Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

"Εγιώνι φίλε μου τούντην στράταν εννά ψηφίσω το Μεγάλον..."


Ο φίλος εν γονιός μιας συμμαθήτριας του ενός που τους γιούες μου (εχωρίσαμεν τους φέτι που επήαν προδημοτικήν) αλλά έκοψεν τζιαι γείτονας δακατω στην Καλλιθέαν του Δαλιού. Είχα τον γνωρίσει σε έναν πάρτυ γενεθλίων τζιαι εσυζητούσαμεν για το κυπριακόν, τα οδοφράγματα τζιαι τους πολιτικούς μας. Την περασμένην εφτομάν ήταν τα γενέθλια της κόρης του τζιαι εκάλεσεν μας έσσω του.


Οικογένεια στα δύσκολα, πολύτεκνοι, μεροκαμαθκιάρηες. Τζιείνος χτίστης αυτοεργοδοτούμενος με φαληρημένην εταιρίαν, μάσιεται να τα φέρει βόλταν σε μιαν δύσκολην εποχήν για τον κλάδον των κατασκευών. Εκράταν την κόρην του την μιτσιάν, νήπιον, τζιαι εμίλαν μου για την ούλλην κατάστασην του. Που την μιαν οι δουλειές του που εν μετρημένες στα δάκτυλα, που την άλλην τα πεθερικά του στο Ριζοκάρπασον εγκλωβισμένοι τζιαι οι Τούρτζιοι συνέχεια δυσκολεύκουν τους όποτε καταφέρουν να πασιν να τους δουν (ο πεθερός έσιει ζώα τζιαι εν μπορεί να φύει να τα αφήκει).


Μεσ'τες κουβέντες μας ήρτεν τζιαι το θέμαν των προεδρικών, μετά που αποφάσισεν ότι είμαι πολλά αιθεροβάμων ως προς τες προοπτικές λύσης του κυπριακού (μάλλον έσιει δίκαιον).
"Εγιώνι φίλε μου είμαι φανατικός ομονοιάτης, είμαι αριστερός με Α κεφαλαίον! Αλλά να σου πω κάτι ρε φιλούίν; Εβαρήθηκα! Εκόψαν μας τα ούλλα. Βοήθεια μηδέν. Πάω στον έναν τζιαι πέμπει με στον άλλον. Αλλά αφού έτσι ένει, είμαι καλός για λλόου τους. Εγιώνι φίλε μου τούντην στράταν εννά ψηφίσω το Μεγάλον..."
Υποψιάστηκα ποιον εννοούσεν αλλά έσπευσεν να μου το επιβεβαιώσει.
"Ο Νίκαρος φίλε μου, μόνον τζιείνος εννά μας σώσει."
Η αλήθκεια είναι ότι αιφνιδιάστηκα. Οϊ τόσον λόγω της επιλογής του (έχω μιλήσει τζιαι με άλλους αριστερούς που σκέφτουνται Νίκαρον), αλλά που την δική μου αντίδρασην.
"Μα ρε Ηράκλη καρτεράς που τον Αναστασιάδην να ελαφρύνει το βάρος στους εργαζομένους; Αφού ξέρεις ότι έννεν τούτη η πολιτική του. Εν δεξιός, όσον τζιαι να μεν είναι ακραίος. Αν με ρωτάς, μια αριστερή κυβέρνηση μάλλον ήταν να είναι πιο "φιλική" για τους εργαζόμενους, τζιαι λόγω ιδεολογίας τζιαι λόγω πολιτικού συμφέροντος. Εγώ υποστηρίζω τον Αναστασιάδην μόνο για το θέμαν του κυπριακού, αλλιώς θα είχα μεγάλο δίλημμαν τι εννά ψηφίσω, ειδικά αν είσιεν βάλει το ΑΚΕΛ κανέναν Κατσουρίδην ας πούμεν" λαλώ του.
Εσύγχισα τον, η αλήθκεια γιατί ήξερεν τες απόψεις μου γεννικώς (σε άλλον πάρτυ είχα "πλακωθεί" με Τασσικούς υπερασπιζόμενος το Νίκαρον για το 2004). Είχα του πει τζιαι για τες "δεξιές καταβολές"μου που λαλεί τζιαι ο Άνευ.
"Ναι ρε φίλε μου, εφκάλαμεν κυβέρνησην αλλά τι εκαταλάβαμεν; Σιείρου σιειρόττερα! Εν εκουμαντάραν φιλούδιν μου. Ως τζιαι την Ομόνοιαν εχαντακώσαν την. Ας έρτει ο δεξιός που καταλάβει τζιαι ήνταλως δουλεύκει το σύστημαν".

Έσουσα την κκελλέν μου χωρίς να συμφωνώ απαραίτητα. Εξάλλου αν εξαιρέσω το κυπριακόν τζιαι την ψήφον που έχω τάξει του Αναστασιάδη λόγω του 2004 τζιαι του 2008 (στήριξη Χριστόφια με πολιτικόν κόστος), η συμπεριφορά του, ειδικά που την έναρξην της προεκλογικής τζιαι μετά εν με εκφράζει ποσώς (συναγελασμός με απορριπτικούς, δεσμεύσεις προς δηκο, φλερτ με είσοδο στο ΝΑΤΟ κλπ.).
Που την άλλην, εν έχω ακόμα κάτσει να κάμω μιαν αναδρομήν της πενταετίας Χριστόφια. Προσωπικήν αναδρομήν εννοώ, τζιαι οϊ το τι του σούρνουν οι αντιπολιτευόμενοι ή του πιστώννουν οι αυλοκόλακες του. Είμαι σίουρος ότι ούτε ούλλα μαύρα ένει, ούτε ούλλα ρόδινα.

Αλλά ο γείτος ο Ηράκλης ο μεροκαμαθκιάρης, ο πολύτεκνος, ο ομονοιάτης, με την όλην στάσην του προχτές έδωκεν μιαν ένδειξην. Τζιαι όσον τζιαι αν δεν με επηρεάζει επί της ουσίας, εν ήταν θετική για τον πρόεδρον τζιαι την κυβέρνηση του. Διότι τι πιο αρνητικόν τεκμήριον για σέναν που την απογοήτευσην των δικών σου αθρώπων;

Ώσπου να κάμω την αναδρομήν τζιαι - το κατά δύναμην - την αξιολόγηση μου, stay cool and keep rocking!

11 σχόλια:

  1. Δεν ξέρω τι να (σου) γράψω. Ο καθένας κρίνει όπως νομίζει και σε μια ελεύθερη δημοκρατία δε χρειάζεται να απολογείται σε κανέναν για τις επιλογές του. Οι μόνοι που θα όφειλαν να ζητήσουν ένα ταπεινό συγνώμη είναι οι κυβερνώντες (μαζί με τους κολαούζους τους), οι οποίοι μας έχουν φλομώσει στο ψέμα εδώ και τόσα χρόνια. Αυτό θα άφηνε ένα πολύτιμο προηγούμενο για την επόμενη κυβέρνηση, σε περίπτωση που ακολουθήσει τον ίδιο ρυθμό απάτης και υποτίμησης της νοημοσύνης μας...Αυτά. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι σε περίεργον σταυροδρόμι ιδεολογικά αγαπητή. Η δεξιά εν με εκφράζει έσιει τζιαιρόν αλλά που την άλλην η ιδεολογία έννεν το μόνον κριτήριον επιλογής μου. Έσιει αθρώπους άξιους παντού. Νομίζω ότι ώσπου συναγερμός τζιαι ΑΚΕΛ αδυνατούν να κάμουν ένα μίνιμουμ συνεργασίας τουλάχιστον στα μεγάλα θέματα θα είμαστεν όπως το Σίσυφον με το ρότσον στον Άδη. Ο Αναστασιάδης εν ο μόνος που έδειξεν (δεν ξέρω πόσον ειλικρινά) μιαν (αλλοπρόσαλλην η αλήθκεια) τάσην να προσεγγίσει το ΑΚΕΛ. Έφαεν πόρταν επανειλημμένα. Τούτον εν κάτι που δείχνει πολλύν συντηρητισμόν σε μιαν υποτίθεται προοδευτικήν παράταξην. Που την άλλην υπάρχουν σαφώς ελαφρυντικά (π.χ. η μη καταδίκη του Γρίβα τζιαι η ατιμωρησία - έστω ηθική - των πραξικοπηματιών. Δύσκολα φκαίννεις που μέσα...

      Διαγραφή
    2. Για το μόνο που χάρηκα ιδιαίτερα στην τελευταία μου επίσκεψη στην Κύπρο, αγαπητέ Γούφη, ήταν η διαπίστωση ότι τον περισσότερο κόσμο δεν τον ενδιαφέρει ποσώς αν ο όποιος πρόεδρος είναι αριστερός, δεξιός, κεντρώος ή ανένταχτος. Το μόνο που αναμένει από μια κυβέρνηση είναι ένα στοιχειώδη σεβασμό στον πολίτη και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ στη διαχείριση των προβλημάτων. Έτσι θα κρίνονται από δω και πέρα, είτε τους αρέσει είτε όχι.

      Διαγραφή
  2. Όλα τα λεφτα το: "Ως τζιαι την Ομόνοιαν εχαντακώσαν την. Ας έρτει ο δεξιός που καταλάβει τζιαι ήνταλως δουλεύκει το σύστημαν".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντως η ανορθωσάκκα τζιαι η αποελάκκα εν πρέπει να έχουν παράπονον που ην προεδρίαν Χριστόφια. Η μεν εμπήκεν πρώτη φοράν ομίλους τζιαι το δε θκιό φορές. Ακόμα τζιαι η ΑΕΚ τζιαι η ΑΕΛ έχουν λόγους να αθθυμούνται θετικά την εν λόγω περίοδον...

      Διαγραφή
  3. Φίλε Γούφη, επειδή είσαι άνθρωπος που του αρέσει ο διάλογος και το ψάξιμο γενικότερα, η εμβάθυνση στα κοινωνικά φαινόμενα, τες σκέψεις των ανθρώπων κ.ο.κ., σου γράφω (και μόνο σε σένα αφού όπως βλέπω ευδοκιμεί η εύκολη και ατεκμηρίωτη απαξίωση) αυτό το σημείωμα, παρότι πνιμένος, νυσταμένος κλπ.

    Ο φίλος σου ναι εν Ομονοιάτης, ναι, δηλώνει αριστερός εκ παραδόσεως. Μα είναι; Όταν θέλει τον κύριο Νίκο "που ξέρει το σύστημα", πάει να πει πως ο ίδιος και ο κ. Νίκος συμφωνούν στο πως πρέπει να πηγαίνει το σύστημα...Άρα;

    Να σου πω και τες προσωπικές μου εμπειρίες: Εν γεγονός πως οι μικροεπιχειρηματίες του χώρου της αριστεράς, έχουν πιάσει τον ρυθμό από τα ΜΜΕ. Τους αρέσει δηλαδή να ακούουν πχ πράγματα ενάντια στους δημόσιους υπαλλήλους, για "μέτρα" κ.ο.κ.

    Εν κόσμος αστικοποιημένος φίλε μου, που στηρίζεται στο ελεύθερο εμπόριο για να ζήσει, τζιαι ως εκ τούτου, ξεκινά να "μισεί" το δημόσιο, θεωρόντας πως μπαίννει μες τα πόθκια του.

    Είδα ανάλογες συμπεριφορές τζιαι απόψεις σε "Ομονοιάτες" ισιωτές αυτοκινήτων, παρπέρηες κ.ο.κ. Εν κόσμος του εμπορίου, όντως, νιώθει να φτωχοποιείται τζιαι να προλεταριοποιείται, τζιαι ως εκ τούτου αντιδρά, θέλοντας να διαφυλάξει τα κεκτημένα του.

    Τούτος ο κόσμος, εν πολλά πιθανό, να "πηδήσει" που την επιλογή ενός δεξιού υποψηφίου, κατευθεθείαν στον νεοφασισμό. εν εύστοχες οι γελοιογραφίες σου.

    Υπάρχουν τζιαι τέτοια παραδείγματα, αλλά τζιαι ιστορικές αναλύσεις που δείχνουν τη συμπεριφορά των μικροαστών στες οικονομικές κρίσεις.

    Εν με τούντα υλικά που φτιάχνεται το εθνικοσοσιαλιστικό κράμα. Στην ήπια του μορφή έχουμε πχ τα παραδείγματα των πρώην βουλευτών του ΑΚΕΛ που συντάσσονται με τον Λιλλήκα πχ, ανθρώπων δηλαδή που έχουν αποκτήσει ταξικά χαρακτηριστικά διαφορετικά από όσα εκφράζει η αριστερά, η ηγεσία της ΕΔΕΚ, οι "Οικολόγοι" κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμείς, "οι κολαούζοι" του ΑΚΕΛ, θεωρούμε πως γίνεται ξεκάθαρα μια ταξική πολιτική πάλη στο εσωτερικό τούντη περίοδο.

      Δηλαδή, δεν κατηγορούμε τον Χριστόφια για τα πράματα που τον κατηγορεί η δεξιά και οι δικοί της "κολαούζοι", πολλές φορές, αν όχι πάντα, με τα δικά τους ψέματα. Αντίθετα, τόσο στο Κυπριακό, όσο και στα θέματα της οικονομίας, της συνεισφοράς κλπ, κάποιοι από εμάς θεωρούμε ακόμα ότι πατήθηκαν και γραμμές εκ μέρους του ΑΚΕΛ...

      Χρειάζεται ψύχραιμη ανάλυση και συνυπολογισμός όλων των παραμέτρων για να κριθεί η Κύπρος που αφήνει η πρώτη κυβέρνηση της αριστεράς.

      Κάποιοι βιάστηκαν να αποδομήσουν, αλλά όπως ξέρουν όλοι όσοι μελετούν με συνέπεια την ιστορία (τις ταξικές αντιθέσεις που παραγουν τη ροή της) και δεν καταντούν τυφλά υποχείρια της προπαγάνδας των ΜΜΕ και των αστών, πως χρειάζεται ανάλυση όλων των στοιχείων που χαρακτήρισαν αυτή τη διακυβέρνηση.

      Σαν αριστερά, πιστεύουμε πως θα δικαιωθούμε για τα βασικά που προτάξαμε αυτή τη περίοδο. Θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα κάποια πράγματα, και χειρότερα άλλα.

      Στο κάτω-κάτω, ναι, δεν μπορούν όλοι να τα κάνουν το ίδιο. Άλλη λύση θα προσπαθήσει να φέρει ο Αναστασιάδης, άλλη το ΑΚΕΛ. Άλλη φιλοσοφία θα έχει ο Αναστασιάδης όταν προσεγγίζει τα θέματα της οικονομίας, άλλη η αριστερά.

      Δηλαδή, εν τζιαι λλίον άδικο να περιμένεις που το ΑΚΕΛ να γίνει μια "καλή δεξιά", μόνο τζιαι μόνο για να ικανοποιηθείς εσύ.

      Το ΑΚΕΛ ανήκει στα μέλη του τζιαι τους ανθρώπους των λαϊκών οργανώσεων, των σωματείων, της διεθνιστικής-σοσιαλιστικής αριστεράς. Τούτοι κάμνουν κουμάντο για τη πορεία που ακολουθεί το κόμμα, τζιαι τούτοι, εν ευχαριστημένοι σε ικανοποιητικό βαθμό που την πάλη του σε τούντες συνθήκες.

      Εν η πάλη όλων μας.

      Τωρά, αν τούτο θα του αφαιρέσει ψήφους, κόσμο κλπ που είτε ασυνείδητα, είτε συνειδητά, αλλάζει κοσμοθεωρία, ή έστω καταλαβαίνει πως ποτέ δεν είχε παρά μόνο ήταν Ομονοιάτης πχ, εν μας πολλοενδιαφέρει. Μας ενδιαφέρει η αριστερή κριτική, ναι, αλλά σε καμιά περίπτωση η δεξιά.

      Εν μπορεί το ΑΚΕΛ να εξυπηρετά τζιαι να εκφράζει όλες τις τάξεις, ειδικά όταν η εργατική τάξη βρίσκεται στο στόχαστρο. Να τους χωρά όλους, να έσιει μιαν άποψη για τον καθένα, να το παίρνουν τζιαι να το φέρνουν τα κανάλια τζιαι οι εφημερίδες που συγκαλύπτουν τη ταξική διάσταση της πολιτικής σύγκρουσης.

      Έσιει μιαν ιστορία πίσω του το ΑΚΕΛ, η μάχη που έδωσε τα τελευταία πέντε χρόνια εν μια μικρογραφία όσων υπέστησαν οι αριστεροί τζιαι το κόμμα τους σε άλλες περιόδους.

      Οι αριστεροί καθοδηγούνται που την ιστορία φίλε Γούφι, τζιαι η ιστορία δείχνει πεντακάθαρα ποια είναι η κυπριακή δεξιά, τζιαι πως ενώνεται τζιαι φκάλλει αφρούς όταν νιώσει να χάννει τον έλεγχο, ειδικά που το ΑΚΕΛ.

      Σου τα γράφω τούτα ούλλα, γιατί ξέρω πως εσύ ειδικά, θέλεις να θωρείς πιο σφαιρικά τες καταστάσεις.

      Διαγραφή
    2. Στέλιο που την άλλην πρέπει να αναγνωρίσεις ότι το 2008 εν πολλοί "μη αριστεροί" που εχαρήκαν γιατί έφυεν ο Τάσσος τζιαι ήρτεν ο Χριστόφιας. Τζιαι εν ιδεολογικά που εχαρήκαν γιατί ελπίζαν σε πραγματικές αλλαγές που τον πρώτον αριστερόν πρόεδρον στην ιστορίαν. Ειδικά στο κυπριακόν που απέναντι του είσιεν έναν διαλλακτικόν (κατά τα φαινόμενα) τουρκοκύπριον.
      Κάποιαν στιγμήν ο πρόεδρος είσιεν πει ότι η δική του ήταν η πιο άτυχη προεδρία. Τζιαι είσιεν μεγάλην ατυχίαν όντως, προεξαρχούσης της κρίσης του συστήματος. Αλλά που την άλλην η αριστερά, εκτός που την αφύπνισην της για να αντιμετωπιστούν οι αδικίες που έρκουνται για τον απλόν κόσμον, πρέπει να κάμει μιαν σοβαρήν αυτοκριτικήν (τζιαι οϊ απλά να περιχαρακωθεί) για το τι λάθη εγίναν κατά την διακυβέρνηση που της έδωκεν ο κόσμος (τζιαι "δεξιοί", τζιαι "αριστεροί"). Αν το καταφέρει τούτον θα κρατηθεί γερά τζιαι θα ανακάμψει. Αν παραμείνει στα κλισέ (τύπου ΚΚΕ στην Ελλάδα) εννά έσιει πρόβλημαν, κατ' εμέναν, όσο δίκαιον τζιαι να έσιει.

      Διαγραφή
    3. To ΑΚΕΛ εν ο μόνος χώρος που κάμνει αυτοκριτική τζιαι συζητά τα λάθη του. Θέλω σε παρακαλώ να μου υποδείξεις που και πότε έχει γίνει ανάλογη αυτοκριτική, και από ποιον.

      Εν νωρίς, αλλά θα γίνει με τον καιρό η ανάλυση.

      Τελικά, ναι, τι έσιει σημασία, να λαλείς την αλήθκεια ή να κερδίζεις πόντους;

      Σαν χώρος της Αριστεράς, θεωρούμε πλέον, αυτό βλέπω, πως εφτάσαμε στα όρια των υποχωρήσεων τζιαι πως πρέπει να εντείνουμε τη συνειδητοποίηση της ταξικής πάλη, να φτάσει στον κόσμο τούντο μήνυμα.

      Αν τούτο μας κάμνει τα "φτου κακά" των καναλιών τζιαι του κάθε πικραμμένου μικρομεγαλοαστού που εθεώρησε πως ήρτεν η ώρα να τελειώνει επιτέλους με την κομμουνιστική αριστερά, τι να κάμουμε φίλε.

      Διαγραφή