Εν εξαιρετικά κωμικόν, άρα τζιαι ψυχαγωγικόν, όταν μπαίνω σε διάλογον με διάφορους αθρώπους, να με κατατάσσουν αναλόγως της δικής τους "τοποθέτησης", στην "αριστεράν" ή την "δεξιάν". Στην "αριστεράν" συνήθως κατατάσσουν με όταν η θέση μου εκλαμβάνεται ως "αιρετική" ή "ριζοσπαστική" ή "κατά της παράδοσης" ενώ στην "δεξιάν" ως "συντηρητική" ή "στερεοτυπική". Τυχαίον; Καθόλου. Πάντως εγώ σε κάθε περίπτωσην είμαι το ίδιον άτομον, τζιαι εν εντάσσω τον εαυτό μου σε καμμιάν "ομάδαν", απλά επειδή έτσι το αντιλαμβάνουνται κάποιοι τρίτοι. Ας δούμεν όμως ειδικά τον όρον "αριστερά", τζιαι τι σημαίνει για μέναν σήμερα.
Όπως σε ούλλες σχεδόν τες λέξεις τζιαι τες έννοιες, υπάρχει μια "ιστορική" προέλευση τζιαι μια εξέλιξη της έννοιας μέσα στο χρόνο. Ας πούμεν ο "ιδιώτης" σήμερα έshιει μιαν εντελώς διαφορετικήν έννοιαν που την προέλευσην της λέξης, δηλαδή την αγγλικήν λέξην "idiot", που σημαίνει "ηλίθιος/ βλάκας". Έτσι τζιαι η "αριστερά".
Η ιστορική δημιουργία της λέξης πάει στην γαλλικήν επανάστασην, τζιαι την γαλλικήν "εθνοσυνέλευσην". Μέσα στην αίθουσαν τούτου του σώματος, εκάθουνταν πάντα αριστερά όσοι ήταν υπέρ της επανάστασης, τζιαι των ριζοσπαστικών αλλαγών που επέφερεν, τζιαι στα δεξιά όσoι ήταν εναντίον της, τζιαι υπέρ της διατήρησης των "παραδόσεων τζιαι αξιών", που την εποχήν τζιείνην ήταν η μοναρχία, η αριστοκρατία κλπ. Η συγκεκριμένη επανάσταση εδιάμόρφωσεν αφενός την σύγχρονην "αστικήν δημοκρατίαν" τζιαι αφετέρου το λεγόμενον "έθνος/ κράτος", ως διάδοχον "σχηματισμόν" μετά τες αυτοκρατορίες τζιαι τα φέουδα του μεσαίωνα.
Συνεχίζοντας την ιστορικήν εξέλιξην, η "αριστερά" εσυνέχισεν να είναι η "ριζοσπαστική" δύναμη ανά το παγκόσμιον, παίρνοντας την μορφήν της σοσιαλιστικής επανάστασης, όταν τα πλήθη των εργατών της βιομηχανικής επανάστασης στα μεγάλα αστικά κέντρα αρχίσαν να διεκδικούν δικαιώματα τα οποία σήμερα θεωρούμεν αυτονόητα, όπως τα τρία οκτάρκα (8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση, 8 ώρες αναψυχή), η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η κοινωνική ασφάλιση κλπ. τα οποία φυσικά εσυναντούσαν την "αντίστασην" της τότε "δεξιάς" γιατί έπληττεν τα συμφέροντα που εξυπηρετούσεν (αστική τάξη, μεγάλο κεφάλαιο κλπ.). Εν ενδιαφέρον το ότι σε διάφορες χώρες, όπως οι Η.Π.Α., έννεν "κομμουνιστές" που εδιεκδικήσαν τούτα τα δικαιώματα για τους εργαζομένους, αλλά οι λεγόμενοι "φιλελεύθεροι", οι οποίοι ήταν οι "ριζοσπάστες" της εποχής τους για έναν καλλίττερον κόσμον. Το δε αποκορύφωμαν των κινημάτων της αριστεράς ήταν οι διάφορες επαναστάσεις ανά το παγκόσμιον τζιαι τα καθεστώτα που επιβάλαν. Το αν τζιαι τι επετύχαν, εν τόσον τεράστιον θέμαν που εν θα ασχοληθώ δαμέ. Το θέμαν μου εξάλλου εν η "αριστερά" σήμερα, τζιαι μέσα στο πλαίσιον που βιώνουμεν, στην Κύπρον τζιαι αλλού, δηλαδή μέσα στην σύγχρονην αστικήν δημοκρατίαν. Κινήματα "αριστερά" στον πυρήναν τους είναι τζιαι το φεμινιστικόν, το κίνημαν των ΛΟΑΤΙ, τα κινήματα προστασίας της φύσης κλπ.
Πολλοί συγχίζουν τον όρον "αριστερά" με τον "κομμουνισμόν" τζιαι τον "σοσιαλισμόν". Έτσι σπεύδουν είτε να την "οικειοποιηθούν" είτε να την "κατακεραυνώσουν". Εγώ θεωρώ ότι ο συγκεκριμένος "χώρος" εν πολλά πιο "ευρύς" τζιαι αγκαλιάζει ολόκληρον το φάσμαν των ιδεολογιών. Για τον απλόν λόγον ότι για μέναν "αριστερά" σημαίνει "προοδευτικότητα" τζιαι "θέληση για αλλαγήν των κακώς κείμενων" εις πείσμαν της "παράδοσης" τζιαι των "στερεοτύπων".
Υπό την έννοιαν τούτην, καλόν είναι να αποφεύγεται η τοποθέτηση ταπέλλας τύπου "καλόν" ή "κακόν" δίπλα που την "αριστεράν", όπως πρέπει να αποφεύγουμεν να βαφτίζουμεν "σωστήν" ή "λάθος" την "συντήρησην". Αφενός η "αριστερά", μέσα που την "ριζοσπαστικοποίησην" της έκαμεν τζιαι σημαντικά λάθη, όπως η προσπάθεια καταπίεσης της θρησκείας που εγύρισεν μπούμεραγκ. Αφετέρου η "συντήρηση", παρά τον εκ πρώτης όψεως "παρεμποδιστικόν" της ρόλον στην "πρόοδον", εντούτοις πολλές φορές λειτουργεί ως "φρένον" τζιαι ως "χαλινάριν" στην ξέφρενην εκδήλωσην της αλλαγής. Έτσι, πολλές φορές, εξασφαλίζεται η κοινωνική ειρήνη μέσα που σταδιακά, συστηματικά μέτρα αλλαγής αντί για βίαιες επιβολές του "ορθού" τζιαι της "αλήθκειας".
Για μέναν σήμερα, "αριστερά" σημαίνει να θέλεις να αλλάξει ο κόσμος, προς κάτι που εκλάμβάνεις ως καλλίττερον για ούλλους. Ακόμα τζιαι αν σημαίνει δύσκολους συμβιβασμούς των κοινωνικών ομάδων τζιαι οδυνηρές παραχωρήσεις σε τομείς που η κοινωνία θεωρεί "ιερούς" όπως η οικογένεια, το έθνος, η θρησκεία, η περιουσία κλπ. Επίσης, "αριστερά" σημαίνει εναντίωση σε κάθε είδους "δόγμαν", "απόλυτην αλήθκειαν" τζιαι "ευαγγελισμόν" τζιαι παράλληλα προαγωγή του διαλόγου τζιαι της ανοχής (όχι "σεβασμού" - που εν κάτι άλλον) της αντίθετης άποψης. Έννεν τυχαίον ότι πολλές που τες διαλεκτικές αντιπαραθέσεις που έχω εν με αθρώπους που προσπαθούν να εξωραϊσουν "είδωλα" όπως ο Στάλιν, ο Λένιν, ο Μάο, ο Μαρξ, ο Τσε Γκεβάρα, ο Κάστρο κλπ. με πολλά αντίστοιχον τρόπον που οι "ιδεολογικοί" τους αντίπαλοι εξωραϊζουν άλλα πολιτικά τζιαι θρησκευτικά σύμβολα. Έμπα σε τούτον το τρυπάκιν αν θέλεις, αλλά ως δογματικός, αποκλείεις, κατ' εμέναν, τον εαυτό σου που τον χώρον της "αριστεράς". Δογματικός τζιαι αριστερός εν γίνεται. Σόρρυ. Διότι κάτι άλλον που ταυτίζω "εννοιολογικά" με την "αριστεράν" εν η "αμφισβήτηση" τζιαι η διαρκής αναζήτηση "τεκμηρίωσης". Μπορεί επίσης κάποιος να είναι "αριστερός" σε έναν μεγάλον φάσμαν θεμάτων, αλλά σε κάποια να είναι "βαθιά συντηρητικός". Κάθε άθρωπος εξάλλου εν μοναδικός τζιαι φοβερά πολυδιάστατος ως σκεπτόμενον όν.
Ώσπου να ξεκαθαρίσουμεν μέσα μας τέθκοιες έννοιες, stay cool and keep rocking!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου