Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Στον Άγιο Σωζόμενο πριν 20 χρόνια τζιαι σήμερα...


Shιειμώνας 1994.

Ο Γούφης είναι Ανθλγός (ΠΖ) στο περίφημον τάγμαν του Μπαρσάκ ("Έντερο" στα τουρκικά), δηλαδή το 398 Τ.Π. με έδραν τη Νήσου. Είναι Τρίτη νύχτα τζιαι έχουν νυχτερινή. Μαζίν με μιαν ομάδαν βαριεστημένων τζιαι απηυδησμένων φαντάρων (που τες πολλές σκοπιές τζιαι την έλλειψην εξόδων) του λόχου του, ο Γούφης περπατά μέσα στην ποταμοshιάν, με κατεύθυνσην το ερημωμένο χωρκόν του Άγιου Σωζόμενου. Το ποταμάκιν έshιει νερόν τζιαι λάσπην τζιαι τα άρβυλα χώνουνται σχεδόν ολόκληρα μέσα. Καθώς πλησιάζουν τη γέφυρα αμέσως πριν το χωρκόν, ο Γούφης φκάλλει με ευλάβειαν έναν καπνογόνον τζιαι μια φωτοβολίδαν, ενώ κάμνει τζιαι έναν έλεγχον στο όπλον του, το οποίον περιέχει πέντε αβολίδωτα. Συνεννοείται με τους φαντάρους, τζιαι με μιαν άγριαν κραυγήν "αέρα" ξαπολά τους προς τες εισόδους ενός σπιθκιού χωρίς στέγην, στο οποίον υποτίθεται υπάρχουν "τούρκοι -τούρκοι, θα πεθάνετε". Παράλληλα ρίχνει το καπνογόνον λλίον μπροστά του τζιαι ανάφκει την φωτοβολίδαν. Όποιος εν έshιει ξαναρίξει φωτοβολίδαν πρέπει να το κάμει. Εν σκέττη κάβλα. Η νύχτα γίνεται μέρα. Ο Γούφης, σε παροξυσμόν πλέον, αρχίζει να πυροβολεί τα αβολίδωτα, τα οποία σκεπάζουν για λλίον τες άναρθρες ιαχές των φαντάρων καθώς μπαίννουν μέσα στο ερειπωμένο σπίτιν για να κσετζοιλιάσουν τους "τούρκοι, τούρκοι κλπ. κλπ." (εννοείται ότι αν ήταν όντως μέσα θα είχαν shιεστεί πάνω τους). Η ούλλη φάρσα τελειώννει με συγχαρητήρια που το μόνιμον λοχαγόν, ο οποίος στεναχωρκέται γιατί εν ήρτεν τελικά ο συν/χης να δει το "θέαμαν". Ο Γούφης αγαλλιάζεται. Πιστεύκει ότι ο τούρκος ο καλός ένας είναι. Εν σίουρος ότι με λλίην τύχην, κάποια μέραν η Κύπρος θα γίνει επαρχία της μαμμάς Ελλάδος. Ο Γούφης είναι εθνικιστής and proud of it! Τη νύχταν, όταν ππέφτει για ύπνον, κάμνει τζιαι μια φοράν το σταυρόν του για το καλόν. Διότι ο Γούφης είναι πιστός τζιαι θρήσκος, τζιαι εν μπορεί να φανταστεί αλλιώς τον εαυτόν του.


Άγιος Σωζόμενος (ανοιξιάτικη εικόνα)

Πρώτον πλάνον αριστερά το σπίτι που "εκατέλαβα"

Shιειμώνας 2014

Ο Γούφης είναι ξανά στο (ακόμα) ερειπωμένον χωρκόν του Άγιου Σωζόμενου. Έχουν περάσει 20 χρόνια αισίως που την "ηρωικήν κατάληψην" του σπιθκιού. Που τότε εξαναπήεν φυσικά, διότι εν τζιαι κοντά πλέον στο σπίτιν του. Αφορμή για τη σημερινήν επίσκεψην μια εκδήλωση της  "Κίνησης για Ομοσπονδιακή Κύπρο", για την οποίαν μπορείτε να θκιαβάσετε δαμέ. Ο καιρός εν ηλιόλουστος για λλίην ώραν, αν τζιαι τα σύννεφα κοντεύκουν "απειλητικά" τζιαι προβλέπεται συνέχιση της βροχής. Ο Γούφης κάμνει ττόκκες τζιαι κόφκει λλίες κουβέντες με κάποιους γνωστούς ομοϊδεάτες. Η ατμόσφαιρα εν όμορφη, τζιαι νιώθει ότι εν μια στιγμή "φωτεινή" μέσα στην μαυρίλλαν της πρόσφατης πολιτικής τζιαι οικονομικής επικαιρότητας. Κάθεται για να ακούσει τη διακήρυξην της πρωτοβουλίας, στα ελληνικά, τα τουρκικά τζιαι τα αγγλικά. Γυρίζει να κοιτάξει το σπίτιν που κάποτε ήταν στόχος εικονικής κατάληψης. Εν ακόμα τζιαμέ, παρά τα 20 χρόνια που επεράσαν. Ούτε τωρά έshιει "τούρκοι, τούρκοι" μέσα. Αλλά έshιει καμπόσους πόξω τζιαι στα πέριξ. Οι οποίοι κυκλοφορούν ανάμεσα στους "έλληνες", συζητούν, χαμογελούν, αγκαλιάζονται, τζιαι εν το ίδιον σκατόν με μας εν τέλει. Ο Γούφης χαμογελά διερωτόμενος για το τι εντύπωσην θα επροκαλούσεν στην 20χρονην "έκδοσην" του το όλον σκηνικόν, τζιαι αδυνατεί να το φανταστεί. Διότι πλέον ο Γούφης εν τελείως διαφορετικός. Εν διεθνιστής, άθεος τζιαι ειρηνιστής. Τουλάχιστον ως γεννική θεώρηση. Στο πλαίσιον τούτον εν θεωρεί πλέον ότι "τούρκος καλός ένας είναι". Ούτε φυσικά θα σταυροκοπηθεί πριν τζοιμηθεί. Αλλά ξέρει ότι μια σημαντική μερίδα 20χρονων ως σήμερα ακόμα κουλιαντιρίζει την ίδιαν κκελλέν με τη δικήν του τότε. Τζιαι τούτον ο Γούφης εν μπορεί παρά να το νιώσει έστω εν μέρει τζιαι ως δικήν του, προσωπικήν, αποτυχίαν.

Ώσπου να το ξεπεράσω, stay cool and keep rocking!

7 σχόλια:

  1. Γεια σου, Μιχάλη.

    α) Πριν λλίον καιρό ετρέξαμε με τον Πατίνιο τζιαμέ τζαι η εντύπωσή μου για το χτίσμαν που λες εν ότι ήταν το σχολείο του χωρκού τζαι όι κατοικία.

    β) Ο Πανίκκος Χρυσάνθου έκαμε έναν καταπληκτικό ντοκιμαντέρ για το χωρκό τούτο στο "Λεπτομέρεια στην Κύπρο", έχω το τζαι δανείζω σου το, αν θέλεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπορεί Νικ, εν σίουρα πιο "περιποιημένον" που άποψην υλικών τζιαι τελειώματος που τα άλλα σπίθκια, αν τζιαι εν νάκκον μιτσήν για "δημόσιο κτίριο". Μπορεί να ήταν τζιαι κανενός "άρχοντα".
    Πάντως αν ήταν όντως το σχολείον, η έννοια της "κατάληψης" του αποκτά μιαν ακόμα πιο "ειρωνική" διάσταση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προσωπική αποτυχία είναι να είναι κάποιος 40 και ακόμη να σκέφτεται σαν να είναι 20.

    Το άλλο είναι απλά ανησυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει σε ούλλους μας ένα μερίδιον αποτυχίας στο ότι τα βιώματα μας πρέπει να τα ξαναζήσει κάποιος πριν "εξελιχτεί". Αλλά που την άλλην εν τζιαι είναι εύκολον πράμαν η "κατάρριψη στερεοτύπων".

      Διαγραφή
  4. Εγώ που την άλλη προτείνω να το δεις σαν επιτυχία που εν κουλιαντιρίζεις τον ίδιο (ή σιειρόττερο) νου με τον 20χρονο εαυτό σου.

    Τούτο ήταν που τα πιο αισιόδοξα σου κείμενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι γεννικά αισιόδοξος. Τζιαι έshιεις δίκαιον, εν καλά κάποιος να αρκέφκει που τα θετικά μιας κατάστασης.

      Διαγραφή
  5. Η εικόνα, σου βγήκε κειμενο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή