Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Τροχάδην ή ποδήλατον;


"Κολύμπιν!" εννά σου πει κάποιος! Εν τα τρία βασικά "αερόβια" είδη άσκησης, τροχάδην (ή jogging που λαλούν στα αγγλικά χωριά), ποδήλατον τζιαι κολύμπιν. Κάποιοι σούπερ μαζόχ ενίοτε κάμνουν τζιαι τα τρία (το λεγόμενον τρίαθλον, που θα ήθελα πολλά κάποια μέραν πριν πεθάνω να το αποπειραθώ). 
Πάντως εχτές επήαμεν με τα κοπέλια τζιαι καλήν παρέαν στο κολυμβητήριον μετά που τζιαιρόν, τζιαι εδοκίμασα να κάμω λλία "50άρκα" έτσι για να κάψω λλίες "λουντζούες" χωρίς κραδασμούς. Φευ, που τζιαιρός που έκαμνα 10 50άρκα άκοπα; Έκαμα θκιό τζιαι εφκήκεν η γλώσσα μου έξω. Αλλά τα "φτερά" μου εφουσκώσαν παραπάνω που το να έκαμνα 100 σηκώματα με τα αλτηράκια. Κορυφή το κολύμπιν, κατ'εμέναν το κορυφαίον εκ των τριών που άποψην συνολικής απόδοσης ανά μονάδαν χρόνου προσπάθειας αλλά - κυρίως - που άποψην καταπόνησης του σώματος: εν σχεδόν μηδενική, τουλάχιστον σε σχέσην με το τροχάδην, που εν σκέττη καταστροφή για το μυοσκελετικόν.
Φυσικά πρέπει δαμέ να πούμεν ότι η άσκηση εν "κουλτούρα", ή καλλίττερα "βίωμαν", υπό την έννοιαν ότι εν έshιει σχεδόν κανένα νόημαν ή επίδρασην αν την πιάννεις τζιαι την ξαπολάς όποτε σου καπνίσει. Για το διατυπώσω έτσι πιο "ρουτινιάρικα", αν μέσα στην εφτομάν, εν καταφέρεις να κάμεις τουλάχιστον θκιό φορές αερόβιαν άσκησην (τροχάδιν, ποδήλατον, κολύμπιν, χορόν, περπάτημα κλπ.) πρέπει να νιώθεις "άshιημα". Αν δε μπορείς να κάμεις παραπάνω, κάμε, μέσα στα μέτρα δυνατοτήτων του σώματος σου. Διότι στην άσκησην, όπως σε ούλλα, "παν μέτρον άριστον".
Επιστρέφοντας στον τίτλον, η απάντηση έννεν μονολεκτική. Εξαρτάται που τους στόχους σου. Θέλεις η άσκηση σου να εν ευχάριστη τζιαι να καλύψει μεγάλον εύρος γεωγραφικά; Προτίμα το ποδήλατον. Θέλεις να δουλέψει ούλλον το σώμαν τζιαι να "κάψεις" παραπάνω σε λλιόττερον χρόνον; Τροχάδην. Το ποδήλατον εν σαφώς πιο "φιλικό" για το σώμαν, αφού οι κραδασμοί εν αρκετά λλιόττεροι, ειδικά αν ποδηλατείς σε ομαλές διαδρομές με σχετικά καλόν ποδήλατον. Που την άλλην, γυμνάζει κυρίως τετρακέφαλους τζιαι "κωλιαίους" (όπως ελάλεν τους γλουτιαίους ο μεγάλος συναθλητής Αντρέας Παπαδόπουλος) ενώ το τροχάδιν γυμνάζει ολόκληρον το πόδιν (εντάξει στους κωλιαίους υστερεί), συν μέρη του κορμού, όπου το ποδήλατον εν σχεδόν αμελητέας επίδρασης (π.χ. κοιλιακοί). Το τροχάδην εν σαφώς το πιο "λαϊκόν" τζιαι που το ποδήλατον τζιαι που το κολύμπιν, αφού εν αρκετόν έναν ζευκάριν παπούτσια (εντάξει τα καλά στοιχίζουν αλλά πάσιν αρκετόν τζιαιρόν αν τα προσέχεις λλίον) για να ανοίξεις την εξώπορταν τζιαι να shιονωστείς έξω να βουρήσεις, ενώ έναν στοιχειωδώς καλόν ποδήλατον θέλει κεφάλαιον να το αποκτήσεις τζιαι έξοδα συντήρησης, ενώ πολλά λλίοι έχουν εύκαιρην πισίναν ή θάλασσαν μέσα ή κοντά στο σπίτιν τους για κολύμπιν. Θα έλεα επίσης ότι το τροχάδιν εν το πιο "all weather" που τα τρία, αφού το ποδήλατον εννά το λυπηθείς μέσα στα νερά ενώ το κολύμπιν απαιτεί θερμαινόμενην πισίναν το Shιειμώναν για να μπορέσεις να μείνεις κάποιαν ώραν. Άσε που αργά ή γλήορα πρέπει να φκεις μέσα στο κρύον βρεμένος.
Καταλήγοντας, εγώ θα εσύστηνα σε έναν αρχάριον που θέλει να "συστηματικοποιήσει" την άσκησην του, να αρκέψει με περπάτημαν/ τρέξιμον, τουλάχιστον θκιό-τρεις φορές την εφτομάν, το οποίον να αυξήσει προοδευτικά σε σχέσην αφενός με το πότε του λαλεί το σώμαν του "κανεί" τζιαι αφετέρου το χρόνον που έshιει στη διάθεσην του. Αν κάποια στιγμήν θέλει να συνδυάσει θκιό αερόβια, το ποδήλατον εν η δεύτερη μου επιλογή, αφού εν πιο "εύκολον" που το κολύμπιν σαν διαδικασία, ενώ συμπληρώνει ωραία την εκγύμνασην μυικών ομάδων που εν δουλεύκουν με το τροχάδην. Αν μπορεί κάποιος τζιαι τα τρία, all the better. Εγώ έναν φεγγάριν έκαμνα το αλλά εν δύσκολον να το διατηρήσεις επ'αόριστον, πρέπει να είσαι πολλά αθκιασερός. Εν πιο ρεαλιστικόν να θκιαλέξεις έναν, τζιαι να το διατηρήσεις σαν καθημερινή/ εβδομαδιαία ρουτίνα, τζιαι να δείχνεις στοιχειώδην συνέπειαν στην άσκηση σου. Αν υπάρχει όρεξη τζιαι χρόνος, μπορείς παράλληλα με την αερόβιαν επιλογή σου να θκιαλέξεις τζιαι κάτι άλλον, όπως βάρη για να αυξήσεις τζιαι λλίον τον μυικόν όγκον ή ακόμα τζιαι κάτι εναλλακτικόν, όπως γιόγκα τζιαι πιλάτες, τα οποία φαίνεται να συνεισφέρουν στην ευεξίαν τζιαι την μυικήν χαλάρωσην. Εν έχω δοκιμάσει ποττέ έτσι πράμαν, νομίζω κάποια στιγμήν πρέπει. Για ακόμα πιο ολοκληρωμένην ισορροπίαν, ειδικά σε άτομα στα πρώτα τζιαι δεύτερα -άντα, συστήνω να εύρουν τζιαι έναν καλόν φυσιοθεραπευτήν για περιοδικήν παρακολούθησην τζιαι περιποίησην των "πονεμένων κορμιών" (με μηχανήματα τζιαι  - κυρίως - σωστόν μασάζ). Η άσκηση εν όμορφον πράμαν, αλλά "στοιχίζει", ποικιλοτρόπως.
Κλείοντας την "κατήχησην" μου περί άσκησης, πρέπει να τονίσω το εξής: η άσκηση που μόνη της ΔΕΝ βοηθά στην απώλειαν βάρους. Σίουρα συνεισφέρει στην βελτίωσην του μεταβολισμού τζιαι μπορεί να "υποστηρίξει" μιαν προσεγμένην διατροφήν, αλλά αν η διατροφή εν λάθος, δηλαδή υπερβολικά πλούσια ενεργειακά, οϊ μόνον δεν θα χάσεις βάρος, αλλά εννά βάλεις τζιόλας. Αν το βάλουμεν σε αναλογίαν, σε μιαν διαχρονικήν προσπάθειαν σταθερού τζιαι φυσιολογικού BMI (Body Mass Index), η προσωπική μου εμπειρία δείχνει ότι η διατροφή εν 75% τζιαι η άσκηση 25%. Οπότε μεν απορείτε τζιαι εξανίσταστε αν λιώνετε στα γυμναστήρια αλλά εν χάνετε βάρος. Για να ελαφρύνετε πρέπει να κόψετε τα "γλυξιά". Ή να τα περιορίσετε τζιαι να έshιετε "διατροφική συνείδηση", δηλαδή να μάθετε να καταγράφετε νοητά πόσες θερμίδες καταναλώνετε καθημερινά έστω τζιαι στο περίπου. Εν δύσκολον, ειδικά αφού μεγαλώνοντας ο μεταβολισμός εν βοηθά ούτε τζιείνος ο γέρημος, αλλά οϊ ακατόρθωτον, τζιαι πραγματικά αξίζει.
Προσωπικά, δυστυχώς είμαι μεν fit αλλά είμαι τζιαι fat. Όπως λαλούν όμως στα "αμερικάνικα χωριά", "better fat and fit, than thin and lazy"....
Ώσπου να γίνω thin and fit, stay cool and keep rocking!

20 σχόλια:

  1. ξεχνάς το body pump, το body combat, το grit. γυμναστική με μουσική. τέλειος συνδιασμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστότατη, εν πολλά που εν ανέφερα, έβαλα ας πούμεν τα πιο κλασσικά. Αλλά που τα κλασσικά εξέχασα έναν, που είναι εγγύηση, κρούζεις πολλά, τζιαι είναι σκέτη ηδονή. Αλλά έshιει "κραδασμούς":

      το σεξξξξξξ!

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα! Άρεσε μου η φράση: "Fit & Fat"
    Ψες είχαμε την κουβέντα για τη γυμναστική στην καθημερινότητα με τον ξάδελφο. Την ώρα που πηγαίναμε για μπύρες :-P
    Οπόταν το άρθρο σου ήρθε κι έδεσε. Οπόταν η νεράιδα δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τα φτερά της.
    Παλιά πήγαινα γυμναστήριο. Τώρα με δυσκολεύει το να έχω συγκεκριμένες ώρες για άσκηση. Κατά καιρούς ξεκινάω περπάτημα. Όταν το ξεκινώ το χαίρομαι. Δεν κατάφερα όμως ποτέ να το κρατήσω στην καθημερινότητα. Είμαι άτομο που δεν τα πάει καλά με τις συνήθειες. Προτιμώ να τις αποφεύγω.
    Ίσως πρέπει να επαναφέρω εκείνο που με είχε βοηθήσει παλιότερα.
    Κάθε φορά που πήγαινα περπάτημα γύριζα κι έγραφα ένα ποστ στο μπλογκ. Άρα ουσιαστικά το κίνητρο ήταν το κείμενο παρά η άσκηση.
    Αντιλήφθηκα με τον καιρό ότι υπάρχουν άτομα που είναι "αθλητικοί τύποι". Με την έννοια ότι πραγματικά απολαμβάνουν την άθληση.
    Κατάλαβα ότι δεν ανοίκω σε αυτή την κατηγορία. Μιας κι αν με ρωτήσεις για απόλαυση θα πω : Να κάθομαι στη βεράντα μου ή να κοιμάμαι :-)
    Δεν νιώθω την άσκηση σαν καταπίεση. Αλλά περισσότερο σαν έξοδο, όπως το να βγεις με παρέα για καφέ.
    Θέλω όμως να βρω μια ισορροπία. Και είναι καιρός που έχω την δυνατότητα από πλευράς χρόνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η απόλαυση εν σχετική. Ούτε εγώ "απολαμβάνω" το τροχάδην, το ποδήλατον τζιαι το κολύμπιν εν σαφώς πιο ευχάριστα.
      Πρόσφατα έμαθα ότι το σχετικά ζωηρόν περπάτημαν, που εν εύκολον τζιαι "παρεϊστικον", αποδίδει σχεδόν 40% όσον το τρέξιμο. Εν πολλά καλά να το βάλεις στο σύστημα σου ξανά.

      Διαγραφή
  3. Παλιά, πολύ παλιά όμως, έκαμνα κολύμπι. Το εντυπωσιακό ήταν ότι τα οφέλη της άσκησης στην εφηβεία κράτησαν πάρα πολλά χρόνια και η φυσική μου κατάσταση ήταν καλή. Μπορεί να μεν ήμουν πολλά γιτ αλλά ήμουν παστή. Μετά που έμεινα έγκυος και λόγω προβλημάτων περιορίστηκα, επάχυνα. Και τωρά βράστα. Ξεκίνησα γυμναστήριο με πέρσοναλ, για να με βάλει σε τάξη και ελπίζω. Το τροχάδιν μισώ το. Θα μου άρεσκε να ξανακάμω κολύμπι αλλά πού χρόνος?

    Καϊσί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα, το γυμναστήριον τζιαι ο personal (θα έβαλλα τζιαι τον διατροφολόγο) εν πολλά χρήσιμοι "μηχανισμοί", αλλά εν μπορεί να κρατήσουν πολλά, τζιαι αργά ή γλήορα θα μείνεις εσύ τζιαι ο εαυτός σου. Δυστυχώς εν υπάρχει μέση λύση: ή θα γυμνάζεσαι ή οϊ. Μέσοβέζικες επιλογές εν έshιει. You just have to make the time, τζιαι μάλιστα συστηματικά. Ώσπου τουλάχιστον να εφεύρουν κανένα χαππούϊν να πίνεις τζιαι να γίνεσαι όπως το Σπαλιάραν (χωρίς τες 4000 γυναίκες)...

      Διαγραφή
  4. Για παχουλούς μια είναι η άσκηση, ποδήλατο. Χρησιμοποιεί μυς που εν ήδη ενεργοί σε κάποιο βαθμό, ανεπαίσθητοι εώς μηδενικοί κραδασμοί στα γόνατα-κόκκαλα-αρθώσεις, αποδοτικό κάψιμο θερμίδων / ώρα.

    Όπως σωστά αναφέρει το πόστ, η διατροφή είναι το πιο σημαντικό κομμάτι. Αν δεν φάεις κάτι, εν θα χρειαστεί να το "κάψεις".

    Και νερό. Πολύ νερό. Αν πιείς ένα ποτήρι παγωμένο νερό στους 10 με 15 βαθμούς Κελσίου, ο οργανισμός σου πρέπει να σπαταλήσει ενέργεια για να ανεβάσει την θερμοκρασία του νερού στους 37 βαθμούς. Με δυο λίτρα νερού την ημέρα μπορείς να χάσεις εως και 70 θερμίδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρέπει επίσης να έβρουμεν έναν τρόπον να κάφκουμεν θερμίδες καθώς παίζουμεν Fallout....Αλώπως εννά στήσω το ψύκτην δίπλα που το κομπιούτερ. Μετά θωρώ νάμπου εννά κάμω για το κατούρημαν.....

      Διαγραφή
  5. Στα χωρκά μας εν της μόδας το Urban Training. Δηλαδή βουράς, παρπατείς, κινήσαι μες την πόλην τζιαι όπου έβρεις τοπούιν που σου διά ευκαιρίαν, κάμνεις 10 κάμψεις, βουράς τζιαι μετά βρίσεις έναν κλώνον ή μιαν μπάρραν τζιαι μετατρέπεις την μονόζυγον, βρίσκεις μιαν πλατσούαν που σου αρέσκει κάμνεις τζιάμπινκ τζιάκ, καμψούες καθιστός πας σε έναν σιμηντηρούιν, φκαίννεις μιαν σκάλαν όσον πιο γλήορα μπόρεις φκαίννοντας έναν έναν τα σκαλιά όπως το μωρόν που μαθαίννει να παρπατεί, τζιαι γεννικά ότι κόψει ο νους σου. Φυσικά αν έχεις έναν με θεωρητικήν κατάρτησην τζιαι φκάλει σου πρόγραμμαν, τελικά χρησιμοποιείς ΟΛΟΥΣ τους μυς τζιαι ιδίως γελάς του σωμάτου σου με τα accelerations την ώραν που νομίζει ότι εν να το πνάσεις (αντίς να βουράς σταθερά κάμνεις έναν λεπτόν ανάπτυξην τζιαι 10 δευτερόλεπτα βάδισμαν πιχι) τζιαι τζιειαμαί να δεις θερμίδες που κρούζει.

    Με την δίαιταν, ΚΑΜΙΑ δίαιτα δεν λειτουργεί. Αν ελειτουργούσεν τζιείνος που την έφκαλεν ήταν να πλουτίσει. Μόνον η ισορροπιμένη διατροφή με κέντρον την γεύσην τζιαι την απόλαυσην δουλεύκει. Αν είναι κάποιος βέβαια perverse που για απόλαυσην πιάννει την συμβολικήν επιβράβευσην που το ζάχαρις, το άλας τζιαι το λοίπος, εν καταδικασμένος σε ψυχολογικά βασανιστήρια για να κρατήσει έναν σώμαν υγειές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε ο άθρωπος ως πρόσφατα εν είshιεν ανάγκην την "γυμναστικήν" ως εξειδικευμένην διαδικασίαν διότι η ίδια του η ρουτίνα υπαγόρευεν του διαδικασίες άσκησης. Ας πούμεν τωρά που άρκεψα να κάμνω CEBs κρούζω πολλά παραπάνω κάθε μέρα απλά κάμνοντας τη δουλειά μου. Που τη στιγμήν όμως που η ρουτίνα μας εν περιλαμβάνει άσκηση, οφείλουμεν να την προσθέσουμεν εμείς, αφού εν αποδεδειγμένα μια διαδικασία που διά υγείαν τζιαι βελτιώνει την ποιότητα ζωής. Η "κουλτούρα" που περιγράφεις εν πολλά καλή (π.χ. έφκα τες σκάλες αντί να πιάσεις το ασανσέρ) αλλά καλώς ή κακώς θέλεις τζιαι πιο "προγραμματισμένα πράματα" για να πετύχεις διαχρονικά στη φυσικήν κατάστασην. Η διατροφή (πιο καλή λέξη που τη δίεταν) εν ακόμα πιο διαχρονική, πρέπει κάθε φοράν που αννοίες το στόμα σου να βάλεις κάτι μέσα, να έshιεις συνείδηση του τι βάλλεις μέσα, ενεργειακά μιλώντας. Αν το κάμνεις συστηματικά, γίνεται σου βίωμαν τζιαι ούτε καταπιεστικόν ούτε βασανιστήριον είναι. Ας πούμεν, έθθα κόψεις τίποτε, όπως κάμνουν ορισμένοι, αλλά θα χειρίζεσαι κάθε τροφήν με την συναίσθησην που πρέπει. Για παράδειγμαν, εννά φάεις shοκολατίναν ganache (λατρεύω την!); Φάε έναν κομμάτιν τζιαι οϊ το μισόν κορμόν, τζια μετά ξέρε ότι έφαες 500 θερμίδες που τες 2000 που δικαιούσαι περίπου. Τόσον απλά....

      Διαγραφή
  6. Εθκιαβασα πολλά το τελευταίο διαστημα και κατέληξα σε δυο συμπερασματα:
    η εντονη γυμναστική εν πιο ωφέλιμη που τη χαλαρη, δηλ θα ε εχεις παραπανω ωφελος αν τρεξεις 5 εκατοστάρκα παρά αν ερπατήσεις 2 χλμ

    τοδευτερο είναι οτι εν μυθος το οτι εν μυθος το οτι μετην γυμναστική χαννεις βαρος. η γυμναστικη εχει πολλά οφέλη και είναι απαραίτητη αλλά δεν χαννεις βαρος.Το αθρωπινο σωμα εν μια θαυμαστη μηχανη που όσα κάψει θασουταζητησει πισω συν κάτι παραπάνω. Για να χασεις βαρος πρεπει να αντισταθείς στην πεινα, και να επιλέγεις "ποιοτικές" θερμίδες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατ'ακρίβειαν φίλε η "ένταση" της γυμναστικής εν up to you, εγώ νιώθω το ως "κάμε ότι αντέχεις, τζιαι ότι γουστάρεις, αλλά κάμε κάτι". Ξέρω δρομείς μεγάλων αποστάσεων που κάποιες μέρες κάμνουν τζιείνον που είπες, δηλαδή μικρές αποστάσεις με ψηλήν έντασην. Άλλη η δουλειά τους τζιείνους, άλλη του να κάμεις 5 km τροχαδάκι ακούοντας μουσικήν. Αν κάφκεις θερμίδες τζιαι κάμνεις σωστόν μεταβολισμόν, whatever works for you. Αλλά κάμε κάτι, εν τούτον το μήνυμα.
      Έννεν ακριβώς μύθος ότι χάνεις βάρος με την άσκηση, μύθος είναι ότι εν αρκετή που μόνη της. Για να το πούμεν πιο σωστά, αν θκιό αθρώποι κάμνουν την ίδιαν διατροφήν, τζιείνος που ασκείται θα είναι στο σωστόν BDI πιο εύκολα παρά ο άλλος που εν αγύμναστος. Οι άντρες δικαιούμαστεν κατα μέσον όρον 2000 θερμίδες ημερησίως. Αν ασκούμαστεν, δικαιούμαστεν κάτι παραπάνω. Επίσης, η "πείνα" έννεν καλή μέθοδος. Κατά τη γνώμη μου η διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει πολλά μικρά "γεύματα" μέσα στην ημέραν, πάντα υπό την συναίσθησην της ενεργειακής τους αξίας τζιαι της περιεκτικότητας τους σε ουσίες που θέλει ο οργανισμός, ώστε ακριβώς να μεν προκαλείς συνθήκες "στέρησης", οι οποίες κάμνουν τον οργανισμόν να διαταράσσει το μεταβολισμόν για να αντεπεξέλθει.

      Διαγραφή
  7. Νομίζω πως δεν εκατάλαβες Γούφη. Το Urban Training δεν είναι το να κινήσαι παραπάνω στην καθημερινότηταν. Μιλούμεν για οργανωμένην τζιαι συντεταγμένην έντονην (πολλά έντονην) γυμναστικήν που γίνεται έξω τζιαι που χρησιμοποιεί τες αστικές υποδομές για εργαλεία ή για μέσα γυμναστικής αντί για φίτνες. Δε την διαφήμηση δαμαί. Κάμνεις το μόνος σου ή με ομάδα, αυτόρμητα ή με γυμναστή κόουτς.

    https://youtu.be/_DE7T5O1MkA

    έχει και εφαρμογίδια για σμάρτφοουν σε ωρισμένες πόλεις της ευρώπης για να κάμνεις μόνος σου το πρόγραμμα που σου πάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να σου δώκω τζιαι έναν προγραμματάκιν 10 λεπτά να φκάλεις βλαγκάραν αν το κάμεις χωρίς να σταματήσεις. Εργαλείον ένας εγκαταλελειμμένος πάγκος

    https://youtu.be/haZ2MgJ1t2E

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το τρέξιμο εν η πιο φυσική άσκηση. Κολύμπι πρέπει να μαθεις, το ποδήλατο εν αναμεσα σε σένα και τη γη. Φκαινεις που το σπίτι και βουρας. Υπάρχει και η τάση του bare foot running που ασπάστηκα εδώ κι ένα χρόνο, περκι γράψω "συντομα" κατι σχετικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το τρέξιμο εν η πιο φυσική άσκηση. Κολύμπι πρέπει να μαθεις, το ποδήλατο εν αναμεσα σε σένα και τη γη. Φκαινεις που το σπίτι και βουρας. Υπάρχει και η τάση του bare foot running που ασπάστηκα εδώ κι ένα χρόνο, περκι γράψω "συντομα" κατι σχετικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το τρέξιμο εν η πιο φυσική άσκηση. Κολύμπι πρέπει να μαθεις, το ποδήλατο εν αναμεσα σε σένα και τη γη. Φκαινεις που το σπίτι και βουρας. Υπάρχει και η τάση του bare foot running που ασπάστηκα εδώ κι ένα χρόνο, περκι γράψω "συντομα" κατι σχετικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντως το τρέξιμο όντως "προκαλεί" κάτι σε όσους ασχοληθούν. Εν πολλά ενδιαφέρον φαινόμενο. Ξέρω κάποιον που άρκεψεν να τρέχει σοβαρά μετά τα τριάντα τζιαι επορώθηκεν τόσον που βουρά ως τη Σκανδιναυία για μαραθωνίους.
      Το μόνον του "κακόν" είναι ότι "τιμωρεί" όσους κουβαλούν έξτρα κιλά.

      Διαγραφή