Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Κρέας!


Πριν αρκέψω, θεωρώ ότι θα ήταν μέγιστη παράλειψη να μεν κάμω μιαν (εύφημον) μνείαν στην πρόσφατην ανάρτησην - ωδήν του  Πανίκκου στο τσίκνισμαν της περασμένης Πέμπτης τζιαι φυσικά το επίκεντρον της εν λόγω μυσταγωγίας, ήτοι το κρέας, με φόντον τη φουκούν τζιαι τα κάρβουνα. 
Σήμερα ας πούμεν η αγαπημένη μου πεθερούλλα έκαμεν μας κλέφτικον. Εχτές ο αγαπημένος μου παπάκης έκαμεν μας σούβλαν τζιαι λουκάνικα. Βάλε τζιαι μιαν ρομαντικήν ταινίαν που είδα εψές, όπου το ζευγάριν βρίσκει αφορμήν να στα "σπάσει" στο θέμαν του τι τρώει οι καθένας, τζιαι ιδού το ερέθισμαν της σημερινής αναρτήσεως.
Κρέας το λεπόν. Δηλαδή σάρκα ζώων διαφόρων ειδών. Τα οποία όπως ξέρετε, πρέπει πρώτα να σκοτωθούν (με κάποιον τρόπον) πριν τα μαειρέψεις. Ορισμένα μάλιστα μαειρεύκεις τα πριν τα "τινάξουν" (π.χ. οι καράολοι τζιαι κάποια θαλασσινά). Είναι λοιπόν ενδιαφέρον να διερωτηθεί κάποιος αν εν "αναγκαίον" πλέον να σκοτώνουμεν άλλα έμβια όντα για να φάμεν. 
Δαμέ φυσικά πρέπει να καθορίσουμεν τι εννοούμεν με τον όρον "έμβια". Διότι "έμβιον" εν τζιαι το αγρέλλιν που ξεριζώννεις που τους αγρούς. Οπότε για να είμαστεν πιο σαφείς, εννοούμεν τα ζώα, τζιαι οϊ τα φυτά. Τα φυτά εν λοαρκάζονται ως "θύματα" στην εν λόγω ανάρτησην, καλώς ή κακώς.
Εν επίσης σημαντικόν να προδιορίσουμεν γιατί τρώμεν το οτιδήποτε. Αφενός γιατί το σώμαν μας απαιτεί ενέργειαν για να ζήσει, τζιαι το φαϊν είναι ο τρόπος μας να προσλάβουμεν τούτην την ενέργειαν (σε αντίθεσην ας πούμεν με τα φυτά που συνδυάζουν ανόργανα στοιχεία τζιαι ηλιακήν ενέργειαν για να καλύψουν τες ενεργειακές τους ανάγκες). Αφετέρου, τζιαι μέσα που την εξελικτικήν μας διαδικασίαν ως είδος, κάποια είδη τροφής "γουστάρουμεν" να τα καταναλώσουμεν. Ο λόγος εν απλός: το σώμα μας εκλαμβάνει τες συγκεκριμένες τροφές ως πιο επωφελείς, οπότε έστησε μηχανισμούς για να μας ενθαρρύνει. Εν όπως την κουβένταν με το κυνήγιν για τους άντρες τζιαι την συγκομιδήν για τες γυναίκες. Οι άντρες εξελικτήκαν να αντλούν ευχαρίστησην που το ίδιον το κυνήγιν, ανεξάρτητα που την ανάγκην για τροφήν. Το ίδιον τζιαι οι γυναίκες, απολαμβάνουν την διαδικασίαν συλλογής αγαθών, διότι εξελικτήκαν να επιτελούν τούτον τον ρόλον. Λειτουργεί ως κίνητρον. Εν γι'αυτόν που οι άντρες έχουν τζιαι πιο καλόν προσανατολισμόν ή οι γυναίκες τόσην βλάγκαν για ψώνια.
