Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Μελαγχολικός "Νίκαρος"...

Τσα - γεια!
..........τζιαι εννοώ τον Νίκαρον τον Σπηλιάν τζιαι τους κακούς του σπόρους.............




Ώσπου να ξανάρτει Αύγουστος με θκιό πανσελήνους, stay cool and keep rocking!

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Γεννάτε υπεύθυνα!

Είχα έναν ωραίον πρωϊνό ως τωρά τζιαι είπα να κάμω την καλήν πράξην της ημέρας καθώς τζιαι να βάλω έναν λιθαράκιν στη διάσωσην του πλανήτη με την παρούσαν ανάρτηση. Μα τι "αλτρουιστής" που είμαι. Φαντάσου τα "πλήθη" που θα θκιαβάσουν το blog μου τζιαι θα ανοίξουν τα μμάθκια τους που το συγκεκριμμένον ψήγμαν "γούφειας λογικής" (ψωνάρα ρε παιδί μου).
Είχα θκιαβάσει μιαν ανάρτησην του φίλου του Στέλιου Παπαλάγκι, όπου ο εξίσου φίλος Ηλίθιον Αγρινόν έβαλεν ως σχόλιον μιαν υπερσύνδεσην. Η υπερσύνδεση οδηγούσεν σε ένα βίντεο μιας διάλεξης κάποιου γέρο - καθηγητή που την Αμερικήν ο οποίος λαλεί κάποια τόσον αυτονόητα πράματα όσον εν "σιοκκαριστικά". Εν σιοκκαριστικόν επίσης το πόσον αυτονόητα είναι σε συνδυασμόν με τον στρουθοκαμηλισμόν ενός ολόκληρου είδους, που τυγχάννει να εν επικεφαλής της τροφικής αλυσίδας του πλανήτη - του homo sapiens δηλαδή.
Όποιος θέλει να δει ολόκληρην την ακολουθίαν του βίντεο μπορεί να την εύρει δαμέ (όποιος βαρεθεί να δει ούλλην τη διάλεξην χάννει).
Έσιει τζιαιρόν που εκατάλαβα ή τέλος πάντων εσυναισθάνθηκα (ατς!) το πρόβλημαν του υπερπληθυσμού του πλανήτη. Εν τζιαι που τες πιο στάνταρ δικαιολογίες που βάλλω μπροστά όποτε με ρωτήσουν "πότε εννά κάμω την κόρην". Αλλά που την άλλην είχα ως τωρά την ψευδαίσθησην ότι "η ανάπτυξη εν καλόν πράμαν" φτάννει να ένει "αειφόρος". Μεγάλη ψευδαίσθηση.


Εντάξει, η αλήθκεια είναι ότι έχω την τάσην να "μερακλώννω" εύκολα τζιαι να υπερβάλλω αλλά τα συμπεράσματα μου εμέναν προσωπικά αφού είδα τη διάλεξην ούλλην (μα ήντα ωραία να έσιεις αθκιάσην που την μισθωτήν δουλείαν έστω τζιαι για λλίον τζιαιρόν!) συνοψίζονται στα εξής:. οϊ μόνον εν θέλουμεν ανάπτυξην παραγωγής τζιαι αύξησην του πληθυσμού (αρκέψετε που την Κύπρον που κλάννουν ορισμένοι ότι "γεννάτε γιατί χαννούμαστεν") αλλά καλλίττερα θα ήταν να είχαμεν 0% ανάπτυξην με παράλληλην μείωσην του πληθυσμού. Διότι παραπάνω ανάπτυξη σημαίνει παραπάνω σπατάλη των (περιορισμένων) πόρων του πλανήτη τζιαι παραπάνω πληθυσμός σημαίνει συνεχώς αυξανόμενες τζιαι ακόρεστες ανάγκες.
Πως θα πετύχουμεν έτσι πράμαν; Βασικά ο μόνος τρόπος να το κάμουμεν είναι η εκπαίδευση (π.χ. να δουν ούλλοι έτσι είδους διαλέξεις), που θα οδηγήσει σε ορθολογιστικόν έλεγχον γεννήσεων, ενώ παράλληλα θα μειώννει τες επιπτώσεις της ζωής μας στον πλανήτην (π.χ. με έρευναν για παραγωγήν τροφής τζιαι ενέργειας μειωμένων περιβαλλοντικών επιπτώσεων). Αν μεν το κάμουμεν μόνοι μας (σε τοπικόν, εθνικόν, διεθνές, παγκόσμιον επίπεδον) η φύση εννά το κανονίσει μόνη της (με πόλεμον, πείναν, αρρώστιες κλπ.).
Εννά συμφωνήσω τζιαι με τους φίλους τους κομμουνιστές ότι ο καπιταλισμός εν βοηθά να "ξυπνήσουμεν". Το θέμαν είναι αν μπορούμεν να τον "ανατρέψουμεν" ειρηνικά (γιατί φοούμαι τα γαίματα).
Ώσπου να κανονιστούμεν μόνοι μας πριν μας κανονίσει ο πλανήτης, stay cool and keep rocking!

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

"Οι επιθυμούντες τη διχοτόμηση περιμένουν τον Αναστασιάδη"


Μα εν τίτλος ανάρτησης τούτος, τη μέρα των γενεθλίων μου ρε κουμπάρε; Μακάρι να εν καλά ο κ. Σενέρ Λεβέντ με τ' όνομαν εις στη σημερινήν του στήλην στον ΠΟΛΙΤΗΝ:

Μα έσυρεν σου τζιαι σέναν τασάκια καμμιάν ημέραν;

Εννά μου πεις "ήντα ζόριν τραβάς, ο άθρωπος λαλεί την άποψην του. Εν τζιαι αριστερός, εννά μεν τον πιάσει το "αντι-συναγερμικόν-αναστασιαδικόν μικρόβιον" των ομοϊδεατών του ποδά;" (ή μάλλον εν εγώ που τα λαλώ τούτα, τέσπα). Ή εννά μου πεις "τζιαι σου ήντα στενοχωρκέσαι, είσαι τίποτε απολογητής του Νίκαρου;". Όπως φαίνεται τζιαι δαμέ εν έχω πρόβλημαν να του τα σούρω, αφού τζιαι τούτος διά ένα σωρόν αφορμές.
Αλλά, όταν αθρώποι όπως τον Λεβέντ, που πάντα εθεωρούσα στοιχειωδώς προοδευτικούς τζιαι νηφάλιους, βάλλει εν καιρώ προεκλογικής έτσι άρθρα - φυτιλιές, νομίζω κάτι εν πάει καλά. Ας δούμεν λλίον τι λαλεί, τι επιχειρήματα προβάλλει, μέσα τζιαι που το πρίσμαν των λεγόμενων   Λογικών Σφαλμάτων:

1) "Χωριό που φαίνεται μήπως θέλει κολαούζο; Ο Αναστασιάδης είναι ο ευνοούμενος της Αμερικής και της Αγγλίας" (εννά επερίμενες που κάποιον που τον ετζιυνηούσαν να τον παίξουν λόγω "φακελλώματος" ότι εν θα εφακέλλωννεν έτσι σκέδιον).
2) "Εκείνοι είναι ουσιαστικά οι πατέρες της ιδέας της διχοτόμησης στην Κύπρο"
3) "Το νησί έγινε έτσι επειδή το ήθελαν εκείνοι" (βασικά για ούλλα όσα εγίναν στην Κύπρον τζιαι τες πρώην αποικίες των άγγλων, συν ίσως το σιριβίδιν τζιαι την λειψυδρίαν φταιν οι αγγλοαμερικάνοι κατά τον κ. Λεβέντ - κάτι μου αθθυμίζει τούτον, αν ναι όπως το ΑΚΕΛ με την "επάρατην δεκαετίαν Κληρίδη", τζιαι τζείνη φταίει για το σιριβίδιν, για τη λειψυδρίαν εν η ΕΟΚΑ (Β') τζιαι ο Γρίβας που φταίσιν).
4) "Ο Νίκος Αναστασιάδης ο οποίος ετοιμάζεται να γίνει πρόεδρος στην Κύπρο είναι ευνοούμενος αυτών των δόλιων δυνάμεων"
5)΄"Είναι πολύ ευχαριστημένοι οι δεξιοί μας, και δυστυχώς, και οι στενόμυαλοι αριστεροί μας"
6) "Αλλά μην ξεχνάς ότι αν δεν έχει ακόμη καταγραφεί επισήμως η διχοτόμηση στο νησί, αυτό οφείλεται στον Χριστόφια και το κόμμα του".

Έθθα ππέσω στον πειρασμόν να σχολιάσω. Ούτε για το κλασσικόν κυπριακόν αϊπιν "παγκόσμια συνομωσία - μανία καταδιώξεως" ούτε το "ούλλοι φταιν εκτός που λλόου μας". Όποιος θκιαβάσει τα παραπάνω ας εντοπίσει τα όποια λογικά σφάλματα της επιχειρηματολογίας του κ. Λεβέντ σαν τεστάκιον. Απλά θα σας βάλω έναν παράδειγμαν για βοήθειαν:

"Το ΕΛΑΜ είναι κάθετα εναντίον του Νίκου Αναστασιάδη. Το ΑΚΕΛ τζιαι ο κ. Χριστόφιας είναι κάθετα εναντίον του Νίκου Αναστασιάδη. Άρα το ΑΚΕΛ και ο κ. Χριστόφιας είναι υποστηρικτές του ΕΛΑΜ".

Ώσπου να "ξεφιτιλιαστούμεν" (τζιαι εγώ να γιορτάσω γενέθλια στα Λιμνιά ή την Γιαλούσα), stay cool and keep rocking!!


Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Είμαστεν ούλλοι μετανάστες.


Βασικά υπόψιν είχα το "είμαστεν ούλλοι νομάδες" αλλά εν πιο επίκαιρον το σύνθημαν στους τοίχους. Εψές εθώρουν ένα ντοκυμαντέρ στο History Channel, με τίτλον "Ιστορία των πάντων σε θκιό ώρες". Κάμνει μιαν πολλά γλήορην αναδρομήν που το big bang ως τα σήμερα. Βασικά αν θεωρήσουμεν  την διάρκειαν ζωής του σύμπαντος (14 δις χρόνια) ως 14 χρόνια, η γη υπάρχει για πέντε μόνο χρόνια. Ολόκληρη η καταγεγραμμένη ιστορία του αθρώπινου είδους διαρκεί μόλις τρία λεπτούθκια τζιαι οι τελευταίοι θκιό-τρεις αιώνες με τες μεγάλες ανακαλύψεις κάτι δευτερολεπτούθκια. Τούτον ως υπενθύμιση της "σημασίας" μας σαν είδος στον πλανήτην τζιαι το σύμπαν πιο γεννικά.
Κάποιαν στιγμήν που λαλείτε (100 - 150.000 χρόνια πριν), μετά που οι πρόγονοι μας εκατεβήκαν που τα δεντρά (λόγω του τότε φαινομένου του θερμοκηπίου που αραίωσεν τα δέντρα πολλά - ως λλίον πριν είσιεν δάσος ακόμα τζιαι στους πόλους), αρκέψαν να κινούνται που κάπου στη σημερινήν Αιθιοπίαν προς τα βόρεια. Η ώθηση τους προς νέα εδάφη είσιεν να κάμει βασικά με αναζήτησην τροφής, αφού ήταν κυνηγοί - συλλέκτες, με αποτέλεσμαν να χρειάζουνται αρκετά τετραγωνικά χιλιόμετρα γης για να καλύψουν τες ανάγκες τους. Μέσα στες δεκάδες σιηλιάες χρόνια που επεράσαν, εφτάσαν στα πέρατα της αφρικανο-ευρω-ασιατικής ηπείρου, αφού στην πορείαν ανακαλύψαν εργαλεία τζιαι φωθκιάν τα οποία εβοηθήσαν τους να αντέχουν σε ούλλα τα κλίματα (το πρώτον ζώον που το εκατάφερεν τούτον). Μια εποχή παγετώνων που επαρουσιάστηκεν επάγωσεν τες θάλασσες τζιαι επέτρεψεν τους να ρέξουν στην όφκερην που αθρώπους αμερικανικήν ήπειρον αλλά τζιαι στην Αυστραλίαν τζιαι τα μεγάλα νησιά πάραδίπλα. Η εποχή των παγετώνων επέρασεν τζιαι οι θάλασσες απομονώσαν τες ηπείρους (αφρο-ευρω-ασιατικήν που αμερικανικήν τζιαι Αυστραλίαν). Παράλληλα, οι αππάροι, που ήταν αμερικάνικον είδος, ερέξαν τζιαι τζείνα ανάποδα, αλλά για κάποιον λόγον εξαλειφτήκαν που την Αμερικήν. Τούτη η εξέλιξη είσιεν δραματικές επιπτώσεις, αφού κάποιες δεκάδες σιηλιάες χρόνια μετά, οι αππάροι επιστρέψαν πίσω, με Ισπανούς, Πορτογάλλους, Εγγλέζους τζιαι άλλους Ευρωπαίους πάνω τους, για να τους δώσουν πλεονέκτημαν απέναντι που τους υποανάπτυκτους ιθαγενείς. 
Έτσι, 10-15.000 χρόνια πριν, είχαμεν απλωθεί όπως τα λέσια πόλα-σέλα στον πλανήτην, αλλά ακόμα ούλλοι ήταν κυνηγοί-συλλέκτες, με αποτέλεσμαν να μεν έσιει ακόμα οικισμούς κάποιας μορφής. Λλίες σιηλιάες χρόνια μετά, κάποιοι πολιτισμοί στην Μεσοποταμίαν, στες κοίτες μεγάλων ποταμών (καταλοίπων της εποχής των πάγων) εκαταφέραν να ανακαλύψουν την σπορά διαφόρων ειδών γρασιθκιού (σιτάριν, βρώμη κλπ.). Έτσι επολλύναν τουλάχιστον 10 φορές την διατροφικήν ικανότηταν ανά μονάδα γης. Τούτον επέτρεψεν τους  να αρκέψουν να μεινίσκουν παραπάνω κόσμος συνάμενος,   με αποτέλεσμαν να γίνουν τα πρώτα χωρκά. Τα χωρκά εχρειάζουνταν κάποιαν μορφήν διαχείρισης (διότι αλλιώς εννά εγίνετουν χαμός) οπότε αρκέψαν να λειτουργούν διοικήσεις αλλά τζιαι  "συναλλαγές". Η εξημέρωση των αλόγων, των γαδάρων τζιαι των καμηλών εβοήθησεν στην εξάπλωσην των ανταλλαγών ως εμπόριον ενώ η ανακάλυψη του τροχού τζιαι των καροτσιών επολλαπλασίασεν την ποσότηταν που εμεταφέρετουν σε ούλλην την υπερ-ήπειρον.
Για να μεν τα πολλολαλώ, δείτε (αξίζει) οι ίδιοι το ντοκυμαντέρ δαμέ.  
Το point μου εν το εξής: ως είδος είμαστεν πολλά πρόσφατοι στην εξέλιξην του σύμπαντος, στην εξέλιξην του πλανήτη, στην εξέλιξην της ζωής πάνω του. Αλλά για κάποιον ανεξήγητον λόγον έχουμεν την ψευδαίσθησην ότι είμαστεν κάτι σούππερ σπέσιαλ, κάτι κόντρα γουάο, το κέντρον του είναι, το άκρων άωτον της δημιουργίας, οι "εκλεκτοί" κάποιου πατερούλλη με άσπρα μαλιά, (ή με τουρπάνιν ή κκέλη πασιή, έσιει πολλά vesions). Τζιαι να ήταν μόνον τούτον. Οϊ μόνον έχουμεν τούτα τα delusions of grandeur, αλλά εχωριστήκαμεν σε σιήλιες φατρίες, σιήλια έθνη, σιήλιες ιδεολογίες, τζιαι αφού πρώτα εσπάσαμεν τα μούτρα μας σχεδόν όσες φορές όσα χρόνια έχουμεν πολιτισμόν, είμαστεν σε σημείον που μπορούμεν να εξαλειφτούμεν μόνοι μας, άμεσα (με πομπούες) ή έμμεσα (με καταστροφήν ποικιλοτρόπως του πλανήτη). 
Τζιαι η πιο μεγάλη παράνοια ούλλων εν ο ρατσισμός. Η αυταπάτη ότι κάποιοι που μας εν ανώττεροι που τους άλλους. Λες τζιαι έννεν ούλλοι μας που εξεκινήσαμεν που τζιείνους τους κακομάζαλους, φοϊτσιασμένους homo sapiens της σημερινής Αιθιοπίας. 
Ο Carl Sagan μιλά όμορφα για την ασημαντότηταν τζιαι την παράνοιαν μας δαμέ .
Μου είναι αδύνατον πραγματικά να φανταστώ ποιος στοιχειωδώς μορφωμένος, ενημερωμένος, ενσυνείδητος τζιαι προσγειωμένος homo sapiens μπορεί να δει τούτον το φιλμάκιν τζιαι ακόμα να μπορεί να αποδεχτεί την ανθρωποκεντρικήν χίμαιραν των μονοθεϊστικών θρησκειών που καταδυναστεύκουν τον πλανήτην τζιαι αποτελούν κύριες αιτίες διχασμού τζιαι απειλής πολέμου. Να μπορεί ακόμα να φαντασιώννεται ότι εν κάτι το ξεχωριστόν σε έναν σύμπαν που κάθε δέκατον του δευτερολέπτου καταπίννει γαλαξίες ολόκληρους. Να χωρεί πλέον στο νουν του ότι εν καλλίττερος, ανώττερος, αξιόττερος που τον συνάθρωπον του, μετανάστην, άλλης ιδεολογίας, άλλης εθνικο-θρησκευτικής αυταπάτης.
Ώσπου να γίνουμεν ούλλοι μετανάστες στα αστέρκα ως ίδιοι αθρώποι, stay cool and keep rocking! 

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Κυπρο - Ισπανική Ένωση Δυνάμεων!

Yeah baby! Επιτέλους κάτι για να σιαίρουμαι κατάϋρα των "μαύρων επετείων" (sic). Η Κυπρο-Ισπανική (ή Ισπανο-Κυπριακή) power team "Building with Earth" (της οποίας είμαι πολλά happy μέλος) εκέρδισεν το 2ο βραβείον στον Κυπριακόν Διαγωνισμόν Επιχειρηματικότητας.


Επιάσαμεν τζιαι το κατιτίς μας αλλά πιο πολλά εχαρήκαμεν ότι έσιει τζι'άλλους που μας θεωρούν "σοβαρούς". Ετοιμαστείτε Κυπραίοι μου να αρκέψετε να θωρείτε ωραία πράματα γυρόν σας:


Για όσους εν εκαταλάβετε, θα ξαναβάλουμεν το πλιθθάριν τζιαι τα παραδοσιακά υλικά κατασκευής κτιρίων στη ζωή σας με νέους τρόπους τζιαι τεχνολογίες . Αλλού που εν έχουν παράδοσην τζιαι είναι η νέα δυναμική τάση αειφόρου δόμησης. Τζιαιρός να στραφούμεν τζιαι μεις "πίσω στο μέλλον"!

'Ωσπου να βάλουμεν μπρος για τα καλά, stay cool and keep rocking!

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Η χαρά τζιαι η πίκρα της "εξουσίας"...

Μεσημέριν. Στο αυτοκίνητο με τα κοπέλια, περιμένουμεν τη μάμμα να ψουμνίσει που το φούρνο. Εν ξεσαλωμένοι γιατί βαρκούνται, έσιει ώραν που γυρίζουμεν γιατί έπρεπεν να τους φκάλουμεν διαβατήρια, για να μπορούν να ταξιδέψουν μαζί μας τον Αύγουστο στα νησιά της μαμάς πατρίδας.
Αρχικά παίζουν φωνάζοντας, στα όρια του καφκά. Τα πόθκια του ενός εν μεσ'τα μούτρα του άλλου. Σιγά σιγά τα χάχχανα μετατρέπουνται σε γκρίνιαν του ενός (αφού τρώει τα σάνταλα του άλλου - λογικόν). Λαλώ τους μιαν (σταματάτε), λαλώ τους θκιό (κάτω τα πόθκια σου που τα μούτρα του αρφού σου), λαλώ τους τρεις (σταματάτε ώσπου σας το ζητώ ευγενικά τζιαι ήρεμα). Η επόμενη μου κίνηση εν θκιο-τρεις πατσαρκές στα πόθκια του ενός τζιαι φωνές που (υποσυνείδητα) ελπίζω να ακούουνται μόνον στο συγκεκριμένον τετράγωνον. Ο ένας (ο πιο"νούσιμος") που είσιεν τζιαι τα πόθκια ως πριν λλίον κατάμουτρα σσιωπά. Ο δεύτερος κάμνει το λάθος να συνεχίζει να χαχχανίζει, αν τζιαι εν φανερόν ότι  εν που νευρικότηταν πλέον. Παίρνω τον σηκωτόν στην μιαν άκρην του καθίσματος, μακριά που τον αρφόν του. Ευτυχώς αποφεύκω άλλην βίαν, σωματικήν ή λεκτικήν.
Γυρίζω μπροστά. Πίσω μου εν ησυχία πλέον. Κάμνω αναδρομήν στο πόσον "ωραία" ένοιωσα κατά την εκτόνωσην του θυμού μου. Τζιαι προσπαθώ να καταπιώ πόσον άσιημα νοιώθω αμέσως μετά. Αλλά φυσικά εν μπορώ πλέον να δείξω μεταμέλειαν. Ο "εξουσιαστής" εν πρέπει να δείχνει πολλήν αδυναμίαν. 'Ερκεται τζιαι η μάμμα με τα ψώνια, ανυποψίαστη για το συμβάν. Λαλώ της το μετά που κανέναν τέταρτον, δείχνει κατανόηση. Αλλά εγώ εν νοιώθω καλλίττερα.

Πως θα υπάρξει ποττέ πραγματική δημοκρατία σε έναν κόσμον που η εξουσία του τζιύρη εν ακόμα αναγκαία;
Ώσπου να μεν μας εξουσιάζουν τζιαι να μεν εξουσιάζουμεν που τα γεννοφάσκια μας, stay cool and keep rocking!