Ο μύθος του "αποδοτικού" ιδιώτη

Στο πλαίσιον της περιρρέσουσας των idiot-ικοποιήσεων έshιει λεχθεί τζιαι εξακολουθεί να τονίζεται που πολλούς ότι στο θέμαν "επιχειρηματικότητα", "αποδοτικότητα" κλπ. ο ιδιωτικός τομέας, "εκ φύσεως", εν ανώττερος που τον δημόσιον. Για τον απλούστατον λόγον ότι ο ανεπρόκοπος ιδιώτης αργά ή γλήορα κλείει τζιαι πάει έσσω του ενώ το "ασύδοτον κράτος" συνεχίζει σαν καρκίνωμαν την "μη αποδοτικήν" του λειτουργίαν ρουφώντας ασύστολα τους φόρους των πολιτών του. 

Άρα, θα επερίμενες ότι όσοι ιδιώτες λειτουργούν ακόμα, είναι τσιακκάλια της επιχειρηματικότητας ή είναι τουλάχιστον ρε παιδί μου στοιχειωδώς αποδοτικοί. Η σημερινή ανάρτηση θα βάλει τρία διαδοχικά παραδείγματα, τα οποία είχα την ατυχίαν να ζήσω στο διάστημαν της ίδιας ημέρας, τα οποία θέτουν εν αμφιβόλω τούτην την αρχήν.

Παράδειγμαν 1ον: Εδώ τζιαι έναν χρόνον, απόκτησα ένα που τα ούτω καλούμενα smartphones. Το παλιό μου κινητόν, κάτι σαφώς πιο απλόν, είshιεν αρκέψει να κάμνει νερά (όντως έππεσεν μου τζιαι στο μπάνιον των μωρών μιαν ημέραν) οπότε εθκιάλεξα έναν που τα πακέτα της CYTA (δύσκολα αλλάσσω πάροχον σαν άτομον, σκέττη συντήρηση) το οποίον εδιούσεν έναν smartphone με σημαντικήν έκπτωση. Η συμφωνία επεριλάμβανεν τζιαι θκιό χρόνια εγγύησην πάνω στη συσκευήν, φτάνει φυσικά τυχόν δυσλειτουργία της να μεν οφείλεται στο χρήστην. Δεν θα αρνηθώ ότι, παρότι προστατευμένον με θήκην, το κινητόν έφαεν έναν μερίδιον φατσιών (κτυπημάτων) τα σημάδια των οποίων ήταν εμφανή, ειδικά στο κάτω μέρος που δεν εκαλύπτετουν πλήρως που τη θήκην. Σε καμμιάν όμως που τες περιπτώσεις που εδέχτηκεν χτυπήματα δεν έσβησεν ή έδειξεν σημάδια δυσλειτουργίας. Πριν κανέναν μήναν, τζιαι μετά που πάνω που ένα χρόνο χρήσης, εδιαπίστωσα ότι είshιεν σβήσει μόνον του χωρίς να το καταλάβω. Όταν επάτησα το on/ off άναψεν κανονικά τζιαι έμεινεν αναμμένον τζιαι χωρίς πρόβλημαν. Μια ή δύο μέρες μετά, ξαναβρίσκω το σβηστόν, χωρίς σίγουρα να φταίει η μπαταρία διότι ήταν σχεδόν γεμάτη. Τούτην τη φοράν, αρνήθηκεν πεισματικά να ξανανάψει. Δαμέ να τονίσω ότι ανάμεσα στα θκιό "σβησήματα" αλλά τζιαι για πολλύν τζιαιρόν πριν το πρώτον δεν είshιεν κτυπηθεί το κινητόν για να συνδέσω εγώ προσωπικά τη συμπεριφοράν του με δική μου ευθύνη. Αφού έκαμα κάποιες προσπάθειες μόνος μου, του στυλ φκάλλω τζιαι βάλλω την παταρίαν, επήρα το στο κατάστημαν της telephone που το είχα αγοράσει. Το εν λόγω κατάστημαν δεν εθεώρησεν σκόπιμον να μου προσφέρει καν συσκευήν να περάσω μέχρι να επισκευαστεί το κινητό μου, τζιαι δαμέ μέμφομαι τον εαυτό μου διότι δεν το διερεύνησα. Είχα την παλιά μου συσκευήν, εβολεύτηκα με τζιείνην. Στη συνέχειαν, επεράσαν περίπου 25 μέρες, στη διάρκειαν των οποίων επισκέφτηκα θκιό φορές το κατάστημαν για να δω τι γίνεται. Η τρίτη μου κρούση έγινεν τηλεφωνικώς, για να λάβω τον ισχυρισμόν ότι "εγυρέψαμεν σε αλλά εν απαντούσες" τζιαι να ενημερωθώ ότι το κινητόν μου επέστρεψεν στο κατάστημαν που τους τεχνίτες, με το σχόλιον ότι είναι χαλασμένον, ότι φέρει κτυπήματα τα οποία είναι μάλλον η αιτία της μη λειτουργίας του, τζιαι ότι "να πάω να το πιάσω". Στην ερώτηση μου για το "τζιαι η εγγύηση;" η πωλήτρια είπεν μου να πάω να γυρευτώ στην εταιρίαν που έshιει το συμβόλαιον με τη CYTA για επισκευές. 

Πάω λοιπόν σε τούτην την εταιρίαν, πολλά μανικωμένος για καφκάν, αφού εθεωρούσα άσχετα τα σημάδια κτυπημάτων με το αιφνίδιον σβήσιμον, αλλά τζιαι διότι ένιωθα ότι ήμουν στο έλεος κάποιου μαστόρου για το αν θα επισκευάζετουν δωρεάν ή θα αντικαθίστατο το κινητόν μου, το οποίον σημειωτέον ακόμα πληρώνω με μηνιαίες χρεώσεις του λογαριασμού μου. Στο χαρτίν που είχαν αφήσει στο κατάστημαν, είχαν γράψει "many tries, no open, no repair".  Λαλώ του παρέα, φίλε μου εκάμετε θκιό φάουλ: α) γράφετε μιαν ασαφήν τζιαι αυθαίρετην διάγνωση ότι η βλάβη οφείλεται στα κτυπήματα αλλά δεν καθορίζετε τι έshιει χαλάσει, ώστε να τεκμηριώσετε την άποψη σας β)λέτε " no repair" αλλά δεν καθορίζετε αν έναν κινητόν αξίας αρκετών εκατοντάδων ευρώ είναι οριστικά μη επισκευάσιμον, τζιαι εφόσον διατείνεστε ότι είναι εκτός εγγύησης, δεν κάμνετε καν προσφοράν επισκευής του επί πληρωμής. Ο παρέας αφού με είδεν έτσι λλίον συναμένος γιατί του την είπα, είπεν "αποκλείεται να μεν είπαμεν του καταστήματος ότι θέλουμεν τόσα για να σαστεί", ότι θα εκρατούσεν το κινητόν για να συγκεκριμενοποιήσει τη βλάβην τζιαι να μου κάμει προσφοράν. Εγώ φυσικά εδέχτηκα, λέοντας του ότι εν φταίω εγώ αν το κατάστημαν δεν ήξερεν περί κόστους επισκευής, αλλά τζιείνος τζιαι το κατάστημαν. Θέλω να δω πόσες μέρες θα κάμουν να με πιάσουν, αν με πιάσουν, τηλέφωνον τζιαι τι θα ζητούν, αν σάζεται το κινητόν, για να το σάσουν. Αλλά αν μου πει ότι επιμένει στην εκδοχήν του ότι εγώ το έσπασα τζιαι εν εκτός εγγύησης, εγώ θα φύω που τη CYTA μαζί με όσους πάρω μαζί μου. Ασχέτως αν πληρώσω να σαστεί το κινητόν. Ως δε πελάτην θα με χάσει η CYTA εξαιτίας θκιό ιδιωτών συνεργατών της τζιαι της συμπεριφοράς τους προς εμέναν, την οποία κρίνω κατ'ελάχιστον ανεπαρκήν τζιαι ασεβήν.

Παράδειγμαν 2ον: Τελειώνοντας που τους τηλεφωνάριες, επήα στο λογιστήν της οικογένειας για να παραλάβω τα έγραφα της νέας μου εταιρίας (ω ναι μπαίνω τζαι γω στον κύκλον των εκμεταλλευτών των εργαζομένων). Η συνεργάτιδα του που με ανέλαβεν, υποστήριξεν με σθένος ότι θα με ταλαιπωρήσει η τράπεζα κατά το άνοιγμα λογαριασμού λόγω των περιορισμών που εν σε ισχύν ακόμα. "Μπορεί να κάμουν τζιαι ένα μήναν αν πάει μέσω κεντρικής τράπεζας η έγκριση" λαλεί μου. Τι να κάμουμεν λαλώ της, εγώ χωρίς λοαρκασμόν εταιρικόν πως θα δουλέψω; Πάω λοιπόν στην τράπεζαν τζιαι η υπεύθυνη τζιαμέ λαλεί μου ότι δεν ισχύει ο φόβος της λογίστριας διότι δεν αφορά η αυστηρή διαδικασία ελέγχου νέες εταιρίες αλλά υφιστάμενες τζιαι ότι σε 4-5 μέρες θα γίνει ο λοαρκασμός. Περιττόν να πω τι εικόνα μου εδημιουργήθηκεν για την αξιοπιστίαν του λογιστή μου. Ο οποίος δυστυχώς έshιει επανειλημμένα διαπράξει τζιαι άλλα λάθη στες εισηγήσεις τζιαι ενημερώσεις του.

Παράδειγμαν 3ον: Φεύκοντας που την τράπεζαν, ήδη φιτιλιασμένος που τα θκιό παραδείγματα ανεπάρκειας τζιαι έλλειψης σεβασμού στον πελάτην που τους ιδιώτες παρόχους μου, επέρασα τζιαι που το συνεργείον αυτοκινήτων, το οποίον πρόσφατα είshεν μου ρουφήσει €600 για επισκευήν του αυτοκινήτου, αλλά επερίμενεν έναν εξάρτημαν, την άφιξην του οποίου θα μου εκοινοποιούσεν με τηλεφώνημαν για να πάω να το βάλουν. Ρωτώ τον φίλτατον κατά τα άλλα μηχανικόν νάμπου γίνεται, σημειώνοντας τζιαι θκιό-τρία θέματα που επαρατήρησα στο αυτοκίνητον τα οποία δεν είχαν σάσει (κλασσικά πάντα κάτι ξεχάννουν), για να εισπράξω την απάντησην ότι το εξάρτημαν είshιεν έρτει. "Ε καλάν ρε φίλε μου γιατί εν με έπιασες τηλέφωνον να έρτω;" - "φίλε αν σε έπιαννα ήταν να πρέπει να έρτεις να το βάλω τζιόλας" η μεταξύ σοβαρού τζιαι αστείου απάντηση.

Strike three and you're out!! που λαλούν τζιαι στο baseball στα αμερικάνικα χωριά. Τέσσερις ιδιώτες (έμπορος τζιαι τεχνικός τηλεφωνίας, λογιστής, μηχανικός), τέσσερα παραδείγματα έλλειψης επαγγελματισμού τζιαι σεβασμού στον πελάτην, ούλλα σχεδόν την ίδιαν ημέραν. Δαμέ πρέπει να πω ότι εν τζιαι φταιν μόνον τζείνοι, φταίω τζιαι γω, διότι απέχω παρασάγγας που τον συνειδητοποιημένον τζιαι μελετημένον καταναλωτήν.

Καταλήγω στο ότι η αποδοτικότητα, ο σεβασμός στο συνάνθρωπον σου, ο επαγγελματισμός κλπ. ΔΕΝ έχουν καθόλου σχεδόν να κάμουν με την δημόσιαν ή ιδιωτικήν φύσην ενός οργανισμού. Είναι πρώτιστα τζιαι θεμελιωδώς θέμαν πολιτισμού τζιαι κουλτούρας, τόσον των παρόχων αγαθών τζιαι υπηρεσιών όσων τζιαι των ληπτών αυτών. Τζιαι στην Κύπρον με οι μεν έχουμεν υπόθεσην με οι δε! Υπάρχουν φυσικά εξαιρέσεις αλλά επιβεβαιώνουν απλά τον κανόναν.

Ώσπου να αλλάξει ο κανόνας, stay cool and keep rocking!