Porca miseria Κυπραίοι...

"Πόθεν αίσχος έπρεπεν να λαλούν!" ωρύεται ο ένας. "Μα εν πολιτικούς που έχουμεν σε τούτον τον τόπον σιόρ; Να μας περιπαίζουν μέρα μεσημέριν;"

"Άσσιχτίρ οι διεφθαρμένοι!"ξιτιμάζει η άλλη! "Για τα ριάλια του κάθε ολιγάρχη καπιτάλα οι ζωππόβορτοι οι Κυπραίοι αφήνουν να ισοπεδωθούν τα καημένα τα shελονούθκια! Ξέρετε άλλη χώραν που να κάμνουν έτσι πράματα;"

"Μα να τρώει τα κονδύλια της Ε.Ε. μια Ροζαλίτα τζιαι να την αφήνουν να αλωνίζει έτσι σχέδιον;"απελπίζεται μια τρίτη. "Σε σοβαρές χώρες όποιος πάει να κάμει έτσι πράμαν κόφκουν του τα shέρκα του, οϊ όπως δακάτω".

"Αστυνομικόν άθρωπον τζιαι να τον πιάννουν να αυνανίζεται δημοσίως ρε κουμπάρε;" διερωτάται κάποιος άλλος. "Μα που ζούμεν σιόρ; Άτε κανεί τζιαι πάμεν να φύουμεν που την Μπανανίαν, εν αντέχεται". Τζιαι εν πολλοί φαίνεται που συμμερίζουνται τούτες τες "τάσεις φυγής". Ε, λοιπόν, οι πόρτες εν ανοιχτές τζιαι οι shύλλοι δημμένοι...

Έφερνα τα στο μυαλό μου, βουττημένος στην θάλασσαν του Μενεού, μετά που μόλις 20 λεπτά οδήγημαν που το σπίτι μου, καθώς ο ήλιος έππεφτεν πίσω που τους κοντινούς λόφους, όπου εμπορούσα να διακρίνω έναν αξιοσημείωτον αριθμόν ανεμογεννητριών, τζιαι εσκέφτουμουν πόσον μίζεροι εν κάμποσοι που μας τζιαι πόσον λλίον εκτιμούν το τι έχουν τζιαι το που ζουν. Τζιαι πως προτιμούν να επικεντρώνουνται στα αρνητικά, ωσάν να αδυνατούν να δουν κάτι το θετικόν να αναθαρρήσουν νάκκον.

Εντάξει, εν λέω, υπάρχουν πολλά ενοχλητικά, έως απαράδεκτα δεδομένα στη μέσην πραγματικότηταν της Κύπρου τζιαι των Κυπραίων αλλά παράλληλα υπάρχουν πολλά καλά, τα οποία κατά τη γνώμη μου, εν παρασάγγας παραπάνω. 

Τουλάχιστον ας πούμεν, εμάς εν μας κτυπούν τυφώνες που να ισοπεδώνουν τα πάντα μιαν την άλλην, όπως κάποιες πολιτείες των Η.Π.Α. ή ολόκληρη η Καραϊβική. Ούτε μας καταπλακώνουν οι λασπο-πλημμύρες όπως σε τόσες ασιατικές τζιαι αφρικανικές χώρες. Ούτε ισοπεδώνουν τες πόλεις μας οι πόμπες όπως δαμέ δίπλα στη Συρίαν. 

Ο ήλιος δακάτω λαμπει 95% του χρόνου τζιαι έρκουνται με τα εκατομμύρια να λιαστούν αλλά εμάς ενοχλεί μας. Πάφφα πούφφου ούλλη μέρα, κλεισμένοι μέσα στα κλιματιστικά, τζιαι δώστου οι φωτογραφίες με τα 45άρκα τζιαι τα 50άρκα στα θερμόμετρα. Μόλις όμως κάμει λλίον κρυούδιν ή καμμιάν νεροποντήν λλίον δυνάμενην, πάλε αρκέφκει η μουρμούρα: "Μα πόσον κρύον σιόρ, εμαρκώσαμεν. Έδωκα τζιαι €500 για θέρμανσην!" ή "Πάλε επλημμυρίσαν οι δρόμοι, εν δήμαρχος τούτος;" κλπ. Η ίσια μας βασικά εν βρίσκεται ακόμα τζιαι με τα "καιρικά φαινόμενα".

Ως αρκετά πρόσφατα, το αυτοκίνητο εν εκρίναμεν αναγκαίον να το κλειδώσουμεν καν. Τωρά σίουρα πρέπει να κλειδώσεις τζιαι καλά κάμνεις να μεν αφήκεις πράματα αξίας εκτεθειμένα. Αλλά τουλάχιστον περπατάς τη νύχταν άφοβα, σε αντίθεσην με πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα τζιαι τες πιο ανεπτυγμένες. Η μικρή κοινωνία μπορεί να εν "χωρκάτικη" τζιαι "αδιάκριτη", αλλά παράλληλα εν οικεία τζιαι οι δεσμοί της οικογένειας εν δυνατοί ακόμα. Γι'αυτόν εν είσαι μόνος σου όταν κάμνεις μιαν αρχήν επαγγελματικήν ή οικογενειακήν, οι δικοί σου εν τζιαμέ κατάϋρα να σε στηρίξουν. Εννά μου πεις, γίνεσαι 30-40 χρονών τζιαι ακόμα παίρνεις καππακλίν της μάμμας σπίτιν, αλλά στο κάτω-κάτω, προτιμάς να ζεις στην Αυστρίαν που μόλις κλείσεις 18 σύρνουν σε έξω που το σπίτιν γιατί "ενηλικιώθηκες"; Ουδέν καλόν αμιγές κακού.

Οι πολιτικοί μας εν διεφθαρμένοι ναι. Πέτε μου μιαν χώραν, ακόμα τζιαι που τες "προηγμένες", που έννεν διεφθαρμένοι. Εν ίδιον του κράτους τζιαι της εξουσίας η διαφθορά. "Μα τζιαμέ τιμωρούν τους, δαμέ αλωνίζουν" λαλούν σου. Ναι φίλε μου, το κράτος σου όμως εν 67 χρονών, τα δικά τους εν 200 τζιαι 300 χρονών. Στην εξουσίαν δακάτω ακόμα εν αθρώποι που εζούσαν στα πρώτα του βήματα, τζιαι μάχουνται να τους διαδεχτούν τα κοπελλούθκια τους. Οι άλλοι έχουν τόσες γενιές πολιτικών τζιαι τόσην παιδείαν στην πολιτικήν αγωγήν τζιαι ακόμα αντιμετωπίζουν διαφθοράν. Γιατί σου κάμνει τόσην εντύπωσην; Ξεχνάς επίσης την "στρέβλωσην" του κυπριακού τζιαι τι "καθυστέρησην" προκαλεί στην "πολιτική νοημοσύνην" τούτου του τόπου;

Ο μέσος Κυπραίος εν φωνακλάς ναι αλλά σκάζει σου τζιαι κανένα χαμόγελον. Εν παραπονιάρης αλλά εν τζιαι εργατικός. Θέλει τα ούλλα δικά του αλλά εν έτοιμος να βοηθήσει έναν άγνωστον. Δυσπυρκά στες ουρές αλλά περιμένει τη σειράν του. Χωρίζει εύκολα αλλά αρέσκει του η οικογένεια. Εν εγωκεντρικός αλλά θέλει φίλους, τζιαι μάλιστα πολλούς. Οι δε Κυπραίες, εν τσαούshες, αλλά - θεωρώ - εν οι πιο ερωτικές τζιαι οι πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου!

Όταν λοιπόν σε μιαν ώραν μπορείς να βρεθείς που τα ύψη του Ολύμπου στες πιο καθαρές παραλίες της Ευρώπης, μεν νοσταλγείς τα shιόνια της Κεντρικής Ευρώπης ή τους τυφώνες της Καραϊβικής.
Όταν κάθε παθκιά του τόπου σου εν ιστορία τζιαι πολιτιστική κληρονομιά, μεν μελαγχολείς στην σκέψην του Λούβρου ή της Σκάλας του Μιλάνου. Όταν μπορείς να γευτείς ορισμένες που τες πιο νόστιμες γεύσεις της μεσογειακής κουζίνας, μεν ξερογλύφεσαι με πάπιαν Πεκίνου ή βατραχοπόδαρα. Όταν μπορείς να περπατήσεις ή να ποδηλατήσεις ανάμεσα στα πιο όμορφα τζιαι ποικίλα γήινα ανάγλυφα τζιαι φυτά, μεν μακαρίζεις τους Ευρωπαίους επειδή έχουν ποδηλατόδρομους στα αχανή αστικά τους κέντρα.

Κάμε κριτικήν, οϊ μηδενισμόν. Να θωρείς τζιαι πιο ψηλά, ναι, αλλά θώρε τζιαι που πατάς τζιαι τι κατέχεις, τζιαι πόσοι εν σε shιειρόττερην μοίραν. Κανεί πιον με τη μιζέρκαν, είμαστεν αδικαιολόγητοι, είμαστεν αχάριστοι.

Ώσπου να κόψουμεν τη μιζέρκαν, stay cool and keep rocking!