Πως να ξεπεράσετε την οικονομική κρίση!!!

It's (fucking) christmas again...

Κατ'αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι τα τρία θαυμαστικά του τίτλου έννεν δικά μου αλλά του συγγραφέα ενός βιβλίου που αγόρασα με 10 ευρά που έναν περιπτεράν (φίλτατος, έσιει πολλύν υλικόν, είμαι θαμώνας) πρόσφατα. Πρόκειται για κάποιον Αλέξανδρον Παναγιώτου, ο οποίος στο εξώφυλλον,πέραν του τίτλου  με τα θαυμαστικά, αναφέρει τα εξής:

- "Χρυσές συμβουλές για αντιμετώπιση της κρίσης"

- "Για κάθε επαγγελματία και μικρές επιχειρήσεις"

- "Ένα βοήθημα ακόμα και για οικογένειες"

"Ου γκαμότο!" λαλώ που μέσα μου τζιαι εκόττισα τα 10 ευρά του περιπτερά γεμάτος προσδοκίες (not), παρά το κιτρινοκοκκινάκιν του εξωφύλλου που αθθύμιζεν βιβλιούθκια των αγγλικών της δεκαετίας του '80. Εβιάζουμουν τζιαι εν έριξα μια μαθκιάν πρώτα μέσα. Δέκα ευρώ τρεις φραπέδες ένει (στα λαϊκά στέκκια), τζιαι να μεν είναι της προκοπής εν πειράζει.

Λόγω "υποχρεώσεων" (εκόλλησα με έναν free online game ονόματι World of Tanks) αλλά τζιαι διότι στην τουαλέτταν έτυχεν να θκιαβάζω το "500+1 αυτοκίνητα που πρέπει να οδηγήσω πριν πεθάνω", το βιβλιούδιν εκάθετουν καμμιάν δεκαρκάν ημέρες. Σήμερα που έκατσα νάκκον να κάμω καμμιάν αναρτησούδαν (χωρίς να ξέρω περί τίνος), επειδή εγνώρισα εψές στην Πύλην Αμμοχώστου τα κοπέλια συν-μπλόγκερς Στροβολιώτην, Νίκον Λαζάρου, Χριστόδουλον Καλλίνον τζιαι Κώσταν Πατίνιον (ήταν η παρουσίαση του βιβλίου του "Δρόμου Δρώμενα", το οποίον θα θκιαβαστεί προσεχώς τζιαι ενδελεχώς) τζιαι ένιωσα ότι έσιει τζιαιρόν, είδα το πάνω στο γραφείον τζιαι είπα "αχά, έτο θέμαν". Καυτόν, επίκαιρον κλπ κλπ.

Εν τζιαι μιτσήν, ούτε 100 σελίδες, έσιει τζιαι σκιτσάκια, οπότε εφυλλομέτρησα το νάκκον. Αρχικά εχάλασεν με ο τίτλος του κεφαλαίου 14: "Μεγαλύτερος εχθρός η μετριότητα". Όπα ρε μεγάλε! Τι σου έκαμεν η μετριότητα δηλαδής; Τζιαι τι εννοείς με το "μετριότητα"; Έσιει κανέναν που μπορείς με κάποιον  τρόπον να ορίσεις στοιχειωδώς αντικειμενικά ως "μέτριον"; Σε ούλλα τζιόλις; Άσε που ο μέσος άθρωπος εν κακός ή μέτριος στα παραπάνω πράματα τζιαι καλός έως εξαιρετικός σε ορισμένα μόνον.

Πάραυτα, παρά την σχετικήν κρυάδαν, άνοιξα το πρώτον κεφάλαιον που έσιει τίτλον "Οι αιτίες της κρίσης". Μεγάλη ταραχή, ελπίδες, προσδοκίες κλπ. "Λαλείς να τες ήβρεν τούτος, μπας τζιαι καταλάβουμεν τζιαι μεις τζιαι ο μακαρίτης ο Κέϋνς τζιαι ούλλοι οι (νεο)φιλελεύθεροι τζιαι ανασάνουμεν με ανακούφισην;" εσκέφτηκα. Διότι φίλε μου, άμα εύρεις τες αιτίες, έσιει τσιανς να εύρεις τζιαι τες μεθόδους να τες αντιμετωπίσεις. "Ο ορισμός του προβλήματος είναι 99% της λύσης του" είπεν (περίπου) ο Αλβέρτος.

Ποιες είναι λοιπόν οι αιτίες της κρίσης κατά τον (επιγραμματικότατον πρέπει να πω - για να πω τζιαι κάτι καλόν) συγγραφέαν; Κρατάτε την αναπνοήν σας έννεν; Άτε δέτε τες βρε:

(1) "Η έλλειψη ρευστότητας που επικρατεί στην αγορά" 

(2) "Οι διάφορες φορολογίες που αυξάνονται συνεχώς"

(3)"Τα συνεχές (έτσι το γράφει, εν φταίω εγώ) ελλείμματα των κυβερνήσεων"

(4)"Τα τεράστια ποσά που χρωστούν όλα τα κράτη"

Φτου!!! (δαμέ τζι'αν παν τα τρία θαυμαστικά). Πάσιν τα δέκα ευρωπουλλάκια. Κρίμας τα φραπεδάκια. Ποιος εγκληματίας εκδίδει έτσι βιβλία ρε αδερφέ; Τζιαι βάλλει τα τζιαι σε περίοπτην θέσην σε περίπτερα με πολλήν κίνησην του κοινού; "Σκάσε" πέτε μου, "ας μεν το αγόραζες, ή ας έριχνες μιαν μαθκιάν πρώτα". 

Τζιαι το ερώτημαν τωρά είναι: να το θκιαβάσω μπας τζιαι γελάσω (ή κλάψω - καλή τζιαι η συγκίνηση) ακόμα λλίον οξά να το δώκω των κοπελιών μου να κάμουν χαρτοκοπτικήν; Ακούω απόψεις.

Ώσπου να έρτουν οι απόψεις, stay cool and keep rocking!!