Επήραν τον είδησην καθώς εδουλεύκαν, όταν έκατσεν στην άκρην του πεζοδρομίου, μέσα στην ψατζ̆ιήν. Εφαίνετουν πολλά μεγάλος σε ηλικίαν τζ̆αι η Μαρία άκουεν τον να μονολογεί "εν ημπορώ" επανειλημμένα. Είπεν του Πάμπου ότι κάτι εν πάει καλά, τζ̆αι μήπως να τον ρωτήσουν αν εν εντάξει, ή αν χρειάζεται βοήθειαν. Ο Πάμπος επροβληματίστηκεν να κοντέψει έναν άγνωστον, με τούτα ούλλα που γίνουνται με την πανδημίαν, αλλά ο γέρος έδειχνεν όντως σε κακήν κατάστασην, οπότε εσηκώθηκεν που το εργαστήριν του τζ̆αι επήεν κοντά του. Η Μαρία είσ̆εν του προτείνει να τον φέρει κοντά, να κάτσει σε μιαν καρέκλαν αντί χαμαί στο πεζοδρόμιον, οπότε, όπως κάμνει συχνά, άκουσεν τι του είπεν η γυναίκα του, τζ̆αι έφερεν τον σιγά-σιγά σε μιαν καρέκλαν τους.
Ο παππούς ετουρτούριζεν που το κρύον τζ̆αι η Μαρία, αφού του έριξεν έναν ρούχον που είσ̆εν πρόχειρον τζ̆αμαί κάτω στο γκαράζ, ανέβηκεν στο σπίτιν να του κάμει κάτι ζεστόν να πιεί, να συνέλθει. Ο Πάμπος ερώτησεν τον νάμπου τον λαλούν, που επήαιννεν τζ̆αι πόθεν έρκετουν. Αν τζ̆αι φανερά συγχισμένος τζ̆αι ανήσυχος, ο παππούς είπεν ότι είσ̆εν πάει τράπεζαν τζ̆αι ότι εμείνισκεν κάπου τζ̆αμαί κοντά. Τζ̆αι ότι ήταν που το Δίκωμον, πρόσφυγας Όταν το άκουσεν η Μαρία, που είσ̆εν φέρει το ζεστόν, εδιερωτήθηκεν πως τζ̆αι εν τον ξέρει, ούτε τον είσ̆εν ποττέ ξαναδεί να κυκλοφορεί στην γειτονιάν τους. Στα σ̆έρκα του εκρατούσεν σφικτά κάτι χαρτιά, σε διάφορα χρώματα, αλλά είπεν ότι εν κρατά πάνω του ριάλια, που να τα έβρει, τζ̆αι έτσι έγινεν φανερόν ότι ήταν πολλά ξεσκοπισμένος. Οι ιστορίες που ελάλεν εν εταιρκάζαν. Εν εμπορούσεν να τους δώσει σαφείς πληροφορίες για δικούς του αθρώπους, ενώ συνέχεια ήθελεν να σηκωθεί να φύει, να πάει σπίτιν του τζ̆αι έπρεπεν να τον παρακαλούν για να κάτσει ήσυχος.
Με τούτην την κατάστασην στα σ̆έρκα τους, εσκεφτήκαν ότι πρέπει να ζητήσουν την βοήθειαν της αστυνομίας. Ο παππούς πρέπει να είσ̆εν χαθεί, κάποιος θα τον εγύρευκεν, η συμπεριφορά του ήταν όπως του μικρού παιθκιού. Στο τηλέφωνον οι αστυνομικοί εζητήσαν τους περιγραφήν, νάμπου εφορούσεν ο παππούς τζ̆αι άλλα σχετικά. Αλλά ώσπου να έρτει περιπολικόν επέρασεν χαζίριν μια ώρα. Ήταν ένας αστυνομικός τζ̆αι μια αστυνομικίνα. Τζ̆αι λες τζ̆αι ήταν αφορμή, εσυναχτήκαν μονομιάς τζ̆αι θκυό-τρεις γειτόνισσες να παρακολουθήσουν την εξέλιξην. Ένας άλλος γείτονας, που επέρασεν κάμποσες φορές με το αυτοκίνητον, μόλις είδεν το περιπολικόν εσταμάτησεν να τσ̆ιακκάρει τζ̆αι τζ̆είνος.
Οι αστυνομικοί εθέλαν αρχικά να βάλουν τον παππούν στο περιπολικόν, αλλά η Μαρία εφίστησεν τους προσοχήν ότι ο δύστυχος γέροντας είσ̆εν λερωθεί, μέσα στην σύγχισην του τζ̆αι τες κακές συνθήκες εφύαν του, τζ̆αι ίσως να ήταν πιο καλή ιδέα να φέρουν έναν ασθενοφόρον. Ούλλην την ώραν ο γέρος εζητούσεν να φύει τζ̆αι να πάει σπίτιν του, αλλά η αστυνομικίνα ελάλεν του να κάμει υπομονήν τζ̆αι θα έρκετουν η εγγόνισσα του να τον πάρει.
Ανάδοξεν της τζ̆ιόλας να αρκέψει τες ερωτήσεις για τα ανακυκλώσιμα που είχαν στα πέριξ η Μαρία τζ̆αι ο Πάμπος για επεξεργασίαν πριν τα στείλουν για ανακύκλωσην, αν τους καταγγέλλουν οι γειτόνοι, αν έχουν άδειαν επεξεργασίας τζ̆αι άλλες ερωτήσεις επίδειξης όψιμου αστυνομικού ενδιαφέροντος. Η Μαρία εδιαβεβαίωσεν την ότι οι γείτονες τους ουδέποτε θα τους εκάμναν έτσι πράμαν, τζ̆αι ότι υπήρχεν άδεια, αλλά ένιωσεν το άκκαμμαν της αχαριστίας. Εν κανεί που επήαν να βοηθήσουν έναν ξένον άθρωπον, χωρίς να σκεφτούν ούτε τους κινδύνους στην υγείαν τους, ούτε την ψατζ̆ιήν τζ̆αι το τι έκαμνεν στα δικά τους καταπονημένα σώματα, ήταν να φκουν τζ̆αι κατηγορούμενοι που πάνω. Ευτυχώς ήρτεν κάποιαν στιγμήν το ασθενοφόρον, τζ̆αι η αστυνομικίνα ακολούθησεν την συμπεριφοράν του συναδέλφου της, δηλαδή εσταμάτησεν να ασχολείται με άσχετες καταστάσεις. Ο παππούς εφορτώθηκεν στο ασθενοφόρον τζ̆αι έφυεν, ενώ ο Πάμπος με την Μαρίαν ανεβήκαν στο σπίτιν τους να βράσουν νάκκον, αφού τόσην ώραν μέσα στο κρύον αρχίσαν να τους ταλαιπωρούν τα δικά τους κόκκαλα τζ̆αι αρθρώσεις.
Στην πορείαν είχαν μάθει ότι ο Δικωμίτης γέροντας είσ̆εν μεταφερθεί σε έναν κοντινόν κέντρον υγείας που συγγενείς του, αλλά αφήσαν τον μόνον του λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας. Τζ̆αμέ εδιέλαθεν της προσοχής του προσωπικού, εφκήκεν της πόρτας τζ̆αι έπιασεν τους δρόμους, για να βρεθεί στην περιοχήν του σπιθκιού τους, έχοντας διανύσει μιαν αρκετά μεγάλην απόστασην. Που το κέντρον υγείας είχαν αναφέρει την εξαφάνισην του στην αστυνομίαν, αλλά ήταν απορίας άξιον τι θα εσυνέβαινεν στον παππούν χωρίς την παρέμβασην της Μαρίας τζ̆αι του Πάμπου. Οι συνθήκες της ημέρας ήταν πραγματικά φονικές για την ηλικίαν του.
Την νύχταν εγράψαν στο messenger την εμπειρίαν τους στα παιθκιά τους (μεγάλη υπόθεση η τεχνολογία), τζ̆αι εισπράξαν τα εύσημα για τον αλτρουϊσμόν τους. Ως το μεσημέριν της επομένης εν είχαν νεότερα για την πρόοδον του γέρου που ήβραν να τουρτουρίζει μόνος του στο πεζοδρόμιον. Ούτε που την αστυνομίαν, ούτε που την οικογένειαν. Αλλά εν βαριέσαι, μακάρι να εν καλά ο άθρωπος. Κάμε το καλόν...
Ώσπου να κάμνουμεν το καλόν, stay cool and keep rocking!
