Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Πόθθεν εν το νερόν που πίννεις;


Οδηγώντας σήμερα το μεσημεράκιν προς το σπίτι έπιασεν το μάτι μου έναν ιδιαίτερα εύσωμον κύριον (εντάξει ήταν πρίσκας), κατακότσιηνον που τη ζέστην, να γεμώννει έναν που τζιείνα τα πράσινα 20-λιτρα τάγγια που έναν μηχάνημαν για νερόν τζιαι να το κουβαλά προς το αυτοκίνητον. Τζιαι έκαμα διάφορους συνειρμούς (άμα είσαι αθκιασερός έτσι γίνεται) τους οποίους ένοιωσα την ανάγκην να μεταφέρω δαμέσα. Ήντα το έχω το "τσαρδίν" εξάλλου;
Αθθυμούμαι ότι τούτην τη μόδαν των Κυπραίων να σνομπάρουν το νερόν της παροχής υπέρ διαφόρων άλλων νερών, ποικίλης προελεύσεως αντιλήφθηκα την όταν εστράφηκα που τη Θεσσαλονίκη στον "ομφαλόν της γης" το 2004. Περίπου την ίδιαν εποχήν που εγέμωσεν ο τόπος τζιαι που τούτους τους ψύκτες με τες γαλαζιούες τες μποτίλιες των 20 λίτρων. Εγώ σπίτι μου εμεγάλωσα με το (συχνά διακοπτώμενον το καλοτζιαίριν) νερόν της φουντάνας τζιαι τα διάφορα εμφιαλωμένα εθεωρούσα τα αν μη τι άλλον ακριβήν πολυτέλειαν τζιαι κάτι το ιδιαίτερον, για τες εξόδους με την οικογένειαν σε κανέναν εστιατόριον, όπου ο παπάς μου, ειδικά στες εποχές της οικονομικής μας στενότητας (ναι είσιεν τζιαι πριν την τωρασινήν κρίσην τέθκοια) εμουρμουρούσεν μας γιατί εν αντέχαμεν ακόμα λλίον να πιούμεν έσσω νερόν τζιαι έπρεπεν να παραγγείλει έξτρα (πανάκριβον αναλογικά) μπουκάλιν.
Υποτίθεται η λογική των Κυπραίων είναι ότι αξίζει να τραβολοούνται μέσα στο λάλλαρον, κουβαλώντας το βάρος 20-30 λίτρων νερού που έναν αμφιβόλου ποιότητας τζιαι υγιεινομικού ελέγχου μηχάνημαν, διότι τζιείνον το νερόν εν "καλλίττερον" που της παροχής.
Ε, λοιπόν σύμφωνα με τους καθηγητές στο μάθημαν "Υγιεινή", της ιατρικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, άδικα μαζοχίζεστε χαζοκούμπαροι μου. Διότι σε καμμιάν περίπτωσην δεν είναι πιο άξιον εμπιστοσύνης το νερόν που τέθκοια μέρη, ή ακόμα τζιαι τα εμφιαλωμένα, που το εκάστοτε νερόν της κεντρικής παροχής. Για τον απλούστατον λόγον ότι αφενός το νερόν της παροχής είναι πολλάκις πιο ελεγχόμενον υγιειονομικά τζιαι αφετέρου ανανεώνεται τακτικά τζιαι οξυγονώνεται με την κίνησην του που την παροχήν στο ντεπόζιτον τζιαι που τζιαμέ στες φουντάνες σας. Αν δε το δίκτυον ύδρευσης σας εν παλιόν, αρκεί να βάλετε έναν απλόν φίλτρον στη φουντάναν που να συγκρατεί τα στερεά. Έσιει τωρά πολλά είδη φίλτρων, αρκετά φτηνά τζιαι που μπορούν να καθαρίζονται τακτικά χωρίς ανάγκην αντικατάστασης. Για πιο μερακλήδες έσιει τζιαι νεώτερου τύπου που λειτουργούν ως αντισκληρυντικά αφαιρώντας τα άλατα, με αποτέλεσμαν πιο "μαλακόν" νερόν ως πόσιμον αλλά τζιαι για προστασίαν των συσκευών σας (πλυντήρια) τζιαι των σωλήνων. Βέβαια τζιαμέ ανεβαίνει το βαλάντιον. Νομίζω όμως ότι η συνολική επιβάρυνση, αν βάλεις τζιαι το κόστος αντικατάστασης σωληνώσεων/ συσκευών λόγω συσσώρευσης αλάτων, αξίζει τον κόπον.
Αντίθετα, η παραμονή του νερού για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε πλαστικά μπουκάλια ή άλλου είδους δοχεία, όσον καλής ποιότητας τζιαι να είναι, επιφέρει πλήθος κινδύνων για την υγείαν σας. Να αθθυμίσω ότι ορισμένοι που τούτους τους τύπους με τα φορτηγά που γυρίζουν τες γειτονιές πουλώντας νερόν "Μουτουλλά", "Καλοπαναγιώτη" κλπ. πολλές φορές αποδείχτηκεν ότι εγεμώνναν το ντεπόζιτον που την παροχήν (!) τζιαι μάλιστα παράνομα (που μη ελεγχόμενα σημεία για να μεν πιερώννουν). Συν τοις άλλοις, το κόστος χρήσης απέχει παρασάγγας.
Προσωπικά εκράτησα το concept του ψύκτη του νερού γιατί ειδικά το καλοτζιαίριν βοηθά το ψυγείον να αποδώσει αφού εν χρειάζεται κάθε λλίον που θέλεις νερόν να αννοίεις την πόρταν του. Αλλά οι μπουκάλες μου (που φροντίζω να αλλάσσω τακτικά διότι το πλαστικόν ως γνωστόν εκφυλίζεται σταδιακά αποβάλλοντας στο νερό τοξίνες) γεμώννουν που την παροχήν. Τζιαι μπορεί να μεν είναι όσον μαλακόν όσον θα ήθελα, αλλά τη δουλειάν του κάμνει την, πολλά πιο οικονομικά, τζιαι κυρίως, πιστοποιημένα που πλευράς υγείας.

Ώσπου να μεν ταλαιπωρείται ο κόσμος με το νεροκουβάλημα, stay cool and keep rocking!

6 σχόλια:

  1. Οι σωλήνες μέσα που τες οποίες φτάνει το νερό στα σπίθκια μας εν που αμίαντον. Πόσον ασφαλές είναι τούτον για την υγεία μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα μεγάλο μέρος των σωλήνων της υδατοπρομήθειας που ήταν από αμίαντο έχει αντικατασταθεί. Μέχρι τώρα η πόση νερού που έρχεται από σωλήνες που περιέχουν αμίαντο δεν έχει καταδείξει ότι μακροπρόθεσμα δημιουργεί οποιαδήποτε βλάβη στον άνθρωπο.

      http://www.europarl.europa.eu/sides/getAllAnswers.do?reference=E-2008-3936&language=EL

      Ως συνήθως το πρόβλημα με τη χρήση αμιάντου προέρχεται κυρίως από την εισπνοή ινών αμιάντου η αποία προκαλεί αμιάντωση, καρκίνο των πνευμόνων ή μεσοθηλίωμα.

      http://www.mlsi.gov.cy/mlsi/dli/dli.nsf/All/C969F5C94288998DC2256E5B002975D4/$file/AMIANTOS%20booklet%202011.pdf

      Που την πλευρά μου πιστεύκω πως τα πλαστικά δοχεία (για φύλαξη νερού, φαγητού) που χρησιμοποιουμε στα σπίθκια μας μπορεί να είναι πολλά πιο επικίνδυνα. Υπάρχουν διάφορα είδη πλαστικών μερικά εκ των οποίων μπορεί να θεωρηθούν και καρκινογόνα. Άσε την αλόγιστη χρήση τους που γίνεται σε συνδυασμό με τα microwave.

      Επολλολόησα....

      Διαγραφή
    2. Για τις σωλήνες στην περιοχή της λακαταμειας έχουν ακουστεί πολλα. Έχει κανείς κάτι υπόψιν; Προσωπικά κουβαλουμε νερό και αμέσως το μοιραζω σε γυάλινα μπουκάλια για να μην παραμένει στο πλαστικό πολυ καιρό.

      Διαγραφή
  2. Εύλογη η έγνοια για το δίκτυον μεταφοράς, αν τζιαι τα φίλτρα που ανέφερα αν δεν κάμνω λάθος διούν πολλά καλόν αποτέλεσμαν, απομακρύνουν μεγάλο μέρος στερεών αλλά τζιαι αλάτων διαλυμένων στο νερό.
    Πιο μεγάλη έννοια για μέναν όμως είναι η φερεγγυότητα ενός εκάστου. Πόσον πιο αξιόπιστος εν ένας άγνωστος (εν τέλει) ιδιώτης που γεμώννει ένα μηχάνημαν με νερόν (το οποίον μεινίσκει τζιαμέ ως ντεπόζιτον τζιαι δεν κινείται) που την κεντρικήν επεξεργασίαν σε επίπεδον πόλης/ κοινότητας βάσει πολλά αυστηρών (συγκεκριμένων ευρωπαϊκών οδηγιών) προδιαγραφών ποιότητας. Για μέναν εν τίθεται θέμαν.
    Επίσης, η κουβέντα με τους καθηγητές του ΑΠ.Θ. ισχύει. Όταν έκαμνεν το εν λόγω μάθημαν η αγάπη μου είχαν τονίσει το πόσον πιο αξιόπιστον είναι το νερόν της κεντρικής παροχής που τα εμφιαλωμένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τι γίνεται με την αλόγιστη χρήση χλωρίνης στο πόσιμο νερό . Πολλές φορές γεμίζεις το ποτήρι με νερό της βρύσης και μυρίζει χλωρίνη, άλλες πάλι όχι τόσο πολύ. Πρόβλημα δημιουργείται και με το νερό στο μπάνιο. Βρωμεί τόσο πολλά χλωρίνη που δεν μπορείς να κάμνεις μπάνιο με κλειστό παράθυρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εν ξέρω τι γίνεται σε άλλες περιοχές αλλά δαμέ που μεινίσκω εγώ εν έχω έτσι πρόβλημα. Βάσει των Ευρωπαϊκών κανονισμών πάντως οι ποσότητες χημικών στο νερό εν αυστηρά καθορισμένες, τζιαι εν πολλά πιο περίεργον να παίζει το κράτος με κάτι τέθκοιον παρά ένας ιδιώτης. Αν δε ενοχλούν οι οσμές τζιαι η γεύση, όπως είπα υπάρχουν φίλτρα που τες μειώνουν ή εξαλείφουν.
      Τζιαι πάλε όμως πρέπει να πούμεν ότι εν καλλίττερον ένα χλωριωμένον νερόν που εν ασφαλές παρά έναν εύγεστον νερόν αμφιβόλου ελέγχου.

      Διαγραφή