Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Κόστος ευκαιρίας (Opportunity cost)

Νομίζω ότι ήταν κατά τη διάρκειαν του μεταπτυχιακού μου στο Παν. Μακεδονίας, που μας είπεν ένας που τους καθηγητές μας ότι "το μόνον που έχουν προσφέρει οι αμερικανοί στο πεδίον της γνώσης εν η διοίκηση επιχειρήσεων". Εν ξέρω αν είναι αλήθκεια αλλά εν γεγονός ότι το να εντρυφήσεις στες βασικές έννοιες της διοίκησης (γεννικά) είναι μια πολλά διαφωτιστική τζιαι πολλά "οριζόντια" (διότι εφαρμόζεται τελικά σχεδόν σε ούλλες τες εκφάνσεις της ζωής) διαδικασία. Διαφωνώ δηλαδή με ορισμένους που θεωρούν τα οικονομικά τζιαι την διοίκησην επιχ/σεων ως "ψευδοεπιστήμες", απλά διότι θεωρούν ότι είναι "αμερικανόπνευστες" ή "καπιταλιστικές".
Το κόστος ευκαιρίας λοιπόν είναι ένας που τους όρους που μου εκάμαν μεγάλην εντύπωσην όταν τον επρωτοάκουσα, αλλά τζιαι όποτε έπρεπεν να τον προσαρμόσω στη δουλειάν μου ως σύμβουλος. Στο απλοϊκόν μου μυαλουδάκιν, το οποίον σιχαίνεται την εμβάθυνση (ήνταλως εκατάφερα να αποφοιτήσω που την ηλεκτρολογίαν είναι πραγματικά αξιοσημείωτον), λλίον πολλά το κόστος ευκαιρίας σημαίνει ότι για κάθε απόφασην μας, ανεξαρτήτως σε τι αφορά, υπάρχει κάποιον κόστος. Σημειώστε ότι αν το κόστος συνδέεται με τη λέξην "πόροι", τότε τα πράματα γίνονται ακόμα πιο σύνθετα. Διότι "πόρος" δεν είναι μόνον τα ριάλια, ή τα αυτοκίνητα, τα σπίθκιά, τα μηχανήματα κλπ. Πόρος είναι τζιαι η μόρφωση, η αναψυχή, η υγεία (πάνω που ούλλα). Υπάρχουν δηλαδή "χειροπιαστοί" αλλά τζιαι "άϋλοι" πόροι, τζιαι όταν παίρνουμεν μιαν απόφασην, κερδίζουμεν κάποιους, χάννουμεν κάποιους.
Ποιος θα έπρεπεν να είναι ο στόχος μας λοιπόν, σαν αθρώποι, σαν ομάδες, κοινωνίες, είδος κλπ; Νομίζω εν προφανές ότι κάθε απόφαση μας πρέπει να βάλλει στη ζυγαριάν τα ωφέλη τζιαι τα κόστη που συνεπάγονται. Τζιαι να επιλέγεται η απόφαση που επιφέρει το μέγιστον όφελος τζιαι το ελάχιστον κόστος. 
Τούτα ούλλα ήρταν στο μυαλόν μου ξανά τες τελευταίες μέρες με αφορμήν την σφαγήν που επιτελείται στη Γάζα. Ακούω τζιαι θκιαβάζω τες απόψεις που διατυπώνονται τζιαι προσπαθώ να καταλάβω τζιαι γω ποια θα ήταν η πλέον "ωφέλιμη" τζιαι λλιόττερον "δαπανηρή" στάση που θα έπρεπεν να λάβω ως άτομον αρχικά, αλλά τζιαι ως μέλος μιας κοινωνίας, της κυπριακής.
Κάποια πολλά ενδιαφέροντα γράφει τζιαι ο Χρίστος Χαλικιόπουλος δαμέ. Αφενός υποστηρίζει ότι πρέπει να λάβουμε κάποια θέσην επί του θέματος. Αφετέρου ο ίδιος θεωρεί ότι τούτη η θέση πρέπει να είναι ουσιαστικά υπέρ των Παλαιστινίων. Συμφωνώ με το πρώτο μέρος της θεώρησης του, οφείλουμεν σε τόσον σημαντικά γεγονότα να λαμβάνουμεν θέσην τζιαι απόφασην. Τζιείνον που δεν είμαι σίγουρος ακόμα είναι το δεύτερον, αν δηλαδή είναι οι Παλαιστίνιοι η πλευρά που πρέπει να υποστηρίξουμεν.
Έχουμεν κοινά/ ομοιότητες με τους Παλαιστίνιους; Πολλές. Είναι ένας μικρός λαός απέναντι σε έναν πάνοπλον κατά πολλά μεγαλύτερον. Είναι πρόσφυγες στην ίδιαν τους την πατρίδαν. Τελούν υπό την ομηρίαν της κατοχής τζιαι του εποικισμού των εδαφών τους. Στερούνται της προοπτικής ειρήνης, ανάπτυξης τζιαι ευημερίας σε έναν κατά τα άλλα πραγματικά ευλογημένον μέρος της γης. Αμφισβητείται η φυσική, κρατική, εθνική τους υπόσταση. Κατατρέχονται που εθνικο/ θρησκευτικά στερεότυπα που τους εμποδίζουν να δουν μπροστά, να κάμουν υπερβάσεις.
Εν αρκετά τα παραπάνω κοινά για να συνταχτούμεν με τους Παλαιστινίους; Δεν ξέρω. Τζιαι δεν ξέρω γιατί δεν έχω μπροστά μου την ανάλυσην του κόστους ευκαιρίας. Τι σημαίνει για μας σε άϋλα τζιαι υλικά οφέλη η υποστήριξη των Παλαιστινίων τζιαι τι η υποστήριξη των Ισραηλινών; Η αίσθηση μου είναι, μπακαλίστικα, ότι τα άϋλα οφέλη θα είναι πολλά παραπάνω αν υποστηρίζουμεν τον αδύνατον (Παλαιστίνιοι). Τι γίνεται όμως με τα υλικά οφέλη τζιαι το συνολικός κόστος της εκάστοτε επιλογής; Ακούεται κυνικόν αλλά που τον τζιαιρόν που έγινα οικογενειάρχης, τζιαι το συμφέρον μου φιλτράρεται τζιαι που το συμφέρον θκιό έξτρα κοπελιών, εν με αρκεί η αποκόμιση αϋλου οφέλος. Θάλω τζιαι νάκκον χειροπιαστά πράματα για να δεχτώ κάτι.
Εξάλλου, το να λαμβάννεις τελικήν θέσην πρέπει να προσπαθείς να κατέχεις την πλήρην εικόναν. Το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ τζιαι οι σχέσεις/ πολέμοι του με τους γείτονες του παν πίσω στο τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου, 68 τόσα χρόνια πριν. Εν τζιαι ήταν πάντα θύτης το Ισραήλ, υπήρξεν τζιαι θύμαν. Τζιαι όσον τζιαι αν σήμερα, με τον τρόπον που λειτουργεί, πρεσβεύει ότι αντίθετον βρίσκω στη σημερινήν μου κοσμοθεώρησην, εν μπορώ άκριτα να δω μόνον το σήμερα. Οφείλω να δω τζιαι το εχτές, τζιαι ακόμα παραπάνω, το αύριο.
Εν όπως στο κυπριακόν. Το ΝΑΤΟ ας πούμεν θεωρώ το ένα θλιβερόν απολίθωμαν μιας εποχής άλλης, ανεπιθύμητης, την αμερικανικήν πολιτικήν θεωρώ την εξώφθαλμα υποκριτικήν. Αλλά ακόμα να δω, πέραν κάποιων γενικολογιών, εμπεριστατωμένην ανάλυσην κόστους-οφέλους για το τι σημαίνει να εναντιωθούμεν ή να συνταχτούμεν με τους σχεδιασμούς τους. Τι σημαίνει για τον τόπον μας, για το λαό μας; Με αποδείξεις, με εμπεριστατωμένην ανάλυσην, άϋλην τζιαι υλικήν. Το μόνον που ακούω ως σήμερα εν συνθήματα τζιαι διατύπωσην στερεοτύπων. Οι μεν λαλούν "δείτε τι έκαμεν το ΝΑΤΟ, εκατέστρεψεν μας". Οι δε λαλούν "οϊ εν επειδή εν επήαμεν με το ΝΑΤΟ που εκαταστραφήκαμεν". Τζιαι οι θκιό γυρίζουν μετά τζιαι λαλούν σου" μα έννεν προφανές"; Μπορεί για σας κοπέλια, μπορεί για σας. 
Ώσπου να ζυγίσουμεν επιτέλους το κόστος ευκαιρίας τζιαι να πάρουμεν τες "πλέον συμφέρουσες" αποφάσεις για τούτον τον τόπον, stay cool and keep rocking!

