Είχα διατυπώσει πρόσφατα τούτην την απορίαν σε μιαν ανάρτηση μου:
"...γιατί ακόμα ΔΕΝ έshιει επικρατήσει ο σοσιαλισμός, γιατί ακόμα τόσα δισεκατομμύρια "εργαζόμενοι" ανέχουνται να τους εκμεταλλεύονται οι σαφώς πολλά πιο λλίοι "αστοί/ κεφαλαιοκράτες/ επιχειρηματίες/ you name it"; Ποιος στοιχειωδώς λογικός άθρωπος δεν θέλει απόλυτην ισότηταν, απόλυτην δικαιοσύνην, απόλυτην ευτυχίαν για ούλλους;"
Στην δε εισαγωγήν, είχα επίσης αναφέρει το εξής:
"....περιμένεις που "προοδευτικούς" αθρώπους να συζητούν τζιαι οϊ να κηρύττουν όπως τους παπάδες. Διότι έτσι καταντούν "συντηρητικοί", τζιαι εν τέλει εν διαφέρουν που τους "δεξιούς", τους οποίους υποτίθεται θέλουν να "ανατρέψουν"...
Η συζήτηση που ακολούθησεν στη συγκεκριμένην ανάρτηση (Εταιρία/ Επιχείρηση/ Εργοδότης) ήταν για μέναν που τες πιο ενδιαφέρουσες τζιαι εποικοδομητικές που είχα τη χαράν να "φιλοξενηθούν" δαμέσα δα. Σημειώνω την απάντηση του Γρηγόρη, η οποία ήταν η μόνη που έκαμνεν απόπειραν να απαντήσει τη βασικήν απορίαν που διατυπώννω τζιαι τωρά:
"....κυρίαρχη ιδεολογία, ηγεμονία των αστικών ιδεών, εθνικισμός λαλεί σου κάτι; σκέφτου ότι ανθρώποι που θέλουν πραγματικά "απόλυτην ισότηταν, απόλυτην δικαιοσύνην, απόλυτην ευτυχίαν για ούλλους" εν κάθουνται καν να μελετήσουν τα κλασσικά κείμενα του σοσιαλισμού αλλά νιώθουν την ανάγκη να τα κριτικάρουν έτσι γενικά τζιαι αόριστα..."
Στην μόλις προηγούμενην ανάρτηση μου ασχολήθηκα εμμέσως με έναν πρόσφατον άρθρον του Δημήτρη Γεωργιάδη στον "Πολίτη", το οποίον επυροδότησεν μεγάλη συζήτηση τζιαι αντιδράσεις. Μια τέθκοια αντίδραση ήρτεν που την πολλά αγαπητήν μου Disdaimona με την εξής ανάρτηση της:
Στη συγκεκριμένην ανάρτησην, είχα σχολιάσει πρώτος (παρακολουθώ το συγκεκριμένο blog διότι θεωρώ το πολλά σημαντικήν πηγήν τόσον που πλευράς γνώσης όσον τζιαι ευκαιρίας διαλόγου), είδα την απάντηση της "μπλογκοδέσποινας" (copywright: Άνεφ Ορίων) τζιαι δεν επέστρεψα παρά μόνον πόψε (κάποτε επιστρέφω στον "τόπον του εγκλήματος για να δω αν επροέκυψεν κάποια "εξέλιξη") για να παρατηρήσω τη συζήτηση που ακολούθησεν τες επόμενες μέρες, με κάποιον σχολιαστήν ονόματι Γιώργος Κολιόπουλος.
Παρά την μεγάλην εκτίμησην τζιαι σεβασμόν που τρέφω, τόσον για την Δυσδαιμόνα όσον τζιαι τον Άνεφ Ορίων, πρέπει να πω ότι ο συγκεκριμένος σχολιαστής, παρά το έκδηλα ειρωνικόν του ύφος, "έβαλεν τους γυαλιά". Η παρέμβαση του (όπως τζιαι η προηγούμενη μου ανάρτηση) κατά την ταπεινή μου άποψην, ΔΕΝ ήταν σε καμμιάν περίπτωσην απολογητική είτε για το Γεωργιάδην είτε για το (νεο)φιλελευθερισμόν, αντιθέτως εφαίνετουν ο άθρωπος να "διψά" για δυναμικόν αντίλογον σε όσους παρουσιάζουν στη "δημόσιαν σφαίραν" τες απόψεις που εκφράζει ο Γεωργιάδης. Στο πλαίσιον τούτον ασκούσεν κριτικήν (ολίγον άκομψα ίσως αλλά κόσμια) στη Δυσδαιμόνα για το ότι απαξιούσεν να συζητήσει ενώ ταυτόχρονα επέλεγεν τη χρήσην "επιθέτων", τόσον για τον Γεωργιάδην όσον τζιαι για τες απόψεις του.
Επίσης, τόσον η Δυσδαιμόνα όσον τζιαι ο Άνεφ υποστηρίξαν ότι ο "δημόσιος διάλογος", είτε εν παντελώς αναποτελεσματικός (λόγω του "αστικού περιβάλλοντος"), είτε πρέπει να έshιει "όρια", ή "επίπεδα", πέραν των οποίων είτε δεν χρειάζεται καν να αρχίσει είτε πρέπει να "διακόπτεται". Εν μπορώ να τονίσω πιο πολλά πόσον διαφωνώ με τούτην τη στάσην.
Κατ'αρχήν, δαμέ θα "κλέψω" μιαν έκφρασην του OSR. Ιδεολογικά, είμαι τούτον που κατονομάζει ως "δημιούργημαν του διαδικτύου". Προϊόν της λεγόμενης τζιαι ως "επανάστασης του διαδικτύου" (πάλε κουβέντα του OSR). Μεν ξεχνούμεν κατ' αρχήν ότι το διαδίκτυον έshιει εξελικτεί φοβερά, με πιο εντυπωσιακήν έκφανσην τα κοινωνικά δίκτυα (facebook κλπ.). Εν τόσον δραστική η επίδραση του στην καθημερινότητα μας, κυρίως στο θέμαν της άντλησης γνώσης, πληροφορίας αλλά τζιαι επικοινωνίας με άλλους αθρώπους, που ορισμένοι που μας προφανώς νομίζουν ότι είχαν το πάντα. Τζιαι όμως πριν 10-15 χρόνια ούλλα ήταν πολλά πιο "υποανάπτυκτα".
Το διαδίκτυον, τζιαι τα πεδία συζητήσεων τζιαι αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε πολλούς αθρώπους, ήταν τζιείνον που με οδήγησεν ιδεολογικά που την θρησκοληψίαν τζιαι τον αγνωστικισμόν στον αθεϊσμόν, τζιαι που την συντήρησην τζιαι τα εθνικο/καπιταλιστικά στερεότυπα στο να αναζητώ σήμερα απαντήσεις απτές για έναν "άλλον κόσμον", καλλίττερον που τούτον που έχουμεν τωρά. Τον οποίον μπορώ έστω αμυδρά ακόμα, να καταλάβω ότι θα είναι ένας σοσιαλιστικός κόσμος.
Άρα, είμαι ζωντανόν παράδειγμαν ότι ο διάλογος τζιαι ο αντίλογος έχουν αποτέλεσμαν, έχουν όφελος, ειδικά όταν εν διαρκής τζιαι διαδραστικός, με πολλούς τζιαι διαφορετικούς αθρώπους με πλήθος απόψεων τζιαι επιχειρημάτων, ακόμα τζιαι των φονταμελιστών θεϊστών, ακόμα τζιαι των πιο κυνικών καπιταλιστών. Τζιαι θλίβει με αφάνταστα όταν θωρώ αθρώπους που θεωρώ ιδεολογικούς συντρόφους να "ταπελλώνουν" τζιαι να "απαξιούν" να συζητήσουν. Ένας διάλογος τζιαι μια ανταλλαγή απόψεων τζιαι επιχειρημάτων ας μεν επιφέρει κανέναν αποτέλεσμαν στους ίδιους τους συζητητές. Επηρεάζει σε ανυπολόγιστον βαθμόν όμως το ακροατήριο. Τζιαι μόνον για τούτον αξίζει η προσπάθεια. Διότι εν σαφές ότι οι διάφοροι διάλογοι ενίοτε εν γίνονται υπό τες πιο "δίκαιες" συνθήκες. Πόσες φορές ας πούμεν ακούεις τον Καυλίαν να κλάννει για τους μετανάστες τζιαι πόσες φορές κάποιον να τον βάλλει στη θέση του;
Όσον για τον τίτλον της ανάρτησης, θα δώσω μιαν απάντησην που έδωσα τζιαι στο Γρηγόρην στην προηγούμενην ανάρτηση, για το που βλέπω εγώ τους λόγους που ο σοσιαλισμός ακόμα δεν έshιει επικρατήσει στον κόσμον:
"Επαναλαμβάνω ότι η αριστερά, για να γίνει η συντριπτική πλειοψηφία που θα φέρει την επικράτηση, πρέπει: α) να μιλήσει σε ούλλους απλά, περιορίζοντας όσο γίνεται μια αύραν διανοητικής ανωτερότητας που ενίοτε αποπνέει β) να καθησυχάσει τους δύσπιστους ότι ο σοσιαλισμός ΔΕΝ είναι ισοπέδωση αλλά το αντίθετο, τζιαι γ) αν γίνεται να εξηγήσει ότι η βίαιη ανατροπή ΔΕΝ είναι μονόδρομος..."
Ώσπου να επικρατήσει η δικαιοσύνη τζιαι η ειρήνη στον κόσμον, stay cool and keep rocking!
http://en.wikipedia.org/wiki/Nicholas_of_Cologne
ΑπάντησηΔιαγραφήΣφυρο-δρεπανο-φορία;
ΔιαγραφήΕίπαμεν θέλουμεν "απλότηταν", έshιει που εν καταλάβουν (συμπεριλαμβανομένου τζιαι εμού)...
Θέλει απλότητα;
ΔιαγραφήΚάποιοι χρησιμοποιούν τσιτάτα του Διογένη του Κυνικού (όπως και του Κράτη) για να υπερασπιστούν την Αγορά.
Άνετα μπορώ να φανταστώ τον Διογένη να παραμερίζει το χιτώνα και να τους δείχνει τα απόκρυφα του.
Ναι εξανάκουσα το ότι τα "τσιτάτα" που βάλλει ο Γεωργιάδης στα άρθρα του εν άστοχα. Εκτός τζιαι αν δεν σε εκατάλαβα (πάλε)...
ΔιαγραφήΠαρά την αύρα αυταρχισμού (τραμπουκισμού, για την ακρίβεια...) που αποπνέει συχνότατα η αυτοαποκαλούμενη αριστερά, προτιμώ τους αναθεωρητές της δεξιάς (βλέπε Χατζιδάκις...).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θύμισες ένα ανέκδοτο τώρα, Γούφη. Κάποτε ένας Έλληνας μετανάστευσε στη μακρυνή Αμερική για την οποία είχε ακούσει ότι ρέουν τα δολλάρια στους δρόμους. Όταν κατέβηκε από το πλοίο, βρήκε κάποια νομίσματα στο έδαφος, αλλά τα κλώτσησε περιφρονητικά και απευθυνόμενος στον απορημένο φίλο του είπε: Σιγά μην αρχίσω να μαζεύω από τώρα...
Κάπως έτσι αντιδρούν οι ακελικοί όταν η κοινωνία τούς ζητά να συνδράμουν άμεσα και έμπρακτα στη λύση υπαρκτών προβλημάτων. Δεν μπορούν, δε θέλουν, δεν έχουν προτάσεις, πάντα αλλού οι προτεραιότητές τους...Και μετά καμώνονται τους απορημένους γιατί άραγε δεν πείθουν με την κούφια πολυλογία τους. Αν θέλει κάποιος να αλλάξει τον κόσμο και να θεωρείται συνεπής και αξιόπιστος, οφείλει να συμμετέχει και να αναλαμβάνει ευθύνες, όχι να κάθεται στην κερκίδα και να χλευάζει αμέτοχος όσους τουλάχιστον το προσπαθούν με τον τρόπο τους.
Πάντως εκτός διαδικτύου έχω πολύ καλύτερες συζητήσεις. Δε θα ξεχάσω πέρυσι μια νεαρή ψηφοφόρο που απείχε εντελώς από τις εκλογές και μου είπε ότι την πήραν βουλευτές του ακέλ προσωπικά τηλέφωνο για να τη μεταπείσουν! Η απάντησή της ήταν: μάς κάνατε ρεζίλι, δε θα σας ξαναψηφίσω, αφήστε με στην ησυχία μου. Αυτά είναι υγιέστατα αντανακλαστικά ευσυνείδητου (νέου) πολίτη και καλό είναι να σημειωθεί αυτό ως παράδειγμα (για όλους, δεξιούς, κεντρώους ή αριστερούς) ότι πλέον έχει λήξει το τροπάριο το να θεωρούνται οι ψηφοφόροι δεδομένοι για τα ψευτοχαρακώματα των κομματαρχών. Στο τέλος, ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Αν συνεχίσουν πάντως έτσι, δε θα αργήσουν να εμφανιστούν και στην κυπριακή βουλή οι "Πειρατές". Μόνο αυτό έμεινε για να ταρακουνηθούν πλέον οι εκπρόσωποι που δεν αντιλαμβάνονται την ταχύτητα με την οποία ο κόσμος αλλάζει και ζητά προτάσεις σε υπαρκτό χρόνο και σχέδια υλοποιήσιμα, δηλαδή ΕΡΓΑ.
Λεμέσια η αίσθηση μου είναι ότι στην Κύπρο οι αριστεροί, αριστεριστές, κομμουνιστές, σοσιαλιστές κλπ. ΔΕΝ είναι ούλλοι μέσα στο ΑΚΕΛ, τζιαι προφανώς μέσα στο κόμμαν έννεν μια η τάση αλλά αρκετές, όπως γεννικά παγκοσμίως. Εν άλλος ένας που τους λόγους που θεωρώ ότι εν δύσβατος ο δρόμος προς τον πραγματικόν σοσιαλισμόν, αφού οι ίδιοι οι υποστηρικτές του συγκρούονται αναμεταξύν τους, πολλές φορές πιο έντονα παρά με τη δεξιά τζιαι τους (νεο)φιλελεύθερους. Εν χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις ιδρυτικών μελών του ΚΚΚ, του ΑΚΕΛ τζιαι της ΠΕΟ όπως ο Σέρβας, ο Ζιαρτίδης τζιαι ο Δίγκλης που εκδιωχτήκαν που το κόμμαν, λόγω μιας, όπως τη χαρακτηρίζουν, φραξιονιστικής συμπεριφοράς υπέρ του εκάστοτε ΓΓ τζιαι εναντίον της άρθρωσης διαφοροποιημένων θέσεων εντός του ΑΚΕΛ. Σήμερα στην Ελλάδαν εν πολλές φορές πιο καυστική τζιαι απαξιωτική η κριτική που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ που το ΚΚΕ παρά που τους υπόλοιπους κλπ.
ΔιαγραφήΠου τζιαμέ τζιαι τζιει όμως, εγώ την "αριστεράν" ερμηνεύω την ως την ατόφιαν προοδευτικήν προσπάθειαν ριζοσπαστικών αλλαγών της κοινωνίας προς το καλλίττερον, με κίνητρα άλλα που το κέρδος, όπως το παρουσιάζει ο Άνταμ Σμιθ. Τζιαι σε τούτην την αριστεράν, τουλάχιστον ιδεολογικά (οϊ εμπράκτως, τουλάχιστον οϊ ακόμα), εντάσσω τζιαι τον εαυτόν μου. Όποια κριτική ασκώ λοιπόν έννεν ποττέ κατά της "αριστεράς", αλλά για να τη βοηθήσω, όπου μπορώ εν πάσει περιπτώσει. Ο διάλογος τζιαι ο αντίλογος για μέναν, εν μια έξοχη μεθοδολογία, με περιορισμένην εκδήλωσην βίας, προς τούτον τον σκοπόν. Είτε εν διαδικτυακός, είτε εν δια ζώσης...
Δεν ξέρω αν είναι σε θέση να δεχτεί κριτική ή βοήθεια η κυπριακή "αριστερά". Συνήθως πολεμούν με κάθε μέσο όποιον προσπαθεί εκ των έσω ή εκ των έξω να τους...εκσυγχρονίσει. Δεν είναι τυχαίο ότι βρίσκονται περίπου 60-70 χρόνια πίσω από τους ευρωσοσιαλιστές, οι οποίοι όσες αντιφάσεις κι αν παρουσιάζουν, έχουν γράψει μεταπολεμικά μια αξιόλογη πορεία που χαίρει αναγνώρισης από όλο το πολιτικό φάσμα. Καλή τύχη με τους διαλόγους! :)
ΔιαγραφήΚαλημέρα Γούφη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσουμεν κάπως τους όρους που χρησιμοποιούμε στην συζήτηση. Τι είναι σοσιαλισμός εν η πρώτη ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί τζιαι μετά να συνεχίσουμε για το αν θα "επικρατήσει".
Ο Γρηγόρης τζιαι η Δις είμαι σίουρος θα μας δώσουν ακριβέστερους προσδιορισμούς αλλά απ' ότι αντιλαμβάνουμαι ο σοσιαλισμός όπως τον ιξέρουμεν σήμερα στην Ευρώπην έννεν ακριβώς μαρξιστικό επαναστατικό κίνημα όπως επροσδιορίστηκεν ο κομμουνισμός στον 19ον αιώνα. Οι κουβέντες περι πολέμου των τάξεων, δικτατορίας του προλεταριάτου τζιαι περι επικράτησης ήδη παραπέμπουν σε πόλεμον τζιαι όι δημοκρατικήν διαδικασίαν. Την οποίαν δημοκρατικήν διαδικασίαν όπως την ζούμεν σήμερα οι hard core μαρξιστές απορρίπτουν ως παιχνίδια του καπιταλισμού. Τούτες οι θεωρήσεις όμως εν κάπως περιθωριακές σήμερα (εν θέλω να προσβάλω με τον όρον περιθωριακές, απλά εν πολλά λλίοι οι ψήφοι που πιάννουν σε εκλογικές διαδικασίες).
Η πάλη σοσιαλισμού-καπιταλισμού που γίνεται σήμερα έσιει παραπάνω να κάμει με το πόσον κράτος θέλουμεν να έχουμεν. Οι φιλελεύθεροι ή νεο-φιλελεύθεροι θέλουν το λλιόττερον δυνατόν κράτος για να αφεθεί έτσι η αγορά να λειτουργήσει απρόσκοπτα αφού θεωρούν ότι μια υγειής (δηλαδή αποτελεσματικά ελεγχόμενη) αγορά εν αναπόφευκτα προς το συμφέρον του συνόλου. Που την άλλην οι σοσιαλιστές προτείνουν παραπάνω κράτος έτσι ώστε να μεν κόφκει κάνένας πολίτης πίσω επειδή είσιεν την ατυχίαν να μεν τον βολέψει η ελεύθερη αγορά.
Στες χώρες την ευρωπαϊκής ένωσης τα πράματα εν πολλά πιο "σοσιαλιστικά" που την αμερικήν ή τζιαι την Κύπρον. Στην Κύπρον ΓΕΣΥ εν έχουμεν ενώ στην Αμερικήν ο Ομπάμα μάσιεται να κάμει τεράστια βήματα στον τομέαν τούτον. Στην Γαλλίαν όμως ο κάθε ένας δικαιούται δωρεάν περίθαλψην σε έναν πολλά καλόν σύστημαν. (Έκαμεν μου εντύπωση όταν ένας Γάλλος φίλος είπεν μου ότι ούτε οι γιατροί εν έξέραν το κόστος της περίθαλψής του!) Σε χώρες όπως η Ολλανδία ή η Σουηδία το "μαξιλαράκι" που υπάρχει για τους άτυχους της κοινωνίας εν εντυπωσιακόν τζιαι δεν διανοείται κανένας να κόψει επιδόματα που μονογονικές οικογένειες έστω τζιαι αν εν "παράνομοι" μετανάστες. Στην δε Αυστραλίαν η σύνταξη εν φλατ, δηλαδή εν έσιει σχέση πόσα έβαλλες. (Για τούτον έγραψα δαμαί: http://mplongk.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html)
Εννα προσέξεις ότι στην ευρώπην σε περιόδους οικονομικής ευμάρειας ο κόσμος ψηφίζει τους συντηρητικούς ενώ σε τζιαιρούς δύσκολους ψηφίζουν τους σοσιαλιστές ;)
Τωρά εννα περιμένω τα εξ αριστερών σχόλια να με διορθώσουν. Ελπίζω να εν ευγενικοί.
Παύλο ούτε εγώ έχω μελετήσει, έστω σε εκλαϊκευμένην μορφήν "τα κλασσικά κείμενα του σοσιαλισμού", όπως ορθά μας καταλογίζει ο Γρηγόρης στην προηγούμενην συζήτηση. Εθκιάβασα το κομμουνιστικό μανιφέστον τζιαι εν εξόχως εντυπωσιακόν, αλλά το "Κεφάλαιον" καθόλου.
ΔιαγραφήΤούτον που έχω καταλάβει όμως, πάλε κυρίως μέσα που διάλογον με γνώστες των κειμένων, είναι ότι στο σοσιαλισμόν το κράτος εν μια προσωρινή κατάσταση, μετά την οποίαν ουσιαστικά καταργείται, καθίσταται μη αναγκαίον. Οι δε αναρχικοί προτείνουν κατευθείαν μετάβασην στο τελικό στάδιον, καθώς κρίνουν ότι η λειτουργία του κράτους εκ της φύσεως της υπονομεύκει την "αταξικότητα" που επιδιώκεται.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως τζιαι οι Ηνωμένες Πολιτείες, είναι μεν πολλά ενδιαφέρουσες προσπάθειες "ενοποίησης" των αθρώπων σε έναν διεθνιστικόν πλαίσιον, αλλά παράλληλα επιτρέπουν τζιαι εξασκούν τζιαι οι ίδιες την καπιταλιστικήν εκμετάλλευσην του υπόλοιπου κόσμου. Γι'αυτόν εν τέλει έχουμεν αντί διεθνισμόν, παγκοσμιοποίησην του φαινομένου της υπερσυσσώρευσης, τζιαι συνεχείς κρίσεις που σκοτώννουν τζιαι εξαθλιώνουν εκατομμύρια. Είναι μια κατάσταση παρόμοια με το τι εξέφρασεν νομίζω ο Τρόσκυ, τζιαι εδαιμονοποίησεν ο Στάλιν, ότι αν η επανάσταση παραμείνει περιορισμένη σε συγκεκριμένα γεωγραφικά όρια τζιαι δεν επικρατήσει παγκοσμίως, εν καταδικασμένη σε αποτυχία. Ακόμα φυσικά να καταλάβω γιατί μια τέθκοια θεώρηση επολεμήθηκεν τόσον ώστε να τον δολοφονήσουν με το shιεπάρνιν στην άλλην άκρην του κόσμου που τη χώραν του. Η δυσκολία που ανάφερα πιο πριν....
Εγώ πιστεύκω ότι δεν τίθεται θέμα "επικράτησης" του σοσιαλισμού τζιαι σίουρα εν πιστεύκω ότι το κράτος εννα καταργηθεί. Τέθκιες θεωρίες που την μιαν θυμίζουν μου παρόμοιες εθνικιστικές ιδέες για την Τουρκίαν που εννα διαλυθεί ή του έποικους που εννα εξαφανιστούν τζιαι που την άλλην συγκρούονται με την δικήν μου ιδέαν για το τι εν ο άθρωπος τζιαι που (μπορεί να) πάει. Πιστεύκεις εσύ ότι μια επικράτηση του σοσιαλισμού εννά εξαφανίσει την πιθανότηταν ύπραξης ανθρώπων τζιαι συμπεριφορών όπως τούτην του Στάλιν ή του Κουλία ή του Κασιδιάρη; Εν εμπεριέχει τούτον το όνειρον μιαν εκ βάθρων αλλαγήν του ανθρώπινου γένους; Εγώ έχω μιαν χριστιανικήν θεώρησην που σε τούτην την περίπτωσην σαννα εν πιο ρεαλιστική: η κοινωνική δικαιωσύνη τζιαι ευτυχία έννεν κάτι που μπορεί να γινεί engineered (σόρρυ για τον αγγλικόν όρον) αλλά κάτι που πηγάζει που τον κάθε έναν ξεχωριστά. Ο σοσιαλισμός εν για εμέναν μια θετική δυναμική που σπρώχνει τον κόσμον μπροστά αλλά έννεν κάποιος ιδεατός μελλοντικός παράδεισος επί γης.
Διαγραφή"Εν εμπεριέχει τούτον το όνειρον μιαν εκ βάθρων αλλαγήν του ανθρώπινου γένους;"
ΔιαγραφήΧα χα φίλε, δες την σύστασην του Αγρινού πιο πάνω:
"...μεν συγχύζεις τον πολιτισμό με την εξέλιξη, μέγα λάθος."
Μα φυσικά τζιαι για να αλλάξει μια θεμελιώδης κατάσταση, πρέπει να γίνουν "ριζοσπαστικές αλλαγές", τζιαι τούτες διερωτούμαι αν μπορούν να είναι μόνον "περιβαλλοντικές", χωρίς να επηρεάσουν (φυσικά ή "παρεμβατικά") τούτον που ονομάζουμεν "ανθρώπινον γονιδίωμαν".
ΔΕΝ είμαι ειδικός, αν τζιαι θκιαβάζοντας τόσον το "Εγωιστικό γονίδιο" όσον τζιαι το "Γυμνό πίθηκο", εκατάλαβα ότι ούτε καν οι ειδικοί δεν ξέρουν ακόμα, αλλά πως μπορεί ο πολιτισμός, με ούλλες του τες εκφάνσεις, να απομονώνεται που τούτον που ονομάζουμεν "εξέλιξη" (evolution), όπως την εδιατύπωσεν ο Δαρβίνος;
Σύμφωνοι, ο πολιτισμός εν πολλά βραχύβιος ακόμα σε σχέση με την βιολογική μας διαμόρφωση (μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια σε σχέση με τα εκατομμύρια του γονιδιώματος), αλλά ήδη φαίνεται να επιφέρει τζιαι "γονιδιακές" αλλαγές. Άλλη φαντάζομαι θα ήταν η γονιδιακή μας διαμόρφωση αν για οποιονδήποτε λόγον ήμαστεν ακόμα πάνω στα δέντρα, τζιαι άλλη σήμερα που είμαστεν στην κορυφήν της διατροφικής αλυσίδας του πλανήτη.
Έτσι, το να επικαλούμαστεν το "αναλλοίωτον" του ανθρώπινου γονιδιώματος για να καθιστούμεν ουτοπικές ριζοσπαστικές κοινωνικο/ πολιτικο/ οικονομικές αλλαγές, ειδικά τη στιγμήν που ήδη έχουμεν ξεκινήσει τούτον που ονομάζουμεν "γενετική μηχανική", εν τουλάχιστον "συντηρητικόν", για να μεν πω "κλειστόμυαλον"...
Δεν επικαλούμαι αναλλοίωτον του ανθρώπινου γένους απλά λέω ότι η εξέλιξη έννεν κάτι που μπορούμε να σχεδιάσουμεν. Η επανάσταση εν περίπου το αντίθετον που το "καρτερώ να αλλάξει το γονιδίωμα προς το καλλύττερον". Η ρητορική εσέναν τζιαι του Αγρινού τζιαι των λοιπών αριστερών φίλων παραπέμπει σαφώς στο καλοί VS κακοί, εκμεταλλευτές VS εκμεταλλευόμενοι κ.ο.κ. Εγώ λέω ότι εν κάπως πιο περίπλοκα τα πράματα τζιαι ότι η γραμμή που χωρίζει τους μεν τζιαι τους δε εννεν ούτε σκλερή ούτε σταθερή.
ΔιαγραφήΑς το πω αλιώς: η ιδέα ότι έναν πολιτικοκοινωνικόν σύστημαν θα είναι τόσον άρτιον τζιαι τέλειον τζιαι δίκαιον που θα καταστήσει την ίδιαν την ύπαρξην του αχρείαστην είναι ουτοπική αφού αναπόφευκτα περιλαμβάνει την αλλαγήν του γονιδιώματος του ανθρώπου με τρόπον που να βολεύκει το προαναφερθέν σύστημαν. Όπως εξηγά το Αγρινόν πάρακάτω η εξέλιξη εννεν κατ' ανάγκην τούτον που εμείς σήμερα πιστέφκουμεν εν προς το καλλύττερον.
Το "καλοί" τζιαι το "κακοί" που το είδες;
ΔιαγραφήΕκτός αν εννοείς την αντίθεση μου σε όσους ονειρεύκουνται "ελεγχόμενους πληθυσμούς" τζιαι πεφωτισμένα συστήματα όπου κουμάντο θα κάνουν οι "ικανοί".
Δεν χρειάζομαι όμως να τους βαφτίσω "κακούς", αρκεί να τους υπενθυμίζω ότι δεν είναι "μικροί θεοί". Μικροί παλιάτσοι είναι.
ΟΚ. Δεχτόν!
ΔιαγραφήΜα εν τον Γούφην που εννοείς ότι ονειρεύκεται ελεγχόμενους πληθυσμούς; επειδή είπεν την κουβένταν με την γενετικήν; ;P
:-)
ΔιαγραφήΠριν 2-3 νομίζω χρόνια βρε Παύλο... ελάλουν του Γιαννή της Ρέκλες: "να δεις που θα μας λαλούν για ικανούς τζιαι θα παουρίζουν για τα όσα πιάννουν π.χ. οι ανάπηροι ή οι ναρκομανείς ή η απλά άποροι... να δεις που θα μας λαλούν 'ας μαμιούνται οι άνεργοι, ας μαμιούνται οι αναξιοπαθούντες, κλπ'".
Εν η τυπική αντιμετώπιση των θυμάτων της Άυν Ράντ τζιαι ήταν εύκολο να το δει κανείς να έρκεται εφόσον εστέλλαμεν τόσα χρόνια τα κοπελλούθκια σε συγκεκριμένα πανεπιστήμια της Αγγλίας τζιαι της Αμερικής. Μπάι δε γούεη, "θύματα" και όχι οπαδοί γιατί πραγματικοί οπαδοί τζιαι εφαρμοστές τέτθκοιων κοσμοθεωριών ένει μόνον οι υπέρπλούσιοι - ρόκαφέλερ τζιαι πάνω.
Στη συγκεκριμένη συζήτηση εν τζείνους που εννοώ. Βέβαια... που το Μάο ως το Λένιν... τζιαι που τον Αριστοτέλη ως τον ... Τεντ Τέρνερ... εν ούλλοι τους το ίδιο πράμα που ονειρεύκουνται.
Μπαι δε γουέη, αν μεν το είδες πάρακατω, δε δαμέ: http://topdocumentaryfilms.com/all-watched-over-by-machines-of-loving-grace/
Will do. Πα να πέσω τωρά, μιλούμεν αύριον. Να σας πω αννοίει μου τζιαι η όρεξη να βρεθούμεν που κοντά να πούμεν καμμιάν κουβένταν σοβαρήν!
ΔιαγραφήΕγώ δεν διάβασα τίποτε άρα η απόψη μου μαλλον δεν παρπατα αλλά εν να την πω ενιγουεϊ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι λοιπόν της άποψης ότι πριν να δουμε πιο εν το σωστό σύστημα πρέπει να δουμε σε ποιους απευθύνεται. Αν μια κοινωνία αποτελείται από συμφεροντολόγους, εγωιστές, απληστους κοντόφθαλμους κλπ (όπως η δική μας), αμφιβάλλλει κανείς ότι θα καταστραφεί ανεξαρτήτως συστήματος;
Η απάντηση στο έρωτημα του τίτλου για μένα είναι απλή: δεν επικράτησε ο (πραγματικός;)σοσιαλισμός γιατι δεν υπάρχουν αρκετοί (πραγματικοί ;)σοσιαλιστές.
Ε, μα αν δεχτούμεν ότι ο πολιτισμός εν μια προέκταση της "εξέλιξης" (εκτός τζιαι αν θεωρούμεν ότι το ότι ο άθρωπος τζιαι ο πολιτισμός που ανέπτυξεν εν εκτός του πλαισίου της φύσης), γιατί εν έshιει καταστεί ως η πλέον "βιώσιμη"/ "προσαρμόσιμη" η επιλογή της σοσιαλιστικής "ιδιότητας"; Βασικά η απάντηση σου προεκτείνει την ερώτηση, εν την απαντά.
ΔιαγραφήΒρε Μπανανιστανέ... τούντη στράτα θα σου φκάλω το καπέλο (τξιαι ξέρεις ίντα δυσκολία ένει να φκάλλεις το καπέλο άμα έχεις τζιέρρατα)... τζιαι θα σου πω ΙΓΚΟΣ!.
ΔιαγραφήΜε αστερίσκο όμως... διότι εκτός που την προδιάθεση τζιαι τον φυσικό εγωισμό... εν τζιαι το θέμα του τι τρεναρίσματος τυγχάνουν οι υπήκοοι, n'est-ce pas?
***
Γούφη, μεν συγχύζεις τον πολιτισμό με την εξέλιξη, μέγα λάθος.
Πως τα συγχίζω δηλαδή, θεωρείς ότι ο πολιτισμός εν κάτι εκτός της εξέλιξης, ή ότι διέπεται που άλλες "αρχές";
ΔιαγραφήΔαμέ ο Jarred Diamond κάμνει ολόκληρην πραγματείαν πως επηρέασεν την εξέλιξην του πολιτισμού η τροφή που είshιεν ο καθένας, η διαμόρφωση των ηπείρων, η διαθέσιμη πανίδα κλπ. Πως μπορείς να απομονώσεις το έναν που το άλλον; Εν πλήρως αλληλένδετα κατά την άποψη μου...
Πρόχειρα γιατί βιάζομαι...
ΔιαγραφήΟ Πολιτισμός εν μια έννοια που ορίζεται "ανθρώπινα". Η εξέλιξη εν μια ευρύτερη διαδικασία που δεν περιορίζεται από ανθρώπινους ορισμούς και κατατάξεις. Τζιαι ελπίζω να μεν την απλοποιείς σε στυλ "σερβάιβαλ οφ δε φίττεστ" γιατί βαρκούμε να εξηγώ το πως "φίττεστ" σημαίνει "αντάπτιβ" και όχι "στρόνγκεστ".
Σαν κάτι φίλους μου που λαλούν πως "σίγουρα υπήρχαν στο παρελθόν πιο προηγμένες που μας κοινωνίες => η θεωρία της εξέλιξης εν λάθος".... (παραμύθι που πουλούν οι της Χριστιανικής Δεξιάς στο Αμέρικα για να πολεμήσουν τους Δαρβινικούς (τους κανονικούς όχι τους "σόσιαλ ντάρβινισμ") με βιντεούθκια που "αποδυκνείουν" ότι υπήρξαν πιο προηγμένοι πολιτισμοί πριν που μας...)
Η εξέλιξη φάινεται να οδηγεί σε ολοένα και πιο πολύπλοκες δομές... (υποψιάζουμε ότ δαμέ μπάινει τζιαι θέμα εντροπίας) ... χωρίς όμως τούτο να σημαίνει τζιαι "καλλίττερες". Το αν εν "καλή" ή "κακή" η επόμενη εξελικτική βαθμίδα θα κριθεί εν τέλει που το πως θα λειτουργήσουν οι μεταλλάξεις / αλλαγές στο όποιον περιβάλλον παρουσιαστεί μετά... που το πόσο αναστρέψιμες είναι ώστε να μην οδηγήσουν σε εξαφάνιση εφόσον αλλάξουν πάλι οι συνθήκες κλπ.
Ο "πολτισμός" εν κάτι που εμείς -αυθαίρετα κατά την άποψη μου- ερμηνεύουμε ως ολοένα και "καλύτερη εκδοχή". Τώρα με ποια κριτίρια...
Εγώ λαλώ ότι ο "πρωτόγονος" που ήξερε πως να εξασφαλίζει θρεπτικές τροφές για λλόου του χωρίς σούπερ-μάρκετ ήταν σε καλλίτερη θέση... ακόμα τζιαι που εξελικτικής πλευράς γιατί΄διέτρεχε μεν περισσότερους κινδύνους αλλά ήταν λιγότερο εξραρτώμενους που τις "ελίτ" του ίδιου του είδους του.
Με άλλα λόγια... τούτο που λαλούμε "πιο εξελιγμένος πολιτισμός" δεν μας εξασφαλίζει με τίποτε ότι στην εξελικτική κλίμακα εγίναμεν ένα πιο "αντάπτιβ" είδος... αντίθετα... αν επικρατήσει η θέληση της ελίτ... θα γίνουμεν -η πλειονότητα -έναν είδος που την εξέλιξη του θα την ορίσουν οι λίγοι.
Εν τούτον ακριβώς που "φοβούνται" οι (νεο)μαλθουσιανοί τζιαι τα κοροδιάκια της Άυν Ραντ... ότι δηλαδή αν αφεθεί ο άνθρωπος ελεύθερος να ορίσει ο ίδιος την εξέλιξη του... τότε θα χάσουν το παινχίδι της κυριαρχίας (βλέπε "ελεγχόμενοι πληθυσμοί") τζιαι αντί ελεγχόμενος (που τζείνους) να γίνει "αυτοπροσδιοριζούμενος" τζιαι κυρίαρχος της ίδιας του της εξέλιξης.
Σόρρυ για τους αδόκιμους όρους τζιαι τα ορθογραφικοδαχτυλογραφικά λάθη αλλά... εσhιέστηκα!
Επομένως ... θεωρούν ότι πρέπει να παρέμβουν για να
... για να εξασφαλίσουν ότι οι ίδιοι θα καθορίσουν τα επόμενα στάδια εξέλιξης, κυρίως με την "παραγωγή" άβουλων ανρθωποειδών που θα είναι εύκολα διαχειρίσιμοι.
ΔιαγραφήΘα κάμω σχετικήν ανάρτησην, αφορμή να κάμω τζιαι λλίον refresh στο τι λέγεται επί του θέματος. Τζιαι λέμεν τα τζιαμέ.
ΔιαγραφήΒλέποντας τζιαι τα άλλα σχόλια, σίγουρα επηρεάζει ο "πολιτισμός" την εξελικτική διαδικασία... όπως και η αλληλεπίδραση της φάλαινας με το περιβάλλον της θα επηρέαζε την δική της εξέλιξη.
ΔιαγραφήΤεσπα... αν μεν το είδες:
http://topdocumentaryfilms.com/all-watched-over-by-machines-of-loving-grace/
Ειδικά τζιαμέ που μιλά για τους Χάμιλτον τζιαι Πράις... δώκε προσοχή.
http://en.wikipedia.org/wiki/W._D._Hamilton
http://en.wikipedia.org/wiki/George_R._Price
Woofis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά που παρατηρώ έχουμε [μαζί με την DIS] την τιμητική ΜΑΣ σ’ αυτήν ΣΟΥ την ανάρτηση... Φαίνεται ότι οι θέσεις και τοποθετήσεις ΜΑΣ σε προβληματίζουν και καλό είν’ αυτό...
Δεν έχω χρόνο τώρα για ένα ολοκληρωμένο σχολιασμό τώρα [ΣΟΎ χρωστώ και κάτι από την προηγούμενη ανάρτηση ΣΟΥ], όμως θα επανέλθω, είτ’ εδώ είτε στο blog ΜΟΥ... Προσωπικά ΔΕΝ ΚΑΘΟΛΟΥ αισθάνομαι ότι ο Κολλιόπουλος «έβαλεν μου γυαλιά». Δεν ξέρω τί είναι αυτό που εντυπωσίασε ΕΣΕΝΑ, αλλά ΔΕΝ είδα ΚΑΘΟΛΟΥ ουσία στον λόγο ΤΟΥ. Και ΝΑΙ, μια συζήτηση πρέπει να έχει ΚΑΙ αρχή και τέλος! Δεν πρέπει να συζητούμε επ’ αόριστον, αν θα κάνουμε ή όχι ΤΗΝ Επανάσταση!
Τέλος [για τώρα], εν τζιαι είδες κανένα λαοπούλην να λαλεί ότι το λάιν του εν νεν καλό;
Άνεφ, το "έβαλεν σου γυαλιά" εν υποκειμενική κρίση δική μου, ως "τρίτου", τζιαι φυσικά ο μόνος τρόπος να καταστεί τζιαι "αντικειμενική" θα ήταν έναν "γκάλοπ" ανάμεσα στο "κοινόν" που επαρακολούθησεν την εν λόγω ανταλλαγήν απόψεων. Οπότε το τι θεωρείς εσύ, ή ο Κολιόπουλος δεν έshιει τόσην σημασίαν. Αν τζιαι ακριβώς τούτον το σημείον κατ' εμέναν εν η δύναμη του Κολιόπουλου. Που τους τρεις σας εφάνηκεν (πάντα κατ' εμέναν) ο πιο "συνειδητοποιημένος" ότι υπάρχει "κοινόν" που σας παρακολουθεί τζιαι διαμορφώνει άποψη για σας τζιαι τα γραφόμενα σας.
ΔιαγραφήΌσο για τους "λαοπούληδες", ναι έχω ακούσει τζιαι θκιαβάσει πολλούς "απολογητές" του καπιταλισμού να προβληματίζονται για τες ατέλειες του συστήματος. Τζιαι να προτείνουν λύσεις. Η διαφορά τους με ένα σοσιαλιστήν εν θεμελιώδης στο ότι οι πρώτοι θεωρούν ότι το σύστημαν μπορεί να "διορθωθεί" ενώ ο δεύτερος εν σίουρος ότι εν θεμελιωδώς προβληματικόν. Εγώ φυσικά, στην παρούσα φάση της ζωής μου, συμφωνώ με τους σοσιαλιστές, ότι το "λάιν έννεν καλόν"...
Οφείλω μα παραδεχτώ πως όταν έκαμνα το προηγούμενο σχόλιο μου είχα διαβάσει μόνο το κυρίως κείμενο της ανάρτησης˙ δεν είχα διαβάσει και τα σχόλια και δη αυτά της Λεμέσιας, του Παύλου και του Bananistanoύ... Κι οφείλω να παραδεχτώ ότι, διαβάζοντας τα σήμερα, δεν απέφυγα [αυθόρμητα μου προέκυψε] ένα χαμόγελο διαβάζοντας μερικές από τις απόψεις που εκφράστηκαν από τους πιο πάνω... Δεν ήταν χαμόγελο απαξίωσης κι ούτε και περιφρόνησης, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφτώ πώς κάποιος μπορεί κρίνει τις σοσιαλιστικές ιδέες [και να μιλά μάλιστα και για εκσυγχρονισμό] χωρίς να έχει διαβάσει έστω και κάποια στοιχειώδη πράματα από τα έργα αυτών που θεωρούνται οι θεμελιωτές της θεωρίας του Σοσιαλισμού Κομμουνισμού [του Μαρξ και του Ένγκελς κυρίως], ασχέτως αν τα αποδέχεται ή όχι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρατηρώ ότι υπάρχουν κυρίως
- αφοριστικές τοποθετήσεις [ας πούμεν τοποθετήσεις για την «αύρα αυταρχισμού (τραμπουκισμού, για την ακρίβεια...) που αποπνέει συχνότατα η αυτοαποκαλούμενη αριστερά...», ή για την «πάλη σοσιαλισμού-καπιταλισμού που γίνεται σήμερα έσιει παραπάνω να κάμει με το πόσον κράτος θέλουμεν να έχουμεν», ή ότι «Δεν είναι τυχαίο ότι βρίσκονται περίπου 60-70 χρόνια πίσω από τους ευρωσοσιαλιστές» - είδαμε και τι πέτυχαν οι ευρωσοσιαλιστές], ή
- διαστρεβλωμένες θεωρήσεις για τον Σοσιαλισμό και σύγχυση για το τι εστί Σοσιαλισμός με τί Σοσιαλδημοκρατία [«Που την άλλην οι σοσιαλιστές προτείνουν παραπάνω κράτος έτσι ώστε να μεν κόφκει κάνένας πολίτης πίσω επειδή είσιεν την ατυχίαν να μεν τον βολέψει η ελεύθερη αγορά»], ή
- καταφανής αδυναμία [ίσως και γιατί έτσι βολεύει] να μελετηθούν και να αντικριστούν τα ιστορικά γεγονότα και εξελίξεις διαλεκτικά [σφαιρικά και στη βάση των αντιφάσεων τους και της πολυπλοκότητας τους] και υλιστικά [ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων υπαρκτών οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών δεδομένων -συνθηκών και καταστάσεων]...
Πολλά θα μπορούσα να πω [πιο πολύ για χάριν της συζήτησης γιατί μας διαβάζουν και τρίτοι και υπάρχουν πολλές παραποιήσεις και διαστρεβλώσεις] και θα προσπαθήσω να το κάνω σε ξεχωριστή ανάρτηση στο Blog ΜΟΥ, μέσα από ερωταπαντήσεις... Κι ας μην φοβάται ο Παύλος «τα εξ αριστερών σχόλια». Το πόσο ευγενικός μπορεί να είναι κάποιος [εξ αριστερών], εξαρτάται κι από το πόσο ο “αντίπαλος” του σέβεται τις δικές του απόψεις και γενικά τον πολιτικό του χώρο... Και σε κάποιες απόψεις [ΟΧΙ τις δικές του] ΔΕΝ είδα έστω και τον στοιχειώδη σεβασμό... Πέραν τούτου από τη στιγμή που θεωρούμε [ως Αριστεροί] ότι «το σύστημαν [...] εν θεμελιωδώς προβληματικόν», τι ευγένεια να δείξουμε προς τους θιασώτες κι απολογητές του;
Woofis, θα ΣΟΥ εισηγούμουν να ρίξεις και αρκετές ματιές στο βιβλίο του Ραφαηλίδη “Η Μεγάλη Περιπέτεια του Μαρξισμού”...
Άνεφ έshιεις απόλυτο δίκαιο στην παρατήρηση σου ότι αρκετοί που μας (εμού μη εξαιρουμένου) ασκούμεν κριτικήν χωρίς καν να έχουμεν ολοκληρωμένην εικόνα. Συμφωνώ επίσης ότι η μελέτη, σε προσωπικόν επίπεδον, εν πολύτιμη τζιαι απαραίτητη. Ακόμα όμως πιο πολύτιμη εν η αλληλεπίδραση των αθρώπων, είτε δια ζώσης είτε με άλλους τρόπους, τόσον για τους ίδιους τους συμμετέχοντες, όσον τζιαι (ίσως τζιαι περισσότερον) για όσους παρακολουθούν την αλληλεπίδρασην. Οπότε εκτιμώ πολλά τη συμμετοχή σου στη συζήτηση, παρά το μειδίαμαν, ή την ενόχλησην που ενδεχομένως σου προκαλεί, τζιαι θα περιμένω με ενδιαφέρον μιαν σχετική δική σου ανάρτηση. Ευχαριστώ επίσης για την παραπομπή, ελπίζοντας να αποτελεί μιαν εκλαϊκευμένην πραγματείαν, διότι για να είμαι ειλικρινής, όσες φορές εδοκίμασα να θκιαβάσω τες ατόφιες μελέτες τζιαι κείμενα των κλασσικών (πάσης φύσεως), ήβρα τα εξαιρετικά κουραστικά τζιαι δυσνόητα.
ΔιαγραφήΠράγματι είμαι συγχισμένος μεταξύ κομμουνισμού/μαρξισμού/σοσιαλισμού/σοσιαλδημοκρατισμού/αριστεράς. Αλλά σαννα μεν είμαι μόνος μου. Η ΕΔΕΚ ήνταμπονει; Το ΑΚΕΛ; Οι Γερμανοί εν αρκετά ξεκάθαροι ονομάζοντας τους εαυτούς τους Σοσιαλδημοκράτες, οι Κυπραίοι παίζουν το σε παραπάνω ταμπλώ;
ΔιαγραφήΌσον για την μελέτην έσιει το δίκαιον του ο Άνεφ, το ίδιον τζαι ο Γούφης. Εγώ λέω: μπορείς να είσαι άθεος αν δεν είσαι πλήρως θκιαβασμένος με την Αγίαν Γραφήν τζιαι έστω τα βασικά πατερικά κείμενα τζιαι χωρίς να έσιεις εμβαθύνει στην σύγχρονη θεολογίαν τζιαι την ιστορίαν του Χριστιανισμού σε αντιδιαστολή με άλλες μονοθεϊστικές θρησκείες τζιαι φιλοσοφικές τάσεις;
Ούτε ΜΙΑ λέξη αυτοκριτικής. Παραπομπή στο κατηχητικό του κόμματος. Καταστολή της ελεύθερης σκέψης. Πλήρης κηδεμονία. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυστήνω να παρακολουθήσεις τον Άνεφ, αν δεν το κάμνεις ήδη, γιατί εν πολλές φορές που ασκεί κριτικήν στο ΑΚΕΛ τζιαι την αριστεράν, ενώ πάντα προσπαθεί να συζητήσει με επιχειρήματα. Όσο για τα περί "ευγένειας", εν υποκειμενικά. Προτιμώ πολλά παραπάνω να συμμετέχει κάποιος σε μια συζήτηση με έντασην ή αγένεια (αν τζιαι εν ανέχομαι τες βρισιές), παρά να απέχει απαξιώνοντας την...
ΔιαγραφήΑγαπητέ Γούφη, δεν είμαι καινούρια στο χώρο των ιστολογίων. Είσαι πολύ καλοπροαίρετος. Κάποτε είχα ανάλογες απόψεις με τις δικές σου για τις συζητήσεις, μέχρι που τα ψέμματα, η διαστρέβλωση και η στοχοποίηση εναντίον μου (όπως και εναντίον άλλων διαδικτυακών χρηστών που ήδη αποχώρησαν εδώ και καιρό για τους ίδιους λόγους) έφτασαν σε τέτοιο σημείο που δε μου επέτρεπαν ούτε καν να αφήνω τα σχόλια στην πιρόγα ελεύθερα. Ούτε έχω το χρόνο να τα παρακολουθώ, έτσι κι αλλοιώς, γι αυτό παραμένουν κλειστά. Μόνο κάτι θα σημειώσω, δεν αναφέρθηκα σε "ευγένειες", εσύ το έκανες. Οι δικές μου παρατηρήσεις αφορούσαν την κηδεμονία, δηλαδή την επιβολή. Επιλέγω μόνη μου τι διαβάζω, με ποιον και που παρεμβαίνω ή συνομιλώ, όπως και ποια συμπεράσματα εξάγω από τις όποιες δηλώσεις γίνονται. Μην το προσωποποιείς, σε παρακαλώ. Το πρόβλημα είναι οπαδικό και τείνω να πιστεύω, ανίατο. (Δε χρειάζεται να απαντήσεις σε αυτό το σχόλιό μου. Προτιμώ να τα αφήσουμε ως εδώ.)
ΑπάντησηΔιαγραφήWoofis
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια και η συζήτηση συνεχίζεται ακόμα και επειδή αφέθηκαν και κάποιες αιχμές [ας πούμεν, η κα Λεμέσια μετά το δεύτερο δικό μου σχόλιο, έκαμε νέα παρέμβαση και κάτι ψέλλισε περί «αυτοκριτικής [και] παραπομπής στο κατηχητικό του κόμματος, καταστολής της ελεύθερης σκέψης, πλήρους κηδεμονίας» και άλλων τέτοιων γενικών κι αορίστων φληναφήματα], θα πω κι εγώ ακόμα 2-3 κουβέντες...
Βασικά έχω να κάμω μερικές διευκρινήσεις/τοποθετήσεις/παρατηρήσεις:
1. Συνήθως τα σχόλια μου δεν τα διαβάζω πριν τα ποστάρω, κι αυτό έχει ως αποτέλεσαν να παρατηρούνται σ’ αυτά συντακτικά [πιο πολύ] λάθη. Τούτο κάμνει ενίοτε τα λεγόμενα μου, είτε μη κατανοητά, είτε να προκαλούν παρερμηνείες. Νομίζω όμως, ότι εδώ ήμουν απόλυτα σαφής με τα όσα είπα...
2. Να επαναλάβω ακόμα μια φορά ότι, όταν μιλάμε και γράφουμε δημόσια [συμπεριλαμβανομένου και του χώρου του διαδικτύου] και εκφράζουμε θέσεις απόψεις και κάμνουμε τοποθετήσεις, πρέπει να αναμένουμε ότι οι θέσεις μας πιθανόν να προκαλέσουν κι αντι-θέσεις κι ίσως κι αντιπαραθέσεις. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε και έτοιμοι να δεχτούμε και κρίσεις και επικρίσεις και μομφές και ειρωνείες. Ποτέ όμως βρισιές, αφορισμούς και χλευασμό κι απαξίωση...
3. Κι αν έχουμε τα κότσια [για να μην πω κάτι άλλο] να υπερασπιστούμε τις θέσεις και τις απόψεις μας και είμαστε υπέρ του διάλογου [όπως μιαν την άλλη διατεινόμαστε], ΔΕΝ απαγορεύουμε σε συγκεκριμένους bloggers να αφήνουν σχόλια στις αναρτήσεις μας και ούτε κλείνουμε τα σχόλια. Άντε να βάλουμε μετριασμό αν έχει ενοχλητικούς που αφήνουν απορρίμματα... Εκτός κι αν ως σύγχρονοι νάρκισσοι θέλουμε ν’ άκουμε μόνο την δική μας φωνή [στο Blog μας], ή πιστεύουμε ότι κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια και δεν δεχόμαστε να ακούσουμε οτιδήποτε που πιθανόν να την αμφισβητεί... Αυτό κι αν είναι ελιτισμός!
4. Άραγε πόσοι σε τούτον τον κόσμο μπορούμε να επιλέγουμε; Είδα σ’ ένα video [μετά από σχετική παραπομπή από το ελλαδικό Blog “Ροΐδη Εμμονές” – μια ηλίθια εκφωνήτρια σ’ ένα ηλίθιο τηλεοπτικό διαγωνισμό τον είπε χτες “Ροϊδή”] τον πολύ Πρετεντέρη να λέει «... εγώ δεν δέχομαι την ευθύνη δηλαδή της δικής μας πολιτείας να έρχονται χιλιάδες [μετανάστες[ οι οποίοι καθ’ οδόν μέσ’ τον Γενάρη μήνα παίρνουν τα παιδιά τους, ανεβαίνουν σε μια βάρκα στο Αιγαίο και προφανώς πνίγονται», και τον σιχάθηκα...
5. Τες λαφαζανιές περί ίσων αποστάσεων από τα “δύο άκρα” και περί της ανεξάρτητης και ελεύθερης σκέψης, [αλήθεια, πώς και σε τι περιβάλλον αναπτύσσεται αυτό το φρούτο;] τις άκουω βερεσέ. Αν δεν υπάρχει οικονομική ανεξαρτησία και οικονομική απεξάρτηση, ΚΑΜΙΑ ελεύθερη σκέψη ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει εκτός από τους μοναχούς, τους ασκητές και τους αναρχικούς... [Για τη θεωρία των “δύο άκρων”, δες και την νέα μου ανάρτηση – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2014/01/112014.html]…
6. Τέλος ο Ραφαηλίδης διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα καθώς τα κείμενα του τα διανθίζει με μπόλικο καυστικό χιούμορ. Όμως είναι μαρξιστής!
Σε μιαν ανάρτηση μου υπό τον τίτλον "Βία", είχα αναφέρει ότι ενδέχεται σε συζητήσεις, οι οποίες εκτραχύνονται, να νιώσει κάποιος ως να του ασκείται βία, τζιαι να καταστεί μια κατά τα άλλα ωφέλιμη τζιαι ευχάριστη ασχολία (μπλόγκιγκ, σχολιασμός άρθρων τζιαι αναρτήσεων κλπ.) παντελώς ανεπιθύμητη τζιαι δυσάρεστη. Επειδή έχω ζήσει έτσι καταστάσεις, δεν μπορώ να αδικήσω τη Λεμέσια για την επιλογήν της. Μεν ξεχνούμεν εξάλλου ότι ένα μπλογκ μόνον οικειοθελώς μπορεί να καταστεί "αγορά" για διάλογο, ενώ πολλοί μπορεί απλά να το χρησιμοποιούν για άλλους σκοπούς.
ΔιαγραφήΓια τα "δύο άκρα" θα σχολιάσω στο μπλογκ σου, αν τζιαι πρέπει να αναφέρω ότι σχετικές με το θέμα μπορούν να θεωρηθούν, έστω εμμέσως, οι αναρτήσεις μου με τίτλο "Απολιτίκ" τζιαι "Εσύ με ποιους είσαι".
Woofis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλώς να υπενθυμίσω ότι ο υποφαινόμενος έχει υποστεί διαδικτυακώς [και ενίοτε υπόκειται ακόμα] τόσες υβριστικές και χυδαίες επιθέσεις [κι ΕΓΩ και η Οικογένεια ΜΟΥ], όσο λίγοι στο διαδίκτυο...
Ορίστε εδώ σ’ αυτό το link τι έγραψε κάποτε κι ο Aceras επί τούτου: http://acerasanthropophorum.blogspot.com/2010/08/blog-post_22.html