Το τραγούδιν του καλού (νεο)φιλελεύθερου

"...I'd love to change the world

but I don't know what to do

 So I leave it up to you....."

....'till we all know what to do, stay cool and keep rocking!

"Πώς στρώθηκε ο δρόμος για τον φασισμό" - αναδημοσίευση

Οϊ εμάς ρε, του άλλους, τους άλλους!

Που τον απίστευτα τσιάκκον πιτσιρίκκον :

"Αν μου ζητούσαν να επιλέξω μια φράση-κλειδί που ακουγόταν πολύ στην Ελλάδα τις προηγούμενες δυο δεκαετίες, δεν θα είχα κανένα ενδοιασμό: «Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική». Ακούστηκε πολλές φορές από χιλιάδες χείλη απλών πολιτών. Μπορεί να την είπες κι εσύ. «Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική». Ακούστηκε, ως απάντηση, από εκατοντάδες «καλλιτέχνες» και ηθοποιούς, όταν ερωτήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια για τα όσα συνέβαιναν στη χώρα μας. Το πίστευαν; Το έλεγαν γιατί ήθελαν να τα έχουν καλά με όλους και να μη χάσουν «πελάτες»; Πάντως, το έλεγαν.

Τις προηγούμενες δεκαετίες, η πολιτική στην Ελλάδα δεν ήταν τόσο δημοφιλής όσο είναι σήμερα. Αν ξεκινούσες πολιτική συζήτηση, οι άνθρωποι δυσανασχετούσαν. Ήταν «βαρετό».

Κάτι ακόμα που δεν ήταν διόλου δημοφιλές στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες ήταν η γνώση και η πνευματικότητα. Ο χαρακτηρισμός «κουλτουριάρης» σου ερχόταν αμέσως σαν ταμπέλα όχι αν προσπαθούσες να πεις κάτι πολύ βαρύ και ασήκωτο αλλά αν έκανες το λάθος να ξεφύγεις λίγο από το Κλικ, το Nitro, το ποδόσφαιρο και τα τηλεοπτικά κλισέ.

Αν δεν άκουγες Βίσση, Ρέμο, Σφακιανάκη, Ρουβά και Χατζηγιάννη, ήσουν κουλτουριάρης. Κι έτσι φτάσαμε κάποια στιγμή να θεωρούνται κουλτουριάρικα τα λαϊκά τραγούδια του Τσιτσάνη και του Χατζιδάκι.

Μιλώντας με νέους ανθρώπους, συνειδητοποιείς πως δεν έχουν διαβάσει σχεδόν τίποτα. Εντάξει, δεν ήμασταν ποτέ ένας λαός βιβλιολάγνων που δεν άφηναν το βιβλίο από το χέρι αλλά οι παλαιότερες γενιές όλο και κάτι είχαν διαβάσει. Έστω, τους κλασικούς συγγραφείς. Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν κορόιδευαν αυτούς που αγαπούσαν το διάβασμα.

Δεν είναι τυχαία η επιτυχία του «Αλχημιστή» του Πάολο Κοέλιο στη χώρα μας. Αφενός το βιβλίο ήταν μικρό και αφετέρου περιείχε μια φράση που οι Έλληνες αποστήθισαν μαζικά: «Όταν επιθυμείς κάτι, ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις». Πώς; Μόνο με την επιθυμία; Χωρίς κόπο; Χωρίς πόνο; Χωρίς διάβασμα; Χωρίς γνώση; Ό,τι κι αν εννοούσε ο Κοέλιο, οι παθητικοί -και λόγω Ορθοδοξίας- Έλληνες καθησυχάστηκαν, αφέθηκαν στο σύμπαν και το περίμεναν να συνωμοτήσει υπέρ τους. Το σύμπαν δεν συνωμότησε.

Η αδιαφορία για την πολιτική και η απόλυτη αντιπνευματικότητα οδήγησαν στην χρεοκοπία. Πρώτα στην κοινωνική, ηθική και πολιτιστική χρεοκοπία και μετά στην οικονομική.

Ακόμα κι αν διαφωνεί κάποιος πως η αδιαφορία της πλειοψηφίας των πολιτών για την πολιτική και η αποστροφή τους για την γνώση οδήγησαν στην οικονομική χρεοκοπία, δεν θα διαφωνήσει στο ότι οι πολίτες καλούνται σήμερα να αντιμετωπίσουν την χρεοκοπία με τα πνευματικά εφόδια που απέκτησαν όλα αυτά τα χρόνια. Δηλαδή, με τον Σφακιανάκη, τη Μενεγάκη, τα ζώδια, τους μάγειρες, τις συνταγές και ό,τι άλλο πρόβαλε η ιδιωτική τηλεόραση.

Κοίταξε τα cd που αγόρασες όλα αυτά τα χρόνια, τα βιβλία που διάβασες (αν διάβασες), θυμήσου τις ταινίες, τις θεατρικές παραστάσεις και τις συναυλίες που παρακολούθησες (αν παρακολούθησες), γιατί είναι αυτά τα όπλα με τα οποία θα αντιμετωπίσεις την χρεοκοπία. Αυτός είσαι.

Βέβαια, ένα μεγάλος αριθμός Ελλήνων αντιμετωπίζει την χρεοκοπία με μόνο εφόδιο την αποβλάκωση που του πρόσφερε η ελληνική τηλεόραση. Και συνεχίζει να αποβλακώνεται.

Χρειάζονται εφόδια για να σκεφτείς. Και αυτά τα εφόδια δεν θα τα βρεις στην τηλεόραση.

Η τηλεόραση δεν έχει καμία σχέση με την παιδεία, την γνώση και το πνεύμα. Είναι ένα μέσο που μπορεί κάποιες φορές –και υπό προϋποθέσεις- να είναι ενδιαφέρον και ψυχαγωγικό αλλά στην Ελλάδα δεν συνέβη ούτε αυτό. Η ελληνική τηλεόραση απευθύνεται στα χαμηλά ένστικτα και –με ελάχιστες εξαιρέσεις- είναι ένας σκουπιδοτενεκές, με ξεπουλημένα λαμόγια, χαζογκόμενες, βιζιτούδες και διάφορους άλλους φελλούς.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι οι Έλληνες που σέβονται τον εαυτό τους δεν εμφανίζονται στην τηλεόραση. Ίσως, να δέχτηκαν να εμφανιστούν σε κάποια αξιοπρεπή εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης αλλά μέχρι εκεί.

Το να μην εμφανίζεσαι στην τηλεόραση σημαίνει -μεταξύ άλλων- πως δεν πιστεύεις πως πάνω απ’ όλα είναι το κέρδος. Γιατί η τηλεόραση έχει να κάνει με πολλά χρήματα.

Όλα αυτά τα χρόνια, τα πρόσωπα της ελληνικής τηλεόρασης δεν ενδιαφέρονταν, βέβαια, για την πολιτική. Ήταν εθνικοί σταρ, οπότε ανήκαν σε όλους τους Έλληνες και δεν έπαιρναν ποτέ θέση για τίποτα. Επίσης, τα πρόσωπα της τηλεόρασης –τουλάχιστον αυτά που κυριάρχησαν- είναι βαριά αμόρφωτα.

Σε μια χώρα που μεγάλο μέρος των πολιτών δεν ενδιαφέρονταν για την πολιτική και την γνώση -και η «εκπαίδευσή» τους ήταν τηλεοπτική-, δεν θα πρέπει να κάνει σε κανέναν εντύπωση το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή εκφράζει σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας.

Αν δεν σε ενδιέφερε ποτέ η πολιτική και, παράλληλα, έχεις την εντύπωση πως ο Καζαντζάκης είναι ποδοσφαιριστής, είναι απόλυτα λογικό –όταν χρειαστεί- να εκφραστείς πολιτικά με το απόλυτο σκοτάδι, τον φασισμό, τους ψευτοτσαμπουκάδες, τις μαγκιές, τις κλωτσιές, τα ουρλιαχτά και όλη αυτήν την κτηνωδία που εκπροσωπεί η Χρυσή Αυγή. Το κτήνος το εκφράζουν τα κτήνη.

Φυσικά, δεν είναι καθόλου τυχαία η συμπάθεια των τηλεοπτικών προσώπων για τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Μαζί τους αισθάνονται πολύ άνετα, αφού πνευματικά βρίσκονται στην ίδια κατάσταση: σε αυτή του χιμπαντζή.

Η Χρυσή Αυγή δεν ήρθε τώρα. Ο νεοναζισμός δεν ήρθε τώρα. Ο φασισμός δεν ήρθε τώρα. Θα έπρεπε να τον είχες διακρίνει στον ναρκισσισμό της Ελένης, στην εγωπάθεια του Σάκη, στη ρηχότητα της Ρούλας και του Γρηγόρη, στον αδίστακτο κυνισμό του Θέμου και στην κτηνώδη βλακεία που κουβαλάνε όλα αυτά τα εγωκεντρικά ανθρωποειδή που θεοποίησαν το εύκολο κέρδος, προώθησαν την ιδιωτεία και πούλησαν τη ψυχή τους στον διάολο.

Κι αν αυτοί έβγαλαν πολλά χρήματα, αυτοί που τους παρακολουθούσαν μαγεμένοι –και τους παρακολουθούν ακόμα αφού είναι πια ανάπηροι πνευματικά- παίρνουν για τρόπαιο τη Χρυσή Αυγή.

Οι πολίτες έχουν χρέος να ασχολούνται με τα κοινά και να ενδιαφέρονται για την πολιτική.

Οι πολίτες έχουν χρέος να φροντίζουν την ψυχή τους και το μυαλό τους, να επιζητούν την γνώση και να αποφεύγουν τα σκουπίδια.

«Μας πρόδωσαν οι πολιτικοί» λένε οι πολίτες. Ναι, αλλά πολύ πριν, οι πολίτες είχαν προδώσει τους εαυτούς τους. Το πρώτο δεν θα είχε συμβεί, αν δεν είχε συμβεί το δεύτερο.

Ο φασισμός είναι εδώ. Μέσα μας.

(Στη φωτογραφία -με ελληνική φορεσιά- είναι ο Όσκαρ Ουάιλντ. Αν και τα βιβλία του Όσκαρ Ουάιλντ υπάρχουν πια παντού -και στο διαδίκτυο-, εκατομμύρια Έλληνες στη διάρκεια της ζωής τους δεν θα διαβάσουν ούτε μια φράση του επειδή το σύμπαν δεν θα συνωμοτήσει.)"

Ώσπου να "ξεστρώσουμεν", stay cool and keep rocking!

Εμείς είμαστεν οι πραγματικές χώρες...

Έσιει μέρες που ήθελα να το μεταφέρω δαμέ γιατί εν όμορφον, γιατί όσες φορές δω τούτην την σκηνήν κλαίω (ο γέρημος). Αφήννω την στα αγγλικά γιατί στα ελληνικά αδικείται νάκκον:

"My darling. I'm waiting for you. How long is a day in the dark? Or a week? The fire is gone now and I'm horribly cold. I really ought to drug myself outside, but then there'd be the sun. I'm afraid I waste the light on the paintings and on writing these words. 

We die. We die rich with lovers and tribes, tastes we have swallowed, bodies we have entered and swam up like rivers. Fears we've hidden in, like this wretched cave. I want all these marked on my body. We're the real countries. Not the boundaries drawn on maps, the names of powerful men. I know you'll come and carry me out into the palace of the winds. That's all I've wanted, to walk in such a place with you, with friends. An Earth without maps. 

The lamp's gone out and I'm writing in the darkness."

Ώσπου να μεν χαρακώννουν σύνορα τους χάρτες, stay cool and keep rocking!

ΕΞΩ ΡΕ...

... που την κερκίδαν της Ανόρθωσης τζιαι στον αγύριστον!

Ξεκουμπιστείτε τζιαι σεις τζιαι τα συμβολα σας !

Ακούτε κύριοι της διοίκησης τζιαι οι υπόλοιποι που στέκεστε παραδίπλα που τους φέροντες ναζιστικά σύμβολα τζιαι σημαίες των χρυσών αυκών; Φκάλτε τους έξω να παν στ'ανάθθεμαν! Αλλιώς είσαστεν τζιαι είμαστεν ούλλοι μας  συνένοχοι εγκλήματος. 

Σιωπείν εστίν συναινείν!

Εν χρήσιμοι για λλόου σας κύριοι της διοίκησης;

Κοίτα ρε κάτι πρότυπα οι "ανορθωσιάτες"

...τζιαι οι υπόλοιποι μεν κάμνετε τες παπίρες!

Ώσπου να ξεκουμπιστούν στον αγύριστον τα φασιστόμουτρα που την κερκίδαν της ομάδας μου, stay cool and keep rocking!

Αγάπη μου Χρόνια Καλά.......

.....υγείαν τζιαι ευτυχίαν τζιαι αγάπην!

Τζιαι να σιαιρούμαστεν τα κατορθώματα των κοπελιών μας.

Τζιαι έναν τραγουδάκιν πολλά όμορφον τζιαι ρομαντικόν που ταιρκάζει στην περίστασην.

Ώσπου να λουβίσουν τα βουνά τζιαι να ππέσουν στη θάλασσαν, stay cool and keep rocking!!

Ο "Φασισμός" της "Φιλανθρωπίας"

Ενδιαφέρον θέμαν. Είχα δει πρώτα το εξής στο facebook τζιαι αφού μου έκαμεν εντύπωσην (είχα ξανακούσει επικρίσεις περί της "φιλανθρωπίας" στη σύγχρονην εποχήν αλλά οϊ τόσον ακραίες) είπα να καταπιαστώ νάκκον:

Το δεύτερον σκέλος εν προφανές, καθώς ένας φασίστας, όντας μισάνθρωπος, εν μπορεί να εν "φιλάνθρωπος" με οποιονδήποτε τρόπον. Εν κορυφαία αντίφαση που (θα έπρεπεν να) φκάλλει μάθκια, ακόμα τζιαι αν είσαι κακομάζαλος ελέω κρίσης (τούτον για τους κρυφούς τζιαι φανερούς λάτρεις των χρυσών αφκών).

Γιατί όμως "φασισμός" η "φιλανθρωπία"; Έννεν λλίον έντονον;



Μακάρι να εν καλά το "επαναστατικόν" (κατά τον OSR) ιντερνετ τζιαι η ευκολία πρόσβασης στη "γνώσην" τζιαι την πληροφορίαν. Έσυρα τζιαμέ "φιλανθρωπία" σκέττον τζιαι έριξα μιαν μαθκιάν στο τι φκάλλει.

Χάζιν είχαν κάποια "βικι-φθέγματα" δαμέ.

Το χάζιν έγκειτα στο ότι κάποια εν υπέρ τζια κάποια εν κατά. Έσιει τζιαι "ανένταχτα".

Ας τα δούμεν μπας τζιαι βοηθήσουν μας να διαμορφώσουμεν άποψην:

ΥΠΕΡ

Αυτά που παίρνουμε είναι προς το ζην. Ζωή είναι αυτά που δίνουμε Τσόρτσιλ

Η ειρήνη, όπως και η φιλανθρωπία, ξενικά από το σπίτι  Ρούσβελτ Φραγκλίνος

Η φιλανθρωπία είναι ο πατέρας της προσφοράς/θυσίας Ανώνυμος

Μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται Βίβλος

Όταν αδειάζει το πουγγί, γεμίζει η καρδιά Ουγκώ

Το να μη βοηθήσεις κάποιον στη δυστυχία του είναι σαν να τον σκοτώνεις στην καρδιά σου Ανώνυμος

Φιλανθρωπία είναι η αρετή της καρδιάς

ΑΝΕΝΤΑΧΤΑ

Ένα κόκαλο στο σκύλο δεν είναι φιλανθρωπία. Φιλανθρωπία είναι το κόκαλο που μοιράζεσαι με το σκύλο, όταν πεινάς όσο κι αυτός Μπράκκο

Η φιλανθρωπία η οποία επιζητεί τη δημοσιότητα, παύει να είναι φιλανθρωπία Χίλλερ

Η φιλανθρωπία που γίνεται με τυμπανοκρουσίες, αποτελεί πρόκληση στην ευπρέπεια

Σε όσους υπάρχει φιλανθρωπία, εκεί υπάρχει και έρωτας προς την επιστήμη

Στην αληθινή φιλανθρωπία, έννοιες όπως δίνω, δωρητής, δώρο, δεν υπάρχουν Βούδας

Το χρήμα είναι σαν την κοπριά σ' ένα χωράφι. Είναι καλή, μόνον όταν απλώνεται παντού Μπέικον Φράνσις

ΚΑΤΑ

Η θανατική ποινή είναι λάθος θεραπεία για το έγκλημα, όπως η φιλανθρωπία είναι λάθος θεραπεία για τη φτώχεια Φορντ Χ.

Η φιλανθρωπία είναι το κάλπικο νόμισμα της ελεημοσύνης Άγνωστος

Η φιλανθρωπία και ο πατριωτισμός: τα βασικά προσόντα του ανθρώπου ο οποίος θέλει κάτι να πουλήσει Μένκεν Χ.

Ό,τι δίδεται αφού ζητηθεί, δίδεται πολύ αργά Μπελ

Όλους δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε. Γι' αυτό θα ήταν άδικο, να βοηθήσουμε έναν και μόνο, κι επιπλέον θα'ταν και κουραστικό Τσετκιν Κλάρα

Που τα πιο πάνω εν φανερόν ότι έσιει πολλά δυνατές απόψεις κατά της φιλανθρωπίας, κάτι που στην αρχήν φαντάζει περίεργον. Είναι όμως;

Αφού άφηκα τα αποφθέγματα, εσυνέχισα δαμέ

Βασικά εν μια μικρή ανάρτηση κάποιου Spirous η οποία ακολουθείται που μιαν ενδιαφέρουσαν στιχομυθίαν.

Ο Spirous, ο οποίος φατσάρει ανάρχας τζιαι συμπλέει με τον κολλητόν τον OSR στο θέμαν της επανάστασης του μυαλού, αρχικά λαλεί μας:

"Κατά τη γνώμη μου ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά εγκλήματα αποτελεί η φιλανθρωπία. Η φιλανθρωπία ως πράξη προσβολής της αξιοπρέπειας του αδύναμου από το δυνατό, η φιλανθρωπία ως πράξη συντήρησης ανισοτήτων, η φιλανθρωπία ως πράξη ανακούφισης και όχι θεραπείας και τέλος η φιλανθρωπία ως πράξη ξεπλύματος ενοχών."

Μετά συμπληρώνει:

"...πιστεύω πως η μόνη λύση είναι το χτύπημα των ριζών που γεννούν αδικίες, η καταστροφή των πάσης φύσεως εξουσιαστικών μηχανισμών και συσώρευσης κεφαλαίου. Τέλος πως τη θέση της φιλανθρωπίας πρέπει να λάβει η αλληλεγγύη, η ισότιμη μεταχείριση των αδυνάτων και ο διαφωτισμός τους. Ένας διαφωτισμός που θα τους βοηθήσει να μπορέσουν με τη δική τους αξία να βγουν από την υποδεέστερη θέση τους."

Πρέπει να πω ότι λαλεί τα καλά ο Spirous, κάμνει καλήν υπόθεσην που λαλούμεν.

Μετά έσιει κάποια σχόλια. Εξεχώρισα την απάντησην κάποιου StavmanR με τα εξής σημεία:

"Μπερδέψατε την φιλανθρωπία με την 'επαγγελματική επαιτεία'.

 Φιλανθρωπία είναι η τάση μας να πλησιάσουμε και να βοηθήσουμε το συνάνθρωπο.

Ελεημοσύνη είναι η δυνατότητα για έκφραση ελέους προς τον αδύναμο συνάνθρωπο.

Επαιτεία είναι η προσέγγιση συνανθρώπων για την απολαβή δωρεάς............"

Λαλεί τζιαι άλλα, κάπως σαντανωτικά αλλά λλίον πολλά βάλλει τζιαι άλλες διαστάσεις σε έναν θέμαν που εν πολλά πιο βαθύν τζιαι σύνθετον από ότι φαίνεται αρχικά.

Προφανώς πρέπει να υπάρχουν τζιαι ωραία θκιαβάσματα πάνω σε τούτον, εννά το ψαξω. Προσωπικά εν θεωρώ "έγκλημαν" να δώσω θκιό μπακκίρες σε έναν "επαίτην" ή να αγοράσω λαχεία κάποιου "ιδρύματος" αλλά που την άλλην΄συμφωνώ ότι έτσι εν γίνεται τίποτε. Άσε που νοιώθω πολλές φορές λλίον υποκριτής, ενώ καλύφκω τζιαι λλίην ενοχήν για το πόσον παίζω πελλόν γεννικώς. 

Άρα καλλίττερα να αρκέψουμεν να αλλάσσουμεν μυαλά τζιαι να ψαχνούμαστεν τζιαι μετά να συζητούμεν τζιαι να μοιραζούμαστεν τη γνώσην ώστε να μεν απαιτείται ούτε επαιτία, ούτε ελεημοσύνη.

Ώσπου να το καταφέρουμεν, stay cool and keep rocking!

Εύλογη απορία...

Εν τζιαι δική μου εκτός που του George:

Φυσικά εννούμεν την οικειοθελή, για να εξηγούμαστεν, αν τζιαι ίσως δαμέ εν η απάντηση, ποιός άθρωπος θα εγίνετουν οικειοθελώς/ συνειδητοποιημένα πόρνη (θηλυκή/ αρσενική).

Ώσπου να μας απαντηθούν τέθκοια "υπαρξιακά ερωτήματα", stay cool and keep rocking!

"Κύπρος γη εθνικιστική"....

Έχουμεν τζιαι υποψήφιον πρόεδρον εθνικιστήν (εκτός που το Νίκαρον εννοώ, ο οποίος μάλλον έσιει τ'όνομαν αλλά που χάρην δεν...)! Έθθα του κάμω τζιαι διαφήμισην, όποιος εν τον έσιει ακουστά ας το γυρέψει μόνος του. Υπόσχεται δε να λύσει τα προβλήματα της κρίσης με "κοινωνικοποιήσεις" τζιαι "κρατικοποιήσεις" ενώ βάλλει κατά της "κερδοσκοπικής και τοκογλυφικής μανίας των ιδιωτικών τραπεζών". Αν δεν εδήλωννεν μετά στόμφου την ιδεολογίαν του εννά ενόμιζεν ο ανυποψίαστος αναγνώστης ότι έσιει να κάμει με κάποιον σοσιαλ-κομμουνίζονταν. Εν τούτα που λαλώ τζιαι τους φίλτατους αριστερούς τζιαι νευριάζουν.

Τούτες οι ντόπιες εκδόσεις εθνικιστών έχουν ως έναν που τα αγαπημένα τους συνθήματα το "Κύπρος Γη Ελληνική". Τώρα να δούμεν πως ερμηνεύκεται τούτον:

1) Η γη ομιλεί ελληνικά τζιαι είναι χριστιανή ορθόδοξη (άλλον μεγάλον θέμαν για άλλη φορά).

2) Η γη εν κοτσιανιασμένη σε Έλληνες

3) Η γη έσιει στάμπες με την ελληνική σημαίαν (όπως σημαθκιάζουμεν ας πούμεν τες κατσέλλες)

4) ..........(δεκτές εισηγήσεις)

Ένας φίλος σε μιαν βόλταν μας στην κατεχόμενη Λευκωσίαν έδωκεν μιαν ενδιαφέρουσαν ερμηνείαν. "Για τους Έλληνες" είπεν "μια περιοχή χαρακτηρίζεται Ελληνική όταν έσιει υπάρξει τζιαμέ ελληνικός πολιτισμός, όπως εντοπίζεται π.χ.που τα μνημεία που διατηρούνται, τα τοπωνύμια κλπ.".
Μιας τζιαι εσυνάφερεν το έδωκεν μας τζιαι την τούρτζικην ερμηνείαν: "Οι Τούρτζιοι θεωρούν τουρκικήν οποιαδήποτε παθκιάν γης στην οποίαν εσκοτωθήκαν δικοί τους αθρώποι πολεμώντας".

Βασικά η εθελοτυφλία τζιαι το αδιέξοδον του εθνικισμού ως ιδεολογία εκφράζεται με εντυπωσιακήν διαύγειαν τζιαι δύναμην στο εξής φιλμάκιν του (αξέχαστου) Karl Sagan:

Τούτος ο κόσμος που αποκαλούμεν δικό μας υπάρχει περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. Η Κύπρος εδιαμορφώθηκεν περίπου στη σημερινήν της μορφήν πριν εννιά εκατομμύρια χρόνια. Ο άθρωπος ως homo sapiens υπάρχει περίπου θκιακόσιες σιηλιάες χρόνια. Στοιχεία πολιτισμού επαρουσιαστήκαν κάποιες δεκάδες σιηλιάες χρόνια στην περιοχήν της "εύφορης ημισελήνου" (fertile crescent" (Μεσοποταμία, Αίγυπτος ουσιαστικά, γειτονιές μας).

Στην Κύπρον κάποιες πρώιμες μορφές προϊστορικού πολιτισμού επαρουσιαστήκαν κάποιες σιηλιάες χρόνια π.Χ. (πως με εκνευρίζει η χρήση ως ιστορικού σημείου αναφοράς η γέννηση κάποιου που ΔΕΝ τεκμηριώννεται ιστορικά η ύπαρξη του). Υπήρχεν δηλαδή ήδη κάποιου είδους πολιτισμός γηγενής όταν ήρταν δακάτω οι Αχαιοί μετά τον τρωικόν πόλεμον. Εν ανάθεμαν για τους ελληνοεθνικιστές τούτον βέβαια γιατί καταρρίπτει τον ισχυρισμόν τους περί την εις αει ελληνικότηταν δακάτω (ενώ εν ως κατακτητές τζιαι "εποικιστές" που ήρταν οι Αχαιοί), υποσκάπτεται θωρείς η όλη Κυπρο-θεωρία τους εν τη γενέσει της. Τζιείνη η άφιξη, μαζίν με πιθανές επιρροές που τον Μινωϊκόν πολιτισμόν (αν δεν κάμνω λάθος) συνιστούν την πρώτην εμφάνισην Ελλήνων δακάτω. Δηλαδή κάπου  στο σιήλια π.Χ. Άρα επειδή μόλις 3000 χρόνια πριν (σε εννιά εκατομμύρια χρόνια ύπαρξης του νησιού) κάποιοι αθρώποι ήρταν τζιαι εζήσαν δακάτω, έχουμεν την ακατάρριπτην θεωρίαν του "Κύπρος, γη Ελληνική". 

Τι γίνεται όμως; Η εμφάνιση των σύγχρονων εθνών (άρα τζιαι του Ελληνικού) ΔΕΝ έσιει ιστορικήν συνέχειαν με την αρχαιότηταν.Να θθυμίσουμεν ότι τα τότε Ελληνικά φύλα ΔΕΝ ήταν οργανωμένα σε ενιαία μορφώματα αλλά σε πόλεις - κράτη. Ήταν δε πολλά πιο δυνατή η υπόσταση των πολιτών τους ως π.χ. Αθηναίοι, Σπαρτιάτες, Θηβαίοι κλπ. παρά ως "Έλληνες". Ο Ηρόδοτος αναφέρει τα κοινά στη γλώσσα, τη θρησκεία, τα έθιμα, κάμνει τζιαι μιαν νύξην περί "γονιδιακής" συγγένειας (που εν κουρουφέξαλλα αλλά ο άθρωπος ήταν αρχαίος, δικαιολογείται, τι να πούμεν για τους σημερινούς), αλλά αν μελετήσει κανένας προσεκτικά την ιστορικήν καταγραφήν, θα διαπιστώσει ότι οι τότε συνθήκες ποσώς ομοιάζουν με τις σημερινές ως προς τον ορισμόν του "έθνους", του "κράτους" κλπ. Είχα ασχοληθεί ξανά με το θέμαν δαμέ. Βέβαια που τότε έχω αλλάξει τζιαι γω κάποιες που τες απόψεις μου, π.χ. εν θεωρώ αναγκαίαν την ανάπτυξην Κυπριακής εθνικής συνείδησης, το εθνική να λείπει βασικά, πλέον καλόν θα ήταν να γίνουμεν πρώτα άθρωποι τζιαι μετά θωρούμεν.

Ο εθνικισμός ως ιδεολογία αναπτύχθηκεν μετά την Γαλλικήν επανάστασην (17ος αιώνας μ.Χ.), αφού επροηγήθηκεν πρώτα η σταδιακή ανάπτυξη τζιαι επικράτηση του καπιταλισμού ως διαδόχου του φεουδαλισμού στα κοινωνικοοικονομικά δρώμενα της οικουμένης. Η αναδυόμενη τάξη των αστών, η οποία ενισχύθηκεν που την ανακάλυψην του Νέου κόσμου τζιαι την εκμετάλλευσην των αποικιών που τες μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης εκθρόνισεν βιαίως την αριστοκρατίαν/ φεουδαρχίαν τζιαι ανέλαβεν τα ηνία της υφηλίου. Ο εθνικισμός αναπτύχθηκεν ως έκφανση της εφαρμογής του νέου συστηματος, πρώτα στον "παλιόν κόσμον" τζιαι μετά στον υπόλοιπον κόσμον. Άρα καπιταλισμός τζιαι εθνικισμός εν μέρη της ίδια εξίσωσης. 'Εναν που τα νεόκοπα "έθνη/ κράτη" της νέας κατάστασης ήταν τζιαι η Ελλάδα. Αν αθθυμάστε καλά, για να σταθεί το νέον μόρφωμαν ενεκατωθήκαν τζιαι κάμποσοι "φιλέλληνες". Εντάξει, σίουρα καποιοι ρομαντικοί τζιαι αθώοι ξένοι υπήρχαν αλλά ουσιαστικά το νέον έθνος/ κράτος εξυπηρετούσεν τες επεμβατικές τους τάσεις στην υπο διάλυσην αυτοκρατορίαν των οθωμανών. Εσύμφερεν τους βασικά τζιαι πρώτιστα, έννεν λόγω "αγάπης"προς την "Ελλάδαν" που εκάμαν ότι εκάμαν.

