Rock of the Woof 2022!

 

Και ναι αγαπητοί άπαντες, ήρτεν ξανά τζ̆είνη η χρονική στιγμή του έτους που περιμένει κάθε μουσικόφιλος ο οποίος σέβεται τον εαυτόν του (είπαμεν τα, μεν τα ξαναλαλούμεν). Φέτος έχω σας διπλήν απόλαυσην, αφού ελέω της υπέροχης εφαρμογής Spotify, επέρασα τούτους τους 12 μήνες ακούοντας τόσον τζ̆αινούρκον ροκ τζ̆αι μέταλ, αλλά τζ̆αι παλιόν, το οποίον όμως είτε εν είχα ξανακούσει είτε εν ήξερα ποια τραούθκια ήταν.

Έτσι έχουμεν θκυό Top Ten, το έναν με κυκλοφορίες του 2022 τζ̆αι το άλλον με τραούθκια που το ροκ τζ̆αι μέταλ ένδοξον παρελθόν. Απολαύστε υπεύθυνα:


Rock of the Woof 2022 - New Releases

10. Where angels fear to fly - Battle beast

9. Compliance - Muse

8. Wild child - The Black Keys

7. Grains - Konvent

6. This is Mongol - The Hu

5. Endzeit - Schwarzer Engel

4. Wheel of death - Slashy Sue

3. Nightrider - Venator

2. Melt - The Dogs

1. House of Mirrors - Archenemy

Rock of the Woof 2022 - Discoveries of Old

10. Steel the light - Q5

9. Better by you, better by me - Spooky Tooth

8. To her darkness - In Solitude

7. Dead rock commandos - Nightstalker

6. Vision thing - Sisters of Mercy

5. Lumessakahlaajat - Timo Rautiainen & Trio Niskalaukaus

4. Angel of betrayal - Spiritual Beggars

3. Sign of the wolf - Pentagram

2. Alma mater - Moonspell

1. Oi oi oi - Zivanished

Ως του χρόνου έτσι τζ̆αιρόν περίπου, με το Rock of the Woof 2023, stay cool and keep rocking!

"Εκοιμήθη" (sic)

 

"Ετζ̆οιμήθην". Ακούεται σαν απειλή. Διότι άμα "τζ̆οιμηθείς", παίζει τζ̆αι να ξυπνήσεις. Για τους υπόλοιπους εξ ημών, έχουμεν το "επέθανεν", που σίουρα εν πιο "οριστικόν".

Η κουβέντα ούλλη για τον αρχιπίσκοπον Χρυσόστομον τον Β', που σήμερα άφησεν μας χρόνους. "Εκοιμήθη" λαλούν, διότι εν αρχιερέας τζ̆αι όχι κοινός "λαϊκός" που απλά "πεθανίσκει". Αν δεν το ξέρετε ήδη, τούτοι οι αρχιερείς μας εν είναι "κοινοί θνητοί", εν "άγιοι", τζ̆αι όταν "κοιμηθούν", το νεκρόν τους σώμαν εν αποκαλείται "πτώμαν" ή "σωρός" αλλά "σκήνωμαν".

Τούτα ούλλα το 2022 που ο άθρωπος έσ̆ιει σχεδιάσει την μετάβασην στον Άρην τζ̆αι έσ̆ιει ξεκλειδώσει μεγάλον αριθμόν που τα βασικά μυστήρια του σύμπαντος. "Τζοιμησμένοι", "άγιοι" τζ̆αι "σκηνώματα". Με τες υγείες μας τζ̆αι καλά να μας κάμει ο Βλαδίμηρος ο γάρος όταν πατήσει το κουμπίν με τα πυρηνικά.

Για να προλάβω τους "μετριοπαθείς πιστούς", που εννά σπεύσουν ενδεχομένως να μου σούσουν το δάκτυλον για τον αποθανόνταν (σόρυ, τον κεκοιμημένον), ότι πρέπει να σεβούμαστεν τους νεκρούς κλπ., να αναφέρω ότι εν έτρεφα τον παραμικρόν σεβασμόν για τον συγκεκριμμένον άθρωπον όσον εζούσεν ακόμα, τζ̆αι εν βλέπω πως τωρά που εν νεκρός οφείλω να αλλάξω στάσην. Εξάλλου ο Παύλος (ο απόστολος σιόρ) εν άλλα που εννοούσεν με το "ο νεκρός δεδικαίωται". Ψάξετε το, ειδικά άμα θέλετε να το παίζετε πραγματικοί χριστιανοί.

Τζ̆αι κάτι τελευταίον, για τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης: την στιγμήν που φκάλλετε μιαν είδησην, μεν εφαρμόζετε θκυό μέτρα τζ̆αι θκυό σταθμά στην άσκησην της πολιτικής ορθότητας που συνήθως, με περισσήν υποκρισίαν, επιστρατεύκετε. Διότι το να γράφεις ότι ο τάδε "εκοιμήθην" τζ̆αι οι υπόλοιποι απλά "επεθάναν", εν κλασική περίπτωση δυσμενούς διάκρισης. Ωσάν να έχουμεν ακόμα τζ̆αι στον θάνατον "προνομιούχους", επειδή όταν εζούσαν ασκούσαν εξουσίαν εκκλησιαστικήν ή άλλην, τζ̆αι τούτον "ανεβάζει τους το επίπεδον".

Ώσπου να καταλάβουμεν ότι τουλάχιστον ο θάνατος εν η υπέρτατη ισότις, stay cool and keep rocking!

Στο "Θέατρον των Ονείρων"

 

Γενικώς στη ζωήν μου ουδέποτε είχα τούτον που λέμεν "ξεκάθαρους στόχους", πιο πολλά είχα "συγκεκριμμένες γενικές κατευθύνσεις", όπως το "εννά σπουδάσω κάτι", "εννά έβρω μιαν δουλειάν", "εννά παντρευτώ", "εννά κάμω οικογένειαν", you get the idea. Εν παραλλήλω με τούτους τους "μπούσουλες", εδιαμόρφωσα σταδιακά μιαν σειράν που χόμπυ τζ̆αι συνήθειες, ορισμένες που τες οποίες ήρταν τζ̆αι εφύαν ενώ άλλες, σχετικά περιορισμένες, επαραμείναν σταθερές μέσα στα χρόνια. 

Έναν που τούτα τα χόμπυ εν το ποδόσφαιρον, με το οποίον ασχολήθηκα παρακολουθώντας το μέσα που αγαπημένες ομάδες, τζ̆αι παίζοντας το ο ίδιος, τόσον στον πραγματικόν όσον τζ̆αι στον ψηφιακόν κόσμον. Μια εξαιρετικά όμορφη πτυχή του ποδοσφαίρου είναι να το ζεις στες κερκίδες του γηπέδου, τζ̆αι όταν το γήπεδον εν γεμάτον, η εμπειρία μπορεί να εξελικτεί σε κάτι πολλά αξιομνημόνευτον. Έτσι μια που τες επιθυμίες που αναπτυχθήκαν μέσα μου μέσα στα χρόνια ήταν να πάω σε έναν αγώναν εντός ενός που τα μεγάλα στάδια του κόσμου, για να ζήσω τον παλμόν ενός πλήθους φιλάθλων που φτάνει τες 50 ή 60 χιλιάδες. Αποδείχτηκεν μια διαδικασία που επανειλημμένα αναβάλλετουν για διάφορους λόγους, ώσπου, το περασμένον καλοτζ̆αίριν τρεις διαφορετικές κυπριακές ομάδες εκαταφέραν να προκριθούν σε ομίλους Ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Δυστυχώς καμμιά που τούτες εν ήταν η ομάδα που υποστηρίζω, η Ανόρθωση, αλλά όταν εδιαπίστωσα ότι μια που τες αντιπάλους ήταν η, θρυλική μεν, μισητή δε (λόγω Λίβερπουλ, της ομάδας που υποστηρίζω στην Αγγλία), Μάντσ̆ιεστερ Γιουνάϊτετ, αμέσως αποφάσισα να πάω στον αγώναν του "Old Trafford", της έδρας της Μάντσ̆ιεστερ, που αποκαλείται τζ̆αι "θέατρον των ονείρων" (εξ'ου τζ̆αι ο τίτλος). 

Οι πιο κοντινοί φίλοι είτε ήταν δύσκολον να έρτουν λόγω δουλειάς είτε απρόθυμοι αφού εν τους ενδιέφερεν να συμμετάσχουν στην κερκίδαν μιας ομάδας που αντιπαθούν (Ομόνοια), όμως ήμουν τυχερός στο ότι κάποιος καλός γνωστός, Ομονοιάτης, σε ανύποπτην φάσην είσ̆εν εκφράσει την επιθυμίαν του να πάει, τζ̆αι έλυσεν μου το πρόβλημαν της παρέας, αφού πολλά δύσκολα θα αποφάσιζα να κάμω έτσι εξόρμησην μόνος μου.Έτσι εκανονίσαμεν τα logistics τζ̆αι την διαμονήν μας, εξασφάλισεν μου εισητήριον για τον αγώναν τζ̆αι εταξιδέψαμεν μέσω Λονδίνου την προηγούμενην του αγώνα, για να πάμεν στο Μάντσ̆ιεστερ με το τραίνον. Το ότι τελικά εν ήμαστεν οι θκυό μας αλλά ήρτεν μαζί μας ολόκληρη η οικογένεια του, εμπλούτισεν πολλά θετικά το πρόγραμμα μας τζ̆αι έκαμεν με να μετανιώσω λλίον που εν ήβρα τρόπον να πάρω τζ̆αι την δικήν μου. Ίσως άλλη φορά, στο εγγύς μέλλον.

Ούλλα επήαν κατ'ευχήν. Παρόλον που ήταν σχετικά άβολον, εβρέθηκα με την φιλικήν οικογένειαν, εντός της ομονοιάτικης πορείας προς το γήπεδον. Ήταν που μόνη της μια όμορφη εμπειρία, αφού είχαν μαζευτεί σ̣ίηλιάδες οπαδοί, οι οποίοι επερπατούσαν τραγουδώντας μέσα τους κύριους δρόμους της πόλης, αποτελώντας έναν αξιοθέατον οι ίδιοι για τους τόπακες, αλλά προσφέροντας μας τζ̆αι την ευκαιρίαν να δούμεν κάποια πολλά όμορφα σημεία της πόλης, η οποία αφενός εν μικρή σε πληθυσμόν αλλά αφετέρου εν γεμάτη πανέμορφα κτίρια, τόσον κλασικά όσον τζ̆αι σύγχρονα. Ο δε τζ̆αιρός, επίφοβος για κρύον τζ̆αι βροσ̆ιην (Αγγλία γαρ), έκαμεν μας την χάρην τζ̆αι ήταν ότι πρέπει, αφού ήταν μέχρι τζ̆αι ηλιόλουστος κατά διαστήματα.

Φτάνοντας τζ̆αι μπαίνοντας στο γήπεδον, ήδη μέρος της επιθυμίας ικανοποιήθηκεν. Προκαλεί δέος το μέγεθος ενός γηπέδου των 70 χιλιάδων θεατών, με την προοπτικήν τζ̆αι την ατμόσφαιραν του, ενώ το συγκεκριμμένον συνδυάζει τζ̆αι μιαν επικήν ιστορίαν που πάει πίσω στην δεκαετίαν του 1930. Μόνη απογοήτευση το ότι απαγορεύετουν να πάρεις αλκοόλ στην κερκίδαν, οπότε ήπιαμεν τες μπύρες μας στην καντίναν. Εντυπωσιακόν επίσης ήταν το γεγονός ότι μισήν ώραν πριν το ματς, το γήπεδον ήταν μόνον κατά το 1/3 γεμάτον, όμως με την έναρξην ήταν πλέον κατάμεστον.

Η εμπειρία του αγώνα ήταν ότι ονειρεύκουμουν τζ̆αι παραπάνω. Η οπτική του αγωνιστικού χώρου, ο φωτισμός, η ηχητική, η ένταση, εξεπερνούσαν τα επίπεδα που έλπιζα . Έκαμεν μου αίσθησην το ότι οι Ομονοιάτες, που ήταν κοντά στες 5 χιλιάδες, ήταν συνέχεια θορυβώδεις τζ̆αι ενθουσιώδεις, ενώ οι οπαδοί της γηπεδούχου ακούουνταν πιο πολλά στα επιφωνήματα μετά που μιαν χαμένην ευκαιρίαν, ή στα χειροκροτήματα για τες προσπάθειες των παικτών τους. Ὀσον δε ο αγώνας επλησιάζεν προς το τέλος του, τζ̆αι η Ομόνοια εφαίνετουν να καταφέρνει το αδιανόητον, δηλαδή την αποφυγήν της ήττας (οι προβλέψεις πριν το ματς ήταν για πολλά γκολ εναντίον της) η ομονοιάτικη κερδίδα επήρεν τους τόπους, ενώ ο εκνευρισμός των ντόπιων άρχισεν να γίνεται χειροπιαστός. 

Δυστυχώς, στες καθυστερήσεις, η Μάνσιεστερ ήβρεν την λύσην, τζ̆αι παρά την απογοήτευσην που μας έδωσεν τούτον, προσωπικά εδωσε μου θκυό θετικά: άκουσα την εκπληκτικής έκτασης κραυγήν για γκολ που 65 χιλιάδες κόσμον, που πρέπει να το ζήσεις για να το αντιληφθείς, τζ̆αι εκατάλαβα πόσον τους είσ̆εν "κυστήσει" η ομονοιάτικη κερκίδα τζ̆αι το συνεχές τραγούδιν της. Όπως είπα, είμαι Ανορθωσιάτης τζ̆αι η Ομόνοια είναι τζ̆αι καλά, ένας "εχθρός", αλλά εν έχω κανέναν πρόβλημαν να ευχαριστήσω που καρδιάς τους "χόχους" (όπως είναι το υποτιμητικόν παρατσούκλιν τους αλλά no offense) για έναν πολλά όμορφον βράδυν στο "θέατρον των ονείρων".

Την επομένην επέστρεψα Κύπρον, αφήνοντας την οικογένειαν φίλων με τους οποίους εσυνταξιδέψαμεν να ευχαριστηθούν άλλες θκυό μέρες στο Λονδίνο. Πέραν των εξαιρετικών εντυπώσεων που μου άφησεν η πόλη τζ̆αι λόγω της μικρής διάρκειας της επίσκεψης εν έχω κάτι ιδιαίτερον άλλον να γράψω. Έτσι τζ̆'αλλιώς έφτασα σε μιαν ηλικίαν όπου εν γουστάρω να λείπω που το σπίτιν τζ̆αι το κρεβάτιν μου για πολλές νύκτες. Αλλά συνολικά ήταν μια εμπειρία που άξιζεν, τζ̆αι μια ανάμνηση που εννά παραμείνει αγαπημένη.

Ώσπου να δημιοργήσω κάπως νέες τέθκοιες αναμνήσεις, stay cool and keep rocking!

Ουτοπία, δυστοπία, πραγματικότητα

 

Εξ αφορμής της (επαν-)ανάγνωσης του περίφημου "1984" του Όργουελ, στο πλαίσιον της συμμετοχής στη λέσχη βιβλίου, έμπνευση της Beatrix, να πούμεν λλία λόγια για την δυστοπίαν (αφού το "1984" είναι τούτον που λαλούμεν "δυστοπικόν" έργον), την ουτοπίαν τζ̆αι ποιαν σχέσην έχουν με την πραγματικότηταν.

Δυστοπία εν ολίγοις εν έναν αρνητικόν μελλοντικόν σενάριον. Μια κατάσταση όπου ούλλα έχουν "στραβώσει", τουλάχιστον σε σχέσην με το τι ισχύει σήμερα. Για παράδειγμαν, γίνεται πυρηνικός πόλεμος, ή κτυπά τη Γην μετεωρίτης, ή επικρατεί μια παγκόσμια τυρραννία τύπου "μεγάλου αδερφού" κλπ.
Αντίστοιχα, ουτοπία εν μια κατάσταση όπου τα πράματα έχουν πάει τόσον καλά που καταντούν εξωπραγματικά, ονειρικά τζ̆αι - ρεαλιστικώς ομιλούντες - ανέφικτα. Εν ενδιαφέρον ότι ο όρος "ουτοπία" προέρχεται που το ομώνυμον έργον του Τόμας Μορ, στο οποίον προσπαθεί να σκιαγραφήσει την ιδανικήν πολιτείαν, όπως έκαμεν ο Πλάτωνας στην εποχήν του.

Η ουτοπία δηλαδή προσομοιάζει με έναν όνειρον, ενώ αντίστοιχα η δυστοπία με έναν εφιάλτην. Στην βραχύβιαν ζωήν του αθρώπου, τούτον που αντιλαμβάνεται ως "πραγματικότητα" μπορεί εν δυνάμει να προσεγγίσει είτε την μιαν κατάστασην είτε την άλλην. Για παράδειγμαν, κάποιος που εγεννήθηκεν αρχές του 20ου αιώνα τζ̆αι επέθανεν στα τέλη του ή τες αρχές της νέας χιλιετηρίδας, κάπου στον λεγόμενον "δυτικόν κόσμον", πρέπει να έζησεν μιαν αλληλουχίαν κοσμοϊστορικών γεγονότων τζ̆αι εξελίξεων, οι οποίες ήταν είτε εντυπωσιακά θετικές (π.χ. μεγάλες τεχνολογικές ανακαλύψεις), είτε φρικτά αρνητικές (παγκόσμιοι πόλεμοι). Αντίστοιχα όμως, ένας συνότζ̆αιρος άθρωπος, μέλος φυλής νομάδων στην έρημον της Καλαχάρι στην Αφρικήν, μπορεί να μεν επήρεν είδησην που μεγάλον μέρος τούτων των καταστάσεων, τζ̆αι η ζωή του να επαρέμεινεν επί της ουσίας η ίδια, που την γέννησην ως τον θάνατον του.

Εφόσον όμως εγώ προσωπικά είμαι "δυτικός" άθρωπος, μπορώ να διαλογιστώ για το πως επιδρά τόσον η έννοια της ουτοπίας όσον τζ̆αι η έννοια της δυστοπίας στην συνολικήν θεώρησην της πραγματικότητας, παρελθοντικής, παρούσας αλλά - κυρίως - τζ̆αι μέλλουσας.

Το κυριόττερον που έχω καταλάβει είναι ότι η πραγματικότητα ουδέποτε εξελίσσεται ατόφια σε ουτοπίαν ή δυστοπίαν. Αφού τούτες οι θκυό έννοιες εμπεριέχουν την ιδιότηταν του ονείρου, καλού ή κακού, ουσιαστικά απέχουν μονίμως που τούτον που τελικά συμβαίνει, το οποίον έννεν ποττέ άσπρον ή μαύρον, αλλά άπειρες διαβαθμίσεις του γκρίζου. 

Παραμένει όμως μια κύρια ιδιότητα τζ̆αι εν τέλει δύναμη του αθρώπου η δυνατότητα του να φαντάζεται τζ̆αι να ονειρεύκεται. Εν στοιχείον που ορισμένοι θεωρούν καθοριστικόν ως αίτιον που εθρονιάστηκεν στην κορυφήν της τροφικής αλυσίδας του πλανήτη. Τζ̆αι ως εκφάνσεις τούτης της δυνατότητας, τόσον η δυστοπία όσον τζ̆αι η ουτοπία έχουν να παίξουν σημαντικόν ρόλον. Η πρώτη στο να μας κάμει πιο συνετούς, προσεκτικούς τζ̆αι ευγνώμονες στο τι έχουμεν σήμερα, ώστε να το προστατέψουμεν καλλύττερα. Τζ̆αι η δεύτερη στο να συνεχίσουμεν την αέναην, ουσιαστικά, προσπάθειαν μας να βελτιωθούμεν, στο κατά δύναμην.

Ώσπου να αποφεύγουμεν τες δυστοπίες τζ̆αι να ψάχνουμεν τες ουτοπίες, πατώντας γερά στην πραγματικότηταν, stay cool and keep rocking!

Αγιάνναπα τζιαι Πρωταράς

 

Στα παιδικά μου χρόνια οι θάλασσες επιλογής της οικογένειας ήταν προς Λάρνακαν τζιαι Λεμεσόν μερκάν. Στην Λάρνακαν γιατί ήταν κοντά τζιαι εβόλευκεν, στη Λεμεσό, τζιαι πιο συγκεκριμμένα στην παραλίαν του Κουρίου, γιατί στην κοντινήν Επισκοπήν εμεινίσκαν οι πρόφυγες, εκ Λιμνιών Αμμοχώστου, συγγενείς της μάμμας μου. Παρόμοιου στυλ τζιαι η παραλία της ακτής του κυβερνήτη, κάπου ανάμεσα. Πιο σπάνια επηαίνναμεν στον κόλπον των κοραλλίων στην Πάφο, όπου ήταν οι συγγενείς του παπά μου. Ακόμα πιο σπάνιες, σε βαθμόν δειγματοληψίας, ήταν οι εμπειρίες μας που τες θάλασσες του βορρά (Πύρκος, Λατσίν) τζιαι της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου, δηλαδή της Αγιάνναπας τζιαι του Πρωταρά.

Ειδικά οι τελευταίες πάντα εφαντάζαν μου οι πιο εξωτικές. Σχεδόν ούλλες βαθκιές που την αρχήν, ειδικά αν είσαι ακόμα μιτσής, σε αντίθεσην με τες παραλίες σε Λάρνακαν τζιαι Λεμεσόν που βαθυνίσκουν σταδιακά, με άσπρην χοντρόκοκκην άμμον αντί την ψιλήν, μαύρην άμμον του νότου, τζιαι με τυρκουάζ, γαλάζια χρώματα αντί γκριζομπλέ. Όταν δε στα εφηβικά χρόνια αρκέψαν να με συγκινούν παραπάνω τζιαι οι αθρώποι σε κάθε μέρος, πέραν του τοπίου, η Αγιάνναπα τζιαι ο Πρωταράς αποκτήσαν έξτρα ενδιαφέρον, αφού ενώ οι παραλίες που ήξερα ήταν οικογενειακές, οι παραλίες τούτες ήταν γεμάτες "νεανικά σώματα", παρέες, τζιαι φρέσκα ζευγαράκια, τζιαι οι νύκτες γεμάτες ίντριγκαν τζιαι ξεσάλωμαν.

Είμαστεν τωρά σε διαδικασίαν απόκτησης ενός εξοχικού κοντά στο διαβόητον Nissi Beach του μακαρίτη του Κίκη, τζιαι ξαφνικά έχουμεν την ευκαιρίαν να βάλουμεν την Αγιάνναπαν υπό τον φακόν, εξερευνώντας τες παραλιούες της τζιαι κάμνοντας χάζιν το πολύχρωμον πλήθος που σουλατσάρει στον μοναδικόν της κύριον δρόμον τωρά τους καλοκαιρινούς μήνες. Γιατί το ίδιον μέρος τον Σιειμώναν εν κυριολεκτικά πόλη-φάντασμαν.

Παρατηρώ λοιπόν ότι ο θερινός πληθυσμός του τόπου εν κυρίως ξένοι τουρίστες. Γυρεύκεις Κυπραίους με το σταγονόμετρον, αν εξαιρέσεις την περίοδον των αδειών, κατά την οποίαν η μισή τουλάχιστον Λευκωσία μετακομίζει στον Πρωταράν. Φαίνουνται που το στυλ τζιαι τους ήχους να εν Εγγλέζοι, Σκανδιναβοί τζιαι Βορειοευρωπαίοι, με διάσπαρτους όσους Ρώσους εκόψαν ποδά μετά την εισβολήν του μαλάκα του Βλαδίμηρου στην Ουκρανίαν, αφού τα αδέρφια οι Ρούσκι εν μας κάμνουν πλέον την τιμήν να μας επισκεφτούν με τα ωραία τους ρούβλια.

Το κιτσαρκόν μεγάλου μέρους των υποστατικών εν τόσον έντονον που καταντά ψυχαγωγικόν. Υπάρχουν πινελιές φιλότιμες για κάτι πιο αξιόλογον, όπως η διαμόρφωση στο λιμανάκι, οι παραλιακοί πεζόδρομοι τζιαι κάποια καλοσχεδιασμένα πρόσφατα κτισμένα ξενοδοχεία, αλλά η προχειρότητα με την οποίαν μεταχειριζούμαστεν την χρυσήν κόταν του τουρισμού θέλει μεγάλην προσπάθειαν να εξελικτεί σε κάτι με όραμαν τζιαι προοπτικήν. Η δυναμική υπάρχει πάντως, αν αναλογιστεί κανένας τα μιλιούνια των επισκεπτών που έρκουνται σε τούτον το μέρος κάθε σεζον, παρά την μετριότηταν της υποδομής.

Εψές επήα μιαν βόλταν στον Πρωταράν να μεταφέρω κάτι συγγενείς που είχαμεν καλέσει για σουβλάκια, τζιαι έδωκα σε έναν πραγματικόν παροξυσμόν. Ολόκληρος ο πυρήνας τούτου που λαλούμεν Πρωταράν ήταν έναν κούλλουμάκκα ποτάμιν αθρώπων, άλλων με τα μπραζίλιαν τζιαι άλλων με τα ρούχα του clubbing. Αν δεν είσαι σε πλήρην αργόσχολην φάσην που να μεν σε κόφτει ο πεταμενος χρόνος μέσα στην κίνησην, πήαιννε Πρωταράν μέρες δεπανταύγουστου.

Βέβαια άμα πάεις νωρίς στες θάλασσες του Πρωταρά, εν άλλον πράμαν, για να είμαστεν δίκαιοι. Σχετικά πιο οικογενειακά, πιο συμμαζεμένα που την Αγιάνναπαν, με πιο πολλές επιλογές που δαντελένια ακρογιαλλιούθκια, που αν τα πετύχεις ήσυχα, εν όπως την πισίναν. Έννεν τυχαίον που συνάεται τόσος κόσμος. Απλά εν καλλύττερα να πάεις είτε αρχές του καλοτζαιρκού είτε αρχείς του Σεπτέμβρη, που εν σχετικά ήσυχα. Εκτός τζιαι αν είσαι party animal!

Ώσπου να εμπεδώσουμεν την Αγιάνναπαν τζιαι τον Πρωταράν, stay cool and keep rocking!

Άνθρωπος τζιαι περιβάλλον

 

Κάπως, κάπου, έμεσα ή άμεσα, έχω ξαναγράψει για τούτον το θέμαν. Μετά που μιαν δεκαετίαν στο blogging δύσκολα μεινίσκει κάτι που να μεν σε έσ̆ιει απασχολήσει. Αλλά αξίζει να διασφαλίσω ότι οι συγκεκριμένες σκέψεις εκαταγραφήκαν.

Υπάρχουν, το λοιπόν, θκυό ακραίες αντιλήψεις όσον αφορά την επίδρασην του αθρώπου στο περιβάλλον. Η μια υποστηρίζει ότι ο άθρωπος ότι τζ̆αι να κάμει εν επηρεάζει ουσιαστικά το περιβάλλον, άρα το να συμπεριφέρεται "περιβαλλοντικά φιλικά" εν άσκοπον. Η άλλη υποστηρίζει ότι ο άθρωπος εν ο κύριος παράγοντας επιρροής στο περιβάλλον, τζ̆αι ότι αν συμπεριφερτεί "περιβαλλοντικά φιλικά", τότε το περιβάλλον εννά "σωθεί".

Τζ̆αι οι θκυό αντιλήψεις, όπως ούλλες οι ακραίες αντιλήψεις, εν λανθασμένες. Ούτε είναι αμελητέα η επίδραση του αθρώπου στο περιβάλλον, ούτε όμως είναι πρωταρχικός παράγοντας επηρεασμού του περιβάλλοντος ο άθρωπος.

Τζ̆είνον που πρέπει να αντιληφθεί ο άθρωπος, είναι το εξαιρετικά εύθραστον τζ̆αι ευαίσθητον του περιβάλλοντος που τον διατηρεί στην ζωήν, τζ̆αι να κάμει που την πλευράν του το κατά δύναμην για να μεν το καταστρέφει. Παράλληλα όμως πρέπει επίσης να αντιληφθεί ότι το ανθρώπινον είδος είναι μια απειροελάχιστη ποσότητα στην μεγάλην εικόναν των πραγμάτων, τζ̆αι ότι υπάρχουν δυνάμεις "εκεί έξω", ή ακόμα τζ̆αι πάνω στον πλανήτην που αποκαλεί σπίτιν του, που μπορεί να κάμουν τες "περιβαλλοντικά φιλικές" πρωτοβουλίες του να μοιάζουν εξαιρετικά ανώφελες. Τζ̆αι ότι καλά κάμνει, αν θέλει κάπως να διασφαλίσει μιαν "αειφορίαν" του homo sapiens, να σταματήσει την αυτοκαταστροφικήν του συμπεριφοράν τζ̆αι να δει ήνταλως ξεκολλά που τούτον τον πλανήτην, αλλιώς αργά ή γλήορα κάτι εννά τον πέψει τζ̆αμέ που επήαν τζ̆αι οι δεινόσαυροι...

Ὠσπου να αντιληφθούμεν την ευθύνην μας, αλλά τζάι τα πραγματικά μας μεγέθη, stay cool and keep rocking!

Ασφάλεια τζ̆αι το απίστευτα έυθραστον της ανθρώπινης ζωής

 

Έτρωεν λαλεί ο άθρωπος τα σουβλούθκια του, εστάθηκεν του έναν τζ̆αι ώσπου να το πάρουν είδησην οι γυρόν του, επέθανεν. Νεότατος, λλίον πάνω που τα σαράντα. Θα ήταν σχεδόν κωμικόν αν δεν ήταν τόσον τραγικόν, να φύεις έτσι σχέδιον. Εν ακόμα πιο τρομακτική κατάσταση για λλόου μου για θκυό λόγους: πρώτον παραλλίον να το πάθω τζ̆αι γω, τζ̆αι δεύτερον, εν υπάρχει πιο τρομακτικός θάνατος για μέναν που την ασφυξίαν. Εν ο πιο μακρόσυρτος θάνατος που μπορεί να σου συμβεί, αφού για 2-3 λεπτά ξέρεις ότι πεθανίσκεις, πριν χάσεις τελικά τες αισθήσεις σου.

Ήταν μια μέρα σε συγγενικόν σπίτιν, αθθυμούμαι, τζ̆αι ετρώαμεν σουβλάκια. Ήταν λάθος κομμένα, αφού ήταν τεράστια, τζ̆αι ήταν τζ̆αι σχετικά κακοψημένα, αφού ήταν καψαλισμένα που έξω τζ̆αι σχετικά άψητα, άρα δυσκολομάσητα, που μέσα. Αλλά επειδή εγώ τζ̆αι τα σουβλάκια, εγώ τζ̆αι το φαϊν γενικώς, έχουμεν μιαν σχέσην "ορμής" (λαλείς την τζ̆αι λαιμαργίαν), είχα δώσει πάνω τους με θέρμην, χωρίς να πολλομασώ πριν καταπιώ. Είσ̆εν τύχει πολλές φορές στο παρελθόν να πάει στραβά μια μπουκκιά, αλλά πάντα κάπως εκατάφερνα τζ̆αι εξεκολλούσα την που τον τσάρουκκαν μου. Τούτην την φοράν όμως εστάλωσεν για τα καλά μια προδοτική, τεράστια σουβλακομπουκκιά, τζ̆αι εν εξεκόλλαν. Μόλις το εσυνειδητοποίησα, αντί να ζητήσω βοήθειαν που τους συγγενείς, που αμέριμνοι ετρώαν τζ̆αι εμιλούσαν δίπλα μου, εβούρησα να φκω έξω στην αυλήν, να κάμω πιο έντονες προσπάθειες ξεμπλοκκαρίσματος, μακριά που τα βλέμματα τζ̆αι τα ενδεχόμενα πειράγματα, ή την ανησυχίαν των συγγενών. Έλα όμως που η κατάσταση αντί να βελτιωθεί εσ̆ειροττέρεψεν. Για λλία αγωνιώδη δευτερόλεπτα άρκεψα να μεν μπορώ να πάρω ανάσαν, καθώς ο στρόππος κρέατος αντί να φκει προς τα έξω, άρκεψεν να μου κόφκει τέλεια την οδόν του αέρα, προκαλώντας μου ασφυξίαν. Με μιαν απελπισμένην προσπάθειαν, έφκαλα προς τα έξω ότι αέραν είχα ακόμα, δουλεύκοντας τους μυς του λαιμού, τζ̆αι με τεράστιαν ανακούφιην ένιωσα το κρέας να ξεμπλοκκάρει, τζ̆αι να ππέφτει με δύναμην στο γρασίδιν του κήπου όπου είχα καταφύγει. Το δράμαν μου είσ̆εν γίνει, ευτυχώς ή δυστυχώς, αντιληπτόν, που τους διπλανούς μου στο τραπέζιν, οι οποίοι αρχικά με χαμόγελα, σταδιακά με ανησυχίαν, θωρώντας το πρόσωπον μου, ερωτούσαν τι έγινεν. Ανακουφισμένος που την εγλύτωσα, ένιωσα ότι εν ήταν σωστόν να τους ανησυχήσω παραπάνω, τζ̆αι εμείωσα την σοβαρότηταν του περιστατικού στην περιγραφήν μου, επιστρέφοντας στο τραπέζιν τζ̆αι συνεχίζοντας να τρώω. Περιττόν να αναφέρω ότι έκοφκα πλέον τα σουβλάκια στα 8 πριν τα φάω, ενώ εσυνόδευκα κάθε μπουκιάν με μπύραν, για να τζ̆υλά πιο σίουρα. Ο πόνος στον φάρυγγαν μου είσέν ήδη εκδηλωθεί, τζ̆αι ως το τέλος της μέρας, σ̆ειροττερεύκοντας, έκαμνεν με να καταλάβω πόσον χαττάν του είχα προκαλέσει.

Το συγκεκριμμένον περιστατικόν εν έσ̆ει εξαλείψει, δυστυχώς, τον λαίμαργον τρόπον που τρώω, αλλά τουλάχιστον, όπως κάποιον που άμα κρούσει στην σούππαν, φυσά τζάι το γιαούρτιν, έσ̆ει με κάμει πολλά πιο προσεκτικόν όποτε πάει να συμβεί κάτι παρόμοιον. Έσ̆ει με όμως κάμει επίσης να εκτιμήσω τον κίνδυνον για την ζωήν μας που ελλοχεύει σε κάθε μικρήν, καθημερινήν μας δραστηριότηταν, τζ̆αι το πόσον εύκολα μπορεί να χάσουμεν ούλλα όσα έχουμεν με μιαν στιγμιαίαν απερισκεψίαν τζ̆αι αφηρημάδαν, δικήν μας ή άλλων.

Για κάποιους τούτη η πραγματικότητα μπορεί να τους προκαλέσει ψυχολογικά θέματα, τζ̆αι φοβίες. Τζ̆αι έχουν το δίκαιον τους, όποιος εν φοάται για την ασφάλειαν τζ̆αι την ζωήν του, ή τζ̆είνην όσων αγαπά, έννεν σοφός κατ' εμέναν. Που την άλλην, το πόσον εύθραστη εν η ζωή, σε συνδυασμόν με την απειροελάχιστην πιθανότηταν που αντιστοιχεί στην ύπαρξην του καθενός μας, κάμνει με να αγαπώ τζ̆αι να την εκτιμώ ακόμα παραπάνω.
Ώσπου να εκτιμούμεν παραπάνω την ζωήν μας, παρά τα κακά που μας τζ̆υνηούν, stay cool and keep rocking!

Γούφης Αρφ του Κάϊ

 Τούτη η κουβέντα με το όνομαν των γονιών στες πολιτικές ταυτότητες εν ακριβώς η ίδια με την κουβένταν του θρησκεύματος. Είμαστεν η μόνη χώρα που τα 27 μέλη της Ε.Ε. που διατηρεί τούτην την - αμφιβόλου χρησιμότητας εννά το πω για να είμαι ήπιος - πληροφορίαν πάνω στες ταυτότητες. Τζ̆αι τωρά που, όπως διάφορα παρωχημένα, έρκεται η ώρα της κατάργησης, αντιδρά ο συνήθης ύποπτος συντηρητικός, θρήσκος τζ̆αι συνομωσιολόγος που φοάται ότι εννά μας "ισοπεδώσει η νέα τάξη πραγμάτων" τζ̆αι η "παγκοσμιοποίηση" . Έχουμεν τζ̆αι άξιους αντιπροσώπους τούτου του τρόπου σκέψης μέσα στην βουλήν, όπως ο Παύλος Μυλωνάς.

Προσωπικά, παρόλον που δεν έχω ιδιαίτερον πρόβλημαν να με περιγράφουν ως τον "γιον του Χριστάκη" (αντίθετα, εν μια θετική κατάσταση, μακάρι να εν καλά ο Χριστάκης 🙂 ), εν θεωρώ την εν λόγω περιγραφήν ούτε πρωταρχικήν για το ποιος είμαι σε τούτην την ζωήν ούτε απαραίτητην. Τζ̆αι αν η παρουσία της στες πολιτικές ταυτότητες όντως προκαλεί με κάποιον τρόπον δυσμενείς διακρίσεις εις βάρος μιας μερίδας συμπολιτών μου, δεν έχω κανέναν πρόβλημαν να καταργηθεί.

Ώσπου να μεν είμαστεν οι τελευταίοι που ούλλους, stay cool and keep rocking!

Αμβλώσεις: έναν πολλά δύσκολον θέμαν

 

Πολλά δύσκολον να έβρεις κάτι "χιουμοριστικόν" πάνω σε τούτον το θέμαν, εξ'ου τζ̆αι η κάπως μακάβρια εικόνα που έβαλα σήμερα.

Ζούμεν βασικά μέρες ενός νέου συντηρητισμού ανά το παγκόσμιον, με τους Αμερικανούς να έχουν πελλάνει τέλεια, αφού μετά την επίθεσην στο καπιτώλιον τζ̆αι τον βαθύν διχασμόν που φαίνεται να τους δέρνει, τωρά ορισμένοι επαϊρτιστήκαν να ανατρέψουν την νομοθεσίαν περί αμβλώσεων σε ομοσπονδιακόν επίπεδον, η οποία επιτρέπει στες γυναίκες να αποφασίζουν οι ίδιες αν θα συνεχίζουν μιαν ανεπθύμητην εγκυμοσύνην ή οϊ. Εφκήκεν τζ̆αι η Καμάλα Χάρις, η πρώην εισαγγελέας τζ̆αι νυν αντιπρόεδρος των Η.Π.Α. να δηλώσει ότι πρόκειται περί επίθεσης στες γυναίκες τζ̆αι την ελευθερίαν τους.

Κατ'αρχήν νομίζω εν σημαντικόν να ξεκαθαρίσουμεν κάτι. Κανένας έννεν πραγματικά υπέρ των αμβλώσεων. Κανένας εν θέλει να σταματήσει μιαν εν δυνάμει ζωήν αν μπορεί να το αποφύγει. Το διακύβευμαν δαμέ εν η ελευθερία επιλογής του πως μεταχειρίζεσαι το σώμα σου, μέρος του οποίου για εννιά μήνες εν τζ̆αι έναν έμβρυον, το οποίον μπορεί ή οϊ να εξελικτεί σε έναν άλλον άθρωπον. Διακύβευμαν είναι επίσης ο υπέρτατος στόχος κάθε αθρώπου, που εν είναι μόνον το να ζήσει αλλά τζ̆αι το να έσ̆ει μιαν ζωήν στοιχειωδώς "ευτυχισμένην". Έννεν δηλαδή χρέος της κοινωνίας μόνον να προστατέψει τα δικαιώματα όλων, ειδικά των λεγόμενων "ευπαθών ομάδων", αλλά τζ̆αι να διασφαλίσει ότι εννά προσφέρει στα μέλη της τες πιο καλές συνθήκες διαβίωσης.

Εν επίσης σημαντικές οι έννοιες. Η ελευθερία του καθενός μας έννεν "απόλυτη", τζ̆αι που την στιγμήν που, είτε ηθελημένα είτε άθελα μας, εντασσούμαστεν σε κοινωνικά σύνολα, η ελευθερία μας περιορίζεται που συγκεκριμένους κανόνες, που στόχον έχουν κυρίως να επιφέρουν μιαν στοιχειώδην κοινωνικήν ειρήνην. Γι'αυτόν οι διάφοροι νόμοι τζ̆αι κανονισμοί που θεσπίζουνται σε συλλογικόν επίπεδον, περιορίζουν μεν την ελευθερίαν μας αλλά με όφελος την κοινωνικήν μας συνοχήν, τζ̆αι κατά προέκτασην, ευημερίαν.
Άρα αν η κοινωνία αποφασίζει νόμιμα, να θεσπίσει ή να μετατρέψει έναν νόμον που εν μας αρέσκει, τότε εν περιορίζεται η ελευθερία μας. Έχουμεν δικαίωμαν να αντιδράσουμεν αλλά, καλώς ή κακώς, οφείλουμεν να συμμορφωνούμαστεν με τη απόφασην της πλειοψηφίας. Τούτον σημαίνει δημοκρατία. Άρα η διαμαρτυρία της Καμάλα, που εν τζ̆αι νομικός, κάπου εν στέκει.

Που την άλλην, θεωρώ πολλά βάσιμην την τοποθέτησην μιας ειδικού που άκουσα σε ρεπορτάζ των ειδήσεων, ότι εν πολλά γνωστόν ιστορικά πόσον αδύνατον είναι να σταματήσεις μιαν γυναίκαν που το να κάμει άμβλωσην. Ένας απαγορευτικός νόμος πιθανότατα εν θα έσ̆ει ουσιαστικόν αποτέλεσμαν, απλά εννά ωθήσει πολλές γυναίκες, ειδικά όσες εν έχουν τους οικονομικούς πόρους να παν σε περιοχές όπου επιτρέπεται η άμβλωση, να παρανομήσουν. Άρα, εξ ορισμού, εν μια απόφαση καταδικασμένη σε αποτυχίαν. 

Προσωπικά εγώ θεωρώ ότι η απόφαση πρέπει να αφορά πρώτιστα την έγκυον. Εν δική της η ζωή, τζ̆αι αν νιώθει ότι εν θέλει να υποβάλει το σώμαν της σε εννιά μήνες εγκυμοσύνης, ή ακόμα πιο κύρια, ότι εν είναι σε θέσην να αναγιώσει έναν μωρόν όπως του αξίζει, τότε πρέπει να δικαιούται να διακόψει την κύησην, ειδικά στα αρχικά της στάδια. Παράλληλα όμως, θα πρέπει να υπάρχει ένας κοινωνικός μηχανισμός που να την υποστηρίξει δραστικά που την αρχήν, τζ̆αι να της υποβάλει εναλλακτικές επιλογές, ώστε η απόφαση της να εν πραγματικά συνειδητή. Αν λόγου χάρην της τεθεί η δυνατότητα πλήρους υποστήριξης κατά την εγκυμοσύνην τζ̆αι τον τοκετόν τζ̆αι υπάρξει εγγύηση ότι αν αποφασίσει να γεννήσει, το μωρόν εννά τύχει της βέλτιστης δυνατής μεταχείρισης (π.χ. υιοθεσία που άλλη μητέρα) τότε πολλές γυναίκες μπορεί να αποφασίσουν να κρατήσουν το μωρόν. Αλλά, στο κάπως "κυνικόν" μου μυαλόν για έτσι θέματα, εν μπορεί το δικαίωμαν ενός εμβρύου κάποιων εβδομάδων να υπερτερεί των δικαιωμάτων μιας ενήλικης γυναίκας. Εν σκληρόν, but there it is...

Ώσπου να αποφασίσουμεν συνειδητά το πιο ορθόν για τες αμβλώσεις, stay cool and keep rocking!

Βίαιος από αγάπην

 

Είπεν ο άλλος έναν κακόγουστον, χοντροκομμένον, αναίσθητον, ότι θέλεις πε το, ανέκδοτον, τζ̆αι εσηκώστηκεν ο Will Smith τζ̆αι έδωκεν του μιαν γεμάτην πατσαρκάν μπροστά σε ούλλον ουσιαστικά τον πλανήτην. Ήταν τόσον αναπάντεχη η συμπεριφορά τούτη που οι παραπάνω ενομίσαν αρχικά ότι ήταν στημένον μέρος του show της απονομής των Όσκαρ για το 2022. 

Αν μη τι άλλον απόσπασεν λλίον την προσοχήν μας που το δράμαν στην Ουκρανίαν, αλλά σίουρα για τους λάθος λόγους. 

Το θέμαν εμονοπώλησεν την σημερινήν επικαιρότηταν τζ̆αι αρκετοί εκάμαν αναρτήσεις ή εγράψαν άρθρα online. Εξεχώρισα έναν που έδωσεν μιαν γυναικείαν/ φεμινιστικήν σκοπιάν του συμβάντος, με το οποίον συμφωνώ απόλυτα. Βάλλω το link, δαμέ αν τζ̆αι στο μέλλον μπορεί να μεν είναι διαθέσιμον. 

Για τούτον εννά παραθέσω κάποια αξιόλογα αποσπάσματα του, for posterity.

"Ο λόγος που ο Will Smith έριξε μπουνιά στον Chris Rock:

Σχολιάζοντας την σύζυγο του Will Smith, Jada Pinkett Smith, η οποία αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας εξαιτίας του οποίου χάνει τα μαλλιά της, o Chris Rock είπε «Jada σ’αγαπώ, το G.I. Jane 2 σε περιμένει», αναφερόμενος στην ταινία των 90s που η Demi Moore είχε ξυρίσει το κεφάλι της. Ένα αστείο ομολογουμένως κακό, το οποίο όμως, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τη βίαιη αντίδραση του Will Smith......

....Με βεβαιότητα θα πω πως αυτό είναι ένα αγαλματίδιο που ο Will Smith θα θάψει βαθιά σε κάποιο συρτάρι, αφού μπορεί το ταμπελάκι να λέει Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, αλλά όλοι ξέρουμε πώς το όσκαρ απονεμήθηκε στην τοξική αρρενωπότητα. Σε αυτό το τόσο δυνατό χαρακτηριστικό που πράγματι δίνει σε κάποιον την ικανότητα να υποκρίνεται μοναδικά, τον υπέροχο και στοργικό σύντροφο, που μόλις έδειξε πόσο ιππότης είναι. Πόσο αγαπά και προστατεύει τη γυναίκα του. Ασκώντας βία.....

....Όπως έγραψε και η συγγραφέας Glennon Doyle «Έλεος. Το να λες τη βία απόδειξη αγάπης; Όχι ευχαριστώ. Αυτή είναι μια επικίνδυνη ιδέα που τροφοδοτεί την ενδοοικογενειακή βία για πάρα πολλά χρόνια».....

.....Έχει κάποιος πειστεί ότι ο ηθοποιός αγαπά και τιμά τη γυναίκα του επειδή σηκώθηκε και χτύπησε τον Chris Rock κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης τελετής απονομής βραβείων της αμερικανικής τηλεόρασης; Θέλω να ελπίζω πως όχι. Η πεποίθηση ότι ο άντρας είναι ο αρχηγός και πρέπει να υπερασπιστεί με κάθε τίμημα την οικογένειά του είναι ένα πατριαρχικό κατάλοιπο που φαντάζει μεν ρομαντικό, αλλά στην πραγματικότητα είναι καθόλα προβληματικό. Το να καταδικάσεις μια δήλωση που θίγει τον άνθρωπό σου είναι ένα πράγμα. Το να χειροδικήσεις εναντίον κάποιου, με την πρόφαση ότι μίλησε άσχημα για τη γυναίκα σου, ρομαντικοποιεί τη βία και δικαιολογεί κάθε βίαιη πράξη που διαπράττεται στο όνομα της αγάπης......

.....Ο Will Smith είναι ένας ακόμα άντρας που ακολουθεί τον παραδοσιακό, πατριαρχικό ρόλο του alpha male. Εκείνον που τον καθιστά υπεύθυνο να σώσει την τιμή της οικογένειάς του με κάθε κόστος. Τι θα έλεγε ο κόσμος αν ο Smith καθόταν στη θέση του, και έπαιρνε απλά το Όσκαρ του όταν ερχόταν η ώρα, εκφράζοντας τότε τη δυσαρέσκειά του για το χιούμορ του Chris Rock; Θα είχαμε βγάλει ένα ακόμα τουβλάκι από το τζένγκα της κοινωνίας και τα στερεοτυπικά της θεμέλια. Τι συνέβη τώρα που θίχτηκε ο εγωισμός του, «τίμησε τα παντελόνια του» με μια σφαλιάρα και «γαλλικά» σε ένα event παγκόσμιας εμβέλειας, και στη συνέχεια βραβεύτηκε κιόλας; Έγραψε ιστορία ως ο πρώτος άνδρας που παρέλαβε το Όσκαρ Τοξικής Αρρενωπότητας. Αυτή σίγουρα δεν είναι μια στιγμή που θέλουμε να χειροκροτήσουμε."

Ώσπου να μεν ασκείται βία στο όνομαν της αγάπης, stay cool and keep rocking!

Αποκρυσταλλωμένη βία

 

Κάπου είχα θκιαβάσει ότι η τρέχουσα στάθμη ηθικής, όπως εκφράζεται μέσα που την τρέχουσαν εθνικήν, διεθνήν τζ̆αι παγκόσμιαν νομοθεσίαν, είναι μια μορφή "αποκρυσταλλωμένης βίας". Εν διαμορφώνεται δηλαδή η στάθμη ηθικής που κάποιον αόρατον σ̆έριν που κάπως αντιλαμβάνεται ορθά τι εν πιο δίκαιον, αλλά που μιαν συνεχήν ζύμωσην τζ̆αι σύγκρουσην συμφερόντων, η οποία πολλάκις απαιτεί αίμαν.

Το Ουκρανικόν, όπως τζ̆αι το Κυπριακόν, εν πολλά καλά παραδείγματα τούτης της κατάστασης. Η αντίληψη του "δικαίου" εν έρκεται που τα πάνω, σαν μια πανθομολογούμενη κατάσταση, αλλά που τα κάτω, ως μια υπαγόρευση κυνικών συμφερόντων τζ̆αι στάσεων.

Όσοι προσπαθούν να "αιτιολογήσουν" το γιατί η Ουκρανία υπόκειται μιαν βίαιην εισβολήν τζ̆αι μιαν προσπάθειαν να αποσχιστούν τμήματα της, ουσιαστικά κάμνουν τούτον που σε άλλες περιπτώσεις, για χάρην "πολιτικής" ορθότητας, αποκαλούν "victim blaming". Όταν δηλαδή γίνεται έναν "έγκλημαν", η παραμικρή απόπειρα "εξήγησης" του γιατί έλαβεν χώραν, εκλαμβάνεται ως απόπειρα απόδοσης ευθυνών στο θύμαν. Οφείλεις να καταδικάσεις τον θύτην, ασχέτως αν στην ανάλυσην της υπόθεσης, εντοπίζεις "ανεύθυνην συμπεριφοράν" που το θύμαν. Ούτε καν πρέπει να μιλάς για "ευθύνες του θύματος", εν κάτι που η κοινωνία σήμερα καταδικάζει αυτόματα.

Επειδή όμως τόσον το ουκρανικόν, όσον τζ̆αι το κυπριακόν, εν αποτελούν "νομικές υποθέσεις", που παν στο δικαστήριον, αλλά πολιτικά προβλήματα, που μόνον στην αντίστοιχην κονίστραν μπορούν να έχουν ελπίδαν επίλυσης, οι "αιτιολογητές" της εισβολής Πούτιν μπορεί να νιώθουν λλιόττερον "ένοχοι" για victim blaming. Ως πολιτικόν πρόβλημαν, το ουκρανικόν μπορεί κάλλιστα να αναλυθεί πολιτικά. Εξάλλου, τζ̆αι ο πόλεμος, κατά κάποιους, εν συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα.

Ώσπου να φκάλουμεν τον πόλεμον που την μεθοδολογίαν μας, stay cool and keep rocking!

Whataboutism

 Αρχίζουμεν με τον ορισμόν.  

Ενδιαφέρον. Στην "διαλεκτικήν των ημερών" (μάλλον εν μονολόγοι, συνθήματα τζ̆αι όχλος υποστηρικτών ή πολέμιων αλλά εν πειράζει, you get the idea) έμαθα τζ̆αι το "whataboutism". 

Να το εξηγήσω όπως το αντιλήφθηκα. Λαλεί κάποιος π.χ. "η εισβολή της Ρωσίας εν λάθος τζ̆αι καταδικαστέα" ή "καλά εκάμαν οι εταιρίες της δύσης τζ̆αι εκλείσαν στην Ρωσία". Τζ̆αι απαντά του άλλος "ναι αλλά εν είπες τίποτε για την εισβολήν της Τουρκίας στην Κύπρο" ή "ναι αλλά μια χαρά δουλεύκουν οι εταιρίες στην Σαουδικήν Αραβίαν που βομβαρδίζει την Υεμένην" κλπ.

Ουσιαστικά εν μια τακτική αντίδρασης στο επιχείρημαν ή την δήλωσην κάποιου, με το να κάμεις ουσιαστικά επίθεσην στον ίδιον, χρεώνοντας του υποκρισίαν, χωρίς καν να μπεις στην διαδικασίαν να αποδείξεις το λάθος της δήλωσης ή του επιχειρήματος του. Εν μια εκδοχή του γνωστού λογικού σφάλματος ad hominem (ο Γούφης εν υποκριτής άρα ότι λαλεί εν λάθος).

Ώσπου να επιχειρηματολογούμεν επί του προκειμένου, stay cool and keep rocking!

Εισβολές τζιαι αντιστοιχία κυπριακού-ουκρανικού

 

Το blog έσ̆ει εξελικτεί εσχάτως σε χώρον αναδημοσίευσης που το facebook αλλά ας εν τζ' έτσι. Οι αναρτήσεις εγίναν τούτες τες ημέρες της εισβολής Πούτιν (οι Ρώσοι δυστυχώς έχουν την ατυχίαν να άγουνται που έναν δικτάτοραν αλλά εν φταιν ούλλοι τους για τούτον) στην Ουκρανίαν, τζ̆αι ασχολούνται με την στάσην ορισμένων Κυπραίων "ξεπλυμματίων" της εν λόγω εισβολής. Οϊ τόσον γιατί υπήρχεν ελπίδα να αλλάξουν στάσην οι συγκεκριμμένοι, αλλά προς υποβοήθησην της αντίληψης των προφανών αντιστοιχήσεων που τους υπόλοιπους που εν ασχολούνται τόσον.

1η ανάρτηση:

"Στες 20 Ιουλίου 1974, μετά που δεκαετίες ενός άλυτου προβλήματος εθνικιστικών αλυτρωτισμών, είσ̆εν επικρατήσει στην Κύπρον ο "φασισμός" (βλέπε πραξικοπηματίες, ΕΟΚΑ Β', χούντα Αθηνών κλπ. κλπ.). Τότε η "μαμά-πατρίδα" της μιας κοινότητας εκστράτευσεν για να "σώσει" τους ομοεθνείς της που "σφαγές" οι οποίες δυνητικά θα επροκύπταν εις βάρους τους. Το αποτέλεσμαν της επέμβασης της ήταν θκυό "εθνικά καθαρές" περιοχές της Κύπρου, ενώ που την επομένην της εισβολής της εδιακύρησσεν, κάτι που διακυρήσσει τζ̆αι σήμερα, ότι η μόνη πραγματική λύση του χρονίζοντος τούτου προβλήματος, είναι η διχοτόμηση της νήσου σε θκυό ανεξάρτητα κράτη, εις βάρος της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας.

Υποβάλλω ότι όσοι Κυπραίοι, υποστηρίζουν σήμερα τες ενέργειες Πούτιν στην Ουκρανίαν, ουσιαστικά αποδέχουνται το δίκαιον των Τουρκικών ενεργειών τζ̆αι θέσεων που το 1974 ως σήμερα. Είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι. Εν παίζει δε κανέναν ρόλον αν οι Ουκρανοί σήμερα εν "φασίστες", ούτε αν το "δίκαιον" εν με τες Ρωσικές θέσεις. Εν η Ρωσία που εν η "μαμά πατρίδα", που έσ̆ιει αναγνωρίσει "ανεξάρτητα κράτη", αποσχισθέντα που διεθνώς αναγνωρισμένον κράτος, τζ̆αι έσ̆ει στρατεύματα έτοιμα για "ειρηνευτικές επιχειρήσεις" (sic).

Τζ̆αι ομιλώ ως άθρωπος που δεν έχω ιδιαίτερες γνώσεις περί "ουκρανικού", ούτε συμπάθειαν για την "δύσην", το ΝΑΤΟ ή τους Αμερικανούς, ούτε αντιπάθειαν για τους Ρώσους (παρόλον που οι τελευταίοι ουδέποτε εκαταδικάσαν επίσημα την Τουρκίαν για την εισβολήν).

Όσον δε για τους "ουδέτερους", ή για όσους "παίζουν πελλόν" ή διατείνονται ότι "εν καταλάβουν", εν αξίζει καν μνεία, για τόσον απλά τζ̆αι προφανή θέματα."

2η ανάρτηση:

"Μα καλάν εκαρτέρας τον Πούτιν να περιμένει τους φασίστες Ουκρανούς να αρκέψουν να σφάζουν Ρωσόφωνους;"

"Μα καλάν εκαρτέρας τον Ετζ̆εβίτ να περιμένει τους φασίστες Ελληνοκύπριους να αρκέψουν να σφάζουν Τουρκοκύπριους;"

"Μα καλάν εκαρτέρας τον Πούτιν να επιτρέψει να περικυκλωθεί η Ρωσία που το ΝΑΤΟ;"

"Μα καλάν εκαρτέρας τον Ετζ̆εβίτ να επιτρέψει να περικυκλωθεί η Τουρκία που την Ελλάδαν;"

"Μα καλάν εκαρτέρας που τον Πούτιν να περιμένει τους φασίστες Ουκρανούς να δώσουν πολιτικήν ισότηταν στους Ρωσόφωνους;"

"Μα καλάν εκαρτέρας που τον Ετζ̆εβίτ να περιμένει τους φασίστες Ελληνοκύπριους να δώσουν πολιτικήν ισότηταν στους Τουρκοκύπριους;"

"Μα καλάν γιατί συγκρίνεις τόσον ανόμοια πράματα όπως το Κυπριακόν με το Ουκρανικόν;"

3η ανάρτηση:

"Φανταστείτε τον εξής διάλογον, ανάμεσα σε "τρίτους" (δηλαδή ξένους εκτός Κύπρου) τες πρώτες μέρες μετά την Τουρκικήν εισβολήν στην Κύπρον το 1974:

- Ρε παιδί μου εν κρίμαν οι Ελληνοκύπριοι. Έχουν πολλά θύματα, πολλούς πρόσφυγες κλπ. Τι άκαρδος ο Ετζ̆εβίτ! Γιατί να καταφύγει στην χρήσην βίας; Εχαθήκαν οι διαπραγματεύσεις τζ̆αι τα ειρηνικά μέσα; Εγώ είμαι με τους Ελληνοκύπριους! Έξω η Τουρκία που την Κύπρον!

- Υποκριτή! Τωρά αθθυμήθηκες να εκφράσεις τη λύπη σου; Έσ̆ει τόσες δεκαετίες που εξελίσσεται το Κυπριακόν! Άσε που τα τελευταία 13 χρόνια οι Ελληνοκύπριοι είχαν τους Τουρκοκυπρίους εγκλωβισμένους σε θύλακες τζ̆αι εσκοτώσαν έναν σωρόν αμάχους. Τζ̆αι τωρά εκατέβηκεν τους να κάμουν πραξικόπημαν για ένωσην με την Ελλάδαν! Οι φασίστες! Εν τζ̆αι λλία που τους κάμνουν οι Τούρτζ̆ιοι! Κάτω ο φασισμός των Ελληνοκυπρίων!

(σόρυ αλλά η στάση ορισμένων δακάτω για την εισβολήν Πούτιν εν ακριβώς αντίστοιχη με τον δεύτερον συνομιλητήν)".

Ώσπου, παρότι θύματα εισβολής τζ̆αι προσπαθειών διχοτόμησης/ απόσχισης που το κράτος μας, να σταματήσουμεν να ξεπλένουμεν ειβολές τζ̆αι αποσχίσεις αλλού, stay cool and keep rocking!

Φούστες τζ̆αι παντελόνια

 

Επήεν λαλεί ένας μαθητής σχολείο με τη φούστα, σε έναν γυμνάσιον στην Ελλάδα, τζ̆αι ένας καθηγητής έθκιωξεν τον, αποκαλώντας τον "ντροπή της κοινωνίας". Οι συμμαθητές του τζ̆αι οι συμμαθήτριες του, εις ένδειξην συμπαράστασης, επήαν την επομένην οι μεν με φούστες τζ̆αι οι δε με παντελόνια. 

Προσπαθώ να φανταστώ τι θα εγίνετουν αν επήαιννα εγώ στο σχολείο μου όταν ήμουν μαθητής, φορώντας φούσταν, τζ̆αι θεωρώ ότι το να με αποκαλέσει ένας καθηγητής "ντροπήν της κοινωνίας" θα ήταν μια πολλά "επιεικής" μεταχείριση. Άσε για την καζούραν που θα έτρωα που τους συμμαθητές μου τζ̆αι τες συμμαθήτριες μου. Βέβαια εγώ επήαιννα γυμνάσιον το 1987 τζ̆αι τωρά έχουμεν 2022. Αλλάξαν τα πράματα.

Πάραυτα, εννά είμαι απόλυτα ειλικρινής. Αν έρκουνταν αύριον οι γιούες μου τζ̆αι εθέλαν να παν σχολείον με την φούσταν, εν θα ένιωθα άνετα. Σίουρα εν θα τους απαγόρευκα να ντυθούν όπως θέλουν ούτε θα τους υπέβαλλα πως θα μεταχειριστούν το σώμαν τους, εξαιρουμένων των διαφόρων εθιστικών ουσιών, τες οποίες έτσι τζ̆ αλλιώς επιβάλλεται νομικά να μεν καταναλώνουν. Αλλά ο γονιός έσ̆ει τζ̆αι ρόλον καθοδηγητή ώσπου να ενηλικιωθούν. Όπως τζ̆αι οι δασκάλοι τζ̆αι οι καθηγητές τους. Που την μιαν, θέλει μεγάλην προσοχήν πως επικοινωνείς κάποια πράματα στους μιτσ̆ιούς. Που την άλλην, έννεν εύκολον, πράματα που εσύ θεωρείς δεδομένα, όπως τα φύλα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, αλλά τζ̆αι οι σχέσεις ενηλίκων-ανηλίκων, να τα δεις άλλωσπως που την μιαν μέραν στην άλλην. Ούτε ο άκρατος συντηρητισμός εν καλός, ούτε ο έξαλλος προοδευτισμός. Αν είπαν μιαν κουβένταν σωστήν οι παλιοί, ήταν το "παν μέτρον άριστον"...

Ώσπου να συμβαδίσω με τες εποχές, stay cool and keep rocking!

Victim blaming

 

Προσοχήν! Πολιτική ορθότις!

Φράσεις τζ̆αι γνωμικά όπως:

Επήεν ξυπόλυτος στ'αγκάθκια.

Επήεν ξεβράκωτος στ'αγγούρκα.

Εν ήξερεν, εν αρώταν;

Όποιος νύχταν περπατεί, λάσπες τζ̆αι σκατά πατεί.

Εγύρευκεν τα η ξερή του.

Κοίτα μεν σου ππέσει το σαπούνιν.

τζ̆αι άλλα πολλά παρόμοια ενδέχεται να εξαφανιστούν που την καθημερινότηταν ως εκφάνσεις του, πολλά μοδάτου εσχάτως,"victim blaming".

Ώσπου να μεν λογοκρίνουμεν κάθε κουβένταν μας άμπα τζ̆αι πιάσει μας η αστυνομία της πολιτικής ορθότητας, stay cool and keep rocking!

Κάμε το καλόν...

 

Επήραν τον είδησην καθώς εδουλεύκαν, όταν έκατσεν στην άκρην του πεζοδρομίου, μέσα στην ψατζ̆ιήν. Εφαίνετουν πολλά μεγάλος σε ηλικίαν τζ̆αι η Μαρία άκουεν τον να μονολογεί "εν ημπορώ" επανειλημμένα. Είπεν του Πάμπου ότι κάτι εν πάει καλά, τζ̆αι μήπως να τον ρωτήσουν αν εν εντάξει, ή αν χρειάζεται βοήθειαν. Ο Πάμπος επροβληματίστηκεν να κοντέψει έναν άγνωστον, με τούτα ούλλα που γίνουνται με την πανδημίαν, αλλά ο γέρος έδειχνεν όντως σε κακήν κατάστασην, οπότε εσηκώθηκεν που το εργαστήριν του τζ̆αι επήεν κοντά του. Η Μαρία είσ̆εν του προτείνει να τον φέρει κοντά, να κάτσει σε μιαν καρέκλαν αντί χαμαί στο πεζοδρόμιον, οπότε, όπως κάμνει συχνά, άκουσεν τι του είπεν η γυναίκα του, τζ̆αι έφερεν τον σιγά-σιγά σε μιαν καρέκλαν τους.

Ο παππούς ετουρτούριζεν που το κρύον τζ̆αι η Μαρία, αφού του έριξεν έναν ρούχον που είσ̆εν πρόχειρον τζ̆αμαί κάτω στο γκαράζ, ανέβηκεν στο σπίτιν να του κάμει κάτι ζεστόν να πιεί, να συνέλθει. Ο Πάμπος ερώτησεν τον νάμπου τον λαλούν, που επήαιννεν τζ̆αι πόθεν έρκετουν. Αν τζ̆αι φανερά συγχισμένος τζ̆αι ανήσυχος, ο παππούς είπεν ότι είσ̆εν πάει τράπεζαν τζ̆αι ότι εμείνισκεν κάπου τζ̆αμαί κοντά. Τζ̆αι ότι ήταν που το Δίκωμον, πρόσφυγας Όταν το άκουσεν η Μαρία, που είσ̆εν φέρει το ζεστόν, εδιερωτήθηκεν πως τζ̆αι εν τον ξέρει, ούτε τον είσ̆εν ποττέ ξαναδεί να κυκλοφορεί στην γειτονιάν τους. Στα σ̆έρκα του εκρατούσεν σφικτά κάτι χαρτιά, σε διάφορα χρώματα, αλλά είπεν ότι εν κρατά πάνω του ριάλια, που να τα έβρει, τζ̆αι έτσι έγινεν φανερόν ότι ήταν πολλά ξεσκοπισμένος. Οι ιστορίες που ελάλεν εν εταιρκάζαν. Εν εμπορούσεν να τους δώσει σαφείς πληροφορίες για δικούς του αθρώπους, ενώ συνέχεια ήθελεν να σηκωθεί να φύει, να πάει σπίτιν του τζ̆αι έπρεπεν να τον παρακαλούν για να κάτσει ήσυχος.

Με τούτην την κατάστασην στα σ̆έρκα τους, εσκεφτήκαν ότι πρέπει να ζητήσουν την βοήθειαν της αστυνομίας. Ο παππούς πρέπει να είσ̆εν χαθεί, κάποιος θα τον εγύρευκεν, η συμπεριφορά του ήταν όπως του μικρού παιθκιού. Στο τηλέφωνον οι αστυνομικοί εζητήσαν τους περιγραφήν, νάμπου εφορούσεν ο παππούς τζ̆αι άλλα σχετικά. Αλλά ώσπου να έρτει περιπολικόν επέρασεν χαζίριν μια ώρα. Ήταν ένας αστυνομικός τζ̆αι μια αστυνομικίνα. Τζ̆αι λες τζ̆αι ήταν αφορμή, εσυναχτήκαν μονομιάς τζ̆αι θκυό-τρεις γειτόνισσες να παρακολουθήσουν την εξέλιξην. Ένας άλλος γείτονας, που επέρασεν κάμποσες φορές με το αυτοκίνητον, μόλις είδεν το περιπολικόν εσταμάτησεν να τσ̆ιακκάρει τζ̆αι τζ̆είνος.

Οι αστυνομικοί εθέλαν αρχικά να βάλουν τον παππούν στο περιπολικόν, αλλά η Μαρία εφίστησεν τους προσοχήν ότι ο δύστυχος γέροντας είσ̆εν λερωθεί, μέσα στην σύγχισην του τζ̆αι τες κακές συνθήκες εφύαν του, τζ̆αι ίσως να ήταν πιο καλή ιδέα να φέρουν έναν ασθενοφόρον. Ούλλην την ώραν ο γέρος εζητούσεν να φύει τζ̆αι να πάει σπίτιν του, αλλά η αστυνομικίνα ελάλεν του να κάμει υπομονήν τζ̆αι θα έρκετουν η εγγόνισσα του να τον πάρει. 

Ανάδοξεν της τζ̆ιόλας να αρκέψει τες ερωτήσεις για τα ανακυκλώσιμα που είχαν στα πέριξ η Μαρία τζ̆αι ο Πάμπος για επεξεργασίαν πριν τα στείλουν για ανακύκλωσην, αν τους καταγγέλλουν οι γειτόνοι, αν έχουν άδειαν επεξεργασίας τζ̆αι άλλες ερωτήσεις επίδειξης όψιμου αστυνομικού ενδιαφέροντος. Η Μαρία εδιαβεβαίωσεν την ότι οι γείτονες τους ουδέποτε θα τους εκάμναν έτσι πράμαν, τζ̆αι ότι υπήρχεν άδεια, αλλά ένιωσεν το άκκαμμαν της αχαριστίας. Εν κανεί που επήαν να βοηθήσουν έναν ξένον άθρωπον, χωρίς να σκεφτούν ούτε τους κινδύνους στην υγείαν τους, ούτε την ψατζ̆ιήν τζ̆αι το τι έκαμνεν στα δικά τους καταπονημένα σώματα, ήταν να φκουν τζ̆αι κατηγορούμενοι που πάνω. Ευτυχώς ήρτεν κάποιαν στιγμήν το ασθενοφόρον, τζ̆αι η αστυνομικίνα ακολούθησεν την συμπεριφοράν του συναδέλφου της, δηλαδή εσταμάτησεν να ασχολείται με άσχετες καταστάσεις. Ο παππούς εφορτώθηκεν στο ασθενοφόρον τζ̆αι έφυεν, ενώ ο Πάμπος με την Μαρίαν ανεβήκαν στο σπίτιν τους να βράσουν νάκκον, αφού τόσην ώραν μέσα στο κρύον αρχίσαν να τους ταλαιπωρούν τα δικά τους κόκκαλα τζ̆αι αρθρώσεις.
Στην πορείαν είχαν μάθει ότι ο Δικωμίτης γέροντας είσ̆εν μεταφερθεί σε έναν κοντινόν κέντρον υγείας που συγγενείς του, αλλά αφήσαν τον μόνον του λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας. Τζ̆αμέ εδιέλαθεν της προσοχής του προσωπικού, εφκήκεν της πόρτας τζ̆αι έπιασεν τους δρόμους, για να βρεθεί στην περιοχήν του σπιθκιού τους, έχοντας διανύσει μιαν αρκετά μεγάλην απόστασην. Που το κέντρον υγείας είχαν αναφέρει την εξαφάνισην του στην αστυνομίαν, αλλά ήταν απορίας άξιον τι θα εσυνέβαινεν στον παππούν χωρίς την παρέμβασην της Μαρίας τζ̆αι του Πάμπου. Οι συνθήκες της ημέρας ήταν πραγματικά φονικές για την ηλικίαν του.
Την νύχταν εγράψαν στο messenger την εμπειρίαν τους στα παιθκιά τους (μεγάλη υπόθεση η τεχνολογία), τζ̆αι εισπράξαν τα εύσημα για τον αλτρουϊσμόν τους. Ως το μεσημέριν της επομένης εν είχαν νεότερα για την πρόοδον του γέρου που ήβραν να τουρτουρίζει μόνος του στο πεζοδρόμιον. Ούτε που την αστυνομίαν, ούτε που την οικογένειαν. Αλλά εν βαριέσαι, μακάρι να εν καλά ο άθρωπος. Κάμε το καλόν...

Ώσπου να κάμνουμεν το καλόν, stay cool and keep rocking!

Η "λογική" της θρησκείας τζ̆αι η λογική της επιστήμης

 

Όντως υπάρχει λογική πίσω που τες θρησκείες. Μπορεί μάλιστα κάποιος να εντοπίσει περιόδους της ιστορίας όπου οι θρησκείες υπήρξαν, όπως τζ̆αι τα "έθνη", στοιχείον αλλαγής, ακόμα τζ̆αι προόδου. Εν σχεδόν όμως αδύνατον να υποστηρίξει κάποιος ότι μπορεί να υπάρξει ταύτιση της λογικής της θρησκείας με την λογικήν της επιστήμης. Η λογική της θρησκείας βασίζεται στο "απόλυτο", στο "δόγμαν", στες "απαράβατες αξίες", τζ̆αι σε μεγάλον βαθμόν στα συναισθήματα του φόβου για το άγνωστο (θάνατος) τζ̆αι της ελπίδας για μιαν κάποιαν "αθανασίαν". Αντίθετα, η λογική της επιστήμης βασίζεται στην συνεχήν αμφισβήτησην τζ̆αι στην ανάγκην τεκμηρίωσης. Πολλά μικρός χώρος υπάρχει στον χώρο της για συναισθήματα όπως ο φόβος τζ̆αι η ελπίδα. Κανένας επιστήμονας εν μπορεί να είναι "δογματικός", τζ̆αι να απορρίπτει συλλήβδην νέες ιδέες, ειδικά όταν τούτες συνοδεύκουνται με επαρκήν τεκμηρίωσην. Εν τούτος ο κύριος λόγος που η επιστήμη υπήρξεν το όχημαν της πιο ραγδαίας τζ̆αι πιο εκτεταμένης προόδου του αθρώπου, σε πείσμαν των θρησκειών ανά την υφήλιον, που μονίμως ορθώνουν εμπόδια στην εξέλιξην της, ακριβώς γιατί η λογική της επιστήμης καταρρίπτει συνέχεια την δικήν τους.

Εν για τούτον που κατ'εμέναν, εν εξόχως αντιφατικός ο όρος "θρήσκος επιστήμονας". Ή θρήσκος εννά είσαι, ή επιστήμονας.

Ώσπου να μάθουμεν να ξεχωρίζουμεν την κάθε "λογικήν", stay cool rocking!

Γενετική τροποποίηση vs στάθμη ηθικής

 

Για όσους θεωρούν την ανθρώπινην παρέμβασην στο γονιδίωμαν ως "αφύσικην", ή "παρά φύσιν": 1) ο άθρωπος, ο πολιτισμός τζ̆αι η τεχνολογία του εν "εβλαστήσαν" μόνα τους. Εν μέρος της "φύσης". Ότι παράγουν ή επιφέρουν, εν μέρος της φύσης. 2) η ίδια η φύση διέπεται που συνεχείς τζ̆αι διαχρονικές μεταλλάξεις του γονιδιώματος, είτε γουστάρουν κάποιοι είτε όχι. 3) τα γονίδια εν υπηρετούν τον άνθρωπον, ή άλλον πλάσμαν της φύσης. Τα πλάσματα της φύσης, του αθρώπου συμπεριλαμβανομένου, υπηρετούν τα γονίδια τζ̆αι εξασφαλίζουν την επιβίωσην τζ̆αι διάδοσην τους στο διήνεκες.

Που τζ̆αμέ τζ̆αι τζ̆ει φυσικά υπάρχει η ανθρώπινη στάθμη της ηθικής, όπως μεταφράζεται σε νόμους τζ̆αι ευρύτερην συμπεριφοράν. Κατάσταση συνεχώς μεταβαλλόμενη, εξαιρετικά βραχύβια σε σχέσην με την ηλικίαν του σύμπαντος τζ̆αι εξαιρετικά μικρής σημασίας για το μέλλον του. Εν βλάφτει να το συνειδητοποιούμεν, η ταπεινοφροσύνη εν αρετή.

(Ανάρτηση που το facebook εξ αφορμής της πρώτης στον κόσμον μεταμόσχευσης καρδιάς γενετικά τροποποιημένου χοίρου που έγινεν σε 57χρονο Αμερικανόν).

Ώσπου να γίνουμεν πιο ταπεινοί ως είδος, stay cool and keep rocking!