Το μη χείρον...

Εκόντεψεν η πρώτη Κυριακή των εκλογών τζιαι νομίζω εν η πρώτη φορά που νιώθω τόσον "χωρίς επιλογήν". Καλάν το 2013, εψήφισα τον Νίκαρον με μισήν καρκιάν, την στιγμήν που ιδεολογικά είμαι ξεκάθαρα εντελώς αλλού, διότι είχα μιαν ελπίδαν ότι εννά φανεί συνεπής στην υπερβατικήν τζιαι ορθολογιστικήν στάσην του στο δημοψήφισμαν του 2004. Όπως εφάνηκεν στην πορείαν, τζιαι παρά κάποια σημαντικά κατορθώματα της διακυβέρνησης του (έξοδος που το μνημόνιο, μείωση στρατιωτικής θητείας, υπερψήφιση του ΓΕ.Σ.Υ.), ή το γεγονός ότι για πρώτη φοράν στα χρονικά η Τουρκία έφτασεν ως το τραπέζιν του διαλόγου για θέματα ασφάλειας/ εγγυήσεων, ο Αναστασιάδης έπραξεν όπως οι προκάτοχοι του, τζιαι έβαλεν τα πολιτικά του συμφέροντα πάνω που το συμφέρον του τόπου. Τούτον εν το δικό μου συμπέρασμαν τόσον που την καταγραφήν των γεγονότων όσων τζιαι την κατά τζιαιρούς συμπεριφοράν του, προεξαρχόντων των τσιόφτων περί "οπαδών της όποιας λύσης", το οποίον - ειρωνικά - εν ατάκα τζιαι προμετωπίδα των "αρχόντων της απόρριψης", τόσον στα κόμματα όσον τζιαι στα ΜΜΕ.

Που την άλλην, το ΑΚΕΛ, το οποίον όσον αφορά στο κυπριακόν εστάθηκεν στον "πούντον" του που λέμεν, τζιαι εκράτησεν μιαν γραμμήν συμπόρευσης με τον πρόεδρον, περιορίζοντας την αντιπολίτευσην στα εσωτερικά ζητήματα, αποφάσισεν να κατεβάσει έναν υποψήφιον ο οποίος δεν θεωρώ ότι ήταν η καλλίττερη επιλογή. Θα εμπορούσεν κάλλιστα να επιλέξει τον ίδιον τον γενικόν του γραμματέαν, ο οποίος χαίρει εκτίμησης τζιαι εκτός του ΑΚΕΛ, ιδιαίτερα εντός της "επανενωτικής" συνοπαρτζιάς, τζιαι δεν θα ετίθετουν τζιαι θέμαν συσπείρωσης του κόμματος. Απλά πράματα. Ο Σταύρος Μαλάς εν συμπαθέστατος, εν φεντεραλιστής, εν εποικοδομητικός, αλλά ΔΕΝ είναι - κατ' εμέναν - ηγέτης. Εν τεχνοκράτης. Πιο ταιρκαστός ρόλος για έτσι άθρωπον εν ο συμβουλευτικός τζιαι ο υποστηρικτικός, όχι ο ηγετικός. Μπορεί εντέχνως ορισμένοι να παρουσιάζουν την υποψηφιότηταν του ως αντίστοιχην του Γιώργου Βασιλείου, αλλά φοούμαι ότι εν διαθέτει πολλά στοιχεία του μέντορα του, όπως η διεθνής εμπειρία αλλά τζιαι η "στόφα του πολιτικού ηγέτη".

Τέσπα, επειδή εγώ όταν ψηφίζω γνώμονας μου εν το καρκίνωμαν που ονομάζεται κυπριακόν, σκοπεύω για πρώτη φοράν να στηρίξω υποψήφιον που υποστηρίζει το ΑΚΕΛ, όχι γιατί τον θεωρώ τον καλλίττερον, αλλά επειδή θέλω αφενός να επιβραβεύσω την συμπεριφοράν τζιαι την υπεύθυνην στάσην του στο κυπριακόν, τζιαι αφετέρου να στείλω μήνυμαν στον Νίκαρον ότι η συμπεριφορά που επέδειξεν την τελευταίαν περίοδον μετά την κορύφωσην τζιαι την αποτυχίαν των διαπραγματεύσεων ήταν απαράδεκτη τζιαι πρέπει να του στοιχίσει. Εννοείται ότι εφόσον ο Μαλάς περάσει δεύτερον γύρον με τον Αναστασιάδην, εννά στηρίξω ξανά Μαλάν, ασχέτως αν, όπως εν αναμενόμενον, προσπαθήσει να προσεταιριστεί τους απορριπτικούς. Ανάλογην συμπεριφοράν αναμένω τζιαι που τον Αναστασιάδην εξάλλου, τζιαι θεωρείται "φυσιολογικόν", παρά τες τάσεις εμετού που μου προκαλεί προσωπικά. Θα είναι αρκετόν για μέναν αν οι απορριπτικοί μείνουν εκτός δεύτερου γύρου για τρίτη συνεχόμενην εκλογική διαδικασία. Το μη χείρον βέλτιστον που λαλεί τζιαι ο τίτλος.

Το θέμαν είναι τι θα συμβεί αν αντί του Μαλά περάσει ο Παπαδόπουλος. Εσχάτως διάφοροι, ακόμα τζιαι εντός της "επανενωτικής" συνοπαρτζιάς, επροσπαθήσαν, είτε μέσα στην οργήν τους για την μεταμόρφωσην Αναστασιάδη, είτε τεχνηέντως, να υποβάλουν ότι παρά Αναστασιάδης, καλλίττερα Παπαδόπουλος. Εν ξέρω σε τι παράλληλην πραματικότηταν ζουν τούτα τα άτομα, αλλά ενδεχόμενη αναρρίχηση του Νικόλα Παπαδόπουλου στον προεδρικόν θώκον είναι παρασάγγας το πιο δυσμενές σενάριον για όσους που μας έχουν έστω μισόν γραμμάριον ελπίδας για κατάληξην σε συμφωνίαν στο κυπριακόν πριν την "δευτέραν παρουσίαν". Μπορεί ο Αναστασιάδης να απογοήτευσεν, αλλά κατά βάσην παραμένει υποστηρικτής του παρόντος πλαισίου, το οποίον είναι αποδεδειγμένα το μόνον που μπορεί να οδηγήσει κάπου. Οπότε δεν ξέρω πραγματικά τι εννά κάμω αν δεν περάσει ο Μαλάς. Αν δω λόγω χάρην ότι ο Παπαδόπουλος ευνοείται με την αποχήν σε σημείον να κινδυνεύουμεν να εκλεγεί, προσωπικά θα έρτω σε πολλά δύσκολην θέσην. Ας ελπίσουμεν ότι έθθα συμβεί τούτον.

Ώσπου να μπορώ να επιλέξω κάτι πιο καλόν που το μη χείρον, stay cool and keep rocking!

Ιστορία καθημερινής αστυνομικής τρέλας

"Που λες, ο ένας εν Τουρκοκύπριος που μεινίσκει στες ελεύθερες περιοχές (Αγλαντζιά). Σχετικά νεαρός, γύρω στα τριάντα. Κάποιαν στιγμήν εμάλωσεν για κάτι σχετικά ασήμαντον με κάτι γειτόνους του, ένα ζευγάριν που τη Ρουμανίαν. Έκαμεν τους μαύρους που το ξύλον. Ξέρεις, όπως τες σκηνές που θωρούμεν κάποτε στα έργα. Δέρνει τον άντραν της, τζιαι πηδά πάνω του την ώραν που τον δέρνει, η γυναίκα του. Ε, τούτος έδερεν πρώτα τον άντραν, έδερεν τζιαι την γυναίκαν του. Οι αθρώποι εφοηθήκαν τον τόσον, που εσηκωστήκαν τζιαι εφύαν που το σπίτιν τους τζιαι επήαν να μείνουν με συγγενείς της συζύγου.

Μιαν ημέραν πάει ο παπάς της συζύγου σπίτιν τους να πιάσει κάτι πράματα που εθέλαν. Παίρνει τον είδησην ο άλλος, τζιαι μουνταρίσκει τον. Έδωκεν του κάμποσες του αθρώπου αλλά εφάνην τυχερός τζιαι έφυεν του τζιαι εμπήκεν στο αυτοκίνητον του πριν πάθει shιειρόττερα.

Στην ίδιαν πολυκατοικίαν, εμεινίσκαν κάτι νεαροί, συντοπίτες του ζευκαρκού, τζιαι εθεωρήσαν πρέπον να πάρουν εκδίκησην για το χυμένον Ρουμανικόν αίμαν. Οπότε εμουντάραν τον παρέαν στην πρώτην ευκαιρίαν ούλλοι μαζίν. Ε, λοιπόν έσπασεν τους τζιαι τους τρεις στο ξύλον. Εν μιλούμεν δαμέ για 2-3 ππουνιές, έκαμεν τους του αλαθκιού!

Εν τω μεταξύν, το ζευγάριν ήβρεν άλλον διαμέρισμαν, οπότε επήαν σιγά τζιαι προσεκτικά μιαν ημέραν να πιάσουν τα πράματα τους που το διαμέρισμαν. Ο Τουρκοκύπριος ακούει τους που δίπλα, τζιαι τηλεφωνεί της αστυνομίας ότι κάποιοι κλέφκουν το διαμέρισμαν. Πάσιν οι αστυνομικοί στην σκηνήν, βρίσκουν τους Ρουμάνους να κουβαλούν τα υπάρχοντα τους, κάμνουν τες απαραίτητες ερωτήσεις τζιαι διαπιστώνουν ότι ήταν ψεύτικος ο συναγερμός. Όπως συζητούν με τους κακομάζαλους τους Ρουμάνους, αννοίει η πόρτα τζιαι φκαίννει ο παρέας, να ζητήσει το λόγον. 

"Εν εντάξει ρε" λαλούν του, "εν οι ιδιοκτήτες τζιαι μετακομίζουν". Ε, μουνταρίσκει τους τζιαι δέρνει τους τζιαι τζιείνους. Λαλώ σου, ειδικά ο ένας ο αστυνομικός εν ταυρίν, πιο ψηλός που μέναν τζιαι ανάμισυ φοράν στο άννοιμαν των ώμων. Κάμνει τζιαι κάποιαν πολεμικήν τέχνην.

"Είχα την κκελλέν του πιασμένην στην μασχάλην μου, για να του βάλει χειροπέδες ο συνάδελφος. Για πότε τον εκράτουν, για πότε εβρέθηκα χαμέ με τα πόθκια ίshα πάνω, ένας θεός ξέρει". 

Οι θκιό αστυνομικοί εκαταφέραν να τον συλλάβουν τελικά, αλλά έπρεπεν να παν νοσοκομείον, διότι έκαμεν τους πολλήν ζημιάν. Τούτος ο Τουρκοκύπριος εν πολλά μανιακός στες πολεμικές τέχνες, αλλά εν θα τον έλεες τζιαι θηρίον, απλά ήταν μυώδης σχετικά. Επήραν τον για αξιολόγησην στην Αθαλάσσαν τζιαι τζιείνοι που τον εξετάσαν είπαν ότι εν μια χαρά. Πιστεύκω το, ο τύπος έννεν πελλός, εν ψυχασθενής! Εν εκανούσεν το τι έκαμεν, εφκήκεν ύστερα τζιαι εσαλαβατούσεν για "υπερβολικήν αστυνομικήν βίαν" κατά την σύλληψην του!

Τέσπα, την ημέραν που ήρταν που τον σταθμόν οι συναδέλφοι για να πιάσουν το sick leave τους, ήταν τζιαι θκιό ελαμίτικα, που τούτους που όποτε έshιει αγώναν εν υπόχρεοι να παρουσιάζουνται σε αστυνομικόν τμήμαν ώσπου να τελειώσει, γιατί εσυμμετείχαν σε επεισόδια πιο παλιά. Όπως εκάθουνταν τζιαμέ, θωρούν τους αστυνομικούς κωστωμένους τζιαι ερωτήσαν με νάμπου έγινεν. Όταν τους είπα, τζιαι ακούσαν ότι εν Τουρκοκύπριος που τα έκαμεν τζείνα ούλλα, επιέσαν με να τους δώσω τη διεύθυνση του να παν να τον "κανονίσουν". Να σου πω την αμαρτίαν μου, με τόσα που έκαμεν ο παρέας, τζιαι επήεν να φκει τζιαι πουπάνω μετά, εμπήκα προς στιγμήν στον πειρασμόν να τους την δώκω. Μετά, λαλώ που μέσα μου, πέρκι να τους μουστουνιάσει τζιαι τούτους τζιαι να βουρούμεν. Οπότε έπαιξα πελλόν."

Ως την επόμενην ιστορίαν καθημερινής αστυνομικής τρέλλας, stay cool and keep rocking!

Πλαστικές σακούλες τζιαι η διάσωση του πλανήτη

Αχ πραγματικά, κοπέλλες τζιαι κοπέλια (ας κρατήσουμεν λλίον παλιομοδίτικον σαβουάρ βιβρ στην προτεραιότηταν των φύλων) εύχομαι σας πάνω που ούλλα υγείαν τζιαι φυσικά ευτυχίαν για το νέον έτος. Διότι χωρίς υγείαν εν μπορεί να είσαι τζιαι τόσον ευτυχής. 

Οϊ τζιαι τόσον σπαρταριστόν το θέμαν της πρώτης ετήσιας ανάρτησης, αλλά αρέσκει μου πολλά τούτη η κουβέντα με τα πλαστικά σακούλια τζιαι τα μέτρα περιορισμού χρήσης τους. Αθθυμούμαι πριν 9-10 χρόνια είshεν μας ανατεθεί στην εταιρίαν που εδούλευκα η αξιολόγηση των συνεπειών χρήσης τους σε συνδυασμόν με τες προτάσεις που υπήρχαν τότε για μπει έναν τερπιέν. Έναν που τα μέτρα που είχαν προταθεί εν ακριβώς τούτον που εννά εφαρμοστεί σύντομα τζιαι στην Κύπρο, δηλαδή η επιβολή "προστίμου" χρήσης. Ξεχάστε την "μούχτιν" σακούλαν στον πάγκον, όπου πάτε πλέον θα πληρώνετε κάτιτις για κάθε έξτρα σακούλαν που θα πιάννετε για να βάλετε μέσα τα ψώνια σας. Φυσικά το συγκεκριμένον κόστος ούτως ή άλλως οι εταιρίες εβάλλαν το στα προϊόντα που αγοράζετε, αλλά τωρά εννά λειτουργήσει υποτίθεται σαν περιοριστικός παράγοντας στο να πιάννετε παραπάνω από όσες χρειάζεστε. Ή εννά σας ωθήσει να πιάννετε που τες άλλες πολλαπλών χρήσεων, τζιαι να τες κουβαλάτε μαζί σας κάθε φοράν που εννά ψουμνίσετε.

Πάντως τα αποτελέσματα της μελέτης που είχαμεν κάμει τότε (είχα την αναλάβει εγώ, παρόλον που ήμουν άσχετος με τα περιβαλλοντικά θέματα, αλλά είχα υπόβαθρον μηχανικού τζιαι διοίκησης επιχειρήσεων) εδείξαν ότι το συγκεκριμένον μέτρον, όπου εφαρμόστηκεν (π.χ. Αυστραλία), εσημείωσεν αρχικά εντυπωσιακά αποτελέσματα (μέχρι 95% μείωσην χρήσης σακουλιών τύπου υπεραγοράς) αλλά σε βάθος χρόνου ο κόσμος επέστρεφεν στην χρήσην τους, ή αγόραζεν ξέρω γω άλλα είδη (π.χ. μεγάλα σκυβαλοσάκουλα) απλά διότι οι εναλλακτικές εκλαμβάνουνταν ως πιο μεγάλον κόστος ή ξεβόλεμαν. Έτσι, ως μέτρον εκρίναμεν το ανεπαρκές, τζιαι ότι θα πρέπει να συνοδεύκεται που άλλα. Τωρά, 10 χρόνια μετά, προφανώς κάποιοι διαφωνούν μαζί μας. Εννά δείξει.

Το συγκεκριμένο θέμαν δείχνει τζιαι κάτι άλλον, ευρύτερον, που βασανίζει το ανθρώπινον είδος: την αυταπάτην μας περί της σημασίας μας τόσον στον πλανήτην μας όσον τζιαι στο σύμπαν. Έχουμεν μιαν διαχρονικήν ψευδαίσθησην ότι είμαστεν "αφέντες" του πλανήτη τζιαι - δυνητικά - του σύμπαντος. Ότι οι επιλογές τζιαι οι ενέργειες μας έχουν "κοσμοϊστορικήν σημασίαν" τζιαι ότι που μας κρέμμεται η ισορροπία του οικοσυστήματος τζιαι η επιβίωση της Γης. 

Όποτε παρατηρώ τούτην την συμπεριφοράν, είτε που επίδοξους "καταστροφείς" είτε που επίδοξους "σωτήρες" της Γης, ξαναθωρώ τούτον το αριστουργηματικόν stand up comedy επεισόδιον  του George Carlin με τίτλο "Saving the planet"  . Δείτε το τζιαι ακούστε το προσεκτικά (ειδικά το κομμάτιν που το 3.10 ως το 3.45 εν ούλλα τα λεφτά τζιαι σχετικά με το θέμα μας) τζιαι γελάστε με τα delusions of grandeur του ανθρωπίνου είδους, όποτε θέλει να το παίξει "θεός" με τον πλανήτην του. Εν έχω ούτε κόμμαν να προσθέσω στην καυστικά ειρωνικήν διατύπωσην του Γιώρκου.

Φυσικά εν ανήκω σε όσους, τύπου Τραμπ, ισχυρίζουνται ότι η συμπεριφορά μας ως είδος εν επηρεάζει τον πλανήτη μας, ή ότι εν απαιτείται να έχουμεν μιαν πιο ορθολογιστικήν συμπεριφοράν για το περιβάλλον, όπως το να μεν γεννοβολούμεν όπως τα κουνέλια, ή το να πετάσσουμεν σκουπίθκια του βάρους μας, ή να εκπέμπουμεν ρύπους πολλαπλάσιους που όσους απαιτείται για να ζήσουμεν ευτυχισμένα ή - το κυριόττερον - να μεν αγαπούμεν τζιαι να σεβούμαστεν τα άλλα είδη του πλανήτη. Αλλά εν ανήκω επίσης σε όσους, δίκην μεσσία, έρκουνται να κάμνουν υπερβολές, συνήθως φαρισσαϊκού τύπου, προσπαθώντας να επιβάλουν τες δικές τους απόψεις τζιαι κηρύττωντας που άμβωνες περιβαλλοντικής ορθότητας για το πως πρέπει να ζήσω εγώ.

Ώσπου να καταλάβουμεν την πραγματικήν μας σημασίαν στον πλανήτην τζιαι το σύμπαν, stay cool and keep rocking!