Επειδή, όπως εσημείωσεν τζιαι ο φίλος ο Άνεφ, έshιει τζιαιρόν να πολιτικολογήσω, εννά το κάμω σήμερα. Ο τίτλος της ανάρτησης είναι μια δήλωση του υπ. Οικονομικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, Χάρη Γεωργιάδη, στο Reuters, την οποίαν μπορείτε να θκιαβάσετε δαμέ.
Άμα βολτάρετε στα "μέσα κοινωνικής δικτύωσης", τα μπλογκς τζιαι λοιπά, θα δείτε ότι οι εν λόγω δηλώσεις, πακκέττον με την πιο παλιάν ("δεν ξέρω τι θέλει η ελληνική κυβέρνηση") έχουν μεγάλο σουξέ. Τζιαμέ κατάϋρα μπορείτε να δείτε τους"κατήγορους" τζιαι τους "υπερασπιστές" του Γεωργιάδη. Έτσι χοντρικά, οι "κατήγοροι" προέρχονται που ούλλον ουσιαστικά το φάσμαν της πολιτικής ιδεολογίας ενώ οι "υπερασπιστές" εν κυρίως τούτον που, λλίον αβασάνιστα, εγώ θα εβάφτιζα "φιλελεύθεροι" (είτε σκέττον είτε με το "νεο-" κοτσαρισμένον).
Προσωπικά εγώ δεν έχω κανέναν λόγον να ενταχθώ είτε στο έναν είτε στο άλλον "στρατόπεδον". Με τον Γεωργιάδην εν σαφές ότι διαφωνώ ιδεολογικά, διότι πιστεύκει στο καπιταλιστικό σύστημαν. Εν επίσης σαφές ότι την συγκεκριμένην δήλωσην έκαμεν την μέσα που το ιδεολογικόν του πρίσμαν, το οποίον του υπαγορεύει να διαχωρίσει τη θέσην του, ως Υπ.Οικ. μιας ανεξάρτητης χώρας (τζιαι ως καπιταλιστής) που τες "αντισυστημικές τάσεις" της ελληνικής κυβέρνησης (αν είναι καν τέθκοιες).
Αλλά είναι τραγελαφικόν ταυτόχρονα να θωρώ ειδικά εξ αριστερών ορμώμενους, να προσπαθούν με επιχειρήματα "ταξικής προσέγγισης" να κατακεραυνώσουν το Γεωργιάδην, με αφορμήν τούτην την δήλωσην, η οποία, σε εξόχως απλήν γλώσσαν συμπλέει με χρόνιες θέσεις της κυπριακής αριστεράς για απογαλακτισμόν, τουλάχιστον σε σημαντικά θέματα πολιτικής, οικονομίας τζιαι κοινωνίας, που το πάλαι ποτέ "εθνικόν κέντρον". Διότι αποδεδειγμένα, η κοσμοθεωρία της "σύμπλευσης" με τα "εθνικά κέντρα" (Ελλάδας τζιαι Τουρκίας) έshιει καταστρέψει (τζιαι συνεχίζει να καταστρέφει) την Κυπριακήν Δημοκρατίαν.
Είναι επίσης κωμικόν, να διατυπώνεις συμφωνίαν με τη συγκεκριμένη δήλωσην τζιαι να έshιεις απέναντι σου τόσον τους κλασσικούς "ελληνάρες" που σε στολίζουν με τα επίσης κλασσικά κοσμητικά επίθετα (προδότη, νεοκύπριε, ανθέλληνα κλπ. κλπ.) όσον τζιαι τους (εξίσου) κλασσικούς "συντρόφους", οι οποίοι σφάζουν σε με το γάντιν (παπαγαλάκιν, αφελήν κλπ. κλπ.). Επί της ουσίας όμως συμπλέουν εναντίον σου. Τζιαι όταν τους το καταδεικνύεις "εγώ εν τζιαι", "προσβάλλεις με", "είσαι της θεωρίας των δύο άκρων" κλπ κλπ.
Κλείω επαναλαμβάνοντας κάτι που που είπα τζιαι του Στέλιου Παπαλάγκι πρόσφατα: δεν φακκώ πένναν για τα "κίνητρα" κάποιου πίσω που μιαν ενέργειαν του. Ενδιαφέρει με το αποτέλεσμαν των ενεργειών του. Τζιαι η συγκεκριμένη δήλωση του Χάρη Γεωργιάδη, ασχέτως του τι τον ώθησεν να την διατυπώσει, είναι πέρα για πέρα σωστή τζιαι απλή στη λογικήν της: Άλλον η Κύπρος, άλλον η Ελλάδα. Deal with it.
Until you deal with it, stay cool and keep rocking!
εν άλλο το αποτέλεσμα των ενεργειών του Γεωργιάδη. εφησυχάζει τους διοικητές της Κύπρου στο εξωτερικό ότι εν θα αλλάξει τίποτε δαμέ. Λαλεί τζιαι στους Ισπανούς που εχουν εκλογές φέτος πως εν θα εβρουν συμμάχους αν φκάλουν τους podemos.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν μιλώ συνολικά για το Γεωργιάδην τζιαι τες ενέργειες του δαμέ, σχολιάζω καθαρά τζιαι απομονωμένα τη συγκεκριμένη δήλωση. Επ'αυτής ο σχολιασμός τζιαι μόνο please αλλιώς έθθα φκούμεν που μέσα.
Διαγραφήη θέση της αριστεράς νομίζω ότι είναι μια χαρά ταξική, τζαι δεν έρκεται σε καμία περίπτωση σε αντίθεση με τις υπόλοιπες θέσεις στο εθνικό ζήτημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν στηρίζεις την ελληνική κυβέρνηση της αριστεράς γιατί εν ελληνική , αλλά γιατί εν αριστερή.
Όπως θα στήριζες την όποια κυβέρνηση αριστεράς στην ευρώπη ή αλλού.
Ταξικά - ταξικότατα.
Και με όρους αποτελέσματος, η δήλωση του χάρη πάλε μας βρίσκει να διαφωνούμεν.
γιατί με την ελλάδα, ίσως με την ισπανία , ίσως , ίσως... να υπάρχει κάποια ελπίδα...
στο δρόμο του χάρη όμως , δεν....
δεν είναι θέμα εθνικότητας, αλλά οικονομικής πολιτικής
Επαναλαμβάνω ότι ο Χάρης δηλώννει - για τις δικές του σκοπιμότητες, ιδεολοηψίες κλπ. - "ανεξαρτησίαν επιλογής" που τον "εθνικόν κορμόν", κάτι που ουσιαστικά καμμιά κυβέρνηση εν ετόλμησεν να ψελλίσει. Ταξική ήταν τζιαι η επιλογή του ΑΚΕΛ να υποστηρίξει την ένωσην με την Ελλάδαν. Τζιαι τζιαμέ εσυνέπλευσεν με τους εθνκιστές, με άλλα "κίνητρα". Τα αποτελέσματα της ήταν καλά; Μεν απαντήσεις....
ΔιαγραφήΜε λλία λόγια, η "ταξική" θεώρηση έννεν κολυμπήθρα του Σιλωάμ για να δέχουμαι εγώ να αποφασίσει ο Βαρουφάκης, τζιαι οϊ ο δικός μου υπουργός, για το τι θα κάμει η χώρα μου.
Διαγραφήείναι γεγονός ότι, μπορείς εύκολα να ξεχιλώσεις ένα όρο... τζαι να επιχειρηματολογίσεις ταξικά υπερ και εναντιών της ένωσης.... αν και για τούτο έγινε και αυτοκριτική... όμως δεν είναι αυτό το θέμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο θέμα είναι ότι χάνεις την ουσία.
Δεν μας επιβάλει ο βασουφάκης να τον στηρίξουμε.
Ανεξάρτητη είναι η απόφαση μας, να διαφωνούμεν με τον δικό μας υπουργό, τζαι να συμφωνούμεν με κάποιον άλλο. Δεν ζητάς που το χάρη να αλλάξει πολιτική για να συμπλεύσει με το εθνικό κέντρο. Του το ζητάς γιατί η πολιτική που ακολουθεί είναι λάθος (συμφωνα με τα δικά μας κριτήρια τουλάχιστον).
Που την άλλη η παρουσιάση του χάρη ότι ακολουθεί "ανεξάρτητη" πολιτική εν τζαι γελοίο, που τη στιγμή που κάθε λιο λαλεί μας, ότι πρέπει να ακολουθήσουμεν τες υποδείξεις των πιστωτών μας. Ε, ανεξάρτητο αυτό δεν το λέεις.... Μπορείς να πεις ότι "δεν υπάρχει άλλη επιλογή" - αλλά "ανεξάρτητο" δεν το λέεις.
Έτσι τζι αλλιώς με στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, η δική μας νεοφιλελευθερη κυβέρνηση, τη περιόδο του κουρέματος, έφαεν ένα γερό νεοφιλελυθερο ραφτί που τους εν ελλάδι συνιδεολογους τους (βλέπε προβόπουλος). Όπως προστάζει η θεωρεία, οι ελλαδίτες νεοφιλευθεροι είδαν την πάρτη τους τζαι αφήκαν μας εμάς με το αγγούρι... Παρτάκιας είναι και ο χάρης εν προκειμένω και δεν βλέπω κάτι άξιον λόγου...
ούτε από πλευράς πρόθεσης
ουτε από πλευράς αποτελέσματος
Στέλιο νομίζω τζιαι στην ανάρτησην τζιαι στα σχόλια φαίνεται ότι επί της γενικότερης ουσίας, ότι οι επιλογές βάσει καπιταλιστικού μοντέλου για μας εν λάθος. Αλλά, επειδή η κριτική που ασκείται, επιμένω, ειδικά για τη συγκεκριμένη δήλωση, είναι αφενός που τους ελληνάρες γιατί "εν Ελλάδα τζιαι αυτονόητα είμαστεν μαζίν της" τζιαι αφενός που τους συντρόφους "εν αριστεροί οπότε είμαστεν μαζίν τους". Λες τζιαι εν έχουμεν εμείς οντότηταν τζιαι σκέψην τζιαι λέγειν για τες δικές μας ιδιαιτερότητες ως κρατική οντότητα. Εγώ είμαι κυπραίος φίλε μου, οϊ έλληνας, αν θα στηρίξω τον έλληναν θα το κάμω στην τλεική επειδή με συμφέρει τζιαι οϊ επειδή είμαι έλληνας ή αριστερός. Τούτον να βάλουμεν στο μυαλουδάκι μας, τζιαι εννά πάμεν μια χαρά.
ΔιαγραφήΕπίσης, εγώ εν θεωρώ ότι επειδή κάποος εν νεοφίλ ή καπιτάλας, αυτομάτως έθθα φέρει αποτελέσματα που με συμφέρουν. Τζιαι ο Χάρης ακόμα θκιό χρόνια υπουργός είναι. Όπως ζητείται πίστωσης χρόνου για το Βαρουφάκην, έτσι πρέπει τζιαι για το Γεωργιάδην.
Woofis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως παρενθετικά ανάφερα και στην τελευταία ανάρτηση ΜΟΥ [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2015/03/142015.html], παρεμβαίνω για να καταθέσω κάποιες σκέψεις, σχόλια και παρατηρήσεις ΜΟΥ πάνω στα γραφόμενα ΣΟΥ, τόσο στο κυρίως κείμενο ΣΟΥ όσο και πάνω στα δικά ΣΟΥ σχόλια...
Κατ’ αρχάς να σημειώσω [μετά λύπης ΜΟΥ] ότι οι προσεγγίσεις ΣΟΥ πάσχουν˙ εμπεριέχουν αντιφάσεις και ΔΕΝ αποτελούν [κατά την ταπεινή ΜΟΥ άποψη] το απότοκο ή την απόρροια μιας ολοκληρωμένης και συγκροτημένης σφαιρικής ανάλυσης των γεγονότων και των εξελίξεων, όπως λίγο - πολύ υπαγορεύει και η διαλεκτική...
- Λόγου χάριν, ενώ από τη μια, με από τοποθετήσεις του τύπου, «Με τον Γεωργιάδην εν σαφές ότι διαφωνώ ιδεολογικά, διότι πιστεύκει στο καπιταλιστικό σύστημαν...» [άρα ΕΣΥ δεν «πιστεύκεις» σ’ αυτόν!], και
- «... οι επιλογές βάσει καπιταλιστικού μοντέλου για μας εν λάθος...»,
την ίδια ώρα φαίνεται [μέσα από σχόλια ΣΟΥ του τύπου «... εγώ εν θεωρώ ότι επειδή κάποιος εν νεοφίλ ή καπιτάλας, αυτομάτως έθθα φέρει αποτελέσματα που με συμφέρουν. Τζιαι ο Χάρης ακόμα θκιό χρόνια υπουργός είναι... [...] ζητείται πίστωσης χρόνου […] τζιαι για το Γεωργιάδην» ] να περιμένεις ότι από τον νεοφιλελεύθερο Χάρη Γεωργιάδη, θα βγει κάτι το καλό... Αν αυτή η συλλογιστική ΣΟΥ δεν είναι αποτέλεσμα σύγχυσης, ή/και μη ξεκάθαρης αντίληψης τί εστί Αριστερά και τί Δεξιά και τί επιδιώκουν οι μεν και τί οι δε, τότε θα αποτελεί μιαν άτσαλη προσπάθεια ΣΟΥ για πάντρεμα των δύο...
Ό,τι συμβαίνει γύρω ΜΑΣ δεν είναι αποτέλεσμα τυχαίων ή ουρανοκατέβατων γεγονότων, αλλά νομοτελειακών καταστάσεων και συνθηκών... Γι’ αυτό και τα διάφορα γεγονότα δεν πρέπει να τα εξετάζουμε αποσπασματικά, αλλά στην ολοκληρωμένα και μέσα στο κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσονται... Γι’ αυτό και δεν μπορεί αν λέμε ότι «... δεν φακκώ πένναν για τα “κίνητρα” κάποιου πίσω που μιαν ενέργειαν του. Ενδιαφέρει με το αποτέλεσμαν των ενεργειών του». Οι ενέργειες του Γεωργιάδη ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να φέρουν τα αποτελέσματα που ΕΓΩ θέλω κι επιδιώκω ως εργαζόμενος. Αυτός ως «νεοφίλ» και «καπιτάλας» [ή/και ως πολιτικός εκφραστής του κεφαλαίου] δεν έχει τους ίδιους μ’ ΕΜΕΝΑ στόχους και σκοπούς κι ούτε δουλεύει προς αυτήν την κατεύθυνση... Αυτό που ΕΣΥ εκφράζεις είναι μια ξεκάθαρη φιλελεύθερη τοποθέτηση που λέει ότι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως του κοινωνικοοικονομικού τους status και των ατομικών ταξικών τους συμφερόντων μπορούν να δουλέψουν για το κοινό καλό – και των καπιταλιστών και των εργαζόμενων... Ψευδαισθήσεις κι ουτοπίες φίλε Woofis!
Πέραν τούτου, αφού εν «το αποτέλεσμαν [που] σε ενδιαφέρει», τότε ΕΜΕΙΣ οι αντι-μνημονιακοί να πιάσουμε τζιαι shερκές τζιαι με τους αντι-μνημονιακούς της “Χρυσής Αυγής”, ασχέτως όλων των άλλων προσεγγίσεων και μεθοδεύσεων τους;
Τέλος, και δύο λόγια επί της ουσίας του θέματος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι προσεγγίσεις της Κυβέρνησης, του Χάρη Γεωργιάδη και του ΔΗΣΥ απέναντι στη Ελλάδα, είναι ξεκάθαρα ταξικές˙ κι έτσι ήταν διαχρονικά οι προσεγγίσεις της κυπριακής Δεξιάς! Πάντοτε συντασσόταν και συμπορευόταν με την ελληνική Δεξιά ή Κεντροδεξιά στις φιλοδυτικές καπιταλιστικές επιλογές της... Το ίδιο πράττει και σήμερα συντασσόμενη με τους νεοφιλελεύθερους της Ευρώπης ενάντια σε μια αριστερή ή έστω αριστερίζουσα κυβέρνηση που τολμά να πει δκυο κουβέντες διαφορετικές τζιαι να αμφισβητεί έστω και κατ’ ελάχιστο τα δυτικοευρωπαϊκά νεοφιλελεύθερα καταστημένα...
Πέραν τούτου όμως, η κυπριακή [ΑΚΕΛική] Αριστερά, με τις κριτικές στην Κυβέρνηση, τον Χάρη Γεωργιάδη και τον ΔΗΣΥ εν την υποκρισία της κυπριακής Δεξιάς που αναδεικνύει. Ενώ από τη μια οι δεξιόφρονες της Κύπρου εξακολουθούν να παραμένουν εθνοκεντρικοί και ελληνοκεντρικοί [τώρα, δια του Φούλλη ανακάλυψαν και τον όρο «ελληνόφρονες»], την ίδια ώρα για τα ταξικά τους συμφέροντα, κλωτσούν την Ελλάδα ΤΟΥΣ [και «τα ιερά και τα όσια της φυλής»]... Το «την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες» έχει μετατραπεί σε «την Ελλάδα θέλομεν, αλλά τις πετάμε και πέτρες»... Δεν μπορούμε ΠΟΣΩΣ να παραγνωρίσουμε από ποιες θέσεις ξεκινά ο Γεωργιάδης και πού θέλει να καταλήξει με μια «δήλωσην [του], η οποία, σε εξόχως απλήν γλώσσαν συμπλέει με χρόνιες θέσεις της κυπριακής αριστεράς για απογαλακτισμόν, τουλάχιστον σε σημαντικά θέματα πολιτικής, οικονομίας τζιαι κοινωνίας, που το πάλαι ποτέ “εθνικόν κέντρον»”...
Άνεφ shιαιρετώ σε τζιαι ευχαριστώ πολλά τόσον για την μνείαν σου για την ανάρτηση στο blog σου όσον τζιαι για το χρόνον που εδιάθεσες για να σχολιάσεις δαμέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν ξέρω γιατί δυσκολεύκουμαι να περάσω σε σέναν τζιαι το Στέλιο το τι θέλω να πω. Με το Μιχάλη Μιχαήλ στο facebook μια χαρά τα εκατάφερα τζιαι εσυμφωνήσαμεν μέχρι έναν σημείο.
Η θέση μου, όπως προσπαθώ να περάσω που την εν λόγω ανάρτηση είναι ότι θεωρώ τον "κυπροκεντρισμόν", δηλαδή τη διαμόρφωσην επιλογών καθαρά μέσα που τα συμφέροντα της κυπριακής δημοκρατίας ανεξαρτήτως τι επιλογές θέτει το "εθνικόν κέντρον", ως ιστορικά, υλιστικά τζιαι ολιστικά την πιο συμφέρουσαν για τον κυπριακόν λαόν. Αν τούτα, ταξικά ομιλώντας, τυγχάνει να είναι κοινά με την Ελλάδα, τόσον το καλλίττερο. Αλλά πάλε, θέλω να επιλέγουμεν μέσα που τη δική μας σκοπιάν.
Έτσι, ανεξαρτήτως "ιδεολογικού φακού" στη διαμόρφωσην πολιτικών επιλογών, θέλω τζιαι αναμένω ανεξαρτησίαν που το "εθνικόν κέντρον". Οι ξένοι, λόγω του παρελθόντος μας ως κράτος, τζιαι ανεξαρτήτως ταξικών ή εθνικών κριτηρίων, θεωρούν μας "πακκέττον" με την Ελλάδα.
Για να μιλήσω με παραδείγματα: Αν είχαμεν ακόμα αριστερήν κυβέρνησην στην Κύπρο, τζιαι στην Ελλάδαν (νεο)φιλελεύθερην, τζιαι έρκετουν ο Κύπριος υπ.οικ. να πει ότι εμείς είμαστεν άλλον κράτος τζιαι δεν θα ακολουθήσουμεν κατ'ανάγκην την Ελλάδαν, οι δεξιοί δακάτω θα ήταν εναντίον του τζιαι οι αριστεροί υπέρ του. Εγώ θα ήμουν υπέρ του. Τωρά που έχουμεν δεξιόν υπουργόν τζιαι αριστερήν κυβέρνησην στην Ελλάδα, τζιαι λαλεί το ίδιον πράμαν, εν εναντίον του τζιαι οι δεξιοί (λόγω εθνικών κριτηρίων, διότι τάχα θέλουν να φαν την Ελλάδαν οι Γερμανοί) τζιαι οι αριστεροί (λόγω ταξικών κριτηρίων, εναντίον καπιταλιστικής Ε.Ε. κλπ.). Εγώ πάλε θα ήμουν υπέρ του, οϊ λόγω του ότι συμφωνώ με τα κίνητρα του , αλλά διότι δεν θέλω να σύρομαι πίσω που τες επιλογές μιας ξένης κυβέρνησης σε θέματα που αφορούν το δικό μου μέλλον. Καμμιά απολύτως σύγχισις επί τούτου όπως μου προσάπτεις.
Είναι δε ιστορικά νομίζω καταγεγραμμένον ότι η αριστερά της Κύπρου δεν ήθελεν διαχρονικά να ταυτιζούμαστεν τουτοιοτρόπως τζιαι a priori με το ελληνικόν εθνικόν κέντρον, αλλά να κινούμαστεν κυπροκεντρικά, ως μια κίνηση διατήρησης της επαφής με το σύνοικον στοιχείον, δηλαδή τους Τούρκους της Κύπρου. Κάμνω λάθος;
Φίλε Γούφη και σχολιαστές,
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό τις 7/2, πέντε εβδομάδες πριν, είχα κάνει τις ακόλουθες παρατηρήσεις στο δικό μου blog:
"Για πρώτη φορά μετά το 1960 όπου και λειτούργησε η κολοβωμένη μας ανεξαρτησία, μια ελληνική κυβέρνηση παρουσιάζεται σαφώς πιο προοδευτική από την παράλληλή της στην Κύπρο....Αυτή τη στιγμή, ο ελληνικός λαός βρίσκεται απελπιστικά μόνος του απέναντι στα κοράκια που καθορίζουν τις πολιτικές στην ένωση, παρατημένος στην τύχη του και από την επίσημη κυπριακή πλευρά η οποία συντονίζεται με τους υπόλοιπους στην προσπάθεια να τιθασευτεί η νέα ηγεσία στην Αθήνα...Κι αυτό, είναι μια ακόμα απόδειξη πως οι σχέσεις Κύπρου και Ελλάδας καθορίζονταν πάντα από την ταξική και ιδεολογική ταυτότητα των εκάστοτε κυβερνήσεων, και όχι από τους πολιτιστικούς και ιστορικούς δεσμούς των δύο λαών".
Νομίζω πως όλα αυτά επιβεβαιώθηκαν από τον κύπριο υπουργό από τότε μέχρι σήμερα.
Ο Χάρης Γεωργιάδης είναι απόλυτα ειλικρινής, και όταν λέει πως και χωρίς την τρόικα αυτό (η πολιτική λιτότητας) θα ήταν το μανιφέστο της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ... και όταν λέει πως άλλο η πολιτική και άλλο οι πολιτιστικοί δεσμοί...και όταν μας λέει πως δεν καταλαβαίνει δήθεν τα αιτήματα της νέας ελληνικής κυβέρνησης.
Η υποκρισία είναι αλλού: στο γεγονός πως ο υπουργός προέρχεται από μια παράταξη που είχε σημαία της το "ένωση κι ας τρώμεν πέτρες" και τιμά ακόμα το ενωτικό κίνημα και τους ηγέτες του, αλλά και από το ότι η Κύπρος ποτέ δεν έχει απογαλακτιστεί από την ελλάδα σε ένα άλλο σημαντικό τομέα, την άμυνα και το στράτευμα.
Woofis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεχίζεις, στη βάση μιας λανθασμένης, κατά τη γνώμη ΜΟΥ, συλλογιστικής, να αναδεικνύεις ως πρωτεύον ένα δευτερεύον ζήτημα και να τού δίνεις περισσότερη βαρύτητα απ’ ότι τού αρμόζει, ή/και να το εξετάζεις αποσπασματικά και ξεκομμένα από το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί ο Πρόεδρος και οι Υπουργοί του, καθώς και το κυβερνών κόμμα ο ΔΗΣΥ...
