Μεγάλο θέμα, τζιαι σίουρα δύσκολο, διότι όπως τζιαι τα της θρησκείας, πατά σε πολλούς κάλλους, κυρίως αυτούς που εδράζονται στους εγκεφάλους πολλών ανθρώπων.
Επειδή είχαμεν την ατυχίαν να ιδρύσουμεν κράτος αλλά να σιήζουμεν τα ρούχα μας που την αρκήν ότι ήταν καλλύττερα να γίνει επαρχία του έθνους-κράτους που ονομάζεται Ελλάς (τζιαι οι τουρκαλλάες αντιστοίχως με διχοτόμηση/ διπλή ένωση), το θέμα είναι για μας πάντα καίριο τζιαι επίκαιρον.
Στο σχολείον το λεπόν ελαλούσαν μας ότι άλλον το κράτος τζιαι άλλον το έθνος. Λλίον πολλά, το κράτος ως έννοια δεν είναι μοναδικό, ενώ το έθνος είναι. Κατά τη Wiki, «όμοιο αίμα και όμοια γλώσσα έχουν οι Έλληνες και τους ίδιους ναούς θεών και θυσίες κάνουν κοινές και τα ήθη τους μοιάζουν» το οποίο φυσικά το είπε ο μάστρε Ηρόδοτος, ο "πατέρας της ιστορίας". Καθαρόν το θέμα έννεν; Ε όϊ τζαι τόσον τελικά.
Θωρείτε, ο Ηρόδοτος εζούσεν κάτι αιώνες π.Χ., τζιαι είσιεν υπόψη του συγκεκριμένες καταστάσεις:
"Αυτό που διαπίστωνε ο Ηρόδοτος ήταν η πολιτιστική ταυτότητα (ή πολιτιστική ενότητα) των Ελλήνων και σε αυτήν αναφερόταν. Μάλιστα αυτή ήταν σαφέστατα διακριτή και συμβατή με τα κράτη τους. Είτε πόλεις-κράτη ήταν αυτά είτε αυτοκρατορίες και δεν έμπαινε ζήτημα καθορισμού του ενός από το άλλο, ταύτισης ή σύγχυσης."
Σαν ερμηνεία ο Ηρόδοτος ελάλεν "έχω σπαρτιάτες, έχω αθηναίους, έχω θηβαίους κ.λ.π. οι οποίοι είναι πόλεις-ΚΡΑΤΗ αλλά έχουν κοινή γλώσσα, θρησκεία, έθιμα κ.λ.π. οπότε ανήκουν σε μιαν ευρύτερη ομάδα, το ΕΘΝΟΣ". Κάτι άλλοι κουρούπεττοι (πέρσες, αιγύπτιοι) εβαφτίζουνταν αβασάνιστα βάρβαροι τζιαι ετέλειωνεν το θέμαν.
Προσέξετε όμως νάμπου ισχύει σήμερα:
"Αντίθετα στη σύγχρονη εποχή η σχέση έθνους-κράτους είναι στενή και καθοριστική. Σχεδόν δεν νοείται το ένα χωρίς το άλλο. Ακόμα η λέξη έθνος σήμαινε μάλλον τη φυλή, έτσι μέσα στους Έλληνες υπήρχαν πολλά έθνη. Και οι κοινωνικοί σχηματισμοί, οι δομήσεις, ήταν διαφορετικοί"
Επίσης, εν υπάρχει ομοφωνία ανάμεσα στους "ειδικούς" για τις έννοιες τούτες:
"Η έννοια του έθνους παραλλάσσεται ανάμεσα σε δύο σχολές που την αντιλαμβάνονται διαφορετικά η κάθε μία. Η παραπάνω οριοθέτηση της έννοιας του έθνους απαντάται στην
γερμανική περί έθνους σχολή. Η δεύτερη σχολή είναι η
γαλλική περί έθνους όπου ως έθνος νοείται το σύνολο των ανθρώπων που αυτοπροσδιορίζονται και εντάσσουν εαυτόν (αίσθημα του
ανήκειν) σε ένα συγκεκριμένο έθνος, ανεξαρτήτου βιολογικής καταγωγής ή γλώσσας κλπ. Ο
Ερνέστ Ρενάν χαρακτηρίζει αυτή τη διαδικασία αυτοπροσδιορισμού του καθενός ως ένα καθημερινό δημοψήφισμα."
Άρα, μαλακίες τα διδάγματα στο σχολείο. ΑΚΟΜΑ ΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ έπρεπε να λαλεί το μάθημαν.
Δείτε τι λαλούν τζιαι κάποιοι άλλοι εν πάσει περιπτώσει:
"Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι αντιλήψεις που προωθούν την έννοια του έθνους διακρίνονται εν γένει σε δυο βασικές εκδοχές: μιας δυτικής συνεργατικής εκδοχής του εθνικισμού και μιας ανατολικής οργανικής και μυστικιστικής εκδοχής του. Στην πρώτη περίπτωση (π.χ. Βρετανία, Γαλλία, Η.Π.Α.) έχουμε την προώθηση μιας ορθολογιστικής αντίληψης, η οποία αντιμετώπιζε το έθνος σαν μία σύμπραξη ανθρώπινων όντων που μοιράζονται μια κοινή εδαφική περιοχή, υπάγονται σε μια κοινή εξουσία και έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα. Στη δεύτερη περίπτωση (π.χ. Γερμανία, Ελλάδα, Βαλκάνια, Πολωνία) προωθείται η αντίληψη του έθνους σαν μια αρραγής οργανική μονάδα, προικισμένη με μια μυστική «ψυχή» και αποστολή που έλκει την καταγωγή του από τα βάθη της αρχαιότητας και χάνεται στο χρόνο.»
και
«Στη συγκρότηση του νεοελληνικού έθνους βασικό ρόλο έπαιξαν οι ιδέες του Γερμανικού Ρομαντισμού και της θεωρίας περί «πολιτισμικής συνέχειας». Οι Νεοέλληνες θεωρήθηκαν απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι θα έπρεπε να ανταποκριθούν στο αρχαϊκό μεγαλείο. Σημαντικό ρόλο στη συγκρότηση και την κατασκευή του νεωτερικού ελληνικού έθνους έπαιξαν οι διανοούμενοι, οι οποίοι επηρεασμένοι από την ευρωπαϊκή σκέψη προσπάθησαν να διαδώσουν την εθνική ιδέα με σκοπό την απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό αλλά και τη συγκρότηση ενός ενιαίου έθνους-κράτους. Μετά το 1821 και την πρώτη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους, οι διαφορετικοί εθνοτικοί πληθυσμοί στο εσωτερικό της επικράτειας απαιτούσαν την ομογενοποίηση για την ορθότερη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού. Η πολιτική και πολιτιστική συνοχή επιτεύχθηκε πολλές φορές με τη βία. Δεν υπήρχε κάτι ιδιαίτερα κοινό που να ενώνει τις διαφορετικές εθνοτικές ομάδες του ελλαδικού χώρου. Το ιδεολογικό οπλοστάσιο ενισχύθηκε από την προσπάθεια των Ελλήνων διανοουμένων να απαντήσουν στο περίφημο βιβλίο του Γερμανού Fallmerayer (Ιστορία της χερσονήσου της Πελοποννήσου κατά τους Μεσαιωνικούς Χρόνους), στο οποίο υποστήριζε ότι η καταγωγή των «σύγχρονων» Ελλήνων όχι μόνο δεν προέρχεται από τους αρχαίους Έλληνες αλλά αντίθετα ότι οι Νεοέλληνες είναι ως επί το πλείστον σλαβικά φύλα. Οι Έλληνες διανοούμενοι, μέσω των επιστημών της Ιστορίας και της αναδυόμενης τότε Λαογραφίας, προσπάθησαν να δώσουν τις απαντήσεις στον Fallmerayer με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στην «επινόηση παράδοσης» (Hobsbawm) ώστε να επιβεβαιώσουν τους ισχυρισμούς τους.»
Επώδυνον έννεν; Να διαπιστώνεις ότι υπάρχουν "αιρετικές" απόψεις που καταρρίπτουν ότι σε εμαθαίναν οι εθνοκεντρικοί δάσκαλοι σου (εντός και εκτός οικογένειας). Ζαττίν όπως τζιαι με την ύπαρξη θεού τζιαι τα "ελληνορθόδοξα ιδιεώδη" (άλλον ανέκδοτον τζιαι τούτον).
Που θέλω να καταλήξω; Για να δούμεν άσπρη μέρα στην Κύπρο πρέπει να διαμορφώσουμεν ΚΥΠΡΙΑΚΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Τζιαι μεις τζιαι οι τόπακες τουρκαλλάες. Ούτε νέα γλώσσα θέλουμεν ούτε νέα ήθη/ έθιμα/ παρελκόμενα. Δες τους αργεντινούς με τους ισπανούς ή τους βραζιλιάνους με τους πορτογάλλους. Ούλλα ίδια εκτός που τη σημαία τζιαι τον εθνικόν ύμνον. Αλλά λαλούν "εθνική Βραζιλίας, Χιλής, Αργεντινής κ.λ.π." τζιαι εννοούν το ρε αδερφέ! Τζιαι εν λαλούν είμαι ισπανο-αργεντίνος τζιαι πορτογαλλο-βραζιλιάνος! Έχουν νουν οι αθρώποι!
Όϊ σαν εμάς τους σχιζοφρενείς ελληνο-τουρκο-κύπριους!
Stay cool and keep rocking!
Stay cool
