Η εμπειρία μου στο Blogging

Εν αθθυμούμαι πότε ήταν ακριβώς αλλά σίουρα ήταν μετά το 2009 (ο τζοιμισμένος). Είχα πιάσει έναν email για μιαν διαδικτυακήν εφημερίδαν. Εκτός που ειδήσεις της ημέρας, η συγκεκριμένη επρόσφερεν τζιαι τη δυνατότηταν σχολιασμού των άρθρων που έβαλλεν (υπό τύπον blog). Ήταν κάτι τζιαινούρκον για μέναν τζιαι όπως αποδείχτηκεν στην πορείαν, φοβερά εθιστικόν. Εξεκινούσεν η ημέρα τζιαι ετέλειωννεν με τα σχόλια μου σε διάφορα άρθρα, κυρίως πολιτικής φύσεως. Σε κάθε σχόλιον το site εζητούσεν όνομαν, ηλεκτρονικόν ταχυδρομείον τζιαι ιστοσελίδαν, αν υπήρχεν (τα θκιό τελευταία προαιρετικά). Επειδή είχα ήδη κάμει μιαν ιστοσελίδαν δική μου (τζιαι έμεινεν τζιαμέ), εσχολίαζα τζιαι επωνύμως, χωρίς να ξέρω το γιατί, μιας τζιαι οι παραπάνω "τακτικοί" σχολιαστές ήταν ανώνυμοι τζιαι με προσωνύμια τζιαι επορώννουμουν. Έτσι τζιείνοι είχαν καταφύγιον την ανωνυμίαν τζιαι εγώ "παράσημον" το αντίθετον.

Εν πάσει περιπτώσει, σταδιακά έγινα persona non grata τζιει μέσα διότι οι απόψεις μου ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες με τζιείνες των αρθρογράφων αλλά - κυρίως - με τζιείνες άλλων σχολιαστών οι οποίοι απολαμβάνναν υπέρ του δέοντως να μεν στολίζουν με επίθετα. Είχα όμως τζιαι "sympathizers", ή ομοϊδεάτες. Ένας που τούτους ήταν ο παρέας ο Critic. Στην εφημερίδαν, οι σχολιαστές επαρουσιάζουνταν με bold μπλε χρώμαν αν είχαν δηλώσει ιστοσελίδαν. Πατώντας το λεπόν μιαν ημέραν στο όνομαν του Critic, επήα στο blog του. Αποκάλυψις!

Βασικά εντυπωσιάσαν με πολλά τρία πράματα: 1) η συγκεκριμένη σελίδα ήταν αυτοσχέδια αλλά υποστηρίζετουν που συγκεκριμμένο υπόβαθρον (ονόματι blogger) 2) είσιεν πολλύν κόσμον που το εχρησιμοποιούσεν τούτον το περιβάλλον (ενώ εγώ έκαμνα μαύρα μεσάνυχτα) 3) εμπορούσα να κάμω τη δική μου σελίδαν/ blog όπως την ήθελα, με απλές διαδικασίες τζιαι διώντας το δικό μου "στυλ".

Άρκεψα λοιπόν να σχεδιάζω το blog μου. Παράλληλα επήεννα στην offsite για σχολιασμόν, συναπαντώντας ανάμεσα σε άλλους τον Στροβολιώτην, τη Δρακούνα, ακόμα τζιαι τον φίλτατον Άνευ Ορίων (τον οποίον οι "εχθροί" μου στην Offsite είχαν χαρακτηρίσει "φασιστοειδές"). Ενδιαφέρον ότι όταν επρωτοεπισκέφτηκα τον Στροβ, ανακάλυψα τζιαι την εναλλακτικήν επιλογήν για blogging environment (Wordpress) αλλά είχα ήδη σχεδιάσει τον "χώρον" μου τζιαι εβαρκούμουν να αλλάξω. Κάποιαν στιγμήν εβαρέθηκα τες κσιτιμασιές τζιαι αποχώρησα με το κεφάλιν ψηλά για άλλες πολιτείες.

Παράλληλα με τούτα ούλλα είχα εμπλακεί σε επικίνδυνο βαθμόν με το facebook, τόσον με τες συζητήσεις όσον τζιαι με τα παιχνίθκια (λέγε με Mafia Wars). Ευτυχώς εν εκράτησεν πολλά, για κάποιον λόγον ήβρα την εμπειρίαν του blogging πολλά πιο "εθιστικήν" αλλά παράλληλα τζιαι πιο "ορθολογιστικήν". Σήμερα μπορεί να σπαταλήσω ένα λεπτόν στο facebook για κάθε ώραν που τρώω στα blogs του κόσμου. Βέβαια πρέπει να πω ότι το facebook εβοήθησεν να γίνω μέρος της Ομάδας Ελεύθερης Σκέψης (ιστοσελιδα δαμέ) τζιαι κατά συνέπειαν να εμπλακώ τζιαι στην ίδρυσην του ομώνυμου νομικού προσώπου. 

Πρόσφατα, μετά που επίπονες συζητήσεις σε διάφορα blogs με τον συνονόματον τον OSR, είπαμεν να κανονίσουμεν να βρεθούμεν που κοντά, να γνωριστούμεν τζιαι να συζητήσουμεν για τα θέματα που μας απασχολήσαν κατά τζιαιρούς. Ακόμα εν εταίρκασεν αλλά μάλλον θα λάβει χώραν αρχές του Σεπτέμβρη. Εκδήλωσεν ενδιαφέρον τζιαι ο Μπανανιστάνος, ο οποίος με τον OSR έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες κοσμοθεωρίες, τζιαι που εν συνονόματος τόσον με τον Νέον Ελληνοκύπριον τζιαι τον Αντιπολιτευόμενον, άλλους θκιό "εκ διαμέτρου αντίθετους" (πολιτικά) bloggers της κυπριακής σφαίρας. Αν βάλεις τζιαι τον Στροβολιώτην με τον Άνευ φκαίννει μάνι-μάνι μια παρέα πολλά ενδιαφέρουσα για πολιτικοοικονομικήν συζήτησην τζιαι αμπελοφιλοσοφίαν. Έλα όμως που εγώ θα ήθελα σφόδρα να γνωρίσω τζιαι την Μάγισσαν, τζιαι την Δυσδαιμόνα, τζιαι την συντοπίτισσαν της την Λεμέσια, μπορεί να πούμεν τζιαι της Δρακούνας τζιαι της Ωραίας Ελένης, να αλαφρύνει τζιαι να ομορφύνει νάκκον η αντροπαρέα με "αιθέριες υπάρξεις" (χωρίς πονηρκές, είμαστεν παντρεμένοι αδρώποι εξάλλου).

Τζιαι μετά, καλάν ο ACERAS έκοψεν εκτός Κύπρου, ήνταλως διαμπλογκικήν να κάμεις χωρίς τον Critic, τον Invictus, τον Ηλίθιο Αγρινόν, τον άλλον τον Στέλιον τον Παπαλάγκι, τον Νίκο Λαζάρου, τον άλλον Νικόλαν τον Κυριάκου ακόμα τζιαι τον Anti-Christon (αν δεν το θεωρεί "αναξιοπρεπές"). Μπορεί να ξηάννω κάποιους/ κάποιες, εννοείται no worries.

Εννά μου πεις, κάμε μιαν αρχήν, βρέθου με θκιό - τρεις τζιαι θωρούμεν. Εξάλλου μπορεί κάποιοι/ κάποιες να μεν θέλουν "στενές επαφές", να προτιμούν την απόστασην του πληκτρολογίου. Σεβαστόν αλλά εγώ γουστάρω "απομυθοποιήσεις". Για τούτον θα μεριμνήσω να γίνει κάποιαν στιγμήν μια πρώτη "διαμπλογκική" συνεύρεση. Ήδη εσκέφτηκα τζιαι το μέρος. (μπορεί στο μέλλον να γίνει τζιαι σε άλλες πόλεις).

Εν ξέρω αν παρόμοιες "συνευρέσεις" έχουν ξαναγίνει αλλά εν παίζει ρόλον. Προσωπικά ήβρα τούτην την δραστηριότηταν (blogging) έναν ακονιστήριν του μυαλού αλλά τζιαι μιαν έμμεσην διαδικασίαν κοινωνικοποίησης, πολιτικοποίησης τζιαι ανταλλαγής απόψεων επί παντός επιστητού. Μιαν "τριβήν" γνώσης αλλά τζιαι ευχάριστου μυστηρίου. Χτίζεις μιαν προσωπικότηταν παράλληλην με την χειροπιαστήν τζιαι έννεν τυχαίον πως αλλιώς εκφράζεσαι πίσω που το πληκτρολόγιον τζιαι αλλιώς ενώπιος ενωπίω. Χρειάζουνται τζιαι τα θκιό νομίζω. Εξάλλου ήνταλως να πιεις πυρούες ή mojitos με τον άλλον εξ αποστάσεως;

Ώσπου να κανονίσουμεν να τα πούμεν (τζιαι πιούμεν) in the flesh, stay cool and keep rocking!