Ο θάνατος του "Αυτόματου"

Το αδιέξοδον του πάρκινγκ της προσφυγικής πολυκατοικίας ήταν γεμάτον κόσμο, στριμωγμένο γυρόν που έναν ασθενοφόρον. Παρά τη συχνήν παρουσίαν ασθενοφόρων στο συνοικισμόν (γεμάτος γέροντες γαρ), ανησύχησεν. Μόλις τους είδεν επήεν το μυαλόν της στο κακόν.

- "Ο παππούς......".

Είshιεν της τηλεφωνήσει το πρωίν ο παπάς της ότι ο παππούς εν εμπορούσεν να περπατήσει, τζιαι να περάσει να του βάλει ένεση. Οπότε η εικόνα στο πάρκινγκ εσυνδυάστηκεν με την πάγιαν ανησυχίαν για τον Γιαλουσίτη γέροντα , ο οποίος για αρκετόν τζιαιρόν τωρά μπαινοφκαίννει στο νοσοκομείον με διάφορες σοβαρές ανεπάρκειες. 

Τα κεφάλια εγυρίσαν πάνω της όπως εκατέβηκεν που το αυτοκίνητον, λες τζιαι επεριμέναν ακριβώς την άφιξην της. Κάποιοι ενδεχομένως να εξέραν ότι εν γιατρός οπότε υποθέσαν ότι ο ερχομός της εσυνδέετουν με την άφιξην του ασθενοφόρου τζιαι του συμβάντος που το επροκάλεσεν.

Η μαθκιά της έππεσεν σε μιαν γνωστήν φιγούραν της γειτονιάς, την οποίαν οι γνωστοί της ελαλούσαν "ταξιτζίνα", διότι ο άντρας της ήταν οδηγός ταξί. 

"Κ. Ελένη μου μα νάμπου έγινεν τζιαι ήρτεν ασθενοφόρον;"

"Ποια είσαι κόρη μου εσύ;" απάντησεν η "ταξιτζίνα" που εν καλοθωρεί λόγω ηλικίας.

"Η κόρη της Μαρίας, κ. Ελένη μου, γιατί είσαστεν δαμέ μαζεμένοι τι έγινεν, ξέρεις;"

"Μάνα μου κόρη μου, ήρτα τζιαι ήβρα τον μέσα στο αυτοκίνητον, γυρμένον, εν ξέρω..." είπεν η "ταξιτζίνα".

"Εν ο "Αυτόματος", εν πεσμένος μέσα στο αυτοκίνητον του" είπεν κάποιος που τον κόσμον.

Το βλέμμαν της επήεν πίσω που τον κόσμον, στη γωνιάν της πολυκατοικίας, όπου είδεν το γνωστόν κότσιηνον μερσεντές του "Αυτόματου", έξω που την συνηθισμένην θέσην του, λες τζιαι είshιεν ξεκινήσει να φκει που το γκαράζ τζιαι ελοξοδρόμησεν προς τες διπλανές ελιές. Στο τιμόνιν του γερμένη μια κελλέ, τζιαι τα άσπρα μαλλιά επιβεβαιώναν την ταυτότηταν του οδηγού.

Ήδη το πλήρωμαν του ασθενοφόρου άρχισεν τη διαδικασίαν να μεταφέρει τον νεκρό γέροντα στο νοσοκομείον.

"Ήβρα τον έτσι γερμένον μάνα μου, καρτερώ να έρτει τζιαι η κόρη μου, εκρύωσα τζιόλας δαμέ έξω" είπεν σχεδόν θυμωμένα η "ταξιτζίνα".

Ακουμπώντας ακόμα μια φοράν τον ώμον της γερόντισσας, ανέβηκεν τα σκαλιά προς το διαμέρισμαν του παππού. Είδεν τον μιαν μμαθκιάν, άκουσεν τα παράπονα για την υγείαν του, έκαμεν του την ένεσην τζιαι έφυεν για να συνεχίσει τες δουλειές της ημέρας. Η ζωή έshιει εξάλλου την (καλήν-κακήν) συνήθειαν να συνεχίζεται.

Κάπως έτσι έφυεν ο "Αυτόματος". Ο άθρωπος που οδηγούσεν το μερσεντές το κότσιηνον, το αυτόματον. Που είshιεν καπαρώσει το πλευρόν της προσφυγικής πολυκατοικίας, τζιαι ετράβησεν τζιαι έναν άλυσον μπροστά, με πινακίδαν "Μην παρκάρετε". Εβλέπαν τον συχνά οι γείτονες, πρόσφυγες όπως τζιαι τζιείνος, να κάθεται μέσα στο μερσεντές, την "αγάπην" του όπως την ελάλεν, τζιαι να ρεμβάζει, με την μηχανήν τζιαι τη θέρμανσην αναμμένην. Πόθεν ήταν τζιαι ποιος ήταν ο τόπος του πριν την εισβολήν; Κάποιος εννά ξέρει. Πόσοι ενδιαφέρονται; Καλή ερώτηση. Ίσως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.
Για τούτον καταβάλλει άοκνες προσπάθειες για να επιτευχθεί συμφωνία στο κυπριακόν πριν πεθάνει ο επόμενος "Αυτόματος" στον προσφυγικόν καταυλισμόν.

Ώσπου να υποκύψει ο πρόεδρος στον αμείλικτον εκβιασμόν του χρόνου που χάννεται, τζιαι των γερόντων που πεθανίσκουν πρόσφυγες, stay cool and keep rocking!