Rock of the Woof 2023!

 

Είμαι σίουρος ότι άρκεψεν το άγχος, "μα νάμπου γίνεται, που εν το φετινόν Rock of the Woof" αλλά μπορείτε να ησυχάσετε αγαπητοί, αφού για άλλην μιαν φοράν, λλίον πριν τα Χριστούγεννα τζ̆αι το τέλος του έτους, έχω σας τες επιλογές του έτους. Όπως τζ̆αι πέρσι, έχουμεν θκυό βασικές κατηγορίες, τες νέες κυκλοφορίες τζ̆αι κομμάθκια που ανακάλυψα μεν φέτος αλλά εν πιο παλιές κυκλοφορίες.  Ειδικά στην δεύτερην ήβρα πάνω που 100 κομμάθκια, οπότε έκαμα Τοπ 20 αφού ήταν πολλά δύσκολον να θκιαλέξω.
Απολαύστε υπεύθυνα.

 Rock of the Woof 2023 - New Releases

10. No rainbows in Indiana - Whiskey Hotel Tango

9. Cha Cha Cha - Käärijä

8. Der Traum ist aus - UNIVERSUM25

7. What's Love Got To Do With It (Tina Turner Rock Cover) - Black Stone Cherry

6. Dead World - Dope

5. Float To Hell - Top Fuel

4. Keepers of the light - Edgeland

3. I Am the Moonchild - Rotting Christ

2. Firewake - Zeal & Ardor

1. Beguiled - The Smashing Pumpkins

Rock of the Woof 2023 - Discoveries of Old

20. Dance With the Devil - Morifade

19. Scooby Snacks - Fun Lovin' Criminals

18.To the hilt - Die Krupps

17. Solitary man - Johnny Cash

16. Orgasmatron - Motorhead

15. Dolphin's Cry - Live

14. In The Night Time - The Cold Stares

13. Last Day in Heaven - Barathrum

12. I feel you - Depeche Mode

11. Come with me - Kongos

10. Everybody Knows - Leonard Cohen

9. We stand as one - Wishbone Ash

8. Geburt einer Nation - Laibach

7. It's alright - Echo And The Bunnymen

6. Hysteria - Muse

5. Ava Adore - The Smashing Pumpkins

4. Sunrise - Simple red

3. Insomnia - Niil'

2. Get off - The Dandy Warhols

1. Bleed - Angel Dust

Ως του χρόνου έτσι τζ̆αιρόν περίπου, με το Rock of the Woof 2024, stay cool and keep rocking!

Με το ΑΚΕΛ τζ̆αι τους Μπουτζ στες Βρυξέλλες

 

"Ταπακούδης; Τζ̆αι επήες με αντιπροσωπείαν του ΑΚΕΛ; Πρώτην φοράν ακούω έτσι πράμαν", είπεν ο Κυριάκος, οπαδός του Άρη Λεμεσού, αγνώστων λοιπών στοιχείων, σε κουβένταν μας στο αεροδρόμιον της Αθήνας επιστρέφοντας που την επίσκεψην μας στες Βρυξέλλες. Όπου όντως εταξιδέψαμεν με ομάδαν υπο την διοργάνωσην του ΑΚΕΛ, τζ̆αι πιο συγκεκριμένα του ευρωβουλευτή Νιαζί Κιζίλγκιουρεκ. Ο Κυριάκος είσ̆εν ξανακούσει το επίθετον λόγω της πολυετούς επαγγελματικής τζ̆αι άλλης σχέσης του με παρακλάδιν της οικογένειας Ταπάκκη στη Λεμεσόν, τζ̆αι ήξερεν ότι πρόκειται περί "παραδοσιακά δεξιάς" οικογένειας, εξ' ου τζ̆αι η εντύπωση που του έκαμεν το νταραβέριν με το πάλαι ποτέ κόμμαν της αριστεράς τζ̆αι του "λαού".

Βέβαια ασχέτως των δεξιών παρακαταθηκών της ευρύτερης οικογένειας Ταπακούδη, εγώ έχω εδώ τζ̆αι πολλά χρόνια διαμορφώσει μιαν, ως επί το πλείστον, αριστερήν ιδεολογίαν στα παραπάνω θέματα που αφορούν την πολιτικήν τζ̆αι την κοινωνίαν, ενώ έχω ψηφίσει το ΑΚΕΛ σε ούλλα τα πολιτικά επίπεδα (δημοτικές, βουλευτικές, ευρωεκλογές, προεδρικές), τζ̆αι ειδικά τον ίδιον τον Νιαζί, τον οποίον εκτιμώ τόσον ως πολιτικόν αλλά τζ̆αι ως επιστήμοναν. Ήταν εύκολον να ανταποκριθώ θετικά στην πρόσκλησην του παιδικού φίλου τζ̆αι συμμαθητή Αύγη (γνωστού τζ̆αι ως Μπουτζ) όταν μου εζήτησεν να πάμεν παρέαν. Η δε συμπερίληψη τζ̆αι του έτερου παλιού φίλου τζ̆αι συμμαθητή Κωσ̆τάκη (επίσης γνωστού ως Μπουτζ - εν κουβέντα μεταξύν τους) έκαμεν ακόμα πιο υποσχόμενην την αναμενόμενην εξέλιξην του ταξιθκιού στες Βρυξέλλες για συνολικά τρεις μέρες. 

Στες Βρυξέλλες είχα πάει άλλες θκυό φορές στο παρελθόν, μιαν για δουλειάν τζ̆αι άλλην μιαν με την οικογένειαν, τζ̆αι είχαν μου αφήσει τζ̆αι οι θκυό πολλά θετικές εντυπώσεις. Τωρά μάλιστα τα έξοδα ήταν πλήρως καλυμμένα, τζ̆αι πέραν του θετικού των φίλων συνταξιδιωτών, θα είχαμεν την ευκαιρίαν να συνυπάρξουμεν με αρκετούς Τουρκοκύπριους συμπατριώτες, οι οποίοι επίσης είχαν προσκληθεί να συμμετάσχουν, αφού το κύριον θέμαν της όλης διοργάνωσης ήταν οι προοπτικές επανένωσης στο πλαίσιον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Να πούμεν ότι η αεροπορική εταιρία που μας επήρεν (Sky Express), για άλλην μιαν φοράν άφησεν μου άριστες εντυπώσεις. Άνετες θέσεις, καλή εξυπηρέτηση τζ̆αι πάντα συνεπής στες ώρες αναχώρησης. 

Εμείναμεν σε έναν συμπαθητικόν ξενοδοχείον κοντά στο κέντρον των Βρυξελλών τζ̆αι είχαμεν εύκολην πρόσβασην, είτε με τα πόθκια είτε με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, σε όποιον προορισμόν εθέλαμεν να πάμεν. Στα δωμάτια εμείναμεν θκυό-θκυό, πολλά "συντροφικά", τζ̆αι ήταν αναμενόμενον να μας προκαλέσει κάποια "ξεβολέματα", αλλά ήταν επουσιώδη τζ̆αι εν θα επεκταθώ παραπάνω. 

Με τους Τουρκοκύπριους είχαμεν εξαρχής μιαν πολλά αρμονικήν συνύπαρξην, με την έντονην αίσθησην, που έχω κάθε φοράν που συναντώ μέλη της εν λόγω κοινότητας, ότι εν "δικοί" μας αθρώποι. Αν εξαιρέσεις την γλώσσαν, το "τελευταίον σύνορον", όπως είπεν κάποιαν στιγμήν στο ταξίδιν ο Αύγης, ενιώθαμεν εξαιρετικά συμβατοί με τούτους τους αθρώπους. Τα αγγλικά υποβοηθούν την επαφήν, αλλά τι ωραία θα ήταν να εξέραμεν εμείς κάποια βασικά Τουρκικά τζ̆αι τζ̆είνοι κάποια Ελληνικά, ώστε να μεν υψώνεται τούτον το τείχος όποτε μιλά η εκάστοτε ομάδα μεταξύ της. Εν που τα μέτρα προσέγγισης που προσωπικά θα επρότεινα για να έρτουν πιο κοντά οι θκυό κοινότητες, ενθάρρυνση τζ̆αι υποστήριξη της εκμάθησης των θκυό γλωσσών στο ευρύν κοινόν της Κύπρου. Εν έναν μέτρον πλήρως εφικτόν τζ̆αι εντός της συνταγματικής νομιμότητας, αφού αποτελούν τες θκυό επίσημες γλώσσες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Άτε βέβαια να πείσεις το κοινόν ή τες συντεχνίες των εκπαιδευτικών, του πατρίς - θρησκεία - οικογένεια, ότι η εκμάθηση της Τουρκικής έννεν "τουρκολαγνεία" ούτε "προδοτική", αντίθετα εν έναν όφελος όποθθεν τζ̆αι να το αξιολογήσεις.

Το αποκορύφωμαν του ταξιθκιού ήταν η συνάντηση της τρίτης μέρας (πρώτη μέρα ταξίδι, δεύτερη μέρα επισκέψεις/ ξεναγήσεις/ δείπνο) σε αίθουσαν του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπου με θέμαν τες προοπτικές επανένωσης εντός της Ε.Ε. εδώσαν το παρόν τους ο Στέφανος Στεφάνου με τους θκυό ευρωβουλευτές του ΑΚΕΛ, ένας εκπρόσωπος του Ρεπουπλικανικού Κόμματος των Τουρκοκυπρίων (όμορρον του ΑΚΕΛ), ο Τουμάζος Τσ̆ιελεπής τζ̆αι μια Τουρκοκύπρια ακαδημαϊκός (σόρυ που εν αναφέρω ονόματα, I suck at that). Η αίθουσα ήταν γεμάτη με κόσμον, τόσον που την αποστολήν της Κύπρου όσον τζ̆αι που άλλους ενδιαφερόμενους, τζ̆αι εκράτησεν σχεδόν τρεις ώρες. Έλπιζα ότι θα ήταν κάτι το πραγματικά αξιόλογον τζ̆αι εν απογοητεύτηκα, ασχέτως αν υπήρξαν θέματα διαχείρισης του διαθέσιμου χρόνου τζ̆αι ρύθμισης των παρεμβάσεων ώστε να υπάρξουν όσον το δυνατόν πιο πολλές. Οι Τουρκοκύπριοι ήταν πραγματικά "διψασμένοι" για εκπροσώπησην, αφού νιώθουν εγκατελειμμένοι που την Ευρώπη, τζ̆αι σε μιαν μέγγενην ανάμεσα αφενός εμάς, που εν τους δεχούμαστεν ως πολιτικά ίσην οντότηταν, τζ̆αι αφετέρου την Τουρκίαν, που εν ενδιαφέρεται πραγματικά για την ευημερίαν τους αλλά χρησιμοποιά τους κυρίως ως πολιτικόν χαρτίν για τα δικά της συμφέροντα. Δαμέ πρέπει πάντως να δώσω τα εύσημα στο ΑΚΕΛ, με το οποίον έχω επανειλημμένα διαφωνήσει σε πολλά θέματα (π.χ. πρόσφατα για το Παλαιστινιακόν), αλλά αποτελεί την μόνην πολιτικήν δύναμην της Κυπριακής Δημοκρατίας που προσφέρει βήμαν στους συμπατριώτες μας τζ̆αι επιδιώκει την συνεργασίαν τζ̆αι συνύπαρξην μαζίν τους. Πρέπει όμως να γίνουν πολλά παραπάνω στο μέλλον για να έχουμεν ελπίδαν να ανατρέψουμεν την στασιμότηταν των θκυό Νίκων τζ̆αι την παράνοιαν του στάτους κβο που ευνοούν.