Πίσω στο κυρίως θέμαν. Εν ξέρω για σας αλλά ακόμα τζιαι να έχω μόλις φάει, η τσίκνα του κρέατος εν ευχάριστη για μέναν. Εν μια έλξη ακαταμάχητη. Τζιαι εν νομίζω να εν περιβαλλοντικόν το θέμαν. Εν γονιδιακόν. Που την άλλην όμως, εν σαφές πλέον ότι μπορούμεν να αποκτήσουμεν ότι μας προσφέρει η σάρκα νεκρών ζώων που άλλες πηγές τζιαι με άλλες τεχνικές. Δηλαδή, στη σύγχρονην ανθρώπινην κοινωνίαν, η κατανάλωση κρέατος είναι καθαρά για λόγους ικανοποίησης της primal ευχαρίστησης τζιαι οϊ ουσιώδης τζιαι αναπόφευκτη ανάγκη.
Έθθα αναλωθώ σε παραδείγματα, νομίζω μια απλή έρευνα στο διαδίκτυον εννά σας πείσει περί του λόγους το αληθές. Αν συνδυάσεις τα άπειρα είδη τροφής πέραν του κρέατος που περιέχουν μέρος των συστατικών του με το ότι 50% της παραγόμενης τροφής παγκοσμίως καταλήγει στα σκουπίθκια, εύκολα συνάγεται το συμπέρασμαν ότι αν οϊ άμεσα, εν ευθέτω χρόνω, η κατανάλωση σάρκας έμβιων όντων καθίσταται μη αναγκαία. Τόσον για τροφήν όσον τζιαι για παραγωγήν άλλων προϊόντων. Η χημεία τζιαι η γενετική μηχανική εν τόσον ανεπτυγμένες που μπορούμεν να έβρουμεν υποκατάστατα για τα πάντα.
Είναι λοιπόν "ηθικόν" να συνεχίζουμεν την σφαγήν; Διότι αναγκαίον εν είναι. Εshιει ο homo sapiens την διακριτικήν ευχέρειαν απόφασης περί "ζωής ή θανάτου" ενός εκάστου είδους πέραν του δικού του καθαρά διότι εθρονιάστηκεν στον κορυφήν της διατροφικής αλυσίδας; Όπως πάντα, η "ηθική" εννά προσαρμοστεί σαν αποκρυσταλλωμένη "δύναμη" του ισχυρότερου. Ο μέσος homo sapiens θα απαντήσει "ναι, εν ηθικόν να μπορώ να αποφασίσω αν θα ζήσει ή εννά πεθάνει έναν άλλον ζώον".
Εγώ νομίζω ότι αν θεωρήσουμεν ότι ούλλα τα έμβια όντα είμαστεν "earthlings", τότε ΔΕΝ νομιμοποιούμαστεν σε έτσι ισχυρισμούς. Ο άθρωπος ΔΕΝ είναι "ανώττερος" ακόμα τζιαι που το πιο ταπεινόν μικρόβιον. Απλά έshιει την ισχύν τζιαι ανάλογα πράττει.
Προσωπικά δεν με βλέπω να κόφκω το κρέας. Κάμνει με ευτυχισμένον η κατανάλωση του, πολλά παραπάνω που τες τύψεις που μπορεί να μου προκαλέσει η σκέψη νεκρών ζώων. Θα ήθελα να εμπορούσα να διασφαλίσω τουλάχιστον ότι κανέναν ζώον εν υποφέρει κατά τη θανάτωσην του αλλά ούτε τούτον νομίζω μπορώ να το καταφέρω. Οπότε για το προβλεπτόν μέλλον θα παραμείνω ένας ελαφρώς προβληματισμένος καταναλωτής.
Κάτι που ποττέ εν ξεχάννω είναι ότι η τροφή (άρα τζιαι η σούβλα) είναι απλά μια μορφή ενέργειας, Ως είδος εκαταφέραμεν να μετατρέπουμεν την ύλην σε ενέργειαν, αλλά οϊ το αντίθετον. Φανταστείτε μιαν ημέραν να καταφέρουμεν το εξής:



Να έshιεις ας πούμεν τον οικιακόν σου αντιδραστήρα σύντηξης (ούλλα εγώ εννά σου τα λαλώ, ψάξε τι είναι) που σου παράγει ανεξάντλητην ενέργειαν. Τζιαι να παραγγέλλεις στον replicator σου αρνίσια παϊδάκια ή παστουρμάν. Ο συνδυασμός πληροφορίας τζιαι μετατροπής ενέργειας σε ύλην θα σου τα φκάλλει σε δευτερόλεπτα, χωρίς σφαγές, αλλά με ούλλην την μυρωθκιάν τζιαι τη γεύσην. Έθθα ήταν πόμπα;
Ώσπου να εφεύρω τον πρώτον food replicator, stay cool and keep rocking!

9 σχόλια:

  1. Γεια σου, φίλε μου. Εν ένα θέμα που με απασχολεί πάντα. Μάλιστα έχω σκοπό να γράψω κάτι σχετικόν επειδή λοαρκάζω να σφάξω το πρώτο μου κουνέλι, έχω ήδη 13 νεαρά που περιμένουν (ανήξερα) την σειρά τους. Τρώω κρέας, έχω κυνόδοντες, είμαι ένα ζώο σαν τα υπόλοιπα, τρώω τα, αν εμπορούσαν θα με έτρωαν.

    Πριν χρόνια έκαμα ένα μάθημα σχετικό με το "αν πρέπει ο σύγχρονος άνθρωπος να κυνηγά" σε παιδιά της έκτης δημοτικού, το έχω και οπτικογραφημένο επειδή ήταν στα πλαίσια μιας έρευνας. Η έρευνα ήθελε να δει αν τα παιδιά του δημοτικού μπορούν να επιχειρηματολογήσουν στο μάθημα των φυσικών επιστημών. Εγώ απλά κατεύθυνα τη συζήτηση. Η πλειοψηφία έλεγε ότι όχι δεν πρέπει να κυνηγούμε, αλλά να εκτρέφουμε σε καλές συνθήκες και να σκοτώνουμε όσο το δυνατόν ανώδυνα τα προς σφαγή ζώα.

    stay cool and keep eating!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ φίλε, θα σφάξεις αυτοπροσώπως; Εν νομίζω να είχα το κουράγιον. Έχουν διάφορα ζώα οι γονιοί μου στο Λυθροδόνταν τζιαι ο παπάς μου διατείνεται ότι ποττέ έθθα συνηθίσει να σφάζει κουνέλια τζιαι πουλιά.
      Εννά μου άρεσκεν να εθώρουν το βίντεο που εκάμετε. Εν το έφκαλες στο youtube; Μεγάλο θέμαν τζιαι το κυνήγιν. Εν εντυπωσιακή η πόρωση με την οποίαν το εξασκούν οι θιασώτες, τζιαι το πόσοι είναι τούτοι.

      Διαγραφή
  2. Αχ τούτα τα Στάρ Τρέκ....Τις αίθουσες ψυχαγωγίας θυμάσαι τες που το Next Generation? Που εστήναν ολόκληρους κόσμους?

    Όσο για το πνεύμα της ανάρτησης, ένα έχω να πω. Ο χόμο σάπιενς, έγινε χόμο σάπιενς, επειδή έτρωε κρέας (πρωτείνες). Εμεγαλώσαν οι μυς του, ο εγκέφαλος του και όλα τα συνεπαγόμενα. Κάτι βήγκανς και κάτι βετζετέριανς και ξέρω γω μαλακίες, εν αππώματα της σύγχρονης κοινωνίας.

    "Εν τρώω κουνελλάκια εγώ!!" Άμα σε αφήναμε να σαπίσεις σε κανένα νησί με μια κάσια λέλουδολάχανα και μια μάντρα κουνέλια, να σου πω εγώ για πότε ήταν να τα καρυδώσεις. Τα κουνέλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μιλάς με μεγάλο ψώνιο στα Star trek τζιαι γεννικά το sci-fi τζιαι fantasy genre.
      Πολλά σωστά φίλε, η πρωτεϊνη του κρέατος ήταν όντως το όχημαν να σκαρφαλώσουμεν στην κορυφήν της διατροφικής αλυσίδας, χάρη στην κκέλλαν μας που εμεγάλωσεν. Εν θέμαν όμως, αφού πλέον η κκέλλα μας εν ικανή να εύρει ότι χρειάζεται που άλλες τροφές, plus μπορούμεν σιγά σιγά να κάμουμεν emulate τες γεύσεις, αν εν τόσον απαραίτητη η κατανάλωση κρέατος. Tell that to pastourma εννά μου πεις....

      Διαγραφή
  3. Χμμμ.. αρέσκει μου το κρέας και συμφωνώ με τους ρόκολους του Νίκου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Που μιτσήν τζιαι που πελλόν....

      Διαγραφή
    2. Έτσι ένι. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να φκαίνεις να σκοτώνεις με επώδυνο τρόπο ή και να τραυματίζεις -και μετά να υποφέρει για μέρες αν καταφέρει να ξεφύγει- ένα ζώο από τη στιγμή που εκτρέφεις και σφάζεις τόσα, για να καλύψεις τις ανάγκες της κοινωνίας. Και φυσικά η όλη φάση της εκτροφής και της θανάτωσης πρέπει να γίνεται υπό αυστηρές συνθήκες που να διασφαλίζουν τη λιγότερη ταλαιπωρία για το ζώο. Είναι εδώ που πάσχουμε και πρέπει να βελτιωθούμε. Λίγος σεβασμός προς το πλάσμα που θα μας θρέψει.

      Διαγραφή
  4. 1. Αν έπρεπε να σκοτώσω για να φάω κρέας, το πιο πιθανόν να μην ξαναέτρωγα.
    2. Δεν με ενοχλεί καθόλου που μεγάλωσα κουνέλια και τα πήρα της μάνας μου και τα έσφαξε. Τα έφαγα με μεγάλη ευχαρίστηση! Ήταν μέλιν.
    3. Το κυνήγι για να φας ή το μάζεμα αγρελλιών είναι μέσα στο dna μας. Είναι το αρχέγονο κομμάτι μας. Κάνει καλό να το ζούμε και να το αναβιώνουμε. Γιατί κυρίως αυτό είμαστε.
    4. Το να υποστηρίζουμε ότι αντί να βγούμε να κυνηγήσουμε είναι καλύτερα να ελέγχουμε τον τρόπο που μεγαλώνουν τα ζώα, το τι τρώνε και το πως πεθαίνουν είναι πιο ηθικό με βρίσκει απόλυτα αντίθετη. Επειδή, με αυτό τον τρόπο απλά εξασκούμε την εξουσία μας, το "ελέγχω" τα πάντα.
    5. Το τρώω άλλα ζώα για να ζήσω είναι μέρος της τροφικής αλυσίδας όλων των ζώων. Γιατί να μην συνεχίσουμε να είμαστε μέρος της;
    6. Το σκοτώνω από χόμπι ή το δεν προσέχω ή σπαταλώ κτλ δεν με βρίσκει σύμφωνη.
    9. woofi που θα εφεύρεις τζίνον το μηχάνημα με την ενέργεια, φύλαξε μου έναν. Τώρα το χειμώνα δυσκολεύκουμαι να κάμω φωτοσύνθεση, τα ευλοημένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Νεράϊδα όπως ξέρεις το dna δεν είναι "στερεότυπο", δηλαδή αλλάσσει. Αν σαν είδος εύρουμεν άλλες μεθόδους "ευτυχίας", το dna εννά ακολουθήσει "εν καιρώ". Άρα έννεν δικαιολογία ούτε εξήγηση να σκοτώννεις το dna.Εν επιλογή καθαρή, πλήρως συνειδητή. Το θέμαν του "κυνηγιού" εν κάτι ξεχωριστόν που το θέμαν "κρεατοφαγία" γιατί υπάρχει "ηδονή/ ευτυχία" καθαρά στη διαδικασίαν (κυνήγιν) ανεξαρτήτως σκοπού (εύρεση τροφής). Τζιαι δαμέ εν καθαρή επιλογή τζιαι οϊ "ανάγκη". Στο κάτω κάτω αντί να παίζουμεν τα πουλλούθκια, ας κάμουμεν σκοποβολήν με τεχνητά μέσα, που εν "άψυχα" τζιόλις. Στο 5. ήδη απάντησα με τες εναλλακτικές πηγές διατροφής, μπορείς να πάρεις ότι χρειάζεσαι χωρίς κρέας. Η φύση εννά προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, κάμνει τες οικονομίες της τζιαι χωρίς εμάς.
      Το replicator (οϊ μόνον food γιατί μπορείς να παράξεις το οτιδήποτε φτάννει να έshιεις την αναγκαίαν ενέργειας) καθώς τζιαι ο "οικιακός" αντιδραστήρας σύντηξης (σύντηξην κάμνει ο ήλιος για να καταλάβεις) εν που τα όνειρα που έχω να φτάσω πριν πεθάνω. Αλλά εν το θωρώ, ο νους μας είναι να "κρούζουμεν" πράματα, είτε τα λαλείς πετρόλαον είτε φυσικόν αέριον...

      Διαγραφή