν στες φλόγες με τους Ισραηλινούς τζ̆αι τους Άραβες. Οι δε Η.Π.Α. εβρεθήκαν την συγκεκριμμένην περίοδον χωρίς πρόεδρον, αφού ήταν υπό παραίτησην ο Νίξον λόγω του Watergate. Προσωπική μου άποψη είναι ότι το πραξικόπημαν στην Κύπρο ήταν μια μεγάλη ηλιθιότητα, που έδωσεν την τέλειαν αφορμήν στην- πάντα έτοιμην για επέμβασην- Τουρκίαν να εισβάλει. Αλλά εν ήταν ηλιθιότητα του ΝΑΤΟ, ήταν ηλιθιότητα της χούντας τζ̆αι των υποστηρικτών της δακάτω, τους οποίους βέβαια εφρόντισεν να τσικλήσει ο "εθνάρχης" με τους ακροβατισμούς του.
Οι χειρισμοί μετά την εισβολήν ενισχύσαν το αφήγημαν, αφού ήταν ξεκάθαρον ότι το στοίχημαν εν ήταν να αποδοθεί δικαιοσύνη στην Κύπρον, αλλά να κρατηθεί εντός του ΝΑΤΟ η πολλά σημαντική που κάθε άποψην Τουρκία. Υπήρξεν μεν τριετές εμπάργκο όπλων, αλλά ήταν έκδηλη η έγνοια των Η.Π.Α. να κρατήσουν μακριά την Τουρκίαν που την - ανοικτήν - αγκαλιάν της ΕΣΣΔ, της "χώρας αρχών" κατά τους τόπακες μας. Για να διακόψουν το εμπάργκο, οι νατοϊκοί επροσφέραν μας το Βαρώσι απλά για να διαπραγματευτούμεν. Απορρίψαμεν το. 

Μέσα στες δεκαετίες που επεράσαν, η επιρροή του "μπαμπούλα" ΝΑΤΟ στην Κύπρον επεριορίστηκεν στην συμπεριφοράν των τριών μελών του δακάτω, με τους Εγγλέζους να επιλέγουν κατά βάσην την αδιαφορίαν (με κάποιες εξαιρέσεις, όπως για το σχέδιον Ανάν) τζ̆αι το στρογγυλοκάτσιμον στα κεκτημένα τους (βλέπε κυρίαρχες στρατιωτικές βάσεις) τζ̆αι τες μαμάδες πατρίδες να εν μονίμως εγκλωβισμένες στον εθνικισμόν τζ̆αι την μισαλλοδοξίαν, τροφοδοτούμενες σε μεγάλον βαθμόν τζ̆αι που το ίδιον το κυπριακόν πρόβλημαν. Οι προσπάθειες συμφωνίας επικεντρωθήκαν στο βήμαν των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία επίσης πολλάκις εκατηγορήσαμεν ως κοινότητα ότι εν αποδίδουν δικαιοσύνη. Τα αποτελέσματα γνωστά, τζ̆αι καταθλιπτικά, ειδικά που το 2017 τζ̆αι μετά.

Σήμερα συζητείται το να θέσουμεν το χαρτίν της εισδοχής στο ΝΑΤΟ αμέσω μετά που τυχόν συμφωνίαν στο κυπριακόν. Ισχυρίζεται ο Αβέρωφ, που εν υποψήφιος πρόεδρος, ότι μπορεί να λειτουργήσει ως έξτρα μόχλευση, στον τομέαν της ασφάλειας, παρέαν με τες μοχλεύσεις οικονομικού τύπου που αποτελούν αφενός η ενέργεια που τα γκάζ̆ια τζ̆αι αφετέρου οι σχέσεις Ε.Ε. - Τουρκίας.

Λόγω τούτων ούλλων που έγραψα, για μεγάλην μερίδαν των Κυπρίων η συγκεκριμμένη προοπτική αποτελεί ανάθεμαν τζ̆αι ουδέποτε θα συγκατανεύσουν. Που τούτην την άποψην, εν αξιοπερίεργον που ετόλμησεν κάποιος να την θέσει τόσον ανοικτά, τζ̆αι μάλιστα κατά την προεκλογικήν περίοδον.

Προσωπικά έχω γράψει πολλές φορές στα κοινωνικά δίκτυα ότι το ΝΑΤΟ εν έναν θλιβερόν απολίθωμαν μιας τρομακτικής εποχής, που αποτελεί μέσον κυρίως για να πουλούν κάποιοι όπλα τζ̆αι για να ασκούν κάποιοι πολιτικήν "μαστιγίου" τζ̆αι αντιπαράθεσης. Που τούτην την άποψην, σαν ειρηνιστής, μετριοπαθής τζ̆αι αντιμιλιταριστής άθρωπος που είμαι πλέον, θα ήταν τουλάχιστον λυπηρόν για μέναν να βρεθούμεν ως κράτος στους κόλπους του. Πριν δε την εισβολήν του Πούτιν στην Ουκρανίαν, το ΝΑΤΟ είσ̆εν αρχίσει να φαντάζει πολλά παρωχημένον. Ο ηλίθιος επανέφερεν το στον αφρόν, με χώρες διαχρονικά ουδέτερες όπως η Σουηδία να θέλουν να μπουν. Μπράβο Βλαδίμηρε ηλίθιε.

Που την άλλην, ο καρκίνος της Κύπρου έννεν το ΝΑΤΟ, ασχέτως αν συνιστά μέρος του. Ο καρκίνος της Κύπρου είναι το κυπριακόν πρόβλημαν, τζ̆αι η συνεχής αποτυχία επίτευξης συμφωνίας που θα ανατρέψει την παράνοιαν του στάτους κβο τζ̆αι θα επαναφέρει ολόκληρην την κοινωνίαν, την οικονομία τζ̆αι το περιβάλλον του νησ̆ιού σε μιαν στοιχειώδην κανονικότηταν. Αν σκεφτούμεν που την μιαν ότι η Κύπρος τούτην την στιγμήν αποτελεί έναν που τα πιο στρατικοποιημένα μέρη του κόσμου, με τρεις διαφορετικούς νατοϊκούς στρατούς νεκατωμένους, πόσον πιο άσ̆ημα θα την έχουμεν αν μπούμεν επίσημα ως μέλος, ειδικά αν τούτον υποβοηθήσει κάπως την προσπάθειαν επίτευξης συμφωνίας;
Τούτον εν το ερώτημαν που πρέπει να κάμουμεν στον εαυτόν μας. Στο κάτω κάτω, στο μέλλον, όταν τζ̆αι αν σάσει η κατάσταση δακάτω, όπως εμπήκαμεν, φκαίνουμεν.

Ώσπου να το απαντήσουμεν με νηφαλιότηταν, stay cool and keep rocking!