Σε μιαν πρόσφατην κουβένταν με τον άντραν μιας καλής φίλης, εξαιρετικά ενεργής στην πολιτικήν αρέναν του τόπου, ερώτησα τον γιατί η γυναίκα του εν αντικείμενον τόσων επιθέσεων, οϊ που τους λεγόμενους "συντηρητικούς"/ δεξιούς/ εθνικιστές/ you name it (οι οποίες λλίον πολλά, βάσει τζιαι των τοποθετήσεων της, εν αναμενόμενες) αλλά που άτομα της "αριστεράς". Η απάντηση του ήταν εξόχως ενδιαφέρουσα.
"Βλέπεις φίλε μου, σε ορισμένους δεν αρέσει να ακούγονται φωνές προοδευτικές από το χώρο της λεγόμενης κεντροδεξιάς, τους χαλάει την πιάτσα, δεν διανοούνται ότι μπορεί ανθρώποι διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων από τις δικές τους να αρθρώνουν τέτοιο λόγο δημοσίως. Θέλουν αποκλειστικότητα, ένα μονοπώλιο της προοδευτικότητας".
Μπορεί όντως ένας (κεντρο)δεξιός να εν "προοδευτικός"; Εν πολλές φορές που στην Ελλάδαν αλλά τζιαι στην Κύπρο, ακούμεν για "πολιτικές της συντήρησης" που τη μιαν τζιαι "προοδευτικές/ δημοκρατικές δυνάμεις" που την άλλην. Συνήθως οι "συντηρητικοί" εν οι "δεξιοί" τζιαι "προοδευτικοί" οι "αριστεροί", υπό την έννοιαν ότι οι πρώτοι εν θιασώτες της "υπάρχουσας κατάστασης" τζιαι οπαδοί της "παράδοσης", με αποτέλεσμαν να εναντιώνονται ή έστω να αντιστέκονται σε οποιεσδήποτε αλλαγές προτείνει η "άλλη πλευρά".
Καλή ώρα, η νομοθεσία για την ποινικοποίησην εκφράσεων μίσους κατά της κοινότητας ΛΟΑΤ τζιαι η όλη συζήτηση στην κυπριακή βουλή. Οι μουστακαλλήδες της βουλής (ανάμεσα τους τζιαι ο "άντρας" Θεμιστοκλέους πακκέττον με τον Κουλίαν) προφανώς αντιπροσωπεύουν τη "συντήρηση" τζιαι λαλούν "εννά μας παντρέψετε με άδρωπον σιόρ;" ("άδρωπος" εν ο άντρας, οι γεναίτζιες έννεν "αδρώποι", εν το εξέρετε;). Οι δε κοπέλες της βουλής, όπως η, θιχθείσα εκ Θεμιστοκλέους, Ειρήνη Χαραλαμπίδου αντιπροσωπεύουν, τουλάχιστον επί του συγκεκριμένου ζητήματος, την λεγόμενην "προοδευτικότηταν". Την αλλαγήν δηλαδή παγιωμένων αντιλήψεων τζιαι αναχρονιστικών πεποιθήσεων τζιαι την αντικατάστασην τους με νέες, προς εκσυγχρονισμόν τζιαι βελτίωσην της κοινωνίας.
Φυσικά, ο λεγόμενος "δεξιός χώρος" εν τζιαι είναι μια πίττα ομοιογενής, όπου ούλλοι έχουν την ίδιαν κοσμοθεωρίαν, ή συμφωνούν για τα πάντα. Το ίδιον ισχύει τζιαι για τον χώρον της "αριστεράς". Εν πολλές φορές που εδιαπίστωσα ότι υπάρχουν "ακραίοι" στες πεποιθήσεις τους τζιαι στους θκιό χώρους, όπως υπάρχουν τζιαι μετριοπαθείς, διαλλακτικοί αθρώποι. Απλά ο τρόπος που έχουν διαμορφωθεί τα κόμματα στην Κύπρον, ελέω της στρέβλωσης του κυπριακού αλλά τζιαι της ταραχώδους περιόδου μετά την ανεξαρτησίαν, δυσκολεύκουν έναν παρατηρητήν που το να ξεχωρίσει τούτην την κλιμάκωσην που την "άκραν δεξιάν" στην "άκραν αριστεράν" (το δεύτερον ξέρω ότι προκαλεί αντιδράσεις, ένας "αριστερός" εν μπορεί να εν "ακραίος-sic").
Λόγω χάρην, τα θκιό μεγάλα κόμματα του τόπου, παρουσιάζουν αρκετά χτυπητές αντιθέσεις στη σύνθεσην των ψηφοφόρων, μελών τζιαι εκπροσώπων τους στην διακυβέρνηση. Εν σαφές ότι αφενός ο ΔΗΣΥ περιλαμβάνει "ακραίους δεξιούς" (τύπου πατρίς, θρησκεία, οικογένεια) τζιαι "κοσμοπολίτες φιλελεύθερους", αφετέρου το ΑΚΕΛ περιλαμβάνει "σοσιαλδημοκράτες" τζιαι "μαρξιστές/ κομμουνιστές". Εν χαρακτηριστικόν ότι τες πιο σκληρές κριτικές για τες πολιτικές τζιαι των θκιό κομμάτων πολλές φορές εντοπίζει τες κάποιος στον ίδιον τους τον "χώρον".
Εξειδικεύοντας το θέμαν παραπάνω, στο μεν ΔΗΣΥ ορισμένοι εκ των "φιλελευθέρων", ενώ μπορεί να εν εξόχως "προοδευτικοί" σε θέματα όπως ο διαχωρισμός θρησκείας/ κράτους τζιαι οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις (π.χ. σύμφωνο συμβίωσης ατόμων ΛΟΑΤ), σε θέματα "συστήματος"(καπιταλισμός, ελευθερία αγοράς, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.) παρουσιάζονται εξόχως "συντηρητικοί", αφού αρνούνται να συζητήσουν έστω ως ενδεχόμενον την αντικατάστασην/ ανατροπήν του, παρά τες εμφανείς τζιαι επαναλαμβανόμενες κρίσεις του.
"Συντήρηση" υπό την έννοιαν της "άρνησης συζήτησης" τζιαι της πεισματικής αντιπαράθεσης σε οποιαδήποτε έκφανσην θετικότητας που την "δεξιάν" βρίσκει κάποιος τζιαι σε άτομα της "αριστεράς". Παρατηρείται το φαινόμενο συχνά, να αντιμετωπίζει ένα δεξιός που υποστηρίζει "ριζοσπαστικές αλλαγές" σε κάποιο θέμαν, shιειρόττερην κριτικήν τζιαι επίθεσην που "αριστερούς" παρά που την "συντήρησην" της παράταξης του. Ωσάν να μεν "δικαιούται" τροποντινά να πάρει έστω "τμηματικά", την ιδιότηταν του "προοδευτικού" λόγω αφενός των πολιτικών του καταβολών τζιαι αφετέρου την "συντηρητικότηταν" του σε άλλα θέματα.
Το κυπριακόν εν μια "αρένα" όπου συχνά θωρείς τούτον το φαινόμενον αρκετά έντονα. Εν ιστορικόν γεγονός ότι η "αριστερά" της Κύπρου εν πρωτοπόρος στο θέμαν της άμβλυνσης των εθνικιστικών αυταπατών των θκιό κοινοτήτων τζιαι της προσέγγισης της άλλης κοινότητας σε πολλαπλά επίπεδα, χωρίς τα πάλαι ποτέ στερεότυπα που κουβαλά ως σήμερα μεγάλο μέρος της "δεξιάς". Παρατηρείται όμως, για διάφορους λόγους, μια τάση αλλαγής τζιαι μετριοπάθειας σε έστω μιαν μερίδαν της "δεξιάς", μέσα πάντα που το δικόν τους ιδεολογικόν πρίσμαν, τζιαι κάμνει τούτους τους αθρώπους έτοιμους για συζήτηση, συμβιβασμόν, ειρήνη. Τζιαι ενώ αναμένει κάποιος την "επίθεσην" των "δεξιών" προς τούτην την μερίδαν των "παραστρατημένων δικών τους", εν τουλάχιστον απογοητευτικόν να σημειώνει τζιαι την "χλεύην"/ απαξίωσην" εξ αριστερών. Λες τζιαι το να αλλάξει κάποιος μέρος των πιστεύω του εν λλίον πράμαν, λες τζιαι έννεν έτσι που σταδιακά εννά επικρατήσει ο ορθολογισμός στην πλειοψηφίαν, μέσα που καθημερινήν πάλην ενάντια σε στερεότυπα αιώνων. Τζιαι εν ακόμα πιο αξιοσημείωτη η ίδια χλεύη προς μέρος της "αριστεράς" που "τείνει χείραν" συνεννόησης προς τούτην την μετριοπαθήν μερίδαν της δεξιάς. Τζιείνοι τζι'αν τρων κράξιμον για τούτην τους την στάσην.
Προσωπικά, αθθυμούμαι πολλά καλά τη δική μου πορείαν σε πολλά θέματα που με απασχολούσαν, τζιαι πολλές φορές εν δύσκολον να "καταπιώ" πόσον διαφορετικός ήμουν μέχρι πριν λλία μόλις χρόνια, τζιαι πόσον οδυνηρά αλλά λυτρωτικά εσυνειδητοποίησα το πλήθος των στερεοτύπων τζιαι αυταπατών που εκουβαλούσα. Ξέρω επίσης ότι κάθε μέρα που περνά ενδεχομένως να με αλλάξει τζι'άλλον, ελπίζω προς το "καλλίττερον". Άρα εν πρόκειται ποττέ μου να δω αφ'υψηλού έναν άλλον άθρωπον, όσον "πλανεμένον" τζιαι να τον θεωρώ, ούτε να τον χλευάσω, διότι τάχα βλέπω πόσον "πίσω" είναι που μέναν σε οτιδήποτε. Αντίθετα,αθρώπους που, κατ'εμέναν, "προοδεύουν", σκοπεύω να τους ενθαρρύνω τζιαι να τους επικροτώ.
Λεν ότι η προοδευτικότητα εν η δύναμη που μας σπρώχνει μπροστά, ενώ η συντήρηση εν το χαλινάριν που μας κρατά "υπό έλεγχο". Εξάλλου, το "παν μέτρον άριστον" εφαρμόζεται τζιαι δαμέ: η υπέρμετρη "προοδευτικότητα" ενδεχομένως να εν τουλάχιστον το ίδιον επιζήμια με την υπέρμετρην "συντήρηση".
Ώσπου να "παλανσάρουμεν" μεταξύ "προοδευτικότητας" τζιαι "συντήρησης", stay cool and keep rocking!
Η προοδευτικότητα φίλε μου για τους αριστερούς δεν είναι απλά η όρεξη του άλλου να αλλάξει. Όταν ακούω κάτι νεοφιλελεύθερους να επικαλούνται την προοδευτικότηταν επειδή παν σε μιαν μπουάτ την νύχταν τζιαι πίννουν πιρούες τζιαι τραουδούν τραούθκια του Αλκίνοου (που εν προοδευτικά), ενώ που την άλλην επικροτούν πολιτικές στιγνής λιτότητας ανεξάρτητα κοινωνικού κόστους φκάλλω σπιρούθκια. Πρόσφατα εθκιάβαζα σεν έναν νεοφιλελέ άκρως αντιδραστικόν, τζιαι στες πολιτικές που υποστηρίζει τζιαι στο ύφος τζιαι το λεξιλόγιον να αυτοαποκαλείτε προοδευτικός, τζιαι ένωθα τον κόσμον άνω πουκάτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προοδευτικότητα για τους αριστερούς έσιει τζιαι κατεύθυνσην τζιαι φόραν. Το αστέριν που οδηγά κάθε κριτήριον, κάθε αξίαν, κάθε στόχον, κάθε ανάγγην, εν ο αθρωπισμός. Το ιδεώδες της οικονομίας ένει "που τον καθέναν ανάλογα με τες ικανότητες του τζιαι στον καθέναν ανάλογα με τες ανάγγες του". Τί κοινόν υπάρχει μεταξύ ενός αθρώπου που σιαίρεται να υπηρετήσει το κοινωνικόν σύνολον τζιαι ενός άλλου που σιάιρεται να γεμώννει το παππούφιν του σατέ εύρώ; Για τον έναν προοδευτικότητα είναι ότι κουντά την κοινωνίαν προς το να αλλάξει με στόχον τον αθρωπισμόν, για τον άλλον το κέρδος.
Επειδή το να παντρευτεί κάποιος με άδρωπον είναι πλέον νόμιμον, θα έλεα ότι θέλουν να μας παντρέψουν με τσούραν τούτοι.
Τωρά για την προοδευτικότηταν σε επί μέρους θέματα, όπως το δικαίωμαν κάθε αθρώπου να ερωτεύκεται όποιον τραβά η ψυσιή του, η φόρα της προοδευτικότητας είναι το δικαίωμαν του αθρώπου να ζήσει σαν άθρωπος με δίχα εμπόδια, φρένα, διακρύσεις. Από την στιγμήν που οι γάμοι εν παροχημένα ήθη και έθιμα, το θα θέλουν οι Λοάτ να παντρέφκουνται, είναι για μέναν perverse προοδευτικότητα, που την στιγμήν που θεωρώ παροχημένον το να θέλει έναν ετεροφιλόφιλον ζευκάριν να παντρευτεί.
Τωρά για τα ζητήματα υποτίμησης που θίγεις, εν ζήτημαν ευγένειας του καθενός πως θα αντιμετωπίσει τον συνάνθρωπον του. Αλλά τζιαι η ευγένεια έσιει τζιαι τα όρια της.
Εθκιάβαζα προχτές άναν μπόγκ κάποιου που επήεν στο βέλγιον τζιαι εγύρεφκεν κκόμιξ ακούεις τζιαι σου. Σε μιαν χώραν που φκάλλει γίγαντες της BD (bédé που λαλούν τζιαι οι γαλλόφωνοι για bande dessinée), της έννατης τέχνης που πολλοί λαλούν τζιαι μερικοί για τούτην την τέχνην καλλιτεχνικής έκφρασης, επειδή η κουλτούρα του ως τα μίκι μάους άτε άτε τζιαι τον Tintin πάει, ούτε συναίσθησην είσιεν για τον πολιτιστικόν του αναλφαβητισμόν τζιαι είσιεν τζιαι το τουπέ να σαλαβατά πας το μπλόγκ του τζιαι να βρίζει τους βέλγους γιατί έμπην σε μαχαζίν "κκόμιξ" (άκου κκόμιξ!) τζιαι είδεν ονόματα που " δεν τους έξερεν ούτε η μάνα τους" ... Έτσι άθρωπον πως τον αντικρύζεις για να μεν είσαι υποτιμητικός δηλαδή;
Το ότι ούλλοι μαθθαίννουμεν τζιαι ούλλοι αλλάσσουμεν αλοίμονον. Ούλλοι αναλφάβητοι εγεννηθήκαμεν τζιαι πολλοί που μας αννοίξαν τα μμάθκια μας πολλά μετά που το σκολείον (αφού τα σκολεία στην κύπρον κλείουν τα μμάθκια των αθρώπων αντίς να τους τα αννοίουν). Ακόμα τζιαι ο Jean Jaurès ελάλεν τους παλιούς γάλλους σοσιαλιστές ότι τιμή τους που εγινήκαν σοσιαλιστές πρώτοι, αλλά το να υποτιμούν τον αναλβάβητον κοινωνικά προλετάριον, ή τον "μαθητευόμενον φρέσκον" σοσιαλιστήν είναι σαν να καταδικάζουν το κόμμαν σε έναν αιώνιον περιθώριον με μόνους υποστηριχτές τζιείνους που αννοίξαν τα μμάθκια τους πρώτοι.
H έπαρση σου (όπως την έχω εντοπίσει σε πολλά σχόλια σου, διότι οι αναρτήσεις σου σπανίως με ενδιαφέρουν) σε κάνει να χάνεις ακόμα και το μισό δίκαιο που μπορείς να έχεις. Η έπαρση και η προοδευτικότητα όμως συνήθως είναι αμοιβαία αποκλειόμενες έννοιες αφού για το τελευταίο, προϋποτίθεται να έχεις μάτια και αυτιά ανοικτά και ανοχή στην αντίθετη άποψη.Νομίζω. Α ναι, και ο "αθρωπισμός" (αυτή η νοσηρή άποψη ότι οι αριστεροί πρέπει να γράφουν στα Κυπριακά είναι φαιδρή) υπαγορεύει τουλάχιστον να έχεις το θάρρος της άποψης σου και την εντιμότητα να επιτεθείς σε κάποιον εκεί που έχει τη δυνατότητα να απαντήσει.
ΔιαγραφήΠήξαμε στους κατ' επίφαση προοδευτικούς σε αυτόν τον τόπο, δεν χρειαζόμαστε και εισαγωγές.
Επί της ουσίας Woofi άποψη μου είναι ότι το να ψάχνεις συνέπεια στην ιδεολογία στην κυπριακή πολιτική αρένα είναι ουτοπικό. Κυρίως επειδή τους βολεύει όλους αυτή η δυνατότητα ελιγμών ανά πάσα στιγμή.
Υ.Γ. Δείξε μου έναν μη γαλλόφωνο που ξημεροβραδιάζεται με BD. Εκτός κι αν πρέπει να απολογηθεί ο μπλόγκερ και για τη μη γνώση της γαλλικής.
Wow, Acera, είναι τα μάλα αφροδισιακό να βλέπω ότι σε χαλάνε τα γραπτά μου, παρόλα αυτά δεν αντέχεις να μην τα διαβάζεις. Έτσι, έτσι, να σπάζεις που το κακό σου που αποτελώ για σένα ένοχη απόλαυση.
ΔιαγραφήΔεν έχω σκοπό να ανοίξουμε συζήτηση, αλλά επειδή απεχθάνομαι τις ανακρίβειες οφείλεις να ανακαλέσεις, διότι πουθενά δεν έβρισα τους Βέλγους στο μπλογκ μου όπως ψευδώς αναφέρεις (κατανόηση κειμένου εκ μέρους σου μηδέν στο πηλίκον, αν και προσωπικά δεν εκπλήσσομαι).
Επίσης, θα ήταν τουλάχιστον παρήγορο ή και ένδειξη πρόοδου, αν αναγνώριζες ότι το "δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους" έχει χιουμοριστικό χαρακτήρα, όπως και το ευρύτερο στιλ της γραφής μου, και κακώς το εξέλαβες όπως το εξέλαβες και ακόμα πιο κακώς το έκρινες τόσο αυστηρά.
Βέβαια, haters gonna hate, που λέτε και εσείς οι σοφοί Κύπριοι της αλλοδαπής.
Γούφι, σόρρι για το κατεβατό, αλλά όταν γίνεται αναφορά σε μένα έστω και έμμεση, δικαιούμαι να απαντήσω.
@Aceras
ΔιαγραφήΗ προοδευτικότητα ως έννοια είναι, όπως την καταλάβω εγώ, η διάθεση για αλλαγές σε παγιωμένες καταστάσεις (νόμους, παραδόσεις, θέσμια κλπ.) με στόχον την βελτίωσην αφενός του ατόμου τζιαι κατά προέκτασην της κοινωνίας. Για να είσαι "προοδευτικός" πρέπει να είσαι διατεθειμένος να "καταρρίψεις" "αλήθκειες" οι οποίες για άλλους είναι ακατάρριπτες. Αν σταθούμεν πάλε στην κοινότητα ΛΟΑΤ, το να δεχτεί μια κοινωνία, κατά βάσην χριστιανική, την εισαγωγήν νόμων προστασίας τζιαι ομαλής ένταξης τούτων των αθρώπων, ενώ στα ιερά της κατάστιχα (παλαιά-καινή διαθήκη) καταδεικνύονται ως "αμαρτωλοί" που δεν ανήκουν στον παράδεισον εκτός τζιαι αν αρνηθούν τον εαυτόν τους τον ίδιον, τότε έχουμεν μιαν κίνησην "προοδευτικότητας" που τούτην την κοινωνίαν. Οι δε πολέμιοι της εν λόγω αλλαγής εν "συντηρητικοί" διότι θέλουν να παραμείνει η υπάρχουσα κατάσταση. Αν στους προοδευτικούς κάθε περίπτωσης αλλαγής/ βελτίωσης υπάρχουν αθρώποι της "δεξιάς", γιατί να αρνηθώ να τους απονείμω τούτον τον τίτλον επειδή σε θέματα οικονομίας εν "συντηρητικοί"; Που το γράφει δηλαδή ότι η "προοδευτικότητα" εν "ή ούλλα ή τίποτε".
Για το θέμαν του γάμου θα εσυμφωνούσα αν δεν εμιλούσαμεν για το υπάρχουν κοινωνικόν πλαίσιον του αστικού κράτους, όπου ο γάμος έννεν απλά μια ιεροτελεστία πνευματικής φύσεως αλλά διά νομικήν υπόστασην στο "ζεύγος", η οποία προστατεύει το κάθε μέλος σε διάφορες συνθήκες π.χ. θέματα οικονομικής φύσεως ή δημιουργίας οικογένειας. Φαντάσου ας πούμεν να εν θκιό άντρες μαζίν, να έχουν περιουσιακά στοιχεία τζιαι αν πεθάνει ο ένας να προηγείται κάποιος συγγενής στα κληρονομικά αντί ο σύντροφος κ.ο.κ.
Για το πως αντιμετωπίζεις "δύσκολους συνομιλητές", δηλαδή αθρώπους με τους οποίους διαφωνείς "ριζικά", τζιαμέ εν ακριβώς η "πεμπτουσία" της προοδευτικότητας, το να μπορείς να συζητήσεις τζιαι να συνδιαλλαγείς χωρίς να αφήνεις την συναισθηματικήν φόρτισην να σκοτίζει τον ορθολογισμό σου, ότι δηλαδή στο τέλος της ημέρας εν υπάρχει "υπέρτατη αλήθκεια", ο καθένας δικαιούται να πιστεύκει ότι θέλει τζαι έννεν δική σου δοουλειά να "φέρεις στον ίshιον δρόμον" τον οποιονδήποτε.
Τέλος, η τελευταία σου παράγραφος, λλίον πολλά υποστηρίζει το πνεύμαν της ανάρτησης μου.
@Brenda
Θίγεις το θέμαν της "συνέπειας στην ιδεολογίαν", το οποίον υπό προϋποθέσεις μπορεί κάποιος να το βαφτίσει τζιαι "συντήρηση". Τούτον δείχνει τζιαι το ότι η "συντήρηση" έννεν απαραίτητα κάτι κακόν, όταν π.χ. δείχνει συνέπειαν λόγων τζιαι πράξεων ή όταν επιφέρει οφέλη πάραυτα (π.χ. διάσωση πολιτιστικών στοιχείων, παράδοσης κλπ.). Που την άλλην, ο άθρωπος ο "ανοικτόμυαλος", με προοδευτική διάθεση, ουσιαστικά εν άθρωπος έτοιμος να αλλάξει ή έστω να προσαρμόσει τζιαι την "ιδεολογίαν" του, υπό το φως νέων "δεδομένων". Φτάνει φυσικά να μεν είναι υποκριτής με τον ίδιον του το εαυτόν τζιαι με τους άλλους.
@Antichristos
Κανέναν πρόβλημαν, εν θα έλεα ότι έγραψες κατεβατόν. Παρόλον που διαφωνώ τζιαι γω με κάποιες απόψεις σου, βρίσκω ενδιαφέρουσες τες αναρτήσεις σου, ειδικά όσες έννεν "πολιτικής φύσεως", οι οποίες είναι τζιαι αρκετά ψυχαγωγικές. Ο λόγος που στα πολιτικά θέματα εν σε "απολαμβάνω" τόσον έννεν τόσον η διαφωνία μου, όσον το ύφος που χρησιμοποιείς, το οποίον πρέπει να παραδεχτείς εν αρκετά δηκτικόν. Μπορεί όντως τζιαι η δηκτικότητα να εμπεριέχει χιούμορ, αλλά που την άλλην εν φυσικόν να εξάπτει "αρνητικά συναισθήματα" σε όσους που τους αναγνώστες σου νιώσουν ότι "στοχοποιούνται" τροποντινά που την κριτική σου. Εν το λαλώ τούτον για να αλλάξεις οτιδήποτε, εξάλλου ο καθένας μεταφέρει στοιχεία του χαρακτήρα του στη γραφήν του. Όπως τζιαι να'σshιει εν χαρά μου να τα λέμεν είτε στο δικό σου blog είτε στα "μέρη μου".
Ενδιαφέρον κείμενο Μιχάλη, τα έβαλες βλέπω με την "ορθοδοξία"! Για τον φίλο που σχολίασε πιο πάνω, ζητώ, αν είναι δυνατόν, μια ειδική πολιτιστική αναφορά, καθώς μες τον Αλκίνοο έπεσε φουλ έξω (έχω μάλιστα αρθρογραφήσει για αυτό).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν τα έβαλα με κάποιον Γιώργο, αν τζιαι προφανώς εκατάλαβες ποιος εν ο φίλος που αναφέρω στην αρχήν :)
ΔιαγραφήΚάποιος γνωστός μου είπεν πρόσφατα ότι οποιοσδήποτε κάτσει με στοιχειωδώς ανοικτόν μυαλόν να μελετήσει τον κόσμον γυρόν του, εννά καταλήξει αργά ή γλήορα άθεος τζιαι αναρχικός. Το να έρκεται η κατ'εξοχήν "προοδευτική" παράταξη τζιαι να "ταπώνει" όσους εν σε τούτην την διαδρομήν εν μπορώ να το καταλάβω πραγματικά.
Γιώργο Στόγια, θέλω πολλά να διαβάσω το άρθρο σου για τον Αλκίνοο. Πού το βρίσκω; Ευχαριστώ.
ΔιαγραφήΕνδεχομένως να εν τούτον Νίκο:
Διαγραφήhttps://feleki.wordpress.com/2012/03/07/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C/
τούτον είναι, ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΦίλε Woofis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ’ όλο τον σεβασμό [που ελάλεν τζιαι ο τέως Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας] κάπου εσύγχυσες τα χρυσόμηλα με τα καισσία... [Παρεμπιπτόντως ξεχωρίζεις τα;]...
Στα σύντομα και στα πεταχτά να αρωτήσω το εξής: Στο ΑΚΕΛ τί είναι το προοδευτικό ή αντιστρόφως το συντηρητικό [το μη προοδευτικό], οι “σοσιαλδημοκράτες” ή οι “μαρξιστές/ κομμουνιστές”; Πολύ επιφανειακή κι αόριστη η πιο πάνω αναφορά ΣΟΥ...
[Χτες ο Άντρος Κυπριανού στην ομιλία του κατά την έναρξη του 22ου Συνεδρίου του ΑΚΕΛ, ρίπε ότι «προοδευτικό είναι ό,τι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολλών»... Διαφωνείς;]...
Αγαπητέ Άνεφ, τα καϊshιά εν τζιείνα τα μεγάλα τα τζίτρινα χρυσόμηλα ενώ τα χρυσόμηλα εν τα μικρά τζιαι πιο αρωματικά χαρκούμαι. Οξά εν ανάποδα;
ΔιαγραφήΣτο θέμαν των σοσιαλδημοκρατών vs κομμουνιστών, αν θεωρήσουμεν ότι κοινή επιδίωξη τζιαι των δύο είναι ο σοσιαλισμός, τζιαι παραλληλίσουμεν την "προοδευτικότηταν" με τον "ριζοσπαστισμόν", τότε οι κομμουνιστές είναι σαφώς πιο "προοδευτικοί", αφού δεν αρκούνται σε αγώναν εντός του υπάρχοντος πλαισίου (αστικόν κράτος) αλλά την πλήρην ανατροπήν του.Οι δε αναρχικοί εν ακόμα πιο ριζοσπάστες, άρα τζιαι πιο προοδευτικοί, αφού δεν δέχονται ούτε το ενδιάμεσον υπερκράτος πριν την αταξικήν κοινωνίαν.
Που την άλλην, η πρόσφατη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα τζιαι η άρνηση του ΚΚΕ να συμμετάσχει στην κυβέρνηση του έκαμεν μου εντύπωσην, παρά την κατανόησην της βασικής αρχής. Ακόμα πιο αρνητικήν εντύπωσην έκαμεν μου το ύφος τζιαι η αντιπαλότητα συζητήσεων τζιαι άλλων ανταλλαγών ανάμεσα σε αριστερούς κατά τα άλλα συνομιλητές με όρους όπως το "σοσιαλφασίστας" να αποδίδονται στο τι αντιπροσωπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ τζιαι τους έντονους ισχυρισμούς ότι η σοσιαλδημοκρατία είναι ουσιαστικά ανάχωμαν της αστικής τάξης ενάντια στο λαόν. Τωρά αν τούτον εν "προοδευτική στάση" που τους κομμουνιστές συζητητές, εγώ εν καταλάβω τι εστίν "προοδευτικότητα". Αναμένω σχόλια σου επί τούτου.
Για το σχόλιον του Άντρου Κυπριανού, εννά διαφωνήσω, αν τζιαι ενδεχομένως να αδικείται ως πολλά αποσπασματικόν που το τι είπεν ως ενότητα. Η δική μου εντύπωση είναι ότι πολλές μεγάλες ιστορικές, ριζοσπαστικές αλλαγές εγίναν με όχημαν την πρωτοβουλίαν τζιαι την ανάληψην κινδύνου που άτομα, κόντρα στες παγιωμένες αντιλήψεις τζιαι ενδεχομένως συμφέροντα των εκάστοτε "πλειοψηφιών", οι οποίες εθέλαν πάντα τον τζιαιρόν τους για να απεκδυθούν των στερεοτύπων που είχαν για αιώνες. Αθθυμίζω την ανακάλυψην του "νέου κόσμου", όταν η "πλειοψηφία" του "παλαιού" ακόμα ενόμιζεν ότι η γη εν επίπεδη...
ΔιαγραφήΕν το ανάποδο (για τα καισιά) :-Ρ
ΔιαγραφήΈναν άρθρον περί "σοσιαλφασισμού":
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/10/1928-33.html
τζιαι μια υβριστική τραγουδιστική έκφραση κατά του ΚΚΕ που θκιό κατά τα άλλα "προοδευτικούς" καλλιτέχνες":
http://news247.gr/eidiseis/psixagogia/music/tzimhs-panoushs-giannhs-aggelakas-mazi-h-katyusha-toy-kke.3318555.html