Σεβασμός τζιαι ανοχή

Άλλη μια που τες περιπτώσεις όπου η γλώσσα εν αποδίδει σωστά τες έννοιες. Πόσες φορές ακούμεν την έκφρασην: "Διαφωνώ, αλλά σέβομαι την άποψη σου"; Λάθος τζιαι αντίφαση. Αν διαφωνείς, εξ ορισμού ΔΕΝ "σέβεσαι" την άποψην του. Μπορεί να σέβεσαι το άτομον που τη διατυπώνει, προφανώς οϊ λόγω της συγκεκριμένης άποψης, με την οποίαν διαφωνείς, αλλά για διάφορους άλλους λόγους. Την άποψην του "ανέχεσαι" την. Ούτε το "αποδέχομαι" εν ορθή έκφραση, εν μπορείς να αποδέχεσαι κάτι με το οποίον διαφωνείς. 

Γιατί πρέπει να ανέχεσαι απόψεις με τες οποίες διαφωνείς; Μα προφανώς γιατί υπάρχουν νόμοι, γραμμένοι τζιαι άγραφοι, που σου το επιβάλλουν. Γιατί υπάρχουν έτσι νόμοι; Γιατί, καλώς ή κακώς, ανήκουμεν σε έναν κοινωνικόν σύνολον μέσα στο οποίον επιδιώκουμεν να συνυπάρξουμεν γιατί μας συμφέρει παραπάνω παρά να είμαστεν ο καθένας μόνος του. Η μη ανοχή της "αντίθετης" ή "διαφορετικής" άποψης προφανώς θα οδηγούσεν σε σύγκρουσην τζιαι διατάραξην της "κοινωνικής ειρήνης". Άρα η ανοχή συμφέρει σου παραπάνω που τη σύγκρουση, όμως προφανώς εν σε αναγκάζει να "σεβαστείς" τον άλλον.

Έτσι, ξανά, άλλον το ανέχομαι μιαν άποψην τζιαι άλλον το σέβομαι την. Λόγω χάρην, δεν σέβομαι την άποψην ότι η παράσταση στο αρχαίο θέατρον της Σαλαμίνας συνιστά έμμεσην ή άμεσην αναγνώρισην του ψευδοκράτους, διότι απλά οι θεατρικοί οργανισμοί, δημόσιοι ή ιδιωτικοί, ΔΕΝ είναι πολιτικοί σχηματισμοί τζιαι δεν είναι δουλειά ή αρμοδιότητα τους να "αναγνωρίσουν" πολιτικά οτιδήποτε. Όποιος, όταν του το πεις τούτον, επιμένει στην ανυπόστατην άποψην του, δεν πρόκειται να σεβαστώ την άποψην του διότι εν ανυπόστατη κατ'εμέναν, ασχέτως αν την διατυπώνει "κόσμια" ή "ευγενικά". Κοινώς λαλεί πελλάρες, τζιαι οι πελλάρες είτε ευγενικά είτε αγενώς τες σύρνεις, παραμένουν πελλάρες. Άρα, θα "ανεχτώ" προφανώς να την λαλεί, αλλά θα την καταρρίψω με επιχειρήματα μπας τζιαι συμφωνήσουμεν. Αν δε, λαλεί τζιαι άλλες παρόμοιες πελλάρες παρά τα επιχειρήματα που θα του υποβάλω, τότε προφανώς δεν θα τον σεβαστώ στην ολότηταν του ως άτομον τζιαι αργά ή γλήορα θα σταματήσω να ασχολούμαι τζιαι να ξοδεύκω το χρόνο μου μαζίν του. Αλλά φυσικά δεν θα έχω κανέναν δικαίωμαν να του επιβάλω την άποψη μου, τζιαι θα ανεχτώ να λαλεί τες πελλάρες του, όσον τζιαι να με ενοχλούν.

Εν για τούτον που θεωρώ τζιαι λλίον αντιφατικόν, σε κοινωνίες που θεωρούνται "δημοκρατικές", να φκαίνει νόμος που να λαλεί ότι "απαγορεύεται να έshιεις την τάδε άποψην". Για παράδειγμαν, φκαίνει ένας τύπος τζιαι λαλεί ότι εν πιστεύκει στο "ολοκαύτωμαν" τζιαι ότι ο αριθμός των νεκρών Εβραίων κατά τον Β' Παγκόσμιον πόλεμον εν πολλά πιο μικρός που τζιείνον που αναφέρουν τα επίσημα ιστορικά συγγράμματα. Πόθεν ως πόθεν δικαιούσαι να φκάλεις νόμον που του επιβάλλει να μεν διατυπώνει την συγκεκριμένην άποψην, όσον βλακώδης τζιαι να θεωρείται; Ενώ ας πούμεν, καταπίνεις ότι υπάρχει ουράνιος φιλαράκος που μας προσέχει αλλά στέλλει μας στην κόλασην αν είμαστεν gay; Σαν να τζιαι εν  θκιό μέτρα τζιαι θκιό σταθμά; Που εν η ανοχή σου στην "διαφορετικήν άποψην" τζιαμέ;

Ώσπου να ξεχωρίσουμεν την ανοχήν που τον σεβασμόν, stay cool and keep rocking!

Το πάχος μετράει...

Έshιει τζιαρόν να γράψω τίποτε πικάντικον οπότε αφορμής δοθείσης έδωκα μέσα. Με την Αγάπην προσφάτως ανακαλύψαμεν την ταshινόπιτταν της "διαδικτυακής τηλεόρασης" (να θωρείς δηλαδή τηλεόρασην μέσω internet τζιαι adroid box) τζιαι μια πανδαισία ταινιών τζιαι σειρών εξεδιπλώθηκεν μπροστά μας. Επειδή η Αγάπη έshιει μιαν αδυναμίαν στα reality (ενώ εγώ εν τζιαι...), εδώκαμεν πάνω στην εξής σειράν:

Naked Attraction

Ω ναι! Ο "παίκτης" θκιαλέει κάποιον να πάει ραντεβού, αξιολογώντας τον/ την που κάτω προς τα πάνω. Ενώ είναι όπως τον/ την εγέννησεν η μάνα του/ της. Με τα διάφορα "προσόντα" να αποκαλύπτονται "άφιλτρα". Αντέξαμεν να δούμεν θκιό επεισόδια πριν διερωτηθούμεν "μα νάμπουν τούτα που εκάτσαμεν τζιαι θωρούμεν σιόρ;". Στο πρώτον είshεν μιαν straight κοπέλαν που εθκιάλεξεν άντραν τζιαι στο δεύτερον μιαν bisexual γυναίκαν που τελικά εθκιάλεξεν γυναίκαν. Too "προχώ" για τα γούστα μας για παραπάνω επεισόδια αλλά είχαν χάζιν τα συγκεκριμένα θκιό. Άσε που τα υποψήφια άτομα εν ήταν μοντέλα θκιαλεμένα, χωρίς ατέλειες, αλλά απλοί καθημερινοί αθρώποι, με τα παχάκια, τες τρίshες, τες ελιές τους κλπ. 

Που τα ενδιαφέροντα της συγκεκριμένης εκπομπής, ήταν η παράθεση, σε ανύποπτες φάσεις τζιαι ανάλογα με το στάδιον επιλογής, διαφόρων "βιολογικών" τζιαι "ανατομικών" πληροφοριών, όπως π.χ. ποια η συνεισφορά του ηβικού τριχώματος στην ερωτική διέγερσην του άντρα, πως ο "συμμετρικός τύπος" προσώπου προσελκύει παραπάνω τες γυναίκες τζιαι φυσικά, αφού όπως είπαμεν, η παρουσίαση των υποψηφίων εγίνετουν που τα κάτω προς τα πάνω, πως αντιμετωπίζεται που τα άτομα όλων των φύλων το θέμαν των διαστάσεων του πέους.

Η "επιμόρφωση" λοιπόν, στο συγκεκριμένον "καυτόν" θέμαν ήταν αρκετά λακωνική τζιαι ξεκάθαρη: οι γυναίκες θεωρούν πολλά πιο μικρόν το "μέσο" μέγεθος από ότι οι άντρες. Επίσης, για τες γυναίκες δεν παίζει ρόλον το μάκρος, διότι αφενός τα αισθητήρια όργανα που υποβοηθούν τον οργασμόν είναι στην είσοδον του κόλπου, τζιαι αφετέρου διότι ενδεχόμενο μεγάλο μήκος προκαλεί, πολλές φορές, ανεπιθύμητες τριβές. Αντίθετα, το πάχος του πέους εν πιο σημαντικόν, αφού εν πιο ικανόν να προκαλέσει πίεσην στην είσοδον του κόλπου τζιαι να υποβοηθήσει τον οργασμόν, εφόσον φυσικά γίνουνται τζιαι τα υπόλοιπα σωστά (you know what I mean).

Άρα, τωρά εκαταλάβετε τον τίτλον τζιαι το νόημαν του: η έκφραση "το μέγεθος μετράει" μπορεί να αντικατασταθεί με "το πάχος μετράει". Αν τον έshετε κοντόν μεν αλλά παshήν δε, είσαστεν σε καλόν δρόμον.

Κλείω με έναν σχετικόν ανέκδοτον, το οποίον αθθυμήθηκα καθώς επληκτρολογούσα την τελευταίαν παράγραφον:

Πάει μια γυναίκα σε έναν περίεργον κτίριον όπου κάθε όροφος υποτίθεται ότι εφιλοξενούσεν άντρες βάσει διαστάσεων του πέους τους. Στον 1ον όροφον η πινακίδα έγραφεν "κοντόν τζιαι λεπτόν" οπότε φυσικά η ηρωίδα μας επήεν στο 2ον. Η πινακίδα τζιαμέ έγραφεν "κοντόν τζιαι χοντρόν" τζιαι φυσικά η κοπέλα έπρεπεν να τσιεκκάρει πιο ψηλά. Στον 3ον έγραφεν "μακρύν τζιαι λεπτόν" τζιαι στον 4ον - you guessed it - "χοντρόν τζιαι μακρύν". 

"Δαμέ είμαστεν" λαλεί που μέσα της η κοπελιά, αλλά μετά προσέχει ότι το ασανσέρ πάει τζιαι πιο πάνω. Η περιέργεια της γίνεται ακατανίκητη τζιαι αποφασίζει να πάει πιο ψηλά. Στον 5ον όροφον αντικρύζει άλλην μιαν πινακίδαν που γράφει το εξής: "Στον όροφο αυτό δεν μένει κανείς. Ο όροφος αυτός δημιουργήθηκε για να αποδείξει ότι εσείς οι γυναίκες δεν ικανοποιείστε με τίποτε!".

Ώσπου να ικανοποιηθούν οι γυναίκες, stay cool and keep rocking!

Φόλα

Εν έshιει χιουμορίστικον κόμικ σήμερα, το θέμαν μας εν της οργής τζιαι της θλίψης.

Εξύπνησε με η Αγάπη πριν φύει για δουλειάν, για να μου αναφέρει την πρωινήν, μακάβριαν ανακάλυψην της. 

"Ο Μασκοφόρος εν μέσα στην αυλή μας, πεθαμένος. Νομίζω πήεννε θάψε τον γιατί εννά στεναχωρηθούν τα μωρά αν τον δουν".

Ο Μασκοφόρος, ή "Μάσκο" όπως τον αποκαλούν τα κοπέλια (αποκαλούσαν πλέον) αποθανατίστηκεν στο εξής βίντεο προ ολίγων ημερών:

Εκατέβηκα στην αυλήν, με το φτυάριν τζιαι τη τσάππαν ανά χείρας, τζιαι όντως ο καημένος ο κάττος ήταν κοντά στην φουντάναν του γρασιθκιού. Το κορμίν του ήταν ήδη σχεδον κοκκαλωμένον, που σημαίνει ότι επέθανεν κάποια στιγμήν εψές. Η κκελλέ του γυρισμένη σε μιαν περίεργην γωνίαν, όπως όταν γυρίζουν να γλύψουν τη ράshιην τους τζιαι θαυμάζεις πόσην ευλυγισίαν έχουν. Μέσα στους πόνους του πρέπει να επροσπάθαν να σιουρκαστεί ο γέρημος, αλλά που. Εγύρισα τον προσεκτικά ψάχνοντας για πληγές τζιαι αίμαν αλλά ήταν καθαρός, πέραν κάποιων υπολειμμάτων σάλιου. Ούτε που μας ελέρωσεν το γρασίδιν, να'ναι καλά όπου επήεν, πάντα βολικός ο μακαρίτης ο Μάσκο.

Όπως τον εκουβάλουν στο απέναντι χωράφιν για ταφήν, αθθυμήθηκα που τον εχαϊδεψα λλίον εχτές το απόγευμαν, τζιαι εθαύμασα ήνταλως άρκεψεν να ττορφαντέυκει η γούνα του, σε σχέσην με το καλοτζιαίριν που ήταν φτανή, τζιαι έφερεν τζαι τραύματα που ερωτοκαυκάες. "Λαλείς να τον εμμάθκιασα;" εσκέφτηκα.

Έσκαψα έναν καλόν λούκκον σε βάθος τζιαι διάμετρον για να ξαπλώσει άνετα, εshέπασα τον καλά τζιαι έβαλα τζιαι λλίες αγκαθκιές που ήταν ξαπόλυτες τζιαμέ γυρόν, άμπα τζιαι πάσιν άλλα ζώα να τον ξεθάψουν. Που ήμουν μιτσής έβαλλα τους τζιαι λουλουδάκια, αν τζιαι σήμερα εν είshεν πουθενά, ενώ είμαι πλέον πολλά κυνικός για έτσι χειρονομίες.

Στα κοπέλια ανακοίνωσα το χωριστά, διότι πρώτα εκατέβηκεν που το δωμάτιον του ο ένας, ο πιο "μουshαμμάς", τουλάχιστον για έτσι θέματα. 

"Ωχ, ο Χάρης ξέρει το;"

"Οϊ ακόμα. Μεν του το πεις, να προγευματίσει πρώτα τζιαι μετά".

Είπα το τζιαι του Χάρη πιο ύστερα, τζιαι εν αντέδρασεν, αν τζιαι το ύφος του έδειχνεν ότι ακόμα εν το εσυνειδητοποίησεν πλήρως.

"Θέλεις να μου πεις κάτι;"

"Οϊ"

"Οκ".

Όπως είπα τζιαι πιο παλιά, εμεγάλωσα με τους κάττους, τζιαι έχουν θκιό μεγάλα καλά: εν ανεξάρτητα ζώα τζιαι εν προλαβαίνεις να συνδεθείς πολλά μαζίν τους, ειδικά όταν τους έshιεις στη γειτονιάν τζιαι οϊ στειρωμένους τζιαι σώκλειστους (κάτι που θεωρώ παντελώς λάθος by the way). Για τον απλόν λόγον ότι πεθανίσκουν σχετικά γλήορα, εν πολλοί οι κίνδυνοι για λλόου τους (αυτοκίνητα, αρρώστιες, άλλοι κάττοι κλπ.). Έτσι η στεναχώρκα του αποχωρισμού, όσον να'ναι μετριάζεται, ειδικά εν συγκρίσει με τους shύλλους, που συνήθως εν πιο ενσωματωμένοι στην οικογένειαν.

Πάραυτα, τζιαι παρά τον κυνισμόν που με διακατέχει, θα ήθελα να προβώ σε μιαν κατάραν προς το κτήνος που έβαλεν το δηλητήριον τζιαι ήβρεν το ο Μάσκο τζιαι εψατζιέφτηκεν: εύχομαι να ανακαλύψουν έναν simulation που να μπορεί να κάμει προσομείωσην του τι επέρασεν τζιείνον το ζώον ώσπου να φκει η ψυshή του, τζιαι συ να είσαι το πειραματόζωον. Πολλές φορές, ώσπου να "στρώσετε", τζιαι η προσομοίωση, τζιαι σου!

Ώσπου να μεν υπάρχουν πιον κτήνη που βάλλουν φόλες, stay cool and keep rocking!