Η νύχτα της Δευτέρας τζ̆αι ολόκληρη η Τρίτη ήταν σε άλλον τέμπον τζ̆αι άλλην διάθεσην. Ήταν η περίοδος των "Μπουτζ", στους οποίους εντάχτηκα τζ̆αι γω, έστω υπό το καθεστώς του "επίτιμου". Είχαμεν βρεθεί ξανά οι τρεις μας στο μακρινόν παρελθόν, στην εμπειρίαν της Σ.Ε.Α.Π. (Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού) στο Ηράκλειον της Κρήτης. Την Δευτέραν τη νύχταν επισκεφτήκαμεν μιαν κλασικήν, συνοικιακήν μπυραρίαν στην "κάτω πόλην" των Βρυξελλών τζ̆αι ετσακκίσαμεν αρκετά pints μπύρας μαζίν με τοπικόν λουκάνικον. Την Τρίτην εξορμήσαμεν με τραίνον προς την Γάνδην τζ̆αι την Μπρυζ. Στην Μπρυζ είχα ξαναπάει στην δεύτερην επίσκεψην στες Βρυξέλλες πριν κάποια χρόνια, αλλά την Γάνδην πρώτην φοράν την έβλεπα. Πιο μεγάλη που την Μπρυζ, αλλά το ίδιον "μεσαιωνικά παραμυθένια", γεμάτη με εντυπωσιακά, μπαρόκ κτίρια τζ̆αι μνημεία. Μέσα στην "προ-χριστουγεννιάτικην" ατμόσφαιραν, το κρύον τζ̆αι τα εορταστικά κιόσκια με ποτά, τρόφιμα τζ̆αι μπιχλιμπίδια επεράσαμεν πραγματικά υπέροχα, τζ̆αι ας εχάσαμεν την απογευματινήν ξενάγησην στες Βρυξέλλες με λεωφορείον.

Το τρίο Μπουτζ (εξ αριστερών Αύγκους, Κωσ̆τάκη, Γούφης),
 κάπου στην Γάνδη

Το βράδυν της Τρίτης επαραθέσαν μας δείπνον οι Ευρωβουλευτές του ΑΚΕΛ σε ελληνικόν εστιατόριον των Βρυξελλών. Μάλλον λάθος επιλογή αφού "when in Rome..." αλλά το φαίν εν φαίν. Κατόπιν εξαιρετικά ορθής εισήγησης του Αύγη, εκάτσαμεν στο τραπέζιν όπου εκυριαρχούσεν το τουρκοκυπριακόν στοιχείον, αφού ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία να "συμπλαστούμεν" μαζίν τους τζ̆αι εν το μετανιώσαμεν. Βέβαια το ιδανικόν θα ήταν να είχαμεν μαζίν μας τζ̆αι την "αντίθετην άποψην", δηλαδή εθνικιστές/ απορριπτικούς τζ̆αι των θκυό κοινοτήτων, αφού όσον να' ναι με "ομοϊδεάτες" εν ευκολάκιν να τα έβρεις, αλλά ας μεν θωρούμεν στα δόντια τον άππαρον που μας εδώσαν.

Την τελευταίαν νύχταν, ο κουμπάρος του Κωσ̆τάκη που ζει αρκετά χρόνια στες Βρυξέλλες, επήρεν μας για την τοπικήν σπεσ̆ιαλιτέ, δηλαδή μύδια, σε μιαν πολλά ωραίαν μπυραρίαν στες παλιές γειτονιές της πόλης. Έχουν μιαν ατμόσφαιραν τούτα τα μέρη που πραγματικά πρέπει να την ζήσεις για να την αντιληφθείς. Άλλη μια όμορφη ανάμνηση για να συζητούμεν στες συγκεντρώσεις της παρέας.

Μπύρες τζ̆αι μύδια

Εχωριστήκαμεν με την ελπίδαν (το υπόσχεση εν υπερβολικά δυνατή λέξη) ότι εννά ξαναβρεθούμεν με τους Τουρκοκύπριους. Το δε τρίον νομίζω είσ̆εν την ευκαιρίαν να θυμηθεί πράματα καταχωνιασμένα για χρόνια που όμως επαραμείναν σχετικά σταθερά. Ήταν που τα παρήγορα της ούλλης κουβέντας, το ότι το σώμαν μπορεί να γερνά, αλλά μέσα μας κάποια πράματα μεινίσκουν "για πάντα νέα" (ατς!).

Ώσπου να ξαναβρεθούμεν, Μπουτζ τζ̆αι Τουρκοκύπριοι, stay cool and keep rocking!

Μια "νευρικιά χοντρή"...

 

Θκυό "σημεία των τζ̆αιρών" απασχολούν την σημερινήν (πλέον μηνιαίαν) ανάρτησην μας. Το πρώτον εν η δημόσια συζήτηση για μιαν κίνησην της Άλκηστης Πρωτοψάλτη να αλλάξει την λέξην "χοντρή" με την λέξην "ψηλή" στο γνωστόν τραγούδιν του Κραουνάκη «Πάμε στον Αδωνι για καφέ». Το δεύτερον εν η αυξανόμενη τάση να θωρούμεν στες διαφημίσεις "μοντέλα" αθρώπων που περιλαμβάνουν πλέον ουσιαστικά τους πάντες, σε σχέσην με τα "αψεγάδιαστα" πρότυπα περασμένων εποχών. Έτσι σε μια διαφήμιση για σερβιέτες η πρωταγωνίστρια εν μια αθλήτρια του πατινάζ της οποίας τα κιλά εν διπλάσια από όσα θα "έπρεπεν", απλά για να σταλεί το μήνυμαν ότι εν πρέπει να κάμνουμεν "δυσμενείς διακρίσεις" λόγω βάρους σώματος.

Έχω ξαναγράψει περί "πολιτικής ορθότητας" τζ̆αι εν θα τα επαναλάβω, αν τζ̆αι, επιγραμματικά, πιστώνω τες καλές προθέσεις αλλά άρχισα, εδώ τζ̆ιαι τζ̆αιρόν, να αντιδρώ στην υπερβολήν τζ̆αι την ακρότηταν που παρουσιάζεται ούλλον τζ̆αι πιο συχνά γυρόν που τες "διακρίσεις". Οι διακρίσεις που μόνες τους έννεν "καλές" ή "κακές", αφενός διότι εν αναπόφευκτες τζ̆αι αφετέρου διότι πρέπει να κρίνουνται που τα αποτελέσματα τους. Λόγου χάρην, το να μεταχειρίζεσαι τα μέλη της οικογένειας σου με "προτεραιότηταν" σε σχέσην με αγνώστους εν έναν είδος διάκρισης αλλά τα αποτελέσματα της έννεν απαραίτητα "δυσμενή" για τους άλλους. Το να βάλεις έναν ηλικιωμένον ή έναν άτομον με αναπηρίαν σε προτεραιότηταν έναντι των πιο νέων ή πιο υγιών συνανθρώπων εν διάκριση, αλλά θεωρείται μια διάκριση επωφελής για το κοινωνικόν σύνολον. Το να επισημάνεις ότι σε μιαν νεροτσουλήθραν ή μιαν κούνιαν εν πρέπει να ξεπερνά το βάρος ενός χρήστη τα τάδε κιλά έννεν δυσμενής διάκριση, εν απαραίτητον μέτρον ασφάλειας.

Πάμεν τωρά ειδικά στην λέξην "χοντρή" που επείραξεν την Πρωτοψάλτη, ή τους υπεύθυνους δημοσίων σχέσεων της, ή άλλους που έχουν να κάμουν μαζίν της. Το να διαπιστώσεις ότι ένας άθρωπος εν "χοντρός", δηλαδή το σωματικόν του βάρος υπερβαίνει "σημαντικά" τούτον που θεωρείται που την τρέχουσαν στάθμην της επιστήμης ως "φυσιολογικόν" αποτελεί όντως διάκρισην, αλλά εν σημαίνει αυτόματα ότι εν δυσμενής, όπως εν σημαίνει ότι εν δυσμενές να διαπιστώσεις ότι εν "ψηλός" (ή κοντός, ή ξανθός, ή μαύρος ή ομοφυλόφιλος). Στο τραγούδιν του Κραουνάκη η χρήση της λέξης κάμνει διάκρισην αλλά εν τζ̆αι υπονοεί απαραίτητα "στίγμαν", εκτός που την φαντασίαν των απανταχού θιασωτών της αχαλίνωτης πολιτικής ορθότητας. Πέραν τούτου, το τραγούδιν εγράφτηκεν σε μιαν άλλην εποχήν, όπου η χρήση λέξεων τζ̆αι εκφράσεων εδιέπετουν που άλλα "ήθη" ή "στάθμην ηθικής". Μπορείς σήμερα να "προσβάλλεσαι" τζ̆αι να το "επισημαίνεις" αλλά τι αλήθκεια έσ̆ιεις να κερδίσεις με το να στραφείς τζ̆αι να παραμορφώσεις έναν έργον τέχνης για να το φέρεις στα "σημερινά πρότυπα"; Κατά την γνώμην μου, τίποτε απολύτως. Αντίθετα, αλλοιώνεις την ιστορικήν εξέλιξην για να σε "βολέψει", κάτι εξαιρετικά αντιεπιστημονικόν τζ̆αι προκατειλημμένον. Γίνεσαι έτσι, άθελα ή ηθελημένα, μέρος του προβλήματος αντί της λύσης. Η επιμόρφωση εν γίνεται με "αλλοίωσην της ιστορίας", γίνεται με μελέτην τζ̆αι αποκόμισην διδαγμάτων που λλόου της.

Τέλος, πρέπει να καταλάβουμεν ούλλοι μας, ότι τα "άκρα" ουδέποτε βελτιώνουν κάτι. Στην χρήσην (ή απαγόρευσην) της λέξης "χοντρός" μπορείς να γίνεις ακραίος είτε που την μιαν είτε που την άλλην πάνταν. Είσαι εξίσου λάθος. Αν η χρήση της υπονοεί δυσμενείς διακρίσεις εις βάρος των χοντρών συνανθρώπων μας, τότε εν στο έναν άκρον. Αν η απαγόρευση της χρήσης της τείνει να "εξωραϊσει" το να είσαι "χοντρός" τότε πάει στο άλλον. Το να είσαι χοντρός έννεν "καλόν πράμαν". Το να είσαι χοντρός εν αποδεδειγμένα επιζήμιον στο σώμαν σου, αφού πλήττει το μυοσκελετικόν τζ̆αι το καρδιαγγειακόν σου σύστημαν, άρα την υγείαν σου. Τούτα εν επιστημονικά αποδεδειγμένες πραγματικότητες τζ̆αι εν συνιστά "δυσμενήν διάκρισην" ή "body shaming" η επισήμανση τους. Μια χοντρή κοπέλα που κάμνει πατινάζ εν μπορεί να αποτελεί "πρότυπον", όπως εν αποτελεί "μίασμαν". Βάλτε την σε διαφημίσεις, κανέναν πρόβλημαν αλλά μεν μου την ανάγετε σε "παράδειγμαν προς μίμησην". Θα ήταν καλόν να χάσει βάρος. Ειδικά εφόσον της αρέσκει έναν άθλημαν που παλεύκει τόσον πολλά με την βαρύτηταν. Πως να το κάμουμεν;

Ώσπου να ισορροπήσουμεν ανάμεσα στην καταπολέμησην των δυσμενών διακρίσεων τζ̆αι την ακραίαν πολιτικήν ορθότηταν, stay cool and keep rocking!

Εν υπάρχει "καλή βία"...

 

Εξ΄αφορμής της εκτόξευσης ρουκετών εναντίον πόλεων του Ισραήλ εχτές,έγραψα το εξής στο facebook:

"Tο παλαιστινιακόν εν έναν που τα πιο δύσκολα, αν οϊ το πιο δύσκολον πολιτικόν/ οικονομικόν/ κοινωνικόν πρόβλημαν ανά το παγκόσμιον (υπάρχουν δυστυχώς ακόμα πολλά που βασανίζουν τον άθρωπον παρά την πρόοδον που έσΐει πετύχει σε πολλούς τομείς). Μάλιστα εν έναν πρόβλημαν που με "παρηγορεί" κάπως (τύπου, "υπάρχουν τζ̆αι σ̆ειρόττερα που μας"), αφού η παράνοια του κυπριακού τουλάχιστον εν παράγει νέον αίμαν τζ̆αι νέα θύματα. 

Μεγάλον μέρος της δυσκολίας του, όπως τζ̆ιαι στο κυπριακόν, έγκειται στο ότι πάει πίσω στα τέλη του 19ου αιώνα, με την ανάδυσην των νέων "εθνών/κρατών" μέσα που την διάλυσην των παλιών αυτοκρατοριών όπως η Οθωμανική τζ̆αι την σταδιακήν "αποαποικιοποίησην" μεγάλων περιοχών όταν δυνάστες όπως η Μ. Βρετανία τζ̆αι η Γαλλία εκαταλάβαν ότι εν τες έπαιρνεν να απομυζούν αθρώπους στην άλλην πλευράν της γης. Έννεν περίεργον ότι ο καθένας που ασχολείται μαζίν του, επιλέγει το ιστορικόν κομμάτιν που εξυπηρετεί το αφήγημαν τζ̆αι τες θέσεις που θέλει να προβάλει. Τούτον εν αλλάσει το ότι ουσιαστικά αποτελεί μιαν εθνικο-θρησκευτικήν παράνοιαν που τροφοδοτεί ανεξάντλητα το μίσος ανάμεσα σε αθρώπους που θα εμπορούσαν να έβρουν σ̆ιήλιες φόρμουλες για να ζήσουν μαζίν σε μιαν που τες κοιτίδες του πολιτισμού, που μάλιστα εν έσ̆ιει να ζηλέψει τίποτε που άλλες, ευημερούσες, περιοχές του πλανήτη.

Σήμερα ως "τρίτοι", το πιο εύκολον πράμαν είναι να είμαστεν εναντίον του Ισραήλ, που υποτίθεται εν "μεγάλον", εν "δυνατόν", τζ̆αι στηρίζουν το οι "κακοί, ιμπεριαλιστές Αμερικάνοι", ενώ οι "καημένοι Παλαιστίνιοι" εν τα "μόνιμα θύματα". Εν κάτι παρόμοιον με μας τους Ε/Κ εναντίον της "μεγάλης, δυνατής, ευνοημένης που τους Αμερικανούς", Τουρκίας. 

Έλα όμως που η ιστορία έννεν "αποσπασματική". Ξέρουμεν, όσοι την μελετούμεν αμερόληπτα, ότι στην Κύπρον, που μας αφορά άμεσα, οι Ε/Κ έννεν ούτε "αθώοι", ούτε "μόνιμα θύματα". Εκάμαν τζ̆αι οι Ε/Κ, τζ̆αι η Ελλάδα πιο γενικά, τεράστια λάθη, ενίοτε τζ̆αι εγκλήματα, τα οποία είχαν σημαντικήν επίδρασην στο ότι η Κύπρος, αντί να εν παράδεισος, εν έναν παρανοϊκά, εθνικά διχοτομένον τζ̆αι στρατοκρατούμενον μέρος του κόσμου.

Κάτι αντίστοιχον συμβαίνει τζ̆αι στο παλαιστινιακόν. Οι Παλαιστίνιοι, που σήμερα υποφέρουν, έχουν σημαντικήν ευθύνην, όπως τζ̆αι τα αραβικά κράτη γυρόν, για τα χάλια της περιοχής, που υπό προϋποθέσεις είναι ένας επίγειος παράδεισος. Τζ̆αι όσον πρώτιστα οι ίδιοι αδυνατούν να αντιληφθούν τούτον το απλόν γεγονός, ουδέποτε, όπως τζ̆αι στην Κύπρον, θα κάμουν χαϊριν, είτε τζ̆είνοι, είτε οι Ισραηλινοί. Όσον δε επιλέγουν να χρησιμοποιούν βίαν, ασχέτως του μεγέθους της, εγώ δύσκολα μπορώ να τους στηρίξω εν λευκώ. Η βία εδοκιμάστηκεν, επανειλημμένα, τζ̆αι το μόνον που επαρήξεν, εν παραπάνω βίαν. Συνεχίστε..."

Όταν αποφάσισα να το βάλω δαμέ στο blog, ήμουν σίουρος ότι κάτι έχω γράψει για το παλαιστινιακόν γενικώς, τζ̆αι όντως εντόπισα την σχετικήν ανάρτησην, πριν εννιά ολόκληρα χρόνια (!):

Κόστος ευκαιρίας

Ήταν μια πολλά ενδιαφέρουσα ανάρτηση, με ακόμα πιο ενδιαφέρων σχολιασμόν. Τζ̆αι έχοντας την ξανά μπροστά μου, εδιαπίστωσα με σχετικήν χαράν ότι σήμερα διατηρώ τες ίδιες, περίπου, απόψεις. Οϊ πως εν κακόν να αλλάσσεις άποψην, ειδικά υπό το φως νέων δεδομένων, αλλά τόσον στο κυπριακόν όσον τζ̆αι στο παλαιστινιακόν, η παράνοια συνεχίζεται με την ίδιαν έντασην όπως πριν εννιά χρόνια. Τζ̆αι απέναντι σε παρανοιϊκές καταστάσεις, εν ανακουφιστικόν να διαπιστώνεις ότι τουλάχιστον το μυαλόν σου εκρατήθηκεν νηφάλιον τζ̆αι ορθολογιστικόν, κόντρα στον εύκολον συναισθηματισμόν τζ̆αι τα λογής λογής συνθήματα.

Ώσπου να αρθεί η παράνοια τζ̆αι να συζητούμεν για πιο ευχάριστα πράματα, stay cool and keep rocking!

Γεια σου χαρά σου Βενετιά!

 

Τσας καθυστερημένη, χρονικά, ανάρτηση, αφού το ταξίδιν μας έλαβεν χώραν τες τελευταίες μέρες του Αυγούστου, αλλά τωρά ήβρα αθκειάσην τζ̆αι διάθεσην. Είχα γράψει πρόσφατα για τα UWCs τζ̆αι για το ότι θα επαίρναμεν τον έναν μας γιον σε μιαν κωμόπολην κοντά στην Τεργέστην για να φοιτήσει τες τελευταίες του σχολικές χρονιές. Η πιο βολική πτήση χωρίς ενδιάμεσους σταθμούς, σχετικά κοντά στον προορισμόν μας τζ̆αι σε λογικές, για την εποχήν, τιμές ήταν η Βενετία, έτσι είχαμεν αφορμήν να την επισκεφτούμεν για λλίον.

Είχαμεν θκυό παράγοντες που εν εβοηθήσαν πολλά την διάθεσην μας. Αφενός ήταν η συναισθηματική φόρτιση της "αποστολής" μας, εν αφήνεις πολλές φορές το δεκαπεντάχρονο σου σε μιαν ξένην χώραν τζ̆αι να φύεις, ξέροντας ότι επίσπευσες τον χωρισμόν που επερίμενες μετά τα 18. Αφετέρου ήταν η θκιαολόζεστη, στην οποίαν είχαμεν την ψευδαίσθησην ότι αποκτήσαμεν ανοσίαν τζ̆αι υψηλήν αντοχήν, Κυπραίοι γαρ όντες, αλλά φευ, στην Βενετίαν εχάσαμεν ποτάμια ιδρώταν, σε μιαν αναπάντεχα πνιγηρήν που την υγρασίαν ατμόσφαιραν. Έχω βιώσει πολλάκις την ανυπόφορην κατάστασην των παραλιακών πόλεων το καλοτζ̆αίριν δακάτω, αλλά η Βενετία ανάγει την πνίξην που προκαλεί σε νέα επίπεδα. Πρέπει να  εν το φαινόμενον του heat island, όπου οι πέτρες τζ̆αι το τσιμέντον συνάουν την βράστην ούλλη μέρα, τζ̆αι ακτινοβολούν την ακόμα τζ̆αι τες ώρες που κανονικά θα εδρόσιζεν. Εφυσούσεν ώρες ώρες αέρας αλλά δεν μας ανακούφιζεν. Άσε που έπρεπεν να φορτωνούμαστεν νερόν που σούπερμαρκετ ή την φουντάναν (ευτυχώς έχουν αξιόπιστον νερόν τρεχοέμενουν οι ιταλιάνοι) γιατί το μπουκκαλλούϊν άρκεφκεν που τα θυκό ευρώ.

Για τούτον η πρώτη μου συμβουλή σε όσους θέλετε να την δείτε, πηαίννετε εποχήν που εν πιο δροσερά. Η δεύτερη, μεν αγοράσετε νερόν που περίπτερα, εν πετάμενα ριάλια.

Πέραν τούτων των μάλλον ξενερωτικών, ΠΡΕΠΕΙ να πάτε σε τούτην την πόλην. Εν υπάρχει! Εν σαν να πάεις πίσω 300-400 χρόνια, ζωντανά. Εν υπάρχει μοντέρνα παθκιά, ούλλα εν παλιά, ούλλα εν κλασικά, ούλλα εν εντυπωσιακά αλλά παράλληλα εν ζωντανά με αθρώπους, μυρωθκιές τζ̆αι χρώματα. Ετοιμάστε τα asics σας με έξτρα gel αντικραδασμικά, γιατί θα περπατάτε ούλλη μέρα. Εν υπάρχουν αυτοκίνητα, σχεδόν καθόλου τροχοφόρα, τζ̆αι ούλλη η κίνηση γίνεται με τα πόθκια τζ̆αι με πλεούμενα, τα οποία όμως εν μέσα στα κανάλια  που διασχίζουν την πόλην σε ούλλες της τες διευθύνσεις τζ̆αι κατευθύνσεις.

Πόλη ακατάλληλη για κλειστοφοβικούς

Αν δε, αγαπάτε τα κτίρια-μνημεία όπως εγώ, θα έρτετε σε έκστασην. Ακόμα τζ̆αι τα πιο ταπεινά κτίσματα της πόλης εν συναρπαστικά, κἀθε γωνιά της εν έναν μυστήριον, κάθε στενοσόκκακον καταλήγει σε κρυμμένες πλατείες με αρχαία καφέ τζ̆αι στεκκούθκια μιας άλλης εποχής. Αν γουστάρεις μπούγιον, οφθαλμόλουτρον τζ̆αι βαβούραν πάεις στα μεγάλα της αξιοθέατα (εν θα κάτσω να σας τα γράψω, google it). Αν πάσχεις που αγοραφοβίαν ή μισείς τους (άλλους) τουρίστες, έσ̆ιει ολόκληρες περιοχές να περπατήσεις όπου οι αθρώποι εν ελάχιστοι αλλά που εν γεμάτες κάτι να δεις ή να ακουμπήσεις ή να φάεις.

Άδεια η πόλη, που πήγαν όλοι; (Cannaregio)

Θέλεις λλίες μέρες να κινηθείς με άνεσην, εμείς εν είχαμεν πολλές, αλλά εκόψαμεν πολλά χιλόμετρα οπότε ήταν γερή η γεύση. Μιλώντας για γεύσην, επιβεβαιώθηκεν ότι είχαμεν ακούσει, ότι εν ούλλα πανάκριβα τζ̆αι οϊ ιδιαίτερα καλής ποιότητας. Σημειώνω ότι επίνναν ούλλοι έναν ποτάκιν ονόματι sprizzer, που εν έναν γλυκόπικρον κοκτέϊλ, αρκετά ταιρκαστόν με το καλοκαιράκιν αλλά εν ετρελλάθηκα. Είχαν επίσης καλόν παγωτόν. Το πιο αξιόλογον μας γεύμαν ήταν το αποχαιρετηστήριον, σε μιαν παραθαλάσσιαν προβλήταν μακριά που τα πλήθη, όπου εσερβίραν ψαρικά αλλά τζ̆αι κάτι ωραία καλτσόνε.

Α, τζ̆αι παρά τες συμβουλές διαφόρων ειδημόνων, εγώ αγόρασα μιαν κινέζικην μάσκαν. Εχρειάστηκεν πρώτα να τα κάμω σατσιήν της Αγάπης αλλά επειδή ξέρει με, ήξερεν εξαρχής το αναπόφευκτον της κατάστασης.

Η κινέζικη μου μάσκα που την Βενετίαν (μπου!)

Εννά έχουμεν την ευκαιρίαν να την ξαναδούμεν έστω τζ̆αι λλίον, αν τζ̆αι σε αντίθεσην με μέναν, οι υπόλοιποι εν ετραλλαθήκαν που την Βενετίαν. Το ότι έπρεπεν να κουβαλούμεν βαλίτσες πάνω που γέφυρες μέσα στον λάλλαρον εν εβοήθησεν την διάθεσην τους. Χρωστούμεν όμως ακόμα έναν γυρόν τζ̆αι καμμιάν βόλταν με γόνδολαν, ασχέτως αν θεωρώ ότι εν πολλά 80 ευρώ για το εφφέ.

Εν θα γράψω για την Τεργέστη, γιατί είδαμεν την πολλά λλίον ενώ θα ήθελα να της αφιερώσω δικήν της ανάρτησην στο μέλλον. Εν τζ̆αι έχουμεν πλέον τόσα πολλά να πούμεν δαμέσα ζαττίν, ας τζ̆ηδέψουμεν νάκκον τες αφορμές.

Ώσπου να ξαναπάμεν Βενετία, stay cool and keep rocking!

Το πέμπτον σιόκ

 

Εψές εβρέθηκα στην "ουρανοξυστικήν" Sextown (την Λεμεσόν σιόρ), για μιαν συνάντησην με τον πολλά καλόν φίλον μου, Αντώνην, ο οποίος εκατέβηκεν στα πάτρια που την πρωτεύουσαν της "μαμάς πατρίδας" για διακοπές με την οικογένειαν του. Ο Αντώνης εν που τα λλία καλά πράματα που μου άφησεν το 26μηνον χάσιμον χρόνου που ονομάζεται "στρατιωτική θητεία", αφού εν που τους 5-6 αθρώπους που θεωρώ τούτον που λαλούμεν "κολλητούς", τζ̆αι πιθανότατα ποττέ εν θα εγνώριζα, αν δεν μας έφερνεν η κατάσταση παρέαν αρχικά στο Ηράκλειον της Κρήτης, όπου εκάμαμεν την Σ.Ε.Α.Π. (Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού), τζ̆αι μετά για έναν μήναν στα Πολεμίθκια της Λεμεσού, όπου ελάβαμεν την εξειδικευμένην εκπαίδευσην του όπλου μας (αντιαρματιστές πεζικού). Ειδικά ο μήνας στα Πολεμίθκια ήταν η πρώτη, τόσον παρατεταμένη, επαφή μου με την εξωτικήν πόλην της Λεμεσού, τζ̆αι η παρέα με τον Αντώνην εμετάτρεψεν την εν λόγω εμπειρίαν σε κάτι το εξαιρετικά ευχάριστον. Τζ̆αι τον ίδιον σε έναν που τους, μετρημένους στα δάκτυλα, επιστήθιους φίλους μου.

Επιστρέφοντας στην εψεσινήν συνάντησην, είπαμεν τα όπως πάντα πολλά όμορφα, τζ̆αι πάνω στην φιλοσοφικήν μας κουβένταν περί σχέσεων (ο Αντώνης εν ψυχολόγος τζ̆αι δουλεύκει αρκετά με ζευγάρια) ήρταν ξανά τα τέσσερα σιοκ της σχέσης. Αρχικά ο φίλος επισήμανεν τζ̆αι την μετάβασην στον επίσημον έγγαμον βίον ως άλλον έναν τέθκοιον σ̆ιοκ, μια φάση που εγώ εντάσσω την στο "σ̆ιοκ του κύκλου", αν τζ̆αι έκαμεν κάποια valid points για το πως σε πολλές περίπτώσεις προκαλεί όντως σοβαρούς τριγμούς, ειδικά σε συντηρητικές, επαρχιώτικες κοινωνίες όπως η ελληνική τζ̆αι η κυπριακή. Το σημείον που έγειρεν όμως περί ενός άλλου δυνατού σ̆ιοκ, του "ξιπαιθκιάσματος", έκαμεν μου πολλύν εντύπωσην, τζ̆αι αποτελεί ουσιαστικά το κίνητρον να γράψω την παρούσαν ανάρτησην.

Με την Αγάπην είμαστεν κοντά σε τούτον το στάδιον, δηλαδή την "αναχώρησην" των τέκνων μας που την οικογενειακήν στέγην τζ̆αι την είσοδον στον δρόμον της ενηλικίωσης. Προσωπικά πάντα είχα την αίσθησην ότι η ενηλικίωση των γιούδων μας θα ήταν μια θετική εξέλιξη, αφού θα μας απελευθέρωνεν σε διάφορα επίπεδα ως ζευγάριν, τζ̆αι θα μας επρόσφερεν χρόνον τόσον σε προσωπικόν επίπεδον όσον τζ̆αι σε κοινές ενασχολήσεις τζ̆αι επιδιώξεις. Ο Αντώνης όμως έσ̆ιει διαφορετικήν εμπειρίαν μέσα που την δουλειάν του τζ̆αι την συμβουλευτικήν σε ζευγάρια που περνούν τούτον το πράμαν. Κατ'αρχήν εν μια δραστική επίδραση στην καθημερινότηταν, τζ̆αι ως τέθκοια εν σίγουρα "κοσμογονική", σε βαθμόν αντίστοιχον με τα άλλα, προγενέστερα στάδια της σχέσης. Το πως μπορεί να εξελικτεί τούτη η επίδραση έννεν νομοτελειακόν, αλλά σίγουρα εμπεριέχει στοιχεία αρνητικά, αναλόγως των συνθηκών τζ̆αι σχέσεων του ζευγαριού κατά την διάρκειαν του αναγιώματος των τέκνων, τζ̆αι το πως τούττες διαμορφώνουνται όταν μείνουν ξανά οι θκυό τους.

Λόγου χάρην αν οι γονείς έχουν μπει πολλά βαθκιά στον ρόλον του γονιού, παραμελώντας την συντροφικήν διάστασην αλλά τζ̆ιαι τον προσωπικόν τους χώρον, το κενόν του "ξιπαιθκιάσματος" μπορεί να λειτουργήσει εξόχως αρνητικά, σε βαθμόν που να κλονίσει μιαν κατά τα άλλα υγιέστατην σχέσην. Εξακολουθώ να θεωρώ ότι στην δικήν μας περίπτωσην ο φόβος για κάτι τέθκοιον εν μικρός, αλλά η κουβέντα με τον Αντώνην έπεισεν με ότι εννά πρέπει να είμαστεν έτοιμοι για τούτην την κατάστασην τζ̆αι να αφιερώσουμεν προσπάθειαν στην εξομάλυνσην τυχόν "ανωμαλιών μετάβασης". Εξάλλου ο γονιός πάντα εννά είναι γονιός, όπου τζ̆αι να είναι τα παιθκιά του, ότι ηλικίαν τζ̆αι να φτάσουν. Αλλά σίουρα μπορώ να εντάξω το "σ̆ιοκ του ξιπαιθκιάσματος" ως το πέμπτον "σ̆ιοκ της σχέσης". Τζ̆αι να το αντιμετωπίσω με την δέουσαν σοβαρότηταν.

Ώσπου να το αντιμετωπίσουμεν, stay cool and keep rocking!

Κομπ λα βιλ

 ...(Combs-la-Ville). Γαλλική κωμόπολη, λλίον έξω που το Παρίσι, την οποίαν επισκεφτήκαμεν οικογενειακώς για μιαν εφτομάν, ως μέλη ομάδας του Δήμου του Δαλιού, με τον οποίον υπάρχει διδυμοποίηση εδώ τζ̆αι πολλά χρόνια.

Πινακίδα σε μικρήν πλατείαν της Κομπ Λα Βίλ
για την διδυμοποίησην με το Δάλι

Είχαμεν συμμετάσχει τζ̆αι πιο παλιά σε τέθκοιες δράσεις, φιλοξενώντας τρεις φορές παιδιά που το εξωτερικόν, θκυό Πολωνούθκια που μιαν πόλην με την οποίαν εν επίσης διδυμοποιημένος ο Δήμος τζ̆αι έναν Πορτογάλλον έφηβον, στο πλαίσιον μιας άλλης διδυμοποίησης, του δημοτικού που τότε εφοιτούσαν τα κοπέλια με έναν δημοτικόν στο Οπόρτο. Τα κοπέλια είχαν πάει παρέαν έναν καλοτζ̆αίριν, για μιαν εφτομάν, σε μιαν κατασκήνωσην έξω που την Βαρσοβίαν, ενώ είχαν μείνει τζ̆αι κάποιες μέρες στο σπίτιν μιας που τες οικογένειες των συμμετεχόντων Πολωνών. Επίσης, ο ένας τους επήεν για κάποιες μέρες Οπόρτο με το δημοτικόν. Οι εντυπώσεις τους ήταν ανάμικτες, αφού εζήσαν κάποιες όμορφες εμπειρίες αλλά υπήρχαν τζ̆αι downsides, ειδικά όσον αφορά την παραμονήν τους στο "ξἐνον σπίτιν", αφού οι οικοδεσπότες ήταν dog people τζ̆αι τα πάντα ήταν στολισμένα με σχετικές τρίχες. Επίσης, η, κατά τα άλλα πολλά θετική οικοδέσποινα, ήταν τρόμος πίσω που το τιμόνιν.

Ούλλοι μαζίν όμως εν είχαμεν πάει ποττέ να μείνουμεν σε σπίτιν αγνώστων σε μας αθρώπων. Είχαμεν πάει θκυό-τρεις φορές με groups σε διακοπές στο εξωτερικόν τζ̆αι οι εμπειρίες ήταν κατά βάσην θετικές, οπότε εν με ανησυχούσεν προσωπικά τζ̆είνη η πτυχή. Είχαμεν επίσης μείνει επανειλημμένα σε air bnb οπότε ούτε η πτυχή του "έννεν ξενοδοχείον" μας ενοχλεί, αφού ήβραμεν τα πλεονεκτήματα πολλά παραπάνω που τα μειονεκτήματα. Άλλον όμως να ενοικιάσεις τον χώρον κάποιου άλλου, τζ̆αι άλλον να μείνεις μαζίν του.

Άρκεψεν τζ̆αι η παλιοπαρέα, όταν τους το είπα, τα πειράγματα. "Που ξέρεις ότι έννεν μανιακοί δολοφόνοι", "εννά σηκώνεσαι το πρωίν με την γαρίλλαν στο μάτιν τζ̆αι να πρέπει να είσαι socially fit", "φαντάζουμαι σε να σφίγγεσαι να μεν ακουστούν οι κλανιές σου στην τουαλέτταν" κλπ. Παρά την επιχειρηματολογίαν του στυλ "πάμεν Γαλλίαν με μόνα έξοδα τα εισητήρια τζ̆αι τες προσωπικές δαπάνες, με διαμονήν, διατροφήν, μετακινήσεις, ξεναγήσεις καλυμμένα φουλ", όσον να'ναι μιαν έννοιαν είχα την, ειδικά αφού "έπιανα στο λαιμόν μου" τόσον την Αγάπην, όσον τζ̆αι τα κοπέλια, τα οποία εμουρμουρούσαν ότι εν τα εσυμβουλευτήκαμεν όταν εκαταρτίσαμεν το πρόγραμμαν. Βέβαια η ούλλη κουβέντα οριστικοποιήθηκεν ήδη που τον Μάϊον, αφού τους ερώτησα ούλλους πρώτα, οπότε είπα τους "ότι έγινεν έγινε, θα πάμεν τζ̆αι ότι βρέξει ας κατεβάσει".

Εταξιδέψαμεν 30/06, μέραν Παρασκευήν, τζ̆αι εστραφήκαμεν 06/07, πάλε Παρασκευήν. Μια βδομάδα γεμάτη, αν φκάλεις τες ώρες του ταξιθκιού πήαιννε έλα. Για μέναν οριακά το μέγιστον ενδεχομένως χρονικόν διάστημαν που μπορώ πλέον να αντέξω μακριά που το σπίτιν μου. Αν αποφασίσουμεν να πάμεν κανέναν διηπειρωτικόν πριν φύουν τα κοπέλια για τα δικά τους, εν με θωρώ καλά...

Οι αθρώποι της Κομπ Λα Βιλ επαραλάβαν μας που το αεροδρόμιον τζ̆αι επήραν μας στα σπίθκια. Γενικά το πρόγραμμαν επροέβλεπεν μιαν σειράν που ομαδικές δραστηριότητες, όπου ούλλοι οι Κυπραίοι οφείλαμεν να είμαστεν παρόντες, τζ̆αι μιαν άλλην σειράν με δραστηριότητες "με τες οικογένειες", κατά την οποίαν θα ήμαστεν με τες οικογένειες φιλοξενίας. Έτσι κάποια δρώμενα ήταν κοινά, κάποια άλλα ήταν "προνομιακά", που την έννοιαν ότι μόνον εμείς θα τα εζούσαμεν. Τούτον, όπως καταλαβαίνει κάποιος, θα εμπορούσεν να εξελικτεί σε ευλογίαν ή κατάραν.

Πάντως το σπίτιν των οικοδεσποτών μας ήταν πολλά καλόν:

Το σπίτιν της Laurence τζ̆αι του Eric 

Η πόλη εν καταπράσινη, κτισμένη δίπλα που παραπόταμον του Seine, τζ̆αι το σπίτιν συνορεύκει με γραμμικόν πάρκον τζ̆αι λίμνην, έχοντας γείτονες μόνον που την μιαν πάνταν, τζ̆αι μιαν μεγάλην αυλήν, ότι πρέπει για barbecue τζ̆αι παρτούθκια. 

Με την Λοράνς τζ̆αι τον Ερίκ στον κήπον τους

Ο Ερίκ ψήνει μας βοδινά κοψίθκια

Δασώδες πάρκον δίπλα που το σπίτιν

Το ζευγάριν που μας εφιλοξένησεν, η Λοράνς τζ̆αι ο Ερίκ, αποδεικτήκαν λαχείον, ειδικά συγκρίνοντας με τες διηγήσεις άλλων μελών της ομάδας για τους δικούς τους. Η Λοράνς κατ'αρχήν, μιλά πολλά καλά αγγλικά, καθιστώντας το πολλά εύκολον να συνεννοηθεί κάποιος μαζίν της, ενώ έκαμνεν τζ̆αι τες μεταφράσεις όταν ήταν ο Eric στην παρέαν, ο οποίος εν είσ̆εν την ίδιαν άνεσην, ειδικά στο να τα μιλήσει. Ανάμεσα στα 55 τζ̆αι τα 60, εν αθρώποι που "εξιπαιθκιάσαν", αφού οι θκυό τους κόρες ζουν πλέον αλλού, τζ̆αι γενικώς ήβραμεν πολλά κοινά ενδιαφέροντα τζ̆αι εκάμαμεν κάποιες πολλά ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Ήταν τζ̆αι μέσα στες μέρες που στο Παρίσιν εγίναν πολλές ταραχές λόγω του φόνου ενός 16χρονου, μεταναστευτικού προφίλ, που την αστυνομίαν. τζ̆αι υπήρχεν αναστάτωση πανταχόθεν, τζ̆αι αναβολές κάποιων δραστηριοτήτων της ομάδας για λόγους ασφάλειας. Ευτυχώς τούτον εκράτησεν μόνον τες πρώτες 2-3 μέρες τζ̆αι μετά εξεθύμανεν, οπότε το πρόγραμμαν μας μετά ετζ̆ύλησεν μια χαρά.

Όπως ανέφερα πριν, είχαμεν πράματα κοινά με τους άλλους Δαλίτες τζ̆αι πράματα με την οικογένειαν. Έτυχεν να εν γειτόνοι μας κάποιοι άλλοι οικοδεσπότες με τους Δαλίτες τους, τζ̆αι εσυνδυαστήκαμεν εν μέρει μαζίν τους. Επιλέξαν κάποιες πολλά ξεχωριστές, θεωρώ, δραστηριότητες μαζί μας, που μας επροκαλέσαν εξαιρετικές εντυπώσεις τζ̆αι αφήσαν μας όμορφες αναμνήσεις: 

Στο Chateau de Vaux-le-Vicomte

Μπροστά που τους απίστευτους κήπους του κάστρου

Με τούτα τα μαραφέθκια εποδηλατήσαμεν οικογενειακώς
πάνω σε μιαν παλιάν σιδηροδρομικήν γραμμήν για αρκετά χιλιόμετρα

Ποικιλία τοπικής μπύρας στον τερματισμόν

Γενικώς δεν έχουμεν κανέναν παράπονον που τους οικοδεσπότες. Οι αθρώποι πραγματικά εκάμαν πολλά για μας, με διάθεσην πραγματικά φανταστικήν αν σκεφτεί κάποιος ότι αναστατώσαμεν την καθημερινότηταν τους τζ̆αι έπρεπεν να αφιερώσουν πολλύν ελεύθερον χρόνον τζ̆αι πόρους για να περάσουμεν καλά. 

Τζ̆αι παράλληλα είχαμεν ούλλα όσα εδιοργανώσαν οι τοπικές αρχές για μας ως ομάδα. Επήραν μας σε τοπικόν εργοστάσιον macaron, σε ζυθοποιείον, σε μουσείον πολιτιστικής κληρονομιάς μιαν ώραν απόστασην, σε μεσαιωνικήν πόλην (Provins) τζ̆αι σε μεγάλην τοπικήν μονάδαν ανακύκλωσης απορριμμάτων. Κάποιοι που την ομάδαν επήαν τζ̆αι Ντίσνεϋλαντ, αλλά επειδή εμείς είχαμεν ήδη πάει τρεις φορές, επροτιμήσαμεν να πάμεν στο Παρίσι. Επηαμεν άλλην μιαν φοράν την τελευταίαν μέραν ούλλη η ομάδα μαζίν, οπότε είχαμεν τζ̆αι χρόνον για ψώνια. 

Φυσικά, όταν είσαι Γαλλίαν, σημαίνει καλοφαϊες:

Τούτα έπαιρνες τα τζ̆αι εψήναν σου τα τζ̆είνην την ώραν

Asian all you can eat

Η ψησταρκά του Ερίκ έκαμεν υπερωρίες (στα αριστερά χαλλούμιν)

Επεράσαμεν ωραία τελικά; Ναι. Ήταν ούλλα τέλεια; Όχι. Αλλά πότε εν τέλεια ούλλα, ειδικά σε καλοκαιρινές διακοπές; Θα το εξανάκαμνα; Όχι. Ίσως αν αφορά μόνον εμέναν ή άτε τζ̆αι την Αγάπην, αλλά να πάμεν τζ̆αι οι τέσσερις σε κάτι παρόμοιον θεωρώ το απίθανον. Εν του στυλ, επαίξαμεν λλίον τζόγον τζ̆αι εφκήκεν μας, ας μεν προκαλούμεν την τύχην μας. Τωρά παραμένει να φιλοξενήσουμεν εμείς απρόσκοπτα κάποιους Γάλλους, preferably την Λοράνς τζ̆αι τον Ερίκ, για να τους ανταποδώσουμεν τα ωραία που μας επροσφέραν. Έχουν ήδη έρτει μιαν φοράν Κύπρο αλλά έχουν φιλοξενήσει τέσσερις. Ο λόγος της "ανισορροπίας" είναι το ότι οι γαλλικές αποστολές έρκουνται κάτω σε περιόδους που εν τους βολεύκει να πιάσουν άδειαν.

Κλείοντας τούτην την ταξιδιωτικήν ανάρτησην, θα πω ότι δεν εμετάνιωσα καθόλου για το πείραμαν μας, τζ̆αι αν είσαστεν αθρώποι με στοιχειώδην ευελιξίαν τζ̆αι προσαρμοστικότηταν, δεν θεωρώ ότι θα σας βλάψει να το δοκιμάσετε. Αλλά it's up to you strictly, οϊ να με κατηγοράτε αν δεν σας κάτσει καλά η φάση.

Ώσπου να ξαναταξιδέψουμεν, stay cool and keep rocking!

Ούτε σε σενάριον...

 

Μετά που τόσα χρόνια blogging, εν εξαιρετικά δύσκολον να γράψεις κάτι καινούριον. 

Αλλά εν απίστευτον τούτον που έγινεν πριν κάποιες μέρες στην Ελλάδα (Ράχες Φθιώτιδας) τζ̆αι αξίζει καταγραφής.. Ένας 56χρονος έππεσεν στην θάλασσαν να σώσει μιαν 64χρονην, αλλά δυστυχώς οϊ μόνον εν τα εκατάφερεν αλλά επνίηκεν τζ̆αι ο ίδιος.

Το ακόμα πιο συνταρακτικόν όμως εν η ιστορία στο υπόβαθρον. Ο συγκεκριμένος άθρωπος, πριν 37 χρόνια είσ̆εν προσπαθήσει να βιάσει τζ̆αι τελικά εσκότωσεν άγρια μιαν 17χρονην λλία μέτρα πιο κάτω που το σημείον όπου εβούττησεν στην θάλασσαν. Είσ̆εν καταδικαστεί ισόβια, έκαμεν 20 χρόνια στην φυλακήν τζ̆αι μετά την αποφυλάκισην του εζούσεν απομονωμένος με τους γονιούς του.

Η δε 64χρονη, που ήταν επίσης κάτοικος της περιοχής, είσ̆εν γίνει γιαγιά τρεις μόλις μέρες νωρίττερα.

Τι να πεις, πέραν που το ότι η ζωή παρουσιάζει συχνά καταστάσεις πιο συγκλονιστικές τζ̆αι που τα πιο εμπνευσμένα σενάρια. Όπως εθκιάβασα σε έναν άλλον blog που επίσης ασχολήθηκεν με το συμβάν, ο κάθε άθρωπος κρύφκει μέσα του έναν σωρόν πράματα, πολλά που τα οποία εν τα γνωρίζει ούτε ο ίδιος, τζ̆αι μπορεί να φκουν στην επιφάνειαν χωρίς να το περιμένει, είτε ο ίδιος είτε ο περίγυρος του. Κάπως έτσι ένας βιαστής τζ̆αι δολοφόνος μπορεί να χάσει την ζωήν του προσπαθώντας να βοηθήσει κάποιον.

Ώσπου να γράψω για κάτι νέον, hopefully πιο χαρούμενον, stay cool and keep rocking!

Συμβάντα, η πραγματικότητα τους τζ̆αι η πρόσληψη τους που το κοινόν

Άκουσα εχτές στο 95 Σπορ FM ("Διασπορά ειδήσεων") μιαν συζήτησην ανάμεσα στον Απόστολον Τομαράν τζ̆αι κάποιον καλεσμένον του (νομίζω ήταν ο Παναγιώτης Σταυρινίδης) σχετικά με το περιστατικόν στην Αγία Νάπα (κάποιοι λεβέντες με μαύρες φανέλες - αναπόφευκτος ο συνειρμός ασχέτως αν τους αδικεί -ετραυματίσαν μιαν Τ/Κ πάνω στον καφκάν με τους συνοδούς της τζ̆αι έγινεν ένας ψιλοχαμός στα κοινωνικά δίκτυα).

Ο φιλοξενούμενος έθεσεν ενδιαφέρουσες διαστάσεις του θέματος. Αφενός, όπως είπεν, έχουμεν το ίδιον το συμβάν, το οποίον εννά φανεί μέσα που την αστυνομικήν έρευναν πως ακριβώς εκτυλίχθηκεν, τζ̆αι αφετέρου έχουμεν την "πρόσληψην που το κοινόν", όπως τούτη εκφράζεται ποικιλοτρόπως μέσα στα κοινωνικά δίκτυα. 

Το ότι στο περιστατικόν είχαμεν εμπλοκήν οϊ απλά κάποιων αντρών/ γυναικών αλλά μελών που τες θκυό κύριες εθνοτικές ομάδες του τόπου, οι οποίες έχουν το γνωστόν, ζοφερόν παρελθόν βίας ανάμεσα τους, θα ήταν περίεργον να μεν προκαλέσει τον ανάλογον αντίκτυπον, σε αντίθεσην με παρόμοια συμβάντα όπου η εθνική καταγωγή εν ενδιαφέρει τόσον.

Μεν ξεχνούμεν ότι στα γεγονότα που επροηγηθήκαν της πρώτης διχοτόμησης του 1963, ἠταν ο φόνος μιας Τ/Κ γυναίκας στην παλιάν Λευκωσίαν που επέφερεν μιαν αλυσίδαν ένοπλων συγκρούσεων, ασχέτως αν μεν ήταν η αιτία που οδήγησεν στο κακόν. 

Ο φιλοξενούμενος, παρόλον που απέφυγεν ορθώς να λάβει θέσην για το αν δικαιολογείται η πρόσληψη του συμβάντος ως "ρατσιστικού" (υπάρχει σχετική νομοθεσία εξάλλου, που εννά συνδυαστεί με την αστυνομικήν έρευναν), εθεώρησεν τες αντιδράσεις, τόσον της αστυνομίας, όσον τζ̆αι του προέδρου (που επικοινώνησεν με τον Τ/Κ ηγέτην) τζ̆αι του κοινού ως "καλά αντανακλαστικά". Διότι ασχέτως του πραγματικού περιεχομένου του συμβάντος, πολλές φορές το πως προσλαμβάνεται που το ευρύτερον κοινόν μπορεί να επηρεάσει καταστάσεις πολλά πιο δραματικά από ότι αναμένουμεν.

Υ.Γ.

Το ότι κάποιοι αντί είτε να κρατήσουν την σσιωπήν τους είτε να συμμετάσχουν στην καταδίκην του συμβάντος, εσπεύσαν να κατηγορήσουν όσους το επράξαν με διάφορους χαρακτηρισμούς, ή να τους αποδώσουν "αλλότρια κίνητρα" ή "σύνδρομα της Στοκχόλμης", εν πρέπει να ξενίζει. Εν "αντανακλαστικά" που έχουν δουλευτεί τζ̆αι δουλεύκουνται ούλλη μέρα τζ̆αι πανταχόθεν στην δημόσιαν ζωήν του τόπου.

Ώσπου να καλλιεργούνται τα πραγματικά υγιή κοινωνικά αντανακλαστικά σε τούτον τον δύσμοιρον τόπον, stay cool and keep rocking!

Ηνωμένα Παγκόσμια Κολλέγια

 

...United World Colleges αγγλιστί. Όποιος θέλει να μάθει παραπάνω, μπορεί να πάει στην σελίδαν τους. 

Εν που τζ̆είνα τα πράματα που λαλείς "εμείς εν τα είχαμεν τούτα". Μαθητές λυκείου που την Κύπρον μπορούν να κάμουν την 2αν τζ̆αι την 3ην τάξην σε έναν σχολείον στο εξωτερικόν. Τζ̆αι να αποφοιτήσουν έχοντας στα σ̆έρκα τους έναν απολυτήριον που τους διά έξτρα πόντους όπου θέλουν να παν μετά για την ανώτερην τζ̆αι ανώτατην μόρφωσην τους. Έχοντας ζήσει μιαν πραγματικά διεθνιστικήν εμπειρίαν ήδη που την εφηβείαν τους, αντί να καρτερούν να ενηλικιωθούν. Ακούεται φανταστικόν, παράλληλα με το ότι εν φοϊτσ̆ιάρικον, τόσον για τους ίδιους τους μαθητές όσον τζ̆αι - κυρίως - για τους γονιούς τους.

Κυπραίοι έχουν πάει μόλις μια φουρνιά, παρόλον που ο θεσμός υπάρχει εδώ τζ̆αι αρκετές δεκαετίες, άρα εν έχουμεν πολλά στοιχεία για την εξέλιξην τους, αλλά τα δεδομένα που μαθητές ανά την υφήλιον εν εντυπωσιακά. Ειδικά αν συγκρίνεις το επίπεδον μόρφωσης τζ̆αι εκπαίδευσης που προσφέρεται, εν η γη με τον ουρανόν. Φεύκεις που το ελληνοκεντρικόν, θρησκόληπτον, γεμάτον θεωρητικήν σαβουρογνώσην, κυπριακόν λύκειον τζ̆αι βιώνεις την συνύπαρξην εντός μιας κοινότητας που διάφορες περιοχές του πλανήτη (για την Κύπρον κυρίως εν άλλοι Ευρωπαίοι) με εμπειρίες τζ̆αι παραστάσεις που μετατρέπουν σε εν δυνάμει σε πολίτην της Ευρώπης τζ̆αι του κόσμου. 

Είχαν έρτει οι εκπροσώποι του οργανισμού στο λύκειον του ενός μας γιού, αλλά τελικά ενδιαφέρον να δοκιμάσει την διαδικασίαν εισδοχής είσ̆εν ο άλλος, που εφοιτούσεν φέτος σε μιαν που τες τεχνικές σχολές της Λευκωσίας (για πρώτην φοράν στην ζωήν τους ήταν σε διαφορετικές τάξεις τζ̆αι σχολεία). Όταν μου το εθέσαν στο "οικογενειακόν συμβούλιον" ομολογώ ότι έναν σφίξιμον στο στομάσ̆ιην ένιωσα το. Παρόλον που εν ήδη 15 προς 16 χρονών τζ̆αι ώσπου να το καταλάβουμεν εννά παν στρατόν (δυστυχώς) τζ̆αι μετά κάπου στο εξωτερικόν για σπουδές, η ιδέα να πάει μόνος του ένας 15χρονος στο εξωτερικόν για να τελειώσει το λύκειον έπιασεν με απροετοίμαστον. Κυρώς ως προς το τι είδους τζ̆αι ποιότητας αθρώποι θα αναλαμβάναν, εκτός που την μόρφωσην τζ̆αι την εκπαίδευσην, τζ̆αι τον ρόλον του κηδεμόνα στην θέσην μας. Η αρχική μου στάση ήταν που επιφυλακτική έως αρνητική αλλά φυσικά εν είχα την απαίτησην να την επιβάλω, αν μη τι άλλον έναν που τα επιτεύγματα μας ως οικογένεια εν η αρκετά "δημοκρατική" μας αλληλεπίδραση.

Ούτως ή άλλως η διαδικασία εισδοχής εν ήταν απλή ή εύκολη, αφού οι ενδιαφερόμενοι ήταν αρκετά παραπάνω που τες διαθέσιμες θέσεις. Ήβρα πολλά ενδιαφέρον το ότι θα επροσφέρουνταν θέσεις τόσον σε Ε/Κ όσον τζ̆αι σε Τ/Κ, στοιχείον που θεωρώ πολλά σημαντικόν για τους νέους μας, να έρτουν δηλαδή σε επαφήν με την άλλην κοινότηταν, μπας τζ̆αι σπάσει η εθνικά καθαρή παράνοια που εκράτησεν θκυό σχεδόν γενιές σε απόστασην τζ̆αι άγνοιαν, άρα νομοτελειακά σε φόβον τζ̆αι έλλειψην εμπιστοσύνης. Η διαδικασία επεριλάμβανεν συμμετοχήν σε κάποια εργαστήρια, την υποβολήν διαφόρων παραστατικών επίδοσης, τόσον που την σχολικήν διαδρομήν όσον τζ̆αι που εξωσχολικές δραστηριότητες (συμμετοχή σε διαγωνισμούς, ολυμπιάδες, εργαστήρια, αθλητικές τζ̆αι καλλιτεχνικές δραστηριότητες κλπ.) τζ̆αι μιαν τελικήν διαδικτυακήν συνέντευξην με τον υποψήφιον. 

Πάντα ένιωθα άνετος με τους γιούες μου όσον αφορά τες δυνατότητες τους τζ̆αι τον χαρακτήραν τους, οπότε εν εμπήκα στην διαδικασίαν του άγχους για το αποτέλεσμαν, σε στυλ "άσε να έρτει τζάι θωρούμεν". Εδιαπιστώσαμεν ότι κάποιες γνωστές μας οικογένειες είχαν επίσης συμμετάσχει στην αξιολόγησην, κάτι που έβαλεν έναν αλατοπίπερον στην αναμονήν, αφού αφενός σκέφτεσαι το πως θα είναι να μοιραστείς την εν λόγω εμπειρίαν, τζ̆αι το σχετικόν βάρος/ άγχος, με αθρώπους που ξέρεις, τζ̆αι αφετέρου βάλλει έναν στοιχείον άμιλλας, αφού πάντα θα είμαστεν "ανταγωνιστικοί", ειδικά όσον αφορά την πρόοδον των κοπελλουθκιών μας.

Τελικά εφκήκεν το αποτέλεσμαν τζ̆αι ήταν θετικόν. Ο γιος μας θα πάει για τα τελευταία θκυό χρόνια της μέσης του εκπαίδευσης στο UWC Adriatic, έναν σχολείον στα βορειοανατολικά της Ιταλίας, πάνω στην Αδριατικήν (εξ'ου τζ̆αι το όνομαν), ενσωματωμένον σε έναν γραφικόν παραλιακόν χωριουδάκιν κοντά στην Τεργέστη, που εν επίσης κοντά στα Σλεβενικά τζ̆αι Κροατικά σύνορα. Μια περιοχή με ιστορίαν συρράξεων τζ̆αι εθνικιστικών ζυμώσεων που ακριβώς για τούτον τον λόγον επιλέγηκεν να γίνει χώρος συνεκπαίδευσης τζ̆αι αλληλεπίδρασης νέων διαφόρων εθνικοτήτων τζ̆αι θρησκειών. Τον ερχόμενον Αύγουστον θα πάμεν παρέαν να τον συνοδεύσουμεν. Τζ̆αι η κόρη κάποιων φίλων θα είναι μαζίν του, που είναι έναν επιπλέον θετικόν της υπόθεσης.

Προσωπικά είμαι πιο πολλά χαρούμενος τζ̆αι συνεπαρμένος, τόσον με την επιτυχίαν της εισδοχής όσον τζ̆αι με τα πολλαπλά οφέλη της συγκεκριμένης φοίτησης, αλλά παράλληλα εν μπορώ να αποφύγω τζ̆είνον το σφίξιμον στο στομάσ̆ιην στην σκέψην ότι το έναν μας αγόριν εννά ξενιτευτεί τόσον μιτσής τζ̆αι εννά κάμνουμεν μήνες να τον δούμεν που κοντά. Το ότι επίσης εννά χωριστεί με τον δίδυμον αδερφόν του εν έναν θέμαν, ασχέτως αν σαν χαρακτήρες τζ̆αι σαν συνοδοιπόροι εν αρκετά αυτόνομοι μεταξύ τους. Αλλά η έγνοια του γονιού φυγείν αδύνατον, έτσι η πρώτη περίοδος προσαρμογής για ούλλους μας αναμένεται ζόρικη. Ας εν καλά η τεχνολογία που εννά μας βοηθά να κρατούμεν καθημερινήν επαφήν, ενώ τζ̆αι ο χαρακτήρας του γιού μας εμπνέει μου μιαν σιουρκάν ότι οϊ μόνον εν θα δυσκολευτεί μακριά μας αλλά ενδεχομένως να "ανθίσει" ακόμα πιο δυνατά. 

Εχτές είχαμεν μιαν διαδικτυακήν συνάντησην με τους υπόλοιπους επιτυχόντες τζ̆αι κάποια που τα στελέχη του οργανισμού στην Κύπρον. Ο συντονιστής, ένας κλασικού στυλ Εγγλέζος, εξέφρασεν τον θαυμασμόν του ακριβώς για την τόλμην των οικογενειών να αποχωριστούν ο ένας τον άλλον επιδιώκοντας μιαν τέθκοιαν εμπειρίαν ζωής. Τζ̆αι επισήμανεν ότι οι μαθητές εννά εκπροσωπήσουν τον τόπον τους, τζ̆αι τούτον θα πρέπει να το έχουν στον νουν τους σαν έξτρα διάστασην, προνόμιον τζ̆αι ευθύνην.

Ώσπου να ξεπροβοδίζουμεν το παιδί μας σε τούτον τον νέον κόσμον, stay cool and keep rocking!

Αδιάλλακτες μειοψηφίες τζ̆αι προσωπικόν διακύβευμαν

 

Πέρσι τον Ιούνιον η Beatrix είσ̆εν μιαν πολλά καλήν ιδέαν, να αρκέψουμεν έναν Book Club, στο οποίον οι συμμετέχοντες αρχικά ήμαστεν "μπλογκερικών καταβολών" αλλά σταδιακά αυξηθήκαμεν στα 10-12 άτομα. Κοντεύκουμεν μάλιστα να κλείσουμεν χρόνον που την πρώτην μας συνάντησην, μετά που την οποίαν ακολουθήσαν, αν δεν κάμνω λάθος, οι επιλογές έξι βιβλίων τα οποία επανερχόμαστεν εντός ενός ή θκυό μηνών για συζήτησην μεταξύ τυρού και αχλαδίου (καλάν, μεταξύ μπύρας τζ̆αι ξηροκάρπίου). Έχω να καταθέσω ότι εν μια πολλά όμορφη εμπειρία με πολλαπλα οφέλη που αξίζει να την δοκιμάσει κάποιος, ειδικά αν αγαπά τα βιβλία (τζ̆αι την μπύραν).

Το πλέον πρόσφατον βιβλίον επιλογής έσ̆ιει τίτλον "Τι φοβάσαι να χάσεις", του Αμερικανο-Λιβάνιου Nassim Nicholas Taleb, τζ̆αι είναι τούτον που λαλούμεν στα αγγλικά χωρκά "right up my alley", τέλεια μέσα στα γούστα μου. Ανήκει στην κατηγορίαν του κοινωνικο-πολιτικό-φιλοσοφικού πονήματος, σε στυλ εκλαϊκευμένης επιστήμης τζ̆αι έχω το έβρει εξαιρετικά ενδιαφέρον τζ̆αι πνευματικά διεγερτικόν.

Ο συγγραφέας εν παλιός χρηματιστής, δηλαδή εδούλευκεν στον τομέαν συμβουλευτικών υπηρεσιών για επενδύσεις, στην πορείαν έγινεν τζ̆αι ακαδημαϊκός (αν τζ̆αι μέμφεται γενικά τους ακαδημαϊκούς ως κάστα που απέχει που τον "πραγματικόν κόσμον") τζ̆αι έσ̆ιει γράψει διάφορα βιβλία γυρόν που τες εμπειρίες που αποκόμισεν.

Τα σημεία που μου εκάμαν εντύπωσην, τζ̆αι αποτελούν σημαντικόν μέρος του περιεχομένου του βιβλίου, είναι αφενός το ότι ο κόσμος πορεύκεται μέσα που τες επιβεβλημένες επιλογές "αδιάλλακτων μειοψηφιών" τζ̆αι αφετέρου που το ότι πρέπει στην λήψην αποφάσεων τζ̆αι τες διάφορες σηματικές επιλογές να υπάρχει προσωπικόν διακύβευμαν τόσον του άμεσα ενδιαφερόμενου όσον τζ̆αι του τυχόν καθοδηγητή ή σύμβουλου του. 

Ειδικά το πρώτον σημείον ενδεχομένως να απαντά σε έναν διαχρονικόν ερώτημαν που έχω για την εξέλιξην των ανθρώπινων κοινωνιών: αφού μεγάλον μέρος των πιθανών κοινωνικών συστημάτων τζ̆αι δυναμικών έσ̆ιει αναπτυχθεί θεωρητικά τους τελευταίους θκυό αιώνες, τζ̆αι εν αρκετά ξεκάθαρον ποιες εν οι λογικές κοινωνικές/ πολιτικές ισορροπίες, γιατί έχουμεν ακόμα τόσον μεγάλες διακυμάνσεις στην ευημερίαν του αθρώπου, με μωρά που πεθανίσκουν που την πείναν την ίδιαν ώραν που άλλοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον διαβήτην τζ̆αι τα καρδιοαγγειακά νοσήματα που προκαλεί η παχυσαρκία. Τζ̆αι ενώ η προφανής απάντηση έσ̆ιει να κάμει με την συσσώρευσην του μεγαλλύττερου μέρους του παγκόσμιου πλούτου στο μόλις 1% του πληθυσμού, η κρυμμένη μπορεί να βρίσκεται στο ότι τούτον το 1% αποτελεί τούτον που ο συγγραφέας περιγράφει ως "αδιάλλκτη μειοψηφία", η οποία για την ώραν επιβάλλει "το δικόν της". Μια άλλη διάσταση τούτης της διαπίστωσης είναι το γιατί συνήθως οι σημαντικές αλλαγές ανά την ιστορίαν έχουν γίνει που άτομα ή μικρές ομάδες που επήαν, "αδιάλλακτα", κόντρα στο επικρατές αφήγημαν, καταφέρνοντας τελικά να το ανατρέψουν.

Στο δεύτερον σημείον αναδεικνύεται η αίσθηση του συγγραφέα ότι μεγάλον μέρος των αποφάσεων λαμβάνονται με καθοδήγησην που αθρώπους οι οποίοι εν έχουν προσωπικόν κόστος όταν έρτει κάποια αποτυχία, ενώ ταυτόχρονα καρπώνουνται τα οφέλη αν τα πράματα παν καλά. Πιο χαρακτηριστικόν το παράδειγμαν μεγαλοτραπεζιτών στην οικονομικήν κρίσην της περιόδου 2008-2013, οι οποίοι εκάμαν ολέθριες επιλογές, τες οποίες λόγω του τρόπου που λειτουργεί το σύστημαν, όχι μόνον εν επληρώσαν αλλά αντίθετα ελάβαν τες σχετικές αμοιβές τους. Ή πολιτικών στες χώρες της δύσης που ελάβαν αποφάσεις για επεμβάσεις στην Μ. Ανατολήν, επιφέροντας τροματικές συνέπειες στους λαούς της περιοχής, χωρίς οι ίδιοι να υποστούν αντίστοιχην τιμωρίαν. Για να μεν επέρχεται "ανισορροπία", πρέπει ούλλοι να συμμετέχουν στα κέρδη τζ̆αι ούλλοι στες ζημιές. Αυτονόητον; Μοιάζει αλλά στον παγκοσμιοποιημένον κόσμον που ζούμεν, η "κοινή λογική" πολλές φορές έννεν τόσον κοινή.

Ώσπου να βρεθούμεν με τα μέλη του Book Club σε μιαν υποσχόμενην συζήτησην γυρόν που τούτον το ιντρικαδόρικον βιβλίον, stay cool and keep rocking! 

Φαύλοι κύκλοι

 

Για να επέλθει κάθαρση, πρέπει να διδαχτούμεν την πραγματικήν ιστορίαν της Κύπρου τον 20ον αιώναν. Για να διδαχτούμεν την πραγματικήν ιστορίαν, πρέπει να επέλθει κάθαρση.

Για να τα έβρουμεν με τους Τ/Κ τζ̆αι την Τουρκίαν πρέπει να επέλθει συμφωνία στο κυπριακό. Για να επέλθει συμφωνία στο κυπριακόν, πρέπει να τα έβρουμεν με τους Τ/Κ τζ̆αι την Τουρκίαν.

Φαύλοι κύκλοι αδιέξοδοι τζ̆αι αλληλοεπικαλυπτόμενοι.

Μόνον αν έρτουν που έξω/ που πάνω τζ̆αι επιβάλουν μας συμφωνίαν, κάθαρσην, τζ̆αι γνώσην της πραγματικής ιστορίας θα σπάσουν οι φαύλοι κύκλοι. Αλλιώς θα συνεχίσουμεν στο διήνεκες την ίδιαν παράνοιαν. Δυστυχώς τζ̆αι οι "τρίτοι" έχουν τα δικά τους, τζ̆αι δύσκολα θα συμπέσουν τα διάφορα συμφέροντα στην εν λόγω "παρέμβασην" προς τον μικρόκοσμον μας, ώστε να είναι τελικά "καταλυτική".

Υπάρχουν τα ίδια τζ̆αι σ̆ειρόττερα που μας, δαμέ δίπλα, με τους Ισραηλίτες τζ̆αι τους Παλαιστινίους. Το οποίον βέβαια ελάχιστα έως καθόλου παρήγορον είναι.

Ώσπου να σπάσουν οι φαύλοι μας κύκλοι, stay cool and keep rocking!

Αργιλλεδάκια

 

Είχα γράψει παλιά για τα τσιγάρα τζ̆αι την σχέσην μου με το κάπνισμαν, αλλά εν μπορώ να εντοπίσω την εν λόγω ανάρτησην, πράγμαν οϊ ιδιαίτερα κακόν τζ̆αι μόνον ελαφρώς ανησυχητικόν. Εν ολίγοις είχα εξιστορήσει την σχέσην μου με το κλασικόν τσιγάρον τζ̆αι το πως ενώ είμαι διαχρονικός social smoker, ελληνιστί "περιστασιακός καπνιστής", ουδέποτε, ευτυχώς, εκατάληξα συστηματικός. 

Όσοι έχουν δοκιμάσει το τσιγάρον έχουν ιδίαν άποψην για τα διάφορα αρνητικά του. Αρχίζοντας που τα θέματα υγείας, αφού εν αποδεδειγμένα καρκινογόνα, παράλληλα με τον εθισμόν στην νικοτίνην που προκαλούν. Πιο ανώδυνα αλλά εξόχως ενοχλητικά αϊπια της υπόθεσης εν η άσ̆ιημη μυρωθκιά στην αναπνοήν, τα ρούχα τζ̆αι τα μαλλιά, η ανάγκη να κουβαλάς αναπτήρες ή σπίρτα, με τον συνεπαγόμενον κίνδυνον ανάφλεξης του εαυτού σου τζ̆αι του περιβάλλοντος χώρου, η γερημία της στάχτης τζ̆αι οι γόπες, τα υπολείμμματα δηλαδή που αφορούν ουσιαστικά το φίλτρον, που αποτελούν συχνήν ρύπανσην πανταχόθεν.

Με την Αγάπην γουστάρουμεν πάραυτα να "φουμάρουμεν", είτε παρεϊτσαν οι θκυό μας μετά καφέ ή άλλων ποτών, είτε σε εξόδους με φίλους. Το κίνητρον διαχρονικά υπήρξεν το εφφέ τζ̆αι το ποσκόλιον του καπνού, τζ̆αι η επίδραση της νικοτίνης, που φέρνει κάπως προς την ζάλην που προκαλεί τζ̆αι το αλκοόλ. Ουδέποτε όμως μου έκατσεν προσωπικά η βρώμα στα δάκτυλα μετά, ή η αίσθηση της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς.

Πρόσφατα ανακάλυψα, ουχί την τασ̆ιηνόπιτταν, αλλά τα λεγόμενα "ηλεκτρονικά τσιγάρα", ή vape cigarettes όπως τα λαλούν στα αγγλικά χωρκά. Υπάρχουν επαναφορτιζόμενα με αναλώσιμες καψούλες ή μιας χρήσης τζ̆αι η βασική αρχή λειτουργίας τους εν η εξάτμιση, μέσω της θερμότητας που παράγει μια ενσωματωμένη παταρία, ενός υγρού που αποτελείται που κάποπια χημικά, στα οποία περιέχεται ή όχι νικοτίνη. Τζ̆αι που τον τζ̆αιρόν που τα εδοκίμασα, έχω κόψει πλήρως τα συμβατικά τσιγάρα.

Τα "αργιλλεδάκια", όπως τα επερίγραψεν μια καλαμαρού σε έναν περίπτερον που το οποίον εψούμνισα, τζ̆αι ήταν όντως εύστοχη περιγραφή, αφού μοιάζουν στην αίσθησην με τον ναργιλέν, έχουν μιαν σειράν που ξεκάθαρα πλειονεκτήματα, σε σχέσην με τα κλασικά τσιγάρα:

1) Εν περιέχουν πίσσα, όπως το χαρτίν στα κλασικά τσιγάρα, η οποία εν καρκινογόνα τζ̆αι προκαλεί βήχαν.

2) Εν χαμηλά σε περιεκτικότηταν νικοτίνης, ενώ κάποια διατείνονται ότι εν περιέχουν καθόλου. Τούτον συχνά αμφισβητείται, από ότι είδα στο internet, αλλά προσωπικά επειδή πάντα νιώθω άμεσα την επίδρασην της, μπορώ να πω ότι όσα γράφουν "νικοτίνη μηδέν" εν μου προκαλούν καθόλου που την χαρακτηριστικήν ζάλην της.

3) Εν βρωμούν, αντίθετα έχουν ευχάριστα αρώματα, τα οποία εν αμελητέας επίδρασης, ακόμα τζ̆αι σε κλειστούς χώρους

4) Εν χρειάζεται αναπτήρας, αφού ενεργοποιούνται με την εισπνοήν, ενώ εν έχουν κίνδυνον κάποιας ανάφλεξης, άρα εύκολα μπορεί κάποιους να τα κρατά πάνω του τζ̆αι να τα ανασύρει όποτε θέλει να φουμάρει

5) Εν έχουν τον μπελάν τζ̆αι την γερημίαν της στάχτης

6) Το κόστος τους εν αντίστοιχον, αν όϊ χαμηλότερον

Στον αντίποδαν, το πιο μεγάλον τους μείον εν το σχετικά νέον της παρουσίας τους, άρα η απουσία μακροπρόθεμων μελετών για τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκαλούν, όπως η επίδραση των χημικών που περιέχουν ή της εισπνοής του ατμού στους πνεύμονες, ασχέτως αν δεν περιέχει πλέον πίσσαν τζ̆αι νικοτίνην. Εν ξέρω επίσης ποια εν η βέλτιστη στάση για την ανακύκλωσην τους, αν τζ̆αι η παρουσία παταρίας μάλλον υποδεικνύει ότι πρέπει να διαχωρίζεται κάπως που το υπόλοιπον υλικόν, τζ̆αι να πηαίννει στους κάδους παταριών. Υπάρχουν βίντεο στο youtube που δείχνουν πως μπορούν να ξηλωθούν πριν πετάξετε το κάθε τμήμαν στον σωστόν κάδον για ανακύκλωση.

Ούτως ή άλλως εν συστήνω σε κανέναν να υιοθετήσει τούτην την ομολογουμένως κακήν συνήθειαν αν έσ̆ιει καταφέρει να μείνει μακριά της. Αλλά για όσους εν ήδη "χαρμάνια" τζ̆αι υποφέρουν που τα προβλήματα που επιφέρει το κλασικόν τσιγάρον, νομίζω αποτελούν μιαν σημαντικήν βελτίωσην. Μια δοκιμή θα σας πείσει, ενώ πολλοί συστηματικοί καπνιστές που εκάμαν την μετάβασην εν πολλά ευχαριστημένοι, κυρίως που την άνεσην χρήσης που προσφέρουν αλλά τζ̆αι την απαλλαγήν τους που τον λεγόμενον "τσιγαρόβηχχαν".

Ώσπου να μείνουμεν χαρμάνια,  όπως τα αλάνια στο σχετικόν χασίσ̆ιάρικον ρεμπέτικον, stay cool and keep rocking!