"Λύσατε το κυπριακόν"!!!

Κατά το "Βυθίσατε το Βίσμαρκ". Ως προς το ύφος τουλάχιστον.

Όποιος με ξέρει ξέρει τζιαι τον καμόν μου: να "λυθεί" το κυπριακόν. Βάλλω το σε εισαγωγικά γιατί πραγματική λύση εν καπιταλισμώ εν υπάρχει αλλά σίουρα για να κάμεις σιήλια μίλια αρκέφκεις που έναν πρώτον βήμαν. Τζιαι τι βήμαν!

Οι συγκυρίες στην περιοχήν μας τζιαι στο κράτος μας, το οποίον εν κάπως ποκουππισμένον επί του παρόντος, δείχνουν ότι ξαφνικά ανοίξαν κάποιες προοπτικές επίλυσης. Μπορεί να φαίνεται ότι είμαστεν σε αδυναμίαν αλλά η δική μου εντύπωση είναι ότι η "λύση", σε συνδυασμόν με το "ρωσσικόν ζήτημαν", εξυπηρετεί μια χαρά τα συμφέροντα ούλλων μας, κυπραίων, τούρκων τζιαι ισραηλιτών. Για αυτόν τζιαι εμφανιστήκαν διάφορα άρθρα εσχάτως που υποδεικνύουν (μας) το συμφέρον μας σε μιαν πιθανήν "λύσην".

Οι δε φίλτατοι χαζοκούμπαροι εχτές εδείξαν ότι άμα θέλουν τζιαι συγκρατημένοι ένει τζιαι το κοινόν καλόν θωρούν, τζιαι ας πονεί η πούγκα τους. Εκτός τζιαι αν κάποιοι επροτιμούσαν να είχαμεν bank run τζιαι τέλειον ποκούππισμαν. Εν έναν θέμαν τζιαι τούτον.

Φυσικά παράλληλα εφκήκαν τζιαι που διάφορες εντόπιες πηγές αντιδράσεις αναμενόμενες τζιαι πολυαγαπημένες περί παγκόσμιων ή έστω πολυεθνικών συνομωσιών εναντίον μας, να μας φαν τα αέρια, να φέρουν τουρκόφιλην λύσην κλπ. Τζιαι αρκέψαν να μουρμουρούν ότι επιβάλλεται να έρτουν δημοψηφίσματα πριν να δεχτεί "ο λαός" την όποια λύση (καλή χώστρα του κάθε πολιτικάντη τούτος ο "λαός").

Φυσικά η άλλη ευνοϊκή συγκυρία είναι ότι στην προεδρίαν της δημοκρατίας είναι ο μόνος άθρωπος που μπορεί να ταράξει τα πράματα προς τα τζιει. Που φαίνεται ότι παρά τα ελαττώματα του τζιαι τες ελλείψεις του εν φοάται να φάει τη μούζαν που τον "λαόν", ζαττίν έσιει τζιαιρόν που τον έχουν στο στόχαστρον αλλά εν τζιαμέ πρόεδρος σήμερα.

Μιλώ φυσικά για τον λεμεσιανόν το Νίκαρον! Φιλούδιν μπορεί να σου τα σούρνω κατά τζιαιρούς, τζιια πρέπει σου, αλλά είμαι μαζί σου! Τζιαι να σου πω κάτι; Φέρτη "λύσην" έτσι σάββατον πρωινούδιν τζιαι "twittiσ' μας" την. Ξήασ'τα δημοψηφίσματα τζιαι παπαριές, εν είμαστεν για έτσι πράματα.

Φαντάζουμαι το ήδη: "Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ (καταπίννουμεν το "ελληνικέ"), το κυπριακόν έχει λυθεί! Από 'φαν έφαν! Με τες υγείες μας!"

Ώσπου να μας twittάρει ο Νίκαρος, stay cool and keep rocking!

Μια εν η ουσία...

...εν υπάρχει αθανασία.

Απολίτικον ως το κόκκαλον αλλά έτσι γουστάρω επί του παρόντος. Πιο κάτω το τραγούδιν που με εκφράζει (τζιαι εκόλλησεν μου) πλήρως τούτες τες ημέρες (όπως τζιαι πολλούς Λεμεσιανούς από ότι φαίνεται):

Φυσικά πρέπει δαμέ να ξεκαθαρίσω ότι μιλώ καθαρά υποκειμενικά, διότι εγώ επί του παρόντος εν υποφέρω ούτε προβλέπεται να ταλαιπωρηθώ ιδιαίτερα που τα τεκταινόμενα (αν τζιαι ποττέ εν ξέρεις). Αλλά θέλω πολλά να καταγράψω στοιχειωδώς τι λαλούν τωρά ούλλοι, τζιαι τι θα λαλούν μετά που 1-2 χρόνια, τζιαι το κυριόττερον, αν θα αθθυμούνται τι ελαλούσαν.

Να διαδηλώσω βαρκούμαι τζιαι αντρέπουμαι, τζιαι αντρέπουμαι που το λαλώ (οϊ αρκετά για να πάω πόξω που τη βουλήν ή το προεδρικόν). Αν έσιει πιο "διακριτικές" μεθόδους αντίδρασης τζιαι αυτοοργάνωσης θα τες εξετάσω πάραυτα (ναι, ναι, ναι...).

Είναι πάντως αξιοθαύμαστον πόσην ανάγκην έσιει ο "απλός άθρωπος" να πιστέψει σε κάτι χωρίς αποδείξεις, πόσον εύκολον να δαιμονοποιήσει πρόσωπα τζιαι καταστάσεις που πριν εκθίαζεν, τζιαι ακόμα πιο εντυπωσιακόν πόσον εύκολα ξηάννει. Τούτον το τελευταίον βέβαια εν τζιαι ο μηχανισμός που τον βοηθά να αντέξει τζιαι να πάει πάρακάτω. Αλλά τζιαι τζιείνος που κάμνει τη "μάζαν" πλαστεσίνην στα σιέρκα μιας μειοψηφίας.

Η μόνη εισήγηση που έχω να κάμω είναι η συνεχής μόρφωση/ εκπαίδευση τζιαι η αμφισβήτηση, οϊ χάρην της αμφισβήτησης, μα της εξεύρεσης μιας στοιχειωδώς αντικειμενικής αλήθκειας. Που μεταξύ μας, εν νομίζω να υπάρχει. Εντούτοις το ταξίδιν αξίζει τον κόπον.

Ώσπου να ξαναξεχάσουμεν, stay cool and keep rocking!

"We burned down the gambling house....."

Huuummmmmmmrffffffffffff

"...it died with an awful sound
...when it all was over
we had to find another place
but swiss time was running out
we knew that we could lose the race"

Ώσπου να σταματήσουμεν το κουμάριν ως κράτος, stay cool and keep rocking!

Να παραιτηθεί...

...ο Ρόνυ Λέβι που την Ανορθωσάκκαν; Αν τες φάμεν που την Αποελάκκαν προσεχώς έσσω μας εννά έσιει πρόβλημαν σίουρα. Πάντως η απόλυση προπονητών μισοδότζιη τζιαι εν βρασμώ ψυχής εν ο κύριος λόγος που είμαστεν άτιτλοι έσιει 5 χρόνια. Οπότε να μείνει ο ισραηλινός τζιαι να συνεχίσει. Πόσον εννά κρατήσει τζιαι τούτη η μαυρογέρημη η γκίνια μας εξάλλου;

Πέραν που τον πασιαμάν, ο τίτλος αναφέρεται στον "φρέσκον" (αλλά σφόδρα τσαλακωμένον) πρόεδρον μας, Νίκαρον Αναστασιάδην. Είχαμεν τούτην την κουβένταν με τον φίλτατον teach σήμερα που επήα μάθημαν κιθαρέρο, τζιαι ο φίλος, ο οποίος ουδέποτε εχώνεψεν τον Νίκαρον έτσι τζι' αλλιώς, πιστεύκει ότι θα έπρεπεν να συνάξει τα πουρτού του που το προεδρικόν τζιαι να την κάνει (για να το πω ευγενικά). Είπα του ότι αν ήμουν στη θέσην του (του προέδρου) ΔΕΝ θα απέκλεια τούτην την επιλογήν, αλλά εδιερωτήθηκα τι τζιαι ποιον θα εξυπηρετήσει.

Ο πρόεδρος έκαμεν θκιό λάθη που θα τα έλεες εγκληματικά: πρώτον είπεν ψέματα ότι δεν υπήρχεν ως πιθανότητα η επιβολή κουρέματος καταθέσεων, ενώ το ήξερεν ότι υπήρχεν. Δεύτερον, αθέτησεν μιαν ρητήν υπόσχεσην που έδωσεν στην προεκλογικήν του εκστρατείαν, ότι δηλαδή δεν θα εδέχετουν συμφωνίαν με έτσι όρον. Αποτέλεσμαν: πως θα τον εμπιστευτεί ο κόσμος που δαμέ τζιαι δα να διαχειριστεί τα επόμενα χωρίς να φοάται ότι: α) δεν θα συνεχίσει να ψεύδεται; β) δεν θα κάμει νέες υποχωρήσεις τις οποίες σήμερα αποκλείει;

Προσθέτουμεν δαμέ τζιαι το ότι στην πρώτην μεγάλην απόφασην που έθεσεν ενώπιον της "κυβερνώσας βουλής", επήρεν 0 ψήφους! Παρά το διάγγελμαν που είσιεν κάμει στο οποίον φανερά φορτισμένος εζήτησεν την επιτακτικά. Δαμέ κλαίω ήδη τζιαι το κυπριακόν, με έτσι βουλήν τζιαι έτσι συμπεριφορές. 

Κάποιοι όπως ο φίλος ο OSR κατηγορούν τον τζιαι ότι εν εκατάλαβεν ήντα κίνησην εκάμαν οι γιουρογκρουπέοι εναντίον των ρωσικών κεφαλαίων (άρα τζιαι για να εξασφαλίσουν ερίσματα στους υδρογονάνθρακες μας) αλλά αφενός αμφιβάλλω αν τζιαι οι ίδιοι επολλοζυγίσαν τες συνέπειες απλά τζιαι μόνον της πληροφορίας για κούρεμαν καταθέσεων, οπότε πολλά λλίον ρόλον παίζει αν ο Αναστασιάδης εμπορούσεν ή οϊ να προβλέψει τες συνέπειες. Ακόμα τζιαι οϊ να ελάλεν τζιαι να έφευκεν κοινώς, πολλά λλία έως ελάχιστα θα αλλάσσαν. Πάντα στο πρακτικόν επίπεδον διότι σίουρα στο ηθικόν θα εκέρτιζεν πόντους.

Φυσικά δαμέ τίθεται το ερώτημαν: σε ζυαρκάν η παραίτηση της κυβέρνησης τζιαι η προκήρυξη νέων εκλογών με την συνέχισην της παρούσας υπό τες δοσμένες συνθήκες αμφισβήτησης τζιαι λαϊκής κατακραυγής βαρεί παραπάνω ή λλιόττερον; Ας μας πουν οι ειδικοί, αλλά η αίσθηση μου είναι ότι εν πακκεττάρεις μιαν κυβέρνησην 20 ημερών. Που όποιαν άποψην τζιαι να το δεις. Νομίζω εξάλλου ότι πέραν κάποιων επωνύμων τζιαι μη που ήβραν ευκαιρίαν να ξεχαρμανιάσουν εναντίον του Νίκαρου, κανένας εν εμίλησεν για παραίτησην. Ακόμα. Εκτός που τον Λάζαρον που πραγματικά πρέπει να περνά μεγάλες στιγμές. Απόλαυσε το όσον διαρκεί κ. Μαύρο, πάλε έκοψες τους μέσα τους "νενέκους". "Νενεκοκτόνε" μου εσύ!

Υπάρχει επίσης τζιαι το ερώτημαν που δεν θα απαντηθεί ποττέ, όπως δεν θα απαντηθεί ποττέ το τι θα εγίνετουν αν ελέαμεν Ναι το 2004: αν ήταν ο Μαλάς ή ο Λιλλήκκας στη θέσην του Νίκαρου, θα εφεύκαν με έναν "Οχι" που την συνάντησην του Eurogroup; Κοινώς θα ήταν πιο "πατριώτες" τζιαι "αρτσιάκκηδες"; Διότι φυσικά όποιος εν έξω που τον χορόν ξέρει πολλά τραούθκια. Τζιαι μιαν τζιαι μιλούμεν για το 2004, θωρούμεν πάλε πρώτον πλάνον ούλλους τούτους που τζιαι το 2004 ευκαίνναν φάτσα κάρτα να καπηλευτούν την "λαομάζαν" βαφτίζοντας τον κόσμον προδότες , να μας πουλούν "πατριωτισμόν" τζιαι "αξιοπρέπειαν". Ουστ ρε Καυλίες που δαμέ!

Πάντως αν τζιαι ήμουν αυστηρός μαζίν του, τζιαι καλά να του κάμω διότι άρκεψεν χάλια, έλυσεν τον τζιαι η μίλλα μου τον Νίκαρον τον γέρημον. Ούτε του εχθρού μου εν του εύχουμαι έτσι χαττάδες συνάμενους. Είμαι σίουρος ότι ούτε τσιουράκκιν είναι ούτε μειοδότης, ούτε αδαής όπως του σούρνουν ούλλοι τούτοι οι παρατρεχάμενοι στο fb τζιαι στα blogs. Ο άθρωπος έσιει πολλά μείον (εν συντηρητικός, εν εθνικιστής, εν καπιτάλας κλπ.) αλλά αμφιβάλλω αν θέλει συνειδητά το κακόν του τόπου του, το αντίθετον. Δαμέ ο Αντρέας Δημητρίου γράφει έναν ωραίον αρθράκιν για την "τραγικότητα του 7ου Προέδρου μας" το οποίον πραγματικά δείχνει μιαν νηφαλιότηταν τζιαι μετριοπάθειαν που θα έπρεπεν ούλλους να μας χαρακτηρίζει, αλλά φευ.

Κλείοντας, αν τζιαι θεωρώ την γραφικήν, πρέπει να πω ότι εντυπωσίασεν με τούτη η συσπείρωση του κόσμου δακάτω γυρόν που μιαν απόφασην πολλά αγχωτικήν τζιαι με αβέβαιες συνέπειες καθώς τζιαι η διεθνής αντίδραση η οποία ήταν αρκούντως υποστηρικτική προς το νησούδιν μας που "αντιστέκεται" στις "μεθοδεύσεις των ξένων" (μα εν εβαρεθήκαμεν σιόρ, πόσην αντίστασην;). Βάλλω πουκάτω τζιαι μια-θκιό πορωτικές εικόνες που το fb να δώκω μιαν εύθυμην νόταν στην ανάρτησην.

Ατς! Θέλουμεν τζιαι πιο ευρύχωρα παντελόνια πιον!

Ποιος εν ο Οβελίξ μας, είμαι πολλά περίεργος.

Ώσπου να μάθουμεν αν θα τα βροντήσει τζιαι να φύει ο Νίκαρος, stay cool and keep rocking! 

Ψάξετε τον ορισμόν του ψεύτη...

"Ψέματααα, ψέματααα, πες μου πως είναι ψέμααααα, ένα αστείο χαζό, ένα όνειροοοο".

Πάει ακόμα έναν καπιταλιστικόν μόττο: "It's like money in the bank!!". Που υποτίθεται υπονοούσεν την σιουρκάν. Το μακρύν σιέριν του "συστήματος" φτάννει τζιαι τζιαμέ, στο ιερόν άδυτον μας, την "ατομικήν ιδιοκτησίαν". Ου γριστός!

Νίκε μου είσαστεν ψεύτες φιλούδιν. Όσον τζιαι να το ζαχαρώσουμεν, περί "πιστολιών, κανονιών τζιαι άλλων στενόμακρων εργαλείων στον κρόταφον ή και αλλού", είπετε ψέματα. Εν απλόν, ψάξετε την ερμηνείαν της λέξης. Όταν λαλείς "δεν θα δεχτώ" τζιαι δέχεσαι εν ψέμαν, τέλος. Ψεύτες, τζιαι σεις τζιαι όσοι που την Ευρώπην εφκήκαν εχτές τζιαι αρνιούνταν το ενδεχόμενον. Τζιαι τζιείνον εν ακόμα σιειρόττερον διότι αν εσάς ασσιχτιρίζουμεν σας (με κάποιον τρόπον), τζιείνους εν τους τζίζουμεν. Είμαστεν στο έλεος τους κοινώς.

'Ντάξει καταλάβω ότι εννά προσπαθήσετε να το περάσετε ως έναν "λευκόν ψεματάκιν" ("white lie" που λαλούν τζιαι στα εγγλέζικα χωριά), του τύπου "μα αν ακόμα τζιαι το υπονοούσαμεν ότι παίζει να σας φαν τες καταθέσεις, ήταν να κάμετε το bank run πριν πιάμεν όσα εθέλαμεν". Σωστός επί της ουσίας, γιατί να πεις της γυναίκας σου ότι έκαμες one night stand αφού "έννεν έρωτας, εν απλά ακόλαστον, άγριον σεξ της μιας νύχτας"; Φυσικά το ερώτημαν είναι, μετά ποιος εννά σου πιστεύκει ότι μόνον έναν έκαμες; Ή ότι έθθα κάμεις τζι' άλλα;

Εν το ίδιον με το να κάθεσαι σε έναν τραπέζιν τζιαι ο δίπλα σου μάσιεται να χώσει το σιέριν του μεσ'την πούγκαν σου. Ο απέναντι θωρεί τον τζιαι προειδοποιεί σε "ρε μλκ, τούτος μάσιεται να σε κλέψει". Εσύ γυρίζεις τζιαι θωρείς τον μεσ'τα μάθκια τζιαι ρωτάς "ρε μλκ, μάσιεσαι να με κλέψεις;" τζιαι τζιείνος λαλεί "εγώ μάνα μου, ποττέ!!". Μετά χώννει το σιέριν του μεσ'την πούγκαν σου τζιαι πιάννει σου το 1/10 που τα λεφτά σου. Καταλάβεις το εσύ τζιαι λαλείς του: "καλά ρε μλκ εν είπες ότι έθθα με κλέψεις;". Τζιαι τζιείνος απορεί τζιαι ενίσταται: "Μα μόνον το 1/10 σου έπιασα, αν το επαραδέχουμουν ήταν να τα φκάλεις ούλλα που την πούγκαν". Τζιαι φυσικά μπορεί τζιαι να φκεις τζιαι φταίχτης όταν του πεις: "Τζιαι καλά ρε μλκ, πως θα σε ξαναεμπιστευτώ εγώ που δαμέ τζιαι δα;".

Οπότε Αναστασιάδη μου, ανεξαρτήτως τι έγινεν εψές, πάππαλλα, πραγματικά δεν επερίμενα που τόσον νωρίς να σε χαντακώσουν. Φώναξε τωρά ότι εν αδικία, "μετά την απομάκρυνσην εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται". Έννεν έτσι που διδάσκει το σύστημαν που ασπάζεσαι;

Τζιαι μια συμβουλή τζιαι για το κυπριακόν. Αν αντέξεις τζιαι είσαι τζιαμέ ακόμα μετά που τούτα που εγίναν, έτσι να κάμεις τζιαι τζιαμέ. Φέρτο έναν πρωίν σαββάτου "λυμένον" τζιαι σέρβιρε μας το. Μόνον έτσι (η μόνη παρήγορη σκέψη που έκαμα εψές).

Φυσικά χαζοκούμπαροι μου τζιαι σεις, επειδή είσαστεν, όπως η μέση λαομάζα, υποκριτές επί της ουσίας τέθκοιων πραγμάτων, μεν σιασιάρετε να κάμετε bank run τζιαι να ποκουππίσετε τη βουλήν πριν σκεφτείτε πρώτα τες συνέπειες. Ζαττίν αρέσκουν σας οι αυτοεκπληρούμενες προφητείες, τα "είπα σας τα εγώ" του κάθε πολιτικάντη τύπου Λιλλήκκα, Ομήρου, Παπαδοπουλλακίου τζιαι Κυπριανού κλπ. Αν ΔΕΝ κάμετε bank run τζιαι αν ΔΕΝ καταψηφιστεί στη βουλήν το μνημόνιον, που τα λλία που καταλάβω, οι συνέπειες έθθα είναι τόσον άσσιημες στο άμεσον μέλλον. Φυσικά όταν σε κλέφκουν τζιαι δεν αντιδράς εννά σου το ξανακάμουν, αλλά η συμπεριφορά όχλου μόνον τον όχλον βλάφτει, οι καρχαρίες εν τζιαμέ που κάμνουν πάρτούθκια. Φυσικά την επομένην εννά πρέπει ούλλοι μας πλέον να ξυπνήσουμεν (όπως λαλεί ο OSR) τζιαι να αποφασίσουμεν τι πραγματικά θέλουμεν που τούτην την ζωήν επιτέλους. Τζιαι να (αυτο) οργανωθούμεν για το πραγματικόν καλόν ούλλων μας.

Οπότε κάτσετε σκεφτείτε με το κομμάτιν του εγκεφάλου που εν λογικόν τζιαι οϊ συναισθηματικόν τζιαι μετά πράξετε. Για να μεν λαλείτε πάλε μετά ότι "εν μας τα είπαν".

Ώσπου να εν ξέρω γω τι, stay cool and keep rocking!!!

(Κόψετε το λαιμό σας για) "Βιώσιμον χρέος"

Η κουφέττα της εποχής, "...για να καταστεί βιώσιμο το κυπριακό χρέος". Προσέξετε, το χρέος να εν βιώσιμον. Κουβέντα για την βιωσιμότηταν του χρεώστη, είτε άθρωπος είναι είτε κράτος είτε το είδος ολόκληρον. Ακόμα τζιαι ...ψόφον δηλαδή, φτάνει να εν "βιώσιμον το χρέος". Όπως λαλεί τζιαι ο Μπογιόπουλος, "ο πλανήτης χρωστά του πλανήτη 100 φορές το εισόδημαν του" (ή κάτι τέθκοιoν εν πάσει περιπτώσει).

Για 9 πολύτιμα χρόνια της ζωής μου ( που βρίσκεται στα δεύτερα -άντα χαζίριν) εδούλεψα ως σύμβουλος σε ιδιωτικήν επιχείρησην στην Ελλάδαν τζιαι την Κύπρον. Παρόλον που επροσλήφθηκα για να γράφω επιχειρηματικά σχέδια (τζιείνες οι μελέτες που θα έπρεπεν να εν προαπαιτούμενον ακόμα τζιαι αν θα ανοίξεις περίπτερον να πουλάς πίσσες), η καθημερινή μου δραστηριότητα επικεντρώθηκεν στην υποστήριξην αθρώπων, επιχειρήσεων, ακόμα τζιαι δημόσιων τμημάτων κατά τες προσπάθειες τους να εξασφαλίσουν κονδύλια που πάσης φύσεως προγράμματα επιχορήγησης. Εγνώρισα έτσι πολλύν κόσμον που διάφορα φάσματα της καθημερινής ζωής της Κύπρου αλλά τζιαι του εξωτερικού, από ξυλουργούς τζιαι επίδοξες νηπιαγωγούς μέχρι γυναικείες οργανώσεις τζιαι ορεινές κοινότητες.

Μέσα που την τριβήν μου με τούτους ούλλους, εσχηματίστηκεν μου μια έντονη εντύπωση ότι ο παραπάνω κόσμος επήεννεν ξεβράκωτος στα αγγούρκα. Κοινώς, εβλέπαν ή ακούαν ή εσκέφτουνταν μιαν ωραίαν τζιαι πιασάρικην "ιδέαν" (του τύπου "φίλε μου ξέρεις πόσα φκάλουν οι μανικιουρίστριες;" ή "μα να μεν έσιει το χωρκόν των 100 συνταξιούχων πολυδύναμον κέντρον νεολαίας;" κλπ.) τζιαι εγυρεύκαν να την υποβάλουν για να πιάσουν ριάλια που την "ευρωπαϊκήν ένωσην" (ειδικά μετά το 2004 ο κόσμος ενόμιζεν ότι ούλλες οι χορηγίες εν της ευρωπαϊκής ένωσης). Ούτε προγραμματισμός, ούτε προϋπολογισμός, ούτε λειτουργικός σχεδιασμός, ούτε καθημερινή δραστηριότητα, ούτε ούτε...."Έσιει ριάλια" τζιαι that's enough! 

Στην αρχήν ενθουσιάζουμουν τζιαι εγώ, εν τους αντίκοφκα, εγύρευκα πελάτες εξάλλου, στο κάτω κάτω η διαδικασία υποβολής προτάσεων ήταν πάντα όπως το να συμμετέχεις σε διαγωνισμόν, κάποιοι κόφκουνται κάτω που τη βάσην, κάποιοι κόφκουν έξω λόγω ανεπαρκούς βαθμολογίας τζιαι κάποιοι εν αρκετά ψηλά βαθμολογικά για να κόφκουν μέσα. Αλλά σταδιακά άρχισα να νιώθω υπεύθυνος για λλόου τους, να προσπαθώ να τους βάλω σε μιαν διαδικασία επανεκτίμησης, πριν να δώκουν μέσα τζιαι να φαραντζιστούν. Αφού ο διευθυντής μου άρκεψεν να μουρμουρά ότι εν κάμνω καλόν μάρκετινγκ τζιαι θκιώχνω πελάτες τζιαι έπρεπεν να τους "δύννω" με κάποιον τρόπον για να φκάλλουμεν ριάλια τζιαι μεις. "Εν είμαι καλός ούτε σε τούτον" είπα του τζιαι έννεν τυχαίον που εν είμαστεν μαζίν πιον (αν τζιαι εν λλιόττερον σημαντικός ως λόγος τούτος).

Κάποιαν στιγμήν σε τούτην την πορείαν μου, εσυμμετείχα σε έναν συνέδριον για οικονομικούς διευθυντές. Ήμαστεν τζιαι χορηγοί του ως εταιρία τζιαι εγνώρισα τζιαμέ ανάμεσα σε άλλους τζιαι τον νέον (παλιόν) μας υπουργόν οικονομικών, τον κ. Σαρρήν. Πολλά καλός κύριος, εξέπεμπεν έναν πολλά αρχοντικόν αέραν τζιαι το κυριόττερον ήταν χαμογελαστός. Το πάνελ των "ειδικών" επεριελάμβανεν 5-6 μεγαλοτραπεζίτες, όπως ο κ. Κεραυνός, ο διευθύνων της Πειραιώς, νομίζω τζιαι ο κ. Σιαρλή (εν τον ήξερα τότε) κλπ. Στην φάσην των ερωτήσεων έκαμα τους την εξής ερώτησην:

"Εδιαπίστωσα ότι πολλοί πελάτες της εταιρίας στην οποίαν εργάζομαι έρχονται κοντά σας για εξασφάλισην μεγάλων ποσών σε δάνεια. Στην ερώτησην μου ποιας αξιολόγησης τυγχάννουν πριν την έγκρισην, η συνήθης απάντηση των στελεχών σας είναι "ήντα χωράφκια έσιεις;". Δεν θεωρείτε ότι θα έπρεπεν να καταρτίσετε μιαν πιο αντικειμενικήν μέθοδον αξιολόγησης της βιωσιμότητας των εγχειρημάτων των πελατών σας, όπως π.χ. η απαίτηση υποβολής αντικειμενικού επιχειρηματικού σχεδίου;"

Απάντησε μου ο κ. Κεραυνός, ο οποίος εφάνηκεν ενοχλημένος που το προφανώς "χαμηλόν" επίπεδον της ερώτησης. "Δεν είναι τούτη η δουλειά μας" μου απάντησεν λλίον πολλά τζιαι ουσιαστικά εμετάφερεν τούτην την ευθύνην στους ίδιους τους αιτητές. "Άμα θέλουν ας έρτουν σε συμβούλους σαν εσέναν για έτσι δουλειές" εσυνέχισεν. "Αλλά εμείς τα χωραφούθκια τζιαι τους εγγυητές εν τους αλλάσσουμεν ούτε για τον επόμενον Bill Gates" είπα εγώ που μέσα μου.

Σήμερα που οι τραπεζίτες μας εκάμαν τα όπως τα εκάμαν, αναρωθκιούμαι αν θα μου έλεεν το ίδιον. Διότι τελικά εν πιο σημαντικόν να εν βιώσιμον το χρέος, οξά ο χρεώστης; Έννεν φανερόν ότι άμα ο χρεώστης καταστραφεί εννά καταστραφεί αργά ή γρήγορα τζιαι ο τοκογλύφος;

Επίσης ρε παιθκιά καπιτάλες εξηγείστε μου πέραν των γλήορων μετρητών που θα παν σε μιαν τοκογλυφικήν τρύπαν, ποιον άλλον όφελος έχουν τούτες οι μαυρογέρημες οι ιδιωτικοποιήσεις, ειδικά των φυσικών μονοπωλίων. Δεν άκουσα έναν να κάμνει μιαν στοιχειώδην ανάπτυξην της λογικής ρε παιδί μου. Μα ούτε έναν. Μπορεί να φταίω εγώ, εν ξέρω.

Ώσπου να γίνουμεν εμείς "βιώσιμοι" τζιαι το χρέος στα "τέθκοια" μας, stay cool and keep rocking!

"Πράσινη" Ενέργεια

Κατ' αρχήν υπάρχει ένα θέμαν με το "πράσινη". Αφού υπονοείται η "καθαρότητα" με το συγκεκριμένο χρώμαν, γιατί οϊ "λευκή" ενέργεια; Ή άμα είσαι ανορθωσιάτης (παρά τες πρόσφατες ζινισιές) γιατί οϊ "γαλάζια"; Εν έναν θέμαν. Προφανώς οι αθρώποι που το εσκεφτήκαν είχαν κατά νουν τα δέντρα, τα οποία συνδέουν με τη φύσην, τον καθαρόν αέραν κλπ. Άλλοι πάλε μπορεί να το συνδέουν με την ομονοιάκκαν τζιαι να φιτιλιάζουνται. Τέλος πάντων.

Παρά το ότι ακούεται πολλά εσχάτως, σαν όρος τζιαι ζήτημαν επροέκυψεν σχετικά πρόσφατα, ήτοι στο τελευταίον τρίτον του 20ου αιώνα. Εν χαρακτηριστικόν ότι στες αρχές του συγκεκριμένου αιώνα οι μεγαλουπόλεις στες αναπτυγμένες χώρες με τες τσιμινιέρες που εξερνούσαν μαύρον καπνόν  (λόγω καύσης του λιθάνθρακα κυρίως) ήταν μια εικόνα επιθυμητή που εξέπεμπεν οικονομικήν ανάπτυξην τζιαι πρόοδον. Ώσπου αρκέψαμεν να παίρνουμεν είδησην τες συνέπειες, στον αέραν, το νερόν τζιαι το έδαφος. Τζιαι στα κορμιά μας.

Επειδή δεν έχω διάθεσην να μακρυγορήσω, θα παραθέσω κατευθείαν τες ενστάσεις μου σε θκιό κορυφαία σημεία του όλου ζητήματος που ονομάζεται "πράσινη" ενέργεια. Κατ'αρχήν η πρωταρχική έγνοια του ανθρωπίνου είδους σε παιδαγωγικόν επίπεδον θα έπρεπεν να προσαρμοστεί καταλλήλως τζιαι να σταματήσει να προάγει τη λεγόμενην "ανάπτυξην". Ειδικά λόγω τζιαι του υφιστάμενου, παγκόσμιου πλέον "συστήματος" που έσιει επικρατήσει τους τελευταίους αιώνες τζιαι ονομάζεται καπιταλισμός, φαίνεται ότι έχουμεν πάθει ως είδος παράκρουσην με την ανάγκην για συνεχήν "ανάπτυξην". Αποτέλεσμαν είναι ο υπερπληθυσμός, η αυξανόμενη μόλυνση τζιαι η εξάντληση των φυσικών πόρων του πλανήτη. Όπως είπεν περίπου ο Ντώκινς κάποια στιμήν, αν οι αθρώποι συνεχίσουν να γεννοβολούν με τους σημερινούς ρυθμούς, σε 100-200 χρόνια για να μας χωρεί η ξηρά θα πρέπει να στεκούμαστεν όρθιοι δίπλα δίπλα όπως στες συναυλίες των Metallica. Φυσικά, οι λεπτές ισορροπίες του πλανήτη αποκλείεται να επιτρέψουν κάτι τέθκοιον, οπότε θα προηγηθούν πιθανότατα άλλα φαινόμενα, "φυσικά" (λοιμός, λιμός) ή τεχνητά (πόλεμος/ σφαγή/ γενοκτονία). Πραγματικά, αν τζιαι θα έπρεπεν, η ιστορία ως σήμερα τίποτε εν μας διδάσκει τζιαι κάμνουμεν συνέχεια τες ίδιες ματσουτζιές. Ώσπου να ξιλιφτούμεν να ησυχάσουμεν τζιαι μεις τζιαι κυρίως η γη που λλόου μας.

Ας πούμεν ότι τα καταφέρουμεν να φρενάρουμεν την "ανάπτυξην" τζιαι πάμεν να "καθαρίσουμεν" την ενέργειαν που χρειαζούμαστεν για τη διαβίωσην μας. Η "πράσινη" ενέργεια ουσιαστικά πλασάρεται με διπλήν έννοιαν: 1) στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ηλιακή, αιολική, υδροηλεκτρική, γεωθερμική) 2) μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας. 

