Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Πίσω στο Βιετνάμ


Σήμερα το μεσημέρι επήραμεν στο αεροδρόμιον την οικιακή μας βοηθόν, η οποία με το καλόν ολοκλήρωσεν την τετραετήν "θητείαν" της κοντά μας τζιαι επήεν στο καλόν, στον τόπον τζιαι (κυρίως) την οικογένεια της.
Η κοπέλα τούτη άφησεν άντραν, γιον τζιαι κόρην (η σειρά εν καθαρά ηλικιακή) για να έρτει δακάτω, στην άλλην άκραν της γης, να εργαστεί τζιαι να προσφέρει στους δικούς της. Όταν ήρτεν τα δικά μας μωρά ήταν νήπια τζιαι τωρά εν δημοτικόν. Επροσπάθησα πολλές φορές να μπω στη θέση της, να καταλάβω πόσον της εστοίχιζεν κάθε μέρα μακριά που όσα αγαπά, αλλά φυσικά μέσα στο βόλεμα μου ήταν τζιαι είναι αδύνατον. Εν εξόχως ειρωνικόν που καθώς τζιείνη επιστρέφει, αρχίζουν πολλοί δακάτω να σκέφτουνται σοβαρά να γίνουν οικονομικοί μετανάστες, ελέω της παρούσας κατάστασης της οικονομίας. Το μόνον που μπορώ να ευχηθώ είναι μιαν μέραν σύντομα οι αθρώποι να ταξιδεύουν τζιαι να μετοικούν μόνον εξ επιλογής τζιαι οϊ διότι δεν μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς στες εστίες τους.
Η σχέση μας ήταν γενικά θετική, αν τζιαι λόγω της ιδιοσυγκρασίας μας ως ζευγάριν εκρατήσαμεν την σε έναν επίπεδον επαγγελματικόν, δεν επιδιώξαμεν (το αντίθετον μάλλον) να την καταστήσουμεν κάτι πιο "οικείον". Η αίσθηση μου, εκ του αποτελέσματος, είναι ότι ήταν σωστή επιλογή. Έχω ακούσει πάμπολλες περιπτώσεις που εδόθηκεν εκατέρωθεν πολλή εμπιστοσύνη, που οι σχέσεις εγίναν πολλά στενές, αλλά τελικά οδηγηθήκαν σε άshιημα μονοπάθκια. Που την άλλην, όπως ούλλες οι αθρώπινες σχέσεις, έτσι τζιαι τούτες έχουν την τάσην να αποδίδουν βάσει της επένδυσης τζιαι του κινδύνου που είσαι πρόθυμος να δεχτείς. Ψηλή επένδυση τζιαι κίνδυνος, ενδεχόμενον ψηλόν όφελος αλλά τζιαι σοβαρή πιθανότητα μεγάλης απώλειας. Τζιαι εν ώρα να κόψω το business administration τζιαι το human resources mgt.
Εν πάσει περιπτώσει, θέλω που δαμέ να ευχηθώ στην κοπέλαν τούτην ότι καλλίττερον στη ζωήν της, να εύρει στο σπίτιν της μιαν κατάστασην που να την κάμει ευτυχισμένην, τζιαι να φέρει τζιαι τζιείνη τη χαράν στους αθρώπους της, που σίουρα τόσα χρόνια αποζητούν την. Τζιαι το κυριόττερον, να μεν ξαναχρειαστεί ποττέ της ξανά να λείψει που κοντά τους, ή να τους αποχωριστεί τζιείνους λόγω της ανέχειας τζιαι της αδικίας τούτου του κόσμου.
Ώσπου να μεν έχουμεν πιον οικονομικούς μετανάστες, stay cool and keep rocking!

5 σχόλια:

  1. Ευχές και από έμενα , καλή επανένωση με την οικογένεια της. Δύσκολο πράγμα να αναγκάζετε κάποιος να μεταναστέψει για να ζήση την οικογένεια του και ακόμα ποιο δύσκολο αν δόση πάνω σε εργοδότες που με ξενοφοβία και ρατσισμό, κράτα επαφή ρε φίλε γιατί όπως παν τα περάματα μπορεί να τη χρειαστούμε να μας βρει καμιά δουλειά στην πατρίδα της…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα, εννά έshιει τζιαι τα καλά της έτσι περίπτωση...ας πούμεν πρωινόν τροχαδάκιν μέσα στη ζούγκλα....

      Διαγραφή
    2. Εν τω είχα σκεφτεί έτσι αλλά τωρά που το λες είναι ένα επιπλέων κίνητρο!!! Καλημέρα

      Διαγραφή
  2. Κάθε φορά που φέρνω την κοπέλα να με βοηθήσει στο σπίτι, εκτός του ότι γενικά νιώθω άσχημα να «με υπηρετεί» κάποιος και να με λέει madam, αισθάνομαι και μεγάλο οίκτο για το πρόσωπό της, επειδή βρίσκεται μακριά από τον άντρα της και τα μωρά της. Να σου πω την αλήθεια όμως, παράλληλα την ψιλοθαυμάζω! Επειδή είναι και στην ηλικία μου, με κάμνει πολλές φορές να σκέφτομαι πόσο καλομαθημένοι/κακομαθημένοι είμαστε εμείς! Αναρωτιέμαι πώς μια κοπέλα 30 χρονών, άφησε την οικογένειά της πίσω και ήρθε σε μια μακρινή χώρα μόνη της για να δουλεύει από το πρωί ως τη νύχτα. Πραγματικά, της εύχομαι γρήγορα να επιστρέψει στον τόπο της και στους δικούς της κι όπως λες κι εσύ για τη δική σας κοπέλα, να μην ξαναχρειαστεί να ξενιτευτεί για λόγους βιοποριστικούς. Εμείς οι καλο/κακο μαθημένοι εννά τα βκάλουμε πέρα και μόνοι μας!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβαίνω το "άβολο" συναίσθημαν αλλά εν πάντα στο shιέριν του καθενός να προσδιορίσει την εν λόγω σχέση σε τζιείνην ενός "εργοδότη" τζιαι ενός "εργοδοτούμενου", ενός ατόμου δηλαδή που ικανοποιεί μιαν ανάγκην του με την βοήθεια ενός άλλου συνανθρώπου του έναντι κάποιου ανταλλάγματος, χωρίς την ψευδαίσθησην ότι είναι είτε ο ένας είτε ο άλλος "κατώττερος" ή "καλλίττερος" που τον άλλον.
      Όσο για το θέμαν της μετανάστευσης, έχω σου δαμέ μιαν παλιάν ανάρτησην αν δεν βαρκέσαι να την θκιαβάσεις:

      http://woofisarfkai.blogspot.com/2012/07/blog-post_16.html

      Διαγραφή