Το στοίχημαν του Pascal τζιαι η απορριπτική συνοπαρτζιά στο κυπριακό

Το στοίχημαν του Pascal λλίον πολλά λαλεί το εξής: Κάθε άθρωπος στοιχηματίζει τη ζωήν του στο αν υπάρχει ή όχι θεός. Δεδομένης της πιθανότητας να υπάρχει όντως θεός τζιαι λαμβάνοντας υπόψην το άπειρον κέρδος ή απώλειαν που συσχετίζεται με την πίστη στο θεό ή την απιστίαν αντίστοιχα, ένα λογικόν πλάσμαν θα έπρεπεν να ζει θεωρώντας ότι ο θεός υπάρχει τζιαι να επιδιώκει την πίστην σε αυτόν. Διότι ακόμα τζιαι αν κερδίσει το στοίχημαν ο άπιστος, πάλε το μόνον που τον περιμένει εν η απώλεια. Ο δε πιστός έshιει μόνον περιορισμένην απώλειαν (π.χ. κάποιες απολαύσεις που μπορεί να του στερεί η προσήλωση στην πίστην κλπ.). 

Η υπερσύνδεση που έβαλα αναπτύσσει το υπόβαθρον του εν λόγω στοιχήματος, ενώ παραθέτει τζιαι την αντίστοιχην κριτικήν, την οποία συστήνω να θκιαβάσετε, για να μεν σας επηρεάσω με τες αθεϊστικές μου εμμονές.

Τι σχέσην έχουν τούτα ούλλα με το κυπριακόν, τζιαι ειδικά με όσους επιλέγουν να είναι μονίμως εναντίον κάθε προσπάθειας επίτευξης συμφωνίας, εναντίον οποιασδήποτε υπόνοιας προόδου, όπως είδαμεν τζιαι εχτές με τη λειτουργίαν του επιταφίου στην κατεχόμενην Αμμόχωστο;

Τούτοι οι σταθεροί πολέμιοι της εκάστοτε προσπάθειας, την οποίαν είτε βαφτίζουν μειοδοτικήν είτε ξενοκίνητην είτε τζιαι τα θκιό, λειτουργούν όπως οι "πιστοί" στο στοίχημαν του Pascal. Ουσιαστικά θεωρούν ότι η απορριπτική τζιαι μονίμως αφοριστική τους στάση είναι μια στάση win-win. Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία, συνεχίζουν σαν ανθρώποι να έχουν λόγον ύπαρξης στον πολιτικο-κοινωνικό χώρο, ως ιεροκήρυκες του "μακροχρόνιου αγώνα" τζιαι του "πάλε με χρόνια με τζιαιρούς" (τζιαι ας λιώσουν οι πρόσφυγες). Αν επιτευχθεί συμφωνία, πάλε κερδισμένοι θα είναι αφού είτε θα δρέψουν με τους υπόλοιπους τα οφέλη της λύσης που θα ακολουθήσει, ή (σε περίπτωση αποτυχίας) θα μπορούν να ισχυριστούν ότι η θέση τους (της απόρριψης της συμφωνίας) ήταν η ορθή.

Έτσι, όταν κάποιος αντιμετωπίζει διαλεκτικά αθρώπους τούτης της νοοτροπίας, καλόν είναι να αναγνωρίσει ότι ΔΕΝ πρόκειται να τους πείσει για οτιδήποτε, ακριβώς γιατί έχουν πείσει τον εαυτόν τους ότι "δεν χάνει με τίποτε". Ο στόχος του διαλόγου ΔΕΝ πρέπει να είναι τούτοι οι αθρώποι, αλλά ούλλοι οι αναποφάσιστοι που παρακολουθούν. Οι οποίοι δυνητικά μπορεί να είναι σε θέση να καταλάβουν ότι μια χαρά εν η πίστη τζιαι το συναίσθημαν, αλλά πρώτιστα τζιείνον που ξεχωρίζει τον άθρωπον που το υπόλοιπον ζωικόν βασίλειον εν η λογική του.

Ώσπου να κόψουμεν το κουμάριν, stay cool and keep rocking!