Εμιλούσαν σήμερα λλίον πριν το μεσημέρι στο ραδιόφωνο ο Καρπετόπουλος με τον Πανούτσο για την 29η Μαϊου τζ̆αι το ότι αφενός για τον "Ελληνισμόν" εν "αποφράδα μέρα", ενώ για τους νεο-οθωμανούς εν μέρα πανηϋρκού. Προ τιμήν του ο Καρπετόπουλος είπεν ότι ο μόνος λόγος που νιώθει ο ίδιος μελαγχολίαν εν το ότι σήμερα θα ήταν ο τελικός του champions league στην Κωνσταντινούπολη (που αλώπως μόνον ο "Ελληνισμός" την λαλεί έτσι πλέον, ούλλοι οι άλλοι "βάρβαροι" λαλούν την "Ισταμπούλ") αλλά, λόγω της πανδημίας, όπως τόσα άλλα, εματαιώθηκεν, τζ̆αι μελετούν τρόπους να γίνει κάπου, κάποτε. Κατά τα άλλα,όπως είπεν, αν ήταν παρόν, μάλλον θα ευχαριστιέτουν τους εορτασμούς των Τούρκων, ως τουρίστας, ασχέτως αν είναι Έλληνας. Τζ̆αι έκλεισεν η κουβέντα με το πόσον βρισίδιν έφαεν όταν έγραψεν κάτι συναφές σε τούτον το πνεύμαν στα κοινωνικά δίκτυα, που τους διαφόρων ειδών ελληνο-χριστιανο-ταλιμπάν.
Που τες πιο τρανταχτές αποδείξεις του πόσον φτιαχτά οικοδομήματα εν το έθνος τζ̆αι η θρησκεία, είναι το πόσα φούμαρα μας ταϊζουν αλλά τζ̆αι το πόσον πρόθυμοι είναι, δυστυχώς, μια τεράστια μερίδα του πληθυσμού σε Ελλάδαν τζ̆αι Κύπρο (κατά προέκτασην, αφού αντιγράφουμεν τους σε πολλά) να τα καταπιεί αμάσητα.
Η λεγόμενη "Βυζαντινή αυτοκρατορία" ουδεμίαν σχέσην είσ̆εν με τον αρχαίον ελληνικόν πολιτισμόν. Οι ίδιοι οι Βυζαντινοί εν αποκαλούσαν τον εαυτόν τους έτσι. Για τον απλούστατον λόγον ότι εθεωρούσαν τους εαυτούς τους συνεχιστές της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Οι "βυζαντινοί" το λοιπόν αποκαλούσαν τους εαυτούς τους "ρωμαίους". Που καμμιάν άποψην, μέχρι τζ̆αι την εξαφάνισην του τελευταίου κομμαθκιού της εν λόγω αυτοκρατορίας, εν ένιωσεν κανένας κάτοικος της ότι εν "Έλληνας". Ακόμα τζ̆αι όσοι εζούσαν στες πάλαι ποτέ περιοχές της "αρχαίας Ελλάδας" δεν θα εδιανοούνταν, λλίον πριν την άλωσην της Κωνσταντινούπολης, να αυτοχαρακτηριστούν ως "Έλληνες". Για τον απλούστατον λόγον ότι για τους (νεο)"Ρωμαίους", που παράλληλα ήταν φανατικά θρησκευόμενοι ορθόδοξοι χριστιανοί, ο όρος "Έλληνας" ήταν ταυτισμένος με τον αρχαίον, "ειδωλολατρικόν" κόσμον (του στυλ, εν κακόν να φιλάς αγάλματα, αλλά εν καλόν να φιλάς κόκκαλα ή ζωγραφισμένον ξύλον).
"Μα καλάν" εννά μου πει κάποιος, "αφού εμιλούσαν Ελληνικά". "Τζ̆αι οι Τρεις ιεράρχες; Οι "προστάτες των ελληνικών γραμμάτων;" εννά με ρωτήσει ένας άλλος. Η απάντηση εν απλή. Το να ανήκεις σε έναν έθνος εν το προδιαγράφει τι γλώσσαν μιλάς. Προδιαγράφει το πρώτιστα ο αυτοπροσδιορισμός. Το να νιώθεις δηλαδή εσύ ο ίδιος ότι ανήκεις στο εν λόγω έθνος. Οι "βυζαντινοί" όπως είπαμεν, εν ενιώθαν "Έλληνες". Μάλιστα, αν μη τι άλλον, ο όρος "Έλληνας" ήταν αρνητικός για λλόου τους. Οι δε τρεις ιεράρχες, σε πολλά σημεία των έργων τους ουσιαστικά ξιτιμάζουν τους Έλληνες, τους οποίους επανειλημμένα συνδέουν οϊ με κάποιον ομοιογενήν εθνικόν σχηματισμόν (που ουδέποτε υπήρξεν στην αρχαίαν Ελλάδαν, που ήταν έναν μωσαϊκόν πόλεων-κρατών παρά μια οντότητα που να μοιάζει με τα σύγχρονα έθνη-κράτη) αλλά με την ειδωλολατρείαν.
Το κατασκεύασμαν που αποκαλούμεν "ελληνο-ορθοδοξία" εν πολλά πρόσφατον. Ουσιαστικά εν προϊόν, τζ̆αι μάλιστα σχετικά καθυστερημένον, της περιόδου μετά την Αναγέννησην τζ̆αι τον Διαφωτισμόν, που ουσιαστικά "εγεννήσαν" ούλλα τα σύγχρονα έθνη τζ̆αι την σχετικήν κοσμοθεωρίαν. Έννεν τυχαίον ότι οι Οθωμανοί εν αναφέρουν ούτε είχαν πουθενά "Έλληνες" στους υπόδουλους πληθυσμούς τους. Είχαν χριστιανούς τζ̆αι "Ρουμ" δηλαδή " Ρωμαίους", στα Τούρκικα. Όταν μια αναδυόμενη αστική τάξη αποφάσισεν ότι ήθελεν το τσιφλίκιν, που σήμερα εν το ελληνικόν κράτος, δικόν της αντί να διά φόρον στον σουλτάνον, έβαλεν μπρος έναν τεράστιον παραμύθιν περί "αρχαίου ελληνικού λαού" που "ζει σκλαβωμένος". Συνεπικουρούμενοι που την, έως τότε φοροεισπράκτοραν του σουλτάνου, ορθόδοξην εκκλησίαν, η οποία ελάμβανεν έτσι έναν πρώτης τάξεως ξέπλυμαν, εστήσαν την απίστευτου θράσους επινόησην της "ελληνορθοδοξίας". Στην οποίαν μέχρι σήμερα πιστεύκουν ακράδαντα οι παραπάνω Έλληνες τζ̆αι Κυπραίοι. Εν πολλά αστείον, αν μεν ήταν τραγικόν, αφού οι τελευταίες αναλαμπές του αρχαίου ελληνικού πνεύματος επατηθήκαν στην λάσπην κάτω που τα πόθκια ταλιμπαν χριστιανών κατά τους πρώτους αιώνες μετά Χριστόν. Μεγάλον μέρος του γνωσιακού πλούτου των αρχαίων Ελλήνων εκάηκεν τζ̆αι εξαφανίστηκεν ως ειδωλολατρικόν μίασμαν, τζ̆αι αν μεν ήταν οι Άραβες να διασώσουν έναν μέρος του, εν αμφίβολον τι θα εμείνισκεν για μας σήμερα, μετά που 1000 χρόνια θεοκρατικού "Βυζαντίου".
Συγχωράτε με λοιπόν αγαπητοί "εν Χριστώ" (sic) Έλληνες αδερφοί αν μεν θρηνώ μαζί σας σήμερα την "αποφράδαν μέραν", που μια έκδοση θεοκρατίας (Ισλάμ) εκατάκτησεν την πρωτεύουσαν μιας άλλης (Χριστιανισμός). Στο κάτω-κάτω, εν τον ίδιον Αβρααμικόν θεόν που λατρεύκουν τζ̆αι οι θκιό, παρέαν με τους Εβραίους. Άσε που εγώ σήμερα εν θωρώ γιατί πρέπει να βάλλω τον "ελληνισμόν" μου πάνω που τον "Κυπριωτισμόν" μου. Τζ̆αι τα θκιό μια χαρά κατασκευάσματα είναι. Θκιαλέω όποιον θέλω, άμα βαρκούμαι να κάμω έναν δικό μου δηλαδή.
Ώσπου να μας περάσει, stay cool and keep rocking!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου