Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2024

Απολύθηκα...

 


Η ζωή κινείται με κύκλους (ατς!) τζ̆αι πρόσφατα έκλεισεν ένας που τους κύκλους στην δικήν μου ζωήν, ο κύκλος της υπηρεσίας στην Εθνικήν Φρουράν. 

Στην Ε.Φ. εκατατάγηκα τον Ιούλιον του 1992 τζ̆αι ολοκλήρωσα την θητείαν μου ως κληρωτός τον Σεπτέμβριον του 1994 (26 μήνες τότε). Τα επόμενα 10 χρόνια ακολουθήσαν σπουδές τζ̆αι εργασία στην Θεσσαλονίκην, που την οποίαν επέστρεψα τον Αύγουστον του 2004. Ως φοιτητής απείχα που παρουσιάσεις της Ε.Φ. αλλά ήμουν ενταγμένος στους καταλόγους της αν παρελπίδαν εγίνετουν επιστράτευση. Λλίους μήνες μετά την επιστροφήν μου στην Κύπρον εκλήθηκα να υπηρετήσω στην εφεδρείαν τζ̆αι που τότε υπηρέτησα σε διάφορες μονάδες της επαρχίας Λευκωσίας, με τελευταίαν το 61 Τ.ΕΘ. στη Νήσου, που το οποίον απολύθηκα στες 9 Δεκεμβρίου του 2024, συμπληρώνοντας συνολικά 32 χρόνια ως μέλος της Ε.Φ. τζ̆αι 22 (αφού είπαμεν για 10 χρόνια ήμουν στο εξωτερικόν) με δια ζώσης παρουσίαν στες διάφορες απαιτήσεις τζ̆αι εκδηλώσεις της.

Ως κοπελλούϊν τζ̆αι έφηβος εγούσταρα πολλά τον στρατόν τζ̆αι τα παρεμφερή θέματα, ειδικά την αεροπορίαν, μάλιστα για μιαν περίοδον είχα φιλοδοξίες να πάω στην Σχολήν Ικάρων. Η πρώτη περίοδος στο ΚΕΝ Λάρνακας εδιέλυσεν μου οποιανδήποτε αίσθησην είχα ότι ο στρατός εταίρκαζεν μου. Η θητεία μου, συμπεριλαμβανομένης της τετράμηνης μετάβασης στο Ηράκλειον της Κρήτης όπου εφοίτησα στην Σχολήν Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού, εν έκαμεν τίποτε στο να μου αλλάξει την αλγεινήν εντύπωσην του ΚΕΝ. Εν έκαμνα για την παράνοιαν της στρατιωτικής ζωής τζ̆αι σίουρα εν έκαμνα για βίαν τζ̆αι πολέμους. Τούτον γράφω το ασχέτως αν θα ήμουν καλός είτε ως στρατιωτικός είτε ως πολεμιστής. Γράφω το γιατί ο στρατός, ο πόλεμος τζ̆αι η βία εν θα μπορούσαν ποττέ να αποτελέσουν επιλογήν για μέναν, αλλά μόνον έξωθεν επιβεβλημένην, αδήριτην ανάγκη.

Έτσι ήταν κυρίως με ανακούφισην, τζ̆αι λλίον δέος, που στες 9 Δεκεμβρίου επαρέδωσα τα χρεωμένα της υπηρεσίας, ανάμεσα στα οποία τζ̆αι το τυφέκιο με τες σφαίρες που είχα κάπου χωσμένα στο σπίτιν. Όποιος αντιλαμβάνεται τι μπορεί να κάμει μια βολίδα που εκτοξεύκεται που έναν τυφέκιον διαμετρήματος 7,62 χιλιοστών στο σώμαν ενός αθρώπου, εν μπορεί να νιώθει καλά στην προπτικήν χρήσης του. Για μέναν ο στρατός κάμνει μόνον για τους επαγγελματίες τζ̆αι τους χομπίστες που παν ως εθελοντές. Τζ̆αι εύχομαι μιαν μέραν οι στρατοί να μεν χρειάζουνται τζ̆αι να καταργηθούν παντού.

Αποχαιρετώ λοιπόν την Εθνικήν Φρουράν χωρίς τύψεις, αφού ότι μου εζητήθηκεν έπραξα το κατά δύναμην. Παρόλον που εν θα μου λείψει, εύχομαι στους συναδέλφους που συνεχίζουν τζ̆αι τους συμπολίτες που εννά ενταχθούν προσεχώς στες τάξεις της (ανάμεσα τους οι θκυό δίδυμοι γιοί μου, παρά τες ευχές μου όταν εγεννηθήκαν ότι εν θα υπήρχεν υποχρεωτική θητεία ώσπου να έρτει το γυρίν τους) καλήν θητείαν τζ̆αι μονίμως ειρηνικές αποστολές.

Ώσπου να μεν έχουμεν ανάγκην που στρατούς, stay cool and keep rocking!

2 σχόλια:

  1. πολλά γλυκοπικρο

    μάκαρι ως τον καιρο του δικου μου να μεν εχουμε αναγκη τους στρατούς-δυσκολο αλλά μακάρι

    Μπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν γίνει κάτι στο κυπριακόν μάλλον εννά καταργηθεί ή εννά μειωθεί πολλά η υποχρεωτική θητεία.
      Το να μεν υπάρχει καθόλου στρατός εν σχεδόν αδύνατον. Απλά θα εμπορούσεν να εν σχεδόν αποκλειστικά επαγγελματικός, τζιαι να συμπληρώνεται που εθελοντές οι οποίοι να γουστάρουν την θητείαν ως ερασιτέχνες.

      Διαγραφή