Ο τελευταίος "μεγάλος ηγέτης"...

 

Πάει τζ̆αι ο Λυσσαρίδης. Εκατόν χρονών λαλεί σου. Άκουα τον επικήδειον του Αναστασιάδη στην κηδείαν του τζ̆αι εδιερωτούμουν πραγματικά για τον διαγωνισμόν λεξιλογίου που του ετοιμάσαν. "Μεγαλειώδης, εμβληματική προσωπικότητα, ιδεολόγος σοσιαλιστής, αγωνιστής της πρώτης γραμμής για την ελευθερία, οραματιστής πατριώτης, παγκόσμιος πολίτης κλπ. κλπ.". Ο Λυσσαρίδης τούτα ούλλα. Θρύλος!

Υπάρχει φυσικά ήδη το σχετικόν "Ίδρυμαν Λυσσαρίδη", πακκέττον με τα υπόλοιπα σχετικά ιδρύματα που συνεχίζουν την "διαφώτισην" γυρόν που τούτους τους "μεγάλους άνδρες" του τόπου.

Νομίζω ο Λυσσαρίδης εν ο τελευταίος που τζ̆είνην την γεννιάν των "κοπελλουθκιών" (ήταν ούλλοι νεαροί το 1960) που έβαλεν ο Μακάριος στην ηγεσίαν, είτε έμμεσα είτε άμεσα. Γιωρκάτζ̆ης, Κληρίδης, Παπαδόπουλος, Κυπριανού, Σαμψών, Λυσσαρίδης και τα άλλα τα παιδιά που λαλούν οι αδερφοί καλαμαράδες. Αθρώποι που επεράσαν κυριολεκτικά που ούλλες τες βαθμίδες της εξουσίας του τόπου. Καλάν ο Γιωρκάτζ̆ης έφαν την νωρίς επειδή επήεν κόντρα στο Μακάριον, τζ̆αι ο Σαμψών είσ̆εν το "προνόμιον", που εξελίκτηκεν σε κατάραν, να μπει πρόεδρος του πραξικοπήματος, αλλιώς κάπου δαμαί γυρόν θα ήταν τζ̆αι τζ̆είνοι όπως τους υπόλοιπους, να κατέχουν βουλευτιλίκια, προεδριλίκια της βουλής, υπουργιλίκια, σου'πα, μου'πες. Ακόμα τζ̆αι προέδροι του κράτους εκλεγήκαν κάποιοι που τούτους. Ήδη εκάμαν την εμφάνισην τους τζ̆αι οι διαδόχοι τους, ωσάν μια νέα αριστοκρατία.

Επιστρέφω στην διερώτησην μου, καθώς άκουα τζ̆είνα ούλλα τα κοσμητικά που έψαλλεν ο Αναστασιάδης για τον Λυσσαρίδην. Μα καλάν, τούτοι οι "μεγάλοι ηγέτες", οι "οραματιστές", οι "παγκόσμιοι πολίτες" που είχαμεν την τύχην να κάτσουν πάνω στο ζινίσ̆ιν μας τόσες δεκαετίες, τι εκαταφέραν τελικά για τον τόπον τους; Τι επαραλάβαν τζ̆αι τι έχουν παραδώσει για να αξίζουν τόσον παίνεμαν; 

Ειδικά ο Λυσσαρίδης άρκεψεν που το ΑΚΕΛ, για να φύει για διάφορους λόγους τζ̆αι να καταλήξει να ιδρύει έναν κόμμαν, τάχατες σοσιαλιστικόν, το οποίον όμως ουσιαστικά εσυσπείρωνεν μερίδαν των φυσανέμιδων μακαριακών. Ήταν ένας άθρωπος που εν εδίστασεν να οργανώσει παρακρατικές, ένοπλες ομάδες. Αλλά επειδή υποστηρίζαν τον Μακάριον, ήταν οκ, εν ήταν "προδότες", όπως οι άλλες. Εν επίσης γνωστόν ότι ουδέποτε υπήρξεν προοδευτικός στο κυπριακόν, αλλά αντίθετα ήταν που τους παράγοντες που διαχρονικά ετρέφεν την αδιαλλαξίαν τζ̆αι τον αυταρχισμόν του Μακαρίου. Γενικώς, πιο πολλά λαϊκήν δεξιάν αθθύμιζεν ο ίδιος τζ̆αι το κόμμαν του, παρά σοσιαλιστές. 

Αθθυμούμαι τον μονίμως να μουρμουρά ότι "ερωτευκούμαστεν την ΕΔΕΚ αλλά εν την παντρευκούμαστεν". Ο ίδιος όμως ήταν βουλευτής πολλές φορές τζ̆αι εδιετέλεσεν τζ̆αι πρόεδρος της βουλής. Άρα μια χαρά εμετείχεν στην εξουσίαν, που την οποίαν εξασφάλισεν τζ̆αι μια χαρά σύνταξην τζ̆αι φρουράν.

Οπότε, τι το τόσον σημαντικόν επρόσφερεν ο Λυσσαρίδης;  Ποιοι ήταν οι "αγώνες της ελευθερίας" στους οποίους εμετείχεν; Ποιον χειροπιαστόν όφελος για την Κύπρον είσ̆εν η διαδρομή του; Σόρυ, προσωπικά εν το θωρώ. Άτε να παραδεχτώ ότι ήταν ένας ενεργός πολιτικός, που εκατάφερεν να κρατήσει έναν κόμμαν του 5-10% για κάποια χρόνια, το οποίον ήδη παραπαίει που τον τζ̆αιρόν που αφυπηρέτησεν ο ίδιος. Εν αρκετόν τούτον για ούλλα τα εγκώμια που μας αράθκιασεν ο Αναστασιάδης;

Εν ξέρω τι άλλον που φτώσ̆ιαν δείχνει, σε αθρώπους πραγματικά σημαντικούς για τον τόπον, τούτον ούλλον το σκηνικόν.

Ώσπου να δοξολογούμεν πραγματικά άξιους αθρώπους, stay cool and keep rocking!