Το "δωρεάν" τζιαι η "στόχευση"

Αφορμή για την ανάρτηση έναν άρθρο του Δημήτρη Γεωργιάδη στον "Πολίτη", το οποίο φαίνεται να ήταν άκρως επιτυχές ως "τρολιά", τόσον ως τίτλος όσον τζιαι ως περιεχόμενον. Αξίζει πραγματικά κάποιος να ασχοληθεί, οϊ τόσον για το ίδιον το άρθρον όσο για τα σχόλια που το συνοδεύκουν.

Στο γενικό πλαίσιο οι απόψεις που εκφράζει ο Δημήτρης Γεωργιάδης, επειδή τον παρακολουθώ τακτικά τζιαι έτσι τες εκλαμβάνω, μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν "απολογητικές" του καπιταλιστικού συστήματος, του στυλ "αν εφαρμόζετουν όπως πρέπει θα εδούλευκεν μια χαρά, εν παράγοντες όπως ο κρατισμός τζιαι ο συνδικαλισμός που το στρεβλώνουν". Οπότε διακρίνεις στα άρθρα του μια μόνιμην επίθεσην κατά τούτων των "δυνάμεων", τζιαι μιαν παράθεσην επιχειρημάτων υπέρ των δυνητικών οφελών μιας "πραγματικά ελεύθερης" αγοράς. Παρά του ότι διαφωνώ σε πολλά, αν όχι ούλλα, μαζί του, θεωρώ ότι εν που τους αθρώπους που κάμνει προσπάθειαν να τεκμηριώσει ότι γράφει, τζιαι ότι οι προθέσεις του εν καλές. Το αν τα καταφέρνει εν υποκειμενικόν.

Πάμεν λοιπόν στον τίτλον της ανάρτησης; Τι σημαίνει κατ' αρχήν "δωρεάν";

δωρεάν < αρχαία ελληνική δωρεάν>

Επίρρημα

δωρεάν

(για κάτι που παρέχεται) χωρίς να απαιτείται η καταβολή χρημάτων ή οποιουδήποτε τιμήματος

το ξενοδοχείο προσφέρει στους πελάτες του για κάθε τρεις διανυκτερεύσεις άλλη μία δωρεάν

(και ως επίθετο)

απόψε στο μπαρ έχει δωρεάν μπίρα για όλους

Υπάρχουν τζιαι συνώνυμα, όπως το μούχτιν τζιαι το τζάμπα. 

Τι καταλαβαίνω που τούτην την ερμηνείαν; Έναν αγαθόν ή μια υπηρεσία προσφέρεται "χωρίς καταβολήν αντιτίμου". Μήπως εξυπακούεται ότι τούτον το αγαθόν ή τούτη η υπηρεσία δεν έshιει κόστος; Όχι απαραίτητα. Ας πούμεν, το ξενοδοχείον για να σου προσφέρει έξτρα διανυκτέρευση θα πρέπει να πληρώσει το ίδιον κόστος (μισθοί, υλικά, ενέργεια, συντήρηση κλπ.) όπως τζιαι αν το επλήρωνες. Απλά επιλέγει να σου "δωρίσει" ακόμα μια διανυκτέρευση διότι θεωρεί ότι του συμφέρει (π.χ. πιο πολλά έσοδα/ κερδοφορία λόγω πληρότητας κλπ.).

Άρα, παρόλον που στο μυαλό των παραπάνω αθρώπων το "δωρεάν" εκλαμβάνεται ως συνώνυμον του "μηδενικού κόστους" (όϊ άδικα αφού για τους ίδιους εν εμπεριέχει άμεσον κόστος), στην πραγματικότηταν οποιοδήποτε αγαθόν ή υπηρεσία εμπεριέχει κάποιους παράγοντες κόστους. Πολλές φορές μάλιστα όσοι νομίζουν ότι δεν πληρώνουν κόστος λόγω του "δωρεάν", μπορεί οι ίδιοι να το καταβάλλουν έμμεσα (π.χ. μέσω κάποιας κρατικής ή άλλης φορολογίας). Πολλά καλόν παράδειγμαν δαμέ εν η λεγόμενη "δωρεάν παιδεία". Παρόλον που δεν καταβάλλεις "δίδακτρα" (άμεσον κόστος), σίουρα κάποιοι πληρώνουν φόρους για να καλυφτεί το κόστος της (έμμεσον κόστος).

Πάμεν τζιαι στην "στόχευση". Περιέργως, στο internet εν ήβρα ερμηνείαν της προκοπής οπότε θα την ερμηνεύσω εγώ όπως την καταλάβω. 

Στόχευση το λεπόν είναι η προσπάθεια να κατευθύνεις μιαν ενέργειαν προς συγκεκριμένον αποτέλεσμαν. Στοχευμένες ελαφρύνσεις ή επιδόματα το λεπόν εν μέτρα που κατευθύνονται προς συγκεκριμένες ομάδες αθρώπων, βάσει κάποιων χαρακτηριστικών τους, τζιαι οϊ αδιάκριτα σε ούλλον τον πληθυσμόν. Τζιαι για να δώσουμεν τζιαι έναν παράδειγμαν, αν ως τωρά οι μαθητές εν εκαταβάλλαν κόμιστρα λεωφορείων, τζιαι τωρά επειδή τα εκάμαμεν μάτσες (εν μου αρέσκει να λαλώ "κάποιοι") τα λεωφορεία πρέπει να φκάλουν τζιαι άμεσον έσοδον, πέραν της κρατικής χορηγίας, δεν επιβάλλεις σε ούλλους τους μαθητές κόμιστρα αλλά σε όσους, βάσει κάποιων κριτηρίων (όπως το εισόδημαν του νοικοκυριού κλπ.) μπορούν να αντεπεξέλθουν. Ή, πιο γεννικά, εν θα δώσεις επίδομαν ή ελαφρύνσεις σε κάποιον εξ ορισμού επειδή εν πολύτεκνος, πρόσφυγας, μονογονιός κλπ. αλλά επειδή βάσει αντικειμενικών κριτηρίων χρειάζεται πραγματικά τζιείνον το επίδομαν ή τζιείνες τες ελαφρύνσεις. Μεν ξεχνούμεν ότι για να δώσεις τζείνον το επίδομαν ή να κάμεις τζιείνην την ελάφρυνσην, βάσει τζιαι της έννοιας του "κόστους" τζιαι του δωρεάν που είπαμεν πιο πάνω, πρέπει να λάβεις πρώτα που ή να επιβαρύνεις κάποιους άλλους, που πάλε βάσει αντικειμενικών κριτηρίων "σηκώννει τα η ράshιη" τους.

Φυσικά, ούλλα τούτα αναπόφευκτα μπαίνουν αργά ή γλήορα στο ιδεολογικόν πρίσμαν του καθενός μας. Στο παρόν σύστημαν (καπιταλισμός), εν προφανές σε όσους εν στοιχειωδώς υποψιασμένοι τζιαι παρατηρητικοί, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου ΔΕΝ επωφελείται του πλούτου που παράγεται, ενώ επωμίζεται το βάρος της παραγωγής του. Εν επίσης προφανές ότι οι "εκλελεγμένοι αντιπρόσωποι" της "αστικής μας δημοκρατίας" εξυπηρετούν με τες αποφάσεις τους τα συμφέροντα μιας μειοψηφίας, η οποία χάρη στη δύναμη που της διά το κεφάλαιον που κατέχει, επιβάλλει αποφάσεις που επιβαρύνουν τους υπόλοιπους, όπως το να χρεώννει κόμιστρα στα λεωφορεία ή να "στοχεύει" τες κοινωνικές συντάξεις αντί να βάλει το shιέριν πρώτη στην πούγκαν της, η οποία εν σαφώς πολλά πιο εύρωστη, για να καλύψει το κόστος που επιφέραν οι δικές της ουσιαστικά επιλογές. Αντίθετα, παραγγέλλει βαρκούες εκατομμυρίων τζιαι αρνείται να καταργήσει τες λιμουζίνες των "αξιωματούχων". 

Έννεν τυχαίον ότι η Κύπρος θεωρείται που μελετητές ένας τόπος όπου αναμένεται σύντομα "κοινωνική αναταραχή"...

Ώσπου να έρτει η αναταραχή , stay cool and keep rocking!