Παιδεραστία, το βδελυρότερον των εγκλημάτων (;)

Μέσα στες αντιπαραθέσεις για την κρίσην στην παιδείαν, επροέκυψεν η αποφυλάκιση ενός καταδικασμένου παιδεραστή, με προεδρικήν χάρην. Τζιαι έγινεν ο κακός χαμός, τόσον ανάμεσα στην κυβέρνησην τζιαι την αντιπολίτευσην όσον τζιαι ανάμεσα στους πολίτες στα κοινωνικά δίκτυα. Οι επικριτές του προέδρου λλίον πολλά εχρησιμοποιήσαν την συγκεκριμένην απόφασην του προέδρου "υποσκαπτικά", του στυλ "άλλον έναν σκάνδαλον Αναστασιάδη" ή "τούτος που αποφυλακίζει παιδεραστές δικαιούται να έshιει άποψην για την παιδείαν"; Κάτι τέθκοιες δημόσιες δίκες προσωπικά οδηγούν με αυτόματα στην αντίδρασην.

Το θέμαν της παιδοφιλίας, τζιαι της παραβατικής της έκφανσης, της παιδεραστίας, απασχολεί με για τζιαρόν, ειδικά που τότε που είμαι γονιός. Το πρώτον πράμαν που επαρατήρησα εν η συχνότητα των παραβάσεων. Γίνεται συνέχεια, τζιαι σε μεγάλους αριθμούς. Σε περαιτέρω διερεύνησην εδιαπίστωσα, ότι τούτοι οι αθρώποι (παιδόφιλοι/ παιδεραστές) έχουν σχηματίσει ακόμα τζιαι "οργανωμένα σύνολα", τα οποία υπερασπίζουνται τες θέσεις τους. Τζιαι τούτον αθθύμισεν μου ότι η κοινωνία σε πολλές συμπεριφορές, ειδικά σεξουαλικής φύσεως, ελάμβανεν την θέσην ότι εν "ψυχασθένεια" ή "έγκλημαν" αλλά αποδεικνύετουν που την επιστήμην ότι έννεν έτσι τα πράματα. Τρανταχτόν παράδειγμαν η ομοφυλοφυλία, όσον τζιαι αν ήθελα να αποφύγω την αναφοράν της, μπας τζιαι προσάψει μου κάποιος την διασύνδεσην της με παιδοφιλίαν/ παιδεραστίαν, κάτι που φυσικά δεν ενστερνίζουμαι. Τζιείνον που παρατηρώ όμως είναι ότι οι παραβάτες εν σχεδόν πάντα άντρες, με τις σποραδικές παρουσίες γυναικών απλά να επιβεβαιώνουν τον κανόναν.

Το φαινόμενον που με "ιντριγκάρει" προσωπικά είναι ο βαθμός κατακραυγής της κοινωνίας για όσους καταδικαστούν ως παιδεραστές. Μεταφέρω τζιαι δαμέ τι έγραψα στο facebook, για να μεν τα ξαναγράφω:

"Εν πολλά ενδιαφέρουσα κοινωνιολογικά τούτη η "ευαισθησία" για τους παιδεραστές. Προεκτείνεται ακόμα τζιαι ανάμεσα στους εγκληματίες, αφού πολλές φορές συνασπίζουνται εντός των φυλακών για να "τιμωρήσουν" ποικιλοτρόπως συγκρατούμενους τους τούτης της κατηγορίας, πέραν της ποινής που επρονόησεν η νομοθεσία κατά την δίκην τους. Τζιαι όταν φκαίνουν προς τα έξω έτσι περιστατικά η "πολιτισμένη" κοινωνία επικροτεί τζιαι συνήθως δηλώνει ότι "εν τζιαι λλία που τους εκάμαν". 

Η ερώτηση μου εν απλή: αν η νομοθεσία προνοεί συγκεκριμένες ποινές, οι οποίες επιβάλλουνται, τζιαι κατ' αντιστοιχίαν προνοεί όρους αποφυλάκισης ή "προεδρικής χάρης", προς τι τούτη ούλλη η "κατακραυγή" (η οποία σημειωτέον σε λλίες μέρες εννά ενταχθεί στην λήθην της μάζας) για την πρόσφατην κουβένταν αποφυλάκισης ενός τέθκοιου κρατουμένου;

Προσωπικά θυμίζει μου την κοινωνικήν στάσην έναντι των ομοφυλοφίλων. Μέχρι αρκετά πρόσφατα η ομοφυλοφιλία εθεωρείτο "αρρώστια" τζιαι "εγκληματική συμπεριφορά". Η παιδοφιλία τζιαι η παιδεραστία εν τόσον συχνά - στατιστικώς - φαινόμενα που ούλλοι μας ενδεχομένως να έχουμεν στον περίγυρον μας τζιαι έναν (παππούν, πατέραν, γιον, αδερφόν, συγγενήν, φίλον - συνήθως εν άντρες). Μεν βιάζεστε λοιπόν να "διαρρήξετε τα ιμάτια σας" για έτσι περιπτώσεις. Μπορεί προσεχώς η "κατακραυγή" να αφορά έναν δικό σας άθρωπον..."

Ακολούθησεν ενδιαφέρουσα συζήτηση με διάφορους φίλους, η οποία οδήγησεν με στην ανάγκην πιο αναλυτικής ενασχόλησης, η οποία εν μπορεί να γίνει στο facebook, αλλά μπορεί δαμέ. Πιο συγκεκριμένα, εννά βάλω θκιό παραδείγματα "εγκλημάτων" (όπου έγκλημαν ορίζω την παράβαση του νόμου) τζιαι την αντίδρασην του κόσμου στο καθέναν, σε μιαν προσπάθειαν να περάσω πιο παραστατικά την απορίαν μου.

Καταρχήν ορίζω τους "πρωταγωνιστές" των περιστατικών, οι οποίοι εν κοινοί τζιαι στα θκιό. Ο πρώτος είναι μεσήλικας άντρας, κοντά στα 50. Είναι παντρεμένος με παιδιά στην εφηβείαν. Ποινικό μητρώο λευκό. Γενικά θεωρείται παραδειγματικός σύζυγος τζιαι πατέρας, ευυπόληπτος πολίτης, υποδειγματικός εργαζόμενος τζιαι γοητευτικός άντρας, σε άντρες τζιαι γυναίκες. Η δεύτερη είναι έφηβος 12 χρονών, στην πρώτη γυμνασίου. Εν ανεπτυγμένη σωματικά για την ηλικίαν της, κάποιος μπορεί να πει εν έναν μωρόν σε σώμαν γυναίκας. Καλή μαθήτρια, πολλά κοινωνική, διαθέτει άποψη για τη μόδα, αρέσκεται στο να προβάλλει το σώμαν της, για το οποίον νιώθει μεγάλην αυτοπεποίθησην. Είναι σε σχέση με συνομήλικον αγόριν, η οποία δεν είναι "ολοκληρωμένη" αλλά τα παιθκιά έχουν "πειραματιστεί" με φιλιά τζιαι "προχωρημένα χάδια" (μεν το κάμουμεν τσόνταν).

Αφού ορίσαμεν τους πρωταγωνιστές, να πούμεν ότι είναι συγγενείς. Η έφηβη εν αδερφότεκνη του άντρα. Έχουν συχνήν επαφήν λόγω της συγγένειας, αλλά επειδή εν τζιαι γείτονες, τζιαι υπάρχει αμοιβαία αγάπη τζιαι εμπιστοσύνη.

Παράδειγμαν 1

Εν νύχτα βροχερή. Ο άντρας έshιει πάει για ποτά με φίλους μετά που τζιαιρόν. Παρά την συνήθην υπευθυνότηταν του, πόψε έτσουξεν το νάκκον τζιαι τα αντανακλαστικά του εν μειωμένα λόγω του ποτού καθώς οδηγά στο σπίτι. Βάλλει τζιαι την μουσική δυνατά, μερακλωμένος γαρ, τζιαι πατά της πεζίνας λλίον παραπάνω. Καθώς μπαίνει στην ευθείαν για το σπίτιν του, πετάσσεται στον δρόμον μια έφηβη. Λλίον η αυξημένη ταχύτητα, λλίον η βροχή, λλίον το ποτόν, ο άντρας εν αντιδρά καθόλου τζιαι κτυπά την έφηβην θανάσιμα. Η αστυνομία μετρά το υπερβολικόν αλκοόλ στο αίμαν του ενώ μάρτυρες δηλώνουν ότι εβούραν πάνω που το όριον. Πάει φυλακήν για συγκεκριμένην διάρκειαν (ανθρωποκτονία εξ αμελείας υπό την επίρρειαν αλκοόλ). Δείχνει εμφανήν μεταμέλειαν. Η άμεση οικογένεια του συμπαραστέκεται του, με εξαίρεσην την οικογένειαν της αδερφότεκνης του που εν μπορεί να τον συγχωρέσει. Εν υποδειγματικός κατάδικος, κανένας εν τον ενοχλεί που τους συγκρατούμενους του. Βάσει συγκεκριμένων προνοιών του συντάγματος, πριν ολοκληρωθεί η ποινή του, αποφυλακίζεται με προεδρικήν χάρην. Η αποφυλάκιση του εν σχολιάζεται που τα ΜΜΕ, πέραν κάποιων χλιαρών αναφορών στις πίσω σελίδες με περιγραφήν του ιστορικού του ατυχήματος, τζιαι επιστρέφει στην οικογένειαν του. Πέραν του στίγματος στο ποινικόν του μητρώον, τζιαι τες αναπόφευκτες τύψεις που τον κατατρέχουν, επανεντάσσεται στην κοινωνίαν για να ζήσει το υπόλοιπον της ζωής του.

Παράδειγμαν 2

Εν νύχτα βροχερή. Ο άντρας πάει στο σπίτιν της αδερφότεκνης του ψάχνοντας τον αδερφόν του αλλά λείπει. Υποδέχεται τον τζείνη τζιαι καλεί τον να περιμένει μέχρι να επιστρέψει. Η έφηβη εν ντυμένη με έναν τολμηρό shorts, αγκαλιάζει τζιαι φιλά τον θείον της, εγκωμιάζει το πόσον ωραίος άντρας είναι τζιαι κερνά τον μιαν μπύραν, όπως πάντα όταν επισκέπτεται το σπίτιν τους. Βλέπουν μαζίν τηλεόρασην. Ζητά του να πιει τζιαι τζείνη λλίην μπύραν τζιαι επιτρέπει της. Ο άντρας εν ήταν αδιάφορος στα "θέλγητρα" της αδερφότεκνης του, αφού είshεν ευκαιρίαν να τα θαυμάσει επανειλημμένα, αλλά οι "ηθικοί φραγμοί" ήταν πάντα πολλά δυνατόττεροι που τες" ορμές" του. Όχι πόψε. Μετά που 1-2 μπύρες, μόνοι τους σε οικείο μέρος, με την έφηβη εξίσου χαλαρωμένην τζιαι διαχυτική, το "δράμαν" εκτυλίσσεται ραγδαία. Υπάρχει αρχικά δισταγμός τζιαι στους θκιό, αλλά ο άντρας κάμνει το πρώτο βήμαν τζιαι η έφηβη αφήνεται στα φιλιά τζιαι τα χάδια του παρά τους ενδοιασμούς της. Έχουν ήδη φκάλει τα ρούχα τους αλλά εν έχουν προχωρήσει σε σεξουαλικήν επαφήν όταν μπαίνει στο σπίτιν ο αδερφός του άντρα, μάρτυρας στην πλήρην έκτασην της υπόθεσης. Ο άντρας καταγέλλεται για παιδεραστίαν τζιαι καταδικάζεται αναλόγως. Στην κατάθεσην της η έφηβη, πιεζόμενη που το στενόν της περιβάλλον, δηλώνει ότι το συμβάν έλαβεν χώραν παρά την θέλησην της. Ο άντρας δείχνει εμφανήν μεταμέλειαν. Η άμεση οικογένεια του θεωρεί τον νεκρόν τζιαι κόφκει κάθε επαφήν μαζίν του. Εν υποδειγματικός κατάδικος αλλά σε θκιό περιπτώσεις, λλίον μετά την φυλάκισην του, ππέφτει θύμαν άγριου ξυλοδαρμού που τους συγκρατούμενους του, ορισμένοι που τους οποίους εκτίουν ποινές για φόνους εκ προμελέτης, ενώ καθημερινά δέχεται απειλές ότι θα τον βιάσουν ή θα τον σκοτώσουν. Όταν ανακοινώνουνται στον τύπον τα συμβάντα, η κοινωνία λαλεί "εν τζιαι λλία που του εκάμαν". Βάσει συγκεκριμένων προνοιών του συντάγματος, πριν ολοκληρωθεί η ποινή του, αποφυλακίζεται με προεδρικήν χάρην. Τα ΜΜΕ τζιαι τα κοινωνικά δίκτυα βουϊζουν για το πως αποδόθηκεν προεδρική χάρη σε έναν παιδεραστήν. Κανέναν δεν αναλύει τις ειδικές συνθήκες της καταδίκης του, απλά τονίζει τον τίτλον της καταδίκης. Ο πρόεδρος αναγκάζεται να δικαιολογηθεί για την απόφασην του, επιμερίζοντας την ευθύνην της. Ο άντρας δεν έshιει κανέναν να τον υποδεχτεί, φιλοξενήσει, εργοδοτήσει. Θεωρείται μια απειλή για τα κοπελλούθκια της γειτονιάς όπου νοικιάζει διαμέρισμαν. Μόνη του επιλογή η μετανάστευση ή το περιθώριον της κοινωνίας. 

Κόστος 1ου παραδείγματος: Θάνατος μιας έφηβης, η ψυχική οδύνη της οικογένειας τζιαι του στενού της κύκλου, στιγματισμός της ζωής του θύτη.

Κόστος 2ου παραδείγματος: Ψυχικόν τραύμαν έφηβης, ψυχική οδύνη της οικογένειας τζιαι του στενού της κύκλου, πλήρης καταστροφή τζιαι στιγματισμός της ζωής του θύτη.

Νομίζω η απορία μου εν εμφανής. Προλαβαίνω όσους μιλήσουν για "διαβάθμισην εγκλήματος" ότι μπορείς να κάμεις την δριμύτηταν" των θκιό εγκλημάτων όσον "έντονην" θέλεις, αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι πάντα η "κοινωνική αντίδραση" έναντι του παιδεραστή θα είναι πιο "καννιβαλιστική" παρά έναντι του φονιά. Προσπαθείστε να μου το εξηγήσετε, διότι εγώ δυσκολεύκουμαι. Γιατί το "κόστος" του παραδείγματος 2, ενώ εν καταφανώς πιο "μιτσήν", επιφέρει τούτην ούλλην την αντίδρασην;

Ώσπου να λάβω επαρκήν απάντησην, stay cool and keep rocking!