Η απατηλή διαδικτυακή "περσόνα"

Εψές, κατόπιν συνεννόησης μέσω facebook, εκανονίσαμεν συνάντησην γνωριμίας (μεταξύ τυρού και αχλαδίου) με "διαδικτυακούς γνωστούς" σε ταβέρναν της πρωτεύουσας. Εν υπήρχεν ατζιέντα για τη συνάντηση, που είshιεν το νόημαν μιας πρώτης επαφής τζιαι ανταλλαγής απόψεων για πολιτικο-κοινωνικο-υπαρξιακά ζητήματα, ανάμεσα σε άτομα που έχουμεν μεν "επαφήν" στο ίντερνετ αλλά εν είχαμεν στο παρελθόν ποττέ ευκαιρίαν να τα πούμεν "δια ζώσης".

Είμαι εξ εκείνων που θεωρούν ότι εν φοβερά λειψόν τζιαι απατηλόν να διαμορφώνεις ολοκληρωμένην άποψην για έναν άθρωπον μόνον που τα νταραβέρκα που έshιεις μαζίν του στα λεγόμενα "κοινωνικά δίκτυα" τζιαι αλλού. Καθένας μας, μέσα που τη "συμπεριφοράν" του στο διαδίκτυον εκπέμπει ένας είδος προσωπικότητας που απέχει παρασάγγας που την "πραγματικήν" εικόναν. Φυσικά εν αρνούμαι ότι αρκετά στοιχεία του εαυτού μας προβάλλονται τρόπον τινά, ίσως τζιαι σε σημαντικό βαθμόν, αναλόγως του χαρακτήρα τζιαι της κοινωνικότητας μας, αλλά τούτα τα στοιχεία εν πλησιάζουν ούτε το 25-30% του συνόλου. Άμα εν δεις τον άλλον απέναντι σου in the flesh, μεν βιαστείς να τον κρίνεις τζιαι να τον αποκλείσεις, όπως κάμνουν δυστυχώς αρκετοί. 

Έτσι πάντα, αν έναν άτομον με απασχολήσει μέσα που την αλληλεπίδρασην μας στο διαδίκτυο σε βαθμόν που θέλω πραγματικά να το γνωρίσω, προσπαθώ κάπως να έρτω σε επαφήν μαζίν του στον "πραγματικό" κόσμον. Θεωρώ επίσης πολλά μεγάλον κέρδος τζιαι δημιουργικήν τάσην να επιζητά κάποιος την επαφήν, οϊ μόνον με ομονοούντες αλλά, ακόμα παραπάνω, με αθρώπους που διαφωνεί, ειδικά σε σημαντικά θέματα όπως η ύπαρξη τζιαι το πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικόν "γίγνεσθαι". Κοινώς, το να βρεθώ με αθρώπους που ξέρω εκ των προτέρων ότι σε ελάχιστα εννά διαφωνήσω, βρίσκω το ψυχαγωγικόν μεν, αντιπαραγωγικόν δε, ειδικά όταν γίνεται κατ'εξακολούθησην τζιαι αποκλειστικά.

Η εψεσινή συνάντηση επιβεβαίωσεν τούτες μου τες πεποιθήσεις. Ειδικά για 1-2 άτομα με τα οποία οϊ απλά "εσυγκρουστήκαμεν" διαλεκτικά αλλά επροκαλέσαν μου εκνευρισμόν τζιαι άλλα αρνητικά συναισθήματα με την "διαδικτυακήν" προσωπικότηταν που εδιέκρινα. Που κοντά, ακούοντας τη φωνήν τους, βάλλοντας μιαν ζωντανήν εικόναν πάνω στες απόψεις τους, με τον αυθορμητισμόν του δια ζώσης διαλόγου τζιαι την αδυναμίαν "καταφυγής σε πηγές" που προσφέρει το ίντερνετ, τούτοι οι αθρώποι εφανήκαν μου πολλά πιο ευχάριστοι τζιαι σαφώς λλιόττερον "επιθετικοί". Οι διαφωνίες μας ήταν τζιαμέ τζιαι επαίρναν "ενέργειαν", αλλά μιαν ενέργειαν δημιουργικήν που επροκαλούσεν σεβασμόν τζιαι οϊ κόντραν τζιαι έντασην. Στα γειτονικά τραπέζια, όπου εθώρες ζευγαράκια τζιαι οικογένειες, ένιωθα την επίδρασην που έκαμνεν η ένταση του διαλόγου τζιαι η ανταλλαγή επιχειρημάτων, κάποτε φωναχτά, κάποτε με χειρονομίες τζιαι ομολογώ ότι άρεσκεν μου. Κάποιοι μπορεί να μας εβρίζαν βέβαια διότι εχαλούσαμεν τους την ατμόσφαιραν (σήμερα εν του Βαλεντίνου, κάποια ζευγαράκια μπορεί να ήταν τζιαμέ εξ αφορμής) αλλά είμαι σίουρος ότι αρκετοί εστήναν αυτίν με ενδιαφέρον, τζιαι, ποιος ξέρει, μπορεί να "εκερδίσαν" κάτι που όσα ακούαν.

Το διαδίκτυον εν μια επικοινωνιακή επανάσταση χωρίς τέλος. Αλλά ορισμένα πράματα, όπως μια παρέα γυρόν που έναν τραπέζιν, εν μπορεί να τα αντικαταστήσει.

Ώσπου να το καταλάβουμεν τούτον, stay cool and keep rocking!