Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

"Φύσει εχθρός"

Οι φωτογραφίες τζιαι το κειμενάκιν που ακολουθούν ανεβήκαν πρώτα στο facebook, αλλά εσκέφτηκα μετά ότι το blog εν πιο αξιόπιστη πηγή αναφοράς, τζιαι είπα να τα αναρτήσω τζιαι δαμέ:



Τούτοι οι θκιό εν τούτον που κάποιοι αποκαλούν "εχθροί εκ φύσεως". Η μεν σκύλλα μπορεί να κάμει έναν "χραπ" τζιαι να πνίξει τον κάττον σε δευτερόλεπτα. Τζιαι ο κάττος, παρά το ότι εν πιο αδύναμος, έshιει τα δικά του πλεονεκτήματα αν τύχει τζιαι πάει η κουβέντα για "σύγκρουσην". Τζιαι όμως, επειδή εβρεθήκαν σε μιαν κατάστασην όπου εκαταλάβαν ότι μπορούν να συμβιώσουν χωρίς σύγκρουσην, με τες ανάγκες τους να ικανοποιούνται πλήρως σε έναν κοινόν σπίτιν, οϊ απλά εν μαλώνουν αλλά εν τζιαι φίλοι. Κανένας που τους θκιό εν ασχολείται αν κάποιοι πρόγονοι τους εβάλαν στα γονίδια τους ότι εν "εχθροί". Κανένας που τους θκιό τους εν φοάται ότι ο άλλος εννά παραβιάσει τα "συμφωνηθέντα". Κανένας που τους θκιό τους τέλος, εν θέλει διαιτητές τζιαι εγγυητές για να συμβιώσει με τον "εχθρόν".
Τελικά εν μεγάλοι δάσκαλοι τα ζώα. Μακάρι να επαίρναμεν τέθκοια μαθήματα ως είδος. Ήταν να έχουμεν πολλά λλιόττερα προβλήματα.

Ώσπου να μάθουμεν που τα ζώα, stay cool and keep rocking!

17 σχόλια:

  1. Ωραίο το άρθρο σου σήμερα. Ναι μπορούμε να μάθουμε πολλά παρατηρώντας τα ζώα. Αλλά ο άνθρωπος εν πολλά πιο πολύπλοκο ον που τα ζώα.

    Τα ζώα το μόνο που θέλουν είναι τα αναγκαία για την επιβίωση τους. Δεν τους ενδιαφέρουν τα χρήματα, τα μεγάλα σπίτια και τα ακριβά αυτοκίνητα. Δεν ακολουθούν ιδεολογίες, πρόσωπα, ομάδες και παρατάξεις. Δεν κρίνουν τους άλλους βάσει της καταγωγής τους, τη σεξουαλική τους ταυτότητα ή το χρώμα του δέρματος τους.

    Δεν ξέρουν να λένε ψέματα και δεν εκμεταλλεύονται τους άλλους προς όφελος δικό τους. Δεν είναι φανατισμένοι σαδιστές που βασανίζουν ή σκοτώνουν για ευχαρίστηση ή στο όνομα ενός "θεού", που στο τέλος της ημέρας, ούτε κανένας ξέρει, ούτε μπορεί να αποδείξει ότι τούτοι οι "θεοί" πού δήθεν μας επλάσαν, υπάρχουν.

    Πτηνά, θηλαστικά, αμφίβια, ψάρια, έντομα τζαι ερπετά, εμάθαν να ζουν τζαι να συμβιώνουν με τη φύση τζαι όι να τη καταστρέφουν.

    Τζαι παρόλη τη μόρφωση μας τζαι τα πτυχία μας, τα τεχνολογικά μας επιτεύγματα, την "ανώτερη" νοημοσύνη μας τζαι τον πολιτισμό μας, όσες καλές προθέσεις τζαι αν έχουμε, τζαι όσο τζαι να προσπαθήσουμε, εν θα μάθουμε ποτέ να συμβιώνουμε ο ένας με το άλλον.

    Τα ζώα στη φωτογραφία εν δικά σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι πλήρως στο πνεύμαν της ανάρτησης. Η σκύλα λέγεται Ρώμη τζιαι εν του παπά μου. Ο κάττος εν ανώνυμος τζιαι ένας που τους δεκάδες που συμβιώνουν αρμονικά με τη Ρώμη. Οι δε αρσενικοί περιέργως παν τα πιο καλά μαζίν της.