Η ουσία και το πρωτεύον ΔΕΝ είναι αν ο Χάρης Γεωργιάδης ως Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Νίκαρου, διαφοροποιείται από «τες επιλογές μιας ξένης κυβέρνησης σε θέματα που αφορούν το δικό σου μέλλον», εκφράζοντας έτσι και εφαρμόζοντας τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυπριακής κυβέρνησης, αλλά γιατί το κάνει, δηλ. ποια είναι τα “κίνητρα” του... Τούτος ΔΕΝ είναι «απογαλακτισμός» από τη Μητέρα – Πατρίδα, αλλά μια μεμονωμένη ενέργεια με συγκεκριμένα ιδεολογικά, πολιτικά και οικονομικά αιτία. Η απόπειρα «απογαλακτισμού» θα ήταν ειλικρινής αν γίνονταν ανάλογες ενέργειες και σ’ άλλους τομείς όπως «η άμυνα και το στράτευμα» [που αναφέρει και ο Νέος], αλλά και η Παιδεία...
Δεν διαφωνώ ούτε με το Στέλιο (το "Νέο") για το θέμαν των "ταξικών" επιλογών ούτε με το Άνεφ για το "αποσπασματικόν" του ζητήματος. Εμμένω όμως στο ότι τούτον ήταν το θέμαν της ανάρτησης (τζιαι οϊ το "γενικότερον πλαίσιον"), τζιαι στο ότι είναι μια κάποια αφετηρία στην οποίαν μπορεί να βασιστεί κάποιος για τα επόμενα (παιδεία, άμυνα κλπ.).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το πούμε τζιαι πιο απλά φίλε Γούφη.
ΔιαγραφήΗ αστική-καθεστωτική τάξη ενός μικρού λαού, νομοτελειακά θα έλεγα, έχει την τάση να προσκολλάται στα ξένα μεγάλα συμφέροντα.
Παλιά το παράθυρο της αστικής (και εκκλησιαστικής) μας τάξης προς τον κόσμο ήταν η Ελλάδα και η δική της αντίστοιχη κάστα εξουσίας. Τωρά τούτο το παράθυρο δεν χρειάζεται, μπορούμε να υποταχτούμε τζιαι μόνοι μας στους που πάνω, χωρίς τη μεσολάβηση της μαμάς.
Αυτό λέει ο Χάρης και καλά είναι τον ακόυμε τον άνθρωπο, γιατί ότι λέει, όπως και ο άλλος νεοφιλ μουντζιαχετίν του ΔΗΣΥ, ο Μαυρίδης, χωρίς να το καταλαβαίνουν λόγω ακριβώς του φανατισμού τζιαι της μισαλλοδοξίας τους, λαλούν μεγάλες αλήθκειες.
Όπως και να έχει, που τη μια Γρίβας τζιαι εοκες, τζιαι που την άλλη "έχουμε μόνο κοινή γλώσσα" σαννα μεν γωνιάζουν έννεν; Γιατί εν είδα κανένα βολευτή του συναγερμού να απέχει που το καθεχρονικό ξεφτίλισμα της δημοκρατίας τζιαι της ιστορίας στα μνημόσυνα του πελλόγιωρκου (παρέα με το ΕΛΑΜ βεβαίως-βεβαίως)
Κοντολογίς και εν κατακλείδι, φίλε Woofis:
ΔιαγραφήΗ ελληνοκυπριακή Δεξιά όπως αυτή εκφράζεται σήμερα από τον ΔΗΣΥ κι αποτελεί ένα συνονθύλευμα εθνικιστικών, ακροδεξιών, ελληνοκεντρικών, φιλελεύθερων, νεοφιλελεύθερων, λαϊκίστικων καταστάσεων, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ να δημιουργήσει ρήξεις ουσίας με τα (δεξιά) κατεστημένα του ελλαδικού χώρου και να διαφοροποιηθεί σ’ όλους τους τομείς...
Ακόμα κι αυτή η λεγόμενη φιλελεύθερη [στες προσεγγίσεις της πάνω σε κοινωνικά θέματα] τάση του “Συναγερμού”, είναι έντονα νεοφιλελεύθερη στον οικονομικό τομέα [βλέπε Χάρης Γεωργιάδης και Μάριος Μαυρίδης] που ναι μεν διαφοροποιείται πάνω σε οικονομικά ζητήματα από τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση, αλλά συνταυτίζεται πλήρως με τους νεοφιλελεύθερους της Ευρωπαϊκής Ένωσης... Άρα το ζήτημα είναι βαθύτατα ταξικό και ιδεολογικοπολιτικό και εξυπηρετεί συγκεκριμένους στόχους και σκοπούς...