Γούφης Αρφ του Κάϊ

 Τούτη η κουβέντα με το όνομαν των γονιών στες πολιτικές ταυτότητες εν ακριβώς η ίδια με την κουβένταν του θρησκεύματος. Είμαστεν η μόνη χώρα που τα 27 μέλη της Ε.Ε. που διατηρεί τούτην την - αμφιβόλου χρησιμότητας εννά το πω για να είμαι ήπιος - πληροφορίαν πάνω στες ταυτότητες. Τζ̆αι τωρά που, όπως διάφορα παρωχημένα, έρκεται η ώρα της κατάργησης, αντιδρά ο συνήθης ύποπτος συντηρητικός, θρήσκος τζ̆αι συνομωσιολόγος που φοάται ότι εννά μας "ισοπεδώσει η νέα τάξη πραγμάτων" τζ̆αι η "παγκοσμιοποίηση" . Έχουμεν τζ̆αι άξιους αντιπροσώπους τούτου του τρόπου σκέψης μέσα στην βουλήν, όπως ο Παύλος Μυλωνάς.

Προσωπικά, παρόλον που δεν έχω ιδιαίτερον πρόβλημαν να με περιγράφουν ως τον "γιον του Χριστάκη" (αντίθετα, εν μια θετική κατάσταση, μακάρι να εν καλά ο Χριστάκης 🙂 ), εν θεωρώ την εν λόγω περιγραφήν ούτε πρωταρχικήν για το ποιος είμαι σε τούτην την ζωήν ούτε απαραίτητην. Τζ̆αι αν η παρουσία της στες πολιτικές ταυτότητες όντως προκαλεί με κάποιον τρόπον δυσμενείς διακρίσεις εις βάρος μιας μερίδας συμπολιτών μου, δεν έχω κανέναν πρόβλημαν να καταργηθεί.

Ώσπου να μεν είμαστεν οι τελευταίοι που ούλλους, stay cool and keep rocking!

Αμβλώσεις: έναν πολλά δύσκολον θέμαν

 

Πολλά δύσκολον να έβρεις κάτι "χιουμοριστικόν" πάνω σε τούτον το θέμαν, εξ'ου τζ̆αι η κάπως μακάβρια εικόνα που έβαλα σήμερα.

Ζούμεν βασικά μέρες ενός νέου συντηρητισμού ανά το παγκόσμιον, με τους Αμερικανούς να έχουν πελλάνει τέλεια, αφού μετά την επίθεσην στο καπιτώλιον τζ̆αι τον βαθύν διχασμόν που φαίνεται να τους δέρνει, τωρά ορισμένοι επαϊρτιστήκαν να ανατρέψουν την νομοθεσίαν περί αμβλώσεων σε ομοσπονδιακόν επίπεδον, η οποία επιτρέπει στες γυναίκες να αποφασίζουν οι ίδιες αν θα συνεχίζουν μιαν ανεπθύμητην εγκυμοσύνην ή οϊ. Εφκήκεν τζ̆αι η Καμάλα Χάρις, η πρώην εισαγγελέας τζ̆αι νυν αντιπρόεδρος των Η.Π.Α. να δηλώσει ότι πρόκειται περί επίθεσης στες γυναίκες τζ̆αι την ελευθερίαν τους.

Κατ'αρχήν νομίζω εν σημαντικόν να ξεκαθαρίσουμεν κάτι. Κανένας έννεν πραγματικά υπέρ των αμβλώσεων. Κανένας εν θέλει να σταματήσει μιαν εν δυνάμει ζωήν αν μπορεί να το αποφύγει. Το διακύβευμαν δαμέ εν η ελευθερία επιλογής του πως μεταχειρίζεσαι το σώμα σου, μέρος του οποίου για εννιά μήνες εν τζ̆αι έναν έμβρυον, το οποίον μπορεί ή οϊ να εξελικτεί σε έναν άλλον άθρωπον. Διακύβευμαν είναι επίσης ο υπέρτατος στόχος κάθε αθρώπου, που εν είναι μόνον το να ζήσει αλλά τζ̆αι το να έσ̆ει μιαν ζωήν στοιχειωδώς "ευτυχισμένην". Έννεν δηλαδή χρέος της κοινωνίας μόνον να προστατέψει τα δικαιώματα όλων, ειδικά των λεγόμενων "ευπαθών ομάδων", αλλά τζ̆αι να διασφαλίσει ότι εννά προσφέρει στα μέλη της τες πιο καλές συνθήκες διαβίωσης.

Εν επίσης σημαντικές οι έννοιες. Η ελευθερία του καθενός μας έννεν "απόλυτη", τζ̆αι που την στιγμήν που, είτε ηθελημένα είτε άθελα μας, εντασσούμαστεν σε κοινωνικά σύνολα, η ελευθερία μας περιορίζεται που συγκεκριμένους κανόνες, που στόχον έχουν κυρίως να επιφέρουν μιαν στοιχειώδην κοινωνικήν ειρήνην. Γι'αυτόν οι διάφοροι νόμοι τζ̆αι κανονισμοί που θεσπίζουνται σε συλλογικόν επίπεδον, περιορίζουν μεν την ελευθερίαν μας αλλά με όφελος την κοινωνικήν μας συνοχήν, τζ̆αι κατά προέκτασην, ευημερίαν.
Άρα αν η κοινωνία αποφασίζει νόμιμα, να θεσπίσει ή να μετατρέψει έναν νόμον που εν μας αρέσκει, τότε εν περιορίζεται η ελευθερία μας. Έχουμεν δικαίωμαν να αντιδράσουμεν αλλά, καλώς ή κακώς, οφείλουμεν να συμμορφωνούμαστεν με τη απόφασην της πλειοψηφίας. Τούτον σημαίνει δημοκρατία. Άρα η διαμαρτυρία της Καμάλα, που εν τζ̆αι νομικός, κάπου εν στέκει.

Που την άλλην, θεωρώ πολλά βάσιμην την τοποθέτησην μιας ειδικού που άκουσα σε ρεπορτάζ των ειδήσεων, ότι εν πολλά γνωστόν ιστορικά πόσον αδύνατον είναι να σταματήσεις μιαν γυναίκαν που το να κάμει άμβλωσην. Ένας απαγορευτικός νόμος πιθανότατα εν θα έσ̆ει ουσιαστικόν αποτέλεσμαν, απλά εννά ωθήσει πολλές γυναίκες, ειδικά όσες εν έχουν τους οικονομικούς πόρους να παν σε περιοχές όπου επιτρέπεται η άμβλωση, να παρανομήσουν. Άρα, εξ ορισμού, εν μια απόφαση καταδικασμένη σε αποτυχίαν. 

Προσωπικά εγώ θεωρώ ότι η απόφαση πρέπει να αφορά πρώτιστα την έγκυον. Εν δική της η ζωή, τζ̆αι αν νιώθει ότι εν θέλει να υποβάλει το σώμαν της σε εννιά μήνες εγκυμοσύνης, ή ακόμα πιο κύρια, ότι εν είναι σε θέσην να αναγιώσει έναν μωρόν όπως του αξίζει, τότε πρέπει να δικαιούται να διακόψει την κύησην, ειδικά στα αρχικά της στάδια. Παράλληλα όμως, θα πρέπει να υπάρχει ένας κοινωνικός μηχανισμός που να την υποστηρίξει δραστικά που την αρχήν, τζ̆αι να της υποβάλει εναλλακτικές επιλογές, ώστε η απόφαση της να εν πραγματικά συνειδητή. Αν λόγου χάρην της τεθεί η δυνατότητα πλήρους υποστήριξης κατά την εγκυμοσύνην τζ̆αι τον τοκετόν τζ̆αι υπάρξει εγγύηση ότι αν αποφασίσει να γεννήσει, το μωρόν εννά τύχει της βέλτιστης δυνατής μεταχείρισης (π.χ. υιοθεσία που άλλη μητέρα) τότε πολλές γυναίκες μπορεί να αποφασίσουν να κρατήσουν το μωρόν. Αλλά, στο κάπως "κυνικόν" μου μυαλόν για έτσι θέματα, εν μπορεί το δικαίωμαν ενός εμβρύου κάποιων εβδομάδων να υπερτερεί των δικαιωμάτων μιας ενήλικης γυναίκας. Εν σκληρόν, but there it is...

Ώσπου να αποφασίσουμεν συνειδητά το πιο ορθόν για τες αμβλώσεις, stay cool and keep rocking!

Βίαιος από αγάπην

 

Είπεν ο άλλος έναν κακόγουστον, χοντροκομμένον, αναίσθητον, ότι θέλεις πε το, ανέκδοτον, τζ̆αι εσηκώστηκεν ο Will Smith τζ̆αι έδωκεν του μιαν γεμάτην πατσαρκάν μπροστά σε ούλλον ουσιαστικά τον πλανήτην. Ήταν τόσον αναπάντεχη η συμπεριφορά τούτη που οι παραπάνω ενομίσαν αρχικά ότι ήταν στημένον μέρος του show της απονομής των Όσκαρ για το 2022. 

Αν μη τι άλλον απόσπασεν λλίον την προσοχήν μας που το δράμαν στην Ουκρανίαν, αλλά σίουρα για τους λάθος λόγους. 

Το θέμαν εμονοπώλησεν την σημερινήν επικαιρότηταν τζ̆αι αρκετοί εκάμαν αναρτήσεις ή εγράψαν άρθρα online. Εξεχώρισα έναν που έδωσεν μιαν γυναικείαν/ φεμινιστικήν σκοπιάν του συμβάντος, με το οποίον συμφωνώ απόλυτα. Βάλλω το link, δαμέ αν τζ̆αι στο μέλλον μπορεί να μεν είναι διαθέσιμον. 

Για τούτον εννά παραθέσω κάποια αξιόλογα αποσπάσματα του, for posterity.

"Ο λόγος που ο Will Smith έριξε μπουνιά στον Chris Rock:

Σχολιάζοντας την σύζυγο του Will Smith, Jada Pinkett Smith, η οποία αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας εξαιτίας του οποίου χάνει τα μαλλιά της, o Chris Rock είπε «Jada σ’αγαπώ, το G.I. Jane 2 σε περιμένει», αναφερόμενος στην ταινία των 90s που η Demi Moore είχε ξυρίσει το κεφάλι της. Ένα αστείο ομολογουμένως κακό, το οποίο όμως, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τη βίαιη αντίδραση του Will Smith......

....Με βεβαιότητα θα πω πως αυτό είναι ένα αγαλματίδιο που ο Will Smith θα θάψει βαθιά σε κάποιο συρτάρι, αφού μπορεί το ταμπελάκι να λέει Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, αλλά όλοι ξέρουμε πώς το όσκαρ απονεμήθηκε στην τοξική αρρενωπότητα. Σε αυτό το τόσο δυνατό χαρακτηριστικό που πράγματι δίνει σε κάποιον την ικανότητα να υποκρίνεται μοναδικά, τον υπέροχο και στοργικό σύντροφο, που μόλις έδειξε πόσο ιππότης είναι. Πόσο αγαπά και προστατεύει τη γυναίκα του. Ασκώντας βία.....

....Όπως έγραψε και η συγγραφέας Glennon Doyle «Έλεος. Το να λες τη βία απόδειξη αγάπης; Όχι ευχαριστώ. Αυτή είναι μια επικίνδυνη ιδέα που τροφοδοτεί την ενδοοικογενειακή βία για πάρα πολλά χρόνια».....

.....Έχει κάποιος πειστεί ότι ο ηθοποιός αγαπά και τιμά τη γυναίκα του επειδή σηκώθηκε και χτύπησε τον Chris Rock κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης τελετής απονομής βραβείων της αμερικανικής τηλεόρασης; Θέλω να ελπίζω πως όχι. Η πεποίθηση ότι ο άντρας είναι ο αρχηγός και πρέπει να υπερασπιστεί με κάθε τίμημα την οικογένειά του είναι ένα πατριαρχικό κατάλοιπο που φαντάζει μεν ρομαντικό, αλλά στην πραγματικότητα είναι καθόλα προβληματικό. Το να καταδικάσεις μια δήλωση που θίγει τον άνθρωπό σου είναι ένα πράγμα. Το να χειροδικήσεις εναντίον κάποιου, με την πρόφαση ότι μίλησε άσχημα για τη γυναίκα σου, ρομαντικοποιεί τη βία και δικαιολογεί κάθε βίαιη πράξη που διαπράττεται στο όνομα της αγάπης......

.....Ο Will Smith είναι ένας ακόμα άντρας που ακολουθεί τον παραδοσιακό, πατριαρχικό ρόλο του alpha male. Εκείνον που τον καθιστά υπεύθυνο να σώσει την τιμή της οικογένειάς του με κάθε κόστος. Τι θα έλεγε ο κόσμος αν ο Smith καθόταν στη θέση του, και έπαιρνε απλά το Όσκαρ του όταν ερχόταν η ώρα, εκφράζοντας τότε τη δυσαρέσκειά του για το χιούμορ του Chris Rock; Θα είχαμε βγάλει ένα ακόμα τουβλάκι από το τζένγκα της κοινωνίας και τα στερεοτυπικά της θεμέλια. Τι συνέβη τώρα που θίχτηκε ο εγωισμός του, «τίμησε τα παντελόνια του» με μια σφαλιάρα και «γαλλικά» σε ένα event παγκόσμιας εμβέλειας, και στη συνέχεια βραβεύτηκε κιόλας; Έγραψε ιστορία ως ο πρώτος άνδρας που παρέλαβε το Όσκαρ Τοξικής Αρρενωπότητας. Αυτή σίγουρα δεν είναι μια στιγμή που θέλουμε να χειροκροτήσουμε."

Ώσπου να μεν ασκείται βία στο όνομαν της αγάπης, stay cool and keep rocking!