Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020

Ο Σταυρής τζιαι το ελλαδο/κυπριακόν νταραβέριν


Αρέσκει μου πολλά όταν επαληθεύκουνται οι πρώτες μου εντυπώσεις. Όταν άρκεψεν το φετινόν masterchef με τους θκιό Κυπραίους του, τον Σταυρήν τζ̆αι τον Ιωάννην, όσοι ασχολούνται με το εν λόγω reality ελατρέψαν τον δεύτερον όσον εμισήσαν τον πρώτον. Ο Ιωάννης ήταν ευγενέστατος, ικανότατος, διακριτικότατος, φιλικότατος. Ο Σταυρής ήταν αγενέστατος, φανφάρας τζ̆αι προκλητικός. Το μόνον του θετικόν ήταν ότι πολλά νωρίς στο παιχνίδιν έδειξεν δυνατός μαγειρικά. Προσωπικά όμως, εγώ εσυμπάθησα παραπάνω τον Σταυρήν που τον Ιωάννην. Που την αρχήν. Που το ότι εσυστήθηκεν ως "Κυπραίος" αντί ως "Ελληνοκύπριος" (τι μισητός, σχιζοφρενικός αυτοπροσδιορισμός ρε παιδί μου), που το ότι εμιλούσεν με την διάλεκτον διάχυτην στην ομιλίαν του, χωρίς να τον κόφτει ιδιαίτερα αν θα τον καταλάβουν, που το ότι έδειχνεν τσαμπουκκάν παρά φτιαχτήν "καλήν συμπεριφοράν". Ναι, εν άγαρμπος κοινωνικά, σε βαθμόν αναισθησίας, τζ̆αι στην θέσην του θα επρόσεχα πως εκφράζουμαι, αλλά που την άλλην εν μασά τα λόγια του ούτε επαρουσίασεν συμπεριφοράν υποκρισίας, γιατί φαίνεται τύπος που εν του περνά να υποκρίνεται. Αντίθετα, ο Ιωάννης έπαιξεν έναν ρόλον, του "καλού παιδιού". Όσον θετικός τζ̆αι να μου έδειχνεν, τζ̆είνον το επιτηδευμένον "καλαμάρισμαν" του εφακκούσεν μου κέντρον.
Η εξέλιξη του παιχνιθκιού εδικαίωσεν σε μεγάλον βαθμόν την άποψην μου. Το κοινόν σε Ελλάδαν τζ̆αι Κύπρον αναγκάστηκεν αρχικά να παραδεχτεί τον Σταυρήν ως προς τες ικανότητες του, τζ̆αι, σταδιακά, να τον συμπαθήσει, τόσον για την ντομπροσύνην του όσον τζ̆αι - το κυριόττερον - για τον έκδηλον Κυπριωτισμόν του. Εν μια συμπεριφορά που εν μπορεί, αν είσαι ορθολογιστής, να ενοχλήσει κανέναν. Αν νιώθεις πρώτα Κυπραίος, σ̆αίρεσαι που ένας άθρωπος εκπροσωπεί τούτον το πράμαν. Αν νιώθεις πρώτα Έλληνας, ξέρεις ότι μεγάλον μέρος της Κυπριακής ταυτότητας εν Ελληνικόν, τζ̆αι συγχωρείς τον διαχωρισμόν που εισάγεται σε διάφορες περιπτώσεις. 
Για να κάμουμεν μιαν αντιπαραβολήν. Θκιό συμπαίκτες του Σταύρου, ο Γιώργος τζ̆αι η Μάρλεν εν που την Κρήτην. Ηράκλειον τζ̆αι Χανιά αντίστοιχα. Αν δεν το δηλώσουν οι ίδιοι (ευτυχώς εκάμαν το), δεν έσ̆εις ιδέαν ως τρίτος, βάσει ομιλίας, πόθεν είναι. Διότι η κοινή νεοελληνική έσ̆ει μεν προσφέρει ευκολίαν επικοινωνίας στον Ελληνικόν κορμόν, αλλά παράλληλα έσ̆ει ισοπεδώσει τον πληθυσμόν, εξαφανίζοντας επί της ουσίας, τες τοπικές διαλέκτους. Οι λόγοι που η Κυπριακή αντέχει, παρά τον σχολικόν προσηλυτισμόν της κοινής νεοελληνικής, εν πολλά ενδιαφέρον θέμαν, κοινωνιολογικά τζ̆αι άλλωσπως.
Παράλληλα, μεγάλη μερίδα του κόσμου σε Ελλάδαν τζ̆αι Κύπρον, σε μεγάλον βαθμόν αρνείται να αντιληφθεί κάποιες απτές πραγματικότητες. Γι'αυτόν συγχίζει τον τούτον το "χάσμαν" ανάμεσα σε "Κυπραίους" τζ̆αι "εξ Ελλάδος". Στην σύγχρονην εποχήν οι έννοιες "κράτος" τζ̆αι "έθνος" τείνουν να ταυτιστούν. Η Κύπρος εν το μόνον κομμάτιν του "ελληνικού κορμού" που, για λόγους χιλιοειπωμένους, εν έγινeν επαρχία του νεοελληνικού κράτους αλλά ανεξάρτητον κράτος. Έναν κράτος που εν ντε φάκτο διχοτομημένον ακριβώς λόγω εθνοτικών συγκρούσεων, με το 40% του υπό κατοχήν τζ̆αι αμιγώς Τουρκικόν που άποψην σύνθεσης τζ̆αι αυτοπροσδιορισμού του πληθυσμού του. Τζ̆αι που προσπαθεί να επανεντάξει το κατεχόμενον του κομμάτιν μέσα που έναν ομοσπονδιακόν μοντέλον, όπου οι θκιό κοινότητες του νησ̆ιού να μπορέσουν να εμπιστευτούν η μια την άλλην αρκετά ώστε να συνυπάρξουν.
Τούτον καθίσταται αδύνατον όσον η "Ελληνική" (τζ̆αι αντιστοίχως η "Τουρκική") ιδιότητα μπαίνει μπροστά που την "Κυπριακήν". Αν θα συνυπάρξουν οι θκιό κοινότητες, οφείλουν να προτάξουν το τι τους ενώνει (Κυπριακή ιδιότητα) αντί τι τους χωρίζει (Ελληνική/Τουρκική ιδιότητα). Στες ελεύθερες περιοχές, όπου οι πολίτες απολαμβάνουν τα αγαθά ενός κολοβού μεν, ελεύθερου κράτους δε, ήδη τούτη η τάση εκδηλώνεται. Ο Σταυρής έννεν πλέον χαρακτηριστικόν παράδειγμαν μιας μικρής μειοψηφίας, όπως παλιά, αλλά μιας αυξανόμενης μάζας "Κυπραίων", ασχέτως αν ούλλοι συνειδητοποιούν ότι η εθνική τους καταγωγή εν πρόδηλα Ελληνική. Όπως οι Χιλιανοί, οι Παναμέζοι, οι Κοσταρικανοί κλπ. ξέρουν ότι μιλούν Ισπανικά τζ̆αι θρησκεύουν ως καθολικοί χριστιανοί, αλλά έννεν Ισπανοί, εν μια ξεχωριστή εθνική οντότητα, αφού απολαμβάνουν κρατικήν κυριαρχίαν. Δυστυχώς, οι Κυπραίοι Τουρκικής καταγωγής εν απολαμβάνουν, σε μεγάλον βαθμόν εξαιτίας των δικών τους επιλογών, τούτον το αγαθόν. Εμείς που μετέχουμεν της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα έπρεπεν να τους στέλλουμεν το μήνυμαν ότι εν εξίσου Κυπραίοι με μας, τζ̆αι ότι θέλουμεν τους μαζί μας, δεχόμενοι φυσικά την διαφορετικήν τους εθνικήν καταγωγήν. Τζ̆αι για να γίνουμεν πιο πειστικοί, πρέπει να αποδεχτούμεν επιτέλους, ότι πρώτιστα είμαστεν Κυπραίοι, όχι Έλληνες. Εκτός φυσικά αν συμφιλιωθούμεν με την ιδέαν της "εθνοτικά καθαρής" λύσης ενός κράτους "έστω μισού αλλά Ελληνικού". Που εν ακόμα πιο ανέφικτον, αφού η Τουρκία ουδέποτε θα ανεχτεί έτσι πράμαν στο "μαλακόν υπογάστριον" της.

Ώσπου να ξεκαθαρίσουμεν, σε Κύπρον τζ̆αι Ελλάδαν, τες προτεραιότητες του αυτοπροσδιορισμού μας, stay cool and keep rocking!

7 σχόλια:

  1. Πραγματικα, θαυμαζω την θετικοτητα τζαι την επιμονη σου στο κυπριακον ζητημα! Τουτα ουλα που εγραψες ειναι ασφαλως η φωνη της λογικης και η μονη λογικη και προφανης λυση για ευημερια της Κυπρου. Ουλλα τουτα ομως τα λογικα προυποθετουν και ενα λαο που σκεπτεται λογικα, συνετα για το καλο της χωρας του. Εσυ πιστευκεις οτι οι Κυπραιοι εχουν τουτα τα χαρακτηριστικα? ή εννα τα αποκτησουν ποτε? εγω νομιζω οτι θα μεινουμε για πολλα χρονια ενας συγχισμενος εθνικα λαος που προσκυνα ακομα την ιδεα της μητερας πατριδας εστω και αν αυτη ειναι πλεον εδς και πολλα χρονια μανα στην διαφθορα και στο ο κλεφτης του κλεψαντος. Δεν ειμαστε λογικος λαος αγαπητε μου οποταν τουτα που λαλεις δεν θα γινουν ποτε. Μπραβο παντως που συνεχιζεις να τα επαναλαμβανεις και να ελπιζεις. Εγω επαψα εδω και αρκετα χρονια. Cheers

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολλά για τα καλά λόγια. Σίουρα η τρέχουσα κατάσταση τζιαι η τάση εξέλιξης εν επιτρέπουν ιδιαίτερην αισιοδοξίαν αλλά πολλές φορές μια μεγάλη αλλαγή έρκεται που παράγοντες εξωτερικούς. Αν εμείς οι ίδιοι εν θέλουμεν να αλλάξουμεν, έρκουνται δυνάμεις τρίτες που μας επιβάλλουν καταστάσεις. Απλά θα ήταν πιο καλόν για μας να εμετείχαμεν, παρά να είμαστεν έρμαια των διαφόρων συμφερόντων που εμπλέκουνται σε τούτην την ταραγμένην περιοχήν του πλανήτη...

      Διαγραφή
  2. Eν τζαι μπορεις με το ζορι να επιβαλεις εθνικη συνειδηση,οι ελληνοκυπριοι τζαι οι τουρκοκυπριοι εχουν μεγαλες πολιτισμικες διαφορες γλωσσα θρησκεια,οι καθολικοι τζαι οι προτεσταντες στην βορεια ιρλανδια εχουν την ιδια γλωσσα-θρησκεια αλλα λογω διαφορετικου θρησκευτικου δογματος διαφορετικη εθνικη συνειδηση τα ιδια ισχυουν για σερβους τζαι κροατες στην πρωην γιουγκοσλαβια,διαφορετικη εθνικη συνειδηση τζαι μεταξυ σιναλεζων τζαι ταμιλ στην σρι λανκα,ΟΙ η υπαρξη ενος κρατους εν προυποθετει την υπαρξη μιας εθνικης συνειδησης για αυτο τζαι οι κουρδοι εν το μεγαλυτερο stateless nation στον κοσμο.

    Υ.Γ Εν θωρω masterchef αλλα εν ξερω κανενα ελληνοκυπριο να μεν συστηνεται ως κυπριος σκετο στους καλαμαραες,ετσι τζαι αλλιως ξερεις πολλους τουρκοκυπριους ελληνοφωνους που να επισκεπτουνται την Ελλαδα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η "εθνική συνείδηση", όπως τζιαι το "έθνος" πιο γενικά εν πρόσφατα τζιαι βραχύβια κατασκευάσματα, οπότε μια χαρά "αναπτύσσονται" με την παιδιόθεν διαπαιδαγώγησην σε συνδυασμόν με "σύμβολα", "τελετουργίες", "δημιουργία ηρώων/ μαρτύρων" κλπ. Στο τέλος της ημέρας βέβαια ο καθένας για να ανήκει σε έναν "έθνος" πρέπει πρώτιστα να "αυτοπροσδιοριστεί" ως μέλος του συγκεκριμένου έθνους. Όπως επροανέφερα, στην σύγχρονην εποχήν η τάση είναι να ταυτιστούν οι έννοιες "κράτος" τζιαι "έθνος". Η υφήλιος εν γεμάτη παραδείγματα, στα οποία οι Κούρδοι που ανέφερες εν μια εξαίρεση, αλλά τζιαι οι Κούρδοι παλεύκουν για δημιουργίαν κράτους γιατί ξέρουν ότι χωρίς κράτος η "εθνική" ύπαρξη τους εν συνεχώς αμφισβητούμενη. Εν το κράτος που εννά τους δώκει "στήμαν", οϊ η "εθνική καταγωγή".
      Οι Ιρλανδοί που ανέφερες εν διαχωρίζουν καθόλου τους εαυτούς τους "εθνικά", αλλά "θρησκευτικά", οπότε απλά οι προτεστάντες Ιρλανδοί επροτιμήσαν να ενταχθούν σε άλλον, υπάρχον κράτος. Εν αποτελούν χωριστόν κράτος οι ίδιοι. Οπότε έννεν καλόν παράδειγμαν σε σχέσην με το point που έκαμα.
      Όοσν αφορά το πως συστήνουνται οι Κυπραίοι στους Ελλαδίτες, πρέπει να το δεις ανάποδα. Εν οι Ελλαδίτες που ρωτούν "Κύπριος είσαι;" μόλις εντοπίσουν την προσφοράν (που φακκά που 10 μίλια όσον τζιαι να προσπαθήσουμεν να την χώσουμεν). Ο δε διαχωρισμός, παρά το ότι έχουν μιαν γενικήν ιδέαν για την εθνικήν μας συγγένειαν, είναι γιατί ξέρουν ότι εν είμαστεν πολίτες του κράτους τους, αλλά "κάτι άλλο". Για να μεν αναφέρων την άγνοιαν του μέσου Ελλαδίτη για τα Κυπριακά δρώμενα γενικώς ;)

      Διαγραφή
  3. Σιουρα τα εθνη εν κατασκευμασματα τζαι οι εθνικες συνηδεισεις αλλαζουν,δες π.χ το κρατος της βορειας μακεδονιας που οι κατοικοι του πριν το 45 ειχαν βουλγαρικη εθνικη συνειδηση τζαι τωρα εχουν μακεδονικη.
    Τους βορειοιρλανδους ανεφερα το για να δειξω πως 2 λαοι τοσο ομοιοι που υπαγονται στο ιδιο κρατος εχουν διαφορετικη εθνικη συνειδηση,btw οι προτεσταντες εν αυτοπροσδιοριζονται ως ιρλανδοι https://en.wikipedia.org/wiki/People_of_Northern_Ireland.

    Τους κουρδους αναφερα τους γιατι εν ενας λαος που εδιατηρησε την εθνικη του συνειση τζαι εν υοθετησε την συνειδηση του κρατους που ανηκει,βεβαιως ακομη τζαι στα αραβικα κρατη υπαρχει ο παναραβισμος και η αισθηση του ανηκειν σε 1 κοινο εθνος παρολη την υπαρξη πολλων αραβοφονων κρατικων οντοτητων.

    Οι ελληνοκυπροι πραγματι εδιατηρησαν την προφορα τους αλλα εν νομιζω τουτον να λεει κατι,εν αλλο να εχεις ελληνικη εθνικη συνειδηση τζαι αλλο να εισαι wannabe καλαμαρας,εν αληθκεια οτι ο μεσος καλαμαρας εχει μεσανυχτα για την κυπρο αλλα τουτον εν νομιζω να χει σχεση με την εθνικη συνειδηση των κατοικων της Κυπρου.
    Στην Κυπρο τζαι να επιβαλεις μεσω κρατικων μηχανισμων κυπριακη εθνικη συνειδηση εν τοσο μεγαλες οι πολιτισμικες διαφορες μεταξυ των 2 κοινοτητων που εν θα την δεκτει ο κοσμος οπως εν αποδεκτηκαν την γιουγκοσλαβικη η σιοβετικη οι λαοι της γιουγκοσλαβιας τζαι της σιοβετικης ενωσης.

    Τζαι πρακτικα να το δεις εμας συμφερει μας η αναπτυξη κυπριακης εθνικης συνειδησης οι ομως των τουρκοκυπριων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε η "εθνική συνείδηση" των Κούρδων έννεν κάτι "μυθικόν" που πάει πίσω στες "απαρχές του χρόνου". Το "έθνος" των "Κούρδων", όπως ούλλα τα σύγχρονα έθνη, εν προϊόν του διαφωτισμού, κατά την περίοδον του οποίου οι παλιές αυτοκρατορίες τζιαι η αριστοκρατία εκαταρρεύσαν τζιαι την θέσην τους επιάσαν την τα "έθνη-κράτη". Οι Κούρδοι ήταν μεν μια "μάζα πληθυσμού" με κάποια "κοινά χαρακτηριστικά" αλλά εχρειάστηκεν μια κάστα να αναζητήσει μιαν άλλην πορείαν που τζείνην της οθωμανικής αυτοκρατορίας για να αποκτήσουν σκοπόν να αυτονομηθούν τζιαι να σταματήσουν να εν υποτελείς της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
      Κάποια που τούτα τα "έθνη-κράτη" προβάλλουν έναν μύθον ότι η ύπαρξη τους πάει "πίσω στα βάθη της ιστορίας" αλλά τούτον καταρρίπτεται μόλις θκιαβάσεις λλίον νηφάλια παγκόσμιαν ιστορίαν. Η Γερμανία το 1871 οριστικοποιήθηκεν ως η ομοσπονδία που ξέρουμεν αλλά είχαν την εντύπωσην ότι εν πιο "παλιόν έθνος" που π.χ. τους Αμερικάνους, που εκάμαν έθνος/ κράτος αρκετές δεκαετίες πριν που λλόου τους.
      Στην Κύπρον είχαμεν τους εκατέρωθεν αλυτρωτικούς εθνικισμούς των "μαμάδων-πατρίδων" που εφέραν ούλλην την εν λόγω συμφοράν τζιαι το παρανοϊκόν στάτους κβο των 46 τόσων χρόνων για τον απλούστατον λόγον ότι η ηγεσία αλλά τζιαι ο λαός, αντί να επικεντρωθούν στο "κοινό σπίτι" (Κυπριακή δημοκρατία) εμάχουνταν εξαρχής να την καταστήσουν επαρχίαν της μιας ή της άλλης μαμάς-πατρίδας. Η πρόταση είναι να σταματήσουν τούτον το αλληθώρισμαν τζιαι να συγκεντρωθούν στην πατρίδαν τους, την Κύπρον. Κανένας εν υποστηρίζει να θάψουν την εθνικήν καταγωγήν τους, ούτε οι μεν ούτε οι δε. Απλά αντί να την έχουν προτεραιότηταν να την βάλουν στο υπόβαθρον ως δευτερεύουσαν. Πρώτα πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, μετά ελληνικής ή τουρκικής καταγωγής. Τούτον συμφέρει τζιαι στες θκιό κοινότητες.
      Η Ελβετία αποτελεί έναν τέθκοιον επιτυχημένον παράδειγμαν οϊ θκιό αλλά τριών εθνικών ομάδων. Τούτον ως απάντηση στα αποτυχημένα μωσαϊκά (ΕΣΣΔ, Γιουγκοσλαβία) που ανέφερες, στα οποία η προσπάθεια δημιουργία συνοχής εν ήταν υπό το καπέλον του κοινού κράτους αλλά κυρίως της κοινής ιδεολογίας (κομμουνισμός). Κάτι πολλά πιο ομιχλώδες τζιαι δύκσολον να συνταιρκάσεις δηλαδή.

      Διαγραφή
  4. Σιουρα οι κουρδοι ανεπτυξαν τα τελευταια χρονια εθνικη συνειδηση πριν ειχαν την συνειδηση του μουσουλμανικου μιλιετ,τζινο που θελω να πω αν τζαι ξερω οτι εν θα συμφωνησουμεν ειναι οτι η ταυτιση κρατους-εθνικης συνειδησης ενεν απολυτη.
    Εγω πιστευκω εν εφεραν οι μητερες πατριδες την συμφορα,πχ το 64 κομβικη χρονια τζαι οι 2 μητερες πατριδες ηταν ευχαριστημενες με τις συμφωνιες ζυριχης λονδινου τζαι οι 2 ειπαν στις κοινοτητες τους να κατσουν ησυχα.Οι κοινοτητες τους ομως εγραψαν τις μητερες πατριδες κανονικα τζαι ετσι αρκεψαν οι δικοινοτικες,γιατι ετσι εξυπηρετουνταν τα συμφεροντα της κοινοτητας τους, οι της μητερας πατριδας.
    Πολυ ωραιο το παραδειγμα σου της Ελβετιας,μιλουμεν για 1 απο τα παλαιοτερα κρατη στον κοσμο,ισως για αυτο ανεπτυξαν εθνικη συνειδηση κοινη οι διαφορες αλλογλωσσες ομαδες,τουτον ομως εν η εξαιρεση στον κανονα στον παλιο κοσμο,τζαι τουτον εν εμφανες τζαι που τα τοσα αποσχιστικα κινηματα που υπαρχουν σημερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή