Ο Μακάριος ζει!!

Για όσους επήαν να χαρούν ή να αγχωθούν αντιστοίχως, πρέπει πρώτα να σας παραπέμψω σε περσινήν μου ανάρτηση (Μακάριε ζεις;), την οποίαν συστήνω προς κατατοπισμόν αναφορικά με την σημερινήν.

Περί του τίτλου το αληθές

Έτσι το λοιπόν ο Μακάριος Δρουσιώτης οϊ απλά "λύνει την σιωπήν του" αλλά σύρνει μας ολόκληρον βιβλίον, για τι άλλον, για το κυπριακόν, το οποίον προφανώς λατρεύει να μισεί ή μισεί να λατρεύει κ.ο.κ.

Η παρουσίαση στη διαφήμισην εν πολλά ενδιαφέρουσα για μέναν, αφενός γιατί δεν έχω γνωρίσει ποττέ το Μακάριο Δρουσιώτη δια ζώσης, αλλά τζιαι διότι θα συμμετέχουν αθρώποι αξιόλογοι όπως ο Βασίλης Πρωτοπαπάς τζιαι ο Νιαζί Κιλζιλγιουρεκ (τον τελευταίον είχα την ευκαιρίαν να τον γνωρίσω, όπως τζιαι το Γιώργον Πήτταν, μέσα που την "Πρωτοβουλία για ομοσπονδιακή Κύπρο"). Το κυπριακόν έτσι τζι'αλλιώς κρούζει με, όπως τζιαι τον συγγραφέαν του βιβλίου, τζιαι όσον αρθρογραφούσεν, θεωρώ ότι ήταν ο πλέον ενδιαφέρον σχολιογράφος για τες εκάστοτες εξελίξεις στον εθνικόν μας "καρκίνον". 

Η κυκλοφορία του εν λόγω βιβλίου, αν κρίνω καθαρά που το facebook τζιαι τα blogs (διότι μπορεί να υπάρχουν τζιαι αλλού "αντιδράσεις" αλλά να μεν τες έχω εντοπίσει) συναντά ήδη σφοδρήν "πολεμικήν", η οποία βάσει του τίτλου του, καθώς τζιαι της θέσης που κατέχει ο Δρουσιώτης εδώ τζιαι ενάμισυ χρόνον, ίσως να είναι αναμενόμενον τζιαι λογικόν να προέρχεται που το χώρον όπου ανήκουν ο Άνευ Ορίων, η Δυσδαιμόνα, τζιαι η Αγκάρρα. Ήδη έκαμα τα σχόλια μου στους φίλους Άνεφ τζιαι Dis, στη δε Αγκάρρα δεν θα πω τίποτε γιατί βαρκούμαι τες κατηχήσεις τες οποίες θα σπεύσουν να με υποβάλουν οι διαχειριστές του εν λόγω blog. Άλλες θκιό ενδιαφέρουσες ανταλλαγές απόψεων επί του θέματος στο facebook, σε αναρτήσεις του Στροβολιώτη τζιαι του Παύλου Παμπορίδη.

Υπάρχει κάτι που ανάφερα παλιά στους φίλους τζιαι συμπλόγκερ, ειδικά όσον αφορά την κυοφορούμενην (αν τζιαι κολλημένην) διαδικασίαν στο κυπριακόν: μπορεί η αφετηρία τους να είναι παντελώς διαφορετική, αλλά η όλη τους στάση στην κατάληξην της ουδεμίαν διαφοράν θα έshιει ως αποτέλεσμαν, που την απορριπτικήν συνοπαρτζιάν στο κυπριακόν. Μπορεί δηλαδή να είναι "αντι-ΝΑΤΟ" τζια να πουν το "περήφανον ΟΧΙ" τους, αλλά στο τέλος της ημέρας, πάλε "ΟΧΙ" όπως του Νικόλα τζιαι του Λιλλήκκα θα είναι. Έτσι τζιαι στο θέμαν "Μακάριος Δρουσιώτης", οι εξ αριστερών ορμώμενοι επικριτές τζιαι υβριστές του (διότι το να αποκαλείς κάποιον "σφουγγοκωλάριον του φασισμού" στο λεξικόν μου ονομάζεται εξύβριση) μπορεί κάλλιστα να πιστωθούν με διαφορετικές αφετηρίες, αλλά στη σούμαν, δυστυχώς για τζιείνους, καταλήγουν σε συμπεριφορές παρόμοιες ας πούμεν με του Λάζαρου. Άσε που η πάλε ποτέ απορριπτική συνοπαρτζιά επίσης χρεώννει στους αμερικανούς τα πάντα τζιαι προσβλέπει στο "ξανθό γένος" του Πούτιν για την λύτρωσην του έθνους. Άλλες αφετηρίες, ίδιες προτιμήσεις. The road to hell is paved with good intentions που λεν τζιαι στα αγγλοσαξωνικά χωρκά.

Επαναλαμβάνω ότι είχα πει τζιαι πέρσι. Δεν θεωρώ τον Μακάριο Δρουσιώτην αλάνθαστον, ούτε αυθεντίαν. Αλλά είναι μια ξεκάθαρη φωνή υπέρ της επίτευξης συμφωνίας στο κυπριακόν, με γνώμοναν τη σημασίαν του χρόνου που χάννεται. Τα δε βιβλία του, τα οποία έχω θκιαβάσει όλα, χαρακτηρίζονται που παράθεσην εγγράφων τζιαι διασταύρωσην αντικρουόμενων πηγών.Τζιαι είναι με ανακούφισην που βλέπω ότι η επιστροφή του στην επικαιρότηταν γίνεται με άλλην μια δουλειάν πάνω στο συγκεκριμένο θέμαν, όσον τζιαι αν τούτη μπορεί να πατά πάνω σε κάλλους τζια στερεότυπα δεκαετιών, εξάπτοντας τα πάθη (παλιά του τέχνη κόshιηνον). Έτσι θα πάω στην παρουσίασην τζιαι θα αγοράσω ένα βιβλίον για να αποκτήσω ίδιαν άποψην για τη δουλειάν που έκαμεν. Μετά θα τη διατυπώσω, όχι πριν.

Ώσπου να διατυπώσω άποψην, stay cool and keep rocking!

Υ.Σ. Τζιαι κάτι πολλά ψυχαγωγικόν, που λέει αρκετά για το συγκεκριμένον άθρωπον...