Στρατός, εφεδρεία τζιαι πολιτική ευθιξία

Κατά τζιαιρούς έγραψα για τα χάλια του Κυπριακού Στρατού (της Εθνικής φρουράς καλέ), οπότε να μεν τα ξαναλαλώ. Εν μια κατάσταση "κάθε πέρσι τζιαι καλλύττερα" τζιαι μια -οικονομικώς ομιλούντες -μαύρη τρύπα που δεν αποδίδει τίποτε, ούτε καν ηθικόν τζιαι αυταπάτην στον κόσμον που υποτίθεται προστατεύκει. Έκαμα τζιαι εισηγήσεις για το πως θα εμπορούσαν σαφώς λλιόττεροι πόροι να αποδώσουν πολλά παραπάνω οφέλη εφ'΄ολης της ύλης. Τούτα ούλλα έχοντας εδώ τζιαι τζιαιρόν διαμορφώσει την άποψην ότι ο στρατός εν μια παράνοια τζιαι ότι εν καταθλιπτικόν εν έτει 2019 να χρειάζεται στρατός, αστυνομία τζιαι βία για να επικρατήσει μια στοιχειώδης τάξη τζιαι ασφάλεια σε τούτον τον πλανήτην.

Πάραυτα, ουδέποτε εδιανοήθηκα να παίξω πελλόν τζιαι να προσπαθήσω να ποϋρίσω με κάποιον τρόπον που τες στρατιωτικές μου υποχρεώσεις. Ούτε ως κληρωτός, ούτε ως έφεδρος. Παρόλες τες περιπτώσεις που ένιωσα αφενός μαλάκας βλέποντας την στάσην άλλων συμπολιτών μου τζιαι αφετέρου ότι το να πηέννω στες παρουσιάσεις που με καλούν κάθε χρόνον δεν προσφέρει τίποτε απολύτως, ούτε σε μέναν ούτε στον οργανισμόν που εβαφτίσαμεν "εθνική φρουρά". Για τον απλόν λόγον ότι δεν αποκτούμεν ούτε δράμιν αίσθησης του τι σημαίνει να χρειαστεί να υπακούσεις διαταγές με πειθαρχίαν τζιαι οργάνωσην, να διατηρήσεις μιαν φυσικήν κατάστασην που να σου επιτρέψει στοιχειώδην αντοχήν άμα χρειαστεί,  να ζήσεις τον τρόμον του να βρίσκεσαι υπό εχθρικόν πυρ τζιαι -το κυριόττερον -να βιώσεις την θεωρητικήν πίεσην του να χρειαστεί να σκοτώσεις έναν συνάνθρωπον σου επειδή αν δεν το κάμεις εννά το κάμει τζιείνος. Τρέμω στην ιδέαν να γίνει οτιδήποτε τζιαι να χρειαστεί να πολεμήσουμεν. Θα είμαστεν "βορά των κανονιών" που λαλούν οι Εγγλέζοι. Αλλά εγώ εννά πάω. Διότι έτσι λαλεί ο νόμος της πατρίδας μου. Απλά πράματα.

Για την εφεδρείαν ούλλοι όσοι υπήρξαμεν στρατιώτες ξέρουμεν ότι ενδέχεται να μεν κληθείς επειδή με κάποιον τρόπον έμεινες κάτω που τα ραντάρ τους. Εγώ όταν ήρτα Κύπρον που τες σπουδές μου εν επήα ο ίδιος να τους ενημερώσω. Ήβραν με που τες κοινωνικές ασφαλίσεις που άρχισα ως εργαζόμενος να καταβάλλω πολλά γλήορα, εστείλαν μου κλήσην παρουσίασης, επαρουσιάστηκα ως όφειλα τζιαι που τότε είμαι έφεδρος για 14 χρόνια τζιαι συνεχίζω. Δεν έχω χάσει ούτε μέραν τζιαι έκαμα τζιαι σχολείον υπολοχαγών, λαμβάνοντας τζιαι δεύτερην αστέραν πρόπερσυ. 

Έτσι, όταν έμαθα εχτές ότι ένας -συμπαθέστατος κατά τα άλλα -βουλευτής "έπαιξεν πελλόν" για τες υποχρεώσεις της εφεδρείας του, τζιαι εφκήκεν  να απολογηθεί επικαλούμενος "άγνοιαν του νόμου", αρχικά εγέλασα, διότι το ψέμαν εν προφανές. Εν υπἄρχει Κυπραίος αρσενικός που εν ξέρει για το τι ισχύει με την εφεδρείαν τζιαι για το πως άμα εν σε καλέσουν έννεν επειδή εν τους κάμνεις αλλά επειδή το ηλίθιον τζιαι πεπαλαιωμένον σύστημαν τους κάπου σε εξήασεν. Τζιαι οφείλεις να πάεις εσύ, εφόσον ετέλειωσες που τες υποχρεώσεις σου (π.χ. σπουδές) να παρουσιαστείς. Εκτίμησα μεν την δημόσια του δήλωσην τζιαι αναγνώρισην της παρανομίας που εδιέπραξεν, αλλά έγραψα του ότι τούτα έννεν αρκετά. Για τον απλόν λόγον ότι έννεν ένας απλός πολίτης που έπαιξεν πελλόν αλλά ένας εκλελεγμένος βουλευτής. Ο οποίος οϊ απλά οφείλει να διά το καλόν παράδειγμαν αλλά μετέχει στο ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΝ σώμαν της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πόσον μαλάκας πρέπει να νιώθω εγώ τζιαι ο κάθε ένας που τηρούμεν τον νόμον τζιαι τες υποχρεώσεις μας την στιγμήν που οι νομοθέτες μας παίζουν πελλόν τζιαι φυγοστρατούν; 

Η μόνη ένδειξη αληθινής μετάνοιας θα ήταν φυσικά η παραίτηση του που το ακριβοπληρωμένον τζιαι προνομιούχον αξίωμαν του. Σε χώρες με προηγμένον αίσθημαν ευθιξίας, οι πολιτικοί παραιτούνται υπό σαφώς πιο ανώδυνα πταίσματα που το συγκεκριμένον. Μια τέθκοια κίνηση εκτός που την ειλικρίνειαν του θα του δώσει τζιαι πόντους για την επόμενην φοράν που θα είναι υποψήφιος. Αν μείνει με τες "μετάνοιες", σόρρυ αλλά τίποτε εν αποδεικνύει τζιαι καθόλου εν επανορθώνει.

Ώσπου να αποκτήσουμεν, εμείς τζιαι οι εκλελεγμένοι εκπροσώποι μας, στοιχειώδην ευθιξίαν, stay cool and keep rocking!