Φόλα

Εν έshιει χιουμορίστικον κόμικ σήμερα, το θέμαν μας εν της οργής τζιαι της θλίψης.

Εξύπνησε με η Αγάπη πριν φύει για δουλειάν, για να μου αναφέρει την πρωινήν, μακάβριαν ανακάλυψην της. 

"Ο Μασκοφόρος εν μέσα στην αυλή μας, πεθαμένος. Νομίζω πήεννε θάψε τον γιατί εννά στεναχωρηθούν τα μωρά αν τον δουν".

Ο Μασκοφόρος, ή "Μάσκο" όπως τον αποκαλούν τα κοπέλια (αποκαλούσαν πλέον) αποθανατίστηκεν στο εξής βίντεο προ ολίγων ημερών:

Εκατέβηκα στην αυλήν, με το φτυάριν τζιαι τη τσάππαν ανά χείρας, τζιαι όντως ο καημένος ο κάττος ήταν κοντά στην φουντάναν του γρασιθκιού. Το κορμίν του ήταν ήδη σχεδον κοκκαλωμένον, που σημαίνει ότι επέθανεν κάποια στιγμήν εψές. Η κκελλέ του γυρισμένη σε μιαν περίεργην γωνίαν, όπως όταν γυρίζουν να γλύψουν τη ράshιην τους τζιαι θαυμάζεις πόσην ευλυγισίαν έχουν. Μέσα στους πόνους του πρέπει να επροσπάθαν να σιουρκαστεί ο γέρημος, αλλά που. Εγύρισα τον προσεκτικά ψάχνοντας για πληγές τζιαι αίμαν αλλά ήταν καθαρός, πέραν κάποιων υπολειμμάτων σάλιου. Ούτε που μας ελέρωσεν το γρασίδιν, να'ναι καλά όπου επήεν, πάντα βολικός ο μακαρίτης ο Μάσκο.

Όπως τον εκουβάλουν στο απέναντι χωράφιν για ταφήν, αθθυμήθηκα που τον εχαϊδεψα λλίον εχτές το απόγευμαν, τζιαι εθαύμασα ήνταλως άρκεψεν να ττορφαντέυκει η γούνα του, σε σχέσην με το καλοτζιαίριν που ήταν φτανή, τζιαι έφερεν τζαι τραύματα που ερωτοκαυκάες. "Λαλείς να τον εμμάθκιασα;" εσκέφτηκα.

Έσκαψα έναν καλόν λούκκον σε βάθος τζιαι διάμετρον για να ξαπλώσει άνετα, εshέπασα τον καλά τζιαι έβαλα τζιαι λλίες αγκαθκιές που ήταν ξαπόλυτες τζιαμέ γυρόν, άμπα τζιαι πάσιν άλλα ζώα να τον ξεθάψουν. Που ήμουν μιτσής έβαλλα τους τζιαι λουλουδάκια, αν τζιαι σήμερα εν είshεν πουθενά, ενώ είμαι πλέον πολλά κυνικός για έτσι χειρονομίες.

Στα κοπέλια ανακοίνωσα το χωριστά, διότι πρώτα εκατέβηκεν που το δωμάτιον του ο ένας, ο πιο "μουshαμμάς", τουλάχιστον για έτσι θέματα. 

"Ωχ, ο Χάρης ξέρει το;"

"Οϊ ακόμα. Μεν του το πεις, να προγευματίσει πρώτα τζιαι μετά".

Είπα το τζιαι του Χάρη πιο ύστερα, τζιαι εν αντέδρασεν, αν τζιαι το ύφος του έδειχνεν ότι ακόμα εν το εσυνειδητοποίησεν πλήρως.

"Θέλεις να μου πεις κάτι;"

"Οϊ"

"Οκ".

Όπως είπα τζιαι πιο παλιά, εμεγάλωσα με τους κάττους, τζιαι έχουν θκιό μεγάλα καλά: εν ανεξάρτητα ζώα τζιαι εν προλαβαίνεις να συνδεθείς πολλά μαζίν τους, ειδικά όταν τους έshιεις στη γειτονιάν τζιαι οϊ στειρωμένους τζιαι σώκλειστους (κάτι που θεωρώ παντελώς λάθος by the way). Για τον απλόν λόγον ότι πεθανίσκουν σχετικά γλήορα, εν πολλοί οι κίνδυνοι για λλόου τους (αυτοκίνητα, αρρώστιες, άλλοι κάττοι κλπ.). Έτσι η στεναχώρκα του αποχωρισμού, όσον να'ναι μετριάζεται, ειδικά εν συγκρίσει με τους shύλλους, που συνήθως εν πιο ενσωματωμένοι στην οικογένειαν.

Πάραυτα, τζιαι παρά τον κυνισμόν που με διακατέχει, θα ήθελα να προβώ σε μιαν κατάραν προς το κτήνος που έβαλεν το δηλητήριον τζιαι ήβρεν το ο Μάσκο τζιαι εψατζιέφτηκεν: εύχομαι να ανακαλύψουν έναν simulation που να μπορεί να κάμει προσομείωσην του τι επέρασεν τζιείνον το ζώον ώσπου να φκει η ψυshή του, τζιαι συ να είσαι το πειραματόζωον. Πολλές φορές, ώσπου να "στρώσετε", τζιαι η προσομοίωση, τζιαι σου!

Ώσπου να μεν υπάρχουν πιον κτήνη που βάλλουν φόλες, stay cool and keep rocking!