Φυσικά, για να στερκώσει πρώτα ιδεολογικά τζιαι μετά ουσιαστικά το Ελληνικόν έθνος/κράτος, το οποίον ουδέποτε ουσιαστικά υπήρξεν στο παρελθόν, έπρεπεν να γίνει μια διασύνδεση με έναν ένδοξον παρελθόν, ιστορίαν κλπ. του οποίου θα ήταν ο άξιος συνεχιστής, καθώς εδιαλύετουν στα εξ ων συνετέθην η τότε οθωμανική αυτοκρατορία. Το υλικόν που είχαν να επεξεργαστούν οι πρωτεργάτες της "αναγέννησης του έθνους" εν εβοηθούσεν γιατί στην οθωμανικήν αυτοκρατορίαν εν είσιεν "έλληνες" αλλά "χριστιανούς". Αφού τους μετέπειτα έλληνες οι τούρτζιοι (που ακόμα ούτε τζιείνοι αυτοαποκαλούνται τούρτζιοι αφού ούτε το δικόν τους έθνος/ κράτος υπήρχεν ακόμα - άλλη παρόμοια ιστορία τούτη) ελαλούσαν τους "ρωμιούς"που το "Ρωμαίος", δηλαδή εβλέπαν τους ως απογόνους οϊ των Ελλήνων (που ως "εθνοτική ομάδα" είχαν ξηλειφτεί που τους χριστιανούς λλίους αιώνες μ.Χ.) αλλά των "Ρωμαίων"  (του Βυζαντίου καλέ, αν τζιαι δαμέ αξίζει να αναφέρουμεν ότι οι ίδιοι οι "Βυζαντινοί" εν τζιαι αυτοαποκαλούνταν έτσι αφού εθεωρούσαν εαυτούς συνεχιστές της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Βυζαντινούς εβάφτισεν τους ένας Γάλλος Ιησουϊτης.)

Που χωρεί σε ούλλα τούτα η Κυπρούλλα μας; Καλή ερώτηση.

Η Κύπρος διαχρονικά ακόμα τζιαι όταν οι Έλληνες τους "εθνικού κορμού" εκεντούσαν (βλέπε νίκες πάνω στους Πέρσες, εκστρατεία Αλεξάνδρου κλπ.) έκοφκεν νακκουρίν μακριά ρε παιδί μου. Αφού είσιεν τζιαι κυπριακής κατασκευής/ επάνδρωσης πλοία εναντίον του Μέγα τότε αφού η Κύπρος ήταν υπό τους Πέρσες. Σημειώστε ότι ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος, το ίνδαλμαν των σύγχρονων εθνικιστών μας, έτυχεν μεταχείρισης "βαρβάρου" που τους υπόλοιπους βέρους ελληναράδες (Αθηναίους κλπ.) οπότε το πιστοποιητικόν ελληνικότητας του (στο πλαίσιον των συμφερόντων του πάλε τζιαι οϊ γιατί εκάφτην να βαφτιστεί Έλληνας) απέκτησεν το αφού τους εματζιέλλεψεν θκιό-τρεις φορές (πρώτα με τζαι μετά χωρίς τον τζιύρην του).

Σίουρα υπήρξαν περίοδοι που "ελληνοποιήθηκεν" (με την τότε έννοιαν) ο τόπος, είχαμεν τον τσιάκκον τον Ευαγόραν ας πούμεν τζιαι μετά τους Πτολεμαίους (διάδοχοι Αλεξάνδρου) αλλά μετά εμεσολαβήσαν ένα σωρόν κατακτητές, Ρωμαίοι, Άραβες, Βυζαντινοί Ρωμαίοι, Βρεττανοί, Γάλλοι, Ενετοί, Οθωμανοί. Εννά μου πεις, οι "Βυζαντινοί" εμιλούσαν ελληνικά (τζιαι λατινικά λέω εγώ). Ναι φιλούθκια μου αλλά τα ελληνικά τότε ήταν όπως τα αγγλικά σήμμερα. Είσαι εγγλέζος σήμμερα επειδή μιλάς αγγλικά; Έτσι τζιαι οι "Βυζαντινοί"με τους "Έλληνες". Καμία σχέση. Αν μελετήσει κάποιος τζιαι νάκκον τους τρεις ιεράρχες, εννά παρατηρήσει ότι όταν εγράφαν "Έλληνας" εννούσαν "ειδωλολάτρης/ εθνικός", τζιαι εννούσαν το λλίον-πολλά ως ξιτιμασιά. Αλλά μεν το πείτε στους εθνικιστές μας που ξέρουν την ελληνικήν ιστορίαν πόξω τζιαι ανακατωτά τζιαι στεναχωρηθούν, ή θυμώσουν τζιαι αρκέψουν το ξύλον δέκα σε έναν.

Ούλλοι τούτοι οι ενδιάμεσοι (στους πολλούς αιώνες ως την "εθνικήν παλιγγενεσίαν") αφήκαν φυσικά το στίγμαν τους (η διάλεκτος μας εν γεμάτη λέξεις τους π.χ.) ώσπου ήρτεν τζιαι δακάτω ο "εθνικιστικός αλυτρωτισμός" του 19ου αιώνα (θώρε Κυπριανόν, ο οποίος τελικά έννεν ο ηρωομάρτυρας που μας τσαμπουνούν, τζιαι τούτον άλλον μεγάλον θέμαν).

Επειδή εκτός που "αλύτρωτοι", ήμαστεν που τότε μουσουπέττηες, εν τα εκαταφέραμεν να "ευοδωθούν" οι "πόθοι του υπόδουλου ελληνισμού" τον τζιαιρόν που το έθνος/ κράτος της Ελλάδας "απελευθέρωννεν" τα "σκλαβωμένα εδάφη" (φυσικά κανένας εν ρωτά τι εγίνουντουν όσοι εν ελογίζουντουν "έλληνες" άμα την "απελευθέρωσην", ας εκόφκαν το λαιμόν τους εννά σου πει κάθε καλός εθνικιστής, τζι'ας είχαν παρουσίαν αιώνων στους τόπους τζιείνους). Εμπλέξαμεν τζιαι με τους Εγγλέζους, οι οποίοι εκτός που εθνικίσταροι εμπαίνναν στην παρακμήν της δικής τους αυτοκρατορίας τζιαι εν μας εξαπολούσαν να κάμουμεν τα δικά μας.

Έτσι αποφασίσαμεν να κάμουμεν ένοπλον αγώναν για την ένωσην. Το αν ήταν καλή επιλογή οϊ έννεν εύκολον να το κρίνει κάποιος ακόμα τζιαι σήμμερα, αλλά καλώς ή κακώς αντί για ένωσην οδήγησεν σε ανεξάρτητον κράτος, την δωτήν τζιαι κουτσουρεμένην αλλά Κυπριακήν nonetheless Δημοκρατίαν με το όνομαν!

Τζιαι τι κάμνουμεν μόλις επιάμεν έστω τούτον το κράτος; Εδιχοτομήσαμεν το. Ήνταλως; Με την εθνικιστικήν υστερίαν εκατέρωθεν των πελλοκυπραίων χριστιανο-οθωμανών που ξαφνικά για που το αρχίδιν του Μεγαλέξανδρου για που το γενετικόν υλικόν του μύστακα του Κκεμάλ εθεωρήσαν πως εξεπεταχτήκαν. 

Παράλληλα, όταν τζιαι δακάτω κάποιοι επήραν πρέφαν την εμφάνισην του αντίπαλου ιδεολογικού δέους (σοσιαλισμός/ κομμουνισμός) εβαφτίσαν την αυτομάτως ως τον θκιάολον τον μαύρον. Γιατί; Στες εξαγγελίες τους ελέαν ότι εν απειλή για το "έθνος" τζιαι τη "θρησκείαν". Αλλά στο μυαλόν τους εν την πούγγαν τους που είχαν υπόψην. Ήταν να ανεχτούν μιαν ιδεολογίαν που εξεσήκωννεν τους μεροκαμαθκιάρηες εναντίον της ντόπιας πλουτοκρατίας, στην οποίαν ανήκει (ως τα σήμμερα) τζιαι η ντόπια ιεραρχία της θρησκείας; Στην πυράν πάραυτα! Τζιαι δαμέ έσιει μιαν πληγήν που εν κλείει, έστω τζιαι αν το ναυάγιον του "υπαρκτού σοσιαλισμού" εσυνυσέφερεν αρκετά σε τούτον (οϊ όσον ο εθνικισμός ως έκφανση του καπιταλισμού πάντως).

Τζιαι σήμμερα ούλλοι τούτοι που εν οι πιο ελληναράδες, χριστιαναράδες κλπ. πάλε τούτον έχουν κατά νουν όταν τσαμπουνούν τες λιτανείες τους: τα συμφέροντα τους, την τσιεπούαν τους. Καπηλεύκουνται τες ευαισθησίες του κόσμου τζιαι την ελλιπήν γνώσην του (λόγω στερεοτύπων που του καλλιεργούν παιδιόθεν) για να περάσουν τη γραμμήν τους περί "εθνικής/ θρησκευτικής καθαρότητας".

Κορυφαία αντίφαση: προάγουν την "ελληνικότηταν"την ίδιαν ώραν που σιήζουν το μαγιώ τους ότι "αποκούμπιν μας τζιαι στήριγμαν μας η Κυπριακή Δημοκρατία". Ρε αστοιχείωτοι, πόσον δύσκολον είναι να καταλάβετε ότι υποσκάπτετε την έτσι την Κυπριακήν Δημοκρατίαν; Βαφτίζοντας την Ελληνικήν Κυπριακήν Δημοκρατίαν. Ε, τζιαι οι ποτζιεί (που εν παραπάνω τζιαι πιο καλά οπλισμένοι εθνικίσταροι σωβινιστές) βαφτίζουν την Τούρτζικην. Είσαστεν θκιό πλευρές του ίδιου νομίσματος, προδώννετε το κράτος σας, υποσκάπτετε την υπόστασην του αλλά όταν σας το καταδεικνύουν κάποιοι μαζόχες (διότι εν καταλάβουμεν ότι η ηλιθιότητα εν αήτηητη), εν τζείνοι οι προδότες.

Επιστρέφουμεν στον "εθνικιστήν" υποψήφιον πρόεδρον (ούτε ο Λιλλήκκας είναι αν τζιαι τζιαι τζιείνος έτσι γραφικός είναι) ο οποίος έσιει απαντήσεις τζιαι λύσεις για την καπιταλιστικήν κρίσην. Κε υποψήφιε, ένα σου λαλώ: αν είσαι εθνικιστής, είσαι τζιαι καπιταλιστής άρα είσαι μέρος του προβλήματος. Ως εκ τούτου, αν δεν αλλάξεις κκελλέν, προσωπικά θα βρίσκω τες προτάσεις σου φαιδρές τζιαι αστοιχείωτες.

Ώσπου να καταλάβουν οι εθνικιστές ότι εν οι ίδιοι που συνιστούν το πρόβλημαν (καπιταλισμός τζιαι οι κρίσεις του) άρα εν μπορούν να μιλούν τζιαι για λύσεις, stay cool and keep rocking!

"Εγιώνι φίλε μου τούντην στράταν εννά ψηφίσω το Μεγάλον..."

Ο φίλος εν γονιός μιας συμμαθήτριας του ενός που τους γιούες μου (εχωρίσαμεν τους φέτι που επήαν προδημοτικήν) αλλά έκοψεν τζιαι γείτονας δακατω στην Καλλιθέαν του Δαλιού. Είχα τον γνωρίσει σε έναν πάρτυ γενεθλίων τζιαι εσυζητούσαμεν για το κυπριακόν, τα οδοφράγματα τζιαι τους πολιτικούς μας. Την περασμένην εφτομάν ήταν τα γενέθλια της κόρης του τζιαι εκάλεσεν μας έσσω του.

Οικογένεια στα δύσκολα, πολύτεκνοι, μεροκαμαθκιάρηες. Τζιείνος χτίστης αυτοεργοδοτούμενος με φαληρημένην εταιρίαν, μάσιεται να τα φέρει βόλταν σε μιαν δύσκολην εποχήν για τον κλάδον των κατασκευών. Εκράταν την κόρην του την μιτσιάν, νήπιον, τζιαι εμίλαν μου για την ούλλην κατάστασην του. Που την μιαν οι δουλειές του που εν μετρημένες στα δάκτυλα, που την άλλην τα πεθερικά του στο Ριζοκάρπασον εγκλωβισμένοι τζιαι οι Τούρτζιοι συνέχεια δυσκολεύκουν τους όποτε καταφέρουν να πασιν να τους δουν (ο πεθερός έσιει ζώα τζιαι εν μπορεί να φύει να τα αφήκει).

Μεσ'τες κουβέντες μας ήρτεν τζιαι το θέμαν των προεδρικών, μετά που αποφάσισεν ότι είμαι πολλά αιθεροβάμων ως προς τες προοπτικές λύσης του κυπριακού (μάλλον έσιει δίκαιον).

"Εγιώνι φίλε μου είμαι φανατικός ομονοιάτης, είμαι αριστερός με Α κεφαλαίον! Αλλά να σου πω κάτι ρε φιλούίν; Εβαρήθηκα! Εκόψαν μας τα ούλλα. Βοήθεια μηδέν. Πάω στον έναν τζιαι πέμπει με στον άλλον. Αλλά αφού έτσι ένει, είμαι καλός για λλόου τους. Εγιώνι φίλε μου τούντην στράταν εννά ψηφίσω το Μεγάλον..."

Υποψιάστηκα ποιον εννοούσεν αλλά έσπευσεν να μου το επιβεβαιώσει.

"Ο Νίκαρος φίλε μου, μόνον τζιείνος εννά μας σώσει."

Η αλήθκεια είναι ότι αιφνιδιάστηκα. Οϊ τόσον λόγω της επιλογής του (έχω μιλήσει τζιαι με άλλους αριστερούς που σκέφτουνται Νίκαρον), αλλά που την δική μου αντίδρασην.

"Μα ρε Ηράκλη καρτεράς που τον Αναστασιάδην να ελαφρύνει το βάρος στους εργαζομένους; Αφού ξέρεις ότι έννεν τούτη η πολιτική του. Εν δεξιός, όσον τζιαι να μεν είναι ακραίος. Αν με ρωτάς, μια αριστερή κυβέρνηση μάλλον ήταν να είναι πιο "φιλική" για τους εργαζόμενους, τζιαι λόγω ιδεολογίας τζιαι λόγω πολιτικού συμφέροντος. Εγώ υποστηρίζω τον Αναστασιάδην μόνο για το θέμαν του κυπριακού, αλλιώς θα είχα μεγάλο δίλημμαν τι εννά ψηφίσω, ειδικά αν είσιεν βάλει το ΑΚΕΛ κανέναν Κατσουρίδην ας πούμεν" λαλώ του.

Εσύγχισα τον, η αλήθκεια γιατί ήξερεν τες απόψεις μου γεννικώς (σε άλλον πάρτυ είχα "πλακωθεί" με Τασσικούς υπερασπιζόμενος το Νίκαρον για το 2004). Είχα του πει τζιαι για τες "δεξιές καταβολές"μου που λαλεί τζιαι ο Άνευ.

"Ναι ρε φίλε μου, εφκάλαμεν κυβέρνησην αλλά τι εκαταλάβαμεν; Σιείρου σιειρόττερα! Εν εκουμαντάραν φιλούδιν μου. Ως τζιαι την Ομόνοιαν εχαντακώσαν την. Ας έρτει ο δεξιός που καταλάβει τζιαι ήνταλως δουλεύκει το σύστημαν".

Έσουσα την κκελλέν μου χωρίς να συμφωνώ απαραίτητα. Εξάλλου αν εξαιρέσω το κυπριακόν τζιαι την ψήφον που έχω τάξει του Αναστασιάδη λόγω του 2004 τζιαι του 2008 (στήριξη Χριστόφια με πολιτικόν κόστος), η συμπεριφορά του, ειδικά που την έναρξην της προεκλογικής τζιαι μετά εν με εκφράζει ποσώς (συναγελασμός με απορριπτικούς, δεσμεύσεις προς δηκο, φλερτ με είσοδο στο ΝΑΤΟ κλπ.).

Που την άλλην, εν έχω ακόμα κάτσει να κάμω μιαν αναδρομήν της πενταετίας Χριστόφια. Προσωπικήν αναδρομήν εννοώ, τζιαι οϊ το τι του σούρνουν οι αντιπολιτευόμενοι ή του πιστώννουν οι αυλοκόλακες του. Είμαι σίουρος ότι ούτε ούλλα μαύρα ένει, ούτε ούλλα ρόδινα.

Αλλά ο γείτος ο Ηράκλης ο μεροκαμαθκιάρης, ο πολύτεκνος, ο ομονοιάτης, με την όλην στάσην του προχτές έδωκεν μιαν ένδειξην. Τζιαι όσον τζιαι αν δεν με επηρεάζει επί της ουσίας, εν ήταν θετική για τον πρόεδρον τζιαι την κυβέρνηση του. Διότι τι πιο αρνητικόν τεκμήριον για σέναν που την απογοήτευσην των δικών σου αθρώπων;

Ώσπου να κάμω την αναδρομήν τζιαι - το κατά δύναμην - την αξιολόγηση μου, stay cool and keep rocking!