Το Παρίσι της ανατολής

Δὐσκολο να έβρεις

Εντάξει, εν ξέρω ήνταλως ήταν η Βηρυτός πριν 30-40 χρόνια αλλά σήμερα σίουρα εν αθθυμίζει Παρίσι. Που την άλλην, ήταν με μεγάλη έκπληξην που εδιαπίστωσα τόσον το μέγεθος της (2 εκατομμύρια κάτοικοι) όσον τζ̆αι το πόσον "δυτική" πόλη είναι, ως επί το πλείστον. 

Εφύαμεν στες 30 του Δεκέμβρη, μέσα σε κακοκαιρίαν, τζ̆αι τούτον ενιώσαμεν το ιδιαίτερα στην πτήσην, αφού στην ανάβασην έσουσεν μας καλά. Εν η πρώτη φορά μετά που πολλύν τζ̆αιρόν που εφοήθηκα ότι εννά κάμω εμετόν. Ευτυχώς εν εκράτησεν πολλά το σούσμαν, τζ̆αι ώσπου να το πάρουμεν είδησην, το αεροπλάνον ήδη άρκεφκεν να κατεβαίνει προς τη Βηρυτόν. Εν που τα μεγάλα perks της υπόθεσης, η μικρή διάρκεια της πτήσης. Εκάμαμεν παραπάνω ώραν να πάμεν στην Πάφον για την πτήσην της Ryan παρά που την Πάφον στην Βηρυτό. 

Το αεροδρόμιο αρκετά καλόν, καθαρόν τζ̆αι σύγχρονον, παρόλον που εφάμεν αρκετήν ώραν στην έκδοσην βίζας, με δακτυλικά αποτυπώματα κλπ. Εν υπήρχεν πάντως κάποια ατμόσφαιρα υπερβολικής αστυνόμευσης ή παρουσίας στρατού όπως εφοούμουν. Αν είχαμεν πάει στο Ισραήλ τζ̆αι εφαίνετουν στο διαβατήριο μας εν θα μας αφήναν να μπούμεν στην χώραν, όπως εμάθαμεν. Εδοκιμάσαμεν να πιάσουμεν uber για το ξενοδοχείον αλλά έβρεσ̆εν, έσπευσεν τζ̆αι ένας καπάτσος ταξιτζ̆ής να μας "τυλίξει", οπότε επήαμεν έξι άτομα (έξω ο οδηγός) σπιλακωμένα σε έναν πενταθέσεον αυτοκίνητον. Ήταν κάπως αρνητικός τρόπος να αρκέψουμεν την επαφήν μας με την πόλην, σε συνδυασμόν με τον τρόπον οδήγησης των Λιβανέζων, ο οποίος είναι, για να το πω ευγενικά, παντελώς άναρχος. Επιπλέον, πατούν κάθε λλίον πουρούν ο ένας του άλλου.

Ευτυχώς η διαδρομή ήταν σύντομη, κάπου 25 λεπτά, λόγω κίνησης κυρίως, τζ̆αι εφτάσαμεν στο ξενοδοχείον, κοντά στο παλιόν κέντρον της πόλης. Το ίδιον το ξενοδοχείον ήταν ψηλόν, 23ων ορόφων, με το δωμάτιον μας στον 16ον. Πολλά καλόν, πολυτελές δωμάτιον, αρκετά καλόν πρόγευμαν με τοπικό χρώμαν, κάποιες παροχές (γυμναστήριο, social hour με σνακς) αλλά συνολικά εν ετρελλάθηκα, πέραν φυσικά που το ίδιον το κτίριον, το οποίον ήταν το πρώτον "ψηλόν" κτίριον στο οποίον έμεινα. Η θέα, συνεπακόλουθα, ήταν εξαιρετική, ενώ όταν επήαμεν στην ταράτσαν, όπου υπήρχεν πισίνα τζ̆αι καλοκαιρινό μπαρ, ήταν τζ̆αι πανοραμική. Για όσους τραβούν ζόριν με τα ψηλά κτίρια (πέραν της ανησυχίας για κακοτεχνίες τζ̆αι ελλιπήν σχεδιασμόν/πολεοδομικήν ένταξην  που ενστερνίζουμαι), συστήνω τους να επισκεφτούν έναν. Πιθανόν να αλλάξουν άποψην.

Ταράτσα, Staybridge hotel suites

Τα κοπέλια εκάμαν τζ̆αι πειράματα με χάρτινες ρουκεττούες που εγράφαν "happy new year", τες οποίες ερίχναν που ψηλά τζ̆αι εκάμναμεν χάζιν τες βόλτες τους ώσπου να κατεβούν. Ήταν ωραίον touch. Την μιαν ήβραμεν την κάτω στο δρόμον στες βόλτες μας. Ένας φίλος έγραψεν μας στο fb να προσέχουμεν γιατί τζ̆εικάτω 'φτυχούν τες, τες ρουκέτες, γενικώς. Στες πέντε μέρες που εμείναμεν πάντως, εν μας εδημιουργήθηκεν καθόλου η αίσθηση κάποιας έντασης ή διαμάχης, παρά το ότι η πόλη είναι κυριολεκτικά έναν εθνικά τζ̆αι θρησκευτικά διαμορφωμένον μωσαϊκόν. Υπήρχαν βέβαια διάσπαρτα κτίρια με τα σημάθκια των μαχών, τρυπημένα με σφαίρες τζ̆αι βλήματα, τζ̆αι αφημένα στο έλεος του χρόνου. Ο Λίβανος εν μια πολύπαθη κατάσταση, πιο πολλά που μας, αλλά φαίνεται να βρίσκεται μια ισορροπία στο ετερόκλητον της κατάστασης, τζ̆αι να διασφαλίζεται παρά τα προβλήματα η ενότητα του μορφώματος. Θα εμπορούσαμεν να μάθουμεν πολλά στην Κύπρον που τούτον, αν μας κόψει φυσικά.

Βομβαρδισμένο, εγκαταλειμμένο κτίριο

Τες πρώτες θκιό μέρες εκινηθήκαμεν πεζοί στα πέριξ, που ήταν γεμάτα αξιοθέατα, αφού εμεινίσκαμεν κοντά στο κέντρο, που εν δίπλα στην παραλιακήν της πόλης. Το απόγευμαν της άφιξης επεράσαμεν που το American University of Beirut, όπου εσπουδάσαν τζ̆αι οι θκιό γονιοί μου, τζ̆αι εκαταλήξαμεν στην θάλασσαν. Ο τζ̆αιρός εν ήταν βοηθητικός, αφού έβρεσ̆εν, με μικρές διακοπές, αλλά τούτον εν μας επτόησεν. Έκαμεν μου εντύπωσην η συνεχής μεταβολή του τζ̆αιρού, που πρέπει να επηρεάζεται αρκετά που την διαμόρφωσην του εδάφους με σταδιακήν ανύψωσην σε λόφους τζ̆αι αρκετά ψηλά βουνά κάθετα στην ροήν των νεφών όπως έρκουνται που την Δύση. Ο Λίβανος, άλλη μια έκπληξη, διαθέτει κορυφήν 3000 μέτρων, με σ̆ιόνια ούλλον το έτος τζ̆αι αρκετά χιονοδρομικά κέντρα. 

Παραλιακή

Με τα κοπέλια είμαστεν ψώνια με τα αυτοκίνητα τζ̆αι η Βηρυτός ήταν μια συνεχής παρέλαση αμερικανικών αυτοκινήτων, τζ̆αι δει muscle cars, έναν που τα οποία προσωπικά θεωρώ στόχον να αποκτήσω τα επόμενα χρόνια. Στους δρόμους εθώρες εντυπωσιακά jeep τζ̆αι crossover τεραστίων διαστάσεων, εθώρες τζ̆αι σαράβαλα της κακιάς ώρας, έτοιμα να διαλυθούν εν κινήσει.

Chevrolet Camaro, έναν που τα πολλά που είδαμεν

Πολλά χαρακτηριστικόν της κατάστασης τζ̆αμέ, η συμπεριφορά των ταξιτζ̆ίων. Γεμάτος ο τόπος ταξί τα οποία συγκόφκουν προφανώς ότι είσαι τουρίστας τζ̆αι παίζουν σου πουρούν όπως παίζουν οι Κυπραίοι δακάτω στες κορούες που περπατούν στο πεζοδρόμιον, ειδικά άμα καταλάβουν ότι εν ξένες. Η τιμή αρκετά καλή, αν τζ̆αι εν ξέρω αν είναι τόσον φτηνά το Καλοτζ̆αίριν, που εν η κατ'εξοχήν τουριστική περίοδος. Υπάρχει έναν θέμαν επίσης με τες ισοτιμίες των νομισμάτων. Οι Λιβανέζοι έχουν λίραν, της οποίας η συναλλαγματική αξία κυμαίνεται αναλόγως. Ας πούμεν στα καταστήματα τζ̆αι τα εστιατόρια έχουν έναν rate αλλά σε έναν exchange point είχαν άλλον, που μας εσύμφερεν παραπάνω. Γενικώς καλόν είναι να το ψάξει κάποιος, πότε συμφέρει να αλλάξει σε λίρες τα ευρώ ή τα δολλάρια του (τα δολλάρια δέχουνται τα παντού) τζ̆αι πότε συμφέρει να κάμει αγορές κατευθείαν με ξένο συνάλλαγμα. 

Την τρίτην ημέραν, εις πείσμαν του βροχερού τζ̆αιρού, τζ̆αι αφού εδώκαμεν τον γυρόν μας σε μιαν σαφώς πιο "δυτικήν" περιοχήν του κέντρου, με πλαθκιά πεζοδρόμια, καταστήματα τζ̆αι mall, επήαμεν στες περίφημες "πεζουνόπετρες" (Pigeon Rocks). Τίποτε φοβερόν, πέραν του ότι έφκαλεν λλίον ηλιούδιν, που έδειξεν ότι το ούλλον σκηνικόν εν πιο πολλά καλοκαιρινόν παρά του Σ̆ειμώνα. Θα ήθελα να ξαναπάω, είτε Πάσχα είτε Καλοτζ̆αίρι.

Πεζουνόπετρες (στο βάθος)

Για την τέταρτην μέρα εκανονίσαμεν κάτι που συνηθίζεται τζ̆αι επροτάθηκεν μας που φίλους που είχαν πάει ξανά Βηρυτό: εκλείσαμεν περιοδείαν με ταξί σε τρία πολλά χαρακτηριστικά μέρη της ευρύτερης περιοχής της Βηρυτού τζ̆αι του Λιβάνου. Το σπήλαιον Jeita (Grotto- σημαίνει σπηλιά), την εκκλησίαν της Παναγίας στο χωρκόν Χαρίσσα τζ̆αι την αρχαίαν πόλην Βύβλο στα βόρεια. Τον παρέαν ήβραμεν τον ήδη που την δεύτερην ημέραν κοντά στην Πλατείαν των Μαρτύρων τζ̆αι εζητήσαμεν του να μας πάρει στην γνωστήν περιοδείαν για 100 δολάρια. Ισχυρίστηκεν ότι εν "bargain" η τιμή αλλά εδέχτηκεν, αφού όπως είπεν, εν δύσκολη περίοδος οικονομικά για ούλλους στην Βηρυτόν. Έπιασεν μας που το ξενοδοχείον το πρωί τζ̆αι εβάλαμεν μπρος. Θα έλεα ήταν το highlight του ταξιδιού μας η κουβέντα τούτη. Εν θα αρκέψω περιγραφές, βάλλω κάποιες φωτογραφίες πιο κάτω που τα λαλούν πιο εύγλωττα. Ήμαστεν τυχεροί στο ότι ο ταξιτζ̆ής αποδείκτηκεν κοπέλλιν, το αυτοκίνητον ήταν άνετον για την εξάδα μας, τζ̆αι με τα σπασμένα αγγλικά του έκαμνεν μας τζ̆αι ξενάγηση. Το απόγευμαν εστραφήκαμεν πίσω τζ̆αι εκλείσαμεν τζ̆αι ραντεβού για να μας πάρει στο αεροδρόμιο, τελικά πιο φτηνά τζ̆αι πολλά πιο άνετα που τον τύπον που μας επαρέλαβεν όταν εφτάσαμεν.

Στην είσοδον του Jeita Grotto (εντός απαγορεύονται οι φωτό)

Στο τελεφερίκ για την Παναγιά του Χαρίσα

Στα πόθκια της Παναγίτσας (εντάξει, εν νάκκον αναγιούμενη)

Θέα που το Χαρίσα

Στο λιμανάκι της Βύβλου (μοιάζει με της Κερύνειας)

Στα γραφικά στενά της Βύβλου, με ωραία μαγαζάκια

Η εφτομά επέρασεν γενικώς όμορφα, τζ̆αι θα μας μείνει σίουρα αξέχαστη, ή τουλάχιστον πιο άξια ανάμνησης παρά να εμεινίσκαμεν στην Λευκωσίαν. Γαστριμαργικά εν εκάμαμεν φοβερές δοκιμές, αν τζ̆αι εφάμεν τζ̆αι παραδοσιακά εδέσματα, τζ̆αι παραδοσιακά γλυκά, τζ̆αι σε εστιατόρια κυριλέ, τζ̆αι street food. Ευτυχώς που επερπατούσαμεν αρκετά, τζ̆αι υπήρχεν τζ̆αι γυμναστήριον να κάμουμεν λλίες καύσεις βασικά, αν τζ̆αι ούλλον τζ̆αι κάποιον υπέρβαρον εννά μας έμεινεν. Οι εντυπώσεις θετικές, αρκετά γνώριμα πιάτα τζ̆αι γεύσεις, αφού λιβανέζικα βρίσκεις τζ̆αι στην Κύπρο, αλλά άλλον να το ζήσεις στην "πηγήν". 

Λιβανέζικοι μεζέδες σε εστιατόριον της Βύβλου

Κάπου δαμέ εννά κλείσω την περιγραφήν μου που το ταξιδάκι μας. Η γενική μου σύσταση είναι να πάτε. Εν πολλά καλά. Εν αξιοπερίεργον που ξεκινούμεν να πάμεν στ'ανάθεμαν αλλά κάποια πολλά ενδιαφέροντα μέρη δαμέ δίπλα μας εν τα ξέρουμεν καν. Βέβαια εν θα σηκωστείς να πάεις Συρίαν ή Ιράν/Ιράκ, αλλά ο Λίβανος έκαμεν με να αναθεωρήσω τον δισταγμόν μου να δικλίσω προς Μ. Ανατολήν όταν σκεφτούμαστεν για ταξιδάκια. Σίουρα σηκώνει ακόμα μιαν βόλταν, σε περιόδους πιο καλές που άποψην καιρικών συνθηκών. 
Ώσπου να ξαναδώ τον Λίβανον, stay cool and keep rocking!