      Διαγραφή
  2. Τι θα γίνει αν λιγοστεψει το φαγητό και δεν υπάρχει αρκετο και για τους δύο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τότε αλλάσσουν θεμελιωδώς οι συνθήκες τζιαι ενδέχεται να επανέλθει η σύγκρουση, οϊ πλέον απαραίτητα γιατί εν "εχθροί" αλλά γιατί τίθεται θέμαν επιβίωσης. Που την άλλην, εν πολλές φορές που τα ζώα εκπλήσσουν με πράξεις "αλληλεγγύης" ακόμα τζιαι σε αντίξοες συνθήκες, ακόμα τζιαι σε είδη ξένα προε το δικόν τους. Έτσι τζι'αλλιώς πάντα δρούμεν με γνώμοναν το συμφέρον μας, όπως το αντιλαμβανούμαστεν.
      Η "αναγκαία τζιαι ικανή συνθήκη" της ανάρτησης είναι το "με τες ανάγκες τους να ικανοποιούνται πλήρως σε έναν κοινόν σπίτιν". Ακόμα τζιαι τα ζώα ξεπερνούν τότε τες "προαιώνιες έχθρες". Φυσικά πρέπει πρώτα να αντιληφθούν τα συμφέροντα τζιαι τες ανάγκες τους. Τζιαμέ εν η πρόκληση, είτε τα ζώα εν τετράποδα είτε εν δίποδα...

      Διαγραφή
  3. Τι θα γίνει αν λιγοστεψει το φαγητό και δεν υπάρχει αρκετο και για τους δύο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Γούφης θα κάμει τζιαι τους θκυό σουβλάκια;

      Διαγραφή
    2. Για τον κάττον εν ξέρω αλλά την σκύλλαν αποκλείεται: επ ουδενί εν θα εγίνουμουν καννίβαλλος....

      Διαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα ζώα του Γούφη αποχτήσαν πολιτισμόν τζ̆αι δεν τρώνται μεταξύν τους. Νομίζω ότι όσον πκῐο βαθύς εν ο πολιτισμός πον να λάβουν, τόσον παραπάνω θα αντέξουν το στρές που το περιβάλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω το "στρες της επιβίωσης" έννεν περιβαλλοντικόν, εν γονιδιακόν. Το περιβάλλον (αρμονική συμβίωση) εν τζιείνον που εννά αναστείλει την επιστροφή στην "αγριότηταν"/ σύγκρουσην, τουλάχιστον ώσπου εννά υπάρχουν εναλλακτικές (π.χ. μετακίνηση σε άλλο μέρος προς αναζήτηση τροφής)...

      Διαγραφή
    2. Έτσι τζιαι αλλιώς αν γινεί στο μέλλον της ενωμένης Κύπρου στρές επιβίωσης, οι εργαζόμενοι τουρκοκύπριοι εν να συμμαχίσουν με τους εργαζόμενους ελληνοκύπριους για να φάσιν που αυτά που εσύναξεν πας την ράσιην τους το κεφάλαιον, είτε ΕΚ είναι, είτε ΤΚ, είτε Τούρτζικον ή πολυεθνικόν.

      Διαγραφή
    3. Αλλά πείνα δεν θα έρτει, διότι φανταστείτε ππαράς πον να ππέσει στην Κύπρον που το Τούρτζικον κεφάλαιον, όταν η φορολογία θα είναι 12.5% αντίς 20% πον εις την Τουρκίαν. Εκτός που τους εργολάβους που την Λάρισσαν τζιαι την Καβάλλαν (τζιαι κάτι Βγενόπουλλους) που προτιμούν το 12.5% της Κύπρου που το 23% της Ελλάδας, θα έχουμεν τζιαι τες λίρες των εργολάβων που την Καραμανιάν τζιαι που τα Άδανα (τζιαι πκι̮ος ηξέρει, μπορεί να φέρει τζιαι τα εκατομύρια του ο Μπιλλάλ του Έργογαν).

      Διαγραφή
  6. ... με τες ανάγκες τους να ικανοποιούνται πλήρως σε έναν κοινόν σπίτιν ...

    Έδωσες την απάντηση! Άρα, έννεν μόνον που τις αντιδράσεις ζώων-ατόμων που έχουμεν να μάθουμεν αλλά κυρίως κι από τις συνθήκες που δημιούργησαν κάποια άλλα ζώα-άτομα ώστε να είναι εφικτή η όποια συμβίωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θεωρούμεν ότι τα συγκεκριμένα ζώα επιλέγουν να συμβιώσουν, αφού τα "σηκώνει" το περιβάλλον. Θα μπορούσεν η σκύλλα να πνίξει όποιον κάττον έπιανεν τζιαι να εμεινίσκαν τα οφέλη για λλόου της. Ειδικά αφού ακόμα τζιαι τα γονίδια της εσχεδιάσαν την να τους θωρεί ως "αντίπαλους".Θα εμπορούσεν ο κάττος να κλέφκει την τροφήν της σκύλλας τζιαι να μεν της επιτρέπει να του κοντέψει. Επιλογές υπάρχουν πολλές. Ποια εν η πιο "αναίμακτη" τζιαι εν τέλει η πιο συμφέρουσα για ούλλους; Εν τούτον το δίδαγμαν.

      Διαγραφή
    2. Το να φτιάξουμεν ένα περιβάλλον που μας σηκώνει τζιαι τους θκυο, τζιαι έτσι να έχουμεν την πολυτέλεια να επιλέξουμεν, εν το δικόν μου ζητούμενον όσον αφορά το θέμα το οποίο υπονοεί η ανάρτησή σου.

      Το να γίνεται μια προσπάθεια όπου προσπαθούν να μας πείσουν για το αυτονόητο, στο ότι μπορούμε να συνυπάρξουμε με άτομα τα οποία έχουμε διαφορές, για μένα είναι τουλάχιστον ενοχλητικό.

      Διαγραφή
  7. Περίμενε ώσπου να σηκωθεί μια μέρα, η Ρώμη τζαι να σου πει εγώ δαμέσα ε κατάντησα η συτζιά του μαύρου, τζαι θέλω λεφτά να πηαίνω κομμωτήριο για να χω μια αξιοπρεπή εμφάνιση.

    Τζαι ο κάττος να μεν τρώει τίποτε άλλο, εκτός που αμπελοπούλια γιατί εν νόστιμος μεζές τζαι ότι εννεν παράνομο τζαι εν μάγκας τζαι βαρύς τζαι εν φοάται κανέναν.

    Τζαι να΄ρκεται μετά τζαι ένα περδίκι, τζαι να λαλεί του κάττου, έσυ είσαι που την Τουρκία, τζαι να σταματήσεις να κουτουπώνεις τις κάττες μας για να μας τις ξειλίψεις. Τζαι να λάλει τζαι κάτι άλλα κουφά ότι ψεκάζουν μας για να έσιει ανομβρία τζαι καλό τζαιρό για να βομβαρδίζουμε τη Συρία.

    Τζαι τούτοι οι ούλλοι οι σκύλλοι, οι κάττοι τζαι οι πέρδικοι, να κοροϊδεύουν κανονικά τζαι με το νόμο τα άλλα τα ζώα που εν αρνιά που εν αποδεδειγμένο πλέον ότι εν κόφκει ο νους τους τζαι εν έχουν υποθεση. Τζαι φυσικά τα αρνιά να έχουν την ψευδαίσθηση ότι εν λιοντάρκα που κάμνουν κουμάντο, γιατί είπαμε εν έχουν υπόθεση.

    Ήταν να συνεχίσω, γιατί έσιει τζαι άλλα ζώα η κουβέντα, αλλά εν έχω εύκαιρο κανένα Λεξοτανίλ, κανένα Ζάναξ, τζαι ανέβηκε μου η πίεση.

    Πε μου να δούμε; Ποιο εν το δίδαγμα της πιο πάνω ιστορίας;

    Προσοχή: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νιώθω σε, αλλά επέτρεψε μου να εντοπίσω έναν άτοπον στην μεταφοράν σου: το κράτος τζιαι η πολιτική εν υπάρχουν ως στοιχεία συμπεριφοράς στα ζώα, για τον απλό λόγον ότι ουδέποτε εφτάσαν πληθυσμούς που να μεν κουμαντάρουνται με αναρχικόν τρόπον. Έτσι δεν θα έshιεις μερίδαν των ζώων που να "παρασιτούν" (να τρων τζιαι να διαιωνίζονται χωρίς να δουλεύκουν δηλαδή) πάνω στα υπόλοιπα ζώα, ασχέτως αν υπάρχουν ιεραρχίες κατά το ζευκάρωμαν ας πούμεν, οι οποίες αφενός εξασφαλίζουν την συνέχισην των πιο "προσαρμόσιμων" δειγμάτων του είδους τζιαι αφετέρου απαιτούν συνεχήν προσπάθειαν.
      Μια διδαχή λοιπόν που τα ζώα στο θέμαν που θίγεις, δηλαδή την παρασιτικήν συμπεριφοράν ορισμένων (για να μεν τους ισοπεδώνουμεν ούλλους) πολιτικών, είναι ότι πρέπει κάπως να ξεπεράσουμεν την ανάγκην για κράτος, εξουσίαν, τζιαι πολιτικούς.

      Διαγραφή