28 σχόλια:

  1. Woofis,

    Σ’ αυτόν το αγγελικά πλασμένο καπιταλιστικό κόσμο είναι πολλές οι φορές που ΕΣΕΙΣ οι σκεπτόμενοι και προβληματιζόμενοι «ενεργοί» φιλελεύθεροι πολίτες, προβληματίζεστε με ποιους θα πάτε και ποιους θ’ αφήσετε πίσω. Κι ως συνήθως [κι αυτό αποτελεί τη δική ΣΑΣ ταξική προσέγγιση, έστω κι αν δεν το παραδέχεστε] καταλήγετε στο πιο ανώδυνο, αυτό δηλαδίς που θα επηρεάσει λιγότερο το τρίπτυχο Πούγκα, Οικογένεια, Δουλειά... Γι’ αυτό και τελικά ΟΛΟΙ οι προβληματισμοί ΣΑΣ αποτελούν φούμαρα και αερολογίες... [Εμείς όμως, οι δογματικοί, οι αναχρονιστικοί και οι δεινόσαυροι ΔΕΝ έχουν τέτοια διλήμματα και τριλήμματα - http://aneforiwn.blogspot.com/2011/02/102011.html. Σχεδόν πάντα επιλέγουμε το συλλογικό παρά το προσωπικό ατομικό. Τέτοια χαϊβάνια είμαστε!]... Αλήθεια, ρε Woofis, εκείνοι οι αγωνιστές και ήρωες της ΕΟΚΑς της Πρώτης για τί αγωνίστηκαν; [Πολλύν “αναγεννημένο” Δρουσιώτη δκιαβάζεις!]...

    Πάντως μέχρι να «ζυγίσεις [...] το κόστος ευκαιρίας [και οφέλους] τζιαι να πάρεις τες “πλέον συμφέρουσες” αποφάσεις...», δηλ. με ποιους να συνταχτείς [αν μέσα ΣΟΥ δεν το κάνες ακόμα, τότε είσαι χασιμιός που shέριν], ΣΟΎ αφιερώνω το πιο κάτω ασμάτιον: https://www.youtube.com/watch?v=7G66m864Gjw

    Κάποιες στιγμές, με κάνεις να πιστεύω ότι έχεις ξεπεράσει τέτοια διλήμματα, αλλά φευ φίλε Woofis, «η πόλις σε ακολουθεί», γι’ αυτό και δεν μπορείς να αποβάλεις το σύνδρομο του “κυρ Παντελή”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναρτήσεις, αναρτήσεις Άνεφ, όρεξην να έshιεις να θκιαβάζεις:

      http://woofisarfkai.blogspot.com/2013/10/blog-post_16.html
      http://woofisarfkai.blogspot.com/2013/09/blog-post.html

      Ξέρεις Άνεφ η πιο μεγάλη ειρωνία είναι να έshΙεις την ψευδαίσθησην ότι "επιλέγεις το συλλογικό" εις βάρος του προσωπικού σου. Εν τέλει οι επιλογές σου Άνεφ, αν είναι συνειδητά εις βάρος του ατομικού σου (υλικού, άύλου, πούγκας, υγείας, "ψυχής" κλπ.) τότε στην απλήν μου αντίληψη είσαι για το ψυχιατρείον. Εσύ επιλέγεις το συλλογικόν, αλλά η "κατάρα" παραμένει: τα φίλτρα σου στην αρχήν αλλά τζιαι το τέλος εν αυστηρά ατομικά, εν του Άνεφ, έννεν ούτε του Γούφη ούτε του "κυρ Παντελή".'Αμα μπεις σε τούτην την συλλογιστικήν μπορεί τζιαι να μεν με παρεξηγείς τόσον...

      Διαγραφή
    2. Επίσης, ΔΕΝ αυτοπροσδιορίζομαι ως "φιλελεύθερος". Το πολλύν να με πεις "απολίτικον", με σαφείς αριστερές/ αναρχικές τάσεις (όταν δω ότι με "συμφέρει" φυσικά). Το οποίον όπως μπορείς να δεις στη σχετικήν ανάρτησην,. θεωρώ εξόχως πολιτικήν θέσην. Οι δε πολιτικές μου θέσεις υπόκεινται σε αλλαγήν αναλόγως των δεδομένων που έχω μπροστά μου. Οι δεινόσαυροι εξαφανιστήκαν ακριβώς γιατί δεν ήταν προσαρμόσιμοι σε νέα δεδομένα...

      Διαγραφή
    3. Όσο για τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ Α' (τζιαι τους "φασίστες" της Β') όπως τζιαι για τζείνους της ΤΜΤ (εμείς λαλούμεν τους τρομοκράτες τζιαι οι ΤΚ αγωνιστές/ ήρωες - τι σου είναι α άθρωπος), δες την απάντηση μου στο OSR (ο οποίος όπως εσύ έβαλεν μου shιέριν υπό παρόμοιαν με τη δική σου σκοπιάν) στην ανάρτηση "Με ποιούς είσαι". Καλύπτει κάθε "αλτρουϊστικήν" θεώρησην τζιαι "κίνητρον", τουλάχιστον όπως θωρώ εγώ την ανθρώπινην συμπεριφοράν...

      Διαγραφή
    4. Αν αγαπητέ Woofis, έχεις κοινωνικές ευαισθησίες και συνειδητά κρίνεις ότι μπορείς να ικανοποιηθείς υλικά με λιγότερα για να συνταχθείς με τους κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά αδικημένους και καταπιεσμένους κι αντιδράς [στην προκειμένη περίπτωση] με τη σφαγή ενός ολόκληρου λαού, κι αν αυτό σε κατατάσσει στους επίδοξους τροφίμους ενός ψυχιατρείου, προσωπικά προτιμώ αυτή τη “ρετσινιά”, παρά να νοιώθω ότι λειτουργώ απάνθρωπα, κυνικά και καθαρά ωφελιμίστικα...
      Πέραν τούτου το «συλλογικό» σημαίνει πρώτα και κύρια συλλογικά ταξικά συμφέροντα και στην προκειμένη περίπτωση τα συμφέροντα των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων... Κι έστω κι αν «τα φίλτρα μου [...] εν αυστηρά ατομικά» [όπως λες], ΕΓΩ θεωρώ το Εαυτό ΜΟΥ ως κομμάτι μιας συγκεκριμένης ταξικής συλλογικότητα [και καθόλου «απολιτίκ»] και ούτε προβληματίζομαι κάθε στιγμή και ώρα «με ποιους είμαι»... Τα «φίλτρα», που έχουν σχηματιστεί/μορφοποιηθεί μέσα ΜΟΥ, στην πορεία του χρόνου από τα βιώματα/εμπειρίες ΜΟΥ κι από το πολύ διάβασμα/μελέτη, μια χαρά με καθοδηγούν στο να λειτουργώ στη βάση συλλογικοτήτων και να αποφασίζω «με ποιους είμαι» χωρίς διλήμματα...

      Οι επιθετικοί προσδιορισμοί «δογματικοί», «αναχρονιστικοί» και «δεινόσαυροι», είναι εκ των πιο συνηθισμένων που αποδίδονται στους αριστερούς από τους [υποτίθεται] ανοιχτόμυαλους φιλελεύθερους...

