Αθεϊα τζιαι θρησκευτικοί εορτασμοί/ τελετουργίες

Όπως έφευκα σήμερα που το Λήθρο, ήρτεν η μάμμα μου να με shαιρετήσει, τζιαι είδεν κάτι τουβλάκια που ετοίμασα για την συμμετοχήν της εταιρίας στο Mediterranean Science Festival την Κυριακήν που έρκεται. Αφού τα επαίνεψεν κάμποσον, έκαμεν πάνω τους το σήμαν του σταυρού τρεις φορές, σαν το καλόν κατευόθκιον έναν πράμαν. Ένας militant άθεος ενδεχομένως να αντιδρούσεν αρνητικά τζιαι να το ελάλεν τζιόλας, στο στυλ "μα νάμπου εν τούτες οι πελλάρες σιόρ, σταυρώνεις τα τουβλούθκια, είμαστεν σοβαροί;" κλπ. Εγώ πάλε, επειδή είμαι άθεος μεν, μετριοπαθής (πλέον) δε, απλά εχαμογέλασα τζιαι ευχαρίστησα την τόσον για τα κομπλιμέντα όσον τζιαι για τες ευτζιές.

Τούτη η περίπτωση αθθύμησεν μου τα γνωστά κλισέ πολλών επικριτών των αθέων για τούτα τα θέματα, όπως το "τι σόϊν άθεοι είσαστεν αφού γιορτάζετε τα Χριστούγεννα, είσαστεν υποκριτές κλπ.". Ακόμα τζιαι η Αγάπη, τωρά που ήταν η ονομαστική μου στες 8 του Νιόβρη εγύρισεν με υφάκιν ειρωνικόν τζιαι ερώτησεν με "εσύ γιορτάζεις σήμερα οξα;...". Εν καλή ερώτηση η αλήθκεια.

Μια καλή απάντηση μπορεί να βρεθεί σε τούτον το αρθράκιον που αλίευσα εχτές που τη σελίδαν ενός φίλου στο facebook. Εν μέρει καλύφκει με αλλά επειδή αρέσκουν μου τα παραδείγματα, εννά βάλω θκιό δικά μου σχετικά με το όλο θέμαν.

Το πρώτον παράδειγμαν εν το λιβάνισμαν. Ο παπάς μου όποτε βάλει κάρβουνα για να ψήσουμεν, θκιαλέει έναν έτοιμον κάρβουνον για το καπνιστήριν. Βάλλει τζιαι έναν κομμάτιν λιβάνιν, του οποίου η μυρωθκιά εν αρκούντως ευχάριστη, τζιαι ελιάν που τα δεντρά του τζιαι φακκά γυρόν να μας καπνίσει. Τζιαι τίθεται το εξής ερώτημαν: τι εν πιο σκόπιμον τζιαι εποικοδομητικόν, να τραβήσω τρεις φορές τον καπνό πάνω μου τζιαι μετά να κάμω το σταυρό μου πάλε τρεις φορές, ή να του πω ότι θεωρώ τούτον που κάμνει βλακείαν τζιαι παντελώς ανούσιον; Χαρκούμαι εν το πρώτον, εκτός τζιαι αν είσαι είτε μαζόχας είτε εντελώς μαλάκας.
Το δεύτερον εν η συμμετοχή σε θρησκευτικές τελετουργίες. Ας πούμεν ότι φεύκεις που την τζιαι καλά πολιτισμένην δυτικήν χώραν, όπου η πλειοψηφία πιστεύκει σε αόρατους φιλαράκους που στέλλουν τον γιόν τους κάτω με κρίνους τζιαι αστερούθκια πάνω που φάτνες, τζιαι παshίες που οδηγούν ιπτάμενα έλκυθρα, τζιαι πάεις να ζήσεις σε μιαν αφρικανικήν χώραν, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού πιστεύκει σε αόρατα πνεύματα, τα οποία πρέπει να ευχαριστήσεις χορεύκοντας γυρόν που μιαν φωθκιάν σύρνοντας σταχτόν πάνω στη κκελλέ σου τζιαι φωνάζοντας "γίλιγίλιγίλι" ώσπου να ζαλιστείς. Μετά πίνεις μπύρες τζιαι τρώεις ψητό βούβαλον, αφού πρώτα σύρεις το συκώτιν στη φωθκιάν για να τσικνίσει ο αρχιπνεύμας. Υπάρχουν τρία ερωτήματα δαμέ: 1) για να συμμετάσχεις, εν απαραίτητον να πιστεύκεις; 2) Στοιχίζει παραπάνω να συμμετάσχεις παρά να φκάλεις την πλειοψηφίαν πελλήν; 3) εννά περάσεις άshιημα αν συμμετάσχεις;

Η απάντηση τζιαι στα τρία εν απλή: οϊ απαραίτητα. Έτσι αγαπητοί θρήσκοι τζιαι θεϊστές επικριτές, που προφανώς θα σας εβόλευκεν η απομόνωση τζιαι ο στιγματισμός της αντίθετης άποψης στα μεταφυσικά/ υπαρξιακά, εν απλά τα πράματα. Ο λόγος που εμείς οι άθεοι συμμετέχουμεν στες δοξασίες τζιαι τες τελετές σας είναι καθαρά γιατί αφενός εν χρειάζεται να πιστεύκουμεν, εν πιο ανώδυνον που το να καυκαλατίσουμεν τζιαι παράλληλα κάμνουμεν το χάζιν μας.
Φυσικά, όταν (νομοτελειακά) ο κόσμος θα ξυπνήσει που την θρησκευτικήν αυταπάτην τζιαι θα αντιμετωπίζει την πραγματικότηταν όπως είναι, εν τζιαι εννά σταματήσει να γιορτάζει, ούτε πιο κυνικός θα γίνει. Απλά οι γιορτές τζιαι τα παναϋρκα θα γίνονται με πιο λογικές αφορμές.

Ώσπου να γιορτάζουμεν για πιο λογικά πράματα, stay cool and keep rocking!