Το κυπριακόν πάει πίσω στον 19ον αιώναν, λλίον πριν την ελληνικήν επανάστασην. Το ουκρανικόν τζ̆αι το παλαιστινιακόν εν κάπως πιο πρόσφατα, αλλά αρχίζουν τζ̆αι τζείνα μέσα στον ίδιον αιώναν, το πρώτον μέσα στην δίνην των τεράστιων αναταράξεων στην τσαρικήν Ρωσίαν τζ̆αι το άλλον μέσα στην παραπαίουσαν Οθωμανικήν αυτοκρατορίαν. Το παλαιστινιακόν μοιράζεται τούτην την παράμετρον με το κυπριακόν. Άλλη μια ομοιότητα μεταξύ τους.
Το κυπριακόν με το παλαιστινιακόν έχουν άλλην μιαν ομοιότηταν. Εν άμεσα συνδεδεμένα με τους εκκολαπτόμενους εθνικισμούς που ήρταν, με καθυστέρησην, στην ανατολικήν Μεσόγειον, επηρεασμένοι που τες μεγάλες επαναστάσεις στην Αμερικήν τζ̆αι την Γαλλίαν. Το κυπριακόν διέπεται που τες δυναμικές του ελληνικού εθνικιστικού αλυτρωτισμού, τζ̆αι του αρκετά μεταγενέστερου τουρκικού μεγαλοϊδεατισμού (το ελληνικόν κράτος εμφανίστηκεν το 1830 ενώ το τουρκικόν μόλις το 1922). Εν γενικά έναν πρόβλημαν εθνικιστικής, πρώτιστα, φύσεως, σε έναν τόπον που ουδέποτε στο παρελθόν είσ̆εν κάποιαν αυτόνομην, κρατικήν ή άλλη, οντότηταν αλλά αποτελούσεν μονίμως μέρος κάποιας αυτοκρατορίας τζ̆αι έναν διαχρονικόν σταυροδρόμιν εθνικών τζ̆αι θρησκευτικών ζυμώσεων. Σε τούτα μοιάζει, ξανά, πάρα πολλά, με το παλαιστινιακόν, απλά τζ̆αμέ οι εθνικισμοί αλλάσσουν, διότι έχουμεν αφενός τον Εβραϊκόν εθνικισμόν (γνωστόν τζ̆αι ως σιωνισμόν) πακέτον με τον αναδυόμενον μετά την κατάρρευσην της οθωμανικής αυτοκρατορίας, αραβικόν εθνικισμόν. Το παλαιστινιακόν εμπεριέχει πολλά πιο έντονα την θρησκευτικήν παράμετρον, αφού έχουμεν σημίτες (Άραβες τζ̆αι Ισραηλινοί εν ούλλοι σημίτες) οι οποίοι διαχωρίζουνται πρώτιστα που την θρησκείαν αντί το έθνος. Θκυό αβρααμικές θρησκείες συγκρούονται βασικά. Το ίδιον ισχύει βέβαια με τους χριστιανούς Έλληνες τζ̆αι τους μουσουλμάνους Τούρκους, αν τζ̆αι στο κυπριακόν εν έχουμεν τόσον έντονην την σύγκρουσην των θρησκειών.
Μια παρένθεση για το ουκρανικόν, το οποίον προσωπικά γνωρίζω το λλιόττερον που τα τρία. Προφανώς τζ̆αμέ έχουμεν μεν μιαν σύγκρουσην εθνικιστικής φύσεως, αλλά το περιβάλλον αφορούσεν πιο πολλά σε ιδεολογικές ζυμώσεις παρά εθνικιστικές. Η οκτωβριανή επανάσταση εμετάτρεψεν την περιοχήν σε ΕΣΣΔ, η οποία μπορεί μεν να ήταν μια "διεθνιστική ομοσπονδία", αλλά εξελίκτηκεν, όπως το καταλαβαίνω, σε έναν "ρωσικόν imperium". Η περιοχή της Ουκρανίας τζ̆αι το σχετικόν θέμαν προφανώς προκύπτει που την αντίδρασην των Ουκρανών στο να γίνουν Ρώσοι, είτε με το καλόν είτε με το ζόριν. Η μεν Ρωσία εθεωρούσεν, τζ̆αι θεωρεί ως σήμερα, την Ουκρανίαν ως κεφαλαιώδην χώρον για την ασφάλειαν της, πέραν του ότι εν μια γεωγραφική περιοχή πολλά σημαντικών φυσικών πόρων. Γενικά μπορούμεν να πούμεν ότι όσον αφορά τες καταβολές τους, το κυπριακόν εν πιο κοντά με το παλαιστινιακόν παρά με το ουκρανικόν. Οι ομοιότητες τους αφορούν τες πιο σύγχρονες εξελίξεις στο ουκρανικόν, δηλαδή την εμπλοκήν του ΝΑΤΟ κατά κύριον λόγον τζ̆αι της Ε.Ε. κατά δεύτερον. Το ΝΑΤΟ έπαιξεν σημαντικόν ρόλον στην εξέλιξην τόσον του κυπριακού (με τρεις νατοϊκές δυνάμεις να εν μέρος της ίδιας της συνταγματικής λειτουργίας της Κυπριακής Δημοκρατίας), όσον τζ̆αι του παλαιστινιακού, αφού ο κύριος λόγος που υπάρχει ακόμα Ισραήλ είναι το πόσον σημαντικόν θεωρείται για τα συμφέροντα της συγκεκριμένης συμμαχίας τζ̆αι της δύσης γενικόττερα στην περιοχήν της Μέσης Ανατολής. Το ΝΑΤΟ τζ̆αι οι παρεμβάσεις του εν κοινή παράμετρος τζ̆αι στα τρία προβλήματα.
Επιστρέφοντας στο κυπριακόν με το παλαιστινιακόν, εντοπίζουμεν άλλην μιαν μεγάλην ομοιότηταν. Τζ̆αι οι θκυό περιοχές, Κύπρος τζ̆αι Παλαιστίνη, επεράσαν που μιαν σχετικά σύντομην περίοδον υπό την διοίκησην των Άγγλων. Οι οποίοι, είτε εκ προθέσεως είτε λόγω ανικανότητας, εν εβοηθήσαν καθόλου στην επίλυσην των εθνοθρησκευτικών διαφορών στες θκυό περιοχές, αντίθετα οι ενέργειες τους επιδεινώσαν μιαν ήδη δύσκολην τζ̆αι τεταμένην κατάστασην. Δαμέ τα θκυό προβλήματα διαφέρουν που το ουκρανικόν, αφού ενώ οι συγκρούσεις σε Κύπρον τζ̆αι Παλαιστίνην αρχίσαν τζ̆αι εσυνεχιστήκαν για πολλές που τες πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, στην Ουκρανίαν το πρόβλημαν πιο πολλά υπόβοσκεν, κάτω που το σιδηρούν παραπέτασμαν της ΕΣΣΔ, τζ̆αι εν επανεμφανίστηκεν παρά την δεκαετίαν του 1990, μετά δηλαδή την διάλυσην της.
Τζ̆αι στα τρία προβλήματα έχουμεν μιαν μεγάλην δύναμην εναντίον μιας μικρής, ή μικρόττερης εν πάσει περιπτώσει. Τουρκία εναντίον Κυπριακής Δημοκρατίας, Ισραήλ εναντίον Παλαιστινίων (που ακόμα εν αξιωθήκαν να κάμουν επίσημα αναγνωρισμένον κράτος) τζ̆αι Ρωσία εναντίον Ουκρανίας. Τζ̆αι στα τρία προβλήματα είχαμεν (τζ̆αι έχουμεν) παράνομες, παρακρατικές οργανώσεις, τρομοκρατίαν, περιόδους ένοπλων συγκρούσεων, πραξικοπήματα, εισβολές, καταλήψεις τζ̆αι κατοχές εδαφών, παράνομους εποικισμούς. Είχαμεν επίσης ανακωχές τζ̆αι συνάψεις συμφωνιών οι οποίες όμως εν αντέξαν στον χρόνον. Το κυπριακόν διαφέρει που τα άλλα θκυό στο ότι παραμένει τα τελευταία 51 χρόνια μια "ψυχρή σύγκρουση". Τζ̆αι στα τρία προβλήματα παρατηρούμεν ότι πρόκειται για ενδεχομένως τες πιο στρατικοποιημένες περιοχές του πλανήτη σήμερα. Τζ̆αι στα τρία προβλήματα έχουμεν άμεση ή έμμεσην εμπλοκήν διεθνών συμφερόντων, τα οποία εν μπορούν να λειτουργήσουν καταλυτικά για την επίτευξην ανθεκτικών συμφωνιών, αντίθετα, με τες ραδιουργίες τους επιδεινώνουν συχνά την κατάστασην.
Τελειώνω με έναν συνοπτικόν πίνακαν που είχα κάμει με αφορμήν το ουκρανικόν τζ̆αι το πως μοιάζει με το κυπριακόν. Αν κάποιος βάλει μιαν τρίτην στήλην για το παλαιστινιακόν, νομίζω εύκολα εννά διακρίνει ότι τα τρία πορβλήματα έχουν παραπάνω κοινά παρά διαφορές. Τζ̆αι τούτη η παραγματικότητα θα έπρεπεν να μας επηρεάζει κάπως στο πως τοποθετούμαστεν, ως τρίτοι, στα άλλα θκυό προβλήματα πέραν του κυπριακού.
Αυτάααα. Ώσπου να βρεθεί επιτέλους μια βιώσιμη λύση τζ̆αι στα τρία τούτα προβλήματα, stayu cool and keep rocking!