      Διαγραφή
    5. Woofis

      Σε συνέχεια του προηγούμενου σχολίου ΜΟΥ και ως απάντηση στο τελευταίο ΣΟΥ σχόλιο με ημερ. 23 Ιουλίου 2014 - 1:31 μ.μ., να συμπληρώσω και τα ακόλουθα:
      Δεν ΜΕ ενδιαφέρει ΠΟΣΩΣ τί ΣΟΥ έγραψε τότε ο OSR, θεωρώ δε ατυχέστατη την προσπάθεια ΣΟΥ για συγκρίσεις. Γι’ αυτό και ΔΕΝ θα σχολιάσω τί ΣΟΥ έγραψες και τί ΤΟΥ ανταπάντησες... Μόνο να πω ότι είναι ολίγο τι παράδοξο [για να μην πω και κινδυνολογικό] να θεωρείς κάθε κριτική στις θέσεις ΣΟΥ ως ad hominem και straw man argument επίθεση... Άσε που ανάφερες ΣΟΥ σε «ψυχιατρεία» ΔΕΝ είναι απλώς σημερινή…
      Παράλληλα θεωρώ ατυχέστατη την έκφραση ΣΟΥ «“αλτρουϊστική” θεώρηση» με την οποία λίγο πολύ χαρακτήρισες την εκδήλωση αλληλεγγύης προς τον κάθε παλαιστινιακό λαό στις δύσκολες του στιγμές... Η έκφραση [διεθνιστικής] αλληλεγγύης εν συνειδητή πολιτική πράξη κι όχι απλώς «“αλτρουιστική”»...
      Η αναφορά ΜΟΥ ήταν για τους «αγωνιστές της ΕΟΚΑ Α΄» ΜΟΝΟ [και καθόλου «στους “φασίστες” της Β΄ όπως τζιαι για τζείνους της ΤΜΤ»] έγινε για συγκεκριμένους λόγους που έχουν να κάμουν με τις ευαισθησίες ΣΟΥ [λόγω οικογενειακών καταβολών] για τον Αγώνα ης ΕΟΚΑ... Εν τέλει ήταν κι εκείνοι για το ψυχιατρείο; Μήπως έβλεπαν το ατομικό τους συμφέρον να ικανοποιείται μέσα από την ικανοποίηση συλλογικών συμφερόντων; Και τί τέλος πάντων εννοείς ως ατομικό συμφέρον «(υλικό, άύλο, πούγκας, υγείας, “ψυχής” κλπ.)»;

      Διαγραφή
    6. Μα στην Πάφο, ο "αγώνας" δεν είχε και σαν αποτέλεσμα το φυλετικό ξεκαθάρισμα που τους τουρκοκύπριους (από το 56 μάλιστα) με αποτέλεσμα πολλές από τις περιουσίες τους να περάσουν στα χέρια "αγωνιστών";;;

      Διαγραφή
  2. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που βλέπει τόσους ανθρώπους να σκοτώνονται και να μην στεναχωριέται ανεξαρτήτως του ποιος φταίει και ποιος όχι.

    τώρα όποια πλευρά και να υποστηρίξουμε είτε ως άτομα είτε ως κράτος, ίσως και να έχει λίγη σημασία. Όπως είπες πρόκειται για μια σύρραξη που επαναλαμβάνεται, χρόνια τώρα.

    που την άλλη τζείνο που σκέφτομαι είναι ότι το κράτος, πρέπει να λαμβάνει υπόψη του πάνω από όλα τα συμφέροντά του. η εξωτερική πολιτική πρέπει να έχει μακροπρόθεσμους στόχους και όχι να είναι όπου φυσάει ο άνεμος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι πιο πολλά στο πνεύμαν της ανάρτησης, αν τζιαι εγώ δεν μιλώ δαμέ "συναισθηματικά". Αν το έκαμνα δεν τίθεται θέμαν ποιου την μερκά θα πάρω. Το συναίσθημαν εν μέρος της άϋλης θεώρησης, άπτεται των άϋλων οφελών. Υπάρχουν όμως τζιαι άλλα αϋλα οφέλη, τζιαι άλλα υλικά οφέλη. Εκάτσαμεν ποττέ να τα βάλουμεν κάτω, για το παλαιστινιακόν, για το κυπριακόν, για ούλλα τα θέματα που μας απασχολούν. Νομίζω οϊ. Τούτον εν το θέμαν της ανάρτησης. Το πιο εύκολον πράμαν είναι να πω "οικακομάζαλοι οιπαλαιστίνιοι, οι φασίστες οι ισραηλίτες" τζιαι να ξεμπερτέφκω. Τωρά πόσον "σκεπτόμενον" εννά είναι τούτον, άλλη υπόθεση.

      Διαγραφή
    2. Woofis,

      Τελικά διερωτούμαι πραγματικά πόσο διαλεκτικά αντικρίζεις τα πράματα ή τουλάχιστον πόσο μελετάς αυτά που γράφουν οι όποιοι blogger ή αρθρογράφοι της απέναντι όχθης... Μίλησα ΕΓΩ στις αναρτήσεις ΜΟΥ για «κακομάζαλους παλαιστίνιους» [μια τελείως απολίτικη τοποθέτηση –δες το άρθρο ΜΟΥ για το Concentration Camp της Γάζας: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/12/53-gaza-camp.html] ή μίλησα γενικά κι αόριστα κι όχι με συγκεκριμένα παραδείγματα για το φασιστικό κράτος του Ισραήλ; Πείτε επιτέλους ξεκάθαρα ότι για τους δικούς ΣΑΣ λόγου επιλέγετε θέλετε να είσαστε μ’ αυτούς που είναι δυνατοί...

      Διαγραφή
  3. Επειδή τες τελευταίες ώρες ήμουν εκτός σπιθκιού τζιαι έγραφα που το smartphone εχάθηκεν μια απάντηση προς τον Άνεφ από ότι θωρώ. Κρίμαν γιατί εν αθθυμούμαι τζιαι τι έγραψα. Τέσπα.
    Αν αγαπητέ Άνεφ αφενός "συνειδητά κρίνεις" τζιαι αφετέρου "ικανοποιηείσαι υλικά με λιγότερα" (αλλά προφανώς στα αϋλα αποζημιώνεσαι αντιστοίχως) τότε ΔΕΝ είσαι "ψυχιατρική περίπτωση" (κοινώς, μαζόχας). Κάπου εζύγισες τες επιλογές σου, εστάθμισες τες συνέπειες τους (υλικές τζιια αϋλες) τζιαι έκρινες ότι η συγκεκριμένη σε "συμφέρει" σαν άθρωπον παραπάνω που μιαν άλλην. Τούτον σίουρα τοποθετεί σε απέναντι που κάποιους συνανθρώπους σου που εσταθμίσαν διαφορετικά τες επιλογές τους. Αλλά ΔΕΝ σε κάμνει λλιόττερον "συμφεροντολόγον".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Woofis,

      Γράφεις (ΜΟΥ) μόλις πιο πάνω: «... τότε ΔΕΝ είσαι “ψυχιατρική περίπτωση” (κοινώς, μαζόχας)»... ---
      Ευτυχώς, γιατί είχα τζιαι μια έννοια και μπορούσα να μην κοιμηθώ ‘πόψε! Κι αν τελικά ΔΕΝ κοιμηθώ νωρίς [είμαι και σε ολοήμερες διακοπές στο “εξοχικό” παρά τη θάλασσα], σχολιάσω και τα υπόλοιπα που ΜΟΎ απευθύνεις...

      Διαγραφή
    2. Κάμε καμμιάν βουθκιάν τζιαι έλα φρέσκος-φρέσκος...

      Διαγραφή
  4. Λες: "Τα «φίλτρα», που έχουν σχηματιστεί/μορφοποιηθεί μέσα ΜΟΥ, στην πορεία του χρόνου από τα βιώματα/εμπειρίες ΜΟΥ κι από το πολύ διάβασμα/μελέτη, μια χαρά με καθοδηγούν στο να λειτουργώ στη βάση συλλογικοτήτων και να αποφασίζω «με ποιους είμαι» χωρίς διλήμματα... "

    Τζιείνον το "με χαράν" εν "ούλλα τα λεφτά". Αν ήταν "με λύπην/ καταπιεσην του εγώ" τότε θα ήσουν mental case ¨οπως λεν στα αμερικάνικα χωριά. Το αν εγώ δεν αποκομίζω την ίδιαν "χαράν" με την ένταξη μου σε "συλλογικότητες", αν τα "φίλτρα" μου έχουν διαμορφωθεί διαφορετικά, ή εν τέλει εν διαμορφωθούν ποττέ τελεσίδικα, τούτον δεν με καθιστά παραπάνω ατομιστήν που σέναν, τζιαι σίουρα όχι "απάνθρωπον, κυνικόν και καθαρά ωφελιμιστήν".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το να ξεπερνώ προσωπικές επιθέσεις με τον προσδιορισμόν τους ως "ad hominem" ή να γλυτώννω χρόνον τζιαι φαιάν ουσίαν να απαντώ σε straw man arguments, δηλαδή ισχυρισμούς τζιαι επιχειρηματολογίαν βασισμένην σε πράματα που ούτε πιστεύκω ούτε είπα ΔΕΝ το θεωρώ ούτε παράδοξον, ούτε κινδυνολογικόν. Θεωρώ το πρακτικόν τζιαι εξόχως διαλεκτικόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Επανειλημμένα απευθύνεις μου το λόγον με το ΕΣΕΙΣ τζιαι το ΣΑΣ. Σε έναν καθαρά προσωπικό μπλογκ τζιαι ειδικά σε μιαν ανάρτησην που καταδεικνύει την αντίληψη μου ότι ξάθε άθρωπος αρχίζει πρώτα που το "εγώ" πριν πάει στο "εμείς", φαίνεται πόσον λλίον έshιεις μπει στο πνεύμαν της ανάρτησης. Τούτον πρέπει να με προβληματίσει εμέναν πρώτιστα γιατί προφανώς εν μεταδίδω όπως πρέπει.
    Διαπράττεις επίσης straw man όταν λες "επιλέγετε θέλετε να είσαστε μ’ αυτούς που είναι δυνατοί". Προκαλώ σε να μου πεις σε ποιο διατείνομαι εγώ έτσι πράμαν.
    Εγώ, για να επαναλάβω εαυτόν, λέω ότι οι επιλογές μας ως άτομα, ως συλλογικότητες, είναι καλόν κατά την άποψη μου να αποτυπώνονται πρώτα ως προς τα ενδεχόμενα οφέλη, άϋλα τζιαι υλικά, τζιαι στη συνέχειαν να επιλέγεται το πλέον "συμφέρον". Είναι μια εξόχως "υλιστική" κατ' εμέναν φιλοσοφίαν που στην Κύπρον ειδικά ποττέ νομίζω εν έshιει επί της ουσίας εφαρμοστεί. Με τα γνωστά αποτελέσματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τέλος, αφού που την στιχομυθίαν με τον OSR δεν κατέστη δυνατόν να σου διευκρινήσω τα περί θυσίας στον εκάστοτε αγώναν, θα σου δώσω έναν παράδειγμαν, που δείχνει πως ΔΕΝ θεωρώ ψυχασθενείς τους αγωνιστές, είτε της ΕΟΚΑ, είτε οποιασδήποτε "ηρωικής" ή "παράνομης" οργάνωσης.
    Ο Αυξεντίου εν μέσα στο κρυσφήγετον τζιαι φωνάζουν του να φκει έξω. Άρα οι επιλογές του είναι: (1) να υπακούσει (2) να αρνηθεί.
    Το κόστος της (2) είναι φυσικά η ίδια του η ζωή, η οποία είναι εξόχως υλικόν πρώτιστα όφελος (εκτός τζιαι αν πιστεύκεις στον παράδεισον). Τα οφέλη είναι κυρίως άύλα, τζιαι συμπυκώνονται στην ευτυχίαν να πεθάνει για τα ιδανικά του, το ότι θα γλυτώσει που ενδεχόμενα βασανιστήρια τζιαι πιθανώς την προδοσίαν συντρόφων του, το ότι δεν θα δώσει τροφήν στην αγγλικήν προπαγάνδαν ότι εσυλλάβαν τον υπαρχηγόν της ΕΟΚΑ, το ότι θα προσφέρει στον αγώναν έναν ηρωομάρτυραν κλπ. Η επιλογή (1) έshιει ως κόστος τα άϋλα οφέλη της επιλογής (2) συν ενδεχομένως την δυστυχίαν να έshιει επιζήσει ως αιχμάλωτος τζιαι ανδρείκελον του εχθρου τζιαι όφελος την διατήρησην της ζωής του. Άρα είναι εύλογον να σκεφτεί κάποιος ότι ο Γρηγόρης Αυξεντίου, έκαμεν την επιλογήν που τον έκαμνεν προσωπικά πιο ευτυχήν, καθαρά διότι του επρόσφερεν (νοητικά, ψυχικά, άρα σωματικά εν τέλει) περισσότερα οφέλη από ότι κόστος. Άρα σαφώς, ΔΕΝ εντάσσεται στους ψυχοπαθείς, τζιαι πιο συγκεκριμένα τους μαζοχιστές, οι οποίοι ως γνωστόν γουστάρουν να υποφέρουν. Ελπίζω με το παράδειγμαν να έχω απαντήσει επαρκώς το συγκεκριμένον περί "αυτοθυσίας" θέμαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γεννικολογίες:
    Ο αδύνατος μπορεί να έσιει όσον άδικον με τον δυνατόν. Πάντα που αλτρουισμόν έχουμεν τάσην να υποστηρίζουμεν τον αδύνατον.

    Τα κράτη δεν είναι πλάσματα τζιαι δεν έχουν αισθήματα. Μπόρουν να κάμνουν διαφορετικούς ψυχρούς υπολογισμούς του κόστους ευκαιρίας. Τζιαι επειδή το κράτος παρόλον που είναι συστήμαν, το διαχειρίζονται αθρώποι, υπάρχει τζιαι η διπλωματία για να λαλεί ο εκπρόσωπος του κράτους άλλα τζιαι να κάμνει άλλα, χωρίς να κακοφανίζει πολλά ούτε τους διαχειριστές άλλων κράτων, ούτε τον λαόν (ή τον στρατόν, ή την εκκλησίαν, ή το κόμμαν, ή το οικονομικόν κεφάλαιον) από όπου αντλεί εξουσίαν.

    Εσύ ο Woofis τι γυρεύκεις να σου πορώννουν οι αμερικάνοι τον εγκέφαλον τζιαι να σκέφτεσαι σαν κράτος; Η μάνα φαίνεται να τα έσιει πιο ξεκαθαρισμένα μες τον νούν της, τζιαι της επιτρέπει να μπορεί ακόμα να κάμει τζιαι σαν το Χριστόφκια, που παρόλον που η καρκιά του ήταν με τους αδύνατους, οι πομισιαρκές για τα κάζια ήταν με τους φασίστες. Χωρίς εισαγωγικά το Φασίστες, γιατί για μέναν το Ισραηλινόν κράτος συμπεριφέρεται ξεκάθαρα σαν φασίστικόν. Η κορού στο βιτεούδιν του OSR λαλεί το τζιόλας ξεκάθαρα.

    Εμέναν πάντως με σιοκκάρει φίλε όταν λαλείς "Ακούεται κυνικόν αλλά που τον τζιαιρόν που έγινα οικογενειάρχης, τζιαι το συμφέρον μου φιλτράρεται τζιαι που το συμφέρον θκιό έξτρα κοπελιών". Ούλλα τα αίσχη στην βρωμισμένην Κύπρον του σσυφφέροντος τζιαι του φιλοτομαρισμού που αυτήν την στιγμήν παττίζει τζιαι πληρώννει τα σπασμένα, εγίνην "για τα παιδάκια" του κάθε κλέφτη, απατεόνα. Ακόμα τζιαι η εγγληματίας Σκορδέλλη μόλις έφαεν την τιμωρίαν που την δικαιοσύνην εφώναξεν "τα μωρά μου" πέρκι την λυπηθεί κανένας.

