Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2017

Μετά θάνατον ζωή τζιαι ευτυχία

Έναν που τα ευχάριστα κλασσικά στοιχεία των ημερών των γιορτών εν η ερώτηση "καλάν εσείς που εν πιστεύκετε στο θεόν τζιαι το Χριστό γιατί "γιορτάζετε" τζιαι συμμετέχετε με μας τους "πιστούς", έννεν υποκρισία τούτον;". Ή η ειρωνική διαπίστωση ότι "πρέπει να εν πολλά εκνευριστικές για σας τους άθεους τούτες οι μέρες". Η απάντηση τζιαι στες θκιό εν απλή τζιαι τόσον κοινής λογικής που αναρωθκιέσαι γιατί εν το θωρούν οι "πιστοί" (αν τζιαι εδώ τζιαι χρόνια εν περιμένω κοινήν λογικήν που οποιονδήποτε είδους "πιστού", ειδικά άμα εν θιασώτης της "τυφλής πίστης"). Αφενός εν απαιτείται να "πιστεύκεις" μιαν δοξασίαν για να συμμετάσχεις τζιαι να περάσεις καλά. Αφετέρου πρέπει να είσαι πολλά μίζερος τζιαι χωρίς φαντασίαν για να "νευριάσεις" επειδή ο κόσμος γυρόν σου πιστεύκει σε πράματα που θεωρείς πελλάρες. Τούτον εν καθημερινόν στοιχείον, ασχέτως αν όντως μέσα στες "γιορτές" παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Εξάλλου εν ευκαιρία να περάσεις ακόμα πιο καλά, αφού ο κόσμος σε έτσι περιόδους, καλώς ή κακώς, εν σε πιο καλήν διάθεσην από ότι στες "καθημερινές". Διοργανώνει παραπάνω εκδηλώσεις, ξεφεύκει που την προσήλωσην στον βιοπορισμόν, μαειρεύκει νόστιμα φαγιά, φτιάχνει εντυπωσιακά γλυκά, ντύνεται όμορφα τζιαι ενίοτε κάμνει τζιαι ευφάνταστα στολίσματα. Πόμπα δηλαδή. What's there not to like? Ο "άθεος" που επιτρέπει στην ιδεολογίαν του να μιζερκάσει μέσα σε τούτην την μυσταγωγίαν, απλά αντάλλαξεν την παλιάν του πίστην για μιαν νέαν. Έννεν άθεος δηλαδή επί της ουσίας.
Όσον για τον τίτλον της ανάρτησης, εν άλλη μια φιλοσοφική αναζήτηση, που εν διαρκής μεν στες συζητήσεις με πιστούς, αλλά μέσα στες "γιορτές" παίρνει πιο μεγάλες διαστάσεις. 
"Μα καλάν, αν δεν πιστεύκεις στη μετά θάνατον ζωήν, εν χάνεις την ελπίδα σου;"
"Χωρίς την μετά θάνατον ζωήν ο άθρωπος γίνεται κυνικός"
"Αν ο άθρωπος εν φοάται την μετά θάνατον τιμωρίαν, γίνεται εγκληματίας"
τζιαι το αποκορύφωμαν:
"Χωρίς την μετά θάνατον ζωήν, ήντα αξίαν έshιει τούτη η ζωή;"

Ας δώσω κάποιες απαντήσεις για όσους που σας ενδιαφέρεστε στοιχειωδώς για τη γνώμη μου τζιαι θεωρείτε ότι μπορεί να σας φανεί χρήσιμη.
Στην πρώτην ερώτησην: το να ξέρεις ότι υπάρχει βαρύτητα απελπίζει σε αν θέλεις να πετάξεις; Το να ξέρεις ότι να αγαπήσεις περιέχει πόνο, απελπίζει σε που το να ερωτευτείς; Το να ξέρεις ότι στο βυθόν της θάλασσας εν μπορείς να αναπνεύσεις απελπίζει σε που το να βουττήσεις; Η απάντηση είναι "'όχι" (εξαιρούνται οι ψυχικά ασθενείς). Η συνειδητοποίηση της προφανούς πραγματικότητας, ότι δηλαδή όταν πεθάνουμεν that's it, σε έναν υγιώς σκεπτόμενον άθρωπον δεν μπορεί να αποτελεί λόγον "απελπισίας". Υπάρχουν τόσα προνόμια τζιαι τόσες χαρές να ζήσει, τόσες άλλες μορφές "αθανασίας" να επιδιώξει, που καταντά οξύμωρον να απελπίζεται επειδή τούτη εν η μοναδική του ευκαιρία να ζήσει. Άσε που η "θνητότητα" κάμνει τόσον πολλά πιο "πολύτιμην" την εμπειρίαν. Τι αξία υπάρχει σε κάτι που ποττέ έθθα τελειώσει; 
Χωρίς την μετά θάνατον ζωήν ο άθρωπος γίνεται κάθε άλλον παρά κυνικός. Κυνικός γίνεται τζιείνος που θεωρεί ότι μπορεί να κάμει οποιανδήποτε "αμαρτίαν" τζιαι κακόν στον συνάνθρωπον του τζιαι μετά μπορεί να "καθαρίσει" με μιαν "μετάνοιαν". Κυνικός εν τζιείνος που νομίζει ότι κάποιος αόρατος φιλαράκος εννά έρτει μεροληπτικά να τον βοηθήσει επειδή "επροσευχήθηκεν", την ίδιαν ώραν που αφήνει βρέφη τζιαι μωρά να βιαστούν ή να πεθάνουν που την πείναν. Χωρίς την μετά θάνατον ζωήν τζιαι την προσδοκίαν της ο άθρωπος καταλαβαίνει ότι εν υπόλογος για τούτην προς τους άλλους συνανθρώπους του, με την οποίαν την μοιράζεται τζιαι όχι προς μιαν φανταστικήν οντότηταν. Έτσι γίνεται πιο "ευαίσθητος" στο περιβάλλον του τζιαι επειδή το εκτιμά, θέλει να το διατηρεί υγιές, τόσον το έμψυχον, όσον τζιαι το άψυχον. Σε αντίθεσην με τους καμικάζι του θρησκευτικού φονταμελισμού.
Την τρίτην ήδη απάντησα την με την απάντησην περί κυνισμού. Εξάλλου τα μεγαλλίττερα εγκλήματα στην ιστορίαν της ανθρωπότητας εγίναν στο όνομαν μιας κάποιας πίστης στην αθανασίαν, είτε της θρησκείας, είτε του έθνους, είτε της τάξης τζιαι της ιδεολογίας. Κανένας πραγματικά "άθεος" άθρωπος δεν θα εγκληματούσεν θεωρώντας ότι εννά τον "ξεπλύνει" η "ομάδα" του με το "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Τζιαι μαθαίνει να κρίνει με βάσην τα αποτελέσματα των πράξεων ενός εκάστου, τζιαι όχι τα "κίνητρα" του.
Όσον για την τελευταίαν, πόσες φορές οι πιστοί των θρησκειών εν απαξιώνουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπον την "επίγειαν ζωήν" για την "μετά θάνατον"; Πόσες φορές εν μιλούν για τον "μάταιον τούτον κόσμον" τζιαι την "κορύφωσην" του παραδείσου τζιαι της "θέωσης" του αθρώπου. Πόσες φορές εν έshετε ακούσει ότι η τωρινή ζωή εν μια "αυταπάτη" τζιαι το σώμαν σας μια "φυλακή" που τους θιασώτες της μιας ή της άλλης θρησκείας; Εξακολουθείτε να πιστεύκετε ότι εν οι άθεοι που απαξιώνουν τούτην την ζωήν, τζιαι οϊ οι πιστοί σε ανύπαρκτους παραδείσους τζιαι κολάσεις; Τζιαι - αλήθκεια - τι τους κάμνει να πιστεύκουν ότι εννά παν ούλλοι στον παράδεισον, άμα πεθάνουν, τζιαι οϊ στην κόλασην;
Ο πραγματικός άθεος καταλαβαίνει τζιαι συνειδητοποιεί ότι τούτη η ζωή εν η μόνη που θα ζήσει. Τζιαι ότι εν έναν απίστευτα σπάνιον προνόμιον, παρατηρώντας απλώς την απίστευτην "σπατάλην ζωής" γυρόν του. Τούτον που μόνον του οδηγεί τον αβίαστα στο να αγαπά τούτην την ζωήν, τούτον τον κόσμον, τζιαι να θέλει να συνεισφέρει στο να γίνει όσον γίνεται πιο καλός, τόσον για τον ίδιον όσον τζιαι για τους γύρω του. Τζιαι να πετυχαίνει, στο τέλος της ημέρας, την πραγματικήν ευτυχίαν, χωρίς ανάγκην "υποσχέσεων για το αύριο", που ουδέποτε εννά εκπληρωθούν.
Ώσπου να αγαπήσουμεν όσα έχουμεν τζιαι να μεν γυρεύκουμεν ανύπαρκτες καταστάσεις, stay cool and keep rocking!

Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2017

Είμαστεν τέλεια για τον cock....

Εμιλούσαμεν εψές με ένα γνωστό, διαδικτυακά, για το ευρύτερον θέμαν του "έθνους" τζιαι της διαμόρφωσης του στο σύγχρονο κόσμο. Η συζήτηση ήταν προέκταση μιας "αιρετικής" ανάρτησης ενός άλλου διαδικτυακού γνωστού, στην οποίαν επαρέθετεν την άποψην του ότι οι Κύπριοι εν είναι, ούτε υπήρξαν ποττέ "Έλληνες", με την ευρείαν έννοιαν του όρου, τζιαι ότι η διαμόρφωση της εν λόγω "συνείδησης" έγινεν "άνωθεν" που μιαν εξελισσόμενην ελίτ, στο πλαίσιον της αποσκίρτησης που την υπό αποσύνθεσην οθωμανικήν αυτοκρατορίαν. Ο συνομιλητής μου, πέραν της διαφωνίας του επί της ουσίας του άρθρου, εθεωρούσεν ότι τέθκοιες απόψεις, εκτός που ατεκμηρίωτες, είναι τζιαι η αιτία "εθνικιστικής περιχαράκωσης" πολλών, οι οποίοι ωθούνται να ενταχθούν σε ή τζιαι να ψηφίσουν φασιστικά μορφώματα όπως το ΕΛΑΜ, τα μηνύματα των οποίων "αποκτούν εγκυρότηταν" λόγω της διατύπωσης "αιρετικών απόψεων". Ανέφερεν μου τζιαι έναν παράδειγμαν για να δώσει παραστατικότηταν στο φαινόμενον τούτον:

"Υπάρχει και το στοιχείο της πρόκλησης που αντί να προσφέρει κάτι θετικό δρα αρνητικά. Αυτό λέω. Για παράδειγμα υπάρχει ας πούμε ένα χωριό που είναι ομοφοβικό παλιά κεφάλια που λέμε. Κι εγώ ντύνομαι τραβεστί και πηγαινοέρχομαι στην πλατεία του χωριού. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;;; Να αγριέψουν περισσότερο και να γίνουν περισσότερο ομοφοβικοί. Έτσι είναι."

