Αφού η συγκεκριμένη ημερομηνία (29 του Κουτσοφλέβαρου) έρκεται μιαν κάθε τέσσερα χρόνια, τζι' αφού έξω σιονίζει για πρώτη φορά που τον τζιαιρόν που εμπήκα έσσω μου, είπα που μέσα μου "Carpe diem" τζιαι έκατσα να γράψω. Είμαι τζιαι αθκιασερός (τζιαι baby sitter ταυτοχρόνως), έτυχεν τζιαι κάτι την Δευτέραν (την Καθαράν) που μου έκαμεν εντύπωσην, ούλλες οι συγκυρίες ευνοούν.Είχα ασχοληθεί τελευταία με το "σύστημαν" τζιαι τες εναλλακτικές προτάσεις που εππέσαν στο τραπέζιν. Ειδικά για τον καπιταλισμόν, ασπάζουμαι πλήρως το εξής short and sweet:
"Ο καπιταλισμός μέσα στην άνω των 300 χρόνων ιστορίας του έχει σημαδέψει την ανθρώπινη ιστορία με μεγάλες τεχνολογικές προόδους πρωτοφανέρωτες στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά και με φρικώδεις πολέμους, με εξάντληση του πλανήτη από την εκμετάλλευση της φύσης για την παραγωγή κέρδους, με μεγάλη εκμετάλλευση του ανθρώπου ως παραγωγική δύναμη." Εν φανερόν επίσης ότι θέλουμεν αλλαγές σημαντικές προς το καλλίττερον. Όσον πιο αναίμακτα γίνεται.
Τη Δευτέραν που λαλείτε εβίωσα έναν χειροπιαστόν παράδειγμαν τούτων των στοιχείων του "συστήματος". Ήμαστεν σε συγγενικόν σπίτιν, το οποίον επισκέφτηκαν τζιαι κάποιοι άλλοι συγγενείς. Η συγκεκριμένη οικογένεια έσιει στη δούλεψην της, όπως τζιαι η δική μου, μιαν οικιακήν βοηθόν που το Βιετνάμ. Η κοπέλα τούτη μετά το φαίν ανέλαβεν τή στοίβην των αντζιών που ελερώσαμεν, ενώ εγώ εκάθουμουν στη σάλαν τζιαι επεριδιάβαζα στο ίντερνετ. Κάποια στιγμήν εκόντεψεν ντροπαλά-ντροπαλά τζιαι με τα λλία ελληνικά της επαρακάλεσεν με να κάμουμεν μιαν προσπάθειαν να δούμεν κάποιες φωτογραφίες της κόρης που άφηκεν πίσω στο Βιετνάμ, τες οποίες είσιεν αναρτήσει στο blog του. Θωρώντας σε μήνυμαν που της έστειλεν στο κινητόν τζιαι με τη βοήθειαν του google ήβραμεν το blog τζιαι είδαμεν το μωρόν, το οποίον άφησεν η μάμα του μιαν ήπειρον μακριά για να ξεσταυλίζει δακάτω. Η κόρη της εν περίπου συνομήλικη με τους δικούς μου (τεσσάρων χρονών). Ήντα πσιυσιή ρε παιδί μου, να αναγκαστεί να την αφήκει τζιαι να ξενιτευτεί. Έκαμεν μου εντύπωσην τζιαι το οτι ο αδερφός της είσιεν blog. Είχα άλλην εντύπωσην για τες προτεραιότητες των βιετναμέζων εφήβων.
Μετά η κορού έδωκεν μου να καταλάβω ότι κάποτε καταφέρνει να κάμει τσιατ με τον άντραν της όποτε βρεθεί με παρέν σε internet cafe τζιαι ότι ο άντρας της ήταν διαθέσιμος για να τα πουν τζείνην την ώραν μέσω του yahoo. Μιαν τζιαι έπιασα την εργολαβίαν, είπα να τη βοηθήσω. Με κάμποσον κόπον ήβραμεν το email της (!) τζιαι το λογαριασμόν της στο yahoo. Εκάμαμεν τζιαι search για τον άντραν της, ήβραμεν τον τζιαι εκαλέσαμεν τον. Επροέκυψεν ότι είσιεν τζιαι κάμεραν,είχαμεν τζιαι μεις στο laptop τζιαι νάσου μια φατσούα ενός νεαρούλλη τζιαι μια λιτανεία αλαμπουρνέζικα τζιαι γελούθκια ανάμεσα στους θκιό τους, που εθεώρησα δέον να αφήσω να συνεχιστούν ερήμην μου.
Ε, καλάν, τζιαι που ταιρκάζουν οι "συστημικές" μου αναζητήσεις εννά πει κάποιος. Καθώς επήα λλίον πάρατζιει τζιαι έριξα μιαν μαθκιάν στο πρόσωπον της κορούς (εν 26 χρονών, 12 χρόνια μιτσόττερη μου τζιαι πολλά sympatique τύπος) εσκέφτηκα ήντα μπου σου ένει τούτη η τεχνολογία ρε παιδί μου, θκιό αθρώποι τόσην απόστασην μακριά τζιαι επικοινωνούν με εικόναν τζιαι ήχον λες τζιαι εν στο ίδιο δωμάτιον. Τζιαι πόσον γλήορα ήρτεν τούτη η τεχνολογία ας σκεφτεί κανένας ότι πριν 18 χρόνια που επήα στο πολυτεχνείον, ολόκληρη σχολή είσιεν μόλιες θκιό νησίδες για σύνδεση με το internet, τζιαι έπρεπεν να γραφτείς σε τετραδιούϊν για να πάεις σε θκιο-τρεις μέρες όταν έρκετουν το γυρίν σου. Όσον τζιαι να υπεκφύγει κάποιος ιδεολογικά, εν μπορεί παρά να παραδεχτεί ότι μια τέθκοια πρόοδος υπάγεται στο "μεγάλες τεχνολογικές προόδους πρωτοφανέρωτες στην ανθρώπινη ιστορία" του καπιταλισμού.
Ετέλειωσεν που λέτε η βιετναμεζού, είπεν σιήλια ευχαριστώ τζιαι έφυεν να φροντίσει την οικογένειαν που την εργοδοτεί. Ήταν σχετικά ήρεμη αλλά το πρόσωπον της ήταν ολοκότσιηνον τζιαι εφαίνετουν πολλά συγκινημένη. Άτε λαλώ, εκάμαμεν τζιαι μιαν καλήν πράξην σήμερα (ε τζιαι πίου ρε φιλάνθρωπε εννά μου πει κάποιος). Καθώς εφευκεν είπα της ότι έκαμεν μου εντύπωση που στο Βιετνάμ έχουν blog τζιαι κομπιούτερ με καμερούαν. Εν τζιαμέ που μου απάντησεν, κάπως στεναχωρημένη, ότι ο άντρας της έννεν στο Βιετνάμ, αλλά κάπου στες αραπιές τζιαι δουλεύκει. Η κόρη της εν με τη γιαγιάν τζιαι τον αδερφόν που μεγαλώννει. Τον άντραν της έβλεπεν τον μετά που σχεδόν τρία χρόνια, έστω τζιαι που την οθόνην ενός laptop.
Άρα δαμέ έρκεται τζιαι το "με μεγάλη εκμετάλλευση του ανθρώπου ως παραγωγική δύναμη" του συστήματος. Ωχ ρε παιδί μου λαλώ πάλε, ήντα πσιυσιή, εγώ ήταν να ξεχάσω την ίδιαν μου τη φάτσαν αν έκαμνα τρία χρόνια να τη δω. Όσον τζιαι να επροσπάθησα, εν εμπόρεσα να μπω στη θέσην της. Τουλάχιστον όποτε κλαίουμαι για το πόσον "ταλαιπωρούμαι" με τα κοπέλια μου, εννά έχω τζιαι μιαν τέθκοιαν θύμησην να με "ζινισιάζει" καταλλήλως.
Ώσπου το σύστημαν να διαμορφωθεί καταλλήλως (ή τζιαι να αντικατασταθεί) ώστε τα μωρά του κόσμου να αναγιώννουνται που τη μάμμαν τζιαι τον παπάν τους, stay cool and keep rocking!
Εγώ εν εκατάλαβα πόθθεν ως τα πόθθεν ο καπιταλισμός εν αυτόματα τζιαι η δύναμη πίσω που την τεχνολογική ανάπτυξη τζιαι διάχυσή της στους πληβίους....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γένος θα σωθεί αν σκεφτεί συλλογικά, κομμουνιστικά δηλαδή.
Μέχρι τότε θα παίζει την ύπαρξη του κορώνα-γράμματα.
Έννεν αυτόματα, ούτε η μόνη δύναμη αλλά εν η κυριόττερη τζιαι επικρατέστερη. Δες την τεχνολογικήν πρόοδον ως την επικράτησην του τζιαι τζιείνην μετά. Μέσα σε θκιό-τρεις αιώνες εγίναν ανακαλύψεις που εν εγίναν τους προηγούμενους 20. Κυρίως γιατί υπήρχεν ο μοχλός του "προσωπικού κέρδους" στες ανακαλύψεις αλλά τζιαι η παγκοσμιοποίηση του 19ου αιώνα. Ακόμα τζιαι η ΕΣΣΔ για να κρατά τεχνολογικήν επαφήν με τους δυτικούς αναγκάστηκεν να λειτουργήσει "καπιταλιστικά".
ΔιαγραφήΑλλά εν απάνθρωπον το σύστημαν, θέλει πολλήν αλλαγήν...
Νομίζω πως τη τεχνολογική πρόοδο φέρνει την η συσσόρευση γνώσης τζιαι οι δυνατότητες που διούν τα νέα εργαλεία.
ΔιαγραφήΕν γεωμετρική η πρόοδος απλά. Κουντά την η παραγωγή σίουρα, αλλά η παραγωγή έννεν κατ ανάγκη ιδιωτικής φύσης.
Καπιταλισμό ουσιαστικά, όπως έγραψες τζιαι συ πιο παλιά, είχαμε σχεδόν που πάντα. Συσσώρευση πλούτου τζιαι δύναμης δηλαδή, αποικιοκρατία τζιαι ιμπεριαλισμό, εκμετάλευση τζιαι αποπροσανατολισμό-χειραγώγηση των μαζών.
Ταπαγούφη σιερετώ σε. Εξαναείπα σου το νομίζω. Εν θέμα προγραμματισμού. Τούτη εικόνα που περιγράφεις εν η ίδια που επικρατεί τούτα τα 300 τζιαι πλέον γρόνια. Αλλάζουν απλώς λλίον τα χαρακτηριστικά. Εν τζιαι κάτι έξω που τες πραγματικότητές μας τούτο, παρόλον που εν εβιώθην - τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό - που ούλλους. Εν είμαι σίουρη για το θέμα της τεχνολογικής ανάπτυξης ως απόρροια της εφαρμογής του καπιταλισμού. Εν ιστορία, τζιαι δαμέ εν μπορεί κάποιος να πει αν μεν ήταν έτσι ήταν ναν άλλοπως. Γιατί έτσι ήταν τζιαι το άλλοσπως εν μπόρει να καθοριστεί. Φύσει τζιαι θέσει εννά συμφωνήσω με τες δκυο τελευταίες προτάσεις του νέου. Ο προγραμματισμός θωρείς! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς την! Μάγισσα μου, η εικόνα που περιγράφω έννεν μόνον 300 χρονών, η αθρώπινη δυστυχία πάει σιέριν-σιέριν με την ύπαρξην τούτου του είδους. Η διαλογική μας συζήτηση είναι αν το "σύστημαν" μπορεί να αντικατασταθεί που καλλίττερο ή απλά να βελτιωθεί αρκετά για να ένει πιο ανθρώπινον, αφού οι "εναλλακτικές" φαίνουνται μη εφαρμόσιμες/ βιώσιμες. Π.χ. οι αναρχικοί είπαν "οϊ στην παγκοσμιοποίηση,ναι στο διεθνισμόν". Διεθνισμόν εν εκαταφέραμεν ακόμα διότι μόλις γίνει μια προσπάθεια (δες ΕΣΣΔ τζιαι Ε.Ε.) πετάσσουνται οι εθνικισμοί τζιαι διαλύουν τα ούλλα εκ των έσω. Επίσης, λαλούμεν "που τον καθέναν με βάσην τες δυνατότητες του, στον καθέναν με βάσην τες ανάγκες του". Τζιαι αρωτώ σε, προγραμματισμός ή οϊ: ποιος ή τι εννά επιβάλει ποιες εν οι δυνατότητες τζιαι ποιες οι ανάγκες ΜΟΥ; Χωρίς να με σκλαβώσει πρώτα στα δικά του αιωνίως υποκειμενικά κριτήρια; Έτα τζιαμέ ιστορικά, εγίναν τζιαι αποτύχαν. Σηκώννουμεν τζιαι άλλεςδοκιμές ή εν άλλωσπως που πρέπει να γίνει η διαδικασία; Τζιια να σου πω τζιαι κάτι άλλο; Όντως 5-10% έσιει 90% του πλούτου ενώ μωρά πεθανίσκουν. Η μεγαλλίττερη όμως παράνοια είναι ότι ο υπόλοιπος μέσος όρος ονειρεύκεται οϊ να μοιραστεί δίκαια ο πλούτος αλλά να μπει μέσα σε τζείνον το 5-10%. Θέλουμεν πολλήν αλλαγήν, σε θεμελιώδες επίπεδον από ότι φαίνεται, για να πετύχουμεν τούτον που λαλεί ο Στέλιος. Προτιμώνα είμαι πιο ρεαλιστής, όπως είμαι τζιαι στο Κυπριακόν. Που τούτην την άποιψην είσαστεν (αν τζιαι συμπαθέστατοι), το ίδιον ουτοπιστές με τους απορριπτικούς.
ΔιαγραφήΝα σου απαντήσω μάνα μου, ήντα! :) Το ερώτημαν ένει "ποιος ή τι εννά επιβάλει ποιες εν οι δυνατότητες τζιαι ποιες οι ανάγκες ΜΟΥ" ή "ποιος ή τι εννά ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ποιες εν οι δυνατότητες τζιαι ποιες οι ανάγκες ΜΟΥ". Όπως το περιγράφεις πιο πάνω ουσιαστικά επιβάλλεται ένας καθορισμός τζιαι δημιουργείται η ψευδαίσθηση της ελεύθερης βούλησης αμφισβητίσιμον πόσο ελεύθερη ένει. Εν όπως τες διαφημίσεις για απορρυπαντικά: ούλλα εν τα καλλύττερα! Αν ούλλοι ή τουλάχιστον μια μερίδα ανθρώπων ξεκινήσουν να χρησιμοποιούν soap nuts (εν κάτι σπόροι σε κάτι δεντρά στα Ιμαλάϊα που εν απολυμαντικοί, αντι...διάφορα που κάμνουν για πλύσεις τζιαι καθαρισμούς), πόσες εταιρείες εννά χάσουν γιατί εν θα εν αναγκαίες; Σε τούτην την περίπτωσην η ανάγκη ποια ένει: το πλύμμα ή το απορυπαντικόν;
ΔιαγραφήΕννα συμφωνήσω για την αναγκαιότηταν της αλλαγής, εν είμαι σίουρη αν καταλάβω τι εννοείς θεμελιώδες επίπεδον. Εννοείς που ρίζας ή σε θεσμικό; Κατ' εμέ τζιαι στα δκυο.
Η ουτοπία Ταπαγούφη μου εν τζιαι κακόν πράμα: εν κινητήριος δύναμη.
Τα γέρημα όμως να με βάλλεις στο ίδιον καζάνι με τους απορριπτικούς, εν ξιτιμασιά τα εβλοημένα!
Ου μάνα μου, απολογούμαι, εν όντως πολλά άσσιημος παραλληλισμός, αποσύρω τον πάραυτα. Άρεσεν μου που έβαλες παράδειγμαν, θα σου βάλω τζιαι γω έναν περί "καθορισμού" τζιαι "επιβολής" των "δυνατοτήτων" τζιαι των "αναγκών". Ας πούμεν ότι εγώ είμαι όπως είμαι (1,74, μαλθακός αστούλης, που μόλις πιάσει τσάππαν κάμνει καντήλες) τζιαι είμαι σε μιαν "κολλεκτίβαν" με τον Τσιακ Νόρρις. Πρέπει να καθοριστεί ποιος που τους θκιό μας εννά πάει για ψάρεμαν τζια ποιος εννά καθαρίσει το βόθρον. Πρέπει επίσης να καθοριστεί ποιος που τους θκιό μας εννά φάει τζιαι τι με βάσην το αποτέλεσμαν της εργασίας του. Αρωτώ σε: ποιος εννά καθορίσει τι; Εγώ τζιαι ο Τσιακ; Κάποιος τρίτος (τζιένον με το χάρον που "τσακοπαλεύει" άκουσες το;); Τζιαι πως θα το επιβάλει τζιόλις (δαμέ σόρρυ πάλε αθθυμούμαι τους απορριπτικούς τζιαι το "πάλε με χρόνια με τζιαιρούς") χωρίς να σιονωστεί γαίμαν (δικό μου ή του Τσιακ ή του τρίτου); Πες άτε τζιαι ο Τσιακ βρεθεί στες καλές του τζιαι πει "εντάξει ρε παιδί μου, εννά πάω εγώ μια στο βόθρον στες πέντε τες δικές σου, τζι'ας μπορώ να σε κάμω σαπούνιν". Νάμπου γίνεται άμα εμφανιστεί της πόρτας τζείνην την υπερβατικήν στιγμήν η Μόνικα (μια εν η Μόνικα) τζιαι συνάξει τη μούττην της που το θέμαν μας; Δαμέ σε θέλω κομμουνισμέ μου!!!
ΔιαγραφήΘεμελιώδεις εννοώ σε επίπεδον γονιδιώματος τζιαι μνημιδίων (genes τζιαι memes).