    Φίλε μου, αν ησκέφτεσαι τα μωρά σου σαν άθρωπος, δεν εν το κόστος ευκαιρίας που πρέπει να σκεφτείς να τους μάθεις αλλά την αθρωπιάν που δεν θα τους μάθει κανένας άλλος. Αν δεν τους την μάθεις εσύ σαν πατέρας τους, μπορεί να τους την μάθει κανένας άλλος, τζιαι μετά τα φάεις τα πιο βρωμερά σκατά όταν θε σε θάψουν πουκάτω σαν κανονικοί αθρώποι. Το κόστος ευκαιρίας άηστο τζιαι μεν έσιεις έννοιαν. Θα τους το μάθουν οι αμερικάνοι στα σχολεία, όπως σου το εμάθαν τζιαι σέναν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι ωραίος φίλε, λαλείς τα πολλά καλά τζιαι δεν είμαστεν μακριά στη θεώρησην μας, ή τουλάχιστον όσον μακριά μπορεί να σου φαίνεται.
      Όπως με τον Άνεφ, ας μιλήσουμεν με παραδείγματα, γιατί μετά όντως "γεννικολογούμεν" όπως λαλείς αρχικά. Απλά να αναφέρω ότι βάση του κράτους τζιαι ούλλων των συλλογικοτήτων εν τέλει εν το άτομον, τζιαι δεν νοείται το έναν χωρίς το άλλον. Άρα δεν μπορείς να διαχωρίζεις την συμπεριφοράν των κρατών που την συμπεριφοράν των ατόμων. Τουλάχιστον οϊ στη γεννικήν θεώρησην των επιλογών ενός εκάστου.
      Ο στόχος του αθρώπου (που εν ο κύριος τζιαι μοναδικός εκφραστής τούτου ονομάζουμεν "αθρωπιά") είναι που τη φύση του χαρκούμαι σε αναζήτησην μιας κάποιας ευτυχίας. Τζιαι το κύριον του "αγαθόν" για να την επιδιώξει εν ο χρόνος του σε τούτην τη ζωήν.
      Ας πάρουμεν εσέναν. Σήμερα είδες ότι έκαμα ανάρτησην. Αφιέρωσες χρόνον να την θκιαβάσεις, τζιείνην τζιαι τα σχόλια που κάτω. Αφιέρωσες χρόνον να ανατρέξεις στα δικά σου βιώματα τζιαι εν τέλει να δηλώσεις παρόν με την δική σου άποψην. Το κόστος ούλλης σου τούτης της "δραστηριότητας" είναι οτιδήποτε άλλον θα εμπορούσες να κάμεις στο συγκεκριμένο χρόνο, αν τζιαι φυσικά οι επιλογές σου είναι πολλές, αν οϊ άπειρες. Συμφωνείς όμως μαζί μου φαντάζομαι ότι η διαδικασία αν μη τι άλλον ευχαρίστησε σε, ένιωσες να ωφελείσαι με κάποιον τρόπον. Τούτον το όφελος εν ήταν "χειροπιαστόν", "υλικόν" ήταν κάτι άϋλον. Συμφωνείς επίσης ότι η άύλη" υπόσταση του εν το εκατέστησεν λλιόττερον "προσοδοφόρον" για σέναν.
      Το να εκφράσουμεν την συμπάθειαν, τον αποτροπιασμόν, το συναίσθημαν μας εν ολίγοις για τον θάνατον μωρών τζιαι αμάχων δεν είναι τίποτε παραπάνω που την προβολήν τούτων των συμβάντων σε εμάς ή/ τζιαι τους αθρώπους μας. Εν έμφυτον τζιαι προφανώς επιτελεί κάποιον σημαντικόν ρόλον σε τούτον που ονομάζουμεν "άθρωπον". Ο άθρωπος όμως παράλληλα διαθέτει τζιαι έναν ημισφαίριον του εγκεφάλου του που λειτουργεί πιο "ψυχρά", πιο "λογικά". Εν τζιαι τζιείνον μέρος της "φύσης" του.
      Άρα λοιπόν, όταν εγώ διερωτούμαι πως αξιολογούμεν συνολικά (ολιστικά που λαλούν) μιαν κατάστασην, παραθέτουμεν τα οφέλη τζιαι τα κόστη (υλικά τζιαι άϋλα) μιας επιλογής, τζιαι μετά αποφασίζουμεν τι θα πράξουμεν, τι στάσην θα τηρήσουμεν, γιατί θεωρούμαι "απάνθρωπος";
      Κατά τα άλλα η αναφορά μου στη διοίκησην ως "αμερικανόπνευστη" εν καθαρά μια εισαγωγική πινελιά, μεν της διάς τόσην σημασίαν. Στην Ελλάδαν εξάλλου διατείνονται ότι ακολουθούν τες επιταγές του γαλλικού εκπαιδευτικού συστήματος. Αν τζιαι η διοίκηση επιχειρήσεων λεν ότι εδράζεται στην μελέτην του σχεδιασμού των στρατιωτικών επιχειρήσεων (εξ'ου τζιαι οι όροι "αντικειμενικός στόχος", "ανάλυση κινδύνου" κλπ.). Εν ξέρω αν υπάρχει κάτι πιο ανθρώπινον ως κατασκεύασμαν που τον πόλεμον....

      Διαγραφή
  9. Φίλε το υλικόν κόστος του να είσαι άθρωπος μπορεί να είναι πολλά μεγάλον, ακόμα τζιαι η ζωή σου. Ο Μανώλης Γλέζος αν υπολόγιζεν όπως εσύ δεν θα εκατέβαζεν την σημαίαν τζιαι να γινεί ο γίγαντας που εγίνην τζιαι λεβέντης ως τα γεράματα του.

    Εγώ την αθρωπιάν τζιαι την λεβαγκιάν του καθενού την κρίνω όχι που τα λόγια, αλλά που το πόσον εν διαθετιμένοι να την πληρώσουν. Όλοι δίχνουμεν πολλά φουαρτάες άμαν μιλούμεν μούχτιν τζιαι συνόξοα για αθρωπιάν, έσιει όμως ώρες που η ζωή φαίρνει σε στα θκυο στενά, μπροστά σε πραγματικά γεγονότα τζιαι δίχνεις την πραγματικήν "τιμήν" που έισιει για σέναν η αθρωπιά: την τιμήν που εσύ θα πληρώσεις, τζιαι θα δίξει την πραγματικήν "αξίαν" της, τες αξίες σου, την αξίαν σου.

    Εγώ δεν θα πω ποττέ μου ότι για το σσυφφέρον της κόρης μου θα κλείσω τα μμάθκια μου να μεν αισθάνετε το σώμαν μου τον πόνον που σκορπά το Ισραήλ τζιαι το Χαμάς στην Παλαιστίνην. Εν ζήτημαν αξιών. Αυτά που λαλείς δεν μπορεί να τα λαλείς χωρίς να με σοκκάρεις πάντως έστω τζιαι αν εν σε στυλ εξυπνάδας τζιαι προκλητικής αμπελοφιλοσοφίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aceras,
      Μπορείς να ΜΑΣ πεις τι «σκορπά [...] τζιαι το Χαμάς στην Παλαιστίνην...»;
      Και δε κι εδώ τους όρους που έθεσε η Χαμάς για την αποδοχή της αιγυπτιακής πρότασης για εκεχειρία: http://aneforiwn.blogspot.com/2014/07/722014.html?showComment=1406234441493#c6611364439199317576
      [Στο μεταξύ και οι δύο πλευρές αποδέχτηκαν 12ωρη εκεχειρία]...

      Διαγραφή
    2. Άνεφ, όταν έσιει δύο τατσίζηες που δέρνουνται εν ανώφελον να κάτσεις να έβρεις ποιός φταίει παραπάνω τζαι δέρνουνται. Δεν με ενδιαφέρει ποιός έσπασεν πρώτος την πρώτην εκεχειρίαν, ποιός είπεν τί, τι τακτικές κάμνει ποιός για την δεύτερην. Για μέναν το Χαμάς δεν εν μια οργάνωση που θέλει ειρήνην (όπως τζιαι το κράτος του Ισραήλ τζιαι ειδικά η Ισραηλητική δεξιά τζιαι ακροδεξιά). Το Χαμάς θέλει την καταστροφήν του Ισραήλ, πράμαν άδικον που την μιαν αλλά τζιαι ανέφικτον ακόμα τζιαι που την σκοπιάν του Παλαιστινίου που θωρεί διαφορετικά το δίκαιον.

      Η ειρήνη στην περιοχήν περνά που την αποδοχήν ενός Παλαιστινιακού τζιαι ενός Ισραηλινού κράτους, τζιαι όποιος θέλει άλλα, δεν εν ειρήνην που θέλει, ούτε τζιαι ελευθερίαν για τον παλαιστινιακό λαό. Ούτε τζιαι τα ισλαμικά καθεστώτα που ταΐζουν λεφτά τζιαι όπλα το Χαμάς νομίζω ότι εν το καλόν του παλαιστινιακού λαού που θέλουν.

      Τωρά το ότι το Ισραήλ σαν υπερδύναμη σε σχέσην με την δύναμην του Χαμάς έσιει παραπάνω ευθύνην για τον πόλεμον δεν θέλει να σου το πώ εγώ, τζιαι το ότι το Χαμάς προκαλέι με τες πολεμικές του δραστηριότητες δεν αφαιρεί τίποτε που τα εγγλήματα πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ με τον τρόπον που κάμνει τον πόλεμον για να διαλύσει την πολεμικήν ισχύν του Χαμάς.

      Διαγραφή
    3. Aceras,

      Εγιώ εν τζιαι καταπιάστηκα με το «ποιός έσπασεν πρώτος την πρώτην εκεχειρίαν», όμως το «τι τακτικές κάμνει» [ας πούμεν το Ισραήλ] διαχρονικά έχει μεγάλη σημασία... Αντιλαμβανόμαστε επιτέλους τί είναι η Γάζα; Ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης! Ο φονταμενταλισμός της Χαμάς [σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα στη Λωρίδα της Γάζας – τα πράματα τη Δυτική Όχθη είναι πιο ήπια] συντηρείται, παράγεται κι αναπαράγεται λόγω της ύπαρξης συγκεκριμένης υλικής πραγματικότητας... Οι άνθρωποι εκεί ΔΕΝ είναι απλώς «τατσίζηες», αλλά ΔΕΝ αναπνέουν!
      Μπορεί κάποιος να πει ότι το ίδιο συμβαίνει και με το ισραηλινό φονταμενταλισμό, δηλ. ότι αυτός αναπαράγεται και συντηρείται ένεκα της επιθετικότητας της Χαμάς. ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ!!! Η ανελευθερία και η καταπίεση προκαλούν εξεγέρσεις... Και το κράτος του Ισραήλ λειτουργεί και συμπεριφέρεται απέναντι στους παλαιστινίους με την ίδια κτηνωδία και θηριωδία που οι ναζί συμπεριφέρονταν κάποτε απέναντι στους ιδίους... Θέλουν να τους ξεκάμουν ή έστω να τους έχουν μαντρωμένους για να αισθάνονται ασφάλεια... Γι’ αυτό και πιστεύω ότι οι πολιτικές των [περίπου] ίσων αποστάσεων ΔΕΝ ωφελούν...
      [Ίσως το ζήτημα δεν είναι μόνο πολιτικό, αλλά και ψυχιατρικό. Ίσως οι ισραηλινοί να πάσχουν από το σύνδρομο των παιδικών τραυμάτων και να κουβαλούν φοβίες κι ανασφάλειες]...
      Αλήθεια, όμως, από πού βρίσκουν τα τεράστια κοντύλια που απαιτούνται για την ασφάλεια τους;

      Διαγραφή
    4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    5. που τζειαμαι που τα βρίσκει τζιαι η Αίγυπτος.

      Το να μεν σου αρέσκει η τρομοκρατική δράση της Χαμάς δεν είναι πολιτική ίσων αποστάσεων. Στους πρώτους που δεν αρέσκει αυτή η αυτοκτονική πολιτική είναι στα άλλα παλαιστινιακά πολιτικά κόμματα.

      Διαγραφή
    6. Δεν μπορείς να δικαιολογείς την βία επειδή έχει τες πηγές της στη βία. Η βία εν βία. Μετά ο καθένας πέρνει θέσην τζιαι εξηγά πως την νομιμοποιεί ή την δικαιολογεί στον νουν του. Το να είσαι εναντίον πάσας βίας δεν είναι πολιτική ίσων αποστάσεων, επαναλαμβάννω.

      Διαγραφή
  10. εκτός που αν κάπου μου διαφεύγει το πραγματικόν νόημαν αυτών που θέλεις να πεις ;)

    Με την ιντερναυτικήν επικοινωνίαν εν πολλοσυνεννοούμαστιν πολλές φορές σαν αθρώποι ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίουρα δια ζώσης θα εμπορούσαμεν να συνεννοηθούμεν καλλίττερα. Αλλά εν τζιαι είναι ανάγκη να δούμεν τα πράματα με τον ίδιον φακόν έτσι τζι'αλλιώς. Έτσι έθθα μπω στη διαδικασία να σου αναλύσω πως αντιλαμβάνομαι τον τρόπον σκέψης του Γλέζου όταν αποφάσισεν να κινδυνέψει για να κατεβάσει τη σβάστικαν. Ή τα οφέλη που σαν σκεπτόμενος άθρωπος πιθανώς (σίουρος εν μπορεί να είμαι) εδιάβλεψεν για τον εαυτόν του τζιαι τη συλλογικότηταν.

      Διαγραφή