Πρέπει δαμέ να τονίσουμεν ότι επί της ουσίας, καμμιά μορφή ενέργειας εν είναι τελείως "πράσινη", αν με τούτον εννούμεν "μηδέν περιβαλλοντικές επιπτώσεις". Διότι ας πούμεν τα φωτοβολταϊκά μπορεί να μεν εκπέμπουν διοξείδιον του άνθρακα κατά τη λειτουργίαν τους αλλά ο κύκλος ζωής τους (η συνολική πορεία που την στιγμήν της σύλληψης της τεχνολογίας ως την ανακύκλωσην των υλικών τους) σίουρα κάποια δυσμενή στοιχεία έσιει τα (π.χ. η εξόρυξη υλικών, η μεταφορά στους χώρους παραγωγής, η συντήρηση, η ανάγκη για σπάνια υλικά/ μέταλλα στα ηλεκτρονικά τους κλπ.). Οπότε ο όρος "πράσινη" ουσιαστικά παίρνει την έννοιαν σύγκρισης με άλλες επιλογές πιο επιβλαβείς για το περιβάλλον. Η όλη φιλοσοφία δηλαδή στρέφεται στο ότι οι λεγόμενες ανανεώσιμες μορφές παραγωγής ενέργειας ΔΕΝ εξαντλούν κάποιον φυσικόν πόρον, σε αντίθεσην με τες συμβατικές (κυρίως την αξιοποίησην της χημικής ενέργειας υλικών, ορυκτών τζιαι υδρογονανθράκων) οι οποίες είναι πεπερασμένες τζιαι εξαντλούνται διότι κρούζουμεν με σαφώς μεγαλλίττερον ρυθμόν από ότι μπορεί η φύση να αναπληρώσει. Δαμέ να πούμεν ότι τζιαι τούτον εν αυταπάτη διότι όπως ξέρουμεν πλέον, ο ήλιος μας "τρώεται" καθημερινά δια της πυρηνικής συντήξεως, με αποτέλεσμαν σε λλία εκατομμύρια χρονάκια να "σβήσει". Αρκετός τζιαιρός για σκέψην πως θα το χειριστούμεν, όσοι εν ακόμα δαμέ κατάϋρα ως τότε.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα συνειδητοποίηση είναι ότι ούλλες οι μορφές ενέργειας στη γη ουσιαστικά προέρχουνται που τον ήλιον. Η γη εδημιουργήθηκεν που έναν σύνολον υλικών τα οποία εξεφύγαν που τζιείνα που εγίναν τελικά ο ήλιος. Στην συνέχειαν τζιαι κατά τα 4 δις που επεράσαν που την δημιουργίαν της, η τροχιά της, σε συνδυασμόν τζιαι με την δημιουργίαν της σελήνης (κάποιαν στιγμήν είσιειν σύγκρουσην με άλλον ουράνιον σώμαν, η γη εμεγάλωσεν τζιαι τα περισσεύματα εγίναν η σελήνη), είσιεν ως αποτέλεσμαν ο κύκλος της ενέργειας στη γη εν άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένος με τον ήλιον. Έτσι έσιεις τες διάφορες ακτινοβολίες που εν άμεσες, αλλά τζιαι η αιολική, τζιαι η γεωθερμική, ακόμα τζιαι η υδροηλεκτρική εν μορφές ενέργειας που έχουν να κάμουν με την τροχιάν της γης τζιαι την έμμεσην επίδρασην της ακτινοβολίας (π.χ. οι αέρηδες εν προϊόν της διαφοράς θερμοκρασίας/ πίεσης που προκαλεί η ηλιακή ακτινοβολία σε συνδυασμόν με την ατμόσφαιραν). Τα δε καύσιμα (άνθρακας, πετρέλαιο, φυσικό αέριον κλπ.) μεν ξεχνούμεν ότι εν βιομάζα (ζώα, φυτά) η οποία επιστρωματώθηκεν τζιαι εσυμπιέστηκεν σε ειδικές συνθήκες λόγω της μετακίνησης των ηπείρων, άρα αφού τα φυτά εν προϊόν ανόργανων υλικών τζιαι φωτοσύνθεσης τζιαι τα ζώα ζουν που τα φυτά, ακόμα τζιαι δαμέ βλέπουμεν ότι τα πάντα πηγάζουν που την επίδρασην του ήλιου.

Η δεύτερη μου ένσταση είναι να βαφτίζουμεν "πράσινην ανάπτυξην" την εξοικονόμησην ενέργειας, την ανακύκλωσην τζιαι τη μείωσην των ρύπων. Θεωρώ την κλασσικήν καπιταλιστικήν υποκρισίαν. Συνεχίζουμεν ας πούμεν να παράγουμεν ρυπογόνα (που πολλές απόψεις) Ι.Χ. αλλά "εν εντάξει φίλε μου, κρούζουν τζιαι εκπέμπουν λλιόττερον CO2, τζιαι εν που ανακυκλωμένον αλουμίνιον". Ή αντί να γεμώσουμεν τους δρόμους ποδήλατα σύρνουμεν εκατομμύρια σε αυτοκινητοδρόμους για να "λλιάνει η κίνηση". Ή βαφτίζουμεν το φυσικόν αέριον "πράσινον" επειδή τυγχάννει να μολύνει λλιόττερον που το πετρέλαιον τζιαι τον άνθρακαν.  Η εξοικονόμηση ενέργειας, η ανακύκλωση τζιαι οι πολιτικές μείωσης των ρύπων είναι βήματα προς τη σωστήν κατεύθυνση αλλά παραμένουν πάντα ημίμετρα (άρα δεν συνιστούν πραγματικά καθαρές λύσεις). Όπως επροανέφερα, πιο σημαντικά τζιαι αποτελεσματικά μέτρα εν η χαλιναγώγηση της "ανάπτυξης" τζιαι η υιοθέτηση (άρα η προώθηση της έρευνας τζιαι η τελειοποίηση) των πραγματικά ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οι οποίες εν πολλά συγκεκριμένες. Όπως τζιαι η προώθηση της πραγματικά "πράσινης" συμπεριφοράς (π.χ. μέσα μαζικής μεταφοράς, περπάτημα, ποδήλατο κλπ.).

Φυσικά όπως λαλεί ο φίλος μου ο OSR, τι να το κάμεις να "πρασινίσεις" την ενέργειαν αν το κίνητρο σου (ως μέρος του καπιταλιστικού συστήματος) εν το κέρδος; Οξά νομίζετε εν τυχαίον ότι οι τεχνολογίες ανανεώσιμων εν παρούσες έσιει πολλές δεκαετίες αλλά οι διάφοροι "κολοσσοί"/ μονοπώλια φροντίζουν πάντα να τες εκτοπίζουν "λόγω κόστους" (αλήθκεια, ποιος ελέγχει τι "κοστίζει παραπάνω" καπιτάλες μου;). Σε έναν φαύλον κύκλον του "προτιμώ να καταστραφώ παρά να χάσω το κέρδος μου". Go figure.

Ώσπου η πραγματική "πράσινη" ανάπτυξη να μεν είναι θέμαν κόστους/ κέρδους αλλά συνολικού ωφέλους για τον πλανήτην, τζιαι κατά προέκτασην τον επικεφαλής της τροφικής αλυσίδας homo sapiens, stay cool and keep rocking! 

Μπογκερική Σύμπραξη τζιαι μια ταινία...

Κατ'αρχήν επανέρχουμαι στην πρόσκληση του zakos για μια συνάντηση "με καταγραμμένες ιδέες για να κάνουμε μια συζήτηση  για το πώς θα μπορούσαμε να ασκήσουμε επιρροή στην πολιτική ζωή του τόπου.". Η καινούρια ανάρτηση του φίλου δαμέ. Έσιει οριστεί ως ημερομηνία η 6η Μαρτίου, ημέρα Τετάρτη, ώρα 19.00, στα Καλά Καθούμενα στην Παλιά Λευκωσία. Ελπίζω να καταφέρω να πάω γιατί τζιείνην την ημέραν θα είμαι στην υπηρεσίαν της μαμμάς πατρίδας, κοινώς τα στρατά. Θα χαρώ να δω όσους παραπάνω γίνεται γιατί πρέπει επιτέλους να αυτοοργανωθούμεν λλίον σε τούτον τον τόπον της απολίτικης απάθειας (βάλλω τζιαι τον εαυτόν μου μέσα).

Το 2ο μου θέμαν εν μια ταινία που είδα εψές στη Νόβα Κύπρου (η οποία αξίζει με το παρπάνω το 20ευρον που διώ κάθε μήναν). Ο τίτλος της "Perfect Sense", παίζουν οι Ewan McGregor (άλλως Obi-Wan Kenobi) τζιαι η γοητευτικότατη (αν σου αρέσκουν οι femme fatale) Eva Green. Τρέιλερ δαμέ.

Εν μια ταινία ιδιόρρυθμη τζιαι βαθιά φιλοσοφική. Θκιό αθρώποι, ένας σεφ τζιαι μια επιδημιολόγος ζουν τη σχέση τους μέσα στο ξέσπασμαν μιας παγκόσμιας επιδημίας η οποία καταστρέφει τις αισθήσεις του ανθρώπινου σώματος μιαν-μιαν.

Η πρώτη που χάννεται εν η όσφρηση, αφού πρώτα οι αθρώποι παιρνούν μιαν στιγμήν κατάθλιψης. Μετά ακολουθεί η γεύση, μετά που έναν στιγμιαίον πανικόν τζιαι βουλιμίαν η οποία οδηγεί τους αθρώπους να φαν ότι βρίσκουν εύκαιρον. Μετά η ακοή, της οποίας προηγείται μια δολοφονική έξαρση μίσους. Τζιαι τελευταία η όραση, λλίον πριν την απώλειαν της οποίας οι αθρώποι νιώθουν μιαν έξαρσην ευδαιμονίας τζιαι αγάπης. Το έργον τελειώννει τζιαμέ, τζιαι μετά φαντάζουμαι υπονοεί ότι ο homo sapiens εξαλείφεται πλέον, αφού ούλλοι το μόνον που έχουν πλέον εν την αίσθησην της αφής. Πολλά γλυκόν ότι οι πρωταγωνιστές χάννουν το φως τους ο ένας στην αγκαλιάν του άλλου.

Εν με κόφτει αν το χαλώ σε κάποιους που εν θέλουν να τους λαλούν το τέλος, έτσι τζι' αλλιώς εν ταινία που αξίζει να τη δεις θκιό-τρεις φορές για να σημειώσεις τες λεπτομέρειες.

Βασικά εν γεμάτη διδάγματα αλλά τα τρία κυριόττερα εν τα εξής κατ' εμέναν:

- Δεν εκτιμούμεν το τι έχουμεν αν δεν το χάσουμεν πρώτα.

- Vouloir c'est pouvoir (όταν θέλω μπορώ). Ακόμα τζιαι μόνον με αφήν τζιαι όρασην η ζωή εν ωραία.Τούτον εν τζιαι μήνυμαν για τα απανταχού άτομα με αναπηρίες, για το πόσον μπορεί να ζήσουν όμορφα ξεπερνώντας τα προβλήματα τους. Βέβαια άμα σου μείνει μόνον η αφή, μάλλον δυσκολεύκει νάκκον το πράμαν.

- Η ζωή εξεκίνησεν τζιαι θα συνεχίσει με ή χωρίς εμάς ως την τελικήν της κατάληξην.

Ώσπου να μάθουμεν να εκτιμούμεν τζιείνα που έχουμεν τζιαι το πόσον όμορφη εν η ζωή, stay cool and keep rocking!