Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

Τιμούρ


Ήταν χαρκούμαι αρχές της δεκαετίας του '90, όταν σε μιαν συνάντηση με συγγενείς, ο ξάδερφος ο Ηλίας, ποδοσφαιριστής ο ίδιος τότε της Ανόρθωσης τζιαι μετά του Ολυμπιακού Λευκωσίας, εμίλησε μου για κάποιον νεαρό Γεωργιανό παίκτη που έφκαλλεν μμάθκια. 
"Τούτος" λαλεί μου ο Ηλίας "εν μεινίσκει Κύπρο,να μου το θθυμηθείς, εν πολλά παικταράς για να μείνει δακάτω".
Ήταν τότε τα λεγόμενα "πέτρινα χρόνια", που εξιστόρησα σε μιαν που τες παλιές μου αναρτήσεις (Η δυστυχία του να είσαι Ανορθωσιάτης), όταν εθωρούσαμεν τους τίτλους με τα κυάλια τζιαι οι χαρές επεριορίζουνταν σε καμμιάν νίκην επί των "αιωνίων". 
Ο Τιμούρ Κετσπάγια ήρτεν στην Ανόρθωσην κοπελλούϊν τζιαι εξεδίπλωσεν όντως το ταλέντον που εδιάγνωσεν το ανίψιην. Τα επόμενα 3-4 χρόνια που έμεινεν πριν μεταγραφεί στην Άεκ Αθηνών έκαμεν, μαζίν με άλλους παίκτες όπως ο Κοστόφ, ο Ομπίκου τζιαι ο Κόκιτς, την Ανόρθωσην πραγματικήν διεκδικήτριαν τίτλου, τζιαι σταθερήν συμμέτοχον στα Ευρωπαϊκά κύπελλα. Εν εστάθηκεν τυχερός να πανηγυρίσει τίτλον πριν φύει, ακόμα αθθυμούμαι το τελευταίον του παιχνίδιν με την ΕΠΑ στο "Παπαδόπουλος", όπου μας εξέρανεν το γκολ του Σπόλιαριτς εναντίον της Ομόνοιας ενώ είχαμεν μπει να πανηγυρίσουμεν το πρώτον πρωτάθλημαν μετά που δεκαετίες ξηρασίας. Την χρονιάν μετά που έφυεν επιάσαμεν το, τζιαι άρχισεν τότε η χρυσή δεκαετία που εκράτησεν ως τες αρχές του 2000.
Εγώ είχα φύει για σπουδές τζιαι επαρακολουθούσα την πρόοδον του Τιμούρ στην ΆΕΚ, όπου επίσης εδιέπρεψεν τα χρόνια που έπαιξεν τζιαμέ, κερδίζοντας τζιαι κύπελλον αν αθθυμούμαι καλά. Μετά αγόρασεν τον η Νιούκαστλ τζιαι κάπου τζιαμέ άρχισα να χάνω τα ίχνη του.
Λλίον πριν στραφώ Κύπρον το 2003, ο Τιμούρ επέστρεψεν στην Ανόρθωσην ως παίκτης-προπονητής. Τα μεγαλεία της περιόδου 1994-2000 είχαν ξεθωρκάσει, τζιαι η ομάδα εκινδύνευεν σοβαρά μέχρι τζιαι με διαβάθμισην λόγω χρεών. Η έλευση του Τιμούρ, μαζίν με τον Αντρέαν Παντελήν τότε, εφαίνετουν ανεπαρκής να βελτιώσει τα πράματα.
Τζιαι όμως, την επόμενη χρονιάν, ο Τιμούρ μαζί με τον Παντελή εστήσαν μιαν ομάδαν που πραγματικά εθθύμιζεν την κυρίαρχην ομάδαν της περασμένης δεκαετίας. Με τον Βόουτερ τζιαι τον Κινκλάτζε, καθώς τζιαι τους Ελλαδίτες Φρούσον τζιαι Πουρσαϊτίδην, εχάζευκες πραγματικά μάππαν δημιουργικήν, με πολλά γκολ. Επιάσαμεν το πρωτάθλημαν ανέλπιστα, αφού τίποτε την προηγούμενην χρονιάν εν το επροδίκαζεν.
Τα επόμενα 4 χρόνια με τον Τιμούρ ως παίκτην-προπονητήν, η ομάδα εκατέκτησεν θκιό πρωταθλήματα, ένα κύπελλον τζιαι ένα σούπερ-καπ, συμπεριλαμβανομένου ενός double τζιαι μιας αήττητης πορείας την περίοδον 2007-2008. Τζιαι φυσικά, ο Τιμούρ έγινεν ο πρώτος προπονητής που οδήγησεν Κυπριακήν ομάδαν στους ομίλους του Champions League. Κάτι που άνοιξεν τροπον τινά το δρόμον τζιαι στες επόμενες παρουσίες Κυπριακών ομάδων σε ομίλους πανευρωπαϊκών διοργανώσεων (Αποέλ, Απόλλων, Άεκ Λάρνακας, Αέλ). Αλλά πρώτη ήταν η Ανόρθωση, τζιαι τούτον εν ξεχνιέται.
Σε τούτην την περίοδον, που σημειώστε η ομάδα έμεινεν τζιαι μιαν χρονιάν εκτός Ευρώπης, οι γνωστοί ειδήμονες, κάφροι οπαδοί εκάμναν μονίμως κριτικήν όποτε έρκουνταν αποτυχίες, ενώ εκρύφκαν όποτε η ομάδα επετύγχανεν. Ορισμένοι, ακόμα τζιαι τη χρονιάν που η ομάδα ετερμάτισεν πρώτη, αήττητη τζιαι με double, εβρίσκαν να λαλούν ότι "επαίζαμεν πολλά αμυντικά" τζιαι ότι "εν εδέρναμεν στα ντέρπυ". Τούτοι οι ίδιοι αθρώποι ερίχναν τα πεντακοσιάρικα εχτές στον Τιμούρ, όταν ήρτεν σαν αντίπαλος στο "Παπαδόπουλος".
Όταν μετά τα γνωστά σκάνδαλα απομακρύνθηκεν τόσον ο Τιμούρ όσον τζιαι ο Παντελή, ορισμένοι ενομίσαν ότι τα πράματα ήταν να "σάσουν". Αποτέλεσμαν η περίοδος "ξηρασίας" που διάγουμεν, η οποία κρατά αισίως που τότε, δηλαδή 8 ολόκληρα χρόνια. Η αίγλη των αήττητων πρωταθλημάτων τζιαι των ομίλων του Champions League εν παρελθόν τζιαι οι τωρινοί διοικούντες, ότι χτίζουν με σωστές επιλογές (π.χ. πρόσληψη τζιαι στήριξη ενός νηφάλιου τζιαι εργατικού προπονητή όπως ο Πάους, που όμως εν άρεσκεν στους κάφρους) χαλούν το για να ικανοποιήσουν μιαν μικρήν μερίδαν φανατικών που το μόνον που ξέρουν είναι να στριγκλίζουν τζιαι να φακκούν τύμπανα, αλλά εν έχουν το νου να εκτιμήσουν όσους προσφέρουν πραγματικά στην ομάδα.
Εγώ κλείοντας, θέλω να πω ότι τον Τιμούρ θεωρώ τον μεν δύσκολον άθρωπον, που λαλεί κουβέντες παραπάνω τζιαι ενίοτε μπορεί να φαίνεται αναίσθητος, αλλά που την άλλην νιώθω τον ακόμα σαν τζιείνον το 19χρονον ταλαντούχον κοπελλούϊν που ήρτεν που τον Καύκασον για να μας κάμει πάλε χαρούμενους, αλλά τζιαι τζιείνον τον βετεράνον των Ευρωπαϊκών γηπέδων που ενώ εμπορούσεν να αράξει στες δάφνες του ήρτεν πίσω τζιαι εξανάστησεν την ομάδαν πρωταγωνίστριαν τζιαι πρωτοπόρον.
Εχτές, εκατάλαβα τον να στεναχωρκέται, τζιαι αν μεν επονούσεν κατά βάθος την Ανόρθωσην έθθα τον επιάνναν οι καφρίλες του καθενός. Αλλά πρέπει να ξέρει ότι ο πολλύς ο κόσμος ο Ανορθωσιάτης εκτιμά τον τζιαι θέλει τον μιαν ημέραν πίσω στες τάξεις της ομάδας τζιαι ότι έγινεν ενδιάμεσα περασμένα ξεχασμένα.
Ώσπου να έρτει πίσω στο σπίτι του ο Τιμούρ, stay cool and keep rocking!

5 σχόλια:

  1. Είπες το τζαι μόνος σου. Και είναι ακριβώς όπως μας περιγράφω και εγώ. Κάφροι. Αχάριστοι, ανικανοποίητοι, που το μόνο που ξέρουμε είναι να χτυπούμε, να φωνάζουμε και να κρίνουμε τους άλλους. Κάφροι. Και αυτή η συμπεριφορά, δεν περιορίζεται μόνο στους οπαδούς της Ανόρθωσης, ή, στο κυπριακό ποδόσφαιρο (λέμε τώρα γιατί μόνο ποδόσφαιρο δεν είναι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με τον Ηλία είμαστε φίλοι παιδικοί, εμεγαλώσαμε μαζί, πρόσφυγες, στην Επισκοπή Λεμεσού. Έπαιξε πρώτη ομάδα μαθητής ακόμα λυκείου. Νομίζω έπαιξε τζαι Δόξα προς το τέλος της καριέρας του.

    Οκ. Η πορεία της Ανόρθωσης της δεκαετία του 90' δεν χαρακτηρίζεται νομίζω τόσο από τους ποδοσφαιριστές της, όσο από την ηγεσία της και τις μεθόδους που ακολούθησε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άτε ρε ήνταλως τζιαι εν το επήραμεν είδησην το Episkopi link? Ο Ηλίας ήταν τούτον που λαλούμεν "ανίψιην-ίνδαλμαν", ούλλοι οι πιο μιτσιοί ξαδέρφοι είχαμεν τον "αρχηγόν". Η δε Επισκοπή για μέναν εν γεμάτη όμορφες αναμνήσεις.
      Κοίτα, έθθα διαφωνήσω ότι η περίοδος 1994-2000 εν ήταν οτύτον που λέμεν "κρύσταλλον", εξάλλου εν για τον Κίκην που μιλούμεν. Που την άλλην όμως εγώ θεωρώ ότι η ομάδα εκτίστηκεν που τα τέλη των 80's τζιαι πριν την περίοδον της "παντοδυναμίας" της έχασεν 4-5 τίτλους στο τσακ. Επίσης, εβασίστηκεν σε μιαν έδραν δικήν της τζιαι έκτισεν σταδιακά τζιαι έναν κορμόν παικτών που ήταν είτε γέννημαν-θρέμμαν είτε εγοραστήκαν που μιτσιοί. Στο κάτω-κάτω, αν έshιει μιαν γοητείαν η μάππα εν το ότι ούτε τα ριάλια ούτε το παρασκήνιον εν αρκετά για να πετύχεις άμα εν έshιεις τζιαι παίκτες/ προπονητήν νικητές...

      Διαγραφή