Να σημειώσω ότι ο γνωστός τούτος είναι μετριοπαθής άθρωπος, τουλάχιστον που όσον τον ξέρω εξ αποστάσεως μέσα που τες συζητήσεις μας. Τζιαι την ανησυχίαν που εκφράζει μπορώ να την αντιληφθώ αν τζιαι πολλές φορές επισείει την ως απειλήν.
Σήμερα που λέτε, ωσάν να το "εκαλομελετήσαμεν", θωρώ μιαν είδησην για την προσπάθειαν ματαίωσης μιας "αιρετικής παράστασης" του Θ.Ο.Κ. στη Σωτήρα. Μια ομάδα, μεγάλη προφανώς, κατοίκων της κοινότητας, "διαποτισμένη" με τα "χριστιανικά ιδεώδη" (τα οποία αν δεν το ξέρετε ήδη, καθορίζουν την ομοφυλοφυλίαν ως αμάρτημαν εξ ορισμού) αντέδρασεν τζιαι απαίτησεν όπως μείνει μακριά η εν λόγω παράσταση που το "άσπιλον" χωρκόν τους, άμπα τζιαι "διαφθείρει" κανέναν τζιαι ππουshτέψει (οι τελευταίες λέξεις δική μου ευγενική προσθήκη στο σκεπτικόν των χωρκανών).
Κατ'αρχήν να εζούσαμεν 100 χρόνια πριν, θα εμπορούσα να δικαιολογήσω λλίον τες φοβίες των χωρκανών. Τότε μπορεί να εφοούνταν ότι το "ππουshλίκκιν" εν όπως τη γρίππην, τζιαι κολλάς το. Σήμερα ακόμα τζιαι ο πιο αδαής επαρχιώτης θεωρώ ξέρει ότι εν υπάρχει έτσι φόος. Επίσης, ακόμα τζιαι να ήταν "κολλητικόν", ή να "εξυπνούσεν" με το να δεις μιαν παράστασην με ομοφυλοφυλικά φιλιά τζιαι άλλες περιπτύξεις, η απάντηση εν απλή: μεν πάεις να το δεις...μεν κοντέψεις του χώρου που εννά παιχτεί, κάμε κανέναν θυμιατόν τζιαι κανέναν ξεμμάθκιασμαν, κλείστου σπίτι σου τζιαι κλείδωσε την πόρταν, φόρα ωτοασπίδες τζιαι άλλα τεινά τζιαι λογικότατα.
Όμως οι κάτοικοι της "ηθικής" Σωτήρας εν μπορούν να αρκεστούν σε τούτα τα "ημίμετρα". Όϊ κουμπάρε μου. Οι κάτοικοι της Σωτήρας θέλουν να γίνουν "Σωτήρες" (εκτός που Σωτηρκάτες) της "ελληνοχριστιανικής ηθικής" (!!!). Θέλουν να στείλουν το ηχηρόν μήνυμαν ότι "παραστάσεις με ππούshτιες μέσα εν θα παιχτούν καν εντός των ορίων της ηθικής μας κοινότητας" (!!!). Να τες παίξετε αλλού κύριοι διαφθορείς του Θ.Ο.Κ., οι οποίοι προφανέστατα είσαστεν "ελευθέρων ηθών".
Φυσικά, με βάσην το σκεπτικόν του φίλου που ανέφερα προηγουμένως, η παράσταση όντως εν "προκλητική" βρε αδερφέ. Πάεις μέσα σε ένα χωρκόν με "παλιά κεφάλια", "ομοφοβικόν" τζιαι παίζεις παραστάσεις με "ππούshτιες" (σόρρυ για την άκομψη λέξη, η "πολιτικά ορθή" είναι gay, αλλά αμφιβάλλω αν κόφτει τους Σωτηρκάτες τούτον). Μεν γκρινιάζεις μετά αν γίνουν ακόμα πιο ομοφοβικοί τζιαι ψηφίσουν ΕΛΑΜ (πιο) πρόθυμα. Αν στήσουν τζιαι κανέναν gay Σωτηρκάτην (ή Σωτηρκάτισσαν, η εν λόγω ασθένεια πλήττει τζιαι τα θκιό χριστιανικά φύλα δυστυχώς), που εννά εντοπίσουν αύριον μεθαύριον, μέσα στην πλατείαν του χωρκού τζιαι καλύψουν τον με πίσσαν τζιαι πούπουλλα πριν τον ξαποστείλουν σε άλλες, "αμαρτωλές", περιοχές να ασκήσει το "ππουshλίκκιν" του (ή το λεσβιηλλίκκιν της).
Εγώ φυσικά εν είμαι πλέον μαζόχας. Παλιά ενόμιζα ότι εννά αλλάξω τες κκελλάες του κόσμου, όπως άλλαξεν η δική μου όταν εκαταρρέαν μεγαλώνοντας τόσα στερεότυπα που είχαν φυτέψει παιδιόθεν οι συγγενείς, οι δασκάλοι τζιαι οι υπόλοιποι ενήλικες του περιβάλλοντος μου. Θεωρώ ότι οι Σωτηρκάτες, τζιαι οι κάθε Σωτηρκάτες τούτου του κόσμου, οφείλουν να ξεκολλήσουν μόνοι τους, όπως το εκατάφερα εγώ, τζιαι δεν οφείλω σε κανέναν να τον ξεστραβώσω. Ας τα φκάλει πέρα μόνος του. Οπότε εγώ ΔΕΝ θα τους έκαμνα την τιμήν να παίξω την εν λόγω παράστασην στο χωρκόν τους. Θα την επαρουσίαζα κάπου που την θέλουν.
Που την άλλην, ξέρω ότι μέσα στην Σωτήραν, που εν τζιαι μεγάλο χωρκόν, κάπου ένας νεαρός ομοφυλόφιλος, άντρας ή γυναίκα, θα ήθελεν να πάει να την δει την παράστασην. Θα ήθελεν να νιώσει ότι εν ανήκει στο περιθώριον της "ελληνοχριστιανικής ηθικής" τζιαι ότι ο σεξουαλικός του προσανατολισμός εν δικαίωμαν του τζιαι εφόσον εν βλάφτει κανέναν δικαιούται να τον ζει στο φως της μέρας, χωρίς ενοχές. Ότι η αγάπη τζιαι ο έρωτας εν έχουν στεγανά τζιαί όρια τζιαι ότι ο άθρωπος εν έναν φοβερά πολυδιάστατον πλάσμαν που εν καλόν να μεν καλουπώνεται που κατασκευάσματα όπως η θρησκεία, το έθνος τζιαι άλλες ομαδοποιήσεις. 
Τζιαι λαλώ ότι ο Θ.Ο.Κ πρέπει να πάει να παίξει την παράστασην μέσα στη Σωτήραν. Για τζιείνα τα πλάσματα που ασφυκτιούν μέσα στην επαρχιώτικην στραβωμάραν. Τζιαι τες οικογένειες τους, όσες τουλάχιστον τους αγαπούν όπως είναι, χωρίς "κριτήρια".
Ώσπου να παίξει το "Cock" στη Σωτήραν τζιαι άλλα ομοφοβικά μέρη, stay cool and keep rocking!

Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017

Ττοπ οφ δε Γουφ 2017


Ήρτεν ακόμα ένας Δεκέμβριος τζιαι φυσικά πρέπει να διαμορφώσουμεν(τε) το φετινόν Ττοπ οφ δε Γουφ. Όπως πάντα, προέρχεται κυρίως που on the move ακούσματα, ειδικά που τον Kiss 89 fm.
Αρχικά ελάλουν ότι εννά δυσκολευτώ να φκάλω μιαν δεκάδαν της προκοπής αλλά τελικά μια χαρά, αφού άφηκα τζιαι 2-3 έξω, ανάμεσα τους τζιαι το φαινόμενον "Despacito" με τα 4,5 δισεκατομμύρια views στο youtube. Απλά εβαρκούμουν να το ακούσω για άλλη μιαν φοράν, κανεί σιόρ!
Επίσης πρέπει να σημειώσω την παρουσίαν της νεαράς Dua Lipa, (στο νο.7 με το New Rules) η οποία έκαμεν μου φοβερήν εντύπωσην καθώς μοιάζει αφενός με την Brooke Shields (μεγάλη μου αδυναμία ως έφηβος) τζιαι αφετέρου ακούεται σαν την Sia. Impressive, most impressive, που ελάλεν τζιαι ο μακαρίτης ο Darth Vader στο The Empire strikes back.
Ιδού λοιπόν το ττοπ του μπλογκ, αρχίζοντας όπως πάντα που το 10 τζιαι μετρώντας αντίστροφα ως το νούμερον 1. Απολαύστε υπεύθυνα:












Ως το Ττοπ οφ δε Γουφ του χρόνου, stay cool and keep rocking!