Οικογένεια

Η γιαγιά η Στασού, με τα παιθκιά της: Χριστάκης, Στέλλα, Κωστάκης, Κυριάκος, Έλλη, Δέσποινα
(κατά ηλικιακήν σειράν)

Με τους Παφίτες συγγενείς, που την μερκάν του παπά μου δηλαδή, είχαμεν πάντα μιαν ιδιαίτερην σχέσην. Που τζείνες που ξέρεις ότι υπάρχει αγάπη αλλά έννεν τόσον διάχυτη, όπως ήταν ας πούμεν με τους Βαρωshιώτες που την μερκάν της μάμμας μου. Έχουν έναν δυναμισμόν όμως οι Παφίτες που κάπου εν θα εταίρκαζεν με υπερβολικήν οικειότηταν. Βέβαια με τες θείες εννά σύρουμεν τες αγκαλιές μας όποτε βρεθούμεν, ειδικά με την θείαν την Δέσποιναν που κάμνουμεν τζιαιρόν να την δούμεν αφού εν μόνιμα Γιανιώτισσα. Αλλά εν θείες "τσιαούshες", ειδικά η νούννα μου η Στέλλα, παρά αγαπησιάρες. Τζιαι εν θα το άλλασσα με τίποτε φυσικά.

Την φωτογραφίαν είδα την σήμερα. Έβαλεν την ο θείος ο Κωστάκης σε μιαν ομάδαν που έγινεν για τη Χλώρακαν στο facebook τζιαι μόλις την είδα εσυγκινήθηκα πολλά τζιαι ανεξήγητα. Η γιαγιά η Στασού (αριστερά πάνω, δίπλα που τον παπά μου) μοιάζει της θείας της Έλλης όπως είναι σήμερα. Εν την επρόλαβα ζωντανήν την γιαγιάν, έφυεν πολλά νέα που την ζωήν. Ήταν πάντα έναν γοητευτικόν μυστήριον για μέναν, τούτη η άγνωστη γιαγιά, που ανάθρεψεν έξι κοπελλούθκια μέσα σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Η φωτογραφία "εξανθρωπίζει" την νάκκον, αλλά παράλληλα κάμνει την ακόμα πιο αξιαγάπητην. 

Μιαν γεύσην του κόσμου της, του κόσμου τούτης της οικογένειας μπορεί κάποιος να πιάσει μέσα που τα βιβλία του παπά μου. Ειδικά του πρώτου, που την τετραλογίαν "Εκείνοι δεν έκαμαν τον πόλεμο: Τα παιδιά του '55 - '59". Ήταν ένας κόσμος σκληρός, με πείναν, στερήσεις, πόλεμον. Αλλά τζιαι ένας κόσμος όμορφος, αθώος, αυτάρκης, με κυκλάμινα στες καυκάλλες τζιαι σχέσεις αθρώπων - φύσης που σήμερα μοιάζουν χαμένες. Συναρπάζει με πολλά να αναλογίζουμαι τι έχουν δει τούτοι οι αθρώποι στην ζωήν τους, πόσες αλλαγές, σε ούλλα τα επίπεδα. Τα χρόνια της αποικιοκρατίας τζιαι του αγώνα. Την ανεξαρτησίαν τζιαι την αβέβαιην αλλά επαναστατικήν δεκαετίαν του '60. Που το να φκάλλουν νερόν που μιαν τρύπαν στην αυλήν, χωρίς ρεύμαν, επικοινωνίες, συγκοινωνίες, στο σήμερα με τες τόσες ανέσεις που προσφέρει η τεχνολογία. Που το να μεν έχουν παπούτσια να βάλουν, λεφτά να πληρώσουν το εισιτήριον του σχολείου, φαίν να χορτάσουν ούλλοι, στα κακομαθημένα εγγόνια με τα τάμπλετ τζιαι τα προβλήματα παχυσαρκίας...

Ο παππούς μου ο Χαμπής επέθανεν τζιαι τζιείνος νέος, λλίον μετά τα 60 του. Επρόλαβα τον ευτυχώς τζιαι έχω λλίες, αμυδρές, αναμνήσεις που τες επισκέψεις μας τα καλοτζιαίρκα στην Χλώρακαν, αλλά τζιαι τες δικές του σπίτιν μας, στες καταβάσεις του στην χοντρικήν αγοράν της Λευκωσίας με το φορτηγόν του.

Ο παππούς μου ο Χαμπής. Επήεν τζιαι στον 2ο παγκόσμιον πόλεμον με τους Εγγλέζους.
Ήρωας; Νομίζω πιο πολλά ήθελεν να ξεφύγει λλίον που την φτώshαν του...

Πάντα έφερνεν τζιαι κάshες με φρούτα τζιαι ζαρζαβατικά για λλόου μας. Άσε που, όπως εκάθετουν με την ράshην της καρέκλας ανάποδα, μάγκικα, έφκαλλεν τζιαι έναν δεκάλιρον να μου δώσει όποτε εφτάναμεν στο χωρκόν. Μεγάλη υπόθεση έναν δεκάλιρον την δεκαετίαν του '80. Που τες περιγραφές του παπά μου καταλάβω ότι ήταν ένας άθρωπος δύσκολος, επιρρεπής στα πάθη του. Αλλά ήταν τζιαι κοψονούρης, προοδευτικός τζιαι δουλευτής. Έναν κομμάτιν του σίουρα ζει μέσα μου. Το παφίτικον γονίδιον εν δυνατόν εξάλλου.

Η οικογένεια στην Κύπρον περνά τες ταλαιπωρίες της σήμερα, αλλά εξακολουθεί να εν δυνατή. Οι δεσμοί εν πολλά γεροί για την ώραν για να τους σπάσει η αστικοποίηση. Εν τζιαι που τους λόγους που ουδέποτε εδιανοήθηκα να δω τον εαυτόν μου εκτός Κύπρου. Που την αρχήν, η αποστολή μου ήταν να στραφώ πίσω τζιαι να κάμω την δικήν μου οικογένειαν. Τζιαι ότι τζιαι να σούρεις τούτου του τόπου, εν παίζεται για να κάμεις οικογένειαν. Διότι πρώτα τζιαι κύρια, θα σε στηρίξει να σταθείς στα πόθκια σου η δική σου. Κάποιοι ξένοι θεωρούν το παθολογικόν τούτον. Τζιαι μπορεί όντως να γίνει. Όσον παθολογικόν είναι να shουττάρεις τα κοπελλούθκια σου στα 18 τους επειδή εν "ενήλικες". Ουδέποτε ήμουν των άκρων, για να ενστερνιστώ έτσι απόψεις για τες ανθρώπινες σχέσεις.

Τζιαι κάπου δαμέ τελειώνει τούτον το ανάκατον tribute στους Πάφιους συγγενείς. 

Ώσπου να ασχοληθώ τζιαι με τους Βαρωshώτες, stay cool and keep rocking!