Πάει τζιαι το Euro. Μακάρι να εν καλά, επέρασεν ένας μήνας αρκετά ευχάριστα, εκάλυψεν τζιαι το κενό ώσπου να αρκέψουν τα πρωταθλήματα τον Αύγουστον.
Βασικά φκαίννει έναν κύριον συμπέρασμαν που τη συγκεκριμένη διοργάνωσην: εν υπάρχουν πλέον "μεγάλες ομάδες", τζιαι τούτον οφείλεται κυρίως στο ότι σιγά-σιγά εξαφανίζονται οι λεγόμενοι "μεγάλοι παίκτες". Άμα οι πρωτάρες Ισλανδία τζιαι Ουαλλία φτάνουν η μια στους "8" τζιαι η άλλη στους "4" καταλαβαίνεις ότι ούλλοι πλέον δικαιούνται να ελπίζουν. Έδειξεν το η Ελλάδα το 2004 τζιαι αρκετά πιο νωρίς η Δανία το 1992. Θκιό ομάδες που εν επροκριθήκαν καν στα τελικά. Όπως τζιαι η Ολλανδία, που πραγματικά έλειψεν μας εμάς τους "ποδοσφαιρόφιλους".
Ουσιαστικά σήμερα υπάρχουν μόνον θκιό αθρώποι στον πλανήτην που μπορείς ακόμα να τους χαρακτηρίσεις "μεγάλους": ο Κριστιάνο Ρονάλντο της Ρεάλ Μαδρίτης (τζιαι πρωταθλητής Ευρώπης πλέον με την χώραν του την Πορτογαλίαν) τζιαι ο Λιονέλ Μέσι της Μπαρτσελόνα (τζιαι της εθνικής Αργεντινής, με την οποίαν εξελίσσεται σε loser, αφού έχασεν τόσον τον τελικόν του Μουντιάλ του 2014 όσον τζιαι τον πρόσφατον τελικόν του Κόπα Αμέρικα). Τζιαι οι θκιό έχουν τους φανατικούς οπαδούς τους τζιαι φυσικά, όπως παλιά ο Μαραντόνα με τον Πελέ, αποτελούν εστίαν αντιπαράθεσης για το ποιος εν ο καλλίττερος.
Ο Μέσι εν εύκολον να τον συμπαθήσεις, εν χαμηλών τόνων, καθόλου ναρκισσιστής (όντας κοντός αφενός τζιαι αδιάφορος εμφανισιακά αφετέρου), οικογενειάρχης, αθλητοπρεπής τζιαι γενικά "νούσιμος¨, τζι'ας τον επιάσαν να φοροδιαφεύγει. Σκοράρει με ούλλους τους τρόπους τζιαι υπό ούλλες τες συνθήκες τζιαι θαυμάζω πραγματικά την επιτάχυνσην, την τρίπλαν, την ομαδικότηταν τζιαι τα απίστευτα στημένα του.
Ο Ρονάλντο εν το κλασσικόν παράδειγμαν αθρώπου που είτε θα τον λατρεύεις είτε θα τον μισείς, τζιαι ομιλώ για τον αντρικόν πληθυσμόν, καθώς αμφιβάλλω αν υπάρχει γυναίκα που εν ειλικρινής όταν διατυπώνει αρνητικά συναισθήματα για λλόου του. Παραδόξως εγώ ούτε τον λατρεύκω ούτε τον μισώ, αν τζιαι ομολογώ ότι εν μέρει ζηλεύκω τον, κυρίως για το σώμαν του τζιαι για τα ριάλια που έshιει συνάξει, θκιό αγαθά που του επιτρέπουν να ζει στη χλιδήν τζιαι να αλλάσσει τες ωραίες γυναίκες όπως τα πουκάμισα. Παράλληλα, αρέσκει μου το "σκατόποδον" του τζιαι το χάρισμαν του στο σπριντ τζιαι τες στημένες φάσεις. Αντιπαθώ τον βεντεττισμόν του (ώρες-ώρες) τζιαι την αλαζονείαν που δείχνει όταν περιγράφει τον εαυτόν του.
Εψές ο Ρονάλντο έφυεν πρόωρα που τον τελικόν λόγω τραυματισμού τζιαι πολλοί εσπεύσαν να τον περιπαίξουν για τα δάκρυα που - για άλλη μια φοράν - ετρέξαν που τα μμάθκια του όταν εκατάλαβεν ότι εν θα εμπορούσεν να βοηθήσει την ομάδαν του. Στη συνέχειαν, χάρη τζιαι στην προπονητικήν μαεστρίαν του εξαιρετικά συμπαθούς Σάντος, οι συμπαίκτες του εφροντίσαν να τον αναπληρώσουν με το παραπάνω τζιαι να πετύχουν μιαν επικήν κατάκτησην του τροπαίου, για πρώτη φοράν στην ιστορίαν της εθνικής τους. Στες εφημερίδες σήμερα, εντόπισα ένα βίντεο, όπου ο Ρονάλντο αγκαλιάζει τον προπονητήν που τον ανέδειξεν, τον Άλεξ Φέργκιουσον της Γιουνάϊτετ, σε μιαν σκηνήν που κάποιοι επαρομοιώσαν με τζείνην ενός πατέρα με το γιον του. Ωραία στιγμή που δείχνει ότι όσον "ρομπότ" τζιαι να μοιάζει ο παίκτης, έshιει τζιαι τζιείνος τες ευαισθησίες του τζιαι ξέρει να εκτιμά κάποια πράματα:
Ο Φέργκιουσον συγχαίρει τον Ρονάλντο για την κατάκτηση του Euro 2016
Ο Φέργκιουσον συγχαίρει τον Ρονάλντο για την κατάκτηση του Euro 2016
Εν δείχνουν τα πράματα ότι θα έχουμεν τα επόμενα χρόνια διαδόχους του Ρονάλντο τζιαι του Μέσι, τζιαι το ποδόσφαιρον θα γίνεται συνέχεια ούλλον τζιαι πιο πολλά έναν άθλημαν που θα βασίζεται παραπάνω στην τακτικήν τζιαι τη φυσικήν κατάστασην παρά στο χάρισμαν των παικτών. Μπορεί αφενός τούτον να διά ελπίδαν τζιαι σε "μικρούς" να ονειρεύκουνται μεγαλεία, αλλά φοούμαι ότι θα το καταστήσει φοβερά πιο ανιαρόν ως θέαμαν. Μακάρι να διαψευστώ τζιαι να έχουμεν νέους "μεγάλους παίκτες" στο εγγύς μέλλον.
Ώσπου να έρτει το μουντιάλ, stay cool and keep rocking!
Βλέπω στο σχολείο τους καθρέφτες του Ρονάλντο, τα κοπελλούθκια. Άμα δεις πώς διαμαρτύρουνται άμα τους κάμουν φάουλ, σφαδάζουν που πόνο τζαι το επόμενο λεπτό εν άππαροι, εν πασάρουν κανενός για να βάλουν γκολ μόνοι τους, πανηγυρίζουν άμα το βάλουν με γκριμάτσες τζαι όχι με χαμόγελα. Ξέρεις ποιοι λατρεύουν τον Ρονάλντο, ξέρεις ότι η μάππα αμερικανοποιήθηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρηκα που νίκησαν χωρίς τον Ρονάνλτο αλλά ενοχλήθηκα που τη συμπεριφορά του δίπλα που τον προπονητή, πάντα στο προσκήνιο. Και ο σκηνοθέτης να του κάμνει το χατίρι!
Ναι η μόστρα του δίπλα που το Σάντος ήταν too much ακόμα τζιαι για λλόου του. Αλλά πρέπει να τον θωρούμεν ολιστικά Νικ. Ας πούμεν, σε αντίθεσην με τον Μαραντόνα τζιαι τον Πελέ ας πούμεν, που επαντρεύκουνταν τζιαι μετά εκερατώναν τες συζύγους τους όποτε εβρίσκαν ευκαιρίαν, ο Ρονάλντο ήβρεν μιαν παρένθετην μάναν, έκαμεν το κοπελλούϊν του τζιαι μετά εσυνέχισεν εργένης, διότι ήξερεν προφανώς ότι εν κάμνει να μείνει με μιαν σύντροφον. Λαλούν ότι κλαίει αλλά ούλλοι οι μεγάλοι παίκτες εκλάψαν κατά τζιαιρούς, εν ξέρω γιατί το να κλαίει κάποιος έχουμεν το καταφτύσιμον.
ΔιαγραφήΟ ήρωας του αγώνα με τη Γαλλίαν ήταν ο πορτάρης, ο οποίος ο γέρημος φαίνεται άθρωπος σεμνός, εν τον άκουσα πουθενά να φκει να παινευτεί ότι χωρίς τες αποκρούσεις του ήταν να πιάσει αγγούριν η Πορτογαλλία. Αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς, τον κόσμον στο γήπεδον εν τον φέρνουν οι πορτάρηες ή τα δρεπάνια-αμυντικοί όπως ο Πέπε, αλλά οι Ρονάλντοι τζιαι οι Μέσσιες. Τζιαι εν τούτους που θέλουν να μιμηθούν οι παραπάνω πιτσιρικκάες. Έτσι ήταν πάντα τζιαι εν αλλάσσει.
σε ποιες εφημεριδες εισιε βιντεο ολαν; στον ημερησιο προφητη; :p
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, συμμεριζομαι την αποψη σου για τους δυο αλλα εν τελει, φκαινουν στην επφανεια δημοσιευματα για φιλανθρωπιες τζιαι ευαισθησιες του Ροναλντο αναμεσα σε χλιδατες διακοπες με καλλονες, ενω για τον Μεσι θωρουμεν τον να υποκυπτει στα κομπλεξ (τατουαζ, βαμμενο ξανθο μαλλι τωρα κτλ)
εν ειμαι ιδιαιτερα ποδοσφαιροφιλος οποταν μελετω τους ανθρωπους δαμε.
ελυπηθηκα τον τζιαι λλιον που εχασε την ευκαιρια συμμετοχης με τη χωρα του (ενω ο Μεσι επροτιμησε να παραιτηθει που την εθνικη παρα να συνεχισει να χανει)