Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

Κρεβάθκια που το ΙΚΕΑ


Ορισμένες ιδέες, μέσα στην απλότηταν τους αφενός, αλλά τζιαι το ότι που έναν σημείον τζιαι μετά εν τόσον μέρος της καθημερινότητας μας που τες παίρνουμεν ως δεδομένες, εν πραγματικά "μεγαλειώδεις". Μια που τούτες ήταν τζιαι το να σου διά την ευκαιρίαν ο κατασκευαστής να στήσεις μόνος σου τα έπιπλα σου. 
Εν πολλοί τζιείνοι που γκρινιάζουν όταν έρτει η ώρα να στήσουν έπιπλα του ΙΚΕΑ, αν τζιαι πλέον ούλλοι οι κατασκευαστές έχουν αντιγράψει την ιδέαν. "Εν κουραστικόν" λαλούν ή "εν δύσκολον". "Πρέπει να τα κουβαλήσεις μόνος σου" κλπ. Εν η κλασσική στάση του "ανικανοποίητου", που όσα τζιαι να του δώσεις κάτι εννά εύρει να τον ενοχλήσει. Μιαν γενιάν προηγουμένως (οι γονιοί μας δηλαδή), ο μόνος τρόπος να αγοράσεις έπιπλα ήταν να τα παραγγείλεις, να τα κατασκευάσουν ή να τα εισάξουν τζιαι να σου τα φέρουν στο σπίτι σου μεταφορείς. Ούλλα τούτα μετά που εβδομάδες, ή μήνες. Με τον κίνδυνον να σου σπάσουν ή να σου χτάρουν τα πάντα στη διάβαν τους. Τζιαι φυσικά το κόστος τους ήταν τόσον ψηλόν, σε σχέσην με το μέσον εισόδημαν, που οι γονιοί μας αγοράζαν μιαν φοράν έπιπλα τζιαι μετά ήταν καταδικασμένοι να τα συντηρούν εφ' όρου ζωής. Εν παν να άλλασσεν η μόδα, να εκάθεσουν τζιαι να εβούλιαζες, τζιαμέ ο παλιός καναπές ή το τραπεζάκιν με τα σκαλίσματα, μέσα στες δεκαετίες, σταθερή αξία.
Τωρά, πάεις στο κατάστημαν, βρίσκεις νάμπου γουστάρεις, φορτώνεις το στο αυτοκίνητο, βάλλεις τα με ασφάλειαν όπου θέλεις τζιαι στήνεις τα. Αυθημερόν. Η τιμή τους εν τόσον χαμηλή σε σχέσην με το μέσον εισόδημαν που μπορείς να τα αλλάξεις όποτε θέλεις, είτε σπάσουν είτε ταλαιπωρηθούν, είτε απλά θέλεις μιαν αλλαγήν. Τζιαι η γκάμα των μοντέλων καθώς τζιαι η μόδα τους, κυριολεκτικά ατέλειωτη τζιαι συνεχώς ανανεούμενη.
Άσε που το DIY του πράματος, σε πολλούς έshιει την δικήν του απήχησην. Εν πολλύς κόσμος που γουστάρει να "μαστορέψει" που μόνος του. Τζιαι αν μεν είσαι έτσι τύπος, η εταιρία διά σου την επιλογήν να έρτει άθρωπος να σου τα στήσει. Εν μιτσήν το αυτοκίνητο σου; Φέρνουν σου τα τζιείνοι τα ογκώδη έπιπλα. Η λέξη κλειδίν εν η "επιλογή". Μπορείς να θκιαλέξεις. Παραπάνω τζιαι πιο βολικά.
Εννά μου πεις, "νάμπου έπαθες, έγινες τζιαι συ "καταναλωτής", θιασώτης τους καπιταλιστικού "όργιου"; Βασικά, εν νιώθω να έχω αλλάξει ως άθρωπος, απλά επειδή η αγορά προσφέρει μου παραπάνω επιλογές πλέον. Σαν χαρακτήρας πάντα εξόδευκα βάσει ουσιαστικών αναγκών, με εξαίρεσην κάποια χόμπι (π.χ. computer gaming). Με λλία λόγια, ο καταναλωτισμός, ως αρρωστημένη στάση, εν θα σταματήσει όταν καταπιέσεις το επιχειρηματικόν δαιμόνιον, αλλά όταν καλλιεργήσεις ευσυνείδητους καταναλωτές. 
Κάμνω χάζιν ας πούμεν, κάποιους που κατηγορούν ούλλη μέρα τα Lidl τζιαι το ότι κάποια προϊόντα του εν "αναξιόπιστα". Προσωπικά τα εν λόγω καταστήματα δεν τα θεωρώ πρότυπον "ποιότητας" αλλά εν με εμποδίζει που να τα θεωρήσω ως πρότυπον του λεγόμενου "value for money". Τα λεφτά που διάς πιάννουν τόπον. Φτάνει να είσαι ξεκάθαρος στο τι αναζητάς που το προϊόν που αγοράζεις. Εν μπορεί να αγοράζεις τράπανον στο 1/3 της τιμής του επώνυμου τζιαι να απαιτείς να δουλέψει το ίδιον αξιόπιστα στες ίδιες συνθήκες με το επαγγελματικόν. Εγώ αγόρασα ηλεκτρικήν σκούπαν πριν 6-7 χρόνια τζιαι δουλεύκει ακόμα μια χαρά. Απλά διότι η χρήση που της κάμνω εν για τα κυβικά της. Τα δε τρόφιμα τζιαι είδη νοικοτζυρκού του, όπου εν πιο φτηνά εν το ίδιον καλά τζιαι όπου εν στες ίδιες τιμές εν πιο καλά που τον ανταγωνισμόν. Για τον απλόν λόγον ότι καταφέρνουν την λεγόμενην "οικονομίαν κλίμακας". Άλλον να προμηθεύκεσαι α' ύλες τζιαι προϊόντα σε ποσότητες Χ τζιαι άλλον σε ποσότητες Χ στην τρίτην. Όσον να'ναι, το κόστος σου εν πιο μικρόν, άρα τζιαι οι τιμές σου, στην δεύτερην περίπτωσην. Τζιαι επήεν κάτι στραβά με την συσκευήν που αγόρασες, αλλάσσουν σου την ή διούν σου τα λεφτά σου πίσω, εφόσον πληρείς τους όρους εγγύησης. Αλλά είπαμεν: παραξενιές.
Εχτές που εστήναμεν τα τζιαινούρκα κρεβάθκια των κοπελιών, τα οποία θα έχουν ώστε να ενηλικιωθούν τζιαι να παν όπου εννά παν, απλά εκτίμησα το πόσον εύκολα εκάτσαμεν οι τέσσερις μας, εξεπακκεττάραμεν τα, εστήσαμεν τα τζιαι επήραμεν τα κουθκιά τους για ανακύκλωσην μέσα σε λλίες ώρες. Κουραστικές; Ασφαλώς. Αλλά η χαρά των κοπελιών όταν εσκαρφαλώσαν πάνω priceless. Πριν 13 χρόνια όταν εμπαίναμεν στο σπίτι μας εν είχαμεν έτσι επιλογήν, ούτε σε τιμές, ούτε σε εύρος επιλογών, ούτε σε τόσον μοντέρνον σχεδιασμόν, τζιαι προσωπικά είδα το ως βελτίωση των συνθηκών. Οϊ ως αιτία για παραπάνω γκρίνιαν.
Ώσπου να γκρινιάζουμεν για όσα το αξίζουν πραγματικά, stay cool and keep rocking!

3 σχόλια:

  1. να θυμάσει πάντοτε ότι το low cost comes at a cost.
    τωρά αν εν μόνο οικονομίες κλίμακας , επέτρεψε μου να έχω τες αμφιβολίες μου. Χωρίς να έχουμε τη διαφάνεια των μισθών που πληρώνουν σε δικούς τους και στους υπεργολάβους τους μεν περιμένεις να τους ποθμάσουμεν θέμας

    https://www.youtube.com/watch?v=pKv6RcXa2UI


    αφήνωντας στην άκρη τα πιο πάνω και χωρίς να είμαι και κανένας αξιόλογος καταναλωτής , τα μασκαραλίκκια του λιντλ αποδεικτήκαν καλής ποιότητας και ανθεκτικά.

    το ικεα αν καλό όσον είσαι φοιτητής. φτηνό και στήνεται εύκολα.
    δεν συστείνεται καθόλου για
    - μετακομίσεις. στήστο τζαι άηστο μονότοπα
    - να το υπερφορτώνεις. Αν σου λαλεί 10 κιλά βάρτου 9 - τζαι θκιέβαστες οδηγίες. Μεν θεωρείς απλοικά ότι μα στη βιλβιοθήκη ο κόσμος βάλλει βιβλία γιατί εννα σου πουν read the instructions.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εν τζιαι "ποθαυμάζω" τους φίλε. Απλά κάποτε εν κουραστικόν να ακούεις μόνον γκρίνιαν τζιαι θεωρίες συνομωσίας. Όπως εν κουραστικόν να θεοποιείται το σύστημαν, είτε το τρέχον, είτε τα "επιθυμητά".

      Διαγραφή
  2. Ο παππους μου παντα ελαλεν "δεν ειμαι πλουσιος για να αγοραζω φτηνα", εννοωντας οτι τα φτηνα προιοντα θα θελουν αντικατασταση συντομα. τωρα που εχω δικο μου εισοδημα τζιαι ανεξαρτησια στις αγορες κτλ καταλαβαινω τζιαι τουτο που λαλεις. για συγκεκριμενα πραματα lidl, για αλλα sainsbury's. κλατσες που το primark, σωβρακα που το next. etc.

    ΑπάντησηΔιαγραφή