Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

Η αναπόφευκτη φθορά της εξουσίας


Υπάρχουν θκιό φαινόμενα που μου προκαλούν "αντίδρασην" στην σημερινήν πολιτικήν κατάστασην, θκιό στάσεις που εν των άκρων, τζιαι όπως έχω πει επανειλημμένα, εν υπάρχει καμμιά λογική στα άκρα. 
Η μια λαλεί ότι τίποτε εν αξίζει, ότι εν ούλλα σκάρτα, ότι τίποτε εν εδιορθώθηκεν, αντίθετα ούλλα εν πιο άshημα παρά ποττέ. Η αστική δημοκρατία δηλαδή εν εβελτίωσεν τίποτε σε σχέσην με τες βασιλείες, τες αυτοκρατορίες τζιαι την φεουδαρχίαν του παρελθόντος, όπου ήταν αρκετόν να γεννηθείς με συγκεκριμένον όνομαν για να είσαι "άρχοντας" τζιαι να πατάς πάνω στους "κολλήγους".
Η άλλη λαλεί ότι τούτον που έχουμεν σήμερα, εν η υπέρτατη μορφή λειτουργίας της κοινωνίας, τζιαι το μόνον που μπορούμεν να κάμουμεν είναι να την "βελτιώνουμεν", εν υπάρχει κάτι καλλύττερον. Να ψηφίζουμεν δηλαδή "αντιπροσώπους" με "θητείες" οι οποίοι να αποφασίζουν για μας επειδή εν "αδύνατον" να συμμετέχουμεν εμείς άμεσα. 
Τζιαι οι θκιό στάσεις φυσικά, ως ακραίες τζιαι χωρίς λογικήν, απέχουν πολλά που την αλήθκειαν. Η σημερινή κατάσταση εν η καλλίττερη που έχουμεν πετύχει ως είδος, τζιαι η δυνατότητα ψήφου τζιαι εκλογής αντιπροσώπων εν πολλά πρόσφατη για να θεωρείται τόσον "δεδομένη" τζιαι τόσον "κατάπτυστη" που κάποιους. Υπάρχει επίσης ένας κάποιος έλεγχος, με τον καταμερισμόν των εξουσιών (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική, τύπος) που πάλε ουδέποτε υπήρξεν σε τέθκοιον βαθμόν στο παρελθόν. Εν αρκετόν να παρατηρήσεις τα άλματα του αθρώπου τα τελευταία 200-300 χρόνια για να παραδεχτείς ότι η ψήφος που μόνη της απελευθέρωσεν τεράστιες δυνάμεις προόδου.
Που την άλλην, όταν πετάσσεις στα σκουπίθκια τα μισά τρόφιμα που παράγεις, την ώραν που τόσος κόσμος πεθανίσκει της πείνας, τζιαι όταν οι "αιρετοί" αντιπροσώποι σάζουν τα κοπελλούθκια τους ως διαδόχους, σαν νέοι αριστοκράτες, όταν παρατηρείς ολόκληρες στρατιές "πολιτικών καριέρας", εν εξίσου καταφανές ότι η παρούσα κατάσταση απέχει παρασάγγας που το ιδανικόν, τζιαι μάλιστα θεμελιωδώς. Η δε θεμελιώδης "πόμπα", που εν αφήνει τον άθρωπον να εν πραγματικά ελεύθερος, εν η εξουσία τζιαι το κράτος. Είτε βασιλεία, είτε αυτοκρατορία, είτε φέουδον, είτε "αστική δημοκρατία".
Νομίζω ο συνονόματος ο Μπακούνιν λαλεί τα πολλά καλά για το θέμαν, στο εξής απόσπασμαν της "Κριτική της υπάρχουσας κοινωνίας" του:

"Η συμμετοχή στην κυβέρνηση ως πηγή διαφθοράς: πολλές φορές έχει αποδειχθεί ως γενική αλήθεια ότι αρκεί για τον καθένα, ακόμη και για τον πιο φιλελεύθερο και δημοφιλή άνθρωπο, να γίνει μέρος μιας κυβερνητικής μηχανής και να υποστεί πλήρη αλλαγή στις απόψεις και στις στάσεις του. Αν το πρόσωπο αυτό δεν αναζωογονηθεί από επαφές με τη ζωή του λαού, αν δεν αναγκαστεί να δράσει ανοικτά κάτω από συνθήκες πλήρους δημοσιότητας, αν δεν έχει υπαχθεί σε ένα σωτήριο και αδιάκοπο καθεστώς λαϊκού ελέγχου και κριτικής, που να του θυμίζει σταθερά ότι δεν είναι ο αφέντης, ούτε καν ο φύλακας των μαζών, αλλά μόνον ο πληρεξούσιος ή ο ελεγμένος υπάλληλος τους, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανακληθεί - αν δεν βρεθεί κάτω από τις συνθήκες αυτές, διατρέχει τον κίνδυνο να χαλάσει κυριολεκτικά, καθώς θα ασχολείται μόνο με αριστοκράτες σαν αυτόν, και επίσης τον κίνδυνο να γίνει επηρμένος και κούφιος τρελός, φουσκωμένος από το αίσθημα της γελοίας σπουδαιότητας του."

Παραδεχτείτε το: πόσους που τους σύγχρονους "αντιπροσώπους" μας έshετε παρατηρήσει, που να μεν χαρακτηρίζουνται που ακριβώς τούτα τα στοιχεία που περιγράφει ο Μάϊκ πιο πάνω; Όσον "αθώα" τζιαι "αγνά" να ξεκινούν κάποιοι που λόου τους.

Εξίσου ωραία για την "φύσην" της εξουσίας, λαλεί τα τζιαι το εξής τραγούδιν του Τσακνή:

Εξουσία - Διονύσης Τσακνής

Οπότε, ναι υπάρχει μια καλλύτερη κατάσταση που τη σημερινήν, η οποία καλώς ή κακώς έννεν αρκετόν να "βελτιωθεί", αφού εν εκ θεμελίου "άρρωστη". Πρέπει να ανατραπεί παντελώς. Τζιαι η "διάδοχος" κατάσταση πρέπει να είναι μια χωρίς εξουσία, χωρίς αφεντάδες, είτε εκλελεγμένους είτε κληρονομικούς. Χωρίς εξουσίαν, χωρίς κράτος, χωρίς "πολιτικούς καριέρας", χωρίς την συνεπαγόμενην, αναπόφευκτην φθοράν.

Δύσκολον; Φυσικά. Αλλά ώσπου δεν την επιτυγχάνουμεν, ουδέποτε θα είμαστεν πραγματικά ελεύθεροι.

Ώσπου να ελευθερωθούμεν, stay cool and keep rocking!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου