Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

Ακόμα ένας....

.......Γιαλουσίτης γέροντας εθάφτηκεν σήμερα, όχι στη Γιαλούσαν, αλλά σε "ξένον τόπον", ήτοι τα Λατσιά. Ο τελευταίος των παππούδων της Αγάπης άφηκεν μας μέσα στες γιορτές των Χριστουγέννων για να πάει να συναντήσει την δικήν του Αγάπην (μια που τες κουβέντες παρηορκάς που εσυναφέρναμεν σήμερα τζιαι που φυσικά εν πιστέυκουμεν).
Μια άλλη κουβέντα της παρηορκάς ήταν ότι "μεν στεναχωρκέστε για τον παππούν, εμείς τα εγγόνια του τζι'ασπρίσαμεν. Καλά επήεν ο μακαρίτης, αφήνει πίσω του παιθκιά, εγγόνια, δισέγγονα κλπ.". Τζιαι φυσικά ήνταλως να μεν ασπρίσεις ή να κκελιάσεις (όσοι εν άτυχοι τζιαι γονιδιακά) άμα ρέξεις τα σαράντα;
Εγώ προσωπικά το μόνον που με εστεναχώρησεν ελαφρώς είναι το ότι ο παππούς επέθανεν ενώ περιμένουμεν εντός μηνών, αν μεν περάσει της γνωστής "σχολής", σημαντικές εξελίξεις στο κυπριακό, ίσως ακόμα τζιαι επίτευξη συμφωνίας. Βέβαια ο γέροντας, ο καημένος, την τελευταίαν περίοδον αντιμετώπιζεν τόσα πολλά προβλήματα υγείας που αμφιβάλλω αν θα εμπορούσεν καν να συνειδητοποιήσει ότι ο κύκλος της καταστροφής τζιαι της φθοράς που άρκεψεν πριν 41 χρόνια ήταν να φτάσει σε έναν τέλος. 
Πιάννω απλά, ξανά, την αφορμήν για να υποδείξω στους ξερόκκελλους πάσας ιδεολογικο-ταξικής τοποθέτησης, που ακόμα κυκλοφορούν ανάμεσα μας, ορισμένους που τους οποίους εθκιάβασα στην ίδιαν εφημερίδαν που εβάλαν την αγγελίαν θανάτου του παππού, να μιλούν ότι "δεν θα παραδώσουν κοινότηταν" τζιαι ότι "θέλουμεν λύσην αλλά όχι οποιανδήποτε λύσην", την εξής, αναντίρρητην, κυνικήν πραγματικότηταν:
Ο κάθε άθρωπος έshιει έναν τζιαι μοναδικόν "πόρον" σε τούτην την ζωήν: τον χρόνον που ζει. Ούλλα τα άλλα είναι συνάρτηση τούτου του χρόνου τζιαι απαξιώνουνται με το πέρας του. Το κυπριακόν πρόβλημαν αφορά πρωτίστως, τους κύριους παθόντες του, δηλαδή τους πραγματικούς εκτοπισμένους/ πρόσφυγες. Ο χρόνος, που ξερόκκελλα τζιαι άσκεφτα τζιαι με αναισθησίαν, αφήνουμεν να περνά, πλήττει άμεσα τούτους ούλλους τους αθρώπους, που τάχατες βάλλουμεν ως προμετωπίδαν του "αγώνα". Πλήττει τους γιατί γερνούν τζιαι πεθανίσκουν τζιαι τίποτε, ούτε τα μυαλά των κοπελλουθκιών τζιαι εγγονιών τους, ούτε οι "τίτλοι ιδιοκτησίας" τους στα κατεχόμενα δεν μπορούν να διασώσουν, ούτε να στρέψουν το χρόνον πίσω.
Ούλλοι τούτοι, που νομικίστικα τζιαι λαϊκίστικα φκαίνουν τζιαι μάχουνται εναντίον κάθε προοπτικής συμφωνίας δεν φακκούν πένναν για λλόου σας αγαπητοί μου πρόσφυγες. Ορισμένοι που τούτους μάλιστα δηλώνουν ότι "έθθα γίνουν τούρτζιοι για λλίες σκάλες γην", λες τζιαι το να "τουρτζιέψεις" ή εννά "ελληνέψεις" εν θέμαν "διαδικαστικόν". Έτσι νουν κουλιαντιρίζουν, τζιαι σεις κρώννεστε τους ότι εν εσάς που πονούν. Γι'αυτόν την επόμενην φοράν  που θα έshιετε την ευκαιρίαν να αποφασίσετε αν θέλετε συμφωνίαν στο κυπριακόν ή οϊ, μεν τους ακούσετε. Κάτσετε σκεφτείτε πόσοι που εσάς θέλετε ακόμα να πεθάνουν τζιαι να θαφτούν σε τόπους άλλους που τους δικούς τους, μαζίν με τα βιώματα τζιαι τες ρίζες τους, που στο κάτω κάτω εν οι μόνοι σας σύνδεσμοι με τζιείνα τα "χαμένα" μέρη. Σκεφτείτε επίσης πόσες που τες επόμενες γενιές των κοπελλουθκιών σας θα χάσουν την ευκαιρίαν να πάσιν να ποτίσουν τζιείνες τες ρίζες, κάμνοντας τη ζήσην τους τζιαμέ που ήταν οι προπάπποι τους, πριν εξαφανιστούν που τη γη. Είτε ο μουχτάρης τζιαμέ τύχει να εν τούρκος, είτε εν έλληνας, εν δικόν σας θέμαν τούτον, κανενός άλλου.
Με την ευκαιρίαν, να ευχηθώ υγείαν τζιαι ευτυχίαν σε ούλλον τον κόσμον, τζιαι καλόν παράδεισον στον παππούν το Δημήτρην (εν στοιχίζει τζιαι τίποτε να το κάμω το τελευταίον, τζι'ας μεν πιστεύκω σε έτσι πράματα). Τζιαι να είναι τούτη η τελευταία ανάρτηση πριν που το τέλος ενός χρόνου, που να εύχεται τζιαι να ελπίζει σε επίτευξην συμφωνίας στο μαυρογέρημον το κυπριακόν.
Ώσπου να γυρίσει ο χρόνος, stay cool and keep rocking!

5 σχόλια:

  1. Καλή χρονιά Γούφη.
    Οι σκέψεις σου και η ατάκα σου για τον χρόνο μου θύμισαν αυτό το κείμενο:
    https://doukaton.wordpress.com/2015/08/10/%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ότι καλλίττερο για σέναν τζιαι την οικογένεια σου Νεράϊδα μου, τζιαι πάνω που ούλλα υγείαν. Εν επηρεασμένη που κάπου η αντίληψη μου για το χρόνο, κάποιος πρέπει να εδιατύπωσεν κάτι παρόμοιον, αλλά τζιαι η προσωπική μου εμπειρία τούτο δείχνει, ότι το μόνο σίουρον σε τούτην τη ζωήν εν ο χρόνος που έχουμεν να την ζήσουμεν. Τζιαι εμείς αναλωνούμαστεν σε παράνοιες τζιαι φαύλους κύκλους όπως το "κυπριακόν πρόβλημαν" ή η ιστορία που μας παραπέμπεις.

      Διαγραφή
  2. Καλή χρονιά γούφ σε σένα και σ'όλη σου την οικογένεια. Μακάρι ο παππούς να πνάσει τζιει που πήεν. Πόσοι γέροντες εφύαν που τούντην ζωή με τον καμόν να παν ή θαφτούν στον τόπο τους...... Καρτερούμεν μέρα νύκταν! Αμήν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελπίζω να σου μπήκε καλά η χρονιά (αφού άρκησα για να ευχηθώ κι εγώ καλή χρονιά).
    Όσο για το κείμενο, ναι, ενοχλεί με τζιαι μένα που θεωρούν κάποιοι ότι μια "οποιαδήποτε" λύση θα μας τουρζιέψει. Κάθε μέρα που περνά τουρτζέφκει η μισή Κύπρος τζιαι εν το καταλάβουμε. Εκτός τζιαι αν θέλουμε να λαλούμε τζιαι για τζιείνα πάλι με χρόνια